Evrópskt fíflarí

birtist manni við að lesa viðtal við eins stjórnanda í Ínnes, Pál Hilmarsson, og Jón Gerald Sullenberger kaupmann í Kosti.

Þeir lýsa þeirri "íslensku atvinnusköpun" sem felst í því að rífa upp kassa með vöru frá Ameríku þar sem hlutfall daglegra þarfa af hinu og þessu er umreiknað frá skammti, sem er tiltekinn sem hlutfall af heildarþyngd vörunnar og líma miða á vöruna sem tiltekur hlutfall efnanna af hverjum hundrað grömmum. Við þetta starfa tveir fastir menn hjá Innes og einhverjir hjá Kosti.

Nú er það svo hjá þessari alþýðumenntuðu þjóð, að menntakerfið hefur reynst ófært um að kenna gunnskólabörnum margföldunartöfluna og geta þau fæst því margfaldað og deilt í huganum þegar þau yfirgefa grunnskólann. (Væri það ekki verðugt verkefni fyrir einhvern doktorsnema í félagsfræði að kanna útbreiðslu margföldunartöfluþekkingar hjá aldurshópum 15-20 ára og fá til þess IPA styrk?) Hvað þá að nokkur tilfinning fyrir tölum sé á alþýðuvettvangi eins og menn lærðu þegar reiknistokkar voru alþýðueign. Þá lærðu menn að setja kommur á réttum stöðum og höfðu tileinkaða tilfinningu fyrir því hvort rétt svar væru 10 g, 100 g. eða 100 g. Nú misferst stundum hjá fullorðnu fólki hvort svarið sé 1,012345, 10,12345 g., 101,2345 g. eða 1012,345 g. Aukastafirnir á reiknivélunum klikka ekki. Þá væri gott að hafa límmiðann á hreinu samkvæmt tilskipunum ESB.

Svo er fólk að fara til Bandaríkjanna og er að kaupa þar matvöru og éta með hinum og þessum litarefnum og í áðurnefndum hlutföllum. Þarf ekki íslensk Neytendastofa að opna sendiráð í Washington sem Íslendingar geta leitað til áður en þeir versla í WalMart?

Það er upplýst að miklu af evrópsku fíflaríi er rennt í gegnum Alþingi Íslendinga án þess að þingmenn skilji hvað um er að ræða. Þeim er sagt að stimpla bara því þetta sé hluti af EES samningnum. Enda hefur í flestu verið slegið af væntingum til þingmanna almennt með lækkandi launum og því lækkandi aðsókn athafnafólks.

Var EES kannski ekki bara eitt allsherjar evrópst fíflarí sem tímabært er að endurmeta fyrir Íslendinga ? Erum við ekki í dýpri skít núna en nokkru sinni? Vitum ekki hvernig við eigum að losna við 1500 milljarða erlendra krónueigna í gjaldeyri úr landi sem banksterarnir fluttu inn og lánuðu Íslendingum í neyslu undir sauðaraugum stjórnvalda?

Eftir 4 ár undir skatthækkanastjórn Jóhönnu flugfreyju og Steingríms stúdents spyr maður sig: Er þetta ekki bara eitt stórt allsherjar fíflarí?

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 15.11.2012 kl. 20:45]

Krafan í stöndugum ríkjum búin að vera síðust ára þúsundir að yfirgrendir þjálfaðir og formótaðir frá fæðingu séu í meirihluta í stjórnsýslunni. 97% Fyrirtækja og veðsafna eftir 30 ár þroskuð: eiga sínar rekstralegu eignir skuldlausar og veðsettar og ó útborgað arð í varsjóðum til mæta langtíma viðhaldi og sveiflum á eigin gengi.

Hér héldu svo kallaðir fávísir út í heimi í keppnir sem var töpuð í upphafi. Vopnabúrið tómt.

Þeir sem ekki skilja eða mastera hlutfallslegu samhengi hlutafalla, eða eru læsir á yfirstéttrar texta stöndurgra ríki  taki ekki  á sig forsjárhlut verk á sér greindari eða jafn greindum.


Lífeyrissjóðir sem Þýskarar vilja ekki sjá í grunni geta ekki verið rökréttir.  Þeir sem halda öðru fram stíga ekki í vitið. 
Fult  af fals spámönnum eða úlf í sauðgærum á öllum tímum.