Á að einkavæða?

Íslandsbanka og Landsbankann?

Sumir mega ekki til þess hugsa að ríkið eigi tvo banka.

Ef það er of mikið, af hverju ekki að sameina Íslandsbanka Landsbanka og kalla það einfaldan "samfélagsbanka" Hverjir samþykkja þetta?

VG? Samfylkingin? Framsóknarflokkurinn? Píratar?

Sumir segja að enginn venjulegur aðili geti keypt banka? Nema selt sé með hefðbundum hætti í Borgunar-eða bakviðtjöldinstíl?

Ég skal gjarnan kaupa þá báða á 100 % láni. Og mér er sama hvað verðið er. 

Líður einhverjum betur að Lífeyrissjóðirnir einkavæði bankana?

 

Árni Páll á Sprengisandi

er spurður spurningar úr hirðisbréfinu góða sem varða inngöngu Samfylkingar í tvær ríkisstjórnir, það sem hann kallar "Hrunstjórnina" og Vinstri stjórnina:

"Við geng­um þá inn í valda­kerfi hinna gömlu flokka, án þess að gera kröfu um grund­vall­ar­breyt­ing­ar. Þar með vor­um við ófær um að tak­ast á við fjöl­breytt hags­muna­tengsl pen­inga og stjórn­mála – sem enn eru ráðandi – og þá blindu á hætt­ur sem var ríkj­andi í aðdrag­anda hruns."

Úr því að svona fer í báðum tilvikum  þá spyr Sigurjón:

"Árni Páll: Hvað er þá Samfylkingin?"

Ekkert svar nema tilboð um langa ræðu um hvað Samfylkingin sé, gæti,hefði eða ætti að vera.

Vefjist það fyrir spyrlinum og Árna Páli að skýra hvað Samfylkingin sé þá annað en niðurstaðan af þessum andstæðu ríkisstjórnarmynstrum, er þá furða að það vefjist fyrir vesaling mínum?

Þarf ég fleiri orð um þetta?

Hvað er  Samfylkingin núna eða síðar Árni Páll?

 

Reipi í Reynisfjöru

gæti manni dottið í hug að væri til bóta.

Svona 50 metra frá landi lægi lína samsíða flæðarmálinu með belgjum og bjarghringjum við stjóra með fullt af taumum sem lægju áleiðis niður að botni.Kannski með þverböndum?

Ferðamaður sem væri á útleið gæti hugsanlega gripið i eitthvað til að stöðva sig.

Svo væru þarna kannski skilti með myndum til að vara fólk við. Það er engin framtíð í því að setja þarna löggumann til viðvörunar. 

Kannski gæti reipi í Reynisfjöru komið að gagni?

 

Donald Trump

er minn kandídat í forseta Bandaríkjanna. Hefur algera yfirburði yfir alla aðra frambjóðendur að viti og færni. Vonandi rennur það ljós upp fyrir Bandaríkjamönnum að ellir aðrir frambjóðendur eru ekki að bjóða neitt nýtt. Og sérstaklega Hillary Clinton sem býður gamlar útjaplaðar tuggur í stað lausna.

Af hverju eru íslenskir kratar svona mótsnúnir Trump?

Af því að hann er kjaftfor? Er það af því að hann er nógu klár til að segja réttu hlutina? Er að af því að hann er svo ríkur að enginn getur mútað honum? Skoðið myndböndin af manninum á YouTube og sannfærist.

Þá rjúka þeir vinstrigeplarnir upp og segja að Trump sé hættulegur og stefni heimsfriðnum í hættu?

Finnst mönnum líklegt að maður sem á B757 einkaþotu með 24 karata gulli í flestu málmkenndu í farþegarýminu vilji spilla heimsfriðnum? Er hann ólíklegur til að vilja meiri jöfnuð mannkyns heldur en einhverjir blankir aular sem ljúga sér upp mannkynsást en geta ekki neitt?

Af hverju halda menn að Trump vil eyðileggja allt sem hann þekkir og nýtur? Halda menn að hann hati Bandaríkin og vilji þau feig?

Það getur enginn mútað Trump af því að hann þarf ekki mútur til að standa við sannfæringu sína til að komast af. En hinir frambjóðendurnir? Eru þeir líklegri eða ólíklegri en Donald Trump til að geta staðið vefara keisarans af sér? 

