Enga múslíma

sem innflytjendur til Vesturlanda frekar en orðið er.

Reynslan er yfirleitt sú að þeir aðlagast ekki vestrænum samfélögum, hvorki 1. kynslóð og ekki heldur 2. kynslóð eins og hann Masoud í London. Múslímar fyrirlíta okkur vestræna fólkið og allt sem okkur tengist, tungumál, trú, siði og venjur. Þeir ætla ekki að samlagast okkur og gera það ekki. Þeirra trú leyfir það ekki heldur að umgangast eða blandast Kuffar. Þess vegna eigum við ekki að taka við þeim.

Múslímar eru ekki hafandi í vestrænum samfélögum. Þeirra afstaða er allstaðar til vandræða, á vinnustöðum eða hvar sem er. Þeir eru svo gerólíkir í háttum og hugsun.Kvenfyrirlitning þeirra er alþekkt. Þeir eru því best komnir  heima hjá sér.

Enga múslíma til Vesturlanda.Þeir eru hreinlega hættulegur áhættuhópur og eiga að flokkast sem eins og til dæmis Bandidos eða Hells-Angels.

 

Hvert stefnir í heilsufarsmálum?

íslensku þjóðarinnar?

Gunnlaugur H. Jónsson eðlisfræðingur skrifa athyglisverða grein í Fréttó 23.mars. 

"Í slenska heilbrigðiskerfið er gjarnan sagt vera „eitt það besta í heimi“ og það staðfestir Hagstofan með þessari fyrirsögn: „Lífslíkur á Íslandi með þeim mestu í Evrópu.“ Með bólusetningum hefur því sem næst verið hægt að útrýma lömunarveiki, heyrnarleysi og margri annarri varanlegri örorku.

Með bæklunarskurðaðgerðum er hægt að skipta um og laga liðskemmdir sem áður leiddu til örorku. Með augnaðgerðum fá blindir sýn, með heyrnartækjum má laga heyrn og með hjartaþræðingum má lagfæra hjörtu og æðar.  Miðað við þessa upptalningu mætti ætla að heilbrigðiskerfið geti útrýmt örorku meðal Íslendinga sem ekki eru komnir á ellilífeyrisaldur.

Raunveruleikinn er allur annar. Öryrkjar eru hlutfallslega tvöfalt fleiri en annars staðar á Norðurlöndum. Aldrei hafa fleiri verið úrskurðaðir öryrkjar en á síðasta ári þegar úrskurðir um örorkumat voru 1.796 og fjölgaði um 22%. Samkvæmt tölum Tryggingastofnunar voru örorkulífeyrisþegar 16.765 á árinu 2015.

Á árinu 2015 fæddust 4.129 einstaklingar. Fjöldi öryrkja samsvarar fjórum heilum árgöngum og hefur fjöldi þeirra nær fimmfaldast á 30 árum og hlutfall þeirra á aldursbilinu 18-66 ára hefur aukist um 154%, úr 3,5% í 8,9%. Hvernig má það vera að fjöldi öryrkja margfaldast á sama tíma og læknavísindum fleygir fram? Ástæðan hlýtur að vera kerfislæg í þeim kerfum sem sett hafa verið upp til þess að meta örorku og til þess að aðstoða öryrkja við að fá bót meina sinna.

Óhuggulegar upplýsingar berast um pilluát Íslendinga og aðrar skyndilausnir. Fjölmiðlar eru undirlagðir af töfralausnum: fæðubótarefnum, vítamínum, ofurfæðu og lyfjum. Lyfjafyrirtækin setja árlega á markað nýjar lausnir í pilluformi við verkjum, ofvirkni, kvíða, svefnleysi og depurð. Öll eru þessi lyf sögð örugg til inntöku og rétt að börn fái viðeigandi lyf frá fæðingu. Íslendingar virðast vera sérstaklega móttækilegir fyrir töfralausnum. Hver man ekki eftir fótanuddtækjunum? Þau voru skaðlaus en það eru ekki örvandi lyf eins og rítalín og skyld lyf sem við notum í margfalt meira magni á Íslandi (260% meira) en í Svíþjóð.

