Evrópukrypplingurinn

fær ekki háa einkunn hjá Gunnari Rögnvaldssyni.

"Ráðalaus yfirvöld í því sem kallað er "Evrópusambandið" í dag, leita nú með logandi en leyndum ljósum að olíu og jarðgasi til innflutnings, á sama tíma og skiltagerðadeildir útópíu þess hanna grænu pólitísku rétttrúnaðarskiltin sem rekin eru framan í alla þá sem spyrja til ástands orkumála þar á þrotabæ, en þó alveg sérstaklega framan í þá sem spyrja til dæmis spurningar eins þessarar; hvers vegna eru Evrópulöndin orðin stærsti innflytjandi olíu og jarðgass í heimi

Á sama tíma eru Bandaríkin orðin stærsti olíu- og jarðgasframleiðandi veraldar og eina land heimsins sem með herafla sínum (les. NATO) verndað getur innflutningsleiðir fyrir annarra landa olíu inn í lönd Evrópusambandsins. Bandaríkin eru þess utan einnig eina þjóðríki veraldar sem verndað getur sjóleiðirnar fyrir útflutning frá meginlandi Evrópu, til neytenda í öðrum löndum, og þar með til annarra-landa eftirspurnar. Meginland Evrópu er orðið algerlega háð og þar með í vösum Rússlands, Miðausturlanda og Norður-Afríku í orkumálum

Í ljósi þessa ber að skoða skortinn á utanríkisstefnu Evrópusambandslanda gagnvart Rússlandi, Íran og flóðbylgjunni frá Norður-Afríku. Og í ljósi þessa ber því að skoða ofsahræðslu landa Evrópusambandsins við heildar-utanríkisstefnu Bandaríkjanna; sem bera uppi það eina sem haldið getur ljósunum áfram logandi í Evrópu. Þar er ég að tala um Bandaríska herinn sem ber uppi nær alla hernaðargetu NATO - og alla getu til varnaraðgerða á heimsvísu

Evrópa fer af límingunum ef að Bandaríkin svo mikið sem anda á Miðausturlönd, svo ekki sé talað um að flytja bara eitt lítið sendiráð milli borga í einu litlu landi þar. Evrópa hefur nefnilega enga stjórn á örlögum sínum. Enga! Og það mun hún ekki hafa svo lengi sem Evrópusambandið er við lýði. Frá Rússlandi koma 30 prósentur af allri olíu sem lönd sambandsins nota, og enn stærra hlutfall af jarðgasi. Og einnig þar nötrar, skelfur og hristist Evrópusambandið við hvert bandarískt fótmál gagnvart Rússlandi

Evrópa getur hvorki séð sjálfri sér fyrir orku né varið innflutning hennar. Hún er algerlega í vösum annarra

Þessa stöðu má einnig sjá á brennandi logunum í sótsvörtum gluggum Valhallar, sem nýlega úthýsti hluta af fullveldi Íslands í orkumálum til einmitt evrópskra ólanda. Ekkert land og enginn stjórnmálaflokkur –með fullu viti– úthýsir fullveldi sínu til annarra landa og lifir slíkt af. Um EES-leiðsluna inn í Sjálfstæðisflokkinn flýtur því sjálfstortímingargasið, svo lengi sem flokkurinn með "fullum vilja dópistans" gerir sig háða henni; bæði andlega og líkamlega. Ég mæli því með afvötnun fyrir vonleysislið Sjálfstæðisflokksins í Valhöll. Allsgáð pólitískt líf er eina lífið sem vert er að lifa. En á meðan stórgungustétt esb-krataklúðursins er þar við völd, sem fyrsta, eina og fullkomlega ónýta slík í sögunni, þá gasast sá flokkur bara áfram í hel

Næst stærsti olíu-innflytjandi veraldar, á eftir Evrópusambandinu, er hins vegar Kína. Og á það land hins risavaxna kommúnistaflokks mega Bandaríkin því heldur ekki svo mikið sem anda, því sá andi kemur Evrópusambandinu auðvitað afar illa, því það er svo háð Kína. Með þeim augum ber að líta á utanríkisgervistefnu Evrópusambandsins –og því einnig brunarústa xD– gagnvart Kína. En það sem enn verra er fyrir Evrópu, er það, að Miðausturlöndum og Norður-Arfríku líkar enn verr við Kína en þeim líkaði við Sovétríkin og kommúnistaflokk þeirra

Staðan er því sú að Bandaríkin hafa engan áhuga á Miðausturlöndum, en Miðausturlönd hafa hins vegar ákaflega mikinn Trotský-áhuga á Bandaríkjunum. En hvers vegna ættu Bandaríkin að gæta siglingarleiða fyrir olíu frá Miðausturlöndum til Kína? Það munu þau auðvitað ekki gera mikið lengur

"Hæ hæ Miðausturlönd, við erum með miljónir múslíma í gúlagi heima í Kína og við erum komnir til að gæta skipaferða með olíu, svo halda megi gúlaginu gangandi" - Xi Jinping kommúnisti (með Lenínvindil)

Evrópusambandið og Kína eru stærstu kúnnar Miðausturlanda, en með bara alls alls enga getu til að gæta hagsmuna sinna þar. Hvað gerist næst? Jú Stóra-Bretland yfirgefur Evrópusambandið eftir fjóra daga - og svo koll af kolli"

Í ljósi þeirra staðreynda sem Gunnar lýsir, þá er það furðulegt að tveir aðskildir stjórnmálaflokkar, sem eru þó eins og Síamstvíburar, skuli halda áfram að prédika fullveldisframsal Íslands til þessa  vesalings Evrópusambandsins. Svo greindur maður sem dr. Benedikt Jóhannesson heldur dauðahaldi í þá kenningu sína að gangi Íslendingar þar inn og taki upp Evru þá sé brautin bein.Ótrúlegur þrái og afneitun geópólitískra staðreynda. Atgerfisbrestur skýrir frekar afstöðu Loga Más og Þorgerðar Katrínar fyrir mér en Benedikt á ég bágt með að skilja á rökfræðilegu plani.

