Róbert Guðfinnsson

var skemmtilegur á Sprengisandi í morgun.

Góðar voru samlíkingarnar hjá honum og líklega sannar þegar hann stillir hinum nýja ferðamannaiðnaði upp við hliðina á sjávarútvegnum sem hann þekkti vel fyrir 30 árum. Hvernig sá síðarnefndi hefur þróast til hátækni og kraftaverkaiðnaðar í áranna rás.

Ferðamannaiðnaðurinn er hinsvegar í frumbernsku sinni að þessu leyti og er líklega kominn á endimörk sín í Gullna-Hringnum svonefnda með eignilega hlægilegar rútukeyrslur skipatúrista til Gullfoss og Geysis til að éta lax eða fá sér Kaffee-Erfrischung. Eins Lummó og þetta getur orðið og staðnað.Makalaust að hægt sé að selja þetta ár eftir ár.

Róbert sagði nauðsyn á að virkja fleiri staði landsins og benti á hversu samgöngur í landinu myndu skipta  höfuðmáli í þeirri uppbyggingu. En þær væru bara alls ekki að fylgja á eftir.

Hann vék að staðreyndinni um einkaeign alls fjármagns í landinu og sagði að gamla ávöxtunarkrafa lífeyrisjóðanna upp á 3.5 % raunávöxtun væri alger tímaskekkja og raunar heimsskekkja, slík ávöxtun  væri hvergi möguleg í heiminum vestan hafs né austan og væri auðvitað algerlega úr öllu vitrænu samhengi í nútímanum.

Ferðamanniðnaður þyrfti þolinmótt fjármagn og þess þolinmóðara sem það færi lengra út á landið. En þar væru veðin slakari svo allt stæði pikkfast. Þessari kerfisvillu í íslensku efnahagslífi hefur hann Friðrik Pálsson á Hótel Rangá gert skilmerkilega grein fyrir í viðtölum við Sám fóstra. (https://issuu.com/radandi_auglysingastofa/docs/samur_fostri_2_tbl_2016_issuu . Paste-aðu þetta í bowserinn og þá á nýjasta blaðið að koma.)

Það væri ekkert hægt að byggja upp á 10 % vöxtum eins og hér væru í boði.

Lífeyrissjóðirnir keyrðu upp þetta vaxtastig í landinu og stæðu þannig í vegi fyrir allri framþróun í ferðaiðnaði.Það væri ekki nein leið að byggja upp  atvinnurekstur í ferðabransanum á þessum nótum. Hann hefði sjálfur byggt upp sinn rekstur á eigin fé sem hefði komið annarsstaðar frá en fæstir innlendir aðilar nú til dags hefðu yfir slíku að ráða.

Erlendir fjárfestar hefðu í sumum tilvikum byggt upp lúxus gistingar hérlendis og þar borguðu ríkir útlendingar glaðir tvöhundruð þúsund kall fyrir nóttina. Sem sýnir mér að minnsta kosti að gengislækkunarþvælan í sumum ferðaforkólfum er út úr kú. Við getum ekki látið ferðamannafjöldann vaxa bara stjórnlaust til þess eins að selja allt sem ódýrast eins og nú virðist stefnan hjá mörgum í ferðabransanum.

En við yrðum að virkja allt landið í ferðamennsku, ekki bara suðvesturhornið eins og núna er gert sagði Róbert og það eru orð í tíma töluð. 

Ég varð hinsvegar mjög hissa á Róbert þegar hann vill loka Reykjavíkurflugvelli og byggja blokkir þar en byggja nýjan millilandaflugvöll í Hvassahrauni en ekki byggja meira nýtt á Keflavík.

Af hverju vill Róbert ekki frekar skoða Egilsstaðaflugvöll sem nýjan millilandaflugvöll fyrir bein flug þangað og ná þannig hinum enda landsins inn í ferðamennskuna beint? Ef þar væri gerð þverbraut og fleiri innréttingar til að fá afl fyrir Austurland í ferðmennsku, þá hélt ég að það stæði Róbert nær en Hvassahraunsvitleysan. En hún er hrein vitleysa frá upphafi til enda því örugglega kæmi ekki eyrir frá lóðasölu á Reykjavíkurflugvelli þangað. Svo hvaðan ættu þeir tugmilljarðar að koma? Ekki frá félagsmála-og bæjarlínutröllinu Degi Bergþórusyni svo mikið er víst.

En þarna sáu menn hlutina í skýrara ljósi en oft áður og hafi þessi þjóðsagnapersóna Robbi .. þökk fyrir þessa ræðu hjá Kristjáni á Sprengisandi.