Takmörkun einstaklingsfrelsis og atvinnufrelsis

er ekki í sjálfstæðisstefnunni sem kvótahausar Sjálfstæðisflokksins þykjast styðja á hinn bóginn.

Einn þeirra er Tryggvi Þór Herbertsson, hagfræðingur og útrásarvíkingur og síðast en ekki síst sá Icesavefrömuður sem mest kvað að í hópi já-manna flokksins.

Tryggvi þessi hefur nú skrifað margar lærðar greinar í Baugstíðindin til að útskýra hvernig kvótakerfið samrímist sjálfstæðisstefnunni.

Grípum niður í röksemdafærslum Tryggva:

t" Auðlind sem allir þjóðfélagsþegnar hafa jafnan rétt til að nýta er dæmd til að vera ofnotuð ef afrakstur hennar er nægilega eftirsóknarverður - auðlindarentunni er sóað. Sóunin felst í að of margir sjómenn munu fjárfesta í of miklum fjármunum í viðleitnin sinni að ná til sín auðlindarentunni. Þetta er það sem kallað hefur verið sorgarsaga almenninganna. Þannig verður sjálfstortíming í raun það sem allir keppa að. Hver útgerðarmaður hugsar aðeins um eigin hag. Frelsi í almenningum leiðir því að lokum tortímingu yfir alla þátttakendur....

....Nú eru innleiddar aðgangstakmarkanir í veiðarnar, líkt og gert var hér á landi árið 1984, til að auðlindaarðurinn verði til. Útgerðin aðlagar sig. Sumir útgerðarmenn selja kvóta og aðrir kaupa. Skipum fækkar og sjómönnum með. Gerum nú ráð fyrir að þessu ferli sé lokið og fullri hagkvæmni sé náð í útgerð. Skipum hefur fækkað um 500 og sjómönnum um 5 þúsund. Að meðaltali er aflaverðmæti skipanna nú tvisvar sinnum hærra en áður (vegna einkaleyfis til að veiða) og laun sjómannanna hafa tvöfaldast (vegna hlutaskiptakerfisins). Auðlindaarðinum sem áður var sóað á altari of mikillar sóknargetu (offjárfestingar) er nú skipt á milli sjómannanna (vegna hlutaskiptakerfisins) og útgerðamannanna...."

Ef við veltum nú fyrir okkur hvar frjálsri samkeppni markaðshagfræðinnar er nú fundinn staður í þessu kerfi Tryggva, þá er það vandséð.500 skipin og fimmþúsund sjómenn eiga ekki í samkeppni sín á milli eins og gildir um alla aðra þætti.Of margar sjoppur selja ekki fleiri pulsur en færri sjoppur. Pulsueftirspurn er takmörkuð auðlind. Pulsusala Ríksisins sem væri ein á markaðnum myndi ekki hafa fleiri pulsuafgreiðslur en borgararnir sættu sig við fæstar. Ríkispulsan væri stöðluð og aðeins Alþingi gæti ákveðið tegund tómatsósunnar og magn hennar.Sinnepið yrði keypt af pólitískum aðilum og svo framvegis.

Ég var árum saman í steypusölu í fyrstu steypustöð landsins. Þegar hún var stofnuð var hún ein á markaðnum. Svo bættust fleiri við og hófu samkeppni á markaði sem dugði kannski fyrir tvo en ekki fimm. Var settur kvóti á þá takmörkuðu auðlind sem steypukaupendur voru? Ég minnist þess ekki að Sjálfstæðisflokkurinn hafi beitt sér fyrir því til að hjálpa okkur við auðlindarentuna sem þessvegna varð oft neikvæð.

Hefði verið settur kvóti hefðum við getað rekið starfsemina á mun hagkvæmari átt, keypt betri tæki, greitt hærra kaup, tapað minna á gjaldþrotum kúnnanna þar sem ekkert hefði verið lánað og ætt að afgreiða í næturvinnu.

