Ráðherran rassskellta !

í ríkisstjórn Íslands situr sem ekkert sé. Þar á bæ kippa menn sér ekki upp við smámuni eins og Hæstaréttardóma. Enda vanari að leggja línurnar fyrir dómarana eins og Steingrímur gerði í gengis-og vaxtamálinu.

Hæstiréttur hefur dæmt athafnir umhverfiráðherrans til spillingar virkjanaleyfis í Neðri Þjórsá lögleysu. Þessi sama ráðherra sýndi innræti sitt þegar hún greiddi atkvæði með Landsdómi yfir Geir Haarde. Það má segja að ráðherran  hafi starfað af einbeitni við að rýra lífskjör þjóðarinnar til lengri tíma litið með sífelldum töfum og undanbrögðum í málum sem snúa að orkuframkvæmdum í landinu. Enda hennar barnatrú og uppeldi að berjast við auðvaldið.

Væri  ekki tilvalið að ráðherran Svandís kæmi fyrir Landsdóminn líka? Nota ferðina eins og sagt var í sveitinni.  Er sakfelling í Hæstarétti ekki ærin ástæða til að Landsdómur fjalli um mál ráðherrunnar ? 

Verst að ofsóttar Aspirnar  og Lúpínurnar geta ekki talað sér til varnar og borið vitni í því máli. Þær hafa sem aðfluttir Íslendingar reynt að vera landi sínu lyftistöng. En það fellur ekki að smekk ráðherrunnar þó hún fagni öðrum innflytjendum og því meir sem þeir eru lengra að reknir.

 En líklega munu þær stöllur Ösp og Lúpína verða lengi eftir þegar ráðherran rassskellta er horfin á braut fyrir löngu.

Hversvegna Evrópusambandið?

spurði ég einn góðan og greindan vin minn á dögunum, sem hafði lýst stuðningi við inngöngu.

Ef þú vilt heyra það frá mér, þá er ástæðan þessi:(athugið að þetta er endursögn mín eftir minni og biðst ég vin minn elvirðingar  ef eitthvað er missagt.) 

"Ég er búinn að  fá upp í kok af glamri íslenskra stjórnmálamanna.  Þeir eru í svo lágum gæðaflokki að ég kemst ekki á sömu bylgjulengd og þeir.Horfðu bara á þetta lið. Undirmálsfólk upp til hópa.   Og almenningur lætur það teyma sig  og reka í réttir eins og sauði. Þetta er gersamlega vonlaust.

Allt starf þeirra beinist að því að halda við valdablökkum í kunningjaþjóðfélaginu.  Einn hópur gætir hagsmuna kvótaeigenda, annar bænda, þriðji þykist eiga einkarétt á að tala fyrir hönd hinn lægst launuðu, fjórði  er varðhundur fjármálageirans og valdablakka í því.

Kunningjaþjóðfélagið og fámennið sér til þess að sá sem er rekinn hér fyrir misferli er óðar ráðinn á næsta stað.  Réttarkerfið virkar ekki og menn komast upp með allt mögulegt sem hvergi væri liðið annarsstaðar.   Það breytist ekkert hér, hvaða flokkur sem er við völd. Þetta er allt í klíkum og kunningsskap.

Sjálfstæðisflokkurinn er enginn eftirbátur hinna flokkanna. Í honum ráða skipulagðar valdaklíkur mestu og ota sínum tota sem mest hver má. Horfðu bara á hvernig sægreifanir hafa stjórnað sjávarútvegsnefndinni  landsfund eftir landsfund. Engin andstaða er leyfð. Foringjaræðið er algert.

Örkrónan okkar þolir ekki minnsta mótbyr og allskyns hópar stéttarfélaga geta kollsiglt henni hvenær sem er. Allt efnahagslífið gengur í kollsteypum og alltaf ríða stórsjóir yfir.

Ég nenni þessu ekki lengur. Ég er búinn að missa trúna á að þessi lýður geti stjórnað sér og sínum málum sjálfur. Aðeins með því að renna saman við stærri heild er hægt að ná algildum reglum og lögum í landið.  Sveiflujöfnun í stærri heild er það sem okkur vantar."

