Hallur á erindi við þig

í grein í Morgunblaðinu í dag. Fyrir þá sem ekki lesa Morgunblaðið er reinin hér:

Hallur segir:

"Laugardaginn 9. júní komu um 50 manns saman fyrir utan sendiráð Stóra-Bretlands í Reykjavík til þess að mótmæla fangelsun breska aðgerðasinnans og fréttamannsins Tommy Robinson þann 25. maí síðastliðinn. Tommy Robinson var handtekinn á götu fyrir utan dómshús í Leeds fyrir að segja fréttir af réttarhöldum yfir 29 pakistönskum múslimum sem á árunum 2004-2011 svívirtu hundruð barnungra stúlkna í Jórvíkurskíri. Tommy Robinson var að streyma fréttum af vettvangi þegar hann var handtekinn. Tommy var eini fréttamaðurinn sem flutti fréttir af vettvangi í Leeds; enginn annar fréttamaður var þar til þess að fjalla um réttarhöldin. Enginn. Tommy var umsvifalaust leiddur fyrir dómara, neitað um lögmann og dæmdur í 13 mánaða fangelsi fyrir að „lítilsvirða réttinn“. Dómarinn setti fréttabann á breska fjölmiðla um dóm Tommy Robinson. Mótmæli hafa verið víða um heim og yfir 500 þúsund manns hafa skrifað undir kröfu um frelsun Tommy. Ljós frelsis slokknaði í Bretlandi.

Grundvallarreglur siðaðs samfélags

Ég ávarpaði samstöðufundinn fyrir utan sendiráðið. Þar var ekki spurt hvort við værum sammála eða ósammála Tommy Robinson. Það var spurt um grundvallareglur siðaðs samfélags. Málfrelsi og leikreglur réttarríkisins voru þverbrotnar í Leeds þann 25. maí. Ég hef sjálfur staðið frammi fyrir dyrum lokaðra réttarhalda og flutt fréttir þar sem ég ekki fékk aðgang að réttarsal. Það var ákvörðun dómara og enginn gerði athugasemdir enda hagsmunir fórnarlamba en ekki gerenda hafðir í huga. Engum datt í hug að varpa mér í fangelsi. Tommy Robinson var ekki að skýra frá inntaki réttarhaldanna heldur skýra frá ákærum sem höfðu birst á opinberum vettvangi. Mál Tommy Robinson varpar ljósi á skipulagt brottnám stúlkna um þvert og endilangt Bretland af múslimskum nauðgunargengjum, fyrst og fremst af pakistönskum uppruna. Svívirðan er kölluð „child grooming scandals“. Níðingarnir eru verndaðir af breskum yfirvöldum; pólitík, félagsmálayfirvöldum, lögreglu og falsmiðlum með ríkisfréttir BBC í broddi fylkingar. Þeir sem vekja athygli á svívirðunni og taka til varna fyrir konur og stúlkur eru hundeltir, ofsóttir og fangelsaðir.

Hryllingur í Rotherham, Rochdale og Telford

Sunday Times hóf í upphafi þessa áratugar að upplýsa um samsæri félagsmálayfirvalda og lögreglu um að hylma yfir glæpi múslima, einkum frá Pakistan. Þúsundum stúlkna undir lögaldri hefur verið rænt; þær gerðar bjargarlausar með fíkniefnum og áfengi; þeim komið fyrir á „eins barns“ barnaheimilum í eigu fasteignafélaga og þaðan ekið til staða þar sem tugir íslamskra karlmanna koma saman og svívirða þær og nauðga. Sunday Times komst yfir gögn sem staðfesta svívirðu yfirvalda í Rotherham og einnig í Rochdale. Sunday Times taldi 40 „einsbarnsbarnaheimili“ í Rochdale. Blaðið var sakað um rasisma og bæjaryfirvöld í Rotherham létu fara fram rannsókn á lekanum en ekki glæpum sem eiga rætur í trúarbrögðum Íslams. The Mirror hefur upplýst um „versta barnaníð Bretlands“ í Telford, 170 þúsund manna bæ. „Hundruðum ungra stúlkna nauðgað, barðar, svívirtar og seldar í kynlífsánauð,“ sagði í fyrirsögn blaðsins. Sama munstur er í Telford, múslimskir karlmenn eru að baki svívirðunni sem staðið hefur yfir í um 40 ár og yfirvöld vitað af í aldarfjórðung án þess að aðhafast. Í Telford eru á annað þúsund fórnarlömb. Barnungar stúlkur hafa týnt lífi sínu. Allt að milljón stúlkur og ungar konur hafa verið svívirtar um þvert og endilangt Stóra-Bretland af múslimskum nauðgunargengjum.