Við höfðum Raftækjaeinkasölu Ríksins, Viðtækjaverslun Ríkisins, Áburðarverksmiðju Ríkisins, Áfengisverslun Ríkisins,Búnaðarbanka Ríkisins, Landsbanka Ríkisins,Útvegsbanka Ríksins, Háskóla Ríkisins þar sem Tryggvi nú vinnur í vernduðu umhverfi.Þarf hann að óttast samkeppni í hagfræði?

Leiddi allt þetta samkeppnisleysi ríkisfyrirtækjanna til betri lífskjara? Svarið lýtur að vera að öll þessi ríkisforsjá hafi verið röng alveg eins og þegar ríkið ákveður aflamarkið samkeppnislaust eitt og óstutt núna. Engin samkeppni ríkir milli þeirra sem hafa fengið útlutun sérréttinda. Nema það að fjármagnseigandi, eins og Kínverskur Milljóneri getur keypt aflaheimildirnar og gerir það þegar honum sýnist hversu mikið sem Tryggvi reiknar mikla auðlindarentu til íslenskra sjómanna.

Fullkominni hagræðingu er náð þegar allar heimildirnar verða komnar á eina hendi eins og er að verða á N-Atlantshafi, þar sem Samherji ræður orðið bróðurpartinum af því sem hann kærir sig um en örfáir aðilar eiga það sem er innan íslenskrar landhelgi. Þar gildir ekki frjálst val fiskanna til að grípa beitu ef þeir eru svangir. Þar gildir veiðiskömmtun, makindi og brottkast vegna aflamarksins meðan Færeyingar henda engu fyrir borð í sóknardagakerfi.

Sjálfstæðisflokkurinn breytist í örflokk ef hann ætlar að berja hausnum við steininn svona lengi enn án þess að vilja einu sinni ræða breytingar á kerfinu, sem þjóðin vill hvorki heyra né sjá fremur en leiðsögn Tryggva Þórs í málum eins og Icesave. Kerfið er feigt því það er fornaldarleg miðstýring og kommúnismi, sem á ekki heima meðal upplýstra manna lengur.

Það er enginn vandi að breyta þessu fiskveiðistjórnarkerfi ef menn hætta að vera svona hræddir við þetta stóra bandalag háværra þingmanna Sjálfstæðisflokksins eins og Tryggva Þórs, Hafró og LÍÚ. Það gengur ekki lengur að kvótaeigendur séu annaðhvort sjálfir í pólitík til að verja hagsmuni sína eða leigi sér þingmenn til þess.

Sjálfstæðisstefnan er:"...,að vinna í innanlandsmálum að þjóðlegri og víðsýnni umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis og atvinnufrelsis, með hagsmuni allra stétta fyrir augum.

Tryggvi Þór ætti að byrja næstu grein sína í Baugstíðindum um kvótakerfið á því að leggja út af þessum orðum flokksins hans. Þar stendur ekkert um svona sértækar takmarkanir eins og aflamarkskerfið er og verður.

Lækkunardella Lilju

Mósesdóttur þegar kemur að vöxtunum birtist í eftirfarandi frétt:

"Lilja Móses­dóttir óttast að kjarasamingar þeir sem samþykktir voru í síðustu viku reynist innihaldslitlir þegar upp verði staðið nema að því gefnu að Seðlabanki Íslands og aðrir bankar landsins komi fram með áætlun um hvernig eigi að ná niður vaxta­stiginu og hraða skuldaaðlögun fyrirtækja og heimila.“ Eyjan

Hvað með sparnaðinn Lilja? Á enginn að leggja fyrir á bankabók?

Er ekkert samhengi milli innlánskjara og sparnaðar í þinni hagfræði? Er bara pláss fyrir vaxtalækkun hjá Lilju?

Yfirvofandi læknaskortur

er fyrirsögn á leiðara Baugstíðinda í dag.

Ritsjórinn er þekktur fyrir djújpt innsæi í flestum lutum, sér í lagi þegar kemur að alþjóðavæðingu landsins og þáttöku í Evrópusamstarfi og niðurfellingu landamæra okkar.

