Trump eða Hillary?

það er spurningin?

Ég er alls ekki mjög hrifinn af mörgu sem herra Trump hefur látið sér um munn fara.En ég verð að viðurkenna að hann kann að tala svo sem fólk vill heyra. Þess vegna sleppur hann úr hverri óskiljanlegri klemmunni af annarri.

En að vera að nugga honum karlinum á áttræðisaldri upp úr einhverri gamalli vitleysu sem höfð var eftir honum einhvern tímann fyrir löngu um kerlingamál, það hefur fráleitt með það að gera hvernig hann muni reynast. Hvort hann hafi ennþá einhverja náttúru skiptir minna máli en hvað hann ætlar að gera sem Forseti.

Trump segist ætla að breyta mörgu sem Bandaríkjamönnum líkar. Vill endurreisa gömlu landnemagildin sem mörgum finnst hafa tapast. Og það sem er gott fyrir Bandaríkin er gott fyrir allan heiminn.

Frú Hildiríður(nú verður einhver femínistinn vitlaus yfir að ég sé að uppnefna hana) verður sjötug á næsta ári svo varla er hún mikið að spekúlera í beðmálum lengur frekar en hann Dónaldur.

Hvað hún geti gert fyrir Bandaríkin og heiminn er bara það sem kjósendur spyrja að. Verður hún framhald af utanríkisstefnu Obama eða kemst ný hugsun að í Hvítahúsinu með henni sem Forseta. En þó margir séu ekkert sérlega ánægðir með störf hennar sem utanríkisráðherra,einkanlega í arabiska vorinu, þá er hún vön í stjórnsýslunni.

Ég er víst búinn að segja að ég styðji Trump umfram Hillary. Ég er fjandann ekkert að bakka með það núna.

Áfram Trump!

(En ég hef nú yfirleitt verið óheppinn í Forsetkosningum allt frá séra Bjarna og upp úr)

 

Nýtt í baráttuni?

 

 Er þetta það nýjast nýtt í kosningabaráttunni. Selfie í kjörklefanum með mynd af þér og kjörseðlinum sem þú ert búin að útfylla með bleki? Þá sendir Trump þér 50 dollara.

Getur einhver bannað þér?

að setja svona í garðinn hjá þér?

Ef þú getur ekki flutt að heiman en átt kærustu(a)og pabbi á lóð? 1 tonn og fýkur ekki.Má hífa burt ef með þarf.

Hann Sigtyggur Páll í Blikkás-Funa veit allt um þetta.

Allt er mögulegt ef hugur og hönd er í sagði Tolli i Síld og Fisk. Tolli hafði oft rétt fyrir sér.

Getur einhver bannað þér að bjarga þér frá kerfiskurfunum?

Laugardagsfundur

hjá Sjálfstæðisflokknum í Kópavogi fór fram að vanda þótt ekkert fyrirmenni hefði boðað komu sína. Á þriðja tug fólks kom samt og voru menn beðnir að segja eitthvað í pontu sem þeim dytti hug.

Fram kom mikið traust á formanni flokksins Bjarna Benediktssyni.Fólk var sammála um að hann hefði leitt flokkinn afburða vel í kosningabaráttunni og fólk treysti honum í stjórnarmyndunarviðræðunum sem yfir standa. Undirstrikuðu fundarmenn þetta með dynjandi lófataki.

Mörg sjónarmið komu fram um möguleg stjórnarmynstur. Einn taldi það myndi vera gott í komandi kjaraviðræðum að hafa Katrínu Jakobs í hlutverki forsætisráðherra. Hún væri þá brimbrjótur stjórnarinnar sem væri hugsanlega stjórnkænska og Bjarni yrði þá áfram fjármálaráðherra. Út á við yrði þetta lyftistöng fyrir Ísland með fleiri konur í stjórninni.

