Sjálfsmorð í boði Samfylkingarinnar

er í fullum gangi. Einn Rúmeni eða Búlgari á dag kemur í stað hverrar íslenskrar fjölskyldu sem flýr frá landinu undan ógnarstjórn atvinnuleysisins um þessar mundir.Til viðbótar öðrum innflytjendum og hælisleitendum. Lesendum Íslendingasagna í landinu er ekki að fjölga né þeim sem vita eitthvað um manninn frá Dýrafirði sem við minnumst næsta 17.júní.

Árið 2009 fluttu 2.500 Íslendingar af landinu. Í fyrra voru þeir 1.700 og vísbendingar og líklega um 1.800 2011. Frá 1961 nálgast þessi tala 23.000 manns.

Fyrir áhrif alþjóðahyggju kratanna og Evrópuvæðingu er Ísland Schengen-opið fyrir öllum borgurum sambandsins. Við ráðum engu um hverjir koma hingað og setjast hér að í okkar atvinnuleysi.Það er hægt og hægt verið að skipta um þjóð í landinu. Bráðum tíundi hver maður hefur engin menningarleg tengsl við þá þjóð sem okkur var kennt í gamla daga að við tilheyrðum. Þetta fólk hefur skiljanlega áhuga fyrir öðru en því sem við höfum tönnlast á að væru íslensk saga og menningararfur.

Ef við framlengjum þróunarferlið þá tekur það næstu hálfa öld að gera etníska Íslendinga að minnihlutaþjóðarbroti í landinu. Hvort það er gott eða vont fyrir núverandi stjórnmálaflokka læt ég aðra um að svara.

Sjálfsmorð þjóðar er í gangi í boði Samfylkingarinnar.

Athugasemdir

[Sindri Karl Sigurðsson, 10.2.2012 kl. 11:07]

Hehemm... Arnarfjörður var það nú víst.

Það þarf stundum ekki útlendinga til...

[Ólafur Björn Ólafsson, 10.2.2012 kl. 15:49]

Var það ekki forsætisráðherrann sem líka villtist á fjörðum???

Minnir það allaveganna...

[Halldór Jónsson, 10.2.2012 kl. 16:31]

Ég þorði ekki annað en að halda mig viðopinbera útgáfu forsætisráðherra vors.

[Júlíus Björnsson, 10.2.2012 kl. 17:21]

Þjóðverjar pæla örugglega í gæðum sinna innflytjenda, þeir sníða sér stakk eftir vexti og þar sem raunvirðistekjur EU, að meðtali minnka um 1,0% á ári, næstu 30 ár eftir 2000, og raunvirðistekjur ríkja utan Vesturlanda eiga að vaxa að sama skapi  [eignar tilfærslur milli ríkja til jöfnunar] að meðatali um 1,0% á ári, næstu 100 ár ef EU má ráða, sjá fylgiskjöl með Lissabon, þá hefur þeim tekist að fækka sínum þegnum og þegnskildum um 1,0% síðustu 3,0% þrjú ár, og minnka atvinnuleysi í 5,3%. Verður fljótlega 3,0% eða í samræmi við frjálsa strafmannaveltu. Þýska ríkið eða kostnaður við rekstur hins opinbera er í föstu hlutfallslegu samræmi við raunþjóðartekjur Þýsklands síðust 50 ár, skiptir það engu máli fyrir Ísland og Grikkkland.

Val er frjálst, líka þegar það tengist  áhættu í Alþjóðviðskiptum. Val er gott að skilja er nánast það sama og frelsi.

Ef toppar í ríkjum EU ætla að lengja kauptíma sinn til 100 ára aldur eins Jóhanna S.  Verður það til minnka atvinnuleysi í EU?  

[Júlíus Björnsson, 10.2.2012 kl. 18:42]

http://juliusbearsson.blog.is/blog/juliusbearsson/entry/1222383/ 

Samkvæmt enskum lögfræði orðabókum, þá gildir en stofnhluti í lantíma öruggum rekstri, að þá skal aldrei borga út, og í framkvæmd er greidda af þeim fastar rentur [eðlilget að fylgi raunvirði og því arður notað til uppfærslu] á skuldir við hluthafa.  Hinvegar er markmið rekstra oft að lámarka eignahald viðskipta aðila á rekstri: lækka eigiðfé með reiðufé.

Til að koma rekstri fljót og örugglega á hausinn, þá til dæmis sýna með eftirfarandi færslu:

Bundir hlutir  bókaðir á  reikning eigiðfés eignahaldsaðilað eru 100 ein. á 100 kr.  Í sjóði eru þá 100 kr. í reiðufé. Nú er í þessum sjóð 110 kr. en stjórn ákveður að greiða úr sjóðnum 1000 kr.  Þá tekur hún 990 kr.  að láni úr framtíðar rekstri.  Þannig að eigiðfé verður rétt bókað 0 ein. á 990 kr.   

Halda Íslendingar að 1,0% mannkyns efst í fæðukeðjunni gefið mikið fyrir Íslensk fjármálagen.

Hvað átti AGS við þegar þeir ákærðu Ísland fyrir að vera með brotalamir í lögum.  Má kalla galla í bókhaldi á sauðamáli.

[Helga Kristjánsdóttir, 11.2.2012 kl. 01:56]

Júlíus reiknishaus,líkegt,það leiki ekki allt í vinstra heilahveli sauðnautanna. Ags.þurfa ekki að reikna út eða áætla framlegð,dunda sér bara við,debet og kredit.