Ég var nokkuð klumsa og kjaftstopp eftir þessi orð vinar míns þar sem að hann veit oft lengra nefi sínu á ýmsum sviðum. Ég gat ekki afgreitt þetta sem bull og vitleysu og verð því að hugsa mitt svar.

Ég varð því talsvert hugsi og er nokkuð hugsi ennþá. Þetta er ekki sama og hugsjón kratanna sem er að fá bitlinga frá Brüssel sem hjálpræði sitt, þessi vinur minn þarf ekkert af því tagi.

En ömurlegt ef satt er, að þjóð sem á alla þessa ása á hendi sinni samkvæmt mínni pólitísku  prógrammeringu sem Sjálfstæðismaður, getur ekki nema glutrað spilinu niður vegna eigin hegðunar og siðleysis. Þess vegna sé Evrópusambandið svarið. Ekki þess sjálfs vegna heldur vegna okkar sjálfra.

Þegar ég svo hugsa um það að hópar í þjóðfélaginu hika nú ekki við að ráðast á heildina með verkföllum gersamlega án tillits til afleiðinganna, þá verð ég enn meira hugsi.

Getur það verið....?

Efnahagsstefna Seðlabankans

lýsir sér í því að fikra sig í átt til afnáms gjaldeyrishaftanna. En til þess verður aflandsgengið og handstýrða gengið hjá Mávi að nálgast hvort annað. 

Nú er aflandsgengið á evrunni sagt um 258/288 en innlenda 158.  Þá sést með hálfu auga hvílíkt gengisfall þarf að eiga sér stað áður en hægt er að sleppa höftunum. Það er nokkuð ljóst að það er ekki að gerast í ágúst í sumar og líklega heldur ekki í ágúst 2012 þó ekkert nýtt kæmi til. Það hefur verið rætt um að láta fallið gerast í einu stökki til þess að hægja á útflutningi eignamanna sem færu með gjaldeyrissjóðinn með sér að óbreyttu að maður tali ekki um jöklabréfin.  

Nú heimta verkalýðsforingjarnir allir verkföll og tugaprósenta launahækkanir fyrir sig. Enda gengur hagfræði Alþýðulýðvelda út á það að launahækkun opinberra starfsmanna skili svo auknum skattatekjum í ríkissjóð að dugi fyrir tilfallandi kosningaloforðum og vopnakaupum.

Svo auðvitað koma allir smáhóparnir í kjölfarið og þá er Seðlabankinn búinn að varða veginn. Verður búinn að fella gengið fyrirfram í rólegheitunum eins og hann er byrjaður að gera.  Hugsanlega hangir aflandsgengið eitthvað uppi þar til að útlendingar uppgötva að hægt sé að græða á íslenskum bréfum í staðinn fyrir Icesave.   Engu er spáð um það hvort bólusetningin gegn Íslandsflensunni dugar ennþá eða hvort einhverjir nýir sjóðastrákar í útlöndum og íslenskir bréfaguttar fari að spekúlera í Íslandi aftur.

Einhversstaðar úti frerum framtíðarinnar munu krónan og aflandskrónan hittast og þá getur efnahagslífið farið að stauta sig til baka. Ef þá einhver verður þá eftir á lífi eins og séra Jens á Setbergi sagði þegar neftóbakið var búið en  allir fjallvegir ófærir. 

Þá hefur hagfræðin gengið upp og allir ánægðir. Nema náttúrlega aldraðir og öryrkjar, sem væntanlega verða þá sem flestir dauðir úr hor til dýrðar norrænu velferðarstjórninni.

Útlitið fyrir þjóðina í núverandi mynd sinni er þannig ekki glæsilegt. En það er þó þaulskipulagt af Seðlabankanum.  Við þurfum því  að styðja við fólksútflutninginn sem mest og best og skynsamlegt væri auðvitað að skrúfa fyrir innflutning á útlenskum velferðarsugum sem streyma  hingað úr allsleyssþjóðfélögum heima hjá sér. En stefnan er auðvitað fremur að skipta um þjóð í landinu heldur en að varðveita þá upprunalegu þannig að því verður erfitt að breyta með Alþjóðahúsið yfir sér.