Ef Kaninn vill ekki Donald Trump þá gætum við kannski boðið honum íslenskan ríkisborgararétt ala Fisher og gert hann að Forseta á Bessatöðum. Mér myndi líða snöggtum betur með Trump þar heldur en ýmsa þá frambjóðendur sem nú halda að þeir eigi þangað erindi.

Trump á Bessastaði ef Kaninn vill hann ekki.

 

 

Bréf Árna Páls

til flokksmanna var ég að lesa orð til orðs. Sem flesti ættu að gera það til þess að átta sig á því hverskonar maður Steingrimur J. Sigfússon er og hverskonar ódó Jóhanna Sigurðardóttir var sem stjórnmálamaður.

Bréfið er hér:

"Kæru vin­ir og sam­herj­ar.

Eft­ir umræðu und­an­far­inna vikna hef­ur fram­kvæmda­stjórn ákveðið að efna til lands­fund­ar og for­manns­kjörs í vor. Ég fagna þeirri ákvörðun. Við vild­um öll vera að tala um breyt­ing­arn­ar sem þarf að gera. Hvernig við byggj­um upp nýtt efna­hags­kerfi, til að koma í veg fyr­ir að sömu menn­irn­ir skammti sér aðstöðu og rík­is­eign­ir, eins og í Borg­un­ar­hneyksl­inu nú og ótal slík­um hneyksl­um áður und­an­farna ára­tugi. Við ætt­um að vera að tala af krafti fyr­ir fleiri vel launuðum störf­um og betri vel­ferðarþjón­ustu, til að halda í fólkið sem nú leit­ar sér að framtíð í öðrum lönd­um. Og við ætt­um að vera að tala um lausn­ir í hús­næðismál­um. En at­hygl­in hef­ur verið ann­ars staðar og því verður að breyta. 
Með ákvörðun sinni bregst fram­kvæmda­stjórn við áskor­un­um ým­issa flokks­manna upp á síðkastið um lands­fund og að for­ysta end­ur­nýji umboð sitt. Það er at­hygl­is­vert að fólki ber sam­an um að frek­ari aðgerða er þörf og að skýr­inga á stöðu Sam­fylk­ing­ar­inn­ar sé ekki að leita ein­vörðungu hjá for­ystu flokks­ins. 
Mér þykir óend­an­lega vænt um Sam­fylk­ing­una og er afar stolt­ur yfir því trausti sem ég hef notið til að starfa í henn­ar þágu. Þess vegna lít ég á það sem skyldu mína sem for­manns að gang­ast fyr­ir því að við horf­um lengra og dýpra. Við þurf­um að skapa sátt og traust okk­ar á milli og gagn­vart þjóðinni.

Við leyst­um stóru verk­efn­in
Sjálf­ur held ég að það skipti í sjálfu sér engu máli hver verður formaður Sam­fylk­ing­ar­inn­ar ef Sam­fylk­ing­in horf­ist ekki í augu við sjálfa sig og hvernig hún kem­ur fram og nálg­ast fólkið í land­inu. Við tök­um ekki á rót vand­ans með mann­fórn, án heiðarlegr­ar umræðu um or­sak­ir þess­ar­ar stöðu.
Við get­um nefni­lega verið gríðarstolt af verk­um Sam­fylk­ing­ar­inn­ar. Okk­ur hef­ur verið legið á hálsi fyr­ir að tak­ast ekki vel upp í „stóru mál­un­um“. En hvaða mál eru stærri en að tak­ast á við 220 millj­arða halla á rík­is­sjóði, banka­kerfi á hliðinni, 18% stýri­vexti og at­vinnu­leysi sem stefndi í á ann­an tug pró­senta? Það er stóra verk­efnið sem við leyst­um vel og höfðum alltaf fólk í for­gangi. Lág­marks­bæt­ur al­manna­trygg­inga hækkuðu um meira en 50% og voru ekki skert­ar um eina krónu í óhjá­kvæmi­leg­um niður­skurði hruns­ins. Árang­ur okk­ar í viðsnún­ingi eft­ir hrun hef­ur vakið at­hygli og aðdáun um all­an heim. Útgjöld­in lögðust á hópa með hærri tekj­ur, og fólk á meðal­tekj­um og lág­um tekj­um bar minni byrðar en dæmi eru um á Vest­ur­lönd­um. Á sama tíma juk­um við fram­lög í tækniþróun, tók­um á at­vinnu­leysi ungs fólks, byggðum hjúkr­un­ar­heim­ili, styrkt­um sam­keppn­is­lög­gjöf og sett­um Íslands­met í sam­göngu­fram­kvæmd­um, svo fá­ein dæmi séu nefnd.  
En þrátt fyr­ir allt, nut­um við ekki þess­ara góðu verka í síðustu Alþing­is­kosn­ing­um og ger­um það ekki nú í hug­um kjós­enda.
Við búum við al­var­leg­an skort á trú­verðug­leika, sem kem­ur í veg fyr­ir að fólk styðji okk­ur. Við verðum að viður­kenna það og tak­ast á við það. Öll, ekki bara sum.
 
