"Við verðum að breyta öllu

þó ég viti ekki hvað það er. Ég treysti engum flokki á þingi nema kannski Pirötum."

Eitthvað á þennan veg mælti einn viðmælandi í samtalsþætti á Útvarpi Sögu. 

Við verðum bara að breyta þó við vitum ekki hvað það er nákvæmlega? Við verðum að mótmæla á Austurvelli á morgun þó við vitum ekki nákvæmlega hverju?  Við treystum engum flokki niður á Alþingi nema nýjum flokki?.

Hvernig koma menn breytingum á löggjöf og stjórnarfari fram nema í flokkum? Geta menn einir og sér rifið eitthvað lögbundið niður og breytt þannig lífi sínu án þess að flokkar komi að því?

Ég gat ekki varist þeirri hugsun þegar ég heyrði þetta hvort fólk hugsaði virkilega ekki neitt um hið venjulega gangverk þjóðlífsins?  Hvort það fari á morgun til að berja blikkið á Austurvelli til þess að fá útrás fyrir einhverja óskilgreinda gremju? Sem gæti stafað að vonbrigðum í einkalífi alveg eins og vegna gremju á vettvangi stjórnmála og efnhagslífs? Fólk sé reitt af því að það gleymir sínum eigin þætti í ástandinu? Það hefur sjálft ekki fylgt málum sínum eftir? Ekki tekið þátt?

Ef fólk þarf að mótmæla mótmælanna vegna eins og heyrist,  hefði það ekki gott af að skrifa það niður sem það er ánægt með? 

Áður en við breytum öllu án þess að geta skilgreint það fyrirfram?

 

 

Stóri bróðir

Síminn er búinn að loka á Piratebay og deildu.

Ég skora á lesendur að láta þetta ofbeldi ekki yfir sig ganga.Ég spyr hvaða leið er best til að hafa þetta að engu. Þurfum við að fá vini okkar í útlöndum til að leyfa okkur aðgang í gegnum TeamViewer eða hvað er best þið tölvufróðir?

Látum ekki þessaar fornaldarskepnur á Síminn og Mílu sem eru greinilega frændur kínverska kommúnistaflokksins og KimIlSung eyðileggja frelsi Netsins og skerða þannig menntunarmöguleika íslensku þjóðarinnar.Eins og þegar þeir fóru að þýða Andrés úr dönsku sem veitti norrænni samvinnu nærri banahögg.

 Auðvitað getum við náð öllu sem við viljum. Hvað leið er bara best?  Rússneskar Warez-búðir eru opnar en þar þarf maður að kaupa þó billegt sé.Piratebay er frítt. Hvað eru aðrar góðar Torrentsíður sem menn mæla með?

Gefum nú stórabróður á snúðinn svo hann snýti rauðu. 

Sprengisandur

sem er nafn á spjallþætti ritstjóra Fréttablaðsins sem enn heldur velli á Bylgjunni sem er útvarp í eigu sömu gömlu Baugsaðila og þetta málgagn Samfylkingarinnar er. Þátturinn breyttist lítt þó stjórnarskipti hafi orðið í landinu. Talendur úr fyrri ríkissjórm að stjórnandanum meðtöldum hamast þar yfirleitt á völdum fulltrúum núverandi stjórnaflokka og reyna að kjafta þá í hel með yfirgangi og frammíköllum.

Þeim kumpánum ritstjóranum og gamla ráðherranum varð þó ekki kápan úr því venjulega klæðinu með hann Ásmund Einarsson, sem gaf hvergi eftir með að reka til baka rangfærslur gamla ráherrans og ritstjórans sem beindust að því að reyna að sanna að öllu hefði aftur farið frá fyrri ríkisstjórn.Fóru þeir litla frægðarför i greipar bóndans.

