Hversu mikið er þau Árni Páll

Össur, Sigríður Ingibjörg,dr.Eiríkur Bergmann,og Benedikt Jóhannesarson gáfaðri en Bretar sem hafa þó nokkuð langa reynslu af Evrópusambandinu?

Svo segir í leiðara Morgunblaðsins um framtíð Breta eftir að Cameron ætlar að endurskoða stefnuna:

"Ný þúsund blaðsíðna skýrsla leiðtoga og sérfræðinga úr atvinnulífinu gerir þó Cameron erfiðara að sækjast einungis eftir málamyndabreytingum á samskiptum Bretlands og ESB, ekki síst vegna þess að hingað til hefur áherslan verið á að bresku atvinnulífi sé nauðsnlegt að Bretland sé í ESB.

 

Skýrslan, sem ber yfirskriftina <ská>Breytingu, eða brottför, dregur fram það mikla óhagræði og kostnað sem breskt atvinnulíf hefur af verunni í ESB eins og málum er háttað nú og niðurstaðan er ótvírætt sú, að náist ekki fram veruleg breyting á tengslum Bretlands og ESB séu Bretar mun betur settir utan ESB en innan.

 

Í skýrslunni er einnig bent á að ástandið fari stöðugt versnandi. Haldið sé aftur af breska hagkerfinu með kröfum ESB sem horfi æ meira inn á við og þrengi að samkeppnishæfni. Stefna ESB, ekki síst hið gallaða sameiginlega myntkerfi, hafi skapað viðvarandi efnahagsvanda.

 

Því fari fjarri að neytendur og fyrirtæki séu betur sett eftir 40 ára aðild að ESB. Innan við 5% breskra fyrirtækja flytji út beint til Evrópusambandsins en samt séu þau öll neydd til að bera byrðarnar af regluverki sambandsins. Evrópusambandið sé ekki bandalag um viðskiptafrelsi heldur tollabandalag og því hafi mistekist herfilega að gera viðskiptasamninga við rísandi viðskiptaveldi á borð við Kína. Í skýrslunni, sem <ská>Telegraph segir ýtarlega frá, er nefnt sem dæmi að Ísland og Sviss hafi tryggt sér fríverslunarsamninga við Kína, ólíkt ESB.

 

Verst af öllu sé þó, að í meira en fjóra áratugi hafi breskur almenningur mátt þola stefnu ESB um sífellt meiri samruna, sem hann kæri sig ekki um. Þessi stefna hafi leitt til mikillar tilfærslu valds til stofnana sem séu í senn fjarlægar og ógagnsæjar. Og innan þessara stofnana sé orðið æ líklegra að fulltrúar Bretlands verði undir í atkvæðagreiðslum gegn ríkjum evrusvæðisins. Ákvarðanir um framtíð Bretlands hafi því horfið úr höndum Breta.

 

Skýrsluhöfundar setja fram tíu skilyrði sem uppfylla verði eigi Bretland að vera áfram í Evrópusambandinu. Undanskilja verði Bretland frá stefnunni um sífellt meiri samruna. Einhverjir núverandi og fyrrverandi forystumanna ESB hafa ekki tekið ólíklega í að þetta kunni að vera mögulegt, þó að efasemdir hljóti að vera uppi um hvort slík undanþága haldi til lengdar.

 

Þá vilja skýrsluhöfundar að dregið verði úr reglubyrði á fyrirtæki, einkum þau sem ekki flytji út til ESB. Yfirráð yfir félagsmála- og vinnumálalöggjöf verði að færast aftur til aðildarríkjanna og snúa verði við skaðlegri lagasetningu á sviði fjármálageirans. Ennfremur þurfi að tryggja að þau ríki sem ekki séu með evruna séu ekki ofurseld ákvörðunum hinna ríkjanna og ESB verði að sýna að það geti tryggt alþjóðlega viðskiptasamninga.

 

Skýrsluhöfundar vilja einnig ná fram varanlegum samdrætti í útgjöldum sambandsins, en framlag Breta til sambandsins hafi margfaldast síðasta áratuginn. Sömuleiðis vilja þeir gagnsæi í fjármál sambandsins, sem séu ógagnsæ og leynileg, sem bjóði upp á misnotkun.

 

Frjáls för fólks, sem ESB lítur á sem einn grundvallarþátt sambandsins, er einnig á listanum yfir það sem skýrsluhöfundar vilja breyta, með því að aðildarríkin fái vald yfir því hverjir flytji til landsins.

Loks segja þeir að Bretland verði að hafa neitunarvald gagnvart framkvæmdastjórn Evrópusambandsins í stað þess sem nú sé að ESB geti neytt löggjöf upp á aðildarríkin."

Og þetta eru ekki einu sinni hugleiðingar ritstjóra Morgunblaðsins  heldur komi beint frá Bretlandi.

Eftir að hafa hlustað talsvert á útvarp Alþingis og rýnt í aðra fjölmiðla þá hugsar maður meira um hvaða dulda afstöðu Píratar kunni að hafa til ESB?