Menn ræddu sögu Sjálfstæðisflokksins. Einn taldi stjórnkerfið gjalda gamals hringsnúnings flokksins í virðisaukaskattsmálum þegar ferðamannaiðnaðurinn skilaði ekki þeim tekjum sem hann gæti vegna gamalla ráðstafana. Við hefðum látið bankana fara á hausinn í stað Þessa að prenta handa þeim næga peninga eins og annarsstaðar var gert. Við værum í dag að borga kostnaðinn af þessu með hærri vöxtum sem við réðum ekki við.

Annar benti á að lífeyrissjóðakerfið væri ekki einboðið rétt þegar kæmi að vaxtagreiðslum. Unga fólkið gæti ekki tekið lán á þeim vöxtum sem eldri sjóðsfélagarnir krefðust fyrir sig og sinn lífeyri. Það væri grundvöllur umræðunnar þegar fólk vildi taka upp aðra mynt eða binda krónuna við erlendan gjaldmiðil. Gjaldfærslur sveitarfélaganna á lífeyrisskuldbindingum, jafnvel uppsafnaðar, væru hrikalegar og hefði mikil áhrif á gæði þjónustunnar.

Spurningar komu upp um lífeyrissjóðakerfið í heild. Hvort rétt væri yfirleitt að viðhalda því í núverandi mynd. Hvað þá að magna það upp ennfremur eins og ráðgert er. Hvort það væri hið eina rétta með öllu því misræmi sem þar er að finna?

Hinn leitandi andi var sannarlega viðstaddur þennan fund hjá Sjálfstæðisflokknum í Kópavogi þó að kosningaspenningurinn væri að mestu liðinn hjá. Fundarmenn voru sammála um að flokknum hefði gengið vel í kosningunum þegar hann leiddi í öllum kjördæmum. Fólkið hefði hafnað vinstri stjórn og kallað á Sjálfstæðisflokkinn til að verða kjölfestuna á komandi tíma.

Framundan væru alvarlegir tímar erfiðra kjaraviðræðna sem enginn sæi  hvernig fara myndu. Nýfallin Kjaradómur hefði ekki verið góð byrjun á þeim viðfangsefnum.

Einn ræðumaður spurði þeirrar óþægilegu spurningar hvort enginn hefði virkilega séð þetta fyrir með Kjaradóm og áhrif hans?Íslenskir stjórnmálamenn eyddu mestri sinni orku í efnahagsráðstafanir sem væru afleiðing af kjaramálum. Erlendis væri þetta ekki svo. Þær fengjust menn við brýnni mál. 

Þessi Laugardagsfundur varð betri en enginn að dómi bloggarans.

 

Jón Ólafsson ritstjóri

 

1850–1916

Jón var fæddur 20. mars 1850 á Kolfreyjustað í Fáskrúðsfirði. Hann var sonur séra Ólafs Indriðasonar og konu hans, Þorbjargar Jónsdóttur frá Dölum. Hann var tekinn í Reykjavíkurskóla þrettán ára gamall 1863 og lauk þaðan fyrra hluta brottfararprófs 1868. Hann gerðist þá ritstjóri tímaritsins Baldurs sem hann ritstýrði til 1870. Tvisvar hrökklaðist hann úr landi vegna skrifa sem ergðu stjórnvöld, en hann þótti hvassyrtur og óbanginn við að senda tóninn þangað sem honum fannst að ætti við. Hann var ekki síst þekktur fyrir kveðskap sinn en hann orti til dæmis 21 árs gamall

 

 

„Máninn hátt á himni skín.“

 

 

Máninn hátt á himni skín, hrímfölur og grár.
Líf og tími líður og liðið er nú ár.

Bregðum blysum á loft bleik þau lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hratt flýr stund.

Kyndla vora hefjum hátt, horfið kveðjum ár.
Dátt hér dansinn stígum dunar ísinn grár.

Bregðum blysum á loft bleik lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hratt flýr stund.

