Dómaraklíkan

er áþreifanleg staðreynd að verða í íslenskri stjórnsýslu.

"Dómarastéttin" er greinilega farin að seilast í áhrif sem henni hefur aldrei verið úthlutað.Í bók Jóns Steinars er lýst því hvernig dómarar við Hæstarétt vilja hafa allt um það að segja hverjir séu skipaðir dómarar við þann rétt. 

Dómar Hæstaréttar eru líka í auknu mæli farnir að verða umdeildir meðal almennings vegna lagatúlkunar umfram dóma eftir laganna hljóðan.

Dómarastéttin hefur beitt áhrifum sínum til að sveigja umræðuna frá því sem Stjórnarskráin segir til um varðandi skiptingu ríkisvaldsins og hverjir skuli með þau fara. Sífellt er verið að tala um faglegt mat á mönnum og málefnum sem hvergi sér stað í Stjórnarskránni heldur verið að lauma inn skilyrðum eftir krókaleiðum í lög og reglugerðir. Afleiðingin er sú að "hálftími hálfvitanna" lengist stöðugt á Alþingi þar sem snúið er út úr staðreyndum mála.

Sem nýlegt dæmir er túlkun hennar á dómi Evrópudómstólsins og fréttir RÚV af því.

"Skúli vildi ekki segja til um hvort dómarnir hafi þýðingu fyrir Landsréttarmálið svokallaða, þar sem Hæstiréttur komst að þeirri niðurstöðu að Sigríður Á. Andersen, dómsmálaráðherra, hefði brotið gegn stjórnsýslulögum við skipun dómara í Landsrétt. „Ja, ef þú ert að spyrja mig að því hvort að hugsanlegt ólögmæti við skipun landsréttardómara kunni að leiða til þess að Hæstiréttur muni ómerkja dóm Landsréttar, þar sem slíkir dómarar hafa tekið sæti, þá get ég ekki svarað þeirri spurningu sem íslenskur dómari, þeirri spurningu verður Hæstiréttur einfaldlega að svara.“

Það ber að sporna við því að völd séu dregin úr höndum kjörinna fulltrúa sem mynda ríkisstjórn landsins og reynt að koma þeim í hendur alskyns fólks sem enginn hefur kosið á grundvelli þess að það búi yfir einhverri sérstakri fagþekkingu. Slík þekking er hvergi í samfélagi manna kölluð til nema til ráðgjafar þeim sem á slíku þurfa að halda. Hvergi er fagfólki falið frumkvæði að forsjá almennings heldur er allt vald í lýðræðisríki falið kjörnum fulltrúum samkvæmt Stjórnarskrá lýðveldisins.

Dómaraklíkuna á að stöðva í óeðlilegri valdasókn hennar  til lagasetninga eða framkvæmda sem henni ber ekki.

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 2.2.2018 kl. 18:01]

Blessaður Halldór.

Dómaraklíkan, sem er vissulega réttmæt lýsing á öllum þeim sjálfstæðismönnum sem flokkurinn hefur hlaðið í dómarasæti, dæmdi með neyðarlögum Davíðs, og bjargaði þar með þjóðinni.

Því vilji og verk Davíðs dugðu ekki til, ef neyðarlögin hefðu verið felld með dómi.

Maðurinn sem þú vitnar svo mjög í, og virðist ekki þola aðra sjálfstæðismenn í lögfræðistétt en sjálfan sig, hann dæmdi með hrægömmunum, gegn neyðarlögunum, og ef fleiri hans líkar hefðu verið í hæstarétti, þá værum við ómagar í einhverri hjáleigu Brusselvaldsins.

Gleymdu því ekki Halldór, að verkin segja til um innrætið, ekki orðin.

Þökkum guði fyrir þessa dómara sem Davíð og Geir skipuðu á sínum farsæla ferli sem náði yfir næstum því 20 ár.

Hæstiréttur var það eina sem útrásarvíkingarnir gátu ekki keypt.

Svona með undantekningum.

Kveðja að austan.

[Halldór Jónsson, 3.2.2018 kl. 09:42]

Takk fyrir skrifið Ómar.

