Léttlyndi Landsbankans

er mér ljóst eftir ég hringdi í fjórða sinn í þá á þriðjudegi í síðustu viku til að spyrja um debetkortið. Þá sögðu þeir eftir langa bið að kortið mitt sem Hraðbanki Landsbankans stal af mér á föstudeginum á Dalveginum þar áður, yrði póstlagt þann dag til Íslandsbanka. Ég myndi geta fengið það þar daginn eftir. Það gerðist ekki og ég hætti að nenna þessu.

Í gær hringdi kona frá Íslandsbanka á Suðurlandsbraut og sagði að þeim hefði verið að berast debetkort mitt frá Landsbankanum. Ég mætti sækja það í afgreiðsluna til þeirra. Kostaði ekkert. Ég spurði hvort það væri ekki löngu komið. Hún endurtók að það hefði verið að berast rétt í þessu.

Í dag klukkann 18.00 verða liðnar tvær vikur frá því að Hraðbanki Landsbanka Íslands kokgleypti kortið mitt og sagði ekki einu sinni svei þér. Og það var ekki innistæðulaust. Ég vissi ekki til þess að ég hefði gert honum neitt. Aldrei fengið afskrifað. Hinsvegar mátti ég afskrifa og tapa öllu hlutaféinu sem ég átti í bankanum í hruninu þegar Ríkið stal honum til sín af okkur gömlu eigendunum.

Hafa þeir í Landsbankanum tjáð mér að þeim þætti fyrir þessum óþægindum? Ónei. Kannski finnst þeim þetta mátulegt á mig þar sem ég var að kaupa brennivín í Ríkinu. Fíbjakk! Partur af Áfengisvörnum Ríkisins er að hafa það nógu dýrt og hefta aðgengi.

Enga veit ég dýrlegri en hraðbanka merkta Landsbankanum. Þeir skila kortinu þínu þótt síðar verði. Þú mátt lesa auglýsingarnar frítt frá Landsbanknum sem skýra hina frábæru þjónustulund bankans. Þær líða linnulaust yfir skjá Hraðbankanna. Auðvitað á ég að trúa þeim eins og öðru hjá þessari þjóðareign og gersimi.

Þetta verður auðvitað minn uppáhaldsbanki svo mikið er víst þegar ég er bínn að læra þær nógu vel. Hinn léttlyndi Landsbanki Íslands. National Bank of Iceland. Icesave og allt það. Allt í þjóðareign og á hennar ábyrgð.

Gjalda skaltu lausung við lygi stendur einhversstaðar. Þetta gilti bara í gamla daga fyrir daga léttlynda Landsbankans.

Þú skalt lofa Landsbankann
ljúga aldrei þessir
skatnaherinn skítblankann
skuldaklafinn hressir.

Láttu kort í lítið gat
lærðu svo að spara
því ekki kemur aftur þat
því á ég mig að vara.

Landsbankinn er lífsins saga
lítilmagninn barinn skal
Þá loks ormar þig svo naga
þarftu engann ríkisdal.

Athugasemdir

[Sigurgeir Jónsson, 24.8.2012 kl. 12:09]

Bankinn þinn er bankinn minn,

blankur ég staulast í hann inn,

Lítillátur má ég bíða,

Ég skal loksins læra að hlýða.

[Sigurgeir Jónsson, 24.8.2012 kl. 12:11]

Fyrirgefðu leirburðinn Halldór.Hann átti ekki að fara.Mér var eitthvað heitt í hamsi út í bankann.

[Helga Kristjánsdóttir, 24.8.2012 kl. 12:51]

Þótt hér sé ekki síðan mín,verð ég að segja að það er svo gaman að þeim sem láta vísur flakka. En einhversstaðar var kortið þitt Halldór,allan þennan tíma. Eitt sinn tyndist ,,eigin(ð)skuldabréf,, mitt hjá gamla Útvegsbankanum í rúm 5 ár. Festi 3-4 veðrétt á húsi mínu ,sem hækkaði vexti á öðrum,allan þann tíma. Aldrei beðist afsökunar ég var hætt að leita að því.

[Gunnar Rögnvaldsson, 25.8.2012 kl. 01:48]

Kæri Halldór 

Rekstrarvandamál Landsbankans eru hér augljós.

Líklega er tæknibúnaður Landsbankans svo lélegur að hann getur ekki lengur greint debetkort frá jólakorti. Þessi meðhöndlun á greiðslukortinu gæti einnig bent til þess að atvinnurekstur Landsbankans, sem flokkast undir þjónustustarfsemi, sé lélegur, á brauðfótum og að forstjóri fyrirtækisins viti ekki hversu lélgur hann sé innan veggja bankans, sökum þess hve laun hans eru lág. Nema að hann sé fjarverandi á námskeiði.

Einnig mætti ætla að póstverslunartölvukerfi bankans með peninga sé svo úr sér gengið og það því sem næst ónothæft til að halda utan um starfsemina innan veggja starfseminnar. Að það sé hreinlega að sliga fyrirtækið og loki á það inn á milli. Falli út og inn með óútreiknanlegum afleiðingum. Hér ættu menn að vera á varðbergi því að um einkaleyfisverslun með peninga er að ræða. 

Meðhöndlun Landsbankans á viðskiptavini sínum bendir sterkt til þess að hér sé um eins konar málalengingaskrifstofustarfsemi af ýmsu tagi að ræða í skjóli einkaleyfis, og jafnvel hins opinbera. Bankinn er kannski svo illa rekinn að hann er kominn á höfuðið ofan í vasa viðskiptavina sinna og hafi því ekki lengur efni á að halda fjárrekstri áfram.

