Ásgeir Ægisson

er kjarkmaður sem þorir að segja skoðun sína á Islam umbúðalaust í grein í Morgunblaðinu. Vitað er að hinir frumstæðu áhangendur Múhameðs eiga það til að hefna síin grimmilega á þeim sem slíkt dirfast. Það er því ekki hættulaust að tala hreinskilnislega um Islam og Múhameð.

Grípum niður í grein Ásgeirs:

"...Borgarstjórn Reykjavíkur vinnur nú að því að afhenda einu trúfélagi múslima hér á landi lóð til byggingar mosku á einum besta stað í Reykjavík. Margir hafa tjáð sig og varað við þessari byggingu og uppgangi íslams á Íslandi. Og ekki að ástæðulausu. Annað félag múslima hefur nú þegar opnað mosku í Ýmishúsi við Skógarhlíð. Ef horft er til nágrannalanda okkar má sjá hvaða áhrif mikil fjölgun múslima þar hefur haft. Í borgum Evrópu hafa myndast gettó þar sem múslímar lifa við atvinnuleysi og fátækt og eru að miklu leyti háðir félagslegri aðstoð. Oftar en ekki byggjast hverfi múslíma upp í kringum moskurnar og svo myndi einnig verða hér. Sumstaðar í Evrópu stefnir jafnvel í að heilu borgirnar verði þar senn á valdi múslíma. Með tilkomu moska fylgja svo klerkarnir og þá harðnar allt stjórnkerfi íslams til muna. Kúgun kvenna í samfélagi múslima versnar, kröfur um sérmeðferð til handa múslimum aukast, kröfur um sérstök bænaherbergi í skólum og vinnustöðum, kröfur um sérstaka meðferð í föstumánuðinum ramadan og svo má lengi telja. Og klerkunum fylgir svo íslömsk pólitísk og trúarleg innræting með andúð út í gestgjafasamfélagið, lögleysu, óeirðum og hryðjuverkaárásum.

.... Klerkar múslíma hafa dómaravald og geta ógnað og dæmt þá sem fylgja ekki reglum íslams eða vilja yfirgefa trúna. Ein birtingarmynd þess eru hin viðurstyggilegu »heiðursmorð« þar sem ungar stúlkur og konur eru myrtar af eigin fjölskyldumeðlimum fyrir það að fylgja ekki reglum íslams og klerkanna.

Brotthvarf frá íslam er dauðasök samkvæmt sharía og morð foreldra á eigin börnum eru ekki refsiverð í sharía. Getur illskan orðið augljósari en þetta? Ef formleg moska verður byggð hér á landi mun allt þetta fylgja eins og gerst hefur í öðrum löndum. Verst verða áhrifin á þá múslima sem nú þegar búa á Íslandi, konur þeirra og börn. Íslam er einungis að litlu leyti trú, en réttara er að lýsa því sem heildstæðu kúgandi pólitísku stjórnkerfi sem tekur til allra þátta mannlífsins.

 

Ég hef nú lesið Kóraninn og stóran hluta annarra trúarrita Múhameðstrúar, svo sem elstu ævisögu Múhameðs og mikið af frásögnum af atburðum í lífi hans og túlkanir á versum Kóransins.....

...Þar kemur fram svo ekki verður um villst að Múhameð var hið versta illmenni, morðingi, nauðgari, barnaníðingur, lygari, sadisti, ræningi og glæpaforingi. Ein ljótasta hlið íslams er kúgun kvenna og kynferðislegt ofbeldi gegn börnum. Múhameð giftist Aishu þegar hún var 6 ára og hafði kynmök við hana 9 ára (eða 8 ára í sólárum). Sem sagt, hann nauðgaði henni við 9 ára aldur og misnotaði hana reglulega uppfrá því. Þetta er ástæðan fyrir því að sharía, lögmál íslams, leyfir körlum að giftast stúlkubörnum allt niður í 6 ára gamlar.

.....Kóraninn líkir konum við búfénað og á mörgum stöðum í trúarritum íslams eru réttindi kvenna sett lægri en karla. Múslímar halda því oft fram að Kóraninn sé fögur og fullkomin bók og leiðarvísir í lífi þeirra, sbr. viðtal við tvær íslenskar múslimakonur sem birtist nýverið í vikublaðinu Fréttatíminn.

