Atlaga Jóhannesar Kr.

hjá Reykjavik Media að lýðræðinu í landinu er nú hafin. Til þess nokkuð  auðsjáanlega að koma hér á vinstri stjórn eftir þrjár vikur. 

Nú dreifir Jóhannes Kr. Kristjánsson óhróðri um formann Sjálfstæðisflokksins um víða veröld í erlenda fjölmiðla,  sem er svo auðvitað blásið upp hér innanlands af bandamönnum Jóhannesar á RÚV. Nú skal Bjarni Benediktsson felldur á sama hátt og Sigmundur Davíð.

Formúluna kann Jóhannes upp á hár. Kveiktar eru upp grunsemdir um saknæmt athæfi sem brenna nægilega skært allan þann tíma sem eftir er fram að kosningum og þannig fá illan grun um óheiðarleika til að loða við Sjálfstæðisflokkinn eins og smjörklípu sem nægir til að fæla grandvart fólk frá því að kjósa nokkuð sem tvímælis getur orkað. Skýrari getur þessi áætlun vinstri manna eins og þessa Jóhannesar ekki orðið fyrir áhorfendum. 

Bjarni Benediktsson hefur gert grein fyrir inni hlið á málinu.Hún er svohljóðandi:

" Í  tilefni af fréttum um sölu á hlutabréfum í Glitni á árinu 2008 og í Sjóði 9 dagana fyrir fall bankanna vil ég koma eftirfarandi á framfæri:

Öll mín viðskipti við Glitni banka voru eðlileg. Þau hafa staðist ítrekaða skoðun. Það er aðalatriði málsins.

Eins og áður hefur komið fram seldi ég hlutabréf mín í Glitni árið 2008. Söluandvirðið var geymt áfram í bankanum, fyrst og fremst í Sjóði 9. Ég seldi smám saman þá eign yfir árið og færði að hluta í aðra sjóði og á innlánsreikninga hjá bankanum.

Látið er að því liggja í fréttum í dag að ég hafi búið yfir trúnaðarupplýsingum um stöðu fjármálakerfisins, eða Glitnis, annars vegar þegar ég seldi hlutabréfin, og hins vegar þegar ég seldi eftirstöðvar eignar minnar í Sjóði 9 dagana fyrir fall bankans. Þetta eru alvarlegar ásakanir. Hér er verið dylgja um að ég hafi misnotað stöðu mína og stundað innherjasvik. Hvort tveggja er rangt.

Allt árið 2008 geisaði alþjóðleg fjármálakrísa sem Ísland fór ekki varhluta af. Í upphafi árs mistókust tilraunir íslensku bankanna við að endurfjármagna skuldbindingar og hlutabréfaverð lækkaði ört. Þessi staða varð mér tilefni til greinarskrifa í febrúarmánuði 2008 með Illuga Gunnarssyni þar sem við vöktum sérstaka athygli á alvarleika málsins og komum með tillögur til úrbóta. Við undirbúning greinarskrifanna áttum við samtöl við fjölmarga sérfræðinga innan og utan fjármálakerfisins, sem einkum sneru að því til hvaða ráðstafana mögulegt væri að grípa til að koma í veg fyrir tjón. Tillögur okkar mótuðust af þessum samskiptum.

Nokkur atriði skipta hér mestu:

Í fyrsta lagi er rétt að vekja athygli á því að 29. september 2008 var tilkynnt að ríkið hygðist yfirtaka 75% í Glitni en tveimur vikum áður hafði Lehman Brothers bankinn fallið. Engum gat dulist að upp var komin grafalvarleg staða í íslenska fjármálakerfinu. Dagana frá yfirlýsingu um yfirtökuna og fram að setningu neyðarlaganna, 6. október, voru markaðir á Íslandi í frjálsu falli.

Í öðru lagi er það rangt að ég hafi beðið um sölu á hlut mínum sama dag og neyðarlögin voru sett, 6. október 2008. Hið rétta er að ég óskaði eftir því 2. október, eins og framkomin gögn sýna, en uppgjör tók 2-3 viðskiptadaga. Ég seldi í Sjóði 9 en keypti m.a. í sjóðum 5 og 7, sem voru áhættuminni og geymdi peningana áfram í bankanum.

Í þriðja lagi vil ég að fram komi að ég, líkt og margir aðrir viðskiptavinir bankans, var læstur í mörg ár með peninga í sjóði bankans.

Í fjórða lagi er látið að því liggja að ég hafi miðlað upplýsingum um störf Fjármálaeftirlitsins (FME) til starfsmanns bankans. Þetta á sér enga stoð í raunveruleikanum. Engum slíkum upplýsingum var miðlað enda bjó ég ekki yfir slíkum upplýsingum. Hins vegar mátti öllum vera ljóst að FME væri að vinna í málunum. Þetta er eftir að tilkynnt hafði verið um yfirtöku ríkisins á bankanum. Það hefði verið ábyrgðarlaust ef menn hefðu ekki verið að róa öllum árum að því að bjarga málum í FME á þessum tíma og ekkert fréttnæmt við að ég hafi mögulega látið slík orð falla.

Í fimmta lagi liggur fyrir að Rannsóknarnefnd Alþingis (RNA) fékk víðtækustu rannsóknarheimildir sem mögulegt var. Öllum steinum var velt við. Sérstaklega var hugað að öllu því sem gerðist í aðdraganda hrunsins. Um þetta allt er fjallað í skýrslu RNA. 
Þá tók slitastjórn bankans öll viðskipti í aðdraganda hrunsins til skoðunar. Allt sem gerðist í aðdraganda falls bankanna hefur því í tvígang verið rannsakað. Engar athugasemdir hafa nokkru sinni verið gerðar við viðskipti mín. Ég hef aldrei verið sakaður, af öðrum en ákveðnum blaðamönnum og einstaka pólitískum andstæðingi, um að hafa gert eitthvað misjafnt.