Síðan koma þau Þórdís Lóa Þórhallsdóttir, Elsa Friðfinnsdóttir og Benedikt Jóhannesson á pall.Benedikt Jóhannesson talaði allgott mál fyrir hönd síns gamla skóla MR sem mér líkaði sem gamall nemandi þar. Af öllu talinu um styttingu náms til stúdentsprófs stendur upp úr fyrir mér að fimmta bekk í þeim skóla sem öðrum hafi verið og sé ofaukið og í honum læri menn ekki neitt sem þeir geti ekki annaðhvort lært með sjötta bekk eða bara ekki lært það sem óþarfa. Að því leyti skil ég ekki styttinguna nema sem sparnaðarleið.

Elsa fann aðvitað fátt jákvætt í starfsfumhverfi sínu við skúringar í Sjúkrahúsinu á Akureyri og kvartaði yfir yfirvinnu og lágu kaupi og Benedikt fáraðist yfir þeirri staðreynd að læknar geti selt sig erlendis.(Af hverju erum við þá að mennta lækna ókeypis?) Þórdís Lóa, sem fékk Pizzahut afhent úr risagjaldþroti hennar sjálfrar og Pálma í Fons árið 2011 dásamaði pizzabakstur í ESB-landinu Finnlandi í hlutfalli við Ísland. 

Þarna kemur saman einvalalið sem allt hamast á óánægju með allt og alla sem tengjast núverandi ríkisstjórn og allri andstöðu við inngöngu í ESB. Benedikt segist ætla að halda fund og hnykkja á um lausn læknadeilunnar í næstu viku úr því að hans gamli flokkur getur það ekki. Og ritstjórinn iðar af eftrvæntingu yfir mótmælaaðgerðum á Austurvelli í kjölfar skuldaniðurfærslunnar.  Elsa hvetur til mótmæla mótmælanna vegna og Benedikt kennir hroka valdamannanna um það að menn mótmæli.Mér fannst að þau ætluðu bæði að mæta. 

(Það er óneitanlega skemmtileg tilviljun að mótmæli eigi að koma beint ofan í þá ráðstöfun að dreifa bankasilfrinu yfir þingheim  í stað þess að greiða upp skuldir ríkissjóðs eins og formaður Heimdallar benti á á ÍNN. Hvernig væri að skoða með innflutning á indverskum læknum sem tala ensku og yrðu glaðir að vinna hérlendis undir handleiðslu íslenskra lækna sem þá gætu fengið hærra kaup og létt á vinnuálaginu?) 

Síðan fær Benedikt að sjálfsögðu tækifæri að endurtaka þjóðlygarnar um það að fólkinu hafi verið lofað að fá að greiða atkvæði um framhald aðildarviðræðnanna við ESB. Hann finnur því allt til foráttu að slíta tilgangslausum viðræðum við "vinaþjóðir okkar".(Þó að Bjarni hafi aldrei annað sagt en að aðildarviðræðum skyldi hætt og yrðu ekki hafnar á ný nema að undangenginni þjóðartkvæðagreiðslu þá tyggur Samfylkingin sömu lygarnar aftur og aftur).

Ritstjórinn úrskurðar um andlát fjórflokksins og spyr hvort fylgið við flokkanna sé ekki örugglega minnkandi og þessvegna sé nauðsynlegt að mótmæla á Áusturvelli á morgun. Elsa tekur undir nauðsyn mótmæla í stað þess að kjósa. Þórdís finnst hræðilegt að stoppa aðildarviðræðurnar og ótrúlega skammsýnt. Það koma tímar sem við getum komið Íslandi þangað inn seinna. Finnland sé með evru, engin verðtrygging, lágir vextir og mjög litlar launahækkanir og það sé hægt að gera áætlanir um pizzur 5 ár fram í tímann en ekki hér. Ótrúlega gaman sé að reka fyrirtæki í ESB. (Samt sé gott að geta breytt hratt á Íslandi(hvort sem hún er að vísa til áranna og gjaldþrotsins með Pálma í Fons eða ekki).

