Eru þetta ekki dýrðlegir dagar?

þegar þjóðin fær að njóta brjálæðisins á vinnumarkaði þar sem hver höndin er uppi á móti annarri?

Gylfi harmar að enginn fái neitt við ráðið þegar afleiðingar okkar  brjáluðu laga um stéttarfélög og vinnudeilur  geysa í þjóðfélaginu.  Löggan er þáttakandi í "Ghandískum" aðgerðum borgaralegrar óhlýðni. Ástandið getur ekki nema stigmagnast meðan ríkisstjórnin gerir lítið og alþingsmenn rísla sér í venjulegri iðju sinni í umræðum um fundarstjórn forseta og álíka þarflegt dund. 

Ég held að það sé engin leið útúr þessu fyrr enn brjálæðið fær að halda áfram og magnast.  "Verkfallsins sér víða stað" er sigri hrósandi fyrirsögn í blaði. Við hverju bjuggust menn?

Meiri og harðari verkföll er það sem þjóðin þarfnast mest um þessar mundir. Fyrr verður hún ófær að taka á málunm og sjá nauðsyn þess að breyta leikreglunum.

Lán fólksins  munu fyrsjáanlega hækka um 335 milljarða á næstu þremur í framhaldi af kjarabótunum sem stöðugt er verið að koma á með samningum eða gerðardómum. Öllu slíku er svarað með kröfum um afnám verðtryggingar Enginn gerir sér grein fyrir því að taxtahækkanirnar verða aðeins sóttar tilbaka í vasa þeirra sem eru að knýja þær fram með mestri hörku. Fullkomin heimskan mun svo bitna fyrst á öldruðum og öðrum aumingjum hvað sem Landsfundir segja annað.   

Aspirnar standa víða í blóma. Allt logar af dýrð í veðurblíðunni. Óvenjulega milt haust færir okkur hvern dýrðardaginn af öðrum.

Þeir eru dýrðlegir haustdagarnir sem blessa land og lýuð þessa stundina.

Athugasemdir

[Hrólfur Þ Hraundal, 16.10.2015 kl. 11:00]

Hverjum er um að kenna ?  Er það núverandi ríkisstjórn sem hefur setið í tvö ár, eða er það fyrrverandi ríkisstjórn sem sat í fjögur ár og hálftár ? Eða er það einhverjum allt öðrum ríkisstjórnum að kenna ?

Ég veit þetta ekki, en tel þó að megin sökin liggi hjá forystu stéttarfélagana, en líka hjá stjórnvaldinu sem lætur teyma sig út í forað. 

Forusta stéttarfélaganna er nánast æviráðin en það er alltaf verið að skipta um forustu þjóðarinnar þannig að ábyrgð að þessu leiti er verulega meiri hjá hinum þaulsætnu, vellaunuðu foringjum launþegasamtakanna, sem virðast bara rugga sér á milli verkfalla. 

Ríkisvaldið á ekki að semja við hvert og eitt stéttarfélag ríkisstarfsmanna, heldur aðeins heildarsamtök ríkisstarfsmanna. Innan þeirra samtaka geta svo hin einstöku félög rifist um skiptinguna og það att kemur hvorki ríkisvaldinu né þjóðinni við.            

[Halldór Jónsson, 16.10.2015 kl. 17:21]

Ég held Hrólfur að það sé ekki hægt að kenna einstökum mönnum um þetta allt. Það eru lögin sem eru gersamlega óframkvæmdanleg með hundruð stéttarfélaga sem hafa stöðvunarvald. Það sér hver heilvita maður að þetta er ekki hægt hvað sem fíflin þrugla um hinn heilaga rétt til verkfalla. Skipulögð verkföll eiga ekki að eiga sér stað . Ef menn fá ekki kauphækkanir ofan á það sem þeir ráða sig uppá, þá eiga þeir völina um að hætta. Ef sá sem kaupir vill ekki að þeir fari semur hann. En hann á að geta borgað góðum manni betur en rekið drullusokkinn sem vinnur illa. Af 100 mönnum eru alltaf nokkrir óhæfir sem eiga ekki að vara þarna.