Ritsjórinn kemst að þeirri niðurstöðu að laun lækna hjá okkur séu svo lág að læknar vilji heldur vinna erlendis 2 mánuði en hér í tíu mánuði. Við borgum þeim svo lítið. Nýlega var stór auglýsing í blaðinu hans þar sem íslesnka ríkið auglýsir eftir nemum í læknisfræði við Háskóla Íslands. Það nám er ókeypis fyrir nemendur. Ekki veltir ritstjórinn því fyrir sér vort samhengi sé þarna á milli. Bara borga meira er hans tillaga.

Á spítölum landsins talar stór hluti starfsfólk ekki íslensku. Gangastúlkur,sjúkraliðar osfrv. Allt nema læknar. Þeir verða að tala íslensku. Jafnvel þó sjúklingarnir flestir verði að kunna ensku til að geta talað við starfsfólkið.

Ég spyr mig hvort ekki séu til kínverskir læknar sem tala ensku sem finnast kjör lækna á Íslandi ekki himinhá og starfsaðstaða svo góð, að eftirsóknarverð sé? Yrði þeirra lækniskúnst óbrúkleg hérlendis? Hver á að dæma um það? Læknafélagið?

Hvað er í veginum með að fá erlenda lækna til landsins fremur en aðra vinnumenn þegar þarf að byggja virkjun? Verður sú þjóð sem ekki hefur ráð á því besta verður að sætta sig við eitthvað minna?

Hver ber ábyrgðina ef á að bregðast við yfirvofandi læknaskorti?

Einræðisbrölt Jóhönnu

Sigurðardóttur er orðið næsta broslegt. Það er eins og blessuð konan haldi að hún sé einskonar Sólon Íslands, sem hafi það hlutverk að færa henni nýja og breytta stjórnsýslu á öllum sviðum. Fólk horfir með forundran á brölt hennar við að gerbylta Stjórnarráði Íslands og ráðherraskipan. Hún virðist halda að þessar breytingar sem hún ætlar að berja í gegn af sinni venjulegu frekju og ósvífni, muni standa um aldir og ævi. Auðvitað verður þessu öllu snarlega rúllað til baka þegar hún hefur horfið úr ráðuneytinu og sandkassaleikurinn hættir.

Enn eitt skrípamálið er upp komið hjá Jóhönnu blessaðri. Hún stendur í skammabréfasendingum og skætingi við Forsetann sem skiljanlega er ekkert á því að falla fram og tilbiðja hana og dynti hennar um breytingar á stjórnarskrá lýðveldsisins. Forsetinn er auðvitað kjörinn með miklu víðara umboði heldur en hún og hefur auðvitað bein samskipti við Alþingi og svo þjóðina samkvæmt stjórnarskrá lýðveldisins. Það er auðvitað gróf móðgun við Forsetann, að svona tímabundinn forsætisráðherra sé að gera sig breiðan við þjóðkjörinn Forseta lýðveldisins.

Við stuðningsmenn Forsetans treystum Ólafi Ragnari alveg til þess að láta ekki bukka sig af svona ósvífni og einræðisbrölti.

Gersamleg blinda

þeirra Stengríms J. og Jóhönnu Sigurðardóttur birtist mönnum sem lesa grein þeirra í Fréttablaðinu í dag. Þar lýsa þau því hvernig þau ætla að láta nýlegu kjarasamningana leiða þjóðina áfram til nýrra tíma undir þeirra forsæti. Og hverjar eeru stuðningsaðgerðirnar?

Úr gjaldþrota ríkissjóði ætla þau að ausa milljörðum til að bjarga landi og lýð, og skapa störf og úrræði fyrir fjölda fólks. Það sem þau segja ekki í greininni er hvaðan þetta fé á allt að koma. Ekki einu orði er vikið að aukinni verðmætasköpun sem hlýtur að vera forsendan. Á vegum ríkisins skal hinsvegar fjölga úrræðum fyrir óhamingjusama.