Nú er veður næsta frítt, nóttin er svo blíð.
Blaktir blys í vindi, blaktir líf í tíð.

Bregðum blysum á loft bleik lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hratt flýr stund.

Komi hver sem koma vill! Komdu nýja ár.
Dönsum dátt á svelli, dunar ísinn blár.

Bregðum blysum á loft bleik lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hratt flýr stund.

Fær þú unað, yndi' og heill öllum vættum lands.
Stutt er stund að líða, stígum þétt vorn dans.

Bregðum blysum á loft bleik lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hratt flýr stund.

Máninn hátt á himni skín, hrímfölur og grár.
Líf og tími líður og liðið er nú ár.

Bregðum blysum á loft bleik lýsa um grund.
Glottir tungl og hrín við hrönn og hverfur stund.

Lag:         Færeyskt Þjóðlag
Texti:       Jón Ólafsson

 

Jón gerði ekki kröfu um að vera talinn skáld. En hann vildi eiga lítinn skáldateig útaf fyrir sig. Og fékk hann líklega útmældan hjá þjóðinni.

 

Honum var þó létt um að yrkja og margar vísur hans lifa. Hann skrifaði stafrófskver sem var gefið út í 16000 eintökum á þeim tíma. Kennslubækur í hagfræði og mörgu öðru.

 

Hann var alla ævi í fjárhagsbasli og orti um líf sitt:

 

"Ungum lék mér löngun á

að lifa til að skrifa;
sköp hafa því skipt, ég má
skrifa til að lifa."

 

Hann lýsti sjálfum sér svo:

 

"Eg fór hálfan hnöttinn kring

og hingað kom ég aftur.
Ég átti bara eitt þarflegt þing,
og það var góður kjaftur."

 

Síðasta vísa hans var svona:

 

"Höndin skelfur heyrnin þverr

 helst þá sálarkraftur.

 Sjónin nokkuð ágæt er

 og aldrei bilar kjaftur"

 

Hver er svo þjóðskáld?

 

 

 

 

Ferð Hákonar til Alaska 1945

hefur áreiðanlega verið afdrifaríkari en ferð afa hans Jóns Ólafssonar meira en hálfri öld fyrr. En Jón fór þangað ævintýraferð í þeim tilgangi að finna land þangað sem hann gæti flutt alla Íslendinga til að frelsa þá frá dönsku djöflunum sem kúguðu alþýðuna að hans mati eins og Íslendingar lásu skammstöfunina DDPA, merki danska steinolíufélagsins. Nema Íslendingar vildu hvergi fara og Jón kom seinna aftur sjálfur til landsins og bar þar beinin 1916 66 ára gamall.

Ég rakst á gamlar minningar um Hákon föðurbróðir minn  Bjarnason skógræktarstjóra Ríkisins  og ferð hans til Alaska í stríðslok. Það er ástæða til að minnast þess að hann kom þá með Lúpínuna 3. nóvember 1945. Lúpínan er því orðin 71 árs í landinu. Samt eru þeir Íslendingar til sem amast við henni af því að hún sé ekki innfædd. Ef til vill sama fólkið og vill opna hér landamærin fyrir hverskyns flóttafólki frá framandi löndum en þolir ekki bláar Lúpínubreiðurnar sem leggja undir sig nauðbitin holt og grjót í nágrenni Reykjavíkur og víðar.

Í blaðagrein sem Hákon Bjarnason skrifaði í Tímann 18. desember 1952 segir svo: „

Með aukinni þekkingu á náttúrunni og lögmálum lífsins verður mönnum æ ljósara, hve mjög einstaklingar og þjóðfélög eru háð umhverfi sínu, hversu gróður og dýralíf, jarðvegur og veðrátta, ræður allri þróun mannkynsins.

