Endilega ÍsLandsAríonbanka!

segja litföróttar auglýsingar þrotabúabankanna, sem vegsama ágæti þeirra banka sem Steingrímur J. Sigfússon ýmist seldi í hendur "erlendra kröfuhafa" án nokkurrar heimildar frá Alþingi svo mér sé kunnugt eða rekur sem einkaþrotabú.

Hugsanlega verða þessir fjármálagjörningar Steingríms og fleiri skoðaðar síðar af einhverjum þókanlegum aðila svo við getum vitað hvað skeði eftir á þar sem sagnfræði virðist skipta Alþingi heldur meira máli heldur en að vinna úr vandamálum nútímans. 

Guðmundur Franklín bendir á ýmis kunnugleg nöfn í eigendahópi bankanna í skilmerkilegri grein í Mbl. í dag.

Hann segir m.a.

"..Þessi kvörtun til ESA hlýtur að vekja viðskiptavini Arion banka og norrænu velferðarstjórnina til umhugsunar. Arion banki og Íslandsbanki eru þrotabú og starfa sem slík í dulbúning viðskiptabanka. Bankarnir eru í eign íslenska ríkisins, erlendra vogunarsjóða eins og Bæjarins Partners, Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, Soltún Partners og annarra þekktra einstaklinga..."

Mikið er Ísland orðið þekkt í fjármálaheiminum þegar erlendir vogunarsjóðir eru farnir að nota orð úr íslensku til að koma sér í mjúkinn hjá ríkisstjórn Íslands.

.."."Fjármálageirinn á Íslandi er óstarfhæfur, eftir að stjórnvöld settu bankana í hendur erlendra hrægammasjóða sem leggja mesta áherslu á að fá kröfur sínar greiddar upp á sem skemmstum tíma frekar en að veita bankaþjónustu," sagði hagfræðingurinn Jón Daníelsson á ráðstefnunni í Hörpu.

Stjórnarformaður Arion banka, Monica Caneman, er ekki sammála þessu og ræðir í ársskýrslu Samtaka fjármálafyrirtækja um hugsanlegar ógnir og tækifæri bankanna á Íslandi og tiltekur hún yfirlýsingar ýmissa þingmanna um banka og bankakerfið sem eitt af aðalvandamálunum. Henni virðist hafa tekist að hræða stjórnmálamennina til hlýðni því ekki taka þeir á óréttlætinu gagnvart heimilunum í landinu og tugmilljarða afskriftum á lánum til útrásarvíkinga........ um ritfangaverslunina Pennann og mokstur Arion banka á fé inn í fyrirtækið. Ekki virðist Samkeppniseftirlitið kippa sér upp við þetta enda Monica búin að gefa tóninn....

Erlendir vogunarsjóðir, einstaklingar og félög í skattaskjólum eiga ekki að geta átt í starfandi viðskiptabönkum á Íslandi og verðum við að setja lög sem takmarka það verulega ásamt því að krefjast tæmandi upplýsingar um eigendur bankanna og umbjóðendur þeirra. Hvar í heiminum er viðskiptabankakerfi lands rekið sem þrotabú?.." segir Guðmundur Franklín.

Gamlir bankar, nýjir bankar, BYR, SPKEF, allt saman rekið eftir forskrift fjármálasnillings aldarinnar, Stgeingríms J. Sigfússonar. En hann er að glíma við fjármálaráðstafanir nýfrjálshyggjunnar sem Sjálfstæðisflokkurinn skildi eftir sig að hans eigin sögn í  holræsisbununni úr Hádegismóum og rógskskrifum bloggaranna. Lengi skal manninn reyna.

Það þýðir ekki neitt fyrir okkur Sjálfstæðismenn að vekja athygli á því, að flokkurinn hefur aldrei stutt glæpi né glæpamenn. Að frelsi og frjálshyggja sé ekki frelsi til glæpa og rána heldur hagfræðikenning. Þó fæstir útrásarvíkinganna  hafi verið tíðir gestir á landsfundum flokksins þá virðast nú sækja þangað einhver þekkt nöfn sem virðast telja sig eiga þangað erindi til skrafs og ráðagerða. 

ÍsLandsAaríon-banki-alþjóðlegur banki með þjóðlegu ívafi. Þangað liggur leið Íslendingsins sem er tryggður hjá Sjóvá og með bók frá Pennanum í hendinni, nýkominn af landsfundi VG á leið í Evrópusambandið.  

Sáuð þið hvernig ég tók hann?

segir Hjörleifur Guttormsson upptendraður af Landsfundi VG í Morgunblaðinu í dag . En Hjörleifur hafði fyrir löngu baðað að hann myndi flytja tillögu um að hætta viðræðunum við ESB.