Það vitum við öll að olíulind þeirra Jóhönnu og Steigríms er að finna í vösum skattgreiðenda. Annarra leiða kunna þau ekki að leita þegar kemur að þvi að framkvæma hugsjónir Jóhönnu um félagslega jólapakka. En það hafa verið hennar einu pólitísku baráttumál alla hennar tíð, að hún geti verið í hlutverki jólasveinsins sem gefur hennar uppáhaldsfólki pakkana í fallegu umbúðunum. Þó svo oftar en ekki hafi svo aðeins verið verðbólguloft í pökkunum þegar upp hefur verið staðið.

Líklega eiga fáir stjórnmálamenn að baki eins lítilvægan þjóðmálaferil að baki og einmitt Jóhanna Sigurðardóttir þrátt fyrir að hafa verið þrjátíu ár á þingi. Því allar sögur um hana hníga að því einu, að hún hafi aldrei látið sig nein önnur mál varða heldur en sitt þrönga áhugasvið á sviði góðgerða með opinberu skattfé.

Fátt hefur í seinni tíð opinberað úrræðaleysi og blindu þessara skötuhjúa heldur en þessi ritsmíð þeirra. Þau bókstaflega sjá ekki út fyrir hring eigin sjálfsánægju og valdasælu, sjá ekki vandamál þjóðfélagsins sem allstaðar blasa við. Þeirra eigin dýrð skiptir þau öllu máli, ekki hvort þau séu að duga í starfi sínu. En um það eru landsmenn orðnir sammála samkvæmt könnunum að svo sé hvergi nærri.

Því ef þau eru þau hin best sjáandi af stjórnarliðinu, hvernig er þá blinda hinna?

Geir Haarde ákærður !

fyrir að hafa bjargað landinu við bankahrunið. Maðurinn sem kom í veg fyrir að glæpamönnunum í bönkunum tækist áætlun sín um að ná til sín gjaldeyrisforða landsins og draga Ísland með sér niður í hrunið.

Nokkrir Alþingismenn og lítilmenni stóðust ekki freistinguna til að koma höggi á pólitískan ofjarl sinn með því að samþykkja að draga Geir H. Haarde fyrir Landsdóm með hætti sem minnir á réttarhöldin í Moskvu 1936 sem íslenskir andans menn og kommúnistar fóru að skoða og héldu ekki vatni af hrifningu yfir. En í þeim losaði Stalín sig við andstæðinga sína hvað sem þjóðarhag leið. Andlegir arftakar þessa böðuls eru enn við góða heilsu á okkar landi og er vert að halda til haga nöfnum þeirra krata og kommúnista sem úrslitum réðu í þessu máli á Alþingi Íslendinga.

Það er auðvitað nokkur vorkunn í málinu, að í kjölfar hrunsins völdust á Alþingi Íslendinga margt fólk sem er til muna lélegra að allri gerð en við eigum að venjast af Alþingismönnum. Það þing sem nú situr er til muna verra að manngæðum en nokkru sinni hefur setið.

Hvað sem því líður er mikilvægt að við stuðningsmenn Geirs H. Haarde gleymum honum og hans raunum ekki heldur sýnum honum þann hlýhug og stuðning sem við megum. Og jafnframt skulum við vera óvinum hans eins grimmir og við framast megum.

Ákæran á hendur Geir H. Haarde er þjóðarsvívirðing sem við skulum aldrei gleyma.

Af hverju veiðum við ekki ?

fiskinn sem veður uppi allstaðar? Er það af því að LÍÚ skammtar kvótann til að halda uppi okurverði á honum>?

Hafa þeir  ráð á að styggja þjóðina með fíflaskap um þessar mundir ? Cætum við ekki farið að hlusta pólitískt  á Jón Kristjánsson frekar en Hafró?

Af hverju veiðum við ekki þegar fiskurinn nærri hoppar sjálfur um borð?