Henni finnst glórulaust að loka á aðildarviðræður. Ekkert mál að fara eftir reglugerðum og stöðlum. Það sé bara hugarástand. Benedikt bendir á að við séum 70 % í ESB og þeirra reglum og saknar þá auðvitað atkvædisréttar og raddar Íslands við borðið eins og hann segir. Það sé nú munur að hafa allt eins og í 28 öðrum löndum að reka fyrirtæki.Launing og krónan þurfi bara að breytast til þess að alt sé gott.  Elsa virðir sjónarmaið stjórnarflokkana en vill ekki loka einhverjum möguleikum með því að slíta viðræðum.

( Það er eins og fólkið hafi ekki heyrt af því að ESB er hætt viðræðunum sjálft þanniog að við erum ekki að slíta neinu sem ekki er á dagskrá þar á bæ).

Elsa heyrist mér segja búsáhaldabyltinguna hafi lofað að færa okkur stjórnmálaumræðu. Benedikt finnst hart að kurteisasti ráðherrann Bjarni Ben standi ekki við þau loforð sem hann hafi gefið um atkvæðagreiðslu um framhald aðildarviðræðna.Honum finnst að það hefðu verið svik við þjóðina að hann myndi ekki mæta í Sprengisand og fara þess ís stað á scrabble-mót þar sem hann hafði 13. sætið að verja af 18 keppendum. Þórdís Lóa segir Íslendinga vera handboltaþjóð og eigi að halda sig við það en ekki íshokkí eða scrabble.

Sigurjón talar um skoðanakönun síns blaðs um að Jón Gnarr njóti mest fylgis til að verða Forseti Íslands. Benedikt skammast yfir að óvenjulegasti stjórnmálamaður landsins skuli mæta lítilsvirðingu í sambandi við þá umræðu. Jón Gnarr hafi að vísu gert  klikkaða hluti en marga góða. Sigurjón hlær áberandi að þessu. 

Eftir þennan lestur er maður ámóta nær og eftir lestur á leiðurum Fréttalaðsins. Maður fær á tilfininguna að allt þjóðlífið sé orðið úti á sandinum ásamt öllum fjárrekstri Baugsliðanna (svo samlíking við Reynistaðabræður sé notuð).  En þeir hjá Baugi og Samfylkingunni eigetta og þeir megetta alle eins og Ingvihrafn á ÍNN.

Á Sprengisandi liggja blásin beinin ein og biða þess að ríkisstjórnin verði barin frá á Austurvelli eftir að mótmælendur hafa kokgleypt flugu Framsóknarflokksins um skuldaniðurfellinguna á morgun.

Obama land!

 

 

 

 

 

 

 

lítur þannig út sem pólitískt landslag Forsetans eftir kosningarnar til fulltrúadeildarinnar.

Hann er nokkuð einangraður í eigin landi kallkvölin.

Kannski svona álíka og DagurBé og Essbjörn í Flugvallarmálinu. 17 % geg n 82 % landsmanna sem vilja hafa flugvöllinn þar sem hann er á móti þeim DegiBé.

Þeir skilja líklega aldrei neitt, hvorki Obama né þeir kumpánar DagurBé og Essbjörn.

Hvað varð af Sjálfstæðisflokknum?

mínum gamla sem ég gekk ungur á hönd?

Þá talaði flokkurinn um eign fyrir alla. Talaði fyrir séreignar stefnunni í húsnæðismálum. Húsnæðismálalán fyrir alla sem gátu náð sér í fokheldan kofa.  Það var ekki búið að finna upp greiðslumatið þá enda hefðum við fæst staðist það. Húsnæðismálalán var eina lánið sem maður átti víst ef íbúðin var undir 125 m2 og dugði svona fyrir helmingi af fokheldi. Fokheldið stóð undir því að tryggja lánið og greiðslumat skipti ekki máli þess vegna.  Lágir vextir og lengi án verðtryggingar sem þó breyttist fljótlega á minni ævi. 

