Hverjum klukkan glymur?

í bankanum? Vilhjálmur Bjarnason veltir samtímanum fyrir sér á sinn hátt. Þeir sem ekki lesa Mogga í dag geta dottið um þessa grein hér í heild sinni sem mér fannst eftirtektarverð:

Villi segir:

"»Ég heyri sagt að þú hafir keypt banka Olavius Olavius, sagði Arnas Arnæus. Er það rétt? Olavius Olavius hófst í sæti sínu og ansaði: »Hef ég keypt banka eða hef ég ekki keypt banka? Hver hefur keypt banka og hver hefur ekki keypt banka? Hvenær kaupir maður banka og hvenær kaupir maður ekki banka? Fari í helvíti sem ég keypti banka. Og þó.«

 

Það er efinn sem hefur leitað á hug heillar þjóðar sem varð að martröð í vikunni. Jón heitinn Hreggviðsson var að bjarga sér þegar hann stal snæri sér til bjargálna. Jón var aldrei skúrkur. Sennilega drap hann aldrei böðul sinn. Böðullinn drukknaði í ælu sinni. Jón var þrautseigur íslenskur alþýðumaður. Nú höfum við skúrka. Suma er ef til vill ekki hægt að dæma skúrka því þeir voru svo vitgrannir, að eigin sögn. Olavius Olavius er nútíma íslenskur viðskiptafrömuður, sem kaupir og selur eignir með þeim aðferðum sem hann telur sér henta og hæfa hverju sinni. Sennilega verður Olavius Olavius mikið skáld því hann er tilbúinn að ganga lyginni á hönd, alls staðar, í öllu og ávallt.

 

Vissi enginn neitt?

 

Það er sárt til þess að vita að þeir sem áttu að gæta að hagsmunum íslenska ríkisins þegar heimilissilfrið var selt lýsa sig jafn fávísa og raun ber vitni þegar það koma fram gögn við ein »merkustu« viðskipti þessarar aldar. Vissi bílstjóri Olaviusar Olavius ekki neitt, hafandi verið viðskiptaráðherra og seðlabankastjóri?

 

Reyndar er það svo að Olavius Olavius býr utan Íslands flestum stundum en hefur þó haft aðsetur á sveitasetri á Vesturlandi á stundum. Hann telur Íslendinga fátæka þjóð og telur sig geta komið fram við hana eins og skrælingja og þess vegna alltaf sagt; ef ég get einhverja ögn af einhverju tagi, sama hvað það er lítið, þá geri ég það í augsýn alls heimsins. Þannig verður niðurlæging Íslendinga mest.

 

Erlendir bankar

 

Sá er þetta ritar hefur haldið uppi spurn um það á meðal erlendra bankamanna hvers vegna ekki er stofnað útibú erlends banka á Íslandi. Svörin hafa ávallt verið á einn veg; við höfum þau viðskipti sem við þurfum, það er óþarfi að nálgast Ísland á annan veg en í skjalatösku.

 

Því var það sjálfsögð spurning árið 2003 að spyrja; hverjar eru fyrirætlanir yðar, herrar mínar, þegar þið kaupið Búnaðarbankann án þess að skoða hrossið? Enda kom á daginn, reyndar 14 árum síðar og þegar andlagið var komið í gjaldþrot, að það hefur enginn erlend fjármálastofnun áhuga á að kaupa banka á Íslandi. Það vekur jafnvel furðu mína að nokkur banki vilji lána til Íslands þegar viðskiptasiðferði er á jafn lágu plani og lýst er í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis um sölu á hlut ríkisins í Búnaðarbanka Íslands hf. árið 2003.

 

Þegar rannsókn hefst er rétt að leggja fram rannsóknarspurningu. Hvernig má það vera að gerendur í bankahruni skuli koma út úr hruninu uppréttir með smávægilegt kusk á hvítflibbanum?

 

Hvað með auðlegð gerenda?

 

Það er ef til vill öfund að spyrja svona, en þó!