Hátíð heimskunnar

er innsigluð með brosleitum forystumönnum á vinnumarkaði. Hundraðþúsund kall í landinu hefur fengið fyrirheit um einhverjar sporslur í framtíðinni ef,ef...

"»1. Kaupmáttur launa hafi aukist á tímabilinu desember 2010 - desember 2011 og á tímabilinu desember 2011 - desember 2012 samkvæmt launavísitölu Hagstofu Íslands.
2. Verðlag haldist stöðugt á samningstímanum og að verðbólga verði innan við 2,5% í desember 2012 m.v. sl. 12 mánuði.
3. Að gengi krónunnar styrkist marktækt frá gildistöku samningsins til loka árs 2011 og að gengisvísitala íslensku krónunnar verði innan við gildið 190 í desember 2012, miðað við meðalgengi Seðlabanka Íslands (þröng viðskiptavog).
4. Að stjórnvöld hafi staðið við gefin fyrirheit í efnahags-, atvinnu-, og félagsmálum, sbr. yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar í tengslum við kjarasamning þennan.«"

Miklir mnn erum vér Hrólfur minn. Forsætisráðherrann kemur fram og lýgur því blákalt að Hagstofan hafi reiknað það út fyrir hana að allt þetta gangi upp.

Auðvitað getur enginn reiknað út hvað þetta kostar í vitleysu. En Gilli og Villi hafa unnið fyrir sínum kauphækkunum, Guðmundur í Rafiðn getur hætt eftir að hafa fengið að hóta allsherjarverkfalli.

Almenningur veit að það er verið að hafa hann að fífli rétt eina ferðina enn. Allt þetta hverfur í verðbólgunni og vitleysunni. Og framgangur hennar er tryggður með áframhaldandi setu jafnvitlausustu ríkisstjórnar sem hér hefur setið og hafa þær samt ekki allar stigið í vitið.

Höldum hátíð heimskunnar hátt á loft!

Kauphækkunarstefnan

hefur unnið sigur. Hagfræðingarnir Gilli og Villi ættu nú að geta fengið bónus fyrir að hafa leitt kauphækkunarsamninga til lykta. Stórkostlegur sigur Alþýðunnar á kapítalismanum. 34 % hækkun á lægstu taxtana. Milltekjuhóparnir fá 4.25 % og 50 þúsund kall í vasann 1.júní. Og svo 3,5 % eftir 8 mánuði og 3.25 % í febrúar 2013. Þvílíkir snillingar eru ekki þessir menn. Hundrað þúsund manns fá svona "kjarabætur"Húrra!Ekkert allsherjarverkfall. Fram þjáðir menn í þúsund löndum...!

Orkuveitan hækkaði heitavatnið 8 % á dögunum, ofan á nýlegar stórhækkanir, og kostar tonnið núna 80 % meira en tonnið á Seltjarnarnesi og 40 % meira en í Mosfellsbæ. Nú er auðveldara að skýra verðhækkanir í ljósi tilskostnaðarauka vegna launa. Framleiðslukostnaður hækkaði til dæmis um 6.7 % í Evrópusambandinu.Við verðum að halda taktinum. Villarnir og Gillarnir í Brüssel verða ekki í vandræðum með það.

Atvinnuleiðin verður ekki farin meðan þessi ríkisstjórn situr ef marka má umræðuna. Hún situr hinsvegar áfram óáreitt. Þingið að fara í sumarfrí sem er í sjálfu sér ágætt eftir Icesave rassskellinn. Allt verður slétt og fellt og við gleymum afrekum þingmannanna í sumardýrðinni og tökum þá í sátt.

Allt verður í keyinu nema kannski hagvöxturinn, sem á að borga þetta allt. Hann mætir ekki þetta árið öðruvísi en að Norðmenn halda áfram að bjarga okkur með atvinnuleysisbæturnar. Væri ekki við hæfi að taka hamar og sigð upp í skjaldarmerki Seðlabankans og kannski líka setja í eitt horn þjóðfánans til þess að heimurinn átti sig betur á staðfestu og styrk þjóðarinnar.