Í sjötta lagi vil ég taka fram að ég tók ákvörðun fyrir mörgum árum um að segja mig frá öllum stjórnarstörfum fyrir fyrirtæki og losaði mig við öll hlutabréf sem ég átti í þeim tilgangi að helga alla mína starfskrafta forystuhlutverki í íslenskum stjórnmálum. Ég geri engan ágreining við þá sem segja óviðeigandi að forystufólk í stjórnmálum stundi á sama tíma viðskipti. Ég hef sýnt það í verki hvernig ég tel best að gera skil þarna á milli.

Hrun fjármálakerfisins, sem olli hrikalegu áfalli fyrir íslenskan efnahag, hefur verið skoðað ofan í kjölinn. Okkur Íslendingum hefur tekist vel að byggja landið okkar upp að nýju. Við þurfum að beina kröftum okkar að uppbyggingu og nýta þau fjölmörgu tækifæri til bættra lífskjara.

Kosningarnar framundan eru tækifæri til þess."

Það þarf ekki að leita langt yfir til að sjá í hvaða tilgangi þessi launráðamaður Jóhannes og trúlega í samvinnu við gamla bandamenn sína á RÚV  er kominn af stað með að reyna að kveikja óslökkvandi eld svona skömmu fyrir kosningar. Ef maður bara endurtekur lygina nógu oft sagði dr. Göbbels þá verður hún að sannleika. Þessir aðilar eru búnir að sýna landsmönnum sambærileg vinnubrögð sín áður í sambandi við mál Sigmundar Davíðs og eiginkonu hans. Þeim tókst þá að fella Sigmund Davíð og ríkisstjórn hans með síbylju um hluti sem svo reyndust ekki á rökum reistir. En þá var skaðinn skeður og of seint að snúa við. Þetta á að endurtaka núna. 

Allt það mál Sigmundar Davíðs og konu hans hefur verið afsannað sem hreinar lygar og ásakanir sem við engin rök áttu að styðjast. Sviðsetningin tókst hinsvegar svo fullkomlega að Sigmundur Davíð missti tökin. Jóhannes þessi hreykir sér hátt sem snillingur og alþjóðlegur rannsóknarblaðamaður og tilnefnir sjálfan sig sem afburðamann um víða veröld. Nú ætlar hann að láta að sér kveða svo um muni. Stjórna því hverskonar ríkisstjórn verði mynduð eftir kosningar á Íslandi með því að slasa Sjálfstæðisflokkinn nægilega með grundsemdum um óheiðarlegt eðli formanns hans svona skömmu fyrir kosningar.

Einmitt þegar allir hagvísar stefna upp á við þá er þessu fólki efst í huga að skapa óstöðugleika í samfélaginu. Þá ráðast vinstri menn gegn markaðshagkerfinu og öllum stuðningsmönnum þess  með áformum sínum um stóraukna skattheimtu í stíl síðustu vinstri stjórnar. Sama fólkið og vildi leggja Icesave klyfjarnar á þjóðina og veitti vogunarsjóðunum skotleyfi á almenning. Skyldi fólk vera búið að gleyma því hverjir voru ráðherrar í þeirri stjórn? Eru nöfnin Katrín Jakobsdóttir og Steingrímur J. Sigfússon gleymd?

Núverandi formaður VG, Katrin Jakobsdóttir,  hefur enda boðað hundruð milljarða auknar álögur til samneyslunnar að sínum hætti. Þetta er dulklætt eins og var í tíð þeirra stjórnar sem aðeins auknar álögur á þá efnameiri. En sem menn muna kannski þá lentu þær á öllum almenningi og þyngst á þeim sem síst máttu við, öldruðum og öryrkjum með skerðingunum krónu á móti krónu.

Íslands óhamingju verður allt að vopni var eitt sinn sagt. Það er eins og sumu fólki sé mest í mun að valda sem mestum usla í þjóðfélaginu sjálfum sér til tímabundinnar frægðar. Þessi nýjasta atlaga Jóhannesar  er í þessum dúr.

 

Byssudauðinn í Bandaríkjunum

er kannski ekki sá sem menn halda að hann sé. 

Menn skoði eftirfarandi upplýsingar:

"

There are 30,000 gun related deaths per year by firearms, and this number is not disputed. U.S. population 324,059,091 as of Wednesday, June 22, 2016. Do the math: 0.000000925% of the population dies from gun related actions each year. Statistically speaking, this is insignificant! What is never told, however, is a breakdown of those 30,000 deaths, to put them in perspective as compared to other causes of death:

• 65% of those deaths are by suicide which would never be prevented by gun laws
• 15% are by law enforcement in the line of duty and justified
• 17% are through criminal activity, gang and drug related or mentally ill persons – gun violence
• 3% are accidental discharge deaths

So technically, "gun violence" is not 30,000 annually, but drops to 5,100. Still too many? Well, first, how are those deaths spanned across the nation?
• 480 homicides (9.4%) were in Chicago
• 344 homicides (6.7%) were in Baltimore
• 333 homicides (6.5%) were in Detroit
• 119 homicides (2.3%) were in Washington D.C. (a 54% increase over prior years)

So basically, 25% of all gun crime happens in just 4 cities. All 4 of those cities have strict gun laws, so it is not the lack of law that is the root cause.

This basically leaves 3,825 for the entire rest of the nation, or about 75 deaths per state. That is an average because some States have much higher rates than others. For example, California had 1,169 and Alabama had 1.