Síðan bréfaguttarnir fengu flest völd í þjóðlífinu og bankarnir fengu einkaleyfi á bankamargfaldaranum til þess að búa til rafpeninga, þá fær enginn lán nema að hann geti sannað fyrst að hann þurfi ekki á því að halda.  Þar er greiðslumatið góða hindrun fyrir kjarkmikla fólkið sem vill búa hér og er reiðubúið að leggja á brattan eins og Íslendingar áður fyrr, sem tautuðu fyrir sér á ,móti allri skynsemi: "Þetta reddast einhvernveginn." Nú er allt sem ekki gengur upp á Excel ónýtt og afskrifað og því er engu til hætt.Unga fólkið sekkur niður á stig svartsýni og uppgjafar og gefur frá sér að flytja af Hótel Mömmu.

Afleiðingin er sú að unga fólkið er langt komið með að gefa frá sér alla von um að það geti nokkurn tímann eignast eigin íbúð ef það starfar ekki í fjármálageiranum heldur eru vísindamenn, kennarar eða umönnunarstétt. Hverskonar þjóðfélag er þetta orðið?

Hvar er þjóðfélagið hans Jóns Þorlákssonar sem sagði gjör rétt, þol ei órétt, Ólafs Thors sem talaði um stétt með stétt og Eykons sem talaði um auðstjórn almennings, Bjarna Ben sem talaði um eign fyrir alla? Hvar eru þessar gömlu hugsjónir Sjálfstæðisflokksins?

Hvað höfum við fengið í staðinn fyrir Sjálfstæðisflokkinn okkar gamla?

Nú er bara talað um Búseta eða leigumarkaðsúrræði  DagsBé og Essbjörns sem lífsakkeri unga fólksins. Sumir segja að það vilji ekki láta húsnæðismyllustein vera um hálsinn á sér eða lifa í einhverjum gamaladags lífsstíl en  geta flutt til Noregs þegar að lystir.

Innflytjendur streyma svo inn í tómarúm brottfluttra og eru nú orðnir 10 % af þjóðinni. Eru þeir margir sem trúa því að  Nígeríumenn eða Arabar séu líklegir til að fylla þau menningarskörð sem unga norræna fólkið okkar skilur eftir sig vegna ræfildóms og skilningsleysis hinna nýkratísku stjórnmálamanna? Nýkratar hafa riðið húsum hér lengi og er glötun hinna gömlu gilda í réttu hlutfalli þar við ár frá ári.

Dugleysi sveitarstjórnarmanna okkar hér á höfuðborgarsvæðinu er algert og skilningsleysi þeirra á nauðsyn þess að styðja við unga fólkið með ódýrum og lánslóðum er svo kapítuli fyrir sig sem hlýtur að styðja við uppgjöf hugarins hjá æskufólkinu þegar það hugleiðir mögleika sína hérlendis eða erlendis. Enginn man lengur fólkið sem byggði Smáíbúðahverfið með eigin höndum  af því að það fékk tækifæri til þess. Nú er vandlega séð til þess að enginn getur fengið lóð nema borga fyrst 100.000 kr/m2 af byggingaráforminu fyrir lóðina til bæjarfélagsins og síðan 150.000 kr/m2 í hreinan hagnað til byggingabraskarans sem byggir húsið fyrir hann á 200.000kr/m2 byggingakostnaðarverði. þetta er málið í hnotskurn hér. Það er ekki svona úti á landi enn þá enda húsnæðisverð þar nær því bandaríska sem margir þekkja.

Hvar ertu minn gamli Sjálfstæðisflokkur sem ég trúði á í gamla daga?

"Flugvallarmálið er svartur blettur

á Sjálfstæðisflokknum og á innanríkisráðherra (Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, innskot bloggara) flokksins og ein af skýringunum á því að flokkurinn er orðinn áhrifalaus smáflokkur í sínu áður helsta vígi."

Svo klykkja Staksteinar út eftir að tilfæra skrif Björns Bjarnasonar um Flugvallarmálið.