Hið gamla hreystiyrði, að maðurinn sé herra jarðarinnar, á sér enga staði. Hitt er sannara, að hann er skilgetið barn móður jarðar, og hann hlýtur því að verða að haga sér samkvæmt boði hennar. Að öðrum kosti verður hann ánauðugur þræll umhverfis síns og aðstæðna, leiðir ógæfu yfir sig en tortímingu yfir afkvæmi sín.“

Morgunblaðið rifjar í dag upp í dálki sínum, „Þetta gerðist“ að hinn 3. nóvember 1945 hafi Hákon Bjarnason, þáverandi skógræktarstjóri, komið heim úr þriggja mánaða ferð til Alaska og haft meðferðis fræ af lúpínu sem óx þar „villt um allt,“ eins og hann sagði í viðtali við blaðið. Þetta muni vera upphaf lúpínuræktar hérlendis.

Þremur dögum síðar, 6. nóvember 1945, birtist frétt í Morgunblaðinu þar sem rætt er við Hákon sem segist í spjalli við blaðið vera sannfærðari um það en áður að í engu betra loftslagi í Alaska en íslenska loftslagið er, vaxi stórfelldir skógar, einkum af sitkagreni. Þar vestra sé líka miklu meiri fjölbreytni í gróðri en hér, finna megi ný fóðurgrös og fjölda nýrra trjátegunda.

Þá segir Hákon orðrétt: „Lúpinutegund eina tók jeg með mjer, t.d. sem vex villt um alt, og nær miklum þroska.“

HÁKON BJARNASON skógræktarstjóri er mjög ánægður yfir ferð sína til Alaska. Hann er kominn heim eftir 3 mánaða ferð, sannfærðari en áður um framtíðarmöguleika íslenskrar skógræktar.
   Hann kom hingað loftleiðis á laugardaginn var.
   Í gær komst hann að orði á þessa leið um það sem fyrir hann hafði borið í Alaska og það sem hann þar hafði komist að raun um í stuttu máli:
   Jeg er sannfærðari um það en áður, af því nú hefi jeg sjeð það sjálfur með eigin augum, að í engu betra loftslagi í Alaska, en íslenska loftslagið er, vaxa stórfeldir skógar, einkum af sitkagreni.
   Í gróðurríki Alaska eru mikið fleiri plöntutegundir en hjer á landi, þó loftslag sje mjög svipað. Geri jeg ráð fyrir að þar sjeu þrefalt fleiri tegundir en hjer á landi. Margar ættir eru til þar, sem als ekki eru til hjer. En af þeim ættum, sem eru til á báðum stöðunum, eru mikið fleiri tegundir þar en hjer. Þar eru t.d. 7 tegundir af melgrasi, en aðeins ein hjer. - Þarna vestur frá ættum við að geta fundið og flutt inn hingað ný fóðurgrös.
   Að ógleymdu trjáfræinu. - Við vorum saman við fræsöfnun um tíma Vigfús Jakobsson og jeg og höfðum nokkra menn með okkur. Söfnuðum einkum fræi af sitkagreni. Mikið var af fræi á sitkagreninu í sumar. Verður fræið sem við söfnuðum að sjálfsögðu þreskt fyrir vestan. Vonast jeg til að við fáum hingað ca. 100 pund af trjáfræi.
   - Hverjar nýjar tegundir tókst þú með þjer?
   Jeg á von á einum 15-20 tegundum, sem eru nýjar fyrir Ísland. Meðal þeirra er hávaxinn bláberjarunni, sem jeg er viss um að geti þroskast hjer. Annars er ómögulegt að gera sjer grein fyrir því í fljótu bragði, hve mikið við getum grætt á því í framtíðinni að fá hingað ýmsar plöntutegundir frá Alaska.

 Lúpinutegund eina tók jeg með mjer, t.d. sem vex villt um alt, og nær miklum þroska.