Um Kóraninn er það að segja að þar er fáránleg bók. Enginn söguþráður kemur þar fram, atburðir eru settir fram samhengislaust og í mjög svo ruglingslegri tímaröð. Frásagnarformið skiptir stöðugt um stíl, Allah talar um sjálfan sig ýmist í eintölu eða fleirtölu, 1. persónu eða 3. persónu. Þar koma fram stöðugar endurtekningar, fáránlegar fullyrðingar, ógnanir og bjagaðar útgáfur af frásögnum úr Biblíunni. Enginn skýr siðferðisboðskapur kemur þar fram. Það sem sagt er á einni síðu er fellt niður á þeirri næstu, það sem kann að virðast friðsamlegur boðskapur í einum kafla er fellt úr gildi í öðrum kafla með ljótasta ofbeldisáróðri. 

 

....Samkvæmt trúartextum Múhameðstrúar er jihad (»heilagt stríð«) skylda hvers múslima og eina örugga leið hans til paradísarvistar hjá Allah. Jihad er það að drepa og vera drepinn í baráttu fyrir Allah og Múhameð eða styðja slíka baráttu fjárhagslega - og þar eru öll meðul leyfileg. Laun jihadistanna eru kynlíf og áfengi. 72 hreinar meyjar og heilu fljótin af áfengi er það sem bíður jihadistanna hjá Allah. Á tímum Múhameðs var jihad að mestu ránsferðir og leið fylgjenda hans til að ná sér í verðmæti og þræla, og Múhameð fékk ávallt sinn fimmtung af ránsfengnum. Þeir sem lofuðu að ganga í lið með Múhameð fengu þó að sleppa frá ránum hans og árásum. Jihad er órjúfanlegur hluti af íslam og ein aðalástæðan fyrir þeim stríðsátökum, hryðjuverkum og ofbeldi sem múslimar beita. Að halda að jihad muni ekki fylgja moskum á Íslandi er hreinn og beinn barnaskapur. "

Það þarf kjark til þess að standa upp í hárinu á múslímum. Þetta er margt ofbeldissinnað fólk sem hikar ekki við hryðjuverk. Okkur vantar það ekki í okkar samfélag.

Við þurfum að sporna við innflutningi þessa fólks með tiltækum ráðum. Þeir sem hér eru geta iðkað sína trú undir sömu formerkjum og heiðnum mönnum var heimilt árið 1000 eftir forordningu  Þorgeirs Ljósvetningagoða.  En að fara að láta þá byggja hér áberandi moskur og bænaturna er hin mesta heimska sem aðeins sæmir Gnarristum og Degi B. prýðilega.

Ásgeir  Ægisson á þakkir skyldar fyrir hreinskilni sína.

Ranghugmyndir um Kínverja

eru útbreiddar hér á landi.

Ég var eitt sinn vikum saman í Hong Kong og reyndi að kynna mér hugsunarhátt fólks. Eftir það sannfærðist ég um að þetta fólk hugsar allt öðru vísi en við. Sjálfsagt vegna þeirrar óvægnu lífsbaráttu sem það verður að heyja.

Í stuttu máli líta þeir á viðskipti aðeins út frá sínum þrengstu hagsmunum. Samúð, samviska er held ég eitthvað sem þeir þekkja bara ekki. Ef þeir geta snuðað þig þá gleðjast þeir ákaflega og vilja á engan hátt gera neitt meira fyrir þig.

Það er alger sveitamennska að gæla við það að hleypa þeim inn í íslenskt efnahagslíf.Þetta er grimmt og samviskulaust fólk sem myndi rústa okkur gersamlega og breyta allri hegðun okkar til langframa.

Það eru ranghugmyndir um Kínverja að halda að Íslendingar geti átt við þá viðskipti eftir okkar heiðurshugmyndum og siðalögmálum. 

Inn með þennan skríl

og ekki sleppa honum út fyrr en að rannsókn lokinni og dómi.

"

Einn stakk af, annar sló lögreglu

07:11 Lögreglan á höfuðborgarsvæðinu stóð í ströngu í nótt og rak hvert málið annað þar sem menn brutu lög í annarlegu ástandi. Þurfti m.a. að veita eftirför ökumanni sem stakk af frá vettvangi slyss og sinnti ekki stöðvunarmerkjum. Þá réðst 16 ára piltur að lögreglumanni og sló hann ítrekað í andlitið. 

 

Hættum þessu kjaftæði um peningaleysi. Þeir eiga að borga kostnaðinn sjálfir af sér sem svona láta. Annars sitja kostnaðinn af sér. Ég neita því að fólk komist upp með að kýla lögregluþjóna. Í New York hefði hann verið skotinn á staðnum ef marka má CSI.

Búðir fyrir þennan skríl og ástandið mun lagast fljótt. Líklega er þetta alltaf sami hópurinn hvort sem er. 