Frá embætti landlæknis koma þessar fréttir: „Þá er Ísland orðið hæst í notkun verkjalyfja, örvandi lyfja, svefnlyfja og róandi lyfja, róandi og kvíðastillandi lyfja og flogaveikilyfja sem öll eru ávanabindandi.“

Margir geta hvorki vaknað, horft framan í daginn eða sofnað án þess að taka viðeigandi pillu. Íslendingar eru greindir með of mörg sjúkdómseinkenni sem lækna á með pilluátiAð undanförnu hafa verið gerðir sjónvarpsþættir og birst fréttir um það böl sem ópíumlyf (OxyContin) hafa valdið heilu bæjarfélögunum í Bandaríkjunum. Ópíumlyf hafa valdið dauða 200.000 Bandaríkjamanna á 20 árum. Það samsvarar því að 10 Íslendingar deyi árlega.

Það dóu tugir Íslendinga af of stórum skammti ávanabindandi lyfja á árinu 2016. Hlutfallslega er vandinn stærri en í Bandaríkjunum. Það er ekki létt verk að koma á samræmdum lyfjagagnagrunni á Íslandi. Margir læknar hafa til skamms tíma ekki nýtt hann og jafnvel barist gegn honum. Mikilvægt er að landlæknir fái stuðning til þess að þróa grunninn enn frekar og nýta til þess að rannsaka ávísanir á fíkla frá því að fyrsti lyfseðillinn er útfylltur þar til lyfjafíkill finnst látinn af of stórum lyfjaskammti. Stöndum með landlækni við að taka þéttar í taumana og herða eftirlit (viðurlög) með þeim sem mest vísa á vanabindandi lyf.

P.S. Auk þess legg ég til að rannsökuð verði örlög rítalínbarna miðað við önnur (of )virk börn."

Það er óhugnanlegt til þess að vita að nær tvær þúsundir manna skuli vera greindir em öryrkjar á ári hverju. Hvað sem líður framförum í læknavísindum, heilsubótarlyfjum og hjólhestanotkun.

Er ekki eitthvað mikið að?  Er þetta orðinn bísness að lát skrá sig öryrkja og fá fasta framfærslu?

Læðist ekki að einhverjum grunur um að maðkar séu í örorkumysunni ef allt stefnir bara niður á við í heilsufarsmálum þjóðarinnar?

 

Perlunni fleygt fyrir svín

á Öskjuhlíð.

Maður fór þarna sem stoltur gæd með þúsundir af erlendum ferðamönnum til að sýna þeim þetta fagra mannvirki. Maður fór þarna fyrir síðustu jól í það dýrðlegasta jólahlaðborð sem meður hefur nokkurn tímann séð. Perlan var full af lífi og þar var gott að koma. Á 4. hæð var flottur matsölustaður sem var troðfullur á sunnudögum og þangað kom ég gjarnan.

Nú síðustu 3 mánuði gengur maður óþrifaleg spónaplötuklædd göng þar sem manni er storkað með áletrun um að Perlan sé að ganga í endurnýjun lífdaga. Svínaríð er hinsvegar út um allt og framkvæmdir ganga nokkuð greinilega vísvitandi ekki neitt.

Maður fer upp á 4 hæð og horfir yfir skítinn niðri. Flestur borðbúnaður er í brott. Ömurleg sjoppa er þarna  með svo lítið og ómerkilegt úrval að fæstum gestum dettur í hug að stoppa. 

Degi Bergþórusyni hefur tekist gersamlega að eyðilggja staðinn.Allt til þess að koma Bjarna í Brauðbæ út eftir áratuga glæsilegan rekstur en kannski pólitískum andstæðingi sínum  og reyna svo  sitt ítrasta til að sverta ímynd og arfleifð Davíðs Oddssonar sem byggði Perluna á sínum tíma og ganga í þeim tilgangi eins óþrifalega um þetta einstæða listaverk og framast er mögulegt.

Nú er bara ein lyfta í gangi og tómir myndarammar gapa við gestum.Hin er biluð til langtíma.  Ég held að það væri hreinlegra að loka húsinu og skíra það SKELJASTAÐ eða GOLGATA heldur en að láta fólk horfa upp á þessa niðurlægingu. Dagur á bara eftir að koma upp skiltum fyrir utan með svívirðingum um Davíð Oddsson fyrir utan til að fullkomna verkið.

Dagur er líka búinn að leggja Iðnó í rúst með því að reka Möggu Rósu út eftir 18 ára farsælan menningarrekstur til þess líklega að troða vinum sínum að.