".. Staðan í viðræðum um aðild Íslands að Evrópusambandinu veldur fjölmörgum flokksmönnum miklum áhyggjum og eftir landsfundinn er ljóst að þar verður VG að taka mun fastar á málum í ljósi eindreginnar stefnu flokksins gegn aðild. Steingrímur J. Sigfússon fékk ótvírætt umboð til formennsku áfram, þótt mótframboð sem komu fram gegn honum beri vott um að hann er ekki óumdeildur. Skilaboð fundarins til flokksforystunnar eru m.a. þau að rækta þurfi betur en gert hefur verið samband og tengsl við grasrótina og taka betur á við stefnumörkun í mörgum vandasömum málum sem við blasa..."

Heitir þetta ekki að kyssa á vöndinn?

.."Þung gagnrýni kom fram á fundinum á yfirstandandi aðildarviðræður við Evrópusambandið. Fyrir landsfundinum lágu tvær tillögur um þetta mál, annars vegar frá okkur 25 flokksmönnum víða að af landinu og hinsvegar frá svonefndum ályktunarhópi. Málefnahópur landsfundarins um utanríkismál ræddi þessar tillögur og eftir yfirferð í undirnefnd sameinuðust menn um eftirfarandi samþykkt sem í meginatriðum er samhljóða tillögu okkar 25-menninga.

 

 

»Vinstrihreyfingin - grænt framboð telur nú sem fyrr að hagsmunum Íslands sé best borgið utan Evrópusambandsins. Landsfundurinn ályktar að í yfirstandandi aðildarviðræðum beri að hafna því að Ísland afsali sér forræði og yfirstjórn sjávarauðlinda innan íslenskrar efnahagslögsögu og leggur áherslu á að Ísland haldi samningsrétti vegna deilistofna á Íslandsmiðum, svo sem makríl, kolmunna, úthafskarfa, loðnu og norsk-íslensku-síldinni. Sama á við hvað varðar umfang á stuðningi við íslenskan landbúnað svo og um náttúruauðlindir sem fyrirhugað er að lýsa þjóðareign í nýrri stjórnarskrá.

 

 

Landsfundurinn bendir á þá miklu skerðingu lýðræðis sem felst í ESB-aðild ásamt fullveldisafsali á fjölmörgum sviðum. Þróun innan ESB að undanförnu, nú síðast vegna átaka um framtíð evru-samstarfsins, stefnir í átt að enn frekari samruna með hertri miðstýringu. Með Lissabon-sáttmálanum er einnig kominn vísir að samstarfi um utanríkis- og hernaðarmálefni. Jafnframt eiga félagsleg sjónarmið, umhverfisvernd, fæðu- og matvælaöryggi og réttindi launafólks undir högg að sækja innan sambandsins.

 

 

Þá mun VG tryggja að íslenskt stjórnkerfi verði ekki aðlagað stjórnkerfi ESB á meðan á aðildarviðræðum stendur..."

Það á að vinna öllum árum að því að ganga ekki í ESB með því að það er sem sagt ásættanlegt að halda aðildarviðræðunum áfram að mati Hjörlefs. Þetta er eiginlega samt sama og hann vill sjálfur með sínum 25 mönnum  nema aðeins öðruvísi.

... "Landsfundurinn telur það vera eitt af forgangsverkefnum VG, flokkseininga og þingflokks, að herða róðurinn við að upplýsa þjóðina um eðli og afleiðingar ESB-aðildar...."

 

 

..."í umræðum á landsfundinum var bent á að sáralitlar ef nokkrar líkur væru á að botn fengist í viðræðuferlið fyrir alþingiskosningar 2013. Brýnt væri að VG kæmi sinni afstöðu gegn aðild á framfæri með skýrum hætti á næstunni og rökum sem að baki lægju..."

Það skiptir engu málu hversu miklu fé er sóað í viðræðurnar, þær eru "allt í plati" og mætti Stefán Fúle verða hálf fúll yfir því því hann hélt að þetta væri í alvöru.

 

 

 

..."Tilkynning fyrrum þingmanna VG, Atla Gíslasonar og Lilju Mósesdóttur, um úrsögn úr flokknum kom ekki á óvart..."   ....Ástæður þessa eru margháttaðar en að mínu mati ekki síst þær að skort hefur á tengsl flokksforystunnar við óbreytta liðsmenn flokksins og að virkja þá til starfa við stefnumótun og að upplýsa þá jafnframt betur um bakgrunn þeirrar erfiðu glímu sem háð hefur verið í kjölfar hrunsins....." .

Enda Steingrímur steinhissa á kjósendum þessa fólks að hafa yfirleitt kosið þau á þing og vill taka við þeim undir sína verndarvængi.

Í framhaldi af aðildarviðræðum VG og Samfylkingar við ESB ..." samhliða því að Ísland haldi stöðu sinni sem sjálfstætt þjóðríki utan Evrópusambandsins." er brautin breið og greið að mati Hjörleifs Guttormssonar.