En Björn hafði skrifað þetta:

"Ætlunin er að láta almenning standa frammi fyrir orðnum hlut. Að sjálfstæðismenn í borgarstjórn Reykjavíkur hafi auðveldað þeim þessi vinnubrögð hefur í raun minnst með flugvallarmálið að gera heldur vekur spurningar um hvort farið sé með fleiri mál á þennan laumulega hátt innan borgarstjórnar í nafni »fjölskyldustemningar« svo að brúkað sé orðið sem Jón Steinar Gunnlaugsson lögfræðingur notar um andrúmsloftið í hæstarétti. Vegna samkomulagsins frá 19. apríl 2013 var skipaður starfshópur sem dó drottni sínum af því að Jón Gnarr gerði nýtt samkomulag við nýjan innanríkisráðherra, Hönnu Birnu Kristjánsdóttur, í október 2013. Verður nú blásið lífi í þann hóp að nýju? Hafist handa við að lækka grenitré í Öskjuhlíðinni? Reisa nýja flugstöð? Ruglið tekur engan enda. Hvernig væri að semja svarta hvítbók um flugvallarmálið frá því að R-listinn tók að berjast gegn Reykjavíkurflugvelli?"

Við flugvallarvinir getum ekki annað en verið mjög vonsviknir yfir framgöngu Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík í Flugvallarmálinu. Fulltrúar flokksins hafa hvorki verið hráir né soðnir í afstöðu sinni til Flugvallarins og leikið tveimur skjöldum. Hanna Birna hefur vakið sérstaka athygli okkar fyrir sitt framlag. Hún á ekki vís mörg atkvæði flugvallarvina á næsta Landsfundi flokksins, fari svo að einhverjir þeirra mæti þangað. 

Framganga Borgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksin á undanförnum árum er áreiðanlega ein skýringin á því að að Staksteinahöfundi finnst flokkurinn vera orðinn áhrifalaus smáflokkur í sínu áður helsta vígi. Önnur er sú endemis ömurlega og máttlausa kosningabarátta sem flokkurinn bauð upp á í síðustu kosningum þar sem helsta lífsmark lístans birtist í baráttu mannsins í 23.sæti, sem barðist hinni góðu baráttu fyrir Reykjavíkurflugvöll og fleiri góð mál. Sjálfstæðisflokkurinn í Borginni verður líklega að stokka upp hjá sér eigi hann að ná eyrum kjósenda aftur. Gengi flokksins í Borginni myndi líklega ekki lækka frá því sem nú er þó allur listinn upp að 23.manni myndi segja af sér. 

Flugvallarmálið er svartur blettur á Sjálfstæðisflokknum og innanríkisráðherra sem hann þvær ekki af sér nema að stökkva út í djúpu laugina.

 

Við viljum verðbólgu!

við þolum ekki stöðugleika eins og nú er þegar vextir lækka og verðtryggingin er engin, lánin hækka ekki neitt um hver mánaðamót, gengið hækkar, olían lækkar, erlend vara lækkar. Nei þetta viljum við ómögulega ekki. Læknirarnir vilja fá hlutfallslega miklu meira en aðrir af því þeir séu svo góðir. Og þá eru aðrir sem ætla ekki að láta þá drífa langt fram úr sér. Tónlistargyðjan er afskipt og svo hverjir ekki?

 Eru verkföll heilagur réttur?  Miklu heilagri en ef ég til dæmis legg bílnum mínum fyrir dyrnar á spítalanum í mótmælaskyni við það að ríkið skaffi mér ekki ókeypis innlögn og aðgerð? Hindri aðgang að Tryggingastofnun Ríkisins af því að hún borgar ekki nóg? Hindri aðgang að AlÞingishúsinu af því að mér líka ekki vinnubrögð þingmanna? Hindri skipin í því að leggja á veiðar af því að ég krefjist míns hluta úr kvótanum sem sé þjóðareign? Hvað getum við aumingjarnir og ellibelgirnir gert til að fokka þessu þjóðfélagi upp svo við getum fengið alminnilega verðbólgu og krónutöluhækkanir?

Hvernig á Alþingi að fást við svona mál? Vill það eitthvað annað gera en bara  horfa á helförina? Þið getið nú rétt farið með ræðuna sem Ögmundur myndi flytja eða Helgi Hjörvar ef einhver stjórnarlið vildi ræða ástand og horfur í efnahags-og "kjara"málum? Réttur einstaklinga og samtaka þeirra fólks til að fremja spjöll á efnhag og hagsmunum heildarinnar er ótakmarkaður og heilgagur. "Hvað varðar mig um þjóðarhag?"  sagði einhver löngu gleymdur.