Now, who has the strictest gun laws by far? California, of course, but understand, so it is not guns causing this. It is a crime rate spawned by the number of criminal persons residing in those cities and states. So if all cities and states are not created equally, then there must be something other than the tool causing the gun deaths.

Are 5,100 deaths per year horrific? How about in comparison to other deaths? All death is sad and especially so when it is in the commission of a crime but that is the nature of crime. Robbery, death, rape, assault all is done by criminals and thinking that criminals will obey laws is ludicrous. That's why they are criminals.

But what about other deaths each year?
• 40,000+ die from a drug overdose–THERE IS NO EXCUSE FOR THAT!
• 36,000 people die per year from the flu, far exceeding the criminal gun deaths
• 34,000 people die per year in traffic fatalities (exceeding gun deaths even if you include suicide)

Now it gets good:
• 200,000+ people die each year (and growing) from preventable medical errors. You are safer in Chicago than when you are in a hospital!

• 710,000 people die per year from heart disease. It’s time to stop the double cheeseburgers! So what is the point? If Obama and the anti-gun movement focused their attention on heart disease, even a 10% decrease in cardiac deaths would save twice the number of lives annually of all gun-related deaths (including suicide, law enforcement, etc.). A 10% reduction in medical errors would be 66% of the total gun deaths or 4 times the number of criminal homicides......Simple, easily preventable 10% reductions!

So you have to ask yourself, in the grand scheme of things, why the focus on guns? It's pretty simple.:
Taking away guns gives control to governments.

The founders of this nation knew that regardless of the form of government, those in power may become corrupt and seek to rule as the British did by trying to disarm the populace of the colonies. It is not difficult to understand that a disarmed populace is a controlled populace.

Thus, the second amendment was proudly and boldly included in the U.S. Constitution. It must be preserved at all costs.

So the next time someone tries to tell you that gun control is about saving lives, look at these facts and remember these words from Noah Webster: "Before a standing army can rule, the people must be disarmed, as they are in almost every kingdom in Europe. The supreme power in America cannot enforce unjust laws by the sword, because the whole body of the people are armed and constitute a force superior to any band of regular troops that can be, on any pretense, raised in the United States. A military force at the command of Congress can execute no laws, but such as the people perceive to be just and constitutional; for they will possess the power."

Remember, when it comes to "gun control," the important word is “control," not “gun."

Það er ýmislegt að athuga áður en menn alhæfa um hvort skotvopnaeign sér alfarið um að kenna morðtiðni í Bandaríkjunum. Vissulega eru tölur hærri en í Canada. en þær eru lægri en í Mexico og víða í S-Ameríku. 

Byssueign er mikil í USA en líka í Noregi og á Íslandi. Ef menn taka byssur af öllum heiðarlegum borgurum þá sitja glæpamennirnir eftir einir með byssurnar.

Eftirlitið beinist því hugsanlega meira að eftirlitinu sjálfuheldur en að byssunum.En sjálfsagt er að halda vopnum frá óvitum, allsstaðar og ekki bara í Bandaríkjunum,  eins og hægt er,  því hnífar og skæri eru ekki barna meðfæri eins og Íslendingar hafa lengi vitað.

Hugh Hefner

stofnandi Playboy veldisins var merkur maður. Hann var háskólagenginn með próf í sálfræði sem gerðist blaðamaður. Hann vann á Esquire ritinu sem er svona fyrirrennari Playboy. hann lenti í kaujpdeilu við það blað útaf 5 dollurum og sagði upp.Fór og sló gömlu múttu sína um þusund kall og einhverjir fleiri lögðu fram smáaura. Hann kom út fyrsta eintakinu og seldi 50.000 eintök.

Miðopna fyrsta tölublaðsins voru gamlar nektarmyndir af Marlyn Monroe. Hefner hitti hana aldrei en keypri sér samt legstað við hlið hennar á 75.000 dollara.

Margar heimsfrægar stjörnur áttu frægð sína að þakka að komast á centerfold eða miðsíðu  í Playboy. Stíll blaðsins uppfyllti allar þrár ungra manna með myndum af töffaragræjum, bílum mótorhjólum. Alla dreymdi un um glamúrinn sem Hefner sagðist lifa í meðal fagurra meyja í Playboy höllinni. Samt var Hefner þrígiftur þannig að hann var kannski ekki alltaf sá kvennabósi sem hann þóttist vera.En hann sagði samt að enginn maður hefði getað óskað sér betra lífs en hann fékk að njóta meðal fagurra vinkvenna sinna.

Þetta var merkur maður sem breytti heiminum, gerði margt kvenfólk að ríkum stjörnum og uppfyllti drauma margra manna. Playboy var skemmtilegt rit með margar góðar greinar og brandara. Glansandi á fallegum pappír þar sem myndirnar nutu sín. Hefner dó næsta snauður af fé en hafði selt allt sitt gegn milljón dollara kaupi á ári og frírri búsetu í Playboy-höllinni. Milljónin dugði víst ekki fyrir útgjöldum hans.

Gamla  togarbullan eins og Bogi Ólafsson kallaði þá togarsjómenn, Árni Matthíasson sem segist vera femínisti á Mogganum hefur þetta að segja um Hefner:

"Ýmsar fréttir dundu yfir í síðustu viku, misskemmtilegar eins og gengur. Meðal góðra frétta var að hinn fjörgamli útgefandi Playboy túttutímaritsins, Hugh Hefner, frægasti melludólgur heims, gaf upp öndina.

Þó að hórmang hans hafi falist í að selja sýndaraðgang að líkömum kvenna í tvívíðu formi, en ekki í raun og veru, þá byggðust öll hans auðævi einmitt á þeirri hugmynd að allt sé falt og ekkert of aumt til að græða megi á því.