Við gerðum mis­tök
Þrátt fyr­ir góð verk gerðum við ýmis mis­tök, allt frá því að við geng­um í rík­is­stjórn 2007.
Við geng­um þá inn í valda­kerfi hinna gömlu flokka, án þess að gera kröfu um grund­vall­ar­breyt­ing­ar. Þar með vor­um við ófær um að tak­ast á við fjöl­breytt hags­muna­tengsl pen­inga og stjórn­mála – sem enn eru ráðandi – og þá blindu á hætt­ur sem var ríkj­andi í aðdrag­anda hruns. Ingi­björg Sól­rún hef­ur sjálf lýst þessu ágæt­lega og af miklu hug­rekki og beðist af­sök­un­ar á sín­um hlut í því. 
En við fór­um svo með all­an þenn­an vanda óupp­gerðan með hraði í nýtt sam­band með VG.
Flest okk­ar mis­tök fólust í því sama: Að ganga grónu kerfi á hönd án þess að gera kröfu um grund­vall­ar­breyt­ing­ar. Flokk­ur­inn sem var stofnaður um ný vinnu­brögð, íbúa­lýðræði og al­manna­rétt lokaði að sér og forðaðist sam­tal og neitaði þjóðinni um aðkomu að stór­um ákvörðunum í þjóðar­at­kvæðagreiðslu.
Kjarn­inn okk­ar Við misst­um það nána sam­band sem við höfðum haft við verka­lýðshreyf­ing­una og tal­sam­bandið við at­vinnu­lífið. 
Ices­a­ve  Við studd­um samn­ing um Ices­a­ve sem varði ekki ítr­ustu hags­muni þjóðar­inn­ar og mælt­um gegn þjóðar­at­kvæðagreiðslu um hann.
Aðild­ar­um­sókn­in Við byggðum aðild­ar­um­sókn að ESB á flóknu baktjalda­sam­komu­lagi, sem aldrei hélt, í stað þess að fá skýrt umboð frá þjóðinni til að fara í aðild­ar­viðræður, sem hefði bundið alla flokka við um­sókn­ar­ferlið.
Skuld­ir heim­il­anna Þegar fólk var að drukkna í skulda­feni tók­um við að okk­ur í of rík­um mæli að út­skýra fyr­ir fólki að það ætti að borga skuld­ir sín­ar, í stað þess að taka okk­ur stöðu með fólki gegn fjár­mála­kerfi.
Fisk­veiðistjórn­un­in Við lofuðum breyt­ing­um á fisk­veiðistjórn­un­ar­kerfi en týnd­um okk­ur í lang­vinn­um samn­ing­um fyr­ir lukt­um dyr­um við sam­starfs­flokk­inn um út­færsl­ur á breyt­ing­um, sem strönduðu svo hver á eft­ir ann­arri. Þess í stað hefðum við sem lýðræðis­flokk­ur átt að leita til al­menn­ings um stuðning í glím­unni við sér­hags­muna­öfl­in.
Stjórn­ar­skrá­in Við höfðum for­göngu um stjórn­ar­skrár­breyt­ing­ar, en dróg­um það alltof lengi að áfanga­skipta verk­efn­inu til að koma mik­il­væg­ustu breyt­ing­un­um í höfn. Ég tók um síðir af skarið, en í stað þess að sam­talið væri lif­andi og allt uppi á borðum var upp­lif­un fólks sú að ég hefði brugðist og fórnað mál­inu og allt hefði klúðrast.
Þetta allt þarf að ræða til að hreinsa loftið, jafnt mín verk og allra annarra. Í þeirri umræðu mega ekki vera nein tabú eða helg vé. Mark­miðið er ekki að finna söku­dólg, held­ur að axla sam­eig­in­lega ábyrgð á sam­eig­in­leg­um mis­tök­um, svo þjóðin viti að við höf­um lært af þeim og að kjós­end­ur geti óhrædd­ir treyst Sam­fylk­ing­unni fyr­ir at­kvæði sínu á nýj­an leik. Við þurf­um sam­an að senda skýrt þau skila­boð að við mun­um ekki fara aft­ur í rík­is­stjórn án þess að gera kröfu um grund­vall­ar­breyt­ing­ar.