 - Hvernig er umhorfs í Alaska?
   - Það er saga að segja frá því, segir Hákon. Þó ættum við Íslendingar mörgum fremur að geta skilið og gert okkur grein fyrir því, hvernig landið er. - Því það er mjög líkt Íslandi á margan hátt, ef maður hugsar sjer íslensku fjöllin og margfaldar hæð þeirra með þrem og fjórum. Þar eru skriðjöklar og svo hrikaleg fjöll, að það sem hjer sjest af því tagi eru smámunir og sandar við sjó eins og Skeiðarár og Breiðamerku-sandar. Í dal kom jeg með fokjarðvegi, sem minnir mjög á jarðveg og landslag á Rangárvöllum. Nema hvað ábúð landsins hefir ekki enn komið uppblæstri af stað.
   - Og fólkið?
   - Alveg prýðilegt. - Menn þar vestra vilja alt fyrir okkur gera. Þeim þykir gaman að því að geta greitt götu okkar. Og við munum hafa mikil not af greiðvikni þeirra í framtíðinni. Því áframhaldandi samband við Alaska verður nauðsynlegt fyrir íslenska skógrækt og til mikils gagns fyrir jarðrækt okkar yfirleitt. Það er jeg alveg viss um, segir Hákon af hjartans sannfæringu.

Hákon hélt sambandi við Alaska alla sína embættistíð og á hans vegum fóru ungir skógfræðingar vestur og héldu starfi Hákonar áfram. þeir fluttu hingað nýjar tegundir og kvæmi. Alaskaöspin hefur gerbreytt ásýnd allra íslenskra bæja síðan þetta gerðist.Og Sitkagrenið er drottning barrtrjáa í íslenskri mold. Innflytjandi eins og landi hennar Alaskalúpínan sem er sannkallað þjóðarblóm Íslendinga.

Margir halda því fram að starf Hákonar fyrir Ísland hafi gert landið betra en það var áður. 

Myndi ekki einhverjir óska sér að hljóta slík eftirmæli?

Sýrlenskar konur vopnast

til að drepa ISIS liða.

Frétt í "The Foreign Desk skýrir frá því að 7 -10,000 konur hafi myndað herflokka til að berjast gegn hryllingnum sem ISIS er.

Vonandi bera þjóðir heims gæfu til að styðja við þessar hetjur sem eiga flestar harma að hefna gegn ISIS.

Sýrlenskar konur ætla að standa sig gegn karlaveldinu sem sýnist hafa flest mistekist í því landi til þessa. 

Áætlanir Dags B.

um bjarta fjárhagsfamtíð Reykjavíkurborgar hafa nú verið birtar. Miðað við það hvernig fyrri áætlanir hans hafa staðist er ástæða til þess að vona hið besta.

Staksteinar hafa eftirfarandi úr Andríki:

"Andríki bendir á að margtuggin klisja fékk nýja merkingu í kosningunum: 

Hrun Samfylkingarinnar í kosningunum um helgina var algerlega ótrúlegt.  Stærð þess sést kannski ekki síst á þeirri stað- reynd að flokkur borgarstjóra á ekki einn einasta þingmann í Reykjavík.  Og ef menn vilja gera sér grein fyrir hversu ótrúleg sú staðreynd er þá ættu þeir að hugsa til þess að þegar Ólafur F. Magnússon varð borgarstjóri í Reykjavík var hann borgarfulltrúi Frjálslynda flokksins. Og jafnvel Frjálslyndi flokkurinn átti þá þingmann í Reykjavík.

 Í Reykjavíkurkjördæmunum báðum og Suðvesturkjördæmi voru alls 160.000 manns á kjörskrá og þaðan koma 35 þingmenn.  Þar á Samfylkingin engan þingmann.  Þetta eru sveitarfélögin Reykjavík, Kópavogur, Hafnarfjörður, Garðabær, Mosfellsbær og Seltjarnarnes.  En ekkert af þessu mun draga úr sannfæringu Samfylkingarmanna þegar þeir tala í nafni þjóðarinnar.“ 

Samfylkingarmenn skynja margir að meirihlutinn í Reykjavík er þeirra helsti dragbítur."