 

Það liggur fyrir í vitnisburði stjórnarmanna í Glitni banka hf. að auðlegð fyrrverandi forstjóra bankans byggist á markaðsmisnotkun. Glitnir banki hf. keypti hlutabréf hans til að koma í veg fyrir verðlækkun á hlutabréfum í bankanum.

 

Það liggur ljóst fyrir að gerandinn í hruni Landsbanka Íslands hf. stendur uppréttur og þjóðin á mikil viðskipti við símafyrirtæki hans og svelgist ekki á. Það eru til gögn um það hvernig eignarhlutur hans í bankanum var fegraður af endurskoðanda bankans, hagsmunagæslumanni allra hluthafa. Hvernig var skuldauppgjöri þessa merka manns við bankann háttað? Það er rannsóknarefni, sem aðra hluthafa og þjóðina varðar um.

 

Það liggur fyrir að gerandinn í Kaupþingi hf. stendur uppréttur og rekur umfangsmikil viðskipti á Íslandi og um norðurálfu. Hvernig var skuldauppgjöri hans við Kaupþing hf. og íslenska banka háttað?

 

Egla hf. var með 10 milljónir í hlutafé. Kaupþing hf. lagði fram 100 milljónir Bandaríkjadala til að kaupa Búnaðarbanka Íslands hf. Svo virðist sem vitorðsmenn hafi sviðið út aðrar 100 milljónir Bandaríkjadala úr sameinuðum banka. Hinar upphaflegu 10 milljónir skipta engu í þessu ferli. Það skiptir ef til vill ekki sköpum, ef banki var ekki starfhæfur, hvort út úr honum var sviðið 100 milljónum dölum meira eða minna.

 

Það er víst besta leiðin til að ræna banka að eiga hann. Svo segir William K. Black.

 

Kúguð þjóð í lífsháska

 

Með því að láta viðgangast viðskiptatilburði eins og viðhafðir voru í viðskiptum með Búnaðarbanka Íslands hf. megnum við hvorki að sigla né versla. Þess vegna eignumst við aldrei peninga. Þess vegna verðum við ekki aðeins kúguð þjóð, heldur einnig þjóð í lífsháska."

Það er fáum gefið að setja fram svona alvarlegar hugleiðingar á svona yfirþyrmandi snjallan hátt.Og næsta víst að ég finn ekki hæfileg íslensk orð til að nota yfir þessa blöndu af  kaldhæðni og íróníu heimsósómans sem í þessari ritgerð felst.

Mér finnst makalaust og svíður enn ef allir þeir upptöldu menn sem af mér stálu flestu af því litla sem ég átti eftir ævistarfið  geta bara velt sér í því fé og hlegið að mér. Þó er sviðinn auðvitað minni en var þegar maður þurfti lyf á hverju kvöldi til að geta fest dúr á auga. Og maður veit ekki hvað af þessu leiddi heilsufarslega í tímans rás.

Maður er auðvitað að reyna að rétta fram hinn vangann á kristilegan hátt en það tekur tíma.Í því skyni er ég að hefja lestur á bók Björgólf Thors sem mér finnst skemmtileg og vel skrifuð þar sem ég er staddur í uppvexti hans. Ég minnist orða sem ein þýsk stelpa sagði við mig fyrir 60 árum að sérhver manneskja hefði eitthvað gott við sig, það væri bara manns sjálfs að finna það.Og líklega er það svo. Hitt eru bara krónur og aurar sem maður fer hvort sem er ekki með. En menn munu þó að síðustu mega fara með drauma sína með sér án afskipta annarra.

"„... það er ekkert einstakt happ, hvorki hækkað kaup né betri veiði, sem getur læknað skáldið af sársaukanum, ekkert nema betri heimur. Þann dag sem heimurinn er orðinn góður hættir skáldið að finna til, en fyrr ekki. En um leið hættir hann líka að vera skáld."

"„Þar sem jökulinn ber við loft hættir landið að vera jarðneskt, en jörðin fær hlutdeild í himninum, þar búa ekki framar neinar sorgir og þessvegna er gleðin ekki nauðsynleg, þar ríkir fegurðin ein, ofar hverri kröfu."

Hverjum klukkan glymur í bönkunum er enn óséð.