Nú má vel vera að þú hafir lesið Playboy stundum, kæri lesandi, og kannski lastu það oft og sagðist jafnvel vera að gera það vegna viðtalanna eða greinanna sem þóttu margar góðar. Ég las það líka stundum á árum áður, maður rakst á það í messanum og það var vissulega í því sitthvað forvitnilegt, ekki síst ef ekkert annað lesefni var tiltækt, þó að myndaopnurnar væru stundum klístraðar saman, ef ekki var búið að rífa þær úr blaðinu. Fyrir vikið hef ég hissað mig á því hve margir hafa borið lof á Hefner látinn undanfarið, menn úr ýmsum áttum (nánast aðeins karlmenn) hrósað honum fyrir menningarstarf sitt, fyrir að hafa birt greinar eftir þekka spekinga og sögur eftir slungin skáld, en skautað um leið framhjá því hve fyrirlitleg hans meginiðja var.

Enginn maður á okkar tímum á nefnilega meiri þátt í því að gera líkama kvenna að verslunarvöru en einmitt það fallna fól. Það er honum að „þakka“ að alsiða varð að selja varning með kynferðislegum tilvísunum á kostnað kvenna, hvort sem það var áfengi, fatnaður, bifreiðar, matvara, snyrtivara, skartgripir, raftæki, tölvur (og forritun), skór og svo framvegis og svo framvegis.

Mér er til efs að nokkur maður hafi lyft öðru eins grettistaki í þágu feðraveldis og nauðgunarmenningar. Útgáfuferill Hughs Hefners hófst í desember 1953 þegar fyrsta tölublaðið af Playboy kom út.

Upphaflega átti blaðið reyndar að heita „Steggjapartý“, sem segir sitt um fyrirhugað inntak, en Playboy-nafnið breiddi betur yfir lágkúruna sem blaðið byggðist á. Í miðopnu fyrsta tölublaðsins var mynd af fáklæddri konu, Marilyn Monroe, og myndin birt í óþökk hennar, hafði verið tekin af öðru tilefni mörgum árum fyrr og aldrei notuð. Grunnur Playboy-auðævanna var semsé lagður með því að fullnægja gægjuþörf ófullnægðra unglinga á öllum aldri með myndum sem birtar voru í óleyfi. Nokkuð sem konur hafa glímt við síðan og glíma enn við, meðal annars fyrr tilstilli kóna eins og Hughs Hefners.

Það segir svo sitt um innræti Hefners og lífsspeki að þegar honum verður holað niður verður það við hlið Marilyn Monroe í Westwood Village-kirkjugarðinum. Það er þó ekki vegna vináttu þeirra eða vinsemdar, hann keypti pláss við hlið hennar fyrir mörgum árum til að viðhalda kynferðislegri áreitni út yfir gröf og dauða.

Það hefði farið betur á því að henda hræinu af honum í ruslið." [e-mail] Árni Matthíasson 

Þvílík sjúkleg óþverraskrif hef ég ekki lesið lengi um látinn mann og merkan eins og eftir þennan kommatitt Árna Matthíasson. Orðavalið er varla Morgunblaðinu til sóma eins og fleiri skrif þessa manns.

Hugh Hefner munu menn muna lengur en þennan Árna Matthíasson hvað sem menn gera við hræið af honum í fyllingu tímans.

Þrílýgur Þorvaldur

prófessor doktor í mörgum greinum hagnýtrar stærðfræði þegar hann fullyrðir enn í Fréttablaðinu að 67 % kjósenda hafi samþykkt bullið úr ólögmætu stjórnlagaráði þegar sannleikurinn er nær 31 %.

Makalaust hvað þessi vinstri sinnaði pólitíski þjóðrægjandi endist til að skrifa þessar lygar sínar á fimmtudögum í það sem hlýtur að vera hið lítt lesna Fréttablað því þar mótmælir aldrei neinn lesandi þesari matreiðslu prófessorsins.

Prófessorinn toppar sjálfan sig í dag með þrílygi talnanna.

Vinstri stjórn i pípunum

 Óli Björn skrifar ágæta áminningu hvers sé að vænta að afloknum kosningum. Óli Björn  segir í Morgunblaðinu í dag:

"Kjósendur þurfa ekki að velkjast í neinum vafa um fyrirætlan vinstri flokkanna, komist þeir í ríkisstjórn að loknum kosningum: Skattar og álögur á einstaklinga og fyrirtæki munu hækka. Fyrirheitin (hótanirnar) liggja fyrir. VG lofar nær 334 milljörðum í auknar álögur á fimm árum en Samfylkingin »aðeins« 236 milljörðum.

 

Þrátt fyrir að tekjuáætlun fjármálaáætlunar geri ráð fyrir að skatttekjur ríkissjóðs verði 185 milljörðum króna hærri árið 2022 en í fjárlögum yfirstandandi árs, eru vinstri menn sannfærðir um að auka þurfi tekjur enn meira - fara verði dýpra í vasa einstaklinga og fyrirtækja. Um 83 milljarða raunhækkun útgjalda - fyrir utan stofnkostnað - er ekki nægjanleg og því haldið fram að um »blóðugan niðurskurð« sé að ræða.