Fyrir utan Perluna standa tómhentir hljóðfæraleikarar úr bronsi. Þeir eru táknrænir fyrir þá eyðimörk sem þessi Dagur  Bergþóruson skilur eftir sig allsstaðar á sínum pólitíska ferli.Hann er eins og þeir pólitískt gersamlega holur og tómur að innan. Sem betur fer eru kosningar að ári.

Perlunni hefur Dagur fleygt fyrir svín og Iðnó á eftir henni.

Marta Guðjónsdóttir

greinir vanda Reykjavíkurborgar á glöggan hátt í grein í Mogga í dag. Þar segir hún:

"Á síðasta borgarstjórnarfundi lagði ég fram eftirfarandi tillögu: <ská>Borgarstjórn samþykkir að hefja viðræður við innanríkisráðuneytið um Sundabraut. Markmið viðræðnanna fælist í því að að vinna að arðsemismati og kostnaðargreiningu, ákvarða endanlega útfærslu og legu brautarinnar og tímasetja framkvæmdina.

 Tillagan sem týndist

Tillagan var samþykkt samhljóða - en þar með er ekki sopið kálið: Sambærileg tillaga var flutt í borgarstjórn af okkur sjálfstæðismönnum í október 2013. Sú tillaga var einnig samþykkt, henni vísað í borgarráð og þaðan í umhverfis- og skipulagsráð. Þá týndist hún í borgarkerfinu en henni skaut aftur upp kollinum tæpum þremur árum síðar, í umhverfis- og skipulagsráði, sem þá vísaði henni til umsagnar á umhverfis- og skipulagssviði.

 Á umhverfis- og skipulagssviði fékk málefnið prýðilega umsögn samgöngustjóra sem fjallar m.a. um Sundabraut í ljósi hins nýja aðalskipulags og bendir á meginmarkmið þess: »að stuðla að eins skilvirkum og öruggum samgöngum og kostur er án umfangsmikilla gatnaframkvæmda.« Hann fjallar einnig um Sundabraut í ljósi samnings ríkisstjórnar Steingríms J. og og Jóhönnu við sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu um frestun stórra vegaframkvæmda á samningstímanum, frá 2012-2022.

Meginmarkmið samningsins er »að tvöfalda a.m.k. hlutdeild almenningssamgangna í öllum ferðum sem farnar eru á höfuðborgarsvæðinu á samningstímanum«.

Hér mætti líklega bæta við: »Með góðu eða illu.«

Meginniðurstaða samgöngustjóra er svo eftirfarandi:

»Segja má að breyttar áherslur í skipulagsmálum hafi frestað byggingu Sundabrautar.

« Þetta segir allt sem segja þarf, enda engin tilviljun að eftir umsögn samgöngustjóra hvarf tillagan og hefur síðan ekkert verið aðhafst í málinu.

 

Ég mun því fylgja minni tillögu vel eftir svo hún ekki hverfi á tilviljunarkenndu flakki milli ráða og sviða borgarkerfisins.

  

Að gera eða gera ekki

 Meginstefnu núverandi borgarstjórnarmeirihluta verður best lýst með einu orði: Framtaksleysi.

Slóðaskapurinn er réttlættur með þeirri »hugsjón« að betra sé að gera ekkert en að gera eitthvað því ef maður geri eitthvað þá stuðli maður að mengun.

Svona speki hrannar upp mótsögnum eins og best kemur fram í stefnunni í samgöngumálum.Sú stefna

eykur stöðugt slysahættu í umferðinni,

dregur úr öryggi borgaranna með því að hægja á viðbrögðum lögreglu, slökkviliðs- og sjúkraflutingafólks

og með því að loka neyðarbrautinni,

þrengir tengibrautir og beinir þar með bílaumferð inn í íbúðarhverfi þar sem skólabörn eru á ferli,

leggur tímaskatt á vegfarendur með því að lengja ferðatíma þeirra og

eykur jafnframt eldsneytisnotkun sífellt fleiri farartækja í lausagangi og þar með umferðarmengun.

  

Neyðarástand í húsnæðismálum

 

Í skipulagsmálum er borgarstjórnarmeirihlutinn, öðrum fremur, ábyrgur fyrir neyðarástandi í húsnæðismálum ungs fólks með lóðaskortsstefnu sinni sem þau nefna »þéttingu byggðar«.