Í Reykjavík var Dagur B. kosinn frá í síðustu kosningum. Þá komu Píratar til bjargar og settu hann yfir Reykvíkinga aftur gegn fremur lítilli dúsu.

Reykvíkingar sitja því uppi með sinn Dag og hans talnaturna. Langt er enn til kjördags og margt sem Dagur á eftir að framkvæma af sínum hugsjónum.

Reykjavík er því eins og rauðleit eyja sem flýtur í bláu hafi sveitarfélaganna í kring. Breiðholtsvandamálin hrannast upp og fyrri vetur er tæpast liðinn í gatnakerfinu þegar þessi byrjar. Og Jón Þór Pírati farinn úr malbikinu niður á þing.

Áætlanir Dags B. varðandi fjárhagslegu framtíðina eru traustar sem fyrr og sjálfur er hann ímynd bjartsýninnar sem fáir bera brigður á svo heyrist.

Vatnaskil vinstrimanna

eru líklega nákvæmlega núna.

Samfylkingarbræðingurinn hefur runnið sitt skeið á enda. Ég finn til samúðar með Oddnýju og útfararstjóranum Loga. Voru þau Össur, Jóhanna og Ingibjörg Sólrún ekki hin eitruðu peð sem leiddu Samfylkinguna til grafar?

Stendur ekki VG frammi fyrir því núna að geta fengið að leiða vinstra fólk til áhrifa í íslenskum stjórnmálum á ný? Ef þau geta komist út fyrir hinn gamla hugarheim sinn þá gefst þeim hugsanlega tækifæri til að safna sálum sanntrúaðra saman í jarðbundinn demókrataflokk sem fólk fer að virða sem alvöru stjórnmálaflokk fremur en sérvitringaklúbb Steingríms Jóhanns og Björns Vals Gíslasonar?

Hefur ekki Katrín Jakobsdóttir nú tækifæri til að hefja flokkinn upp til afgerandi áhrifa í komandi kjaraviðræðum sem bíða við sjóndeildarhringinn sem ógnandi þrumuský? Samstarf hennar við jarðbundnari menn og yfirvegaða eins og Bjarna og Sigurð Inga gætu gert hana að þeim ábyrga stjórnmálamanni sem vinstri menn vantar svo sárlega eftir öfgatíðina? Skilað þjóðinni nýjum fjórflokki sem hana sárvantar í stað kraðaksins?

Gætu ekki verið vatnaskil vinstrimanna framundan?

 

Enn hagræðir Þorvaldur

sannleikanum. Hann sakar fráfarandi stjórnarflokka um að hafa fjögur sæti umfram fylgi sitt vegna misvægis atkvæða.

Hið rétta er að reikna þau atkvæði sem ekki nýttust til að koma mönnum á þing með auðum og ógildum.

Þau atkvæði sem nýttust til að kjósa menn á þing eru 178.737.

Af þeim fengu S,V,P og A   82.086 atkv. eða 45.93 %

Af þeim fengu D og B fengu 76.781 atkv. eða 42.96 %.

D og B fengu  46 % þingmanna eða  29 þingmenn.

S,V,P,A fengu  27 þingmenn í stað 28 heila þingmenn sem þeir hefðu átt að fá ef atkvæði vægju jafnt.(þeir áttu langt inn í næsta.)

Þeir hefðu því átt að fá einum heilum þingmanni meira en ekki fjóra eins og prófessor doktor Þorvaldur heldur fram.

Aðrir talnaturnar hans og tölur um meirihluta kjósenda í ógildu kosningunum hér um árið í stað hundraðshluta kjósenda á kjörskrá eru byggðir á venjulegum orðaleikjum hans. En mikill minnihluti samþykkti það sem Þorvaldur telur þjóðarsamþykki.

En við Þorvaldur erum áfram samherjar í baráttunni fyrir jöfnun atkvæðisréttar en það er önnur saga.