 

Þessi fyrirheit eða hótanir, eins og margir kalla skattastefnu vinstri flokkanna, komu fram með skýrum hætti á liðnu vori í nefndarálitum fulltrúa flokkanna um fjármálaáætlun 2018-2022. Í breytingatillögu fulltrúa Vinstri grænna voru skattahækkanirnar settar undir einn hatt - ýmsar skatta- og eignatillögur. Fulltrúi Samfylkingarinnar lagði hins vegar fram nokkuð sundurliðaðar tillögur. Í andsvörum á þingi upplýsti fulltrúi Vinstri grænna félaga sinn í Samfylkingunni um eftirfarandi: »Ég get þó upplýst háttvirtan þingmann um að það liggur fyrir að við höfum rætt um tekjuskatt, þ.e. þrepaskipt tekjuskattskerfi. Við höfum talað um auðlegðarskatt, auðlindagjöld, fjármagnstekjuskatt, kolefnisgjald, gjöld á ferðaþjónustu, bætta skattheimtu, sykurskatt o.s.frv. Þetta er ekkert nýtt í málflutningi Vinstri grænna og það hefur í sjálfu sér ekkert breyst frá því við vorum saman í ríkisstjórn hvar við viljum helst taka tekjurnar og setja þær niður.«

 

Samkeppni um hækkun skatta

 

Í samkeppninni um auknar álögur hefur VG ótvírætt vinninginn. Fái Vinstri grænir umboð kjósenda mega þeir reikna með þyngri byrðum - ígildi um 987 þúsund kr. á hvert mannsbarn eða 3,9 milljóna á hverja fjögurra manna fjölskyldu á fimm árum. Í samanburði eru hugmyndir Samfylkingar næstum hógværar. Tillögur þeirra jafngilda um 698 þúsund krónum á hvern Íslending eða tæplega 2,8 milljónum á fjölskyldu.

 

Vinstri menn voru ekki í hópi þeirra sem fögnuðu þegar Bjarni Benediktsson, þáverandi fjármálaráðherra, tilkynnti haustið 2015 um fyrirætlanir ríkisstjórnarinnar um að lækka tekjuskatt einstaklinga. Neðsta þrepið lækkaði sem og milliþrepið sem var síðan fellt niður um síðustu áramót. Fækkun skattþrepa og þar með einföldun skattkerfisins er eitur í beinum þeirra sem líta á lækkun skatta sem »afsal« ríkisins á tekjum.

 

Þegar ákveðið var að lækka efra þrep virðisaukaskatts úr 25,5% í 24% fannst skattaglöðum vinstri mönnum fremur að verið væri að veikja skattastofna en að stuðla að lækkun vöruverðs og þar með bættum hag neytenda. Afnám almennra vörugjalda og niðurfelling tolla, sem hefur stuðlað að aukinni samkeppni og lægra vöruverði, enda töldu erlend verslunarfyrirtæki hægt að hasla sér völl hér á landi (Costco og H&M), var lítt til að gleðja talsmenn skattheimtu. Formaður Samfylkingarinnar heldur því fram að með lækkun virðisaukaskatts sé ríkið »að missa marga milljarða« og telur þá er vilja lægri álögur vera illa haldna af » einhverju skattalækkunar-fetish«.

 

»Þær breytingar sem gerðar hafa verið undanfarin ár [á sköttum] fólu í flestum tilfellum í sér afsal á tekjum í ríkissjóð en eru látnar heita einfaldanir, en ekki skattalækkanir eins og rétt væri,« sagði fulltrúi Vinstri grænna í umræðum um fjármálaáætlunina í maí síðastliðnum.

 

Í hugarheimi vinstri manna er það vísbending um skattstofnar séu »vannýttir« og að ríkissjóður hafi »afsalað« sér tekjum ef eitthvað hreyfist.

 

Stoðir velferðar

 

Hugmyndafræði skattaflokkanna sem boða stóraukin útgjöld samhliða auknum álögum og þyngri sköttum, liggur fyrir enda eru þeir sannfærðir um að vel hafi tekist til í skattamálum 2009 til 2013. Vinstri grænir líta svo á að nær 200 breytingar á skattalögum hafi verið stærsti hugmyndafræðilegi sigur þeirra. Og það er einbeittur vilji þeirra að endurtaka leikinn.

 

Það er gegn þessari hugmyndafræði sem Sjálfstæðisflokkurinn stendur einn og getur haft burði til að koma í veg fyrir að skattagleðin taki aftur völdin og skattmann leiki lausum hala. Það hefur verið og verður alltaf meginstef í stefnu Sjálfstæðismanna að halda sköttum í lágmarki og að fólk haldi sem mestu af því sem það aflar. Það er í anda þessarar grunnstefnu sem ég hef starfað og mun starfa.

 

Þorbjörn Þórðarson greinir kosningarnar með ágætum hætti í leiðara Fréttablaðsins síðastliðinn mánudag. Í niðurlagi skrifaði Þorbjörn:

 

»Óháð stuðningi við einstaka flokka er mikilvægt að kjósendur geri sér grein fyrir að atkvæði með auknum ríkisútgjöldum mun til lengri tíma ýta undir óstöðugleika í hagkerfinu hér á landi og veikja þá vinnu sem ráðist hefur verið í á undanförnum árum til að styrkja umgjörð peningastefnunnar. Án ábyrgrar stefnu í ríkisfjármálum verður aldrei hægt að treysta stoðir velferðarkerfisins til langframa.«

 

Kosningarnar snúast um þetta - um festu, stöðugleika og velferð eða afturhvarf til skattagleðinnar 2009 til 2013. "

 

Ég hitti athafnamann sem viðraði áhyggjur sínar um framtíð þjóðarinnar eftir kosningar.Hann sagði að fyrst að andlitið á Indriða H. Þorlákssyni vaæri farið að sjást aftur á sjónvarpi í sambandi við uppgang VG þá byggist hann við því versta. Hann sagðist ætla að skrá sig burt af landinu í tæka tíð og koma sér í skjól. Koma hingað sem gestur aðeins.Og það myndi muna um þennan mann get ég sagt af reynslu.