Mesta þjóðarskömm í sögu Breta

Samsæri yfirvalda og barnaníðinganna er mesta þjóðarskömm breskrar sögu og endurspeglar skelfilegt ástand á Bretlandi sem er orðið „semi-íslamskt“ ríki. Í stað þess að takast á við skömmina og vandann þá ræðst bresk kerfis-elíta á þá sem vekja athygli á glæpum múslima og fangelsar saklausa menn. Meginvandi Evrópu er íslamsvæðing álfunnar. Fyrir því lokar bresk kerfis-elíta augunum. Þeir sem spyrna við fótum eru ofsóttir og fangelsaðir. Elítan lætur sig engu skipta örlög þúsunda, hundruð þúsunda stúlkna sem eru fórnarlömb svívirðilegs ofbeldis en á sama tíma ráðast fjölmiðlar miskunnarlaust á æru manna, líkt og söngvarans góðkunna Cliff Richards, raunar fleiri og fleiri. Blaðamenn umkringja slíka menn líkt og hrægammar bráð í andarslitrum en sjást ekki við réttarhöld múslima.

Þegar Churchill stóð einn og af galskap í Reykjavík

Fyrir 80 árum stóð Winston Churchill einn gegn Hitler og níðingum hans. Winston Churchill vissi hvað var í húfi. Sjálft frelsið og vestræn siðmenning voru í húfi. Miðaldamyrkur nazisma var sigrað. Í dag er frelsi Bretlands að veði. Miðaldamyrkur íslams ógnar frelsi, lýðræði og vestrænni siðmenningu. „Mikil er bölvun Múhameðs yfir fylgjendum sínum,“ sagði Churchill. Vestræn siðmenning er í húfi; frelsi, lýðræði og málfrelsi er í húfi. Í Reykjavík bregða valdhafar fæti fyrir samtök sem í bráðum 125 ár hafa unnið með okkar minnstu bræðrum og systrum. Í Reykjavík vísa valdhafar á dyr samtökum sem í 40 ár hafa unnið með útigangsfólki. Í Reykjavík svipta valdhafar börn kærleiksboðskap Krists sem fylgt hefur þjóðinni í þúsund ár. Í Reykjavík hygla valdhafar íslömskum vinum sínum sem hafa heitið að koma hér á íslömskum Sharia-lögum og binda enda á vestræna og íslenska siðmenningu. Þetta er svo galið að tekur út yfir allan þjófabálk: Reykvískir valdhafar grafa undan máttarstoðum íslensks samfélags og vildarvinir þeirra stefna að íslömsku alræði. Stóra Bretland er víti til varnaðar. Það er raunveruleg hætta á að þessi nágranni okkar verði íslamskt alræðisríki. Fólkið fyrir utan breska sendiráðið strengdi þess heit að láta ekki kúga sig til þagnar heldur standa með lýðræði, jafnrétti og málfrelsi; alþýðumanninum Tommy Robinson og heill kvenna og stúlkna, sama hvert gjaldið er.

Þöggun íslenskra fjölmiðla

Enginn fjölmiðill mætti á fundinn til stuðnings Tommy, enginn fremur en fyrir utan dómshúsið í Leeds. Íslenskir blaðamenn taka þátt í þöggun glæpa sem eiga sér ekki fordæmi í sögu vestrænna lýðræðisþjóða. Hurðum er skellt á alþýðufólk. Elítan í hroka sínum hlustar ekki, sviptir alþýðufólk rödd sinni og fangelsar. Skömm Breta er mikil. Þjóðsöngur Breta var leikinn við sendiráðið. „God save the Queen.“ Að því loknu var kyrrðarstund. Hve lengi biðja Bretar um blessun Drottins, þjóðhöfðingja sínum til handa? Syngja Íslendingar „Ó, Guð vors lands“ þegar kemur fram yfir ...."

 

 

Athugasemdir

[Alexander Smári Gjöveraa (IP-tala skráð) 14.6.2018 kl. 17:06]

Skyldi það vera að háttsettir menni innan kerfissins njóti þjónustu þessara aðila?

[Jón Magnússon, 14.6.2018 kl. 18:30]

Orð að sönnu Hallur á heiður skilið fyrir þessa góðu grein sína. En fræettaeelítan og stjónmálaelítan kann honum engar þakkir og mun reyna að koma því til leiðar, að hann komist ekki að í opinberum miðlum með þessi nauðsynlegu sjónarmið. 

[Halldór Jónsson, 15.6.2018 kl. 09:09]

Og nú ætlar Dagur B. að marséra með Dragdrottningu í minningu Jóns Sigurðssonar á 17 júni. Mikið er meirihlutinn annars orðinn framúrstefnulegur í þjóðlegheitunum.