"Wir wollen Wulle" hljómaði bjórauglýsing í Stuttgart í gamla daga. Sami taktur og í slagorðinu:Við viljum verðbólgu.

Wulle-bjórinn er löngu horfinn en verðbólgan ekki.

 

Skilvirkni Alþingis

varð mér til umhugsunar þegar ég las í Morgunblaðinu að fyrirspurnum til ráðherra á Alþingi hefur fjölgað úr 47 í 177 til jafnlengdar.

Er þetta virkilega allt nauðsynlegt? Vita þingmenn svona lítið um þau mál sem þeir eru að spyrja um? Er þetta ókunnugleiki spánýrra þingmanna? Geta þeir ekki svalað fróðleiksfýsn sinni með öðrum hætti? Fyrst þarf ráðuneytið að eyða tíma í að útbúa skrifleg svör. Svo þarf ráðherra að lesa upp ritgerðina. Svo þarf hann að hlusta á fyrispyrjendurna koma ítrekað í pontu og þráspyrja um sömu hlutina og svo loks um fundarstjórn forseta sem tengist málinu ekki á neinn hátt.

Ég vara að horfa á sýnishorn úr umræðu um loftslagsmál. Það var ekki nóg að forsætisráðherra hafði sagt hjá Sameinuðu þjóðunum að Ísland stefndi að því að nota aðeins endurnýjanlega orkugjafa í framtíðinni. Þeir þurftu þá þessir þingstaular úr litluflokka-hræringnum að koma í pontu og sumir að lesa ritgerðir eftir sig sem breyttu auðvitað litlu um það sem forsætisráðherra hafði sagt, Ráherrann varða að koma ítrekað í pontuna og tyggja svörin ofan í þá sem þeir virtust ekki skilja bofs í. Til hvers er verið að eyða tíma og fé almennings í þessa forneskju?

Óli Björn Kárason stingur upp á því að Alríkið hætti öllum fjárstuðningi við stjórnmálaflokka. Ég held að þetta sé skynsamlegt til þess að reyna að fækka þessum örflokkum sem ekkert hafa til málanna að leggja annað en innihaldslaust málskrúð.

Alvöru stjórnmálaflokkum er engin vorkunn að afla starfsfjár hjá flokksmönnum sínum. Ef þeir geta það ekki þá eru þeir heldur ekki að ná til fólksins og þá er heldur ekki þörf á þeim. Núna getur hálft hundrað sérvitringa boðið fram lista og komist á ríkisframfæri í fjögur ár eða meira. Og valdið almenningi og Alþingi  ómældu fjártjóni  með fimbulfambi sínu eins og ég var að horfa á.

 Ég held að afnám allra ríkisstyrkja til stjórnmálaflokka sé nauðsynleg aðgerð og hvet til þess að núverandi stjórnarflokkar komi þessu máli í höfn fyrir næstu kosningar. Hrærigrautur af allskyns skoðnalitlu smáffygli í fundarsal Alþingis bætir ekki skilvirkni Alþingis hætishót. 

Ferfalt fyrir Framsókn

fyrir að flytja tillögu um að fella málefni Reykjavíkurflugvallar undir Alríkið. Ég veit að þeir eiga stuðningsmann í Sjálfstæðisflokknum sem heitir Jón Gunnarsson sem hefur verið að tala fyrir hugmyndum um þetta lengi og lagt fram þingsályktunartillögu í þessa veru. Fleiri munu án efa ganga fram og styðja þetta tímabæra mál.

Ólafur Thors forsætisráðherra tók við Reykjavíkurflugvelli úr hendi Breta 1947. Hann var þá afhentur Alríkinu til eignar, heill og óskiptur. Þjóðin á þenna flugvöll og hann á ekki að vera leikfang misviturra borgarfulltrúa sem jafnvel hanga á völdum eftir allskyns krókaleiðum, eins og þeir DagurBé og Essbjörn.