Það er vissulega vá fyrir dyrum hjá þjóðinni ef á að fara að enduvekja stjórninina frá 2009. Það er eins og Íslendingar læri aldrei af reynslunni hversu bitur sem hún er. Við erum varla lausir undan einokunarverslun Dana og búnir að stofna lýðveldi þegar hálf þjóðin er ólm í að ganga í ESB og komast undir forræði frú Merkel á sama tíma sem Katalónar eru að gera uppreisn gegn þessu öllu.

En þegar vinstristjórnarandlit Indriða H. Þorlákssonar guðar á gluggann þegar skattamálin eru til umræðu þá boðar það  ekki góða tima fyrir frjálshyggjumenn. 

Verkfræðilegt afrek

held ég að smíði bráðabirgðabrúar fyrir Steinavötn sé.Það þarf að kynna þessa merku framkvæmd meira fyrir almenningi en sem komið er nú.

Júlíus Sesar byggði brú yfir Rín á 30 dögum. Þeirrar framkvæmdar þyrft að geta meira til jafns við brú Pattons nærri tvöþúsund árum síðar. Eða stíflugarðs Alexanders mikla þegar hann tók borgina Tyrus sem var óvinnandi úti í sjó. Eða fyrstu stíflugerðar Íslendinga þegar þeir breyttu farvegi Öxarár til þess að Drekkingarhylur og fleira gæti myndast á þingstaðnum fyrir neðan.  

Það eru sigrar hugvitsins sem fleyta mannkyninu áfram þó máttur eyðileggingarinnar,dauða fjöldans og hryllingur eldsins  fá yfirleitt æðri sess í sögunni. Uppgötvun Alexanders Fleming bjargaði líklega fleiri mannslífum en öllum stríðskóngum mannkyns tókst að tormtíma í samanlagðri sögunni.

Við skulum taka eftir því sem vel er gert í verkfræðilegum afrekum.

 

Skynsamleg innflytjendastefna

Kollegi Jóhannes Loftsson, formaður frjálshyggjufélagsins,   skrifar skynsamlega í Morgunblaðið í dag:

"Ef út­lend­ing­ur utan EES vill fá að vinna á Íslandi þá er það hæg­ara sagt en gert. Fyrst þarf at­vinnu­rek­and­inn að aug­lýsa starfið bæði á Íslandi og á EES-svæðinu og fá um­sögn stétt­ar­fé­lags. Aðeins ef eng­inn jafn­hæf­ur um­sækj­andi finnst og um­sögn stétt­ar­fé­lags­ins er já­kvæð, þá má ráða hann eft­ir um­fjöll­un­ar­ferli yf­ir­valda. Það ferli tek­ur aðra 90 daga.

Hvaða at­vinnu­rek­andi ætli nenni að standa í slíku veseni fyr­ir einn starfs­mann? Mis­mun­un­in er þannig sett í lög. Ef sami út­lend­ing­ur miss­ir vinn­una og reyn­ir að fá aðra í staðinn, þarf að end­ur­taka allt ferlið. Og hvernig á hann að lifa á meðan, launa­laus? Þetta er svo ómann­eskju­legt kerfi að það er ekki nóg með að það ýti fólki út í svarta vinnu held­ur skap­ar það kjöraðstæður fyr­ir man­sal og glæp­a­starf­semi. Starfsmaður­inn verður nán­ast eign at­vinnu­rek­and­ans.

 

Vel­ferðarút­flutn­ingsiðnaður­inn

Þeir sem sækja um hæli fá hins veg­ar allt frítt. Frítt hús­næði, frítt fæði, fría heil­brigðisþjón­ustu, fría lög­fræðiþjón­ustu og fría skóla­vist. Eng­inn má þó vinna fyr­ir sér. Oft borg­ar sig síðan fyr­ir hæl­is­um­sækj­and­ann að tak­marka upp­lýs­inga­gjöf­ina eða ljúga um bak­grunn sinn og fyr­ir vikið get­ur um­sókn­ar­ferlið orðið afar flókið og tíma­frekt. Kostnaður skatt­greiðenda er eft­ir því hár. Flest­ir fá síðan höfn­un, þannig að sem land­kynn­ing þá er upp­sker­an ansi döp­ur.

 

Þeir heppnu sem sleppa í gegn eru síðan leidd­ir beint á vel­ferðasp­en­ann sem er stærsta fá­tækt­ar­gildra ís­lensks sam­fé­lags. Þeim er reddað hús­næði og alls kon­ar fé­lags­leg­um stuðningi langt um­fram það sem þá gat einu sinni dreymt um í heima­land­inu, en leið og þeir fara að vinna í sín­um mál­um þá eiga þeir á hættu að stuðning­ur­inn tap­ist. Stærstu fórn­ar­lömb vel­ferðar­kerf­is­ins eru nefni­lega ekki gef­end­urn­ir, held­ur þiggj­end­urn­ir, sem þurfa að sætta sig við að tak­mörkuð lífs­gæði gegn því að há­marka stuðning­inn.

Inn­flytj­enda­stefn­an virðist þannig í eðli sínu vera út­flutn­ing­ur á vel­ferðar­kerf­inu þar sem búin er til ný vel­ferðarháð fá­tækt­ar­stétt sem þegar fram líða stund­ir mun verða rót sundr­ung­ar og for­dóma í ís­lensku sam­fé­lagi. Kostnaðarbaggi vel­ferðar­inn­flytj­endanna mun síðan bara vaxa, eins og ýt­ar­leg­ar rann­sókn­ir á Norður­lönd­um hafa staðfest.

Allt er þetta vegna óafsak­an­legra rík­is­af­skipta og for­dóma.

 

Frjáls­hyggju­lausn­in

Aðkoma rík­is­ins að inn­flytj­enda­mál­um á ein­göngu að tak­mark­ast við ör­ygg­isþátt­inn.

