Boeing, Boeing

hljómaði fyrir eyrum mér þegar ég naut þeirra forréttinda að sitja í Boeing 757 í 36 þúsund feta hæð yfir Grænlandi ólaður niður í leðurklæddan stólinn eins og allir í vélinni vegna ókyrrðar í tæru lofti. Heilmikill og óvenjulegur hossingur sem maður á yfirleitt ekki að venjast í svona flugum þegar drykkurinn tollir ekki í glasinu heldur svífur um loftið. 

Ég var að lesa þarna grein í Flying um Boeing B 17. Nýlega búinn að sjá mynd á YouTube um hvernig menn lærðu að fljúga henni eftir bókinni. Séð ótal myndir um hvaða skaða þessar vélar fengu iðullega yfir Þýskalandi í stríðinu og flugu samt heim til Englands. Annað myndband sá ég af framleiðslu B 29 í verksmiðjum Boeing. Vinnusalurinn var eins og að horfa eftir járnbrautarlest þar sem fremstu vagnarnir hurfu í fjarskann. Hverjum datt eiginlega í hug að fara í stríð við Bandaríkin? Þvílíkt iðnaðarveldi þar sem húsmæður sveittust við að skrúfa saman velarhlutana. Kvenþjóðin i sinni bestu mynd að afla fjár fyrir fjölskyldur sínar í frjálsu landi kapítalismans. Það er margt sem er hvergi til nema í Bandaríkjunum. Þeir sem ekki kynna sér Bandaríkin fara margs á mis. Þessvegna neitaa ég algerlega að viðurkenna að ég sé endilega Evrópumaður eins og Nomenklatúran er sífellt að halda að mér. Enda mætast Evrasíuflekinn og Ameríkuflekinn á miðju Íslandi svo að við erum tveggja heima Íslendingar.

Jæja hugsaði ég. Boeing er búinn að smíða flugvélar óslitið í hundrað ár. Þær eru yfirleitt ekkert að detta út úr himninum á óútskýrðan átt eins og hendir stundum flugvélar af öðrum tegundum. Ég ef mína trú á Boeing. Ég hugsa um Stearmanninn hans Erlng Jóhannessonar kom fljúgandi til Íslands af flugmóðurskipi í stríðinu og flýgur hér enn undir snilldarhöndum Erlings. Óborganleg listasmíði hans Erling og Boeing.

Hvað skyldu vera margir einstakir partar í Boeing 757 hugsaði ég. Hvílík völundarsmíði er ekki svona apparat, þrautprófað og reynt? Sigur mannsandans yfir efninu.Flýgur með mig í níu klukkustundir samfleytt til Orlando þar sem maður er núna.

Á bílnum stendur: Freedom is not free! Margir bílar hér eru með bandaríska fánann við hún. Fáninn er víða í hávegum hafður hér á Flóríðu og maður skynjar hvað hann þýðir fyrir þjóðina. Hvernig sem hún annars er og hvaða vandamál sem hún annars hefur, þá líta Bandaríkjamenn á sig sem eina þjóð. Sú eina sem menn geta treyst á til þrautavara. Sú eina sem gat fengist við Bosníuvandann og sú eina sem getur núna fengist við Kalífaveldið.

Bandaríkin eru stolt af sjálfum sér og Boeing og mega alveg vera það.       

Athugasemdir

[Eðvarð Lárus Árnason, 5.2.2015 kl. 17:16]

Sælir.  Þessi hristingur í Boieng hefur kannski framkallað svitadropa á enni, eins og gerðist er við vorum að fljúga í Monsa Loftleiða fyrir áratugum.  Bestu kveðjur, og mundu eftir sólarolíunni..

[Halldór Jónsson, 5.2.2015 kl. 23:02]

Takk fyrir það gamli ferðafélagi. Já það var ansi heitt í Monsanum þennan dag. En mig minnir að eftir svaladrykkinn höfum við lagast nokkuð