 

Leppar og lygafléttur

Svo skrifar athafnamaðurinn Björgólfur Thor um bankasvindl ex-convicts Ólafs Ólafssonar, viðskiptafélag Dags bergþórusonar og Borgarstjórnarmeirihlutans í Reykjavík sem Halldór Auðar Svansson er ábyrgur fyrir í heild sinni.

"Ég má til með að tjá mig um skýrsluna um einkavæðingu Búnaðarbankans, þar sem fram kemur að Hauck & Aufhäuser dæmið var allt ein lygaflétta. Rétt eins og í Al-Thani málinu nokkrum árum síðar var hönnuð lygaflétta til að blekkja stjórnvöld, markaðinn og almenning.

Hópur þjóðkunnra tækifærissinna setti saman Svika-hópinn sem átti ekkert erlent fjármagn og var skuldsettur upp að öxlum, notaðist við lánsfé og tók síðan fleiri lán til viðbótar. Allt einkavæðingarferlið breyttist strax og Svika-hópurinn kom að því. Einkavæðing beggja banka fór þá að miðast í öllu við þarfir þessa hóps og óskir, tímasetningar og framkvæmd öll fór eftir duttlungum hans. Ég skrifaði m.a. um þetta í bók minni, Billions to Bust and Back:

  

Ég hefði átt að snúa baki við öllu saman þegar ég áttaði mig á því hvað var í gangi. Ég hefði átt að segja: „Það er skítalykt af þessu og það er hættulegt.“ Innsæið sagði þetta líka en ég hlustaði ekki af því að ég hélt að ég yrði útmálaður sem misheppnaður og tapsár ef ég færi að halda því fram að samningurinn væri fyrirfram ákveðinn. Þess í stað skrifaði ég bréf til Davíðs forsætisráðherra, Geirs Haarde fjármálaráðherra og einkavæðingarnefndar og mætti í fjölmiðlaviðtöl þar sem ég sagði að einkavæðingarferli beggja bankanna væru ógagnsæ og óskýr. Ég sagði þeim að einkavæðingarreglur í Búlgaríu væru skýrari en þær íslensku. En athugasemdirnar fengu enga athygli. Síðar fyrirskipaði þingið rannsókn en þar var farið á hundavaði yfir hlutina. Eftir hrunið kom í ljós að það sem ég hafði verið að segja átti rétt á sér.

 

 

 

Svika-hópurinn þurfti samt að sýna fram á, að hann styddist við öflugan, erlendan banka, til að eiga von til þess að ríkið vildi selja þessum samansafni lukkuriddara ráðandi hlut í Búnaðarbankanum. Lengi vel létu þeir eins og franski stórbankinn Société Général væri með þeim í kaupunum, en að lokum reyndist stóri, erlendi bankinn vera lítill, þýskur einkabanki sem enginn þekkti til. Og sá banki bara ómerkilegur leppur Ólafs Ólafssonar.

 

Svo vel þótti Ólafi Ólafssyni og mönnum hans til takast með blekkingarnar, að þeir voru reiðubúnir að endurtaka leikinn rúmum 5 árum síðar, haustið 2008, og þá með riddara á arabískum hesti, sem kom til bjargar á ögurstundu. Um þær æfingar hefur Hæstiréttur haft miður falleg orð:

 

 „ . . . þaulskipulögð, drýgð af einbeittum ásetningi og eindæma ófyrirleitni og skeytingarleysi“

• „ . . . beindust í senn að öllum almenningi og fjármálamarkaðinum hér á landi í heild“

  

Þessi orð er allt eins hægt að nota um fléttu Ólafs Ólafssonar og „the usual suspects“ við kaupin á Búnaðarbankanum.

 

Ég hef alltaf verið hlynntur ítarlegri rannsókn á einkavæðingu Landsbankans og Búnaðarbankans 2002 og 2003 og ítreka það nú. Það er löngu tímabært að sú saga verði öll sögð, svo þeir beri skömmina sem eiga hana og aðrir fái uppreist æru. Og tímabært að stjórnmálamenn standi við yfirlýsingar sínar um gagnsæi. Ég er reiðubúinn að mæta fyrir hvaða nefnd sem er og fara ítarlega yfir einkavæðingu Landsbankans."