Þannig léttum við á atvinnuleysisbótunum og minnkum þjóðina niður í þá stærð sem getur lifað á landbúnaði og fiskveiðum. 250 þúsund manns er líklega of mikið en getur dugað sem markmiðssetning.

 Slík þjóð  þarf færri spítala, færri skóla og minna af öllu.  Við þurfum aðeins það fólk sem sjávarútvegurinn þarf og landbúnaðurinn og núverandi stóriðja.   Fjármálageirinn og skilanefndirnar þurfa ekki fleira fólk í bráðina,  byggingariðnað þurfum við engan,  minni  skóla og færri kennara og lækna.  Fótafærir gamlingjar verða að fara að reyna að vinna aftur og það verður að verða  höfuðsök að neita manni um vinnu á grundvelli kennitölu eins og landlægt herfur verið og hið opinbera gengið þar á undan.

Þannig getur þjóðin unnið sig út úr vandanum til betra lífs í Alþýðulýðveldinu Íslandi og horft björtum augum til framtíðar..  Efnahagsstefna Seðlabankans vísar veginn undir hergöngulagi nýrra Icesave-samninga.   

 

Veglegt vopnabúr öldungs

Stórfrétt um mikið upphlaup af því að áhugamaður á mörg vopn. Ekki fylgdi sögunni hvort þetta var glæpamaður með ólögleg vopn eða löglegur borgari.

 Það eru ekki vopnin sjálf sem drepa heldur fólkið sem heldur á þeim í illum hug.  Maður var myrtur örskammt frá þar sem ég og fjölskyldan sváfu á okkar græna eyra. Morðvopnið var skrúfjárn. Ekki hnífur eða skotvopn. Í nágrenninu var ráðist á konu og henni nauðgað. Hvorutveggja skelfilegir atburðir þó engin vopn væru notuð. 

 

Hitt er annað mál að vopnaeign á að vera skrásett og menn eiga að uppfylla skilyrði um að fara með vopn og gæta þeirra. Hér á landi eiga margir mörg vopn án þess að teljandi útaf hafi borið. Það þarf ekki að fara til Sviss til að finna fólk sem safnar vopnum og gætir þeirra eins og sjáaldurs augna sinna. Þetta fólk er ekki teljandi hættulegra en annað fólk.  Menn geta smíða vopn á laun. Menn geta keypt ólögleg vopn. Það varðar við lög.

Í Bandaríkjunum er bundið í stjórnarskrá að menn megi eiga og bera vopn samkvæmt nánari reglum. Þeir vilja ekki gefa glæpamönnum einum einkaleyfi á vopnaburði.

Er ekki rétt að fá nánari fréttir af þessum öldung áður en rokið er til og krafist allsherjarbanns við byssueign?

 

Veglegt vopnabúr öldungs

Er spillingunni lokið?

á Íslandi ?

Í öllum bönkum nema MP-banka starfa skilanefndir baka við luktar dyr. Öðru hverju fréttir almenningur að þetta eða hitt hafi verið selt. Blokk hér, fyrirtæki þar. Hagar, Sjóvá, Steypustöðin,, allt á að seljast í opnu og gegnsæju ferli. Ekkert gerist nema sölur eru dregnar til baka af einhverjum ástæðum sem fást ekki uppgefnar þó svona að Alþingi spyrji. Enginn veit hverjir eru á bak við kröfuhafa gömlu bankanna. 

 Ríkisstjórnin stælir sífellt um keisarans skegg. Stjórnlagaþing, skjaldborg um heimilin, atvinnumál, landris. Selur óverðtryggð skuldabréf til 20 ára með 6.6 % ávöxtunarkröfu. Hvern skyldu þeir fá til að kaupa? Hver vill veðja á þennan hátt nema sá sem trúir á höft og helsi í mörg ár til viðbótar?

