Er summa lastanna konstant?

Ég hitti mann sem þekkir til á fasteignamarkaði. Hann sagði að skilanefndir væru að selja unnvörpum fasteignir á afsláttarprísum til vildarvina sinna. Allt niður í 50.000 kall fermetrann fyrir nýjar eða nýuppgerðar íbúðir.
Einn Ameríkani hefði keypt fjörtíu íbúðir um daginn á slikk. Annar keypti fjórar íbúðir að svo góðum lánakjörum að hann hefur tugþúsindir í afgang af útleigunni þegar öll gjöld og afborganir hafa verið greidd. Það gefur auga leið að verðið hefur ekki verið hátt við þessar aðstæður.

Er að rísa hér upp ný stétt eignafólks sem er að fá eignirnar sem bankarnir eru búnir að láta slá sér í neyð fólksins fyrir k.. og kanel og geta leigt húsnæðisleysingjunum með stórhagnaði? Er þetta hið nýja norræna velferðarsamfélag Steingríms J. Sigfússonar?

Hversu lengi eiga þessar skilanefndir að geta rakað til sín launum sem nema tugþúsundum á tímann og geta svo hugsanlega verið að útdeila gjafapökkum til vina og vandamanna? Hefur einhver eftilit með þessum apparötum sem virðast hafa sjálftöku launa og kostnaðar? Er líklegt að slík apparöt muni einhvern tímann ljúka störfum né klára nokkuð af upphaflega verkefninu? Verði mörg ár til viðbótar í þessum störfum?

Og svo eru það bankarnir og lífeysissjóðirnir. Þeir virðast núna ráða öðruhverju fyrirtæki landsins og reka í samkeppni við þau fáu sem enn hjara á horriminni. Virðast þessi fyrirtæki ekki auglýsa þess meira og flottara sem þau eru vonlausara gjaldþrota? Ryðjast ekki jafnvel þekktir skynsemismenn fram á ritvöllinn til að verja þetta fyrirkomulag ef svo ber undir?

Hvað er orðið af markaðshagkerfinu sem við mörg trúðum á í gamla daga? Var ekki fyrirtækjum sem fóru á hausinn og gátu ekki borgað laun eða virðisaukaskatt ekki einfaldlega lokað? Var þetta ekki svona í því kerfi? Núna virðist ekkert fyrirtæki mega fara á hausinn nema að það sé handvalið til þess að smekk einhverra nafnlausra bankastráka eins og virtist vera í tilviki Sigurplasts? Virtist dómur Hæstaréttar um ógildingu gengisviðmiðunar lána ekki gilda þar og skuldirnar voru töfaldaðar? Almenningur æmti ekki né skræmti og enginn þingmaður né fjölmiðill krafðist rannsóknar. Líklega hefur Jón Ásgeir ekki átt fyrirtækið?

Kemur bara endalaust opinbert fé til þess að halda þessu öllu gangandi af því þeir segi að fólk missi annars vinnuna? Hvað með fólkið sem flytur daglega til útlanda? Er virkilega engum rekstri ofaukið í þessu hagkerfi þar sem þrisvar sinnum fleiri bankastarfsmenn halda úti umfangsminna bankakerfi heldur en gerist í Bandaríkjunum?

Er þetta ekki þessi sósíalismi andskotans eins og einhver skilgreindi það? Geta menn til viðbótar spurt sig hvort ný spilling þrífist á rústum hinnar gömlu? Hvort summa lastanna sé áfram konstant eins og Sveinn heitinn í Völundi sagði stundum á góðri stund?

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 1.10.2010 kl. 19:23]

Tími leiguliðanna er kominn  í öllu sínu veldi. Sagan segir okkur allt um hvert hvert stefnir.

Menn lifa ekki á fjármálakostnaði einum saman, hinsvegar gengur flestu vel að lifa sem skulda lítið sem ekkert. Reynslan átti að kenna mönnum að séríslenska lísfeyrsjóðs og íbúðalána starfseminn hefur sannað sig vanþroska [glæpsamanlega nýung] miðað við starfsemi sömu tengundar í ríkum utan Ísland sem ég og fleirri viljum bera okkur saman við. Fækka almennum skuldurum með að skera niður fjármálainnheimtukostnaðargeirann er það sem gengur upp. Grunn fyrir eðlilega þjónustugeira, hlutafallslegast arðabærastan og veltu minnstan í heimi.    

[Jón Valur Jensson, 1.10.2010 kl. 19:32]

Góður og öflugur Halldór! Frábærlega þarfar ábendingar.

Skilanefndirnar og störf þeirra fyrir rannsóknarnefnd, takk!

[Jón Pétur Líndal, 1.10.2010 kl. 22:22]

Þetta er verulega sjúkt þjóðfélag ennþá hjá okkur, krabbameinið lifir góðu lífi þó sjúklingurinn sé hér um bil dauður.