Þá hafa menn það frá manni sem án ef skilur um hvað málið snýst. Ólafur stal af mér litla kallinum því sem mig munaði um og það fyrirgef ég honum ekki. Björgólfur myndi varla skilja svo smáa upphæð. En hún skipti mig máli.

Ég tapaði líka á Landsbankanum og þar með Björgólfunum báðum. Það skipti mig líka ekki síður máli þó hún sé míkróskópisk á þeirra mælikvarða. Ég fyrirgef þeim það ekki heldur. Voru þeir bara ekki líka báðir sagðir leppar rússnesku mafíunnar ef ekki hreinir mafíósar sjálfir. Voru þeir ekki til dæmis fljótir að opna útibú Landsbankans í Leningrad? Hvernig var frásögn Ingimars arkitekts af vélbyssuvæddum viðskiptunum við þá feðga? Af hverju þagnaði hann skyndilega?

Er þessi einkavæðing bankanna ekki bara eins samfelld saga Leppa og lygaflétta sem nú á endilega að fara að endurtaka með sölunni á Arionbanka?

 

Aulerí Pírata

er furðulegt. Þeir hafa í raun engar skoðanir nema að það eigi að spyrja fólkið álits. En ef álit fólksins passar ekki við skoðun þeirra ráðamanna þá er ekki hægt að nota skoðun fólksins. Menn minnast þess hvernig Birgitta tók á römgum skoðunum frambjóðenda á sínum tíma.

Svo segir Páll Vilhjálmsson um þessa tvíhyggju Pírata:

"Allt frá Forn-Grikkjum snýst pólitík um valkosti. Aþenskir stjórnmálamenn töluðu á þjóðfundum og mæltu fyrir þessum eða hinum valkosti við úrlausn mála. Öll vestræn stjórnmál byggja á greiningu á ástandi og tillögum til að breyta eða festa í sessi stöðu mála. Spurningar út í loftið án svara eru merkingarleysa.

Píratar á Íslandi kunna ekki einföldustu grunnatriði stjórnmála. Píratar hafa enga skoðun, þeir vilja bara ,,spyrja þjóðina." Píratar vita ekki hvort þeir vilja í Evrópusambandið, þeir vita ekki einu sinni hvort þeir vilja sækja um aðild. Þeir ætla að spyrja þjóðina.

Til að lýðræði verði annað en markleysa þarf að vera staðfastur vilji og sannfæring á bakvið valkosti sem kosið er um. Það dettur engum í hug, nema kannski Pírötum, að kjósa um hvort það eigi að vera sól á morgun eða rigning, eða hvort heimurinn eigi að vera friðsamur eða í ófriði.

Spurningalýðræði Pírata gerir stjórnmál að leikhúsi fáránleikans þar sem spurningum er svarað með spurningum: eigum við ekki að spyrja þjóðina hvort hún vilji þjóðaratkvæðagreiðslu? Eða þykjast Píratar einir hafa rétt til að spyrja spurninga?"

Það er sem sagt allt í lagi  með dæmda glæpamenn eftir siðferðismati Pírata þegar þeir eru komnir úr tugthúsi? Allt í lagi með fyrrverandi fíkla sem eru nægilega edrú þessa stundina til að geta verið í umferð?  Það er ekkert verið að leita að fólki fyrir Pírataflokkinn sem er í lagi að upplagi?  Var AlCapone bara í lagi eftir að hann losnaði úr fangelsinu? Skipti fortíð hans engu máli? Skiptir fortíð manna engu máli? Er ISIS-liði bara í lagi sem hælisleitandi og æskilegur innflytjandi til Íslands?

Ólafur Ólafsson er þá lagi sem viðsemjandi Borgarstjórnar af því að hann er utan girðingar núna? Og stærstu málin hans nýuppkomin eru líklega fyrnd sem gerir hann þá enn æskilegri viðsemjanda fyrir Reykjavíkurborg að dómi Píratafulltrúans?  Hvað sem líður áliti flokksmanna hans og kjósenda?