[Júlíus Björnsson, 11.2.2012 kl. 02:26]

Til að skilja þá er dæmið sett þanning upp í föstum vöruviðskiptum er CRED=DEB    Síðan ER eigið-fé +CRED= DEB + reiðufé[á gjaldögum] => Eigið-fé= DEB +CRED + reiðfé[ágjaldögum].

Hreint eigið fé er skattar og vextir.  Þess vegna kús ég ekki lið sem vill hækka eigið-fé og er í framboði ekki einni sinni þótt kommarnir bjóði fram undir merkju hægri manna.  Eigið-fé Stjórnsýslu er undir merkjum alþjóða samstarfs. Erlendis í fjármálgeirum er haldið vel um bókanir á eigið-fé og það hefur margar sundurliðanir. Hér var mér kennt að láta endurskoðenda sjá um það.   Samt sem áður af tilfinningu þá fannst mér best að svindla og halda vel um mitt eigið-fé bókhalslega og reyna að hreinsa það sem best af passivum eignum.
 Í þýskland er alveg skýrt að fyrirtæki mega eiga passivar eignir [skráðar hjá ríkinu] og þurfa ekki að veðsetja þær eða gefa upp í fjármálabókhaldi [efnahagsreikningum]. [almenningur líka hvað varða fasteignskatta] Þetta má kalla viðskipta leyndarmál eða varsjóði eða einkamál. Hinsvegar eru upplýsningar um fasteignir til og hægt að kaupa þær.   Hér í gamla dag þegar stofnuð voru hf. fyrirtæki með áhættu um 30 ára starfsaldur þá var eðlilegt að gera kröfum um að verksmiðjan væri 30 ár að hreinsast af passivum eignum og sýna hreint eigið-fé.  Hér voru mörg fyrirtæki þannig séð stöndug með lítið eigið-fé: marg smátt gerir eitt stórt öruggt. Þeim var öllum slátrað í þágu skattmann. Niðurgreiðslum komið á í formi persónaafsláttar, niðurgreiðslum komið á í formi vaxtabóta og eigið-fé vegna skuldsetninga hampað hönuð lög fyrir það.  Samt var þetta allt á bannlista hjá Bláa Sjálfstæðiflokknum fyrir 1973.    Hreint eigið-fé er búið að reikna út fyrir öll rekstraform í heiminum með 0,1% skekkju.  Lið sem segist vera breyta því til gefa betri mynd af rekstri, á að segja upp störfum sínum hjá okkur hinum á morgum , illt er kenna gömlum hundi að sitja. Af hverju má engin eiga hreina eign í dag. Málið er að í kennslubókum Glitnis sem ég halaði niður skömmu eftir grunn,þá er þær vel unnar, og sögðu mér allt um apanna í baklandi fjármála hér, þeir kunni ekka að ítra, þess var það ekki kennt, skildu ekki hvað matrix er, annað en væri notað í stórborgum heimsins til að reikna ávöxtum í hundruð tegendum af fylkjum: veðsöfnum á fylkjaformi, það er rekstrarformum, lánstíma og veltu.  Engin gæti skilið formúlur fyrir vöxtum íbúðlánasjóðs eða ríkistjórna.  Ég dró mínar rökuréttu ályktanir að hér væri eitthvað meir en lítið sem vantaði í botninn.

Ég man eftir að menn [skítseiði] sögðu að höfuðstóll væri í engu samræmi við eignir þess fyrirtækis, þetta væri helvíts skattsvindlri og fleira í þeim dúr. Stofnhlutbréf fylgdu ekki verðlagi.  Það skýrist af því að þau verður að hækka með arði, en arð má líka greiða út í vexti, hinsvegar er stofnbréf eins og passivar eignir og þolinmótt fjárútlát. Hluthafafundir er haldnir vegna hlutahafa til að geti ákveðið hvort þeir vilji láta stofnhluti fylgja verðlagi í skráningu og minnka þá arðgreislur. Þetta lið sem á enga rétt í hrun, ber ábyrgð á stjórnum sem það gaf sitt umboð og treysti blindni. Það eru margir sem hafa alltaf braskað erlendis enn ekki hér, hér í kerfi sem sýgur meira af reiðufé inn í sig en kemur út veldisvíslega ár eftir ár.  Þá gerir maður það án milliliða því þeir kosta sitt. Minnst 4,0% raunávöxtun. Engin tilviljun. Þetta er allt þekkt erlendis. hvað prósentur standa fyrir á manna máli. 5% af USA eru 15 milljónir 1 % af bönkum er 600 stykki. 15 milljónir létu apast að ofurvaxtalánu ódýru fyrst, 600 stjórnir í bönkum USA er heimskar. Hér er bara allar stjórnir heimskar og allir Íslendingar. AGS sagði hér af kurteisi að væru gallar í bókhaldi. Þetta var ekki einu sinni fréttnæmt. Það eru engir gallar í bókhaldi stöndugra ríkja og velskilgreindar reglur í samræmi við lög og stjórnarskrár  allstaðar eins. Buffer áhættu varsjóði vegna skekkju í mati á öryggi veðbréfa vanta í 15 banka af 183 í EU daginn. Alla´sjóði hér. Liðið hér er of gamalt til læra af mistökum vegna menntunarskorts til að byrja með. Ráð nýtt inn á 3 sinnu lægra kaupi, setja hitt á bætur, er þjóð þrifamál. Skýrar legur og rökrétt uppsetning eykur skilvirkni lækkar skatta og vexti, en eykur ekki illa fengin arð.