Og talar svo um sparisjóðahugsjónina !

þegar hann er að réttlæta það að taka 12 milljarða úr ríkissjóðir til að gera Sparisjóð Keflavíkur að ríkisbanka.

Þetta er eins og hlusta á andskotann leggja út af biflíunni fyrir púkana í helvíti. Eftir ríkisvæðingu Steingríms er ekkert eftir af sparisjóðahugsjóninni í landinu nema kannski á Þórshöfn, þökk sé Steingrími og Saga Capital. Stofnfjáreigendur í keflavík rétt eins og stofnfjáreigendur í BYR sitja eftir með núll og mínus eftir aðgerðir þessa bankaræningja. Einna líkastur Stalín unga í sinni aðstoð við sparisjóðahugsjón landsmanna. Að horfa á þennan krókódíl gráta yfir landsdómi Geirs, yfir sparisjóðununum, yfir Icesave, yfir þremenningunum í VG. Blæða ekki hjörtu landsmanna?

Sparisjóðahugsjónin er áreiðanlega lögst í langan vetrardvala og bíður nýrra hugsjónamanna á borð við Birgir Ómar Haraldsson sem fékk 200 milljónir úr sjóðum BYR  sem umbun fyrir sinn þátt í að að kála sparisjóðahugsjóninni sem honum var trúað fyrir af þáverandi stofnfjáreigendum í Sparisjóði Kópavogs. Og sleppur með það !

 

 

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 13.1.2011 kl. 23:52]

Hvað drap Sparisjóðina? Var það Steingrímur? Voru það kannski menn sem þú treystir og taldir vini þína? Ég bara spyr!

[Halldór Jónsson, 14.1.2011 kl. 07:56]

Það er ekkert launungarmál að fyrsti stafurinn í nafni þess sem mikilvirkastur var er Jón. Nei, Björn, hann leit aldrei í áttina til mín. Og aðra þá sem mikilvirkastir voru þekkti ég sáralítið eða ekki ekki utan Birgi Ómar, sem var og er góður kunningi minn og aldrei reynst mér nema besti drengur, þó mér hafi ekki líkað þessi tiltekna viðskiptaflétta hans þar sem hann tekur sig út úr hópi okkar stofnfjáreigenda. Kannski bara skilar hann þessu til baka þegar hann áttar sig.

[Svavar Bjarnason, 14.1.2011 kl. 20:23]

Orð geta oft orðið dýr. Meðal þeirra dýrustu eru orð ákveðins þingmanns: "Fé án hirðis."