Ég er ekkert búinn að fyrirgefa Ólafi Ólafssyni minn eignamissi í KB-banka.Hann stal hlutnum mínum fyrir sig og núna er hann að nota þýfið til að græða með Degi Bergþórusyni í skjóli nafna míns Auðars Svanssonar.  

Flottur félagsskapur þessi Pírataselskabur og siðferðið akkúrat passandi fyrir það allsherjar Aulerí sem þessi Pírataflokkur er.

 

 

Bravó Bjarni

Undir lok þessarar viku hyggst ríkisstjórnin kynna hugmyndir að lækkun hins svokallaða almenna þreps virðisaukaskattskerfisins sem í dag stendur í 24%. Það var síðast lækkað úr 25,5% í ársbyrjun 2015. Þetta boðaði Bjarni Benediktsson, forsætisráðherra, í ræðu á aðalfundi Samtaka atvinnulífsins í Hörpu í gær. Sagði hann að hugmyndirnar yrðu kynntar samhliða framlagningu ríkisfjármálaáætlunar.

 

»Með því að gera það þá getum við tekið töluvert forskot á Norðurlandaþjóðir varðandi það á hvaða stað við erum með almenna þrep virðisaukaskattsins,« sagði Bjarni.

 

Sagðist hann telja að nú væri rétti tíminn til að stíga skref í þessa átt, í kjölfar þess að markviss skref hefðu verið stigin til þess að einfalda innheimtukerfi tengd vörugjalda- og tollakerfinu.

 

Ferðaþjónustan í almennt þrep

 

<sw,-12><ys,1>Í dag er ferðaþjónustan skattlögð í lægra þrepi kerfisins sem er 11%. Benti Bjarni á að sú gríðarlega fjölgun ferðamanna sem orðið hefur í landinu gæfi tilefni til að spyrja sig hvort ástæða væri til að halda virðisaukaskatti á greinina í lægra þrepi. »Erum við hér með atvinnugrein sem í heild sinni er réttlætanlegt að halda í undanþáguþrepinu, lægra þrepinu, í þeim tilgangi að styðja við og auka viðgang hennar,« sagði hann.

 

Svigrúm til frekari lækkana

 

Í ræðu sinni boðaði hann einnig lækkun tryggingagjalds á kjörtímabilinu.

 

<sw,-12>»Atvinnulífið hefur kallað eftir lækkun tryggingagjalds og við munum lækka tryggingagjaldið á þessu kjörtímabili en við ætlum ekki að fara út í skattalækkanir á röngum tíma. Við munum þurfa að tímasetja slíkar aðgerðir með hliðsjón af því sem er að gerast á vinnumarkaði og að öðru leyti í opinberum fjármálum,« sagði Bjarni en ítrekaði að í sínum huga væri ljóst að slíkt svigrúm myndi fást á kjörtímabilinu sem nú stendur yfir."

 

Nú er um að gera að hlusta ekki á vælð í ferðaþjónustunni heldur framkvæma þessa nauðsynlegu aðgerð. Rúturnar fara að innskatta rekstrarkostnaðinn og opna klósettin.Það er framför og ekki verða þeir á móti.

 

Bravó Bjarni!

 

Er rétti tíminn að selja gullgæsir?

fyrir Íslenska ríkið þegar nærri 8 % hagvöxtur stendur yfir?

Ríkið er kannski að borga undir 4 % vexti af skuldum sínum. Er á sama tíma að fá allan þennan hagvöxt og arð af þeim eignum sem það er að selja?

Er ekki í lagi af fara sér hægt í að selja gullgæsir meðan þær verpa?

Dagur B. velur viðskiptafélaga

vandlega.

Ólafur Ólafsson situr að öllum lóðunum í Vogabyggðinni.

Sá maður er manna vísastur til að láta gott af sér leiða og byggja ódýrt fyrir unga fólkið. Öll hann sviðskiptasaga og ferilskrá bendir ekki til annars. Vel tengdur í Austurlönd nær og til South Pacific og þekktur tónlistaráhugamaður.Alvanur í gjaldeyrisviðskiptum.