Það blasir því við eftir þessa frásögn fyrrum þingmannssins og ráðherrans Hjörleifs Guttormssonar að allt er í fína lagi hjá VG og "ekkert rotið í því ríki" eins og hjá Hamlet Danaprins, undir traustri forystu Steingríms J. Sigfússonar.

"Sáuið þið hvernig ég tók hann" sagði Jón sterki.

Bréf til Berlusconi

frá Jean Claude trichet gefur in sýn í hugarheim ESB gagnvart ríkjum sínum:

Hé eru klausur úr bréfinu en tengill í það er á síðu Gunnars Rögnvaldssonar.

"a) A comprehensive, far-reaching and credible reform strategy, including the full liberalisation of local public services and of professional services is needed. This should apply particularly to the provision of local services through large scale privatizations.
b) There is also a need to further reform the collective wage bargaining system allowing firm-level agreements to tailor wages and working conditions to firms' specific needs and increasing their relevance with respect to other layers of negotiations. The June 28 agreement between the main trade unions and the industrial businesses associations moves in this direction.
c) A thorough review of the rules regulating the hiring and dismissal of employees should be adopted in conjunction with the establishment of an unemployment insurance system and a set of active labour market policies capable of easing the reallocation of resources towards the more competitive firms and sectors.

2. The government needs to take immediate and bold measures to ensuring the sustainability of public finances.
a) Additional-corrective fiscal measures is needed. We consider essential for the Italian authorities to frontload the measures adopted in the July 2011 package by at least one year. The aim should be to achieve a better-than-planned fiscal deficit in 2011, a net borrowing of 1.0% in 2012 and a balanced budget in 2013, mainly via expenditure cuts. It is possible to intervene further in the pension system, making more stringent the eligibility criteria for seniority pensions and rapidly aligning the retirement age of women in the private sector to that established for public employees. thereby achieving savings already in 2012. In addition, the goverment should consider significantly reducing the cost of public employees, by strenghtening turnover rules and, if necessary, by reducing wages.
b) An automatic deficit reducing clause should be introduced stating that any slippages from deficit targets will be automatically compensated through horizontal cuts on discretionary expenditures.
c) Borrowing, including commercial debt and expenditures of regional and local governments should be placed under tight control, in line with the principles of the ongoing reform of intergovernmental fiscal relations."

Þarn krefst Trichet einkavæðingar opinbers reksturs, vinnustaðasamning um kaup og kjör, niðurskurð í velferðarkerfinu, samdráttar í fjölda opinberra starfsmanna, og að kvenfólk fái minni eftirlaun og seinna í einkageiranum til jafns við opinbera girann.

Er þetta ekki galið verð að borga fyrir Evruna?

Þurfum við að elta allt í EES?

spyr ég í eftirfarandi grein í Morgunblaðinu í dag. Fyrir þá sem lesa ekki það blað er greinin hér:

"Maður spyr sig stundum hvers vegna hlutirnir séu með þeim hætti í þessu landi sem þeir eru. Oft er svarið að þetta verði að vera svona því þetta séu Evrópureglur sem við verðum að taka upp vegna EES. Margt í þessu regluverki hefur orðið okkur til góðs og fært okkur nær siðaðra manna háttum. En erum við bara ekki oft kaþólskari en páfinn sjálfur? Er ekki vel þekkt að stórþjóðirnar á efnahagssvæðinu sveigja til reglurnar þegar þeim hentar? Við hinsvegar látum toga okkur áfram til að framkvæma hluti sem við höfum ekkert við að gera. Rjúkum upp til handa og fóta án þess að kanna til hlítar hvaða kostir bjóðast. Má nefna uppskiptingu RARIK í RARIK-Orkusöluna sem dæmi. Þetta var gersamlega óþarft brölt og ótímabært að flestra mati fyrir land og þjóð og hækkaði orkuna.
Sama máli gegnir hvernig Flugmálastjórn í seinni tíð fer fram gegn einkafluginu í landinu með sífellt harðari kröfum og gjaldtöku á grundvelli Evrópureglna. Nú síðast á að loka þeirri flóttaleið sem var að flagga einkavélunum úr landi eins og kaupskipaflotanum á sinni tíð. Nú er væntanlegt lagafrumvarp frá flugmálayfirvöldum til að fullkomna þetta.
Einkaflugmenn mega sakna tíma þeirra flugmálastjóra sem voru vinsamlegir grasrótinni eins og þeir voru Agnar Kofoed Hansen og Pétur Einarsson á sinni tíð. Þá þurftu einkaflugmenn ekki að líta á íslensk flugmálayfirvöld sem sameiginlegan óvin eins og nú er. Mörgum finnst fyrirsjáanlegt að almennt einkaflug leggist að hluta af í landinu vegna meiri krafna í skjóli fáránlegrar síbylju um flugöryggi. En flugöryggi er eitthvert vitlausasta hugtak sem fundið hefur verið upp af fólki sem ekki er flugmenn sjálft. Það hefur nánast ekkert með öryggi flugs að gera en lýtur helst að því að réttlæta vaxandi skattlagningu alls flugtengds.
Venjuleg einkaflugvél er sáraeinfalt apparat og miklu minna flókið en bíll. Og miklu hættuminna þar sem hún er kyrrstæð í 99,5% af hugsanlega 50 ára ævi sinni. Og minni ógn fyrir aðra en bíll á sinni ævi, þar sem varla þekkist hérlendis að hún drepi annan en flugmennina. Hún dettur ekkert ofan af himnum í hausinn á fólki eins og flugmálayfirvöld, alþingismenn, tryggingafélög og stöku sakleysingjar halda. Þess vegna verður ekkert nógu dýrt eða vitlaust til þess að yfirvaldapennasköftunum þóknist ekki að leggja það á einkaflugið sem rándýran lúxus.
Yfirvöld heimta að einkaflugvélin sé nánast rifin til grunna af einokunaraðilum á ársfresti fyrir mörg hundruð þúsund. Þetta er náttúrlega alveg út úr kortinu samanborið við bílaskoðun. En venjulegur einkabíll er í akstri kannski 2 klukkutíma á dag en borgar miklu lægri tryggingu. Svo er lagt á skoðana- og eftirlitsgjald á hvern mánuð fyrir skoðanir á einkaflugvél sem Flugmálastjórn framkvæmir ekki, heldur fyrrnefndir einokunaraðilar á kostnað eigandans. Svo virðast flestar kröfur til einkavéla vera eins og gerðar eru til millilandaflugvéla með farþega. Enginn greinarmunur er gerður á tryggingum eða eftirliti eftir geymsluaðferð eða flugtíma.
Menn eru því að færa sig meira yfir í fisflug þar sem eitthvað minni eftirlitsreglur gilda. En þá má fisflugvél ekki hafa aðsetur sitt á flugvöllum Flugmálastjórnar. Einkaflug er því að hætta að verða uppspretta atvinnuflugmanna eins og verið hefur. Flugfélögin hafa getað gengið í 1000 klukkutíma flugreynslu umsækjenda án þess að borga neitt fyrir. Lufthansa getur þetta ekki þar sem einkaflugmenn eru sjaldgæfir í litlu og þröngu Evrópu mótsett við Ameríku. Þeir verða því að mennta sína flugmenn frá grunni.
Í stað þess að fylgja Bandaríkjamönnum í flugmálum sem fljúga mest af öllum, þá hengjum við okkur í lélegu eftirlíkinguna fá Evrópu með allt regluverkið frá Brüssel sem er miklu smámunasamara en í föðurlandi flugsins, Ameríku. Einkaflugið á Íslandi verður þannig líklega aðeins leikfang þeirra ríku og frægu, sem aldrei hugsa sér að verða atvinnuflugmenn.
Sem einkaflugmaður og flugvélaeigandi í áratugi þá hef ég ekki orðið vitni að einu einasta tilviki síðan Ólafur Ragnar Grímsson varð fjármálaráðherra, þar sem fram kemur einhver tillaga frá flugmálayfirvöldum til annars en að íþyngja einkaflugi og gera mér og öðrum erfiðara fyrir. Ólafur færði okkur þyngsta krossinn með því að gera einkaflugið virðisaukaskattskylt, sem gerði endurnýjun einkaflugvéla nánast ófæra síðan. Og verði hans skömm lengi uppi meðal flugmanna fyrir þá gerð.
Og að endingu má ekki gleyma öllum þeim kvöðum sem Flugmálastjórn leggur á flugmenn til að halda réttindum sínum. Við verðum að kaupa mann frá þeim á 6-24 mánaða fresti til að prófa hæfni okkar. Við verðum að fara í læknisskoðanir á 6-24 mánaða fresti. Kostnaður er tugir þúsunda á ári. Ekkert slíkt leggst á bílstjóra sem bera ekki minni ábyrgð en einkaflugmenn og valda fleiri slysum.
Því spyr maður sig, þurfum við að elta allar reglugerðir EES? Getum við ekki haft einhvern vilja til að fresta og draga og sveigja? Má ekkert gera af skynsemi þrátt fyrir EES? "

Það er þessi reglufesta eða kreddufesta sem birtist í flugmálum alveg eins og í afnami vegabréfaskyldunnar, að við leitum ekki afbrigða. Danir fóru létt með breytingar þó vinstristjórnin hafi nú afnumið skynsemina í því landi og elti reglur EES útí æsar.