Mér finnst óneitanlega gæta nokkurs ofstækis hjá þér í garð Davíðs og Sjálfstæðisflokksins. Samt hefði þinni baráttu fyrir Afli fyrir Austurland skammt miðað án atbeina og stuðnings þessarra aðila.

Varðandi það að þessir aðilar ráði alfarið dómurum landsins þá held ég að það þurfi ekki að vera rétt. Hinsvegar hlýtur ávallt hátt flutfall í öllum stéttum að hafa speglast í þeirri staðreynd að Sjálfstæðismenn voru lengi meira en þriðjungur þjóðarinnar og stundum nærri helmingur eða yfir það í sumum sveitarfélögum.En kommar eins og þú mikill minnihluti.

Varðandi dómarara tel ég að eftirfarandi sjónarmið verði að vera aðalatriðin:

Dómarar vinni heit um að dæma eftir lögum.

 

Stjórnlög kveða á um að svo skuli þetta vera.

 

.

Sumir menn vilja að fremur sé dæmt eftir hagsmunum hvað sem lög segi.

Ég er ekki einn þeirra.Dómarar eiga ekki að setja lög heldur dæma um hvað samrýmist gildandi lögum. 

Að vísu fór þetta úr skorðum í þriðja ríki Hitlers. Þegar ég var í Stuttgart 1957 var verið að neyða dómara úr embættum sem höfðu látið hengja menn fyrir að hlusta á BBC á stríðsárunum. Sem þá voru gildandi lög Hitlers. Afsakanir þeirra fyrir að hafa dæmt eftir lögum voru ekki teknar gildar og þeir voru settir á eftirlaun. Stjórnarskrá verður að vera þarna á milli til að hindra ólög sem þessi. En Hitler stjórnaði löglega eftir undanþágu(Ausnahmezustand)ákvæðum í þýsku stjórnarskránni og setti því svona glæpsamleg lög.

 

Láttu menn njóta sannmælis Ómar minn því þú ert réttsýnn maður inn við beinið og  þú lætur ekki  kommeríið trufla þig.  

[Ómar Geirsson, 3.2.2018 kl. 12:02]

Blessaður Halldór.

Persónulega tel ég að ég láti pólitíska andstæðinga mína ekki njóta minni sanngirni en til dæmis þú, þegar ég taktera þá.

Varðandi fjölda sjálfstæðismanna í dómarastétt, þá er nærtækast að benda á að Sjálfstæðisflokkurinn hefur farið með dómsmálaráðuneytið að mestu leyti frá því að Óli Jó var og og hét, og jú ef ég vil vera sanngjarn, þá get ég líka tekið fram að hægrisinnuð ungmenni er hlutfallslega fjölmennari í lagadeild, en mörgum öðrum deildum háskólans. Og til skamms tíma var það plagsiður að flokkar skipuðu flokkspólitískt í embætti.  Og jú, sá siður var ekki bundinn við Sjálfstæðisflokkinn, en óþarfi fyrir mig að taka það fram, ef einhver þarna úti tryði öðru, þá mátti hann vaða í þeirri villu mín vegna.

Síðan harðneita ég að ég sé með eitthvað ofstæki gagnvart Davíð, ég held að ég skrifi um fáa menn af jafnmikilli virðingu, enda er Davíð stór í mínum huga, og ég fer ekki leynt með þá skoðun mína að það er honum að þakka að þjóðin hélt sjálfstæði sínu eftir hrunið, því neyðarlögin eru alfarið viljastyrk hans að þakka.

Og ábending mín í þessu innslagi var að benda á að annars vegar er þessi voðalega dómaraklíka, að uppstöðu gegnir og góðir sjálfstæðismenn, sem og að það var hún sem hélt haus og dæmdi þjóðinni í hag þegar hrægammarnir fylltu dómsali til að fá þeim hnekkt.  Ólíkt Jóni Steinari Gunnlaugssyni sem vildi knésetja þjóðina vegna einhverra lagaprinsippa, eins og einhver lög gangi framar neyðarrétti þjóða.

Þessi sami Jón Steinar er svo einhver gúru hjá ykkur verjendum Sigríðar, ekki að ég skil vel að þið verjið hana, og þá gegn hinum gegnheilum sem héldu uppi vörnum fyrir þjóðina.

