Sýn ASÍ á Evrópusamvinnuna

var birt í ritsmíð mikilli frá ASÍ frá árinu 2009 Þar er lýst óbilandi trú á kosti evruupptökunnar. Hvernig hefur þessi sýn þróast í ljósi tímans?

Þar birtu þeir sakleysislegan kafla um

"Maastrcht-skilyrðin", sem eru þessi:

1. Verðstöðugleiki. Verðbólga má ekki vera meiri en 1,5 prósentustig umfram
meðaltals verðbólgu í þeim þremur ríkjum þar sem hún er lægst.

2. Jafnvægi í ríkisrekstri. Halli í ríkisrekstri má ekki vera umfram 3% af
landsframleiðslu, nema hann teljist eðlilegur í ljósi sérstakra aðstæðna.

3.Skuldir hins opinbera mega ekki vera meiri en sem nemur 60% af landsframleiðslu. Unnt er að veita undanþágu frá þessu skilyrði ef þróunin stefnir
í rétta átt.

Í eina skiptið í sögu lýðveldisins vorum við nærri því að ná þessum skilyrðum, en það var í fjármálaráðherratíð Gers H. Haarde í ríkisstjórn Davíðs. En þá talaði enginn um nauðsyn þess að afsala sér fullveldinu og taka upp evru sem lækkaði stöðugt gagnvart krónu á þeim tíma. Enda var mönnum þá ljóst að hagsveifla Íslands er með annarri öldulengd en sú í ESB og var það ljóst öllum á þeim tíma að Íslendingar höfðu algera yfirburði í hagvexti miðað vð ESB ríkin.Blindaðir af oftrú á sjálfa sig og snilld íslenskra útrásarvíkinga undir hljómsveitarstjórn Forseta lýðveldisins duttu Íslendingar útum þakgluggann á hraðferð sinni upp stigann í velsældarturninum.

Frá hruni 2008 eru Íslendingar hinsvegar langa vegu frá því að uppfylla þessi skilyrði og svo verður áfram út þennan áratug ef vinstri stjórnin situr til 2013 með velvilja ASÍ. Því áreiðanlega tekur minnst 3 ár að endurreisa þjóðina eftir þann skaða sem hún hefur þá hlotið fyrir tilverknað tvístirnisins Jóhönnu og Steingríms. Fyrst undir lok áratugsins gætu menn farið að ræða uppfyllingu markmiðanna. En óábyrgir verkalýðsforingjar innan ASÍ mun þá að venjulegum líkindum löngu hafa gert þær vonir að öngu með "kjaraleiðréttingum" minnihlutahópa og verðbólgu sem nær sér á strik við þær aðstæður.Hinn minnsti hagvöxtur mun kalla á gengdarlausar taxtahækkanir hjá langsoltnum lýðnum.Og hvaða gengi skyldi þá verða á evrunni í Grikklandi eða á Íslandi?

Ef ný þjóðasátt yrði gerð um að hækka ekki laun næstu 2 ár þá myndi gengið stórstyrkjast og verðlag stórlækka. En það virðist allt gleymt sem áður var gert og því fer líklega svo sem áður sagði.

Svo kemur stórmerkileg yfirlýsing sem væri gaman að vita hvort gengið hafi eftir í augum áróðusrdeildar ASÍ:

"Jafnframt hefur ítrekað verið bent á, að frá því EES samningurinn var gerður,
hefur samstarf ríkja Evrópusambandsins dýpkað og ný viðfangsefni verið felld
undir samvinnu þeirra. Út frá hagsmunum launafólks og vinnumarkaðarins
skiptir mestu dýpkun og nýsköpun samstarfsins, þar sem nýir málaflokkar
hafa verið felldir undir Evrópusamvinnuna eins og t.d. réttindi og staða
minnihlutahópa á vinnumarkaði. Annað dæmi er félagsmálastefna ESB sem
er mikilvæg stoð fyrir efnahags- og atvinnulíf framtíðarinnar."

Einmitt! Hefur samstarf Grikkja, Spánar, Ítalíu við ESB dýpkað? Er trú almenns launafólks á evruna í þessum löndum ósnortin? Þegar atvinnuleysi ungs fólks er 20-40 %? Er það þetta sem ASÍ sér í hillingum? Hefur allur Sjálfstæðisflokkurinn ekkert að segja um inngöngu í ESB? Hverjir ætla að ná saman um að ganga í ESB?

ASÍ gafst upp á stöðugleikasáttmálanum við Jóhönnu og Steingrím og gerði ótrúlega verðbólgukjarasamninga við SA. Nú ásakar forseti ASÍ ríkisstjórnina um svik við elli-og örorkufólk.Eitthvað er trúin á norrænu velferðarstjórnina vera farin að dala.

Hvernig samræmist framtíðarsýnin við nútímann í eftirfarandi málsgrein úr plagginu frá ASÍ:

" Umsókn um aðild að ESB og yfirlýsing um að Ísland stefni að því að taka
upp evru sem gjaldmiðil eykur trúverðugleika okkar í glímunni við veikingu
krónunnar og efnahagsvandann og hjálpar þannig til við að ná tökum á
gengi krónunnar, losa um gjaldeyrishömlur, lækka vexti og draga úr
verðbólgu.
Þessi afstaða er síðan áréttuð þar sem segir um áherslur ASÍ varðandi
stöðugleika:
• Koma á stöðugleika.
• Stefna að upptöku evru svo fljótt sem verða má.
• Hagstjórnin miði við að Ísland uppfylli sem fyrst ákvæði stöðugleikasáttmála"

Ég velti stundum fyrir mér hvort evrópusinnaðir Íslendingar séu yfirleitt með sjálfum sér í hugsjónaákvefðinni. Trúa þeir þessu sjálfir?

Ritgerðin um Sýn ASÍ um dásemdir ESB og upptöku evru finnst mér frekar vera tálsýn en farsæl framtíðarsýn um náðarfaðm ESB Íslendingum til handa.