Styð ég Svandísi?

Svavarsdóttur í baráttu hennar gegn einkaaðilum á heilbrigðissviði? Er ég eitthvað skyldugur til þess vegna ríkisstjórnarsamstarfsins eins og að styðja Gunnar Guðbrandsson umhverfisráðherra sem enginn kaus til þess að koma í veg fyrir virkjanir á hálendinu með því að stofna þar heilagan þjóðgarð?

Eru ekki einhversstaðar takmörk fyrir því hvað við Sjálfstæðismenn getum látið teyma okkur langt í að gera það vonda sem við viljum ekki en ekki það góða sem við viljum?

Óli Björn endar grein sína í Mogga í dag svo:

"Í grein hér í Morgunblaðinu síðastliðinn föstudag rökstyður Reynir Arngrímsson, formaður Læknafélags Íslands, ágætlega þá fullyrðingu að álag á Landspítalann sé „komið yfir þolmörk“. Hann sér hins vegar ekki aðeins vandann heldur einnig lausnir: „Möguleg lausn væri að skoða alla þjónustuþætti sjúkrahússins og greina betur það sem kalla má kjarna- og lykilstarfsemi frá annarri starfsemi sem hægt væri að fela öðrum sem þegar eru reiðubúnir að sinna þeirri heilbrigðisþjónustu.

Heilbrigðisyfirvöld virðast mótfallin slíkum aðgerðum og hafa með aðgerðum sínum í raun kallað fram það ófremdarástand sem nú hefur þróast.“ Reynir segir að á sama tíma og álagið á bráðaþjónustu Landspítalans sé komið að þolmörkum séu sjúkrahúsinu „falin viðbótarverkefni, ýmist í formi svokallaðra átaksverkefna eða þjónustu sem verið er að færa til vegna þeirrar stefnu heilbrigðisyfirvalda að einkarekin heilbrigðisþjónusta skuli dregin saman með öllum tiltækum ráðum“.

Skilaboð formanns Læknafélagsins eru skýr. Það megi með rökum halda því fram að viðbótarfjárveitingar til Landspítalans vegna „átaksog sérverkefna hafi í raun haft þau heildaráhrif að þjónustan á öðrum sviðum og sérstaklega við bráðveikt fólk hafi skerst og sé komin niður fyrir þau öryggismörk sem læknar telja viðunandi“.

Sáttmáli brotinn

Svo virðist sem það sé inngróin tregða í kerfinu að nýta kosti einkaframtaksins í heilbrigðisþjónustu, auka valmöguleika almennings og stuðla að hagkvæmri nýtingu fjármuna og draga úr álagi á sjúkrahúsum. Þegar sýnt er að takmarkaðir fjármunir nýtast betur og þjónustan við landsmenn verður öflugri er engin skynsemi í því að leggja steina í götur einkarekstrar. Afleiðing blasir við, eins og formaður Læknafélagsins bendir á.

Fábreytileiki í rekstrarformi innan heilbrigðiskerfisins leiðir til verri þjónustu við landsmenn – sem allir eru sjúkratryggðir – veldur auknum kostnaði og grefur undan samkeppnishæfni Íslands við að laða til landsins vel menntað og hæfileikaríkt starfsfólk, eftir langt sérnám. Dregið er úr framþróun enda horft framhjá því að læknisfræðin er þekkingariðnaður. Íslensk heilbrigðisþjónusta er á leið í sjálfheldu frábreytileika og aukinna útgjalda.

Engu er líkara en að allt snúist um að auka útgjöldin og koma böndum á einkarekstur, í stað þess að leggja áherslu á þjónustu við alla sjúkratryggða. Vandi heilbrigðiskerfisins verður ekki leystur með sífellt auknum útgjöldum (þó að við þurfum örugglega að auka útgjöldin á komandi árum og áratugum).

En verst af öllu er að verða vitni að því hvernig hægt og bítandi er að myndast jarðvegur fyrir tvöfalt heilbrigðiskerfi og einkareknar sjúkratryggingar, með því að vinna gegn samþættingu og samvinnu opinbers rekstrar og einkarekstrar. Efnafólk mun nýta sér góða og örugga heilbrigðisþjónustu á vegum einkaaðila en við hin bíðum milli vonar og ótta á ríkisreknum biðlistum um að fá nauðsynlega þjónustu áður en það er orðið of seint. Og þá stendur ekkert eftir af þjóðarsáttmálanum um að sameiginlega tryggjum við öllum jafnan aðgang að nauðsynlegri þjónustu óháð efnahag."