Hins vegar hefði ég viljað sjá sama þróttinn hjá ykkur þegar mál Geirs Harde kom fyrst upp.  Þá voru það ansi mjóróma raddirnar sem vörðu hann líkt og það ætti að fórna honum til að friða múginn.  Þá var ofstæki mitt ekki meir en það að ég skrifaði pistil eftir pistil, þvert gegn skoðunum obbans af lesendum bloggs míns, kallast að skrifa niður lesturinn, þar sem ég fordæmdi þá ákvörðun Alþingis að efna til pólitískra réttarhalda. 

Ég er nefnilega á móti pólitískum geðþótta, hvað þá pólitískum ofsóknum, hvort sem það beinist að sjálfstæðismönnum eða öðrum.

Síðan veistu að í pólitískri orrahríð er fólk aðeins látið njóta sannmælis í minningargreinum.

Kannski þess vegna sem Davíð hefur notið sannmælis hjá mér eftir orrahríðina haustið 2008, þegar meirihluti ríkisstjórnar Geirs Harde neyddi hann til að skrifa undir ógæfusamkomulagið við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

Sjálfstæðisflokkurinn þarf hins vegar ekki á því að halda.

Mér vitanlega er hann ennþá starfandi í stjórnmálum.

En takk fyrir tilsvarið Halldór.

Kveðja að austan.

[Halldór Jónsson, 3.2.2018 kl. 13:56]

Takk fyrir þetta Ómar, og afsakaðu að ég hef verið kannski of strákslegur í tilsvarinu. Ég dáðist af baráttu þinni fyrir Austurland á sínum tíma en ég hef ekki fylgst nógu vel með skrifum þinum fyrir Davíð.

Og ég man bara ekkert eftir þætti Jóns Steinars vegna neyðarlaganna, var hann virkilega á móti þeim? Ég hélt að hann og Davíð hefðu verið svo nánir að svo gæti ekki hafa farið. Fræddu mig betur um þetta. En ég er viss um að þú ert réttsýnn maður og sannorður og þarf betri tilsögn.

Ég reyndi nú af mínum veika mætti að verja Geir Haarde en það dugði sjálfsagt lítið ef þér finnst við ekki hafa dugað honum sem skyldi Sjálfstæðismenn.

En þakk þér fyrir hlý orð til Davíðs og hans gjörða, þau fara saman við mínar skoðanir á hans pólitísku viðleitni sem enn stendur.

[Ómar Geirsson, 3.2.2018 kl. 14:57]

Blessaður Halldór.

Mér finnst það nú sök sér að lesa ekki skrif mín í athugasemdarkerfi mínu um Davíð, en verra finnst mér að þú lesir Moggann það lítt að deilur þeirra Hannesar Hólmsteins og Jóns Steinar um neyðarlögin hafi farið framhjá þér.  Og verst finnst mér að það skuli hafa farið framhjá þér hverjir stóðu ekki með þjóðinni á Ögurstund hennar.

Þetta má lesa Kjarnanum um Moggagrein Jóns, nenni ekki að finna svar Hannesar; "Jón Steinar Gunn­laugs­son, fyrr­ver­andi hæsta­rétt­ar­dóm­ari, segir að neyð­ar­lögin sem sett hafi verið á Íslandi 6. októ­ber 2008 hafi verið eigna­upp­taka á eignum skulda­bréfa­eig­enda. Hann segir nið­ur­stöðu Hæsta­réttar frá því í októ­ber 2011, þar sem úrskurðað var að neyð­ar­lögin stæð­ust eign­ar­rétt­ar­á­kvæði stjórn­ar­skrár, ekki vera rök­studda. Þetta kemur fram í aðsendri grein í Morg­un­blað­inu í dag. Jón Steinar sat í Hæsta­rétti á þeim tíma sem ofan­greint má, var tekið fyrir og skil­aði sér­at­kvæði sem var á skjön við nið­ur­stöðu meiri­hluta dóm­stóls­ins.".