Samstaða og traust okk­ar á milli
Við höf­um nefni­lega sem hreyf­ing og sam­fé­lag ít­rekað misst af tæki­fær­inu til að axla sam­eig­in­lega ábyrgð á mis­tök­um, en frek­ar kosið að fórna ein­stak­ling­um til að koma öðrum í skjól. Ingi­björg Sól­rún baðst af­sök­un­ar á sín­um hlut. Sú af­sök­un­ar­beiðni átti að vera okk­ur fagnaðarefni og tæki­færi til að auðvelda flokkn­um að tak­ast á við mis­tök í þeirri rík­is­stjórn. Í staðinn var sú af­sök­un­ar­beiðni nýtt sem synda­kvitt­un fyr­ir aðra. Flokk­ur­inn tók ekki fé­lags­lega ábyrgð á próf­kjör­um sem hann hafði efnt til, held­ur fórnaði Stein­unni Val­dísi einni. Fram­gang­an í Lands­dóms­mál­inu og fórn Stein­unn­ar Val­dís­ar hafa skilið eft­ir djúp sár um alla okk­ar hreyf­ingu og sáð fræj­um efa­semda um að við séum sam­hent sveit sem axli sam­an fé­lags­lega ábyrgð á mis­tök­um sem við ger­um sam­an. 
Ég hef oft sagt að Sam­fylk­ing­in þurfi sjálf að vera gott sam­fé­lag, ef hún ætl­ar að breyta sam­fé­lag­inu til góðs. Það er al­veg nóg af upp­hróp­un­um, yf­ir­gangi og afar­kost­um í dag­legri umræðu í sam­fé­lag­inu í dag og við eig­um ekki að til­einka okk­ur þá sam­skipta­hætti. Við þurf­um að breyta því hvernig við töl­um hvert við annað. Við þurf­um að tala bet­ur hvert um annað, verja hvert annað og sýna að við séum gott og eft­ir­sókn­ar­vert sam­fé­lag. Ef sótt er að for­ystu­fólki í flokki og eng­inn kem­ur því til varn­ar, upp­lif­ir þjóðin það sem skila­boð um sund­ur­laus­an flokk sem ekki sé treyst­andi. 

Við erum ólík og fögn­um fjöl­breyti­leik­an­um
Við þurf­um að leysa úr læðingi þann glaðsinna sköp­un­ar­kraft, sem ein­kenndi starf og fram­göngu Sam­fylk­ing­ar­inn­ar lengi fram­an af. Okk­ur þótti svo mik­il­vægt að vera sam­an að við funduðum fram á næt­ur til að finna sam­eig­in­lega af­stöðu sem vit var í og all­ir gátu lifað við. Besti vitn­is­b­urður­inn um það er að fram­sæk­in öfl í sam­fé­lag­inu í dag beita enn sömu rök­um og við mótuðum í okk­ar starfi um auk­inn arð af sam­eig­in­leg­um auðlind­um, lýðræðis­um­bæt­ur, nýt­ingu og vernd nátt­úru­svæða og aðild að Evr­ópu­sam­band­inu. Í þess­um mál­um tókst okk­ur að skapa sátt um heild­stæða stefnu með al­manna­hags­muni að leiðarljósi. Í öll­um þess­um til­vik­um þorðum við að leita svara með breiðum hópi fólks, inn­an sem utan flokks og leituðum bestu þekk­ing­ar og reynslu. 
Sam­fylk­ing­in þarf nefni­lega líka að svara þeirri spurn­ingu af heiðarleika hvort hún er til­bú­in að vera breið fjölda­hreyf­ing. Vill hún vera framtíðarflokk­ur, sem tek­ur sér stöðu í sam­fé­lag­inu miðju og fagn­ar sam­vinnu við verka­lýðshreyf­ingu og at­vinnu­líf, þekk­ing­ar­sam­fé­lagið og frjáls fé­laga­sam­tök? Er Sam­fylk­ing­in til­bú­in að rúma ólík­ar skoðanir en sam­ein­ast um meg­in­lín­ur fé­lags­legs rétt­læt­is og jafnra tæki­færa, eða er gerð krafa um eina skoðun og eina leið í öll­um mál­um? Fyrri leiðin er leið fjölda­hreyf­ing­ar jafnaðarmanna. Seinni leiðin er leið hefðbund­ins vinstri flokks. Við verðum að velja þar á milli. 

