Auðlegðarskatturinn

er tekinn fyrir í ágætri grein Heimis Sindrasonar tannlæklnis í Morgunblaðinu í dag. Heimir segir:

"Edda Þórarinsdóttir skrifaði nýlega ágæta grein þar sem hún ákallar Katrínu Jakobsdóttur – að afturkalla hugmyndir sínar um endurvakningu auðlegðarskatts, enda sé hér um að ræða grímulausa eignaupptöku eldri borgara. Ég er einn þeirra sem eiga erfitt með að skilja hugarfar þeirra sem vilja þennan skatt og beina spjótum sínum helst gagnvart eldri borgurum. Þessu er m.a. beint að fólki sem ekki er lengur að vinna fyrir sér.

Ég hef spurt mig hvort stefnumótendur VG eigi hvorki foreldra, afa né ömmur. Katrín segist vilja setja mörkin við ákveðna upphæð, t.d. 150 milljónir í heildareignir hjóna. En fólkið, sem byggði húsin sín forðum daga gat ekki vitað hvort fasteignaverð í því hverfi sem það byggði ryki kannski upp. Sem þýðir að þeir sem eru svo „heppnir“ að húsin í þeirra hverfi eru undir viðmiðunarmörkum VG sleppa við skattinn meðan þeir sem eru svo „óheppnir“ að þeirra fasteign snarhækkaði eru þannig komnir með skattstofn sem kallar á greiðslur til VG.

Reyndar má með sanni segja að þessi skattur fari beint í að greiða lífeyrissjóðsgreiðslu til þingmanna sem vilja leggja þennan skatt á, þar með talið Katrínar að sjálfsögðu, því lífeyrissjóður þeirra er gengistryggður gegnumstreymissjóður en ekki uppsafnaður sjóð- ur eins og hjá þeim sem ekki njóta forréttinda þess fyrirkomulags, og því er ekki til innistæða fyrir þeim eftirlaunaskuldbindingum sem Steingrímur, Katrín og aðrir þeir sem vilja þennan skatt á eldri borgara eiga rétt á. Finnst bara mér þetta sérkennilegt?

Auðlegðarskattur = auðlindagjald eldri borgara

Dregur nokkur í efa að orðinu var ætlað að koma óorði á auð- legð, þ.e. í formi peninga eða peningalegrar eignar? Koma óorði á þá sem með ráðdeildarsemi höfðu reynt að tryggja afkomu sína svo hún yrði í líkingu við afkomu þeirra sem búa við gengistryggt lífeyriskerfi með ríkisábyrgð? Vissulega voru einhverjir sem stóðu vel undir aukinni skattheimtu, en af þeim 7.200 sem voru látnir borga þennan skatt náðu kannski 1.000 því að teljast til stórefnafólks. Hinir voru venjulegt fólk, og stór hluti þeirra var eldri borgarar sem voru ekki lengur að vinna sér inn tekjur. Hæstiréttur komst að þeirri niðurstöðu að fordæmalausar að- stæður í þjóðfélaginu leyfðu afbrigði frá þeirri reglu að við ættum að njóta réttlætis og sannmælis við skattheimtu. Þeir fordæmalausu tímar eru liðnir en samt þarf ekki að fara í grafgötur með vilja Vinstri grænna til skattlagningar á eldri borgara. Vilja VG kalla þetta auðlindagjald, þar sem líta má á húsin sem eldri borgarar hafa komið sér upp sem auðlind? Hvernig má það vera að það að koma sér upp þaki yfir höfuðið, sem var keppikefli þeirrar kynslóðar sem nú er komin á efri ár, er nú orðið helsi þeirra? Finnst bara mér þetta einkennilegt?

Eldri borgarar – fólk en ekki féþúfa

Eldri borgarar eru hljóður og hógvær hópur sem lætur of mikið yfir sig ganga. Þetta er fólkið sem hefur byggt upp það land sem við búum í með heiðri og sóma og á ekki skilið hvernig Vinstri grænir sjá tekjumöguleika í því.

Virða Vinstri grænir eldri borgara eingöngu til fjár?"

Athugasemdir

[Þorsteinn Siglaugsson, 28.10.2017 kl. 11:30]

Húsnæði hefur hækkað mikið á undanförnum árum. Hús sem fyrir nokkrum árum kostaði 50 milljónir kostar 100 milljónir í dag. Yfirleitt eru það eldri borgarar sem eiga þessar eignir og skulda lítið sem ekkert í þeim. En hver eru áhrifin á lífskjör þessa fólks? Jú, fasteignaskattarnir hafa hækkað. Ellilífeyririnn hefur tæpast haldið í við verðlagsþróun. En samanborið við þrítugan mann sem keypti sér íbúð fyrir nokkrum árum og á enn lítið sem ekkert í henni hefur auðvitað eign þessa gamla fólks stórhækkað á pappírnum og "eignaójöfnuður" því aukist sem því nemur. 

Hitt sem aldrei er tekið með í reikninginn í þessum útreikningum eru eignir lífeyrissjóðanna sem eru í eigu launþega. Ég er hræddur um að ef litið væri á heildarmyndina og lífeyrissjóðir teknir með í reikninginn yrði nú niðurstaðan svolítið önnur og upphrópanir popúlistanna um stóraukinn ójöfnuð færu fyrir lítið.