Skilanefndir taka tuttuguþúsund kall á klukkustund fyrir hvern mann.  Enginn veit hvernig þetta fólk var valið, enginn veit hvernig tímaskráningin er. Enginn veit hversu mikill tími er skrifaður á sólarhring, viku, mánuði eða ár. Hverjir græða mest? Hvað er þetta fólk að gera?  Telja menn líklegt að svona gósenverkefnum ljúki nokkru sinni?  Er einhver með heildayfirsýn? Örugglega ekki Steingrímur J. Finnst mönnum það líklegt að skilanefndarfólk hætti sjálfkrafa á svona rokaflavertíð?

Ég held að spillingunni hafi ekki lokið með hruninu. Hún hafi bara skipt um leikendur. Lok lok og læs og allt í stáli, lokað fyrir Páli. Og Pétri líka. Pukur og leyndarhyggja einkennir líka allt stjórnunarstarf vinstrimanna í ríkisstjórninni og handlangara hennar.  Allt grugg er hrist upp í hverri flösku þannig að enginn sér í gegn um mjöðinn.  Trúir almenningur því að allt sé uppi á borðinu hjá hinni nýju stétt?  Hinni nýju Nomenklatúru í Alþýðulýðveldinu Íslandi?

Er spillingunni  lokið eða lifir hún sem aldrei fyrr?

 

Icesave lll

er skyndilega orðið mál málanna eftir að það fer úr nefnd og Sjálfstæðimenn ganga fram fyrir skjöldu og vilja hespa málið af.

Ég hef heyrt málið metið á 650 milljarða fyrir Breta og Hollendinga. Það fái þeir út úr pakkanum.  Hversu mikið af því fé er þegar fast í greipum þeirra veit ég ekki og hversu miklu við gætum náð til okkar, þó við  værum fríkenndir alveg fyrir öllum dómstólum. Varla næðum við öllu þessu fé þó til okkar.

Ég hef hinsvegar alls ekki skilið asann á öllu þessu núna eða tímasetninguna.  Af hverju þurfti málið að fara úr nefnd núna? Hvað lá svona á? Af hverju eru menn svona hikandi við dómstólaleið? Varla myndi nokkur dómstóll dæma Íslendinga til ólífis?

Björn Bjarnason segir svo :

" Því meira sem ég les af skýringum um Icesave III þeim mun sannfærðari verð ég um hve misráðið er að láta ekki reyna á málið fyrir dómstólum. Auðheyrt var á Lee Bucheit, aðalsamningamanni Íslands í lokasamningalotunni, að hann var hlynntur því að láta dómara fjalla um málið. Umboð hans í nafni Steingríms J. Sigfússonar var hins vegar að semja.....

.....Margir erlendir lögfræðingar hafa bent á haldleysið í áliti ESA, eftirlitsstofnunar EFTA, sem síðan var stuðst við af leiðtogaráði ESB og framkvæmdastjórn ESB sumarið 2010. Þessir lögfræðingar segja afdráttarlaust að löglaust sé að gera þær kröfur á hendur Íslendingum sem Bretar og Hollendingar hafa gert. Þá benda þeir á að fráleitt sé að stjórnmálamenn taki pólitískt af skarið um jafnmikilvægt lögfræðilegt álitaefni....

.... þeir stjórnmálamenn sem styðja Icesave III hafa ekki gefið  nein haldbær rök fyrir því að lögfræðilegri hlið málsins hafi verið stungið undir stól. Helsta stoð smáríkja í deilum við sér stærri ríki er að verja rétt sinn fyrir dómstólum. Halda menn að það sé tilviljun að Bretar og Hollendingar hafa aldrei hótað Íslendingum málssókn? Eru það ekki hin eðlilegu viðbrögð lánardrottna gegn þeim sem þeir telja skuldunauta sína."

Það er greinilegt að mjög skiptar skoðanir eru um dómstólaleið og samningaleið. Ískalt metið hefur enginn sagt í mín eyru hvað við hefðum út úr því að vinna málið gegn því að semja núna og borga 47 milljarðarana.

