Ný þjóðarsátt

með aðilum vinnumarkaðarins er það sem algerum sköpum getgur skipt í baráttu Íslendinga við kreppuna.

Ég hjó eftir því að Bjarni Benediktsson nefndi þetta atriði sem eitt af því fyrsta sem biði nýrrar stjórnar. Mér finnst tilfinnanlega skorta að frambjóðendur hafi rætt einmitt þetta mál. Munu  þeir sem missa fylgi vilja fremur stríð en frið á vinnumarkaði?  

Engin hagstjórn stenst við þær aðstæður að kjarabarátta einstakra hópa fari úr böndunum. Einn harðsvíraður hópur  getur auðveldlega talað sig upp í það, að hann þurfi leiðréttingar umfram aðra og knúið þær fram. Allir þekkja afleiðingarnar hvernig slíkt getur blossað upp. Skemmst er að minnast þeirra viðbragða sem af hlutust þegar Guðbjartur Hannesson Samfylkingarráðherra fékk þegar hann vildi hækka laun forstjóra Landspítalans eins starfsmanna.

Þeir sem eru orðnir nógu gamlir geta minnst þeirra Einars Odds(bjargvættsins) og Guðmundar J.(aka)  þegar þeir umfram  aðra menn gengu fram fyrir skjöldu til að leiða fram þjóðarsáttina 1979. Þá endurreistist íslenska krónan til virðingar og mestu raunverulegu kjarabætur almennings hófust þegar þeirri kreppu sem ríkti við gerð samninganna linnti. Íslenska þjóðin hafði aldrei fyrr hegðað sér eins skynsamlega og uppskar að vonum eftir því.

Ef stjórnmálamönnum og forystumönnum vinnumarkaðarins mætti auðnast að taka höndum saman eftir kosningar í gerð þjóðarsáttar, þá væri margt fengið sem nú sýnist torsótt. Verðbólgan myndi hverfa og verðtrygging væri ekki í umræðunni, hvorki afnám né viðhald. Krónan myndi styrkjast og allt verðlag lækka.  

Það sem Bjarni Benediktsson hefur sagt vera meginstefnumál  Sjálfstæðisflokksins, "Kjarabætur fyrir alla", hefði færst nær.

Bjarni Benediktsson hefur ítrekað sagt það fyrir hönd Sjálfstæðisflokksins, að markmið okkar allra eigi að vera : "Að það verði betra að búa á Íslandi í ár en það var síðasta ár!" 

Er þetta ekki markmið sem við gætum sameinast um? Slíðrað sverð og beitt sanngirni í hvers annars garð?

Er nokkur leið að þetta náist fram öðruvísi en í nýrri þjóðarsátt sem afleiðu af samvinnu við vinnumarkaðinn?  

 

 

Athugasemdir

[Kristmann Magnússon, 22.4.2013 kl. 13:11]

Heill og sæll Halldór minn og alltaf er jafngaman að lesa bloggið þitt. En ertu ekki að rugla Guðmundi Jaka saman við Ásmund Stefánsson ? Voru það ekki Einar Oddur og Ásmundur sem komu fram með þjóðarsáttina á sínum tíma.

En alla vega væri gaman ef hægt væri að ná fram nýrri þjóðarsátt

[Halldór Jónsson, 22.4.2013 kl. 19:00]

Herr cand-is Kristmann Magnússon,

eða bara Mannsi gamli hólkur

Nei það voru Guðmundur og Einar Oddur, Ási var ekki einu sinni farinn að fitna á þessum árum.

En horfðu á undirtektirnar við svona hugmyndum. Það skilur þetta enginn lengur. Lýðurinn vill bara verkföll og slag og veit ekki neitt.

Sjáðu kennarana auglýsa eftir kauphækkunum í heilsíðu um síðustu helgi. Þeir halda virkilega að þeir geti bætt kjör sín með skrúfu og taxtahækkunum, alveg eins og hjúkrunarfræðingar og öll halarófan.

Fólkið er að miklu leyti eins og fábjánar og vilja ekki skilja efnahagsmál.