Sigurður Oddsson

ritar skynsamlega í Morgunblað dagsins:

"Eitt vorið, þegar ég átti heima í Zürich, fór fram mikil rannsókn á götum sem þóttu óeðlilega mikið slitnar. Vegsnið voru mæld um alla borgina. Alls staðar var mikið slit miðað við fyrri ár. Rannsókn á steinefnum og bindiefnum malbiks leiddi í ljós að gæðin voru í lagi. Næsta vor staðfestu mælingar áfram óeðlilega mikið slit. Það var ráðgáta, þar til kom í ljós að ástæðan var augljós: Nagladekkin.

Svissarar bönnuðu strax nagladekk í öllu Sviss. Einföld lausn, sem virkaði strax. Sama ættum við að gera. Við getum það alveg eins og Sviss með alla sína fjallvegi í Ölpunum. Minnisstætt frá vetrinum á eftir eru sjónvarpsskot sem sýndu skíðatúrista naglhreinsa bíla sína á landamærunum.

Í Sviss greiðir almenningur ekki fyrir sérþarfir annarra með sköttum og því var auðvelt að banna nagladekkin. Það kostar að malbika og í Sviss eru vegir malbikaðir á margra ára fresti og ekki annað hvert ár, eins og sums staðar.

Bannið hafði ekkert að gera með svifryk. Í Sviss er ekki svifryk, því vegir eru hannaðir með réttum halla fyrir regnvatnið að renna í niðurföllin. Rigningar sjá að mestu um þvottinn, en þess á milli eru götur spúlaðar og bununni beint í niðurföllin.

Hjá okkur rennur regnvatnið eftir hjólförum í malbikinu og nær ekki í niðurföllin. Þetta getur hver og einn skoðað við keyrslu um bæinn í rigningu. Þannig skemmir vatnið götur borgarinnar um leið og umferðin hefur myndað hjólför. Stórir trukkar og strætó skemma mest og þyrla upp mestu svifryki.

Svifrykið hjá okkur er aðallega vegna þess að götur eru lítið eða ekki þvegnar. Við erum laus við rykið á meðan vegir eru blautir, en svo gýs það upp um leið og þornar. Það þarf ekki mikil vísindi til að sanna að með lækkun hámarkshraða úr 50 í 30 km/klst minnkar svifryk. Það réttlætir samt ekki lækkun hraðans, sé dæmið skoðað til enda. Lækkunin er það vitlausasta sem ég hefi séð koma frá borgarskipulaginu að mörgu öðru ólöstuðu; nú seinast tugmiljarða láni í þeim tilgangi að halda borginni grænni. Hvað verður það næst?

Áætlað er að umferðartafir kosti 15 milljarða á ári. Þær munu snaraukast við lækkun hraðans og fara stigvaxandi ár frá ári. Það verður komið algjört kaos löngu áður en borgarlínan (sem öllu átti að redda) verður tekin í notkun. Kostnaður borgarlínu var áætlaður að stærðargráðu 100 milljarðar, en gæti orðið tvöfalt meiri, ef að líkum lætur. Framtíð komandi kynslóða Reykjavíkur er ekki björt með þetta allt í arf og það á sama tíma og fyrirtæki flýja borgina."

Ertu ekki að skauta framhjá aðalvandamálinu kæri Kollega?

Ónýt slitlög.

Malbikið okkar slitnar upp ótrúlega hratt. Steypt slitlög mörgum sinnum hægar.

Á Vesturlandsvegi er steypt 22cm slitlag að finna í Kollafirði sem var steypt 1972. Var þá ódýrara en 15 cm malbik.

Þykktin var svona mikil til þess að hægt væri að fræsa ofan af því 5 cm og hafa burðarþolið óskert. Ekkert hefur verið fræst né viðgert á þessari hálfu öld sem liðin er þrátt fyrir nagladekkjaumferðina. Svifryk getur ekki myndast ef slitlagið slitnar ekki eða hvað?

Á bloggsíðum minni stendur:

Fyrir aldarfjórðungi var áhrifamaður í framkvæmdum í Kópavogi Gunnar nokkur Ingi Birgisson  verkfræðingur fyrir Sjálfstæðisflokkinn ásamt Sigurði Geirdal fyrir Framsóknarflokkinn. Í þeirra regeringstíð tók Kópavogur miklum stakkaskiptum og framkvæmdir margfölduðust í gatnagerð sem öðru. Smáralindin var byggð og mikið gatnakerfi lagt í tengslum við hana.

Eitt af því sem þeir Gunnar ákváðu var að steypa götuna framhjá henni, frá Dalsmára upp að Lindavegi. Þeir ákváðu að 14 cm.þykkt væri nóg til að þola umferðina en vanda steypuna úr gæðabergi.

Þegar maður skoðar götuna í dag eftir aldarfjórðungs þungaumferð nagladekkja, þá undrast maður að það sjást varla nokkur hjólför eða slit í yfirborðinu. Það er því ekkert hráefni þarna á ferðinni fyrir svifryk. Stöku sprungur sjást vegna þess að undirlagið sem var blöðrótt bögglaberg, molnar vegna titrings frá umferðinni og hefði betur verið úr þéttara bergi.

Þeir Gunnar ákváðu þetta á þeim grundvelli að þessi steypa var ódýrari en sambærileg þykkt af malbiki.Auk þess sem þeir bjuggust við að steypan myndi slitna margfalt hægar en bikið sem nú hefur komið áþreifanlega í ljós. 

Á Vesturlandsvegi má sjá 22 cm þykka steypu sem er hálfrar aldar gömul sem ekkert viðhald hefur fengið á sínum líftíma. Og er hvergi búin að vera.

14 cm steypa þeirra Gunnars frá Dalsmára að Smáralind hefur enst ótrúlega vel og sýnir vel framsýni þeirra. Það er hvergi komið að viðhaldi á þessari götu frá Dalsmára að Smáralind. En búið er að setja þunnt malbik ofan á steypuna frá Smáralind þaðan að Lindarvegi.Ekkert svifryk myndast á steyptu leiðinni og engra hraðatakmarkana er því þörf á þeim kafla.

Nú eru engir djarfir stjórnmálamenn eða verkfræðingar í valdastöðum sem þora að fara aðrar leiðir í gatnagerð heldur en með innfluttri tjöru. Vélarnar eru til í landinu. En djörfungin ekki lengur til að minnka svifrykið."

Það kostar örlítið lengri lokun á götu að steypa hana. En það þarf ekki að loka henni aftur næstu árin. Og þeir Gunnar sýndu að 14 cm þykkt dugar til burðar ef undirlagið er  gott. Og verðið er samkeppnisfært.

Nagladekkin spara slys og mannslíf og eru algerlega nauðsynleg á Íslandi. Hvernig á maður að keyra fjallvegina öðruvísi á glærri hálku?

 Skoðaðu þessa kafla þeirra Gunnars í Kópavogi Kollega Sigurður Oddsson.

 

 

 

 

Athugasemdir

[Gísli Holgersson (IP-tala skráð) 21.4.2021 kl. 20:32]

Þeir hugsa skynsamlega í peningalandinu Zurich í Sviss. Naglarnir í vetrardekkjunum eyðilögðu vegakerfið í borgum og úti á þjóðvegum. Naglarnir voru fjarlægðir og vegirnir jöfnuðu sig og voru endurnýjaðir. Við í Reykjavík og á suðurlandinu þurftum enga nagla í ár. 

Bíllaus höfuðborgin á 40km hraða með bleyju fyrir andlitinu er ekki spennandi fyrir venjulegt fólk og almenn viðskipti.