»Þétting byggðar« var einnig á dagskrá hjá vinstri meirihlutanum 1978-82 en þá voru engin ný íbúðahverfi skipulögð og lóðaskorturinn algjör.

Það segir líklega alla söguna, að 1994-2016 fjölgaði Reykvíkingum um 19 prósent á meðan fjölgun í nærliggjandi sveitarfélögum var 70 prósent.

 

Sundabraut hefur verið í bígerð í rúma fjóra áratugi, hefur verið á Aðalskipulagi Reykjavíkur frá 1975, var talin ein meginforsendan fyrir byggð í Grafarvogi, fyrir sameiningu Kjalarneshrepps við Reykjavík og er almenn forsenda frekari þróun byggðar til norðurs og norðaustur á höfuðborgarsvæðinu.

 Uppbygging í Geldinganesi

  Sundabraut myndi draga verulega úr ófremdarástandinu sem nú ríkir í umferðarmálum höfuðborgarinnar.

Lagning fyrsta áfanga myndi

létta mjög á umferðarþunga á Gullinbrú, Höfðabakka og Ártúnsbrekku,

dreifa umferðinni,

auka umferðaröryggi,

stytta vegalengdir og

draga úr umferðarmengun.

Síðast en ekki síst yrði hún mikilvæg öryggis- og flóttaleið ef til hamfara kæmi.

 

Gert er ráð fyrir að árið 2030 muni rúmlega 30 þúsund bílar fara um Sundabraut á sólarhring þó ekki sé gert ráð fyrir byggð í Geldinganesi.

En með tilkomu Sundabrautar myndi ferðatími frá efstu hverfum Grafarvogs að Miðbæ Reykjavíkur verði rúmlega helmingur þess sem hann er nú.

Þar með væri Geldinganesið komið í hlaðvarpann á Laugarnesinu og 101.

Geldinganesið er tilvalið landsvæði fyrir íbúðabyggð en

það er á stærð við allt Hringbrautarsvæðið að viðbættri Norðurmýri, eða frá Ánanaustum að Rauðarárstíg og frá Sæbraut að Hringbraut.

Það er því löngu orðið tímabært að bretta upp ermar, hefjast handa,

leggja Sundabraut og

úthluta ungu fólki byggingarlóðum í Geldinganesi á viðráðanlegu verði.

Vilji og áræði er allt sem þarf."

Þessi grein Mörtu Guðjónsdóttur borgarfulltrúa  Sjálfstæðisflokksins lýsir því vel hvílíkt stórslys fyrir Reykjavík öll valdatíð vinstri manna fra´Ingibjörgu Sólrúnu og Alfreð Þorsteinssyni  og nú síðasta valdaframlenging Dags Bergþórusonar í boði Pírata hefur verið fyrir Reykvíkinga.

Dagur B. Eggertsson og samstarfsmenn hans munu fara inn í söguna sem lélegustu stjórnendur og mestu fimbulfambarar sem nokkru sinni hafa verið í áhrifastöðum hjá Reykjavíkurborg eða jafnvel nokkru íslensku sveitarfélagi fyrr eða síðar. Skákir og tilfærslur fram og aftur, útþensla stjórnkerfisins og láréttar pappírstilfærslur og almennt froðusnakk læknisins Dags  og gagnfræðingsins Hjálmars  hafa engu skilað til framtíðar en miklu frekar skilið eftir sig ringulreið og rústir.

Það er þess vegna ástæða til að telja dagana fram að kosningum þegar tækifæri gefst loks til að hreinsa þessa óværu út af borðinu sem núverandi Borgarstjórnarmeirihlutinn er sem hefur dragbítandi áhrif á allt höfuðborgarsvæðið. 

Áfram með smjörið Marta Guðjónsdóttir

Smáskammtalækningar

sem Jóni Gunnarssyni er falið að tilkynna um af gnægtaborði Ríkisstjórnarinnar eru lýsandi fyrir það hvernig ekkert er hægt að gera af því sem þarf með hefðbundnum fjárveitingum sem eru alltaf smáskammtalækningar síðan Hellu-Ingólfur lét steypa veginn upp í Kollafjörð 1972 í stað þess að malbika hann á 5 ára fresti. Vegurinn er þarna ennþá í Kollafirði og við Hlégarð, óviðgerður með öllu eftir 45 ára samfellda þjónustu."Svona er feðranna frægð,fallin í gleymsku og dá."