Hælisleitendur í búðir

á Keflavíkurflugvelli. Innilokun á vallarsvæðinu þangað til málið er afgreitt.

Ég krefst þess sem fyrrum borgari í þessu landi, nú ómerkur ellilífeyrisþegi, að þessu liði semn hingað kemur óboðið á fölskum forsendum sé ekki beitt á íslenskan almenning. Hver veit hvaða smitsjúkdóma þetta fólk ber með sér? Hverskonar glæpamenn þetta geta verið? Hversvegna á að leggja almenning í lífshættu með því að hleypa þessu liði út?

Svisslendingar eru að átta sig á hættunni og því ofbeldi sem er verið að beita borgarana með því að sleppa þessu liði lausu. Þeir takmarka snertinguna við borgarana þó á fálmkenndan hátt sé.

Mín krafa sem fyrrum borgara ennþá með atkvæðisrétt er sú, að sá sem kemur til Keflavíkurflugvallar og æpir Asyl,Asyl og er búinn að rífa vegabréfið eigi ekki að yfirgefa flugvallarsvæðið frekar en Snowden í Moskvu fyrr en málið er afgreitt.

Minnkum aðstreymi þessa liðs. Í búðir með alla hælisleitendur. 

 

Stökkbreyttu lánin

voru það kosningarnar snérust um.                                                                                     

Þetta graf er frá Hagstofu Íslands  og sýnir þróun vísitölunnar til verðtryggingar frá 1995. Það má greina stökkbreytinguna af hruninu núna. Hún var greinilega til staðar strax eftir hrunið en núna sést ekki annað en jöfn fyrri stígandi.  Það er hliðrunin á ferlunum sem um er rætt.

Fólk er enda að taka íbúðalán núna og velur yfirgnæfandi að taka verðtryggð lán. Varla ætlar það að treysta á einhverjar niðurfellingar í framtíðinni. Miklu fremur  gerir það sér ljóst að allar langtímaskuldbindigar fylgja nokkuð beinum ferlum   þó skammtímasveiflur geti verið leiðinlegar.

Vandinn er greinilega afmarkaður við halla ferilsins frá 2007 til 2010 þannig að verkefni ríkisstjórnarinnar er bundið við það tímabil. Mér sýnist að það gæti verið spurning um vísitölu 300 í  stað 340 eða að verðtryggðir höfuðstólar hefðu verið rúmlega 10 % lægri ef ekkert hefði veri hrunið. Fasteignaverðið er hinsvegar á leiðinni með að ná sér þannig að misgengið hverfur með tímanum. 

En erfiðast er að fá fram réttlæti til þeirra sem eru búnir að missa allt sitt vegna stökkbreytingarinnar og greina hverjir þeir eru í raun og sannleika. Það verður varla  gert með línum á blaði heldur einhverjum sigmundskum Salómonsdómum. 

Stökkbreyttu lánin eru hinsvegar aðeins eitt af vandamálum landsmanna.

 

ar

 

IPA styrkir

æ,æ, æ.

 Vælið í krötunum yfir brottfalli styrkjanna ómar um allt þjóðfélagið. Venjulegt fólk hefur undrað sig yfir framgöngu ESB og hlaupastráka þess hérlendis. Þessi féburður og skrifstofurekstur sambandsins  er í ætt við það þegar þriðja ríkið seildist til áhrifa á Íslandi með loforði um framkvæmdafé á árunum fyrir heimstyrjöldina. Íslensk stjórnvöld stóðu þá í lappirnar þó vissulega hefði landinu ekki veitt af peningum í myrkri kreppunnar. 

Hér komu fleiri tækifæri sem  ýmsir vildu grípa á kaldastríðsárunum. Skemmst er að minnast Aronskunnar svonefndu sem gekk út á að leyfa Bandaríkjamönnum að hjálpa til hér við samgöngumál. Ég var í þeim hópi þá og sýnist enn að það hefði ekki breytt miklu í dag eins og Keflavíkurvegurinn gerir.

Geir Hallgrímsson heitinn, formaður Sjálfstæðisflokksins, var einarður í þeirri afstöðu að Íslendingar ættu ekki að gera varnarmál að tekjulind frekar en nauðsyn málefnisins krefði. Sú afstaða réði.

Beinn féburður á stjórnmálalegum tilgangi er annað mál. IPA styrkirnir  eru ekki styrkir heldur áhrifakaup í ákveðnum pólitískum tilgangi.

Sjálfstæðisflokkurinn í Reykjavík

virðist vera í einskonar sumarfríi eða limbói. 