Það er ekki ónýtt fyrir Dag Bergþóruson sem aldrei hefur verið sterkur á svellinu í viðskiptum að fá tilsögn hjá svo vönum manni sem Ólafi þessum kenndum við Samskip, sem keyrir m.a.á hollenskum númerum til hagsbóta fyrir þjóðina.

Það er verst að Útvarp SAGA segir að hann Ólafur sé orðinn svo minnistæpur að hann gæti gleymt viðskiptafélaganum Degi Bergþórusyni og hverju hann er búinn að lofa honum?

 

Ja hérna bisnessmenn?

eru hér miklir á ferð í Seðlabanka.

Svo segir í Fréttó í dag:

" Rúmlega 6 prósenta hlutur sem Seðlabankinn seldi í Kaupþingi í nóvember í fyrra hafði hækkað í virði um 4 til 5 milljarða króna aðeins um tveimur mánuðum síðar.

Gengi bréfa Kaupþings rauk upp á eftirmarkaði um liðlega 30 prósent í lok janúar þegar hluthöfum félagsins var tilkynnt um samkomulag við Deutsche Bank þar sem þýski bankinn samþykkti að greiða um 50 milljarða til Kaupþings.

Kaupendur að bréfum Seðlabankans voru sömu vogunarsjóðir og eru núna í eigendahópi Arion banka. Seðlabankinn segist ekki hafa haft upplýsingar á þessum tíma um viðræður Kaupþings við Deutsche og að slíkt samkomulag væri í burðarliðnum.

Kaupþing vill ekki staðfesta að niðurstaða samkomulagsins hafi legið fyrir í október."

Vissi enginn neitt? Eða vissi einhver eitthvað? Varla hafa þeir sem keyptu ekki vitað neitt, bara grísað á gróðann. Svona eins og þeir sem keyptu VISA ? Bara grísað á gróðann því seljendur vissu heldur ekki neitt um framtíðina?

Hverjir trúa þessu öllu? Auðvitað eru engir bísnessmenn, bara grísarar.

Sema Erla Serdar

er í sjónvarpinu að kvarta yfir því að við gerum ekki nóg fyrir hælisleitendur. Það vanti samgöngur fyrir þá svo þeir komist út á meðal okkar okkar almennings?

Svo er myndskeið af tveimur labbandi hælisleitendum á leið í bæinn skirpandi á víðavangi. Hverju skirpa þeir?

Þetta fólk ber hugsanlega með sér sjúkdóma sem við erum jafnvel varnarlítil fyrir eins og dæmin sanna um fjöldasmit á HIV.  Af hverju er Víðines ekki frekar girt af með gaddavír og hælisleitendum haldið þar inni í búðum eins og samþykktir Evrópusambandsins gera ráð fyrir frekar en að þeir fái að valsa frjálsir meðal okkar?

Þetta fólk er hér án þess að við óskuðum eftir að það kæmi hingað. Viljum við það hér eða viljum við það ekki?  Viljum við það burt til baka til þess lands sem það kom frá samkvæmt Dyflinarreglugerð eða viljum við veita því ríkisborgararétt umsvifalaust eins og Rauði Krossinn og Sema Erla virðast vilja?.  Hvað skyldi þjóðin vilja?  Hver ræður eiginlega í þessu landi?

Er þessi Sema Erla Serdar  að tala fyrir munn íslensku þjóðarinnar?

Atvinnuþáttaka lífeyrisþega

skerða grunnlífeyri sé hún meiri en 25.000kr. Væri hægt að hugsa sér að allar atvinnutekjur bótaþega væru staðgreiðsluskyldar án persónuafsláttar í einhverjum sérstökum skattflokki? Grunnlífeyrir myndi þá aldrei skerðast hjá neinum.Lífeyrisgreiðslur úr lífeyrissjóðum skerti grunnlífeyri ekki heldur.Þeir hefðu hann framyfir almenna launþega á móti skattgreiðslunni sem ég veit þó núna ekki hver yrði. 

Er ekki hægt að reikna þjóðfélagið skaðlaust  á þann hátt en lífeyrisþegana ánægða og í plús?

