Aðlögun innflytjenda

að íslenskum siðum og venjum er mismunandi. Við þekkjum mörg dæmi um innflytjendur sem eru orðnir algerir Íslendingar. Við sjáum hinsvegar dæmi þar sem þeira aðlagast okkur ekki og geta það hreinlega ekki vegna múslímatrúar sinnar.

Nú er múslímatrú flóknari en margir halda. Hún skiptist í margar undirdeildir sem sitja helst ekki á sárshöfði hver við aðra. Veit einhver hvort það eru sjítar eða súnnítar eða einhverjir aðrir sem eru í Ými? Veit einhver hvor þessara trúardeilda á að fá lóðina frá Degi á Miklubrautinni? Og fái sú hlutskarpari, hvað verður með hinar?

Hvorri deildinni tilheyrir séra Salman Tamini sem maður les um að vilji láta sjaríalög gilda um þjófa(handarhögg?), telur sig frekar eiga að fara með forræði dætra systur sinnar en hún sjálf og vill ekki taka í hönd kvenmanns, alveg sama  þó að sú hönd sé hönd biskupsins yfir Íslandi? Og hvaða augum lítur hann á pakistanskar og súdanskar refsingar við lauslæti kvenna? Það er eins og enginn vilji vita hvað hann hugsar um slík mál. Hann krefst hinsvegar réttinda fyrir sig og sína umfram aðra.

Salamn þessi Tamini hefur verið hér frá 16 ára aldri. Okkur er sagt að innflytjendur aðlagist Íslendingum fljótt og vel. Enginn eigi að hafa efasemdir um það og þessvegna eigum við að opna allar gáttir fyrir þeim sem vilja koma hingað.

Ef að Salman þessi hefur aðlagast okkur á þennan hátt sem um ræðir og getur ekki betur vegna Kóransins , verðum við Íslendingar ekki að aðlagast Salman?

Getum við verið að lifa andstætt Kóraninum þar sem við stuðum þá þessa nýbúa. Við erum búnir að strika út svínakjöt í skólum af tillitssemi við múslíma og Gyðinga. Við erum hætt að leyfa Gídeon félaginu að gefa biflíur í skólana af sömu tillitssemi.

Við erum tilbúnir að samþykkja búrkur og slæður fyrir þetta fólk. Erum við ekki tilbúnir að kenna börnum þessa fólks á arabisku eða jiddísku í grunnskólanum?  

Hvað erum við ekki reiðubúnir að gera til að þóknast þessu fólki með þessar sérþarfir sem við verðum að skilja að séu vegna Kóransins eða annarra helgirita, sem við verðurm að sýna virðingu hvað sem okkar venjum líður?  Annars gætu þeir kannski orðið vondir og lúskrað okkur til hlýðni við sig?

Ekki megum við biðja þá um að fara því þá erum við rasistar sem sumum þykir ekki fínt. En samt eru  þeir hugsanlega líka til sem eru stoltir af þeirri nafnbót þar sem þeir eru þjóðernissinnar?

Ef innlytjendur geta ekki aðlagast okkur þannig að við getum haft einn sið og ein lög í þessu landi eins og Ljósvetningagoðinn taldi árið 1000 að yrði að vera í landinu ættu menn að halda bæði lögin og friðinn, hvernig eigum við þá að aðlaga okkur sem best til að halda friðinn við þá aðkomnu?

Þorgeir Ljósvetningagoði sá nauðsyn þess að leyfa mönnum að blóta á laun. Dugar það ekki lengur til aðlögunar framandi trúfólks?

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 7.6.2014 kl. 10:46]

Báðir þessir hópar eru sunniar.

Þorgeir goði var vitur maður, foringi heiðinna manna og langflestra Íslendinga.

Engum var það frekar að þakka að Íslendingar fengu að halda sinni stjórnskipan í 263 ár. Hann leysti íslenska gísla úr haldi, forðaði viðskiptabanni (embargo) og yfirvofandi innrás. Síðast en ekki síst fengu Íslendingar að blóta á laun, enda yrði ekki vitnum við komið. Þetta þýddi að Íslendingar gátu iðkað trú sína svo lengi sem útlendir menn og erindrekar þeirra sáu ekki til í um 250 ár.

[Halldór Jónsson, 9.6.2014 kl. 10:34]

Það er skemmtilegt þegar þú rifjar upp hvílíka stjórnvisku Þorgeir sýndi við þetta tækifæri. Þetta var geopolitískt viðfangsefni öðrum þræði sem hann leysti svo snilldarlega á Þingvelli árið 1000. Þetta leiddi svo beint til eignasöfnunar kirkjunnar sem hún nýtur enn arðsins af. Engin önnur trúfélög á Íslandi geta notið sömu réttinda og þjóðkirkjan sem hefur algera sérstöðu.

[Sigurður Þórðarson, 10.6.2014 kl. 10:04]

Fram til ársins 1056 voru Íslendingar rétttrúnaðarkristnir en það ár urðu þeir kaþólskir. Árið 1555 urðu Íslendingar mótmælendur og danski kóngurinn eignaðist allar kirkjujarðir. Fyrsta jarðeign þjóðkirkjunnar var Skálholt sem alþingi gaf henni. Áður hafði Jesú Kristi verið gefnar nokkrar jarðir (Kristnisjóður).