Gnarristarnir undir forsæti Dags B. virðast vera öruggir í sessi og keyra sitt skipulagsplan fram þó í andstöðu við meirihluta landsmanna sé. Það bítur ekki á þá enda finna þeir að þeim hefur tekist að reka fleyg í raðir Sjálfstæðismanna. Val á frambjóðendum fyrir Sjálfstæðisflokkinn í komandi borgarstjórnarkosningum verður líklega erfiðara en oft áður, þar sem enginn af þekktari fulltrúum flokksins hefur tekið afgerandi af skarið.

Gísla Marteini hefur tekist að fá svo marga Sjálfstæðismenn upp á móti sér að fáir sjá hann fyrir sér í forystuhlutverki. Þorbjörg Helga er með skugga á sér af viðskiptasögu eiginmannsins sem fælir menn frá henni.  Kjartan Magnússon er búinn að vera lengi einarður og djarfmæltur og hefur þessvegna farið í taugarnar á mörgum jámönnum innan flokksins. Prýðilegur maður Kjartan en hvort hann er nægilega þjáll?  Hanna Birna er horfin á braut til nýrra starfa og einfaldar því málið.

Júlíus Vífil  var á Útvarpi Sögu  um daginn. Ég þekki Júlíus næsta ekki neitt. Ég hlustaði á manninn tala um borgarmálin rólega og yfirvegað. Ég sannfærðist gersamlega um það, að þar fer maður sem getur verið í forystu. Sýn hans á málefnin er yfirburða skýr, öfgalaus og svo rökvís er hann  að ég sá hlutina í nýju ljósi. Þá er það spurning hvort Júlíus er maður sem vill? Ætlar hann áfram eða er hann búinn að vera svo lengi að hann langar ekki?

Ég tel að Sjálfstæðsflokknum yrði greiði gerður ef Júlíus Vífill myndi stíga fram og tilkynna að hann sé reiðubúinn að leggja sig undir í komandi kosningum. Ef takast á að vinna sigur á núverandi stjórnarfólki verður afgerandi foringi að fara fyrir liði Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík, vegna þess að það skiptir máli fyrir alt landið.

Mér finnst blasa við Júlíus Vífill getur helst leitt Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík til áhrifa á ný.

Fyrir hverja er skipulag

eins og það sem Gnarristarnir eru að koma yfir Reykjavík með aðstoð Gísla Marteins?

Ég hlýddi á viðtal við Júlíus Vífil Ingvarsson á Útvarpi Sögu í gær. Hann benti á að skipulagsbreytingarnar sem framantaldir aðilar beita sér fyrir miðar allt að því að efnaminna fólk leiti til annarra bæjarfélaga eftir aðsetri. Byggingar á byggðaþéttingarsvæðunum í Reykjavík, svo sem hafnarsvæðinu og á flugvallarsvæðinu muni verða svo dýrar að barnafólk muni ekki ráða við það. Ég sá auglýst fermetraverð frá 400.000-700.000 kr. í slíkum svæðum. Ennfremur heyrðist mér Júlíus segja að ekkert einbýlishús væri áformað að reisa í borginni á næstu árum.

Ef ég man rétt frá okkar hjóna ungu dögum var það efst á óskalistanum hjá okkur með ung börn að eignast bíl svo bið kæmumst með börnin á gras úr leigukjallaranum sem við bjuggum í. Reiðhjólin voru löngu gleymd leiktæki bernskunnar og engum datt í hug að það væri samgöngutæki fyrir aðra en sérvitringa.Og maður var vaxinn upp úr mótorhjólatíma stúdentsáranna. Bíllinn var fjölskylduarininn sem fór í ís-pylsu-kók túrana um helgarnar. Konan var ófrjáls fyrr en við gátum komið upp bílskrjóð nr.2 fyrir hana og krakkana meðan kallinn var í vinnunni. Þá lá maður í forinni á kvöldin fyrir utan húsið í þeim bílaviðgerðum sem maður réði við enda bílarnir einfaldari þá en núna.

Þetta reiðhjólakjaftæði sem dynur á manni sýknt og heilagt sem lausn á lífstíl ungs fólks er mér óskiljanlegt. Einkabíllinn er það sem þjóðfélagið gengur á og það er svívirða hvernig ríkið gerir notkun hans jafn erfiða og raun ber vitni. Á sama tíma sem stjórnmálamennirnir ljúga því að þeim þyki ekki um neitt vænna en ungar einstæðar mæður með ung börn, þá okra þeir á bensíni og bílum sem gera líf þeirra erfiðara.

Reiðhjól og rómantík? Sveiattan.

Fyrir hverja er skipulag borga? 