 

Leggja þarf niður allt hæl­isveit­inga­kerfið í heild sinni. Fólk sem vill búa hér þarf að geta unnið fyr­ir sér sjálft eða geta sýnt fram á full­an stuðning einkaaðila (eða góðgerðarfé­lags) meðan á dvöl stend­ur. Slíkt góðgerðarstarf verður alltaf að vera í hönd­un­um á þeim sem borg­ar með frjáls­um fram­lög­um, því ef sá sem gef­ur gjaf­irn­ar ber enga ábyrgð (eins og ríkið ger­ir alltaf), þá er ekki leng­ur um góðgerðarstarf að ræða held­ur arðrán af ein­um hópi til að hygla falskri sjálfsímynd annarra sem tíma ekki að borga eig­in „góðverk“. Eng­in tak­mörk eru á sóun­inni og vit­leys­unni sem slíkt ábyrgðarleysi get­ur leitt af sér.

Öll mis­mun­un gagn­vart út­lend­ing­um til vinnu á hins veg­ar eng­an rétt á sér og um leið og út­lend­ing­ur hef­ur sýnt fram á að hann hef­ur vinnu með nægj­an­leg­um fram­færslu­tekj­um, þá á að af­greiða at­vinnu­leyfið sam­dæg­urs. Slíkt er eðli­legt þar sem ör­ygg­is­út­tekt á inn­flytj­end­um hef­ur ekk­ert með at­vinnu­leyfi að gera og skort­ur á at­vinnu­leyfi veit­ir al­menn­ingi enga vernd ef um hættu­leg­an ein­stak­ling er að ræða.

Halda þarf öll­um ný­bú­um utan hins op­in­bera vel­ferðar­kerf­is a.m.k. fyrstu 5 árin, enda hafa þeir ekk­ert borgað í hít­ina sjálf­ir. Þann tíma þurfa þeir að kaupa eig­in heil­brigðis­trygg­ing­ar, eig­in at­vinnu­leys­is­trygg­ing­ar og vera al­veg sjálf­bær­ir með hús­næði og all­ar nauðsynj­ar. Besta leið til að aðlag­ast nýju landi er að vinna við hlið heima­manna og öðlast sjálf­stæði og virðingu, óháðir bitling­um annarra.

Aðgang­ur að skóla­kerf­inu ætti þó að vera öll­um op­inn, því mennta­kerfið vinn­ur með aðlög­un.

Hár fram­færslu­kostnaður og tak­markað fram­boð starfa mun síðan sjá um að viðhalda eðli­legri fjölg­un inn­flytj­enda miðað við þarf­ir markaðsins, án þess að hönd hins op­in­bera þurfi að koma nærri. Hví í ósköp­un­um ættu t.d. „flótta­menn“ frá lág­launa­lönd­um eins og Alban­íu, þar sem meðallaun­in eru um 300 kr á tím­ann, að reyna að setj­ast að í mikl­um mæli á Íslandi, sem er eitt dýr­asta land á jarðar­kringl­unni. Þeir hefðu aldrei efni á að búa hér. Hæf­ir, sjálf­bær­ir ein­stak­ling­ar myndu hins veg­ar sjá tæki­færið í slíkri for­dóma­lausri inn­flytj­enda­stefnu og gætu ákveðið að flytj­ast hingað, með veru­leg­um ávinn­ingi fyr­ir ís­lenskt efna­hags­líf.

Land­vist­ar­leyfið yrði síðan að vera skil­yrt, og ef að í ljós kæmi að um hættu­leg­an ein­stak­ling væri að ræða, vegna glæpa­hegðunar eða tengsla við hryðju­verka­hópa þá yrði að vísa viðkom­andi um­svifa­laust úr landi, óháð upp­runa­land­inu.

Svona inn­flytj­enda­stefna þar sem að góðgerðarfé­lög ein sinna góðgerðar­mál­um og ríkið leyf­ir at­vinnu­rek­end­um að ráða eig­in mannaráðning­um, er ekki ný af nál­inni og hef­ur verið reynd áður. Úr varð best heppnaða inn­flytj­enda­tilraun allra tíma. Banda­rík­in."

Það er algerlega óásættanleg sú framkvæmd sem ríkt hefur í móttöku hælisleitenda til þessa. Hvernig búin hafa verið til samúðarslys fyrir þjóðina og Alþingi að leysa með því að halda börnum í gíslingu afgreiðsluleysis embættisfólks okkar árum saman þannig að úr verði óleysanleg tilfinningaflækja auk þeirra félagslegu vandamála sem eru legíó um allt samfélagið og valda stjórnmálalegum klofningi og hatrömmum deilum.

Bjarni Benediktsson  formaður Sjálfstæðisflokksins, hefur opnað á hugmyndir um vegabréfaáritanir til landsins. Þessar tillögur myndu fara langt með að leysa þau mál sem Jóhannes lýsir í hinn skarplegu grein sinni. Þessar tillögur mun því í aðeins komast að fái Bjarni og hans flokkur aðkomu að stjórnarmyndun eftir 28.október n.k.

Það má taka mark á tillögum kollega Jóhannesar um skynsamlegustu innflytjendastefnuna.

Páll hugsar kalt og yfirvegað

Það er athyglisvert að einn skarpasti stjórnmálagreinandi samtímans, konungur bloggaranna, blaðamaðurinn Páll Vilhjálmsson, sem seint verður um sagt að sé heilaþveginn fylgismaður einstakra stjórnmálamanna, skrifar tilvitnaðan pistil á sitt blogg:

"Varúð: vinstristjórn Vg, Samfó og Pírata

Ísland yrði ekki Norður-Kórea ef ríkisstjórn Vinstri grænna, Samfylkingar og Pírata tæki við völdum um næstu mánaðarmót. En lýðveldið okkar myndi láta á sjá.