Þjóðin stöðvaði samningana síðast. Hví skyldi hún ekki greiða atkvæði um þetta aftur núna? Já eða nei.

Ég held að tíminn sem  líður án þess að ákvörðun sé tekin að borga eitt eða neitt sé það dýrmætasta í stöðunni. Þetta mál liggur ekkert á, það er margt meira aðkallandi en þetta. Það verður vonandi líka hægt að kjósa um eitthvað fleira um leið og við kjósum um Icesave lll. 

 

1.gíslataka ársins

er nú í aðsigi af hálfu 70 menninga í loðnuverksmiðjunum. Þeir hika ekki við að svipta veikburða þjóðina tekjunum af loðnuvertíðinni.

Þessi litli bandíttaflokkur er bara einn af mörgum sem einskis svífst í skjóli úrelts lagaumhverfis um svonefnd "samskipti aðila vinnumarkaðarins". Á útboðsmarkaði finnst þessum sömu mönnum sjálfsagt að lægstbjóðendur fái viðskiptin. Allt samráð milli bjóðenda er flokkað til glæpa og refsað fyrir. En gengjum manna í starfsgreinum er heimilt að renna saman í bófaflokka sem taka meðborgarana í gíslingu.

Getur nokkuð þjóðfélag sætt sig við núverandi ástand?  Hvernig væri að vinnustöðvanir séu aðeins heimilar á sömu dagsetningu? Væri ekki allsherjarverkfall með samstilltu átaki stórkostlegt?  Allir með hvorn annan í gíslingu?

 

Hverju ráðum við ?

um það hvert peningarnir úr Landsbankanum vegna Icesave fara?

Ég hef heyrt í mörgum sem vilja ekki borga neitt og taka bardagann við Breta og Hollendinga. Láta þá ekki fá neitt en taka allt úr búinu til okkar.

En höfum við eitthvað raunverulegt val eða vald til þess að fara svo fram? Liggja ekki 2-300 milljarðar í Englandsbanka sem eru fastir þar vaxtalausir? Eru ekki hundruð milljarða til viðbótar utan okkar seilingar í eignum Landsbankans erlendis?   Bæði óinnheimt skuldabréf og kontantar sem skilanefndirnar rúlla sín á milli alla daga og bíta sjálfar í í hvert sinn eins og apinn sem skipti ostinum. Skilanefndir munu gæta þess vandlega að klára dæmið aldrei meðan þær rukka tuttuguþúsund á klukkutímann allan sólarhringinn ef því er að skipta.

Viðsemjendurnir sem eiga að fá þetta fé með samningunum nú en eru ef til vill með allt vald á því nú þegar? Hér heim höldum við á eignum eins og Iceland Food. Margra milljarðatuga virði. EF Bretar leyfa okkur að selja búðirnar,  sem eru NB allar í Bretlandi þá koma peningar til okkar.  Iceland Group á verksmiðjur um allt. Við getum selt þær en komumst við hjá því að Bretinn nái í eitthvað af þessu ? Vita mwenn ekki að Bretinn stjórnar stórum hluta af fjármálaheiminum? Borgar sig ekki að vanmeta ekki andstæðinginn og mátt hans til illra verka?

Að öllu þessu athuguðu, þá er það mat meirihluta þingmanna að við gerum rétt í að kvitta það sem Bretar og Hollendingar telja að við eigum að borga þeim til að þeir séu sæmilega sáttir,   með því að borga 47 milljarða og lækka upphæðina niður í jafnvel ekki neitt með því að selja Iceland-fyrirtækin.  

Það er sagt okkur,  að samningurinn sé ekki lánssamningur lengur eins og fyrri Icesave samningarnir heldur samkomulag milli þriggja fullvalda þjóða, sem hafa ákveðið að ljúka Icesave deilunni með þessum hætti.  Má vera að sitt sýnist hverjum um lyktir fyrir okkur. Er ekki svona samkomulag  þá best að allir málsaðilar séu fúlir fyrir sig og allir telji sig hafi tapað?  Það fer allavega ekki á milli mála að við erum fúlir. En hvað er annað til ráða? Geta ekki Bretar gripið til hryðjuverkalaga aftur og Hollendingar jafnvel bannað sölu á Heineken og hassi til Íslands? Við erum mest hættir að drekka sjénever svo að það þarf ekki að óttast það vopn lengur.

