Þjóðverjar til bjargar

í atvinnumálum Evrópu!

Græningjum í Þýskalandi hefur tekist lengi að æsa þóðina svo gegn byggingu kjarnorkuvera að nú sauð uppúr þegar slysin urðu í Japan og hægt var að sjá sambærilegt fyrir sér í þröngbýlu Þýskalandi.  Samtímis því kallar hinn öflugi iðnaður Þjóðverja á sífellt meiri orku þannig að þeir eru fastir í Catch22. 

Frakkar hafa fyrir löngu séð sér leik á borði og raðað kjarnorkuverum á landamæri sín að Þýskalandi og séð þeim fyrir straumi. Það gefur auga leið að nokkrar vindmillur geta ekki leyst fjórðung rafmagnsnotkunar í þessu mikla iðnaðarveldi á þeim næstu árum sem líða til lokunar núverandi kjarnorkuvera Þjóðverja.

Þjóðverjum finnst það skiljanlega óþægileg tilhugsun að sitja ofan á verunum sínum sjálfir. Þeir eru því tilbúnir að kaupa soltnar undirmálsþjóðir til  að hafa þessa ofna heima hjá sér. Kjarnorkuslys í Grikklandi hefur þá ekki önnur áhrif hjá þeim en rafmagnstruflanir. Kratar eru yfirleitt allstaðar eins og hjálendur Þjóðverja í Evrópusambandinu eru áreiðanlega áreiðanlega tilbúnar að ráðstafa löndum sínum sínum undir rafmagnsiðnað fyrir heittþráðar evrur.

Hérlendis birtist þetta í vaxandi málflutningi fyrir því að selja Evrópusambandinu fallvötnin og hverina okkar í gegnum sæstreng meðan kratarnir fitna sjálfir í Brüssel en alþýðan stritar í Noregi. Svo er nóg pláss á öræfum Íslands fyrir kjarnorkuver til að selja meiri straum á Þýskaland í samræmi við kratíska alþjóðahyggju um að vera þjóð meðal þjóða.

Það má segja að Þjóðverjum gangi núna snöggtum betur að nýta ofurmenna-og undirmannahugtakið heldur en ónefndum manni á síðustu öld.  Evran er greinilega betri en byssukúlan í þeim tilgangi.  Enda er enginn borgarmúr svo hár að asni klyfjaður gulli komist ekki yfir hann svo vitnað sé í Filipus frænda. En Dolli var kannski ekki svo skilningsgóður á töfra fjármagnsins umfram ofbeldið enda maður augnabliksins.

Þannig koma Þjóðverjar núna til bjargar Evrópusambandinu á elleftu stundu. Sambandsríkið er að fæðast með miðlæga Róm og skattlöndin í kring. 

  

 

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 31.5.2011 kl. 02:55]

Eftirtalin  Ríki EU [ESB]: Búlgaría, Tékkóslaóvakía, Eistland, UngverjaLand, Lettland, Litháen, Malta, Polland, Portugal, Slovakía, Rúmenía, eru alls: neytenda markaðir með  111 milljónir íbúa.   Þjóðartekjur á haus er metnar af USA um 18.000 $ á einstakling.

Rök ríkja með hærri tekjur en meðaltalið í ESB 32.000 $ á mann eru að þá ef þeirra neytendamarkaðir eru fjölmennir þá laði það að fjárfesta frá öðrum löndum til keppni á þeirra mörkuðum, Líka vegna tolla EU [ESB] til verndar innri tækni og fullvinnslu sölukeppni gagnvart 92 % jarðarinnar þá  tryggi það þeim yfirburði til auka innritekjur sínar á neytenda mörkuðum hinna Meðlima-Ríkjanna.

Rök ESB sinna er svolítið hinseigin: ESB er 500 milljaraða markaður þar sem eftir þó nokkru er að slægjast. 

Fyrir utan kostnað við stjórnmálasavinnu og tjáningar frelsi í ráðgefandi nefndum  verður ekki séð að  mikið meira sé í boði.

EF ESB viðurkennir að USA sé talsvert ríkari neytendamarkaður  almennt, og ESB ekki geti keppt við við Asíu í lávörufjöldaframleiðslu, þá skil ég ekki að Íslandi eiga mikla mögleika lokað inn í ESB næstu 30 ár.    Ég sé ekkert líkt með ofangreindum ríkjum og Íslandi efnahagslega, enda ekki með légleg gleraugu. 

ESB var greitt niður ár hundruðum saman með nýlendu góssi, þessir tímar fáfræði utan Íslands eru búnir.  ESB 8% er búin að vera næst aldirnar. Fáar  fyrirverandi nýlendur hafa góða reynslu af þessu níska liði sem ræður þar.  Ísland er langt fyrir aftan aumustu ríki ESB til að geta fengið auminja niðurgreiðslur. Þjóðverjar t.d. hafa vit á fjármálum og vita að Íslandingar almennt hafa ekkert viðskiptavit. Íslendingar eru sagðir vera duuglegri að borga skuldir en Grikkir. Það er virðingarvert en ekki kostur nema í augum lándrottna. 

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 31.5.2011 kl. 17:18]

Upphaflega var ESB góð hugmynd, en það var með það fyrir augum að stjórnmálamenn Evrópu höfðu eitthvert bein í nefinu.  En ef ESB er bara erindrekar, sem reka stefnu sem þjónar bandaríkjanna.  Þá getur Evrópa aldrei orðið annað en annars flokks.

Sem dæmi má nefna póstþjónustu, sem gefin var frjáls.  Þetta þjónaði einungsi bandaríkjunum, sem komu með sína stærstu postþjónustur hér.  Sama gildir um ýmsar aðrar þjónustur, en einkavæðing þessa, frá hinu "hálf" socialistiska kerfi sem áður var, þjónar ekki Evrópu, eða ESB.

Að lokum má nefna hernaðar íhlutanir bandaríkjanna, sem einungis þjóna þeirra eigin hagsmunum.

Meðan svona stendur á, og Evrópa hefur ekkert til að bjóða, annað en að vera þjónar ... þá mun ESB verða í neðsta sæti.  Innlimun austantjalds ríkja, þjónar einungis til að kaffæra ESB, en hvorki þýskaland né frakkland getur staðið undir því að gefa þeim af brjóstamjólk, frekar en sovíet ríkin á sínum tíma.

[Júlíus Björnsson, 31.5.2011 kl. 18:17]

Hér var mjög góð póstþjónusta fyrir 40 árum, allir mjög ánægðir bæði starfsmenn og neytendur.  Spurningin er hvort þessi alhæfing um starfsmenn og neytendur eigi við í dag. Póstþjónusta í USA fyrir 40 árum, hafði á sér ákveðið orðspor fyrir 40 árum, eins og heilbrigðisgeirinn.

Það eru ekki allir geirar sem bjóða upp á verðmæta sköpum sem tengist afköstum.  Geti til að uppfylla starfskyldur, er forsenda fyrir ráðningu. Reka á þann sem ræður of lítin manskap eða mannskap sem er óhæfur til uppfylla fyrirfram skilgreindar skildur sínar.  Ein leið að finna slíka ráðningastjóra, er að fylgjast með hvort sem ráðnir starfsmenn fara hafa orð á því að þeir séu duglegri í samburði við hina. Því það merkir ef þessu duglegu er hæfir þá eru þessu minna duglegir það ekki.  Skattgreiðendur vilja borga fasta skatta [launa og aðstöðu], það tryggir að þeir geti skilað meiri söluskatti [vsk].