Ég er búinn að horfa upp mörg tilvik af því endemis fíflaríi sem heilbrigðisráðherra stendur fyrir að senda Íslendinga til Svíþjóðar i aðgerðir þar sem eru margfalt dýrari en Klínikín hér er tilbúin að framkvæma þær fyrir.

Ég get ekki stutt svona heimskulegan kommúnisma frekar en að styðja bullið um Vatnajökulsþjóðgarð sem hefur þann eina tilgang kommúnista að halda lífskjörum þjóðarinnar niðri á grundvelli einhverrar Thunberg-speki sem ráðherrann aðhyllist til að koma í veg fyrir virkjanir á hálendinu af hverskyns tegundum og þar með bregða fæti fyrir verðmætasköpun þjóðarinnar eins og forstjóri Landsvirkjunar bendir á sama blaði. 

Svoddan ríkisstjórn er mér ósárt um þó að að lifi ekki hálfri sauðarlús lengur eins og kallinn sagði. 

Ég styð ekki Svandísi eða þennan  Gunnar sem enginn kaus.

Athugasemdir

[Vagn (IP-tala skráð) 22.1.2020 kl. 15:01]

Ráðherrar eru ekki kosnir og Gunnar Guðbrandsson er ekki umhverfisráðherra og getur því ekki stofnað þjóðgarð frekar en Guðmundur Ingi Guðbrandsson sem er umhverfisráðherra. Alþingi stofnar þjóðgarða.

Heilbrigðisráðherra stendur ekki fyrir því að senda Íslendinga til Svíþjóðar i aðgerðir þar sem eru margfalt dýrari en Klínikín hér er tilbúin að framkvæma þær fyrir. Þar er einfaldlega verið að framfylgja lögum sem Alþingi setti. Og ríkisspítalarnir eru einnig tilbúnir til að taka að sér aðgerðir, fyrir minna en Klínikín er tilbúin að framkvæma þær fyrir, fáist fjárveiting til þess.

[Ómar Ragnarsson, 22.1.2020 kl. 15:33]

Gunnar Guðbrandsson er skráður smiður í símaskránni, án þess að nokkur hafi kosið hann til þess starfs í kosningum. 

[Halldór Jónsson, 22.1.2020 kl. 15:37]

Helgi Hjörvar var einu sinni sem oftar með útvarpsþátt og sagði eitthvað svoleiðis:

"Á Skeiðum búa 2 Jónar Eiríkssynir. Annar býr í SkeiðHáHolti og er mesti sómamaður. Hinn býr í Vorasbæ."

Áttu einhverja nafna Ómar?

[Halldór Jónsson, 22.1.2020 kl. 15:39]

Þetta eru nýjar upplýsingar hjá Vagninum. En það sem ég er að tala um að menn sitji á Alþingi án þess að hafa verið kosnir þangað.

[Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 22.1.2020 kl. 16:54]

Auðvitað styðjum við ekki Svandísi,

en af hverju lyfti forysta Sjálfstæðisflokksins 

Svandísi, Kötu, Gunnari Guðbrandi ekki kosna

til ráðherradóms og Steingrími J. til forseta?

Hvað er að þessari fjandans forystu?

[Vagn (IP-tala skráð) 22.1.2020 kl. 21:27]

Umhverfisráðherra stendur á Alþingi eða situr ef hann vill því þar er stóll sem hann getur sest á svo hann þurfi ekki að standa. En hann situr ekki í sömu merkingu og sagt er að þingmenn sitji á Alþingi. Hann hefur ekki atkvæðisrétt eins og þingmenn. Ef frumvarp til laga um stofnun þjóðgarðs kemur til afgreiðslu Alþingis þá hefur hann ekkert atkvæði, getur bara setið í sínu sæti og horft á hina kjósa.

[Ómar Ragnarsson, 23.1.2020 kl. 00:33]

Umhverfisráðherra getur ekki greitt atkvæði eða tekið beinan þátt í þingstörfum til að hafa áhrif á þau. Það er hægt að boða hann á fund hjá þingnefndum eins og hvern annan utanþingsmann til að svara fyrirspurnum þar.