Erum við að undirbúa okkur?

Guðni Ágústsson skrifar grein í Morgunblaðið í dag. Þar segir meðal annars:

" Um hvað snúast stjórnmál dagsins? Eru markmið ríkisstjórnarinnar skýr? Er ríkisstjórnin með einhver stórhuga áform um atvinnusköpun? Stendur stjórnarandstaðan sig og mælir fyrir tillögum sem skapa sókn í atvinnulífinu?

Við horfum á eftir ungu og öflugu fólki leysa sín framtíðaráform með því að flytja úr landi annaðhvort tímabundið eða til langframa. Við finnum dauninn af rotnandi hugsun og uppgjöf. Peningarnir eru lokaðir inni í bönkunum. Skuldir heimila og verðtrygging eru á frosti af því að verkalýðshreyfingin vill græða á kvöldin í lífeyrissjóðunum.

Atvinnuleysið vex og ungt fólk, hér eins og í ríkjum ESB, verður atvinnuleysingjar á bótum, viljinn deyr og sjálfsbjargarviðleitnin hverfur. Nú þurfum við Íslendingar að taka okkur á og snúa þessum hlutum við. Þjóð sem hefur hærri útflutningstekjur en sem nemur kostnaði við innfluttar vörur og þjónustu til lengri tíma þarf engu að kvíða í efnahagsmálum. Hún þarf ekki að íhuga eða trúa á efnahagsbata sem hlotnast af upptöku evru í stað krónu. Nú verður að skapa hér jákvæðan hugsunarhátt gagnvart mikilvægi atvinnulífsins...."

Get ég verið annað en sammála Guðna Ág+ustssyni? Er hann ekki Framsóknarmaður ennþá og ég íhald?

Ég hitti þingmann okkar og spurði hann hvort við Sjálfstæðismenn værum að undirbúa okkur að taka við. Svarið var að hann hefði nýlega verið með þingsályktunartillögum um einhverja nýja sókn í .... Ég sagðist ekki eiga við það heldur hvort þeir sætu á fundum við að búa til aðgerðaáætlun um útrás þegar þessi rískisstjórn gefst upp? Hvort þeir væru að byggja brýr yfir til næsta samstarfsflokks eða flokka? Ekki fannst mér ég fá skýr svör við því.

Hvað tekur við þegar núverandi þingmeirihluti gefst upp? Er einhver önnur stjórn líklegri en Framsókn og Sjálfstæðisflokkur? Nokkur glóra í öðru?
Eru þeir Bjarni og Sigmundur að hittast og farnir að mynda naðsynlegt persónulegt traust og leggja á ráð um lífsnauðsynlega stjórn? Eru þingmenn okkar og Framsóknar í nauðsynlegum tengslum? Farnir að vinna saman í aðgerðaáætlun?

Auðvitað alls ekki að senda þetta jafnóðum í DV. Spurning er hversu miklum tíma á að eyða í að þrefa meira við eftiráskýringastjórnina á þingi. Hún rennur sitt skeið án þeirra atbeina og eyðir sér sjálf og frá henni kemur ekkert eins og fram kemur í ágætri grein Guðna.

Þjóðina skiptir mestu máli hvernig tekst til með næstu stjórn? Velgengni hennar mun að verulegu leyti upp á því hvernig samband flokkanna verður þegar stjórnin er mynduð. Hvernig tengsl milli manna verða? Erum við ekki búin að sjá nóg af ástandinu á kærleiksheimilinu þetta kjörtímabil þar sem traustið er löngu gufað upp? Þarf ekki þjóðin lausnir fremur en flugeldasýningar einstakra þingmanna?

Venjulega byrjar kosningabullið með því að allir segjast ganga óbundnir til kosninga. VG setur til dæmis fram langan lista af kosningaloforðum og lofar að vera góðu börnin eftir kosningar. Hverjir munu trúa ? En erum við hin sem höfum allan tíman vitað hvað við viljum búin að vinna forvinnuna?

Staðan er svo grafalvarleg að okkar fólk verður að vinna eindregið að því hvað það ætlar að gera strax þegar kemur að því. Sá tími nálgast óðfluga og getur komið fyrr en okkur varir.

Erum við að undirbúa okkur?