 
Leiðin fram
Við þurf­um núna að eiga sam­tal um þetta allt, til að skapa sátt og traust. Við eig­um að gera það sjálf, en líka kalla til leiks fólk sem er hætt að starfa með okk­ur eða er á jaðri flokks­ins. Við þurf­um að funda um allt land og all­ir eiga að fá rödd í þess­ari umræðu. Það eina sem ég bið um er að við ger­um þetta af heil­ind­um. Ég mun helga mig því verk­efni næstu vik­ur að greiða fyr­ir þess­ari umræðu og taka full­an þátt í henni. Seinna mun ég svo taka af­stöðu til þess hvort ég gefi kost á mér á nýj­an leik sem formaður flokks­ins.
Með bestu kveðju,
Árni Páll

Þurfa landsmenn eitthvað samtal við Samfylkinguna? Ég kem ekki auga á það alveg hreint út sagt.

Þurfum við ekki frekar að eiga samtal við Steingrím J. Sigfússon sem ráðstafaði eignum þjóðarinnar til einkavæðingar bankanna til útlendinga og gaf þeim um leið skotleyfi á heimilin í landinu en handvaldi þá sem fengu afskrifað og framhaldslíf. Maðurinn sem smeygði sér inn um bakdyrnar hjá þjóðinni með því að svíkja mest af öllum stjórnmálamönnum þegar hann sveik hugsjónir sínar og kosningaloforð og lét kjósa sig á fölskum forsendum, mannninn sem reyndi að hengja Icesave á þjóðina ekki einu sinni heldur oft.

Þurfum við ekki að eiga samtal við Jóhönnu Sigurðardóttur sem braut lög opinberlega og sveik flest sem hægt var og sótti um aðild að ESB án hverskyns samráðs við þjóðina.

Þarna eru samtölin ef einhver þarf að eiga við þau öfl sem gerðu hrunið verra en það þurfti að verða og sköðuðu allan almenning sem aldrei fæst bætt.

Landsdómur er sá vettvangur sem þau völdu fyrir andstæðing sinn Geir H. Haarde. Er ekki komið að þeim báðum núna?

Bréf Árna er góð upprifjun á hruninu og hverjir léku þar aðalhlutverkin.

 

Allir hausar á einn háls

svo hann gæti sniðið þá af í einu höggi. Þeir eigna þessa ósk honum Caligúla Rómakeisara. En karlinn sá var þekktur fyrir ýmis skringilegheit eins og einkennir okkar vinstri menn umfram annað fólk.

Nú kemur Katrín Jakobsdóttir með þessa hugsun fram. Hún vill fá yfirlýsingu allra sem eru á móti núverandi ríkisstjórn um að þeir muni sitja á einum hálsi eftir kosningar. Og væntanlega eftir forskrift sem að sama Katrín leggur fram við þetta tækifæri sem hún telur sjálfsögð baráttunál fyrir sameinaðan flokk.

Já, það eru fleiri en Össur sem hyggjast innbyrða Pírata sér til framhaldslífs. Spurning er hvort að ekki sé bara hreinlegra fyrir þetta fólk að ganga í Pírataflokkinn og hætta með þessa gömlu þreyttu örflokka sína. Það er hinsvegar erfitt að skiljast við ríkisframlagið sem borgar milljónatugi fyrir að viðhalda þessu fyrirkomulagi.

En stjórnmálaflokkar  voru ríkisvæddir með samþykki Sjálfstæðisflokksins  illu heilli fyrir einhverjum árum. Þá hófst sú almenna hnignun stjórnmálastarfsins sem enn stendur. Ef þessi ríkisforsjá hyrfi myndi þessum litlu leiðindaflokkum auðvitað snarfækka til ómældrar blessunar fyrir land og lýð.

Kannski að Caligúla hafi séð þessa nauðsyn fyrir?  