Evrópusambandið er sjálfu sér sundurþykkt og getur enga stjórnmálaákvörðun tekið sem það myndi verja til enda. Það er ekki þjóðríki eins og Bandaríkin og þegnarnir hafa enga þjóðernistilfinningu til þessa skrifræðisbákns sem getur ekki gert ársreikning. Þess vegna væri Íslendingum betur borgið í nánu sambandi við Bandaríkin heldur en þess skipulagskrypplings sem kallast Evrópusambandið og Bretar eru að yfirgefa á föstudaginn. 

Athugasemdir

[Halldór Jónsson, 27.1.2020 kl. 14:03]

Í ljósi þessa má alveg athuga orð Guðmundar Franklíns um stöðu Ebvrópumálanna sem stöðugt er  reynt að smygla inn á þjóðina í skjóli andvaraleysis og í dularklæðum:

Ég barðist hart gegn þriðja orkupakkanum því í mínum huga var hann enn eitt risaskrefið inn í Evrópusambandið og ekki gat ég hugsað mér að gefa eftir hænufet þegar kemur að auðlindum þjóðarinnar. Mér gramdist því vissulega að sjá ríkisstjórnina þvinga hann í gegnum þingið. Sérstaklega í ljósi þess að þjóðin var ekki að meirihluta sátt í þessu máli og hæfustu sérfræðingar bentu á að þarna gæti verið á ferðinni of mikið framsal á ríkisvaldi til að standast stjórnarskrána. Síðan þetta átti sér stað verður mér oft hugsað til orða Þorsteins Pálssonar um þriðja orkupakkann. Hann er fyrrverandi forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins, ásamt því að vera einn stofnenda Viðreisnar, og þótt hann sé ESB-sinni klingir skýr viðvörun í því sem hann hér segir: „Þegar þingmenn Sjálfstæðisflokksins eru einu sinni búnir að komast að þeirri niðurstöðu að lauflétt sé að komast fram hjá álitamálum með fullveldið með því einu að gera fyrirvara gagnvart sjálfum sér verða einfaldlega færri kostir um varnir þegar kemur að þeirri stundu að aðildarviðræðurnar fara aftur á dagskrá. Það gæti þess vegna gerst innan þriggja ára.“ Brexit Að ímynda sér að við séum hólpin þegar kemur að ESB því Bretland hefur loksins náð að slíta sig laust tel ég vera glapræði. Við skulum ekki gleyma öllum þeim áróðri og þeirri bölsýni sem borin var á borð fyrir almenning Bretlands á þeim hátt í fjórum árum sem það tók fyrir ráðamenn að framfylgja vilja fólksins. Lýðræðið var haft að háði og spotti, líkt og það væri einskis virði því niðurstaðan hentaði ekki elítu landsins og Brussel. Það var sannarlega hrikalegt að horfa á hvernig ráðamenn og framámenn hegðuðu sér þar ytra. Vandinn er hins vegar sá að íslenskir ráðamenn eru litlu skárri, þeirra áhugi á áliti almennings er því miður ekki meiri en elítunnar í Bretlandi. Má ekki ræða Mér var boðið í viðtal á dögunum þar sem þáttarstjórnendur gerðu lítið úr áhyggjum mínum af ESB og neituðu í raun að ræða sambandið. Það setur að mér ugg ef þetta eru þau skilaboð sem á að bera á borð fyrir þjóðina. Samkvæmt skýrslu stjórnarráðsins frá 2007 er áætlað að Ísland innleiði 70-80% af öllum reglum ESB á grunni EESsamningsins. Regluverk ESB hefur því víðtæk áhrif á íslenska löggjöf nú þegar og ég sé ekki betur en við séum frekar að gefa í við innleiðingarnar en að slá af. Stórútgerðin eftir en kjötið komið Þetta er því svo sannarlega eitthvað sem vert er að hafa áhyggjur af. Samkvæmt mínum skilningi á skýrslunni erum við Íslendingar að 70-80% leyti komin inn í Evrópusambandið og það eina sem vantar upp á er herslumunurinn. Landbúnaðurinn er nokkurn veginn afgreiddur og hrátt kjöt flæðir yfir markaðinn með hugsanlegum hörmungum fyrir þjóðina. Hvað á maður svo að hugsa þegar stórútgerðin er að gefa eftir og er nú er beðið um erlenda fjárfesta inn í stórútgerðarfyrirtækin eins og Brim? Nei, við Íslendingar erum svo sannarlega ekki laus við ESBdrauginn og að mínu mati er ekkert sem bendir til þess að hann ætli sér að hætta að ásækja þjóðina í bráð."