Til hamingju íslenska þjóð. Búin að opna Hörpu og mörg hundruð iðnaðarmenn eru nú reiðubúnir til að takast á við ný verkefni,hérlendis eða erlendis.

Er nokkuð að þegar kauphækkanirnar eru nú í höfn?

Vaxtalækkunardellan

ríður húsum í þjóðarsálinni. Allar hugleiðingar hennar snúast um það að fá lán án þess að þurfa að borga til baka. Fyrirtæki og einstaklingar syngja þennan söng sýknt og heilagt og stjórnmálamenn krunka undir að atvinnulífið þoli ekki þessa vexti og ausa svoleiðis bulli yfir  mann á öllum rásum.

Sveinn B. Valfells vinur minn orðaði vaxtakenningu sína svo: "Vextir eiga að vera svo háir sem til eru fífl að borga."  Þetta er auðvitað sannleikurinn um vexti eins og annað. Framboð og eftirspurn á að ráða verði. Ekki einhver kommúnisti í Seðlabankanum.

Það á ekki að vorkenna fífli sem  tekur lán og vælir svo yfir vöxtunum. Hinsvegar má ekki leyna lántakanda hlutfalli vaxta og afborgana af höfuðstól láns. Svo hefur verið gert hérlendis samkvæmt  því sem fram kemur í ágætri grein sexmenninga í Mbl. í dag. Samkvæmt henni er líklegt að ákvörðun Steingríms J, sem svo var staðfest  af Hæstarétti,  um að vextir af ólögmætum gengistryggðum lánum bankanna skuli vera lægstu óverðtryggðir vextir, standist ekki EFTA reglur. En sexmenningarnir segja:

"Lánveitingar til neytenda heyra undir lög um neytendalán nr. 121/1994, sem sett voru til innleiðingar tilskipunar 87/102/EB um upplýsingaskyldu lánveitenda neytendalána. Í Hrd. 604/2010 reyndi í fyrsta sinn á ákvæði 14. gr. neytendalánalaga en í henni segir: »Nú eru vextir eða annar lántökukostnaður ekki tilgreindir í lánssamningi og er lánveitanda þá eigi heimilt að krefja neytanda um greiðslu þeirra."

Og ennfremur:

"Telja verður að með dómum Hæstaréttar í málum nr. 471/2010 og 604/2010 um vexti gengislána hafi verið brotið gegn réttindum lántakenda, sé tekið mið af markmiðum tilskipana Evrópusambandsins og dómaframkvæmd Evrópudómstólsins, og þar með fyrsta skilyrði skaðabótaskyldu uppfyllt."

Ef til vill eiga menn því að borga höfuðstól gengistryggðu lánanna aðeins og enga vexti. How now brown cow?

En þegar Íslendingar hafa uppi vaxtasíbyljuna sína, þá geyma þeir því alltaf að eigi einhver að geta fengið lán, þá verður einhver annar að hafa lagt til hliðar. Enginn leggur til hliðar eigi umsvifalaust að ræna hann sparnaðinum eins og Steingrímur J. er búinn að koma málum fyrir í bönkunum sínum.  Menn spara aðeins ef þeir hafa hag af því. Þá spara menn við sig sjálfa. Annars eyða þeir eða fjárfesta fyrir sjálfa sig í steinsteypu sem er jafngildi þess að grafa gull í jörð og bíða eftir að verð þess hækki. Það getur ekki örvað efnahagslífið fremur en að hækka skattana eins og Steingrímur  gerir og neyðir hagkerfið undir jörðina. Kommúnistar skilja ekki hagfræði hagsýnu húsmóðurinnar og því eru þeir ávallt ófærir til að stjórna nokkrum sköpuðum hlut nema leynilögreglu og Gúlögum. 

Vaxtalækkunardellan á lánum  hlýtur að tengjast kröfum um vaxtahækkun sparenda. Allt annað er fíflarí.