Og varðandi sératkvæði hans á sínum tíma, þá lesa þessa stuttu athugasemd "Jón Steinar Gunnlaugsson hæstaréttardómari skilaði sératkvæði og taldi að sú skerðing kröfuréttinda kröfuhafa sem fælist í 6. gr. neyðarlaga færi gegn stjórnarskrá."í Mbl.is frá 29.okt. 2011, undir fyrirsögninni; "Neyðarlögin staðfest í Hæstarétti".

Ég veit að þú varst ekki einn af þeim sem þagðir til að byrja með þegar sótt var að Geir, ég veit það því ég tók eftir hverjir blogguðu við fréttirnar og héldu uppi vörnum sem og gagnrýni á hinar pólitísku hefndaraðgerðir.

Alveg eins og ég veit að þú hélst haus allan tímann í ICEsave baráttunni, líka þegar Sjálfstæðisflokkurinn var aðili að seinni svikasamningunum.  Það tóku allir eftir því á Moggablogginu þegar the grand old men hvað úr um að svona gera menn ekki.

Alveg eins og ég tók eftir því að Sigríður Andersen, þá varaþingmaður hélt alltaf haus.

Og finnst ég er farinn að minnast á eftir hverju ég tek, þá man ég líka eftir hvað ég var þakklátur þegar þú ljáðir okkur Austfirðingum lið í baráttu okkar fyrir að fá Norðfjarðargöng, og veistu, þau göng eru ómetanleg.

Enn og aftur, takk fyrir spjallið.

Kveðja að austan.

[Halldór Jónsson, 3.2.2018 kl. 15:48]

Takk fyrir þessi skrif Ómar.

Ég viðurkenni að ég fylgist alls ekki nógu vel með yfirleitt en hef mér til afsökunar að vasast í meiru en ég ræð við með mínum takmörkuðu vitsmunum. Ég reyni þó að fylgja þvi sem mér finnst rétt.

Ég er ánægður með Norfjarðargöng. En ég vil láta borga toll í öll jarðgöng og nota hann meðal annars til að grafa fleiri.Ég vil endilega grafa undir Fjarðarheiði og gera Egilsstaði að Aþenu með Syeðisfjörð sem Píreus.

Jón Steinar gerði ekki athugasemd við að innlánum í bönkum hefði verið veitt afturvirk vernd með neyðarlögunum. Hann  taldi hins vegar að ekki hefði verið sýnt fram á réttmæti þess að fjármagna þessa vernd með því að leggja undir sig kröfur annarra kröfuhafa bankanna, það er að segja að láta aðra kröfuhafa eina standa straum af kostnaði við þetta. Og það er ómögulegt annað en að viðurkenna að þetta er lögmæt röksemdafærsla lögfræðings. Það má ekki fordæma hann sem einskonar föðurlandsssvikara fyrir að hafa þá sannfæringu. . Við töldum okkur hinsvegar vera í neyð sem við vorum sem þjóð. Ég leit þannig á það þá og minntist orða Chuchills;: Right or wrong-My country first!. 

Jón Steinar telur að meirihluti réttarins hafi ekki getað útskýrt réttmæti þessa með tækum rökum. Í raun og veru var fjárins til að vernda innlánin aflað með því að taka það með valdi af öðrum mönnum, sem reyndar voru flestir útlendingar. Sumir kalla þetta „að stela“. Ódýr fjármögnun það.

Þjóðin fagnaði þessari leið skiljanlega. Enda var hér um nauðvörn að ræða.  Kannski vegna þess hve hún var ódýr? Hún var hins vegar ekki óumdeilt  lögmæt.  Erlendir menn eiga að njóta sömu réttarverndar í réttarríki sem innlendir. Það var sjónarmið margra í Icesave. En við hinir ósvífnu vorum bara harðir í að vera harðir.

En mér finnst að ríkisstjórnin  þá hafi svo gersamlega  brugðist almenningi í landinu með því að viðhalda fullri verðtryggingu og síðan veita erlendum vogunarsjóðum skotleyfi á almenning eins og hún gerði með því að gefa þeim bankana.  Og enginn strjórnmálamaður hefur þorað að leiðrétta síðan til fulls nema hvað Sigmundur Davíð og Bjarni  reyndu það að hluta til. Þeir gerðu svo margt gott með því að leggja á stöðurgleikaskattinn.