Áhættur forstjórans endurspegla sig í rekstrinum því bankinn hefur hvorki efni á að reka útibú né starfækja svo kallaða hraðbanka sjálfur. Hann notast við ókeypis heimatölvur viðskiptavina og peningasjálfsala sem eru í höndum dreifingarkerfis heildsala sem enginn ber ábyrgð á. Þeir eru því discount apparöt og óáreiðanlegir. Bankinn hefur því varla lengur efni á að vera til.

Úr þessu mætti bæta með steypubíl á réttum stað og stund. Nema að aðalsteypubíll Landsbankans sé þegar mættur á staðinn til að steypa bankann að innan.

Kveðjur

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 25.8.2012 kl. 03:02]

reynsla mín af Spron-Arion er ekki betri.

[Ómar Bjarki Smárason, 25.8.2012 kl. 13:05]

Kortalesarar Landsbankans eru kannski í anda stjórnmálaflokksins í þínu næsta pistli, Halldór. Nefnilega V(esæl) G(lufa).

Alltaf jafn hressilegt að kíkja inn á síðuna þína....!

[Halldór Jónsson, 25.8.2012 kl. 16:30]

Góður bragur Sigurgeir, við eigum að vera með hattinn í höndinni þegar við komum inná kontóra yrfirvaldsins. En ættu þeir ekki að fara aðhætta þessu kjaftæði um að þeir séu einhverjar þjónustustofnanir. Landsbankinn er ekki neitt slíkt. Hann er bara rukkunarstofnun og á sér tilveru fyrir náð Steingríms J.guðföðurs síns.Það er engin þörf fyrir þetta málverkasafn í Austurstræti og má alveg loka því mín vegna.Spara allt móverkiið því íslenskir bankastarfsmenn eru pí-sinnum of margir samanborið við Bandaríkin sem reka þó veltumeira apparat.. Bandaríkjamnenn líta ekki á banka sem vini sína heldur geymslustað peninga svo þeim verði síður

stolið yfir nótt.Landsbankinn er ekki vinur minn og ég hef illan bifur á honum og trúi engu sem hann segir frekar en vogunarsjóðabankarnir Aríon og Íslandsbanki sem geta ekki verið vinir heimilanna frekar Baugur og Bónus sem eru búnir að stela 1000 milljörðum af þjóðinni. Og svo opnar Jói Iceland og segist vera svo góður.Enginn spyr hvert milljarðarnir fóru? Hvar þeir eru?

[Halldór Jónsson, 25.8.2012 kl. 16:31]

Helga, þú kannst við kauðana.

[Halldór Jónsson, 25.8.2012 kl. 16:36]

Anna, þú hefur frá einhverju að segja.Láttu það vaða.

Ómar, mikið held ég að það hafi verið hopp og hí á Hólum að hlusta á Steingrím útskýra stjórnvisku sína við að bjarga ÍSlandi frá AGS, Icesave og ESB og horfa á fundarmenn klappa honum lof í lófa.Þvílík gufumaskínur eru þessir græningjar annars.Mér finnst flokkurinn núna vera sprenghlægilegur þegar hann ætlar að kjósa Steingrím formann ævilangt.

[Halldór Jónsson, 25.8.2012 kl. 16:41]

Já, Gunnar. Þú ert greinilega ekki að detta afturfyrir þig af hrifningu á Landsbankanum.Svo ætlar Steing´rimur að selja hann segir hann. Hverjum? Íslandsbanka eða Aríon? Er ekki hagræðing mál dagsins. Er ekki til Samstarfsnefnd Fjármálafyrirtækja eða eitthvað svoleiðis? Samræmir væntanlega aðgerðir gagnvart almenningi eins og þjónustugjöld, vexti, seðilgjöld og þóknanir.Allt saman löglegt seisei.

[Halldór Jónsson, 25.8.2012 kl. 16:51]

Mikið yrði gaman ef Íslendingar færu að hætta að vera lánafíklar og færu að hugsa um hvernig hægt sé að leggja fyrir. En það eru ekki margir kostir sem bjóðast í þiem efnum sem mönnum hugnast. Hver þorir að binda pening í þessum bönkum sem geta farið á hasinn þegar minnst varir.Það vantar alvöru banka eins og Steupustöðin var í gamla daga þar sem menn gátu átt steypukrónur inni. Henni treystu allir og lögðu hiklaust inn aurana sína án frekari tryggingar en kvittunar frá gjaldkeranum. Meira segja ríkið tók þessar kvittanir uppí skatta.En það var kvóti á innleggin og miklu færri fengu að leggja inn en vildu. Þetta var á verðbólguárunum þegar peningarnir brunnu upp fyrir augunum á manni. Þeir sem væla hæst um afnám verðtryggingar virðast ekki vilja hugsa um það atriði að fólk myndi sparnað. Þeir vilja bara lán sem brenna upp í verðbólgu. Og af því að enginn vill lána þeim til langs tíma óverðtryggt þá heimta þeir ríkislán.

[Ómar Bjarki Smárason, 26.8.2012 kl. 01:38]

Steingrímur á auðvitað að vera sjálfkjörinn formaður eins lengi og hann vill í flokki sem hann stofnaðii á eigin forsendum og í kringum sjálfan sig. Annað væri pólitískt siðleysi. Og auðvitað hefði sama átt að gilda um Lilju Mós. Annars bíður maður eftir að hennar flokkur fari á uppboð og verði sleginn "lægstbjóðanda"....!