 

 

"Il faut recolonisier"

las ég í frönsku blaði þar sem þekktur stjórnmálamaður velti fyrir sér vandamálum Afríku.

Þegar maður horfir á myndir frá Egyptalandi þar sem fjöldi tötralega kvenna með fornlega höfuðdúka situr á jörðinni og lesa bænir sínar úr litlum kverum mitt í mótmælum gegn einhverjum yfirvöldum, þá fer maður að hugsa margt um lýðræði og eitthvað arabiskt vor.

Getur allt fólk lifað við lýðræði? Hvaða stöðu fá þessar konur þegar Islamistar eða Bræðralagið  taka völdin? Ég hef lesið það einhversstaðar að bókaútgáfa í Arabaheiminum sé hverfandi miðað við Vesturlönd og læsi ekki mjög útbreitt. Skortur sé á allri tækniþekkingu sem okkur finnst sjálfsögð. Getur þetta fólk yfirleitt lifað við lýðræði eins og við þekkjum það? Er slíkt stjórnarfar nokkursstaðar að finna í múslímaheiminum? Verður ekki Tyrkland að beita brögðum til að halda ofsatrúarhópunum frá völdum?  

Búa Írakar við betri stjórn núna heldur en þegar Saddam verkfræðingur réði ríkjum? Fékk hann ekki verðlaun frá SÞ fyrir afrek sín í heilbrigðismálum?  Tekur eitthvað betra við eftir Assad augnlækni?Trúmálin ein og sér eru ekki eina hindrunin. Í Rhodesíu hefur Mugabe tekist að steypa frjósömu og góðu landi í glötun og allstaðar í Afriku er skelfingarástand þar sem nýlendurnar blómstruðu áður. 

Ættu Vesturlönd hugsanlega að hervæða atvinnuleysingja sína og gera innrásir í sum þessi ríki til að koma íbúunum til hjálpar.? Hefur þetta fólk þroska til að ráða fyrir sér sjálft? Er nokkuð nema stríð og harðstjórn sem fólki í þessum löndum er fært? Yrði ekki heimurinn betri ef Afríka brauðfæddi sig sjál? Eða flytti út matvæli eins og hún gerði á nýlendutímunum?

Gætum við ekki rétt ímyndað okkur hvernig Egill Skallagrímsson hefði fallið inn í nútúmann hefði hann skyndilega dottið þar inn?  Hefði hann skilið lýðræði?

"Il faut recolonisier" ? 

 

Heilun heilbrigðiskerfisins

verður aðeins möguleg að mínu áliti með afnámi sovétskipulagsins sem þar ríkir.

Það er útilokað að svona steintröll gangi öðruvísi en með sífelldum erfiðleikum. Það verður að koma á valkvæðni í kerfinu þar sem samkeppni ríkir.

Fyrsta skrefið er að endurreisa sjúkrasamlögin þar sem heilbrigðir borga fyrir sjúka með iðgjöldum. Síðan kaupa sjúkrasamlögin aðgerðir og þjónustu á markaði. Ríkið leggur til allar fasteignir og tæki sem tl eru gegn afnotagjaldi. Verktakar á heilbrigðiskerfi, svipað og önnur verktakafyrirtæki eins og Ístak eða ÍAV myndast til að reka þjónustur. Þeir bjóða einingar í samkeppni hver við annan. Engar flóknar útboðs-og gæðakerfalýsingar skrifaðar af sérvöldum aðilum til stýrar verkunum í hendur fyrirfram ákveðinna aðila heldur aðeins leitað eftir fullnægjandi lausnum. Þetta er sú leið sem fært getur heilbrigðisstéttunum sem nú eru í sífelldri kjarabaráttu betri kjör og sjúklingunum betri þjónustu. 

Þetta er eina leiðin ef hægt á að verða að halda uppi góðri heilbrigðisþjónustu fyrir allan almenning.Við getum ekki náð sífellt meira fjármagni með hækkun skatta tl að viðhalda sovétinu sem nú ríkir. Hér áður fyrr varð fátækt fólk eins og afi minn og amma að leggja aleiguna fram á gamalsaldri til að koma ömmu á spítala í Danmörku. Það var engin aðstaða til í landinu til að lækna hana fárveika og hún varð að liggja langlegur í heimahúsum meðan hún var að ná sér. Þetta viljum við ekki aftur. 

Fyrsta skrefið er fjárhagsgrundvöllur með sjúkrasamlögum og síðan efling lækninga og hjúkrunarfyrirtækja sérmenntaða fólksins. Allir munu hagnast við slíka heilun heilbrigðiskerfisins.