Stöðugleiki og góðæri yrðu um næstu áramót minning um veröld sem var.

Könnun Fréttablaðsins er áminning um að hrollvekja vinstristjórnar er því miður ekki fjarlægur möguleiki.

Eina vörnin gegn vinstristjórn er sterkur Sjálfstæðisflokkur."

 

 

Það er athyglisvert að fyrrum kjósandi VG eins og Páll sem kaus erkiráðherrann Steingrím Jóhann til valda 2009 er kominn að þessari rökhugsun.

Við göpum hvorugir upp í allt hrátt sem frá hirðinni í forystu Sjálfstæðisflokknum kemur og erum á varðbergi en reynum að láta í okkur heyra í þeirri von að orð okkar heyrist.

En hreinlega kalt hugsað og praktískt varðandi framtíð þjóðarinnar þá sýnist þetta vera eini kosturinn í stöðunni hvað sem samúð okkar sem einstaklinga líður með einstökum frambjóðendum annarra lista.

Og frá þeim kemur vissulega margt sem á fullan rétt á sér.Þessi bloggari stendur sig iðulega að því að dæsa með sér þegar þeim  sumum mælist vel:

"Æ. Æ. af hverju ertu ekki í Sjálfstæðisflokknum."

Það skal þó tekið fram að þar hafa Katrín Jakobsdóttir, Steingrímur J. ,Björn Valur eða Lilja Rafney, aldrei verið nærstödd og jafnvel fleiri flokksbroddar VG. Ekkert fólk úr Viðreisn  eða Samfylkingunni og alls ekki Logi Már. Eða þá Píratar, Herre GUD!. En Jón Valur, Inga Sæland, og jafnvel aðrir oftar en einu sinni.

En það verður að vera kalt hugsandi og praktískur í kjörklefanum til að atkvæðið nýtist flestum sem allra best. Meiri hagsmunir fyrir minni. Það eru einfaldlega meiri líkur í vitrænni niðurstöðu ef Sjálfstæðisflokkurinn kemur að stjórnarborðinu hvernig sem veltur.

Það væri óskandi að fólk myndi hugsa aðeins fram yfir kjördag þann 28.október. Hvað tekur við þá ?

Páll og ég erum ekki í vafa um hvað muni auka líkur á að einhver skynsemi fái að ráða, alveg sama hvað okkur þykir til um einstaka forystumenn Sjálfstæðisflokksins eða fyrri tiltektir þeirra.

Framtíðin skiptir meira máli. 

Hugsum kalt og yfirvegað.

 

5 % þröskuldurinn er of lágur

til þess að komast inn á Alþingi.

það yrði allt annað yfirbragð á Alþingi Íslendinga ef þröskuldurinn inn á þingið yrði 7 % en ekki 5 %.

Það myndi fækka í larfahópnum sem dregur þingsvipinn niður og stuðlar á menningarlausri framkomu  innanhúss. Bara það að þingmenn væru vel klæddir eins og menn myndi hjálpa úr lágmenningunni sem þar ríkir. Og fækka í hópi þeirra lélegustu  sem þar ríða húsum og eru oftar afurðir litlu flokkanna. Sem voru til sýnis í síðustu ríkisstjórn.

Einmenningskjördæmi væru líka leið til að hafa meira af vitibornu fólki á Alþingi.En það er líklega ekki stemning fyrir því hér á landi.

Ríkisframfærsla stjórnmálaflokkanna er annað slys. Alvöru flokkum  er ekki vorkunn að lifa eða deyja á eigin aflafé og frjálsum framlögum.  Það var slys að Sjálfstæðisflokkurinn skyldi gangast inn á það með litlu ljótu klíkuflokkunum að ríkisvæða reksturinn.Ef þeir væru á eigin vegum myndi óþarfa framboðunum fækka og spillingin minnka.

En 5 %  þröskuldurinn inn á Alþingi er líka of lágur og hækkun hans í 7 % myndi laga ástandið.

 

Gæjinn í Vegas varð vitlaus

án þess að nokkur sæi það koma.Góður ríkur gæji sem er í lagi í öll þessi ár en verður svo vitlaus. Hann hefði alltaf fengið byssuleyfi fyrir atburðinn þar sem hann var þá góður gæi og ekki vitað að hann væri að verða vitlaus.

Það er bara ekki á vísann að róa með það hver verður vitlaus næst. Kannski hefði STASI getað séð eitthvað grunsamlægt fyrir atburðinn. En þá þarf strangt eftirlit með öllum sem ekki verður við komið í venjulegum ríkjum.

Því er hætt við að svona atburðir gerist aftur og aftur. Hann hefði getað hent dínamíttúbum yfir mannfjöldann eða handsprengjum svona til að hugsa það að byssur einar og sér eru ekki allur vandinn.Mortari hefði verið enn hræðilegri. Sýruhausar og vitleysingar núverandi og verðandi eru því miður alls staðar. Ekki bara í USA. 

Því er samfélagið berskjaldað. Mannsöfnuðir eru auðveld skotmörk. AK-47 og þvílíkir kjörgripir mega nú kannski alveg vera háðir einhverjum strangari sér-leyfum án þess að setja byssulöggjöfina á annan endann. En regluverk eitt og sér mun aldrei tryggja okkur alveg fyrir Breivik-um og svoddan mönnum.

Því  miður er mannfjöldi alls staðar auðvelt skotmark. Þessvegna höfum við sérsveitina  mætta á 17.júní. Eftirlit hjálpar en er ekki einhlítt. Hvorki hér né í LasVegas.

Hver verður vitlaus næst er ekki gott að vita.