Takk fyrir þessi skoðanaskipti annars. Og gröfum fleiri jarðgöng með tollum allstaðar. Umferðin á að greiða sjálf fyrir notkunina . Ekki einstæðar mæður með sköttum eins og er núna með Norfjarðargöng, Héðinsfjarðargöng og Vestfjarðagöng..

[Helga Kristjánsdóttir, 3.2.2018 kl. 23:07]

flottir strákar.

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 4.2.2018 kl. 00:44]

Hér ber að leiðrétta a.m.k. eina alvarlegs rangfærslu hjá þér Halldór.  Þú segir Bjarma og Sigmund hafa lagt á stöðugleikaskatt, það er rangt.  Þeir bjuggu til hókus pókus trix sem kallað var stöðugleikaframlag, sem var nokkur hundruð milljörðum lægra en það sem windfall skattur hefði skilað þjóðarbúinu.

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 4.2.2018 kl. 00:47]

Leiðrétt: Bjarma (minnir reyndar á einhvern Kremlverja) átti að vera Bjarna.

[Halldór Jónsson, 4.2.2018 kl. 02:19]

Viltu útskýra fyrir mér Símon í hverju munurinn liggur?

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 4.2.2018 kl. 02:30]

Skattur er skattur, framlag er framlag.  Algjörlega sitthvað.  Það segir sig sjálft.  Hefði ríkisstjórn Sigmundar og Bjarni lagt á kröfuhafa skatt, hvalrekaskatt, þá hefði hann skilað hundruðum milljarða meira en framlagið sem hrægammarnir greiddu.  Það var niðurlægjandi fyrir íslensk stjórnvöld að sætta sig við framlag frá  þeim , í stað þess að sýna að íslenska ríkið hafði það tromp í hendi að leggja á einhliða hvalrekaskatt, windfall skatt.  Slíkt er gert þar sem stjórnvöld hafa hreina samvisku, en þurfa ekki að reiða sig á glærusjóv og eigið sjálfshól.

[Símon Jónsson frá Koti (IP-tala skráð) 4.2.2018 kl. 02:46]

Stöðugleikaskatturinn var talið geta numið um 1050 milljörðum, en stöðugleiðaframlagið metið á um 550 milljarða.  Þar munar um 500 milljörðum.  Sigmundur var í fyrstu talsmaður skattsins, en Bjarni framlagsins.  Úr varð að boðað varð til glærúsjóvs í Hörpu þar sem Sigmundur reyndi ap bera sig vel, en Bjarni var alsæll með hókus pókus loddaraleikinn.  Litlu síðar komu Panamaskjölin og aðförin að Sigmundi hófst.  Bjarni makkaði betur með hrægömmunum og fékk utanumhaldið að höndla með framlagip, sem mest voru fyrirtæki; s.s. Lyfja o.fl., og stofnaði um þaú Lindarhvoll.  Braskfélag ríkis og fjármálaráðherra.  Er nema von að æ færri heiðarlegir sjálfstæðismenn geti átt samleið með slíkum kremlískum flokki?  1% á mánuði hrynur af flokknum.  Það er ikla komið fyrir móðurflokku íslenskea stjórnmála, flokki sem mér er hlýtt til, en hef ekki getað kosið að undanförnu.

[Halldór Jónsson, 4.2.2018 kl. 03:14]

Var ekki tekinn Íslandsbanki uppí, metinn á einhverja upphæð sem deilt var um og fleira jafnvel í þeim dúr sem þú nefnir Símon?

Mig minnir að sagt hafi verið opinberlega að miklir samningar hefðu leitt til þeirrar niðurstöðu? En það var deilt um hvert verðmætið hefði átt að vera annað en það sem samið var svo um.

En þú telur að einhverjir aðrir hagsmunir hafi spilað inn í? Er aþð sennilegt þegar þetta var rætt svona útbreitt og upphátt á stjórnmálafundum þar sem ég var viðstaddur einhverja sem áheyrandi auðvitað eins og aðrir?

[Halldór Jónsson, 5.2.2018 kl. 07:15]

Kannski ferðu á landsfundinn Símon og hristir upp í flokknum. Því hvað geturðu annars kosið?