Þeir góðu þingmenn sem þessu máli leggja lið eiga stuðning mikils meirilhluta þjóðarinnar sem vill ekki með nokkru móti missa Reykjavíkurflugvöll. Skipuleg herferð af hálfu vinstri manna gegn vellinum hefur staðið yfir lengi og því miður hlotið stuðning úr Sjálfstæðisflokknum.

Skipulagshringl Reykjavíkurborgar hefur litt til ýmissa aðgerða í kring um völlinn sem rýra gildi hans og um leið aðgerðaleysis  sem stendur í vegi fyrir nauðsynlegri uppbyggingu. En flest allt á vellinum hefur dregist og drabbast niður í áratugi.

Enn þá er innanlandsflugið í ónýtum skúrum frá styrjaldarárunum, merkum minjum á vellinum er ekki sinnt og ekki fást leyfi fyrir byggingum sem eru nauðsynlegar fyrir flugstarfsemina. Síðasta atlagan af hálfu Borgarstjórnarmeirilhlutans var svo gerð í gær þegar samþykt var að hefja eyðileggingu neyðarflugbrautarinnar.

Áður hafði verið samþykkt að gera  almanna-og kennsluflug útlægt af vellinum og gefa Háskólanum Fluggarða þar sem sú starfsemi hefur haft athvarf. "Getið þið ekki lært þetta flug í útlöndum" var svar Essbjarnar við þeirri spurningu hvert þessi starfsemi ætti að fara.

Allt fæst þetta keypt ódýrt hjá Halldóri Auðari Svanssyni fulltrúa Pírata, sem heldur þessum meirihluta við völd fyrir aðeins 23 milljónir króna það sem komið er. Furðar ýmsa á lítilþægni mannsins fyrir það sem í undir er. Hann hefði áreiðanlega geta fengið að nota borgarstjórabílinn að vild til viðbótar. 

Ferfalt húrra fyrir Framsókn og fræknum þingmönnum á Alþingi sem loks ætla að láta hendur standa fram úr ermum við að verja völlinn sem 82 % landsmanna vilja að verði hér til frambúðar.

Þór Saari

dúkkar upp skyndilega a Útvarpi Sögu í dag og boðar endurkomu sína í pólitík.

Hann sendir okkur kveðjur sínar með þeim orðum að okkar þjóðfélag sé í tröllahöndum, okkar ríkisstjórn sé umboðslaus og eigi að fara frá. Valdamenn okkar hafi hunsað stjórnarskrá hans og stjórnlagaráðs svo að við sitjum uppi með okkar gamla ónýta plagg. Þessvegna sé hér allt í fári og fjórflokknum verði að fyrirkoma. Hann veltir ekki mikið fyrir sér að þjóðin kaus fjórflokkinn en hafnaði honum sjálfum.

Hvaðan í veröldinni kemur þessum manni öll þessi speki? Hvaðan kemur honum vald og viska til að dæma okkar ríkisstjórn ,okkar þjóðskipulag, okkar Alþingi, okkar siði venjur og skoðanir bara  frá? Hann sé að skrifa leiðarbók fyrir þjóðina sem hún geti lesið þegar hún er búin með bók Margrétar Tryggvadóttur bandamanns Þórs.

Mér verður illt að hlusta á svona málflutning hjá manni sem þjóðin er  búin að hafna með því að kjósa hann frá. Skyldi hafa verið slík harkagetan hjá honum utan valdaferlisins  og sporslanna úr ríkislúkunni  að hann langi í makindin aftur á þinginu?

Og þá spyr ég sjálfan mig aftur:  Hvað liggur raunvereulega eftir hans þingmennsku nema slifsisleysið? Hverju kom maðurinn til leiðar sem skipti mig einhverju máli? Eða þá eftir hana Margrétu flokkssystur hans  á einhverjum tíma?

Ef eitthvað liggur eftir þingmennsku Þórs Saari  og Mrgrétar Tryggvadóttur mér til gagns þá er mér allsendis ókunnugt um það.