Fyllingar í sjó fram

í Seyðisfirði sýnast mér nærtækar.

Að moka skriðunum í sjó fram og reisa þar íbúðir sýnast manni nærtækari en að fara að byggja varnargarða í hlíðinni á Bjólfinum. 

Þvílík mildi að ekki varð manntjón í þessum agalegu hamförum fáum við ekki fullþakkað fyrir. 

En mannlegri verksnilld eru engin takmörk sett.

Forfeðra minna af Wathne ætt minnist ég í dag með virðingu fyrir síldarlásana sem þeir sköpuðu og lögðu grunninn að byggðinni sem þarna er. 

"Det kommer an på silla" sagði Otto gjarnan í daglegu tali um það sem byggðin þyrfti að gera.

Hann hefði trúlega hugsað fram í tímann hann Ottó Wathne þegar við blöstu vandamál sem í dag. 

Athugasemdir

[Vagn (IP-tala skráð) 21.12.2020 kl. 10:21]

Af því að með hækkandi sjávarborði er gáfulegt að byggja úr mold og drullu uppfyllingu út í sjó?

[Halldór Jónsson, 21.12.2020 kl. 11:14]

Kerran alltaf klár með delluna,

[Vagn (IP-tala skráð) 21.12.2020 kl. 20:09]

Það er ýmislegt sem bendir til þess að efni sem flæðir súpukennt niður hlíðar í rigningu dugi skammt sem uppfylling út í sjó undir byggingar. Það er sennilega ekki þjóðsaga að verkfræðingar þekkist á hlandblautum buxum eftir að pissa upp í vindinn.

[Halldór Jónsson, 21.12.2020 kl. 21:35]

Fífl geta auðvitað ekki skilið að ef drulla er hindruð í að renna út eins og út um þil þá er hún burðarhæf.Ég veit ekki hvort allar buxur bjálfa geta haldið drullu inni.

[Halldór Jónsson, 22.12.2020 kl. 19:56]

Stálþil akkerað í land getur haldið skriðuefninu inni sem fyllingu.Jarðýtur og búkollur hreinsa bæinn og fylla undir ný hús. Skriðurnar sem féllu falla varla aftur og standa þannig hugsanlega  við frekari hreyfingar að ofan eða hvað?