Ráðum við nokkuð við það að brúka meiri kjaft? Ráðum við ferðinni hvort eð er ?

Var forysta Geirs

sem hann veitti þjóðinni á umbrotatíma þökkuð sem skyldi ?  Er það að verðleikum að láta Steingrím Jóhann með brostnu hjarta og náhirð Alþýðulýðveldisins draga Geir  fyrir Landsdóm?  Landsdóm sem virðist vera illa starfhæfur og ekki einu sinni skipaður flekklausu fólki.

Geir H. Haarde hafði forgöngu um setningu neyðarlaganna.  Þau björguðu landinu frá írsku leiðinni sem nú er til samanburðar við Ísland. Neyðarlögin komu í veg fyrir það að gjaldeyrisforða landsins væri kastað á skuldabál bankanna.  Þau tryggðu innistæður fólksins og létu þær njóta forgangs  fram fyrir erlenda banka og vogunarsjóði.  Geir H. Haarde kom í veg fyrir að hrunið yrði miklu verra en það þó varð. 

Geir H. Haarde gerði sitt besta og ríkisstjórn hans gerði rétt í erfiðri stöðu. Um það eru erlendir hagfræðingar nú sammála í flestum virtustu ritum heimsins.   Þó að stjórn hans hefði hugsanlega getað gert eitthvað betur fyrr þá er langur vegur til þess að forsætisráðherrann hafi framið vísvitandi glæpi gegn þjóðinni.  Kommarnir í báðum stjórnarflokkunum með dyggum stuðningi Baugspressunnar, hafa skipulega rægt Geir H. Haarde og allan Sjálfstæðisflokkinn í 80 ár síðan  þessir atburðir urðu.  Tuggnir hafa verið  í síbylju ómerkilegir aulabrandarar um manninn sem stóð þjáður í brúnni í gegnum mesta brotsjó sem á lýðveldinu hefur brostið. 

Nú þykist núverandi  forsætisráðherra  á sinn  forstokkaða hátt helst ekki hafa verið í stjórninni með Geir á þessum tíma.   En þar sat hún eins og í öðrum ríkisstjórnum aðgerðalítil nema til að garga á samráðherrana ef marka má samtímalýsingar á henni.   Áratuga ráðherramennska Jóhönnu Sigurðardóttur gerir hana auðvitað fyllilega meðábyrga í öllu sem vel og illa fór hjá ríkisstjórnum hennar í langan tíma til þessa dags.  Það er ekki mjög stórmannlegt núna að kenna öllum öðrum það sem miður fór en þakka sjálfum sér allt sem tókst.   En um það er tómt mál að tala við sumt fólk, það getur einfaldlega ekki betur.  

Nú er Geir H.Haarde  lögsóttur fyrir það að Lehman- bræður féllu, heimskreppan skall á  og loftbólubankarnir okkar hrundu eftir að glæpamenn  höfðu rænt þá innanfrá. Kaldhæðnin er að Þeir ganga allir lausir en Geir bíður réttarhalda. Ætli það séu margir Íslendingar sem telja sér sóma að þessu framferði?

Það hefur verið ómaklega að Geir H. Haarde vegið og honum ætti fremur að þakka það sem vel  tókst heldur en að hrekja hann með þessum hætti.   Málshöfðunin gegn honum fyrir Landsdómi er  svívirða sem  undirmálsþingmenn og illgjarnir á Alþingi Íslendinga hafa komið til leiðar.

 Megi þeirra skömm lengi uppi vera.  Geir H. Haarde verður þakkað þegar þeir verða gleymdir.

 

Eru ekki allir jafnir fyrir lögum?