Aumingja Árni Páll

Miki voðalega er vont að vera svona vitlaus eins og hann. Skilur ekkert í því ´i sjónvarpinu í kvöld hvað er að í Samfylkingunni? Heldur að hann hafi brugðist eitthvað umfram aðra krata. Heldur það einhver í alvöru?

Össur hefur hinsvegar vit á að steinþegja. Því hann er moldvarpan sem grefur og grefur göngin sem liggja yfir til Píratanna og það er Árni sem pompar niður þegar hann stígur á undirferlið. Það eru aldeilis kátt í höllu Goðmundar á Glæsivöllum.   

Aumingja Árni Páll. Tekur við ónýtum flokki úr hendi Jóhönnu og miklar hana svo sem leiðtogu upphátt í sjónvarpinu, sjálfa drottningu svika, lyga og lögbrota volga úr sænginni hjá Steingrími J.og svo á hann Árni greyið að gera þennan flokk trúverðugan aftur með óbreytta stefnu, sem kjósendur spörkuðu út í hafsauga í kosningunum? Þykist svo ekkert skilja í fylgisleysinu sem auðvitað bara erfðagóss hennar Jóhönnu Þjóðvöku. Sjá þetta ekki allir nema kannski Árni Páll?

Og flokksmennirnir eru svo mikil kvikindi við þetta formannsgrey sitt, að það munaði einu atkvæði að þeir kysu Sigríði Ingibjörgu sem formann. Það var ljóta slysið fyrir okkur Sjálfstæðismenn því Sigríður Ingibjörg Ingadóttir getur eytt pólítískum áhuga hjá heilli kynslóð unglinga með því einu að taka til máls. En framboð og nærri kosning Sigríðar sendi unga fólkið umsvifalaust yfir til Píratanna. Þessvegna er auðsótt mál að fá okkur Sjálfstæðismenn til að styðja Sigríði Ingibjörgu til formanns Samfylkingarinnar.

 

En er það ekki bara ljótt af krötunum að fara svona með blessaðan prestssoninn hann Árna Pál? Því er það ekki rétt hjá gömlu holræsadrottningunni Ingibjörgu Sólrúnu,  þegar hún gerði sér ljóst að það er ekki fólkið í Samfylkingunni eða hver er formaður sem er eina vandamálið í þeim flokki. Er það bara ekki stefnan og hugsjónagjaldþrotið sem er vandamálið? Er ekki fólkið búið að horfa nógu lengi á hrunadansinn í  ESB til að sjá að þangað erum við ekki á leiðinni inn?  Og þegar ekkert kom í staðinn fyrir eina málið, þá var bara ekki neitt til að tala um. Nema kannski stjórnarskrá af því að Píratar eru með þá veiki. Sér ekki Ingibjörg Sólrún það líka að það er enginn skárri en Árni Páll innanstokks í augsýn í Samfylkingunni? Er ekki Dagur búinn að klára kvótann?

Óskandi væri að sem flestir þessir örflokkar krata og komma hyrfu nú af þingi í næstu kosningum og VG og Samfylkingin myndu sameinast í einn leiðindaflokk.  Mikið lifandis myndi sparast mikið málæði með því um fundarstjórn forseta.

Menn eiga samt ekki að vera svona vondir við formenn sína eins og þeir eru kratarnir við hann Árna Pál. Árni Páll getur ekkert að  þessu gert. Hann er bara fæddur svona.

Skilur einhver Birgittu?

þegar hún skrifar svo:

"Sit á fundi sameiginlegar nefndar hérlendra þingmanna og þingmanna frá EU sem var sett á þegar aðildarviðræður voru á flugi á síðasta kjörtímabili og hef fengið loksins algerlega afgerandi svör varðandi aðildarviðræðurnar; Við erum komin á byrjunarreit í aðildarviðræðum við EU. Ef þjóðin í kjölfar þjóðaratkvæðagreiðslu ákveður að fara í aðildarviðræður, þá þýðir það að við erum algerlega komin á upphafsreit. Þráðurinn er rofinn.

Mér finnst alveg magnað að framkvæmdavaldinu hafi tekist að sniðganga þingræðið án meiri viðnámi og að viðkomandi ráðherra sem svo gerði sitji enn í valdastól. Óskiljanlegt af hverju ekki var staðið við það loforð ríkisstjórnarflokkanna fyrir síðustu kosningar að kanna vilja þjóðarinnar áður en svo afgerandi skref voru tekin."