Getur þetta ekki verið lausn á þessu deilumáli að atvinnutekjur hversu litlar sem þær eru skerði grunnlífeyrinn? Sem var lífeyrir en ekki tryggingabætur hversu mjög sem stjórnmálamenn snúa núna út úr upphaflegu innihaldi almannatryggingalaganna sem Sjálfstæðisflokkurinn og AlÞýðuflokkurinn komu á 1947.

1947 var líka árið sem Ólafur Thors fékk afhentan Reykjavíkurflugvöll frá Bretum f.h.íslenska Ríkisins að mér viðstöddum sem Dagur Bergþóruson þykist núna með svipuðum útúrsnúningi eiga núna einn. Og virðist komast upp með það hvað sem þingmennirnir ropa fyrir kosningar.

Eða vill enginn yfirleitt leysa þetta mál með atvinnuþátttöku eldri borgara. sem þjóðfélagið vantar sárlega, öðruvísi en með hótunum um stórhækkun skatta á allan almenning? Hvenær glataðist upphaflegi tilgangurinn og getan í lögunum frá 1947 fyrir atvinnuþátttöku lífeyrisþega?

Elítan ræður

yfirleitt öllu í innflytjendamálum og mótar fjölmenningarstefnu okkar Evrópuþjóðanna ekki síður en Íslendinga. Hún er einskonar dularfullur Guðjón bak við tjöldin. Hún er alþjóðleg.Ein birtingarmynd hennar  er Humphfrey í þáttunum góðu: Já ráðherra.

 https://www.chathamhouse.org/expert/comment/what-do-europeans-think-about-muslim-immigration

 

Elítan hefur yfirleitt vit fyrir pöplinum sem er venjulega svo heimskur að það er hægt að stjórna honum með því að slá ryki í augun á honum á einfaldan hátt. Adolf Hitler sýndi hvernig þetta er gert. Og margir stjórnmálamenn eftirtímans hafa fetað í fótspor hans, ekki síst hér á landi.Öskrað og alhæft um hvernig þeir ætli að bjarga öllu á einfaldan hátt. Vinstrimenn eru mest áberandi í þessum hópi því þeir eru yfirleitt líka jafn vitlausir og litli maðurinn. Hann rekur sig svo á það eftir kosningar að þeir eru getulausir til flestra verka og litli maðurinn endar uppi verr settur en fyrir kosningarnar.Þá koma hægri mennirnir sem öskra ekki eins hátt og ástandið skánar tímabundið því þeir eru ögn skynsamari yfirleitt.

En þessi öskur vinstri elítunnar virka ekki endalaust. Það er brotpunktur í litla manninum sem hann finnur á eigin skinni. Það er ekki hægt að ljúga endalaust að honum. Bara þangað til að gengið er fram af honum og elítan gáir ekki að sér í sérgæsku sinni.

Donald Trump sannaði þetta óþyrmilega í Bandarísku Forsetakosningunum. Litli maðurinn hefur aðra skoðun en þá opinberu þegar elítan hefur gleymt sér í græðginni og er farinn að níðast á litla manninum. Þá rís hann upp.

Hvað finnst fólkinu í aðildarlöndum Evrópusambandinu um innrás Múslímanna? Þetta línurit sannar að það er til allt önnur skoðun en frú Merkel hefur og hennar líkar.

10.000 manns voru spurð í þessum löndum. Menntaða fólkið var í minnstri andstöðu og andstaðan vex eftir því sem kemur ofar í aldri.En niðurstöðurnar eru nægilega afgerandi til þess að góðafólkinu í vinstriflokkunum öllum er betra að taka mið af því ef þeir ekki vilja þurrkast út þegar íslenskur Trump kemur fram.

 

Spurning er þá hvernig þetta er hér á landi? Er fólkið sömu skoðunar og okkar Guðjón bak við tjöldin sem öllu ræður í innflytjendamálum Íslands?

Það fæst ekki kannað því að enginn í elítunni þorir að hætta á að sannleikurinn komi í ljós. Þá yrði hún að breyta um tón ef hún ætlar að ráða áfram.