Frétt RÚV í dag hljóðar svo:

 

" Vafasamir gjörningar í Byr

Lánið til Exeter var notað til að kaupa stofnfjárbréf í Byr á yfirverði af MP-banka og stjórnendum sparisjóðsins.

Á sama fundi og stjórn Byrs samþykkti 1,4 milljóna króna lánveitingu til Exeter holding, var samþykkt að lengja í mörg hundruð milljóna króna lánveitingum til félaga tengdum stjórnarmönnum sparisjóðsins. Lánið til Exeter var notað til að kaupa stofnfjárbréf í Byr á yfirverði af MP-banka og stjórnendum sparisjóðsins.

Fréttastofa hefur undir höndum fundargerð stjórnar Byrs-sparisjóðs frá 19. desember 2008. Stjórnarmennirnir Jóhanna Waagfjörð, Jón Þorsteinn Jónsson þáverandi stjórnarformaður, Ágúst Már Ármann og Jón Kr. Sólnes sátu fundinn, auk Ragnars Z. Guðjónssonar þáverandi sparisjóðsstjóra. Á fundinum var samþykkt að framlengja tæplega 630 milljóna króna erlent lán til félagsins IceCapital um sex mánuði. Framkvæmdastjóri þess var þá Birgir Ómar Haraldsson varamaður í stjórn Byrs, en IceCapital var í eigu einkahlutafélagsins Sunds, sem var að hluta í eigu Jóns Kristjánssonar stjórnarmanns í Byr, sem boðaði forföll á umræddan stjórnarfund. Samþykkt var að framlengja lánasamninginn gegn tryggingu í skuldabréfi upp á 350 milljónir króna.

Þá var einnig samþykkt á fundinum að framlengja tvær lánveitingar upp á ríflega ellefu hundruð milljónir króna til félagsins Saxhóls um eitt ár, en félagið var í eigu Jóns Þorsteins Jónssonar stjórnarformanns Byrs og var einn af stærri eigendum sparisjóðsins. Lánaframlengingin var veitt gegn tryggingu í óskilgreindum verkefnum Carta Capital sjóðsins, en félagið Saxhóll er gjaldþrota í dag. Að lokum var samþykkt að lengja ríflega 370 milljóna króna erlent lán til félagsins Saxbygg um hálft ár, en félagið var að hluta til í eigu Jóns Þorsteins og átti um fimm prósenta hlut í Glitni, en Saxbygg er í dag gjaldþrota. Samþykkt var að framlengja lánið gegn veði í 125 milljóna króna hlut Saxbygg í fasteignafélaginu Austurbraut sem hafði með höndum fjárfestingaverkefni í Austur-Evrópu og 4,5 milljónar króna hlut félagsins í MP-banka. Þess ber að geta að Jón Þorsteinn vék af stjórnarfundinum þegar umræddar framlengingar voru samþykktar.

Á sama stjórnarfundi var síðan ákveðið að samþykkja fjórtán hundruð milljóna króna lánveitingu til einkahlutafélagsins Exeter holding til kaupa á stofnfjárbréfum í Byr með bréfin sjálf að veði að fullu. Eigandi Exeter og framkvæmdastjóri var á þessum tíma Ágúst Sindri Karlsson, fyrrverandi stjórnarmaður í MP-banka og einn stofnend bankans. Exeter keypti illseljanleg stofnfjárbréf í Byr á yfirverði af MP-banka, Ragnari Z. sparisjóðsstjóra, Birgi Ómari Haraldssyni og Jóni Þorsteini stjórnarformanni sjóðsins. Ragnar Z. og Jón Þorsteinn sitja nú undir ákæru sérstaks saksóknara vegna fléttunnar, og eru ákærðir fyrir auðgunarbrot og umboðssvik ásamt Styrmi Þór Bragasyni fyrrverandi forstjóra MP-banka sem jafnframt er ákærður fyrir peningaþvætti í tengslum við málið."

Hversvegna eru bara þrír ákærðir þegar mun fleiri koma að sama málinu? Eiga menn ekki að vera jafnir fyrir lögum?