Hvaða ráðherra sem sniðgekk að spyrja þjóðina á síðasta kjörtímabili  um að fara í aðildarviðræður við ESB situr enn?

Hversvegna þarf Birgitta að spyrja þjóðina núna um hvort eigi að halda einhverju áfram sem Birgittu þótti þá ekki ástæða til að spyrja um hvort ætti að hefja?

Ég bíð spenntur eftir landsfundi Pírata þar sem að þeir kjósa sér formann. Skilur einhver hvað Birgitta ætlar sér? 

 

Furðufrétt RÚV

fannst mér vera enn ein í hádegisútvarpinu þegar skýrt var frá úrslitum prófkjara í Bandaríkjunum.

Þar var sagt frá því fullum fetum að "kosningamaskína Republíkanaflokksins"  væri að leita leiða til að losna við frambjóðandann Trump.

Ég hélt að það væri kosningamaskínan sem væri að leita að frambjóðendum fyrir flokkinn? Þeim frambjóðanda sem líklegastur væri til að leiða flokkinn til sigurs í komandi forsetakonsingum? Sem líklega einhverjir í þeim flokki eru orðnir langeygir eftir?

Í RÚV er núna búið að finna það út að Repúblikanaflokkurinn vilji losna við Trump? Tók það ekki RÚV marga daga að halda því frá fólki að það hefðu verið útlendingar sem hópslógust í Skeifunni? Svo segir í Mogga í dag:"Helgi Gunnlaugsson, prófessor í afbrotafræði við HÍ, segir ástæðu til að ætla að hætt sé við því að hópar innflytjenda sem upplifi sig utanveltu í samfélaginu myndi glæpahópa hér á landi. „Í Breiðholti fyrir tveimur árum kom upp alvarlegt atvik þar sem uppgjör var á milli tveggja hópa. Eins kom slíkt atvik upp í Smáralind fyrir nokkrum árum,“ segir Helgi. " Eru það við sem erum ekki nógu góð við innflytjendur? Er þetta allt okkur að kenna?

Hefur engum dottið í hug að það er sérstök tegund Íslendinga, oft kallað GGF, sem er með yfirgangi að framleiða vandamál á andlýðræðislegan hátt til handa öðrum Íslendingum að leysa? Hefur þjóðin eitthvað verið spurð í málefnum hælisleitenda eða hvað flóttamannafjölda varðar? Vill þjóðin vegabréfaskyldu? Eru henni ekki bara færð vandmál á fati án þess að eiga málskotsrétt? Vilja ekki Píratar spyrja þjóðina beint í auknum mæli?

Hefur engum dottið í hug að við vildum hugsanlega skipta út Ríkisútvarpsfólki sem framleiðir svona fréttir eftir eigin smekk?

Trúi ég á einkavæðingu banka

lengur?

Trúi ég því að það sé best að einkavæða Íslandsbanka og Landsbanka sem allra fyrst?

Voru það endanleg rök þegar bankastjórinn kallaði ráðherann vaxtaflón og var rekinn fyrir? Voru þetta hin endalegu rök fyrir einkavæðingu og það að ríkið þurfti að prenta peninga til að gera upp skuldir SÍS og reka svo bankastjóra til friðþægingar?

Voru það rök gegn ríkisbankarekstri að pólitískir hálfvitar voru margoft gerðir bankastjórar í stað þess að ráða atvinnumenn í bankastjórnun? Sem var þó stundum gert. Það er til fullt af mönnum sem geta stjórnað banka. Meira að segja voru menn meðal pólitísku hálfvitanna sem lærðu í starfinu þó flestir lærðu kannski aldrei neitt nema hlýða fyrirmælum álíka eða meiri hálfvita.

Ég sé miklu meiri vandamál koma með einkavæðingu bankanna til lífeyrissjóðablókanna sem enginn kaus og ekkert kunna heldur en að hafa atvinnumenn við að stjórna þeim fyrir almenning. Það er alveg óþarfi að endurreisa gömlu pólitísku bankastjóra ráðningarnar, það er hægt að gera miklu betur. Ráða jafnvel útlendinga sem þekkja mafíufræði betur en íslenskir sveitalubbar.

Tveir ríkisbankar í samkeppni við einkabanka er bara nóg fyrir mig.Ég er hættur að trúa á allsherjar einkavæðingu íslenskra banka allra í einu, dreifða eignaraðild eða kjölfestufjárfesta og allt það kjaftæði.