Í gamla daga voru sumir smáskammtalaæknar gjarnan sagðir lækna menn til,eilífrar sælu.Eins og Ágúst nokkur sem Páll orti um:

Ágúst fer til andskotans

yfir þessu hlakka má.

Dropar þessa djöfuls manns

drepa þá sem smakka þá.

 

Ágúst heyrði vísuna og ætlaði heldur betur að hrista upp í gamla Páli. Páll þóttist koma af fjöllum og sagðist hafa ort um Ágúst þessa vísu:

Ágúst fer til englaranns

yfir þessu hlakka má.

Dropar þessa dánumanns

duga þeim sem smakka þá.

 

Einhverjir óþokkar hlytu að hafa snúið út úr fyrir sér hefði Ágúst heyrt vísuna öðruvísi. Ekkert varð af barsmíðum Ágústar í það sinn.

 

1.2 milljarður ofan á allt of lítið þegar það vantar 12 milljarða strax ef á að vera hægt að leysa árlegan vandann sem við blasir.

Ríkisstjórnin virðist ekki geta ákveðið að gera neitt í að láta ferðaiðnaðinn borga.

3.0 milljónir ferðamanna þurfa að borga 4.000  kr. hver. Það er aðgangsmiðinn að Íslandi. 30 Evrur

Danke Schon and Thank You!

Allt annað eru smáskammtalækningar sem yfirleitt bara drápu sjúklinginn hægt en örugglega.  

Píslarvættin?

Konungur Bloggaranna Páll Vilhjálmsson gerir skarplega athugasemd við kynjavæl kellinganna. Palli segir:

"Ímyndinni um konur sem fórnarlömb er haldið á lofti þegar hallar á þær á afmörkuðum sviðum samfélagsins, t.d. í forystu sveitarfélaga. Á þeim sviðum þar sem konur eru ráðandi ríkir þögnin ein.

80 prósent kennara í grunn- og framhaldsskólum eru konur. Hvar er umræðan um þá staðreynd?

Þegar konur yfirtaka heila starfsstétt er augljóst að þær hljóta að vera nokkru færri í öðrum starfsstéttum. Þjóðin er til helminga karlar og konur.

Val fólks á starfsvettvangi ræðst af margbreytilegum ástæðum. En hún er orðin nokkuð þreytt klisjan um að konur séu fórnarlömb."

Er þetta píslarvættis        tal ekki orðið dálítið lúið?

Persónuvernd?

og ýktar hugmyndir um hana hafa valdið gríðarlegu tjóni í íslensku samfélagi. Virðist það vera í réttu hlutfalli við útþenslu stofnunarinnar sem fjölgar nokkuð einkynja starfsliði sínu nokkuð stöðugt. Mér varð ljóst af fyrirlestri forstjórans á dögunum að hugmyndir stofnunarinnar  standa til mikillar útþenslu með víðtækum heimildum til forskrifta fyrir þjóðina og víðtæks refsivalds ef ekki er hlýtt. Þetta er dæmi um galna útþenslu ríkisstofnunar vegna sjálfbærra innanbúðar hugmynda um eigið ágæti og nauðsyn.Í dag var verið að auglýsa eftir tveimur nýjum stöðum lögfræðinga hjá Persónuvernd.

Fyrsti skaðinn sem þetta persónubull olli var þegar gagnagrunnur Kára á heilbrigðissviði var eyðilagður. Þvílíkt vísindalegt tjón sem þetta orsakaði í heilbrigðismálum fæst ekki bætt.

Karen E. Halldórsdóttir(já hún er dóttir mín með sjálfstæðar skoðanir sem hún ber ekki undir mig) og varaformaður bæjarráðs Kópavogs leggur til að Alþingi grípi inn í og takmarki rétt fólks á grundvelli Persónuverndar til að setja samborgara sína í hættu. Hún vill að foreldrar hafi ekki leyfi til að senda óbólusett börn á leikskóla þar sem þau geta smitað önnur börn. Hliðstætt því að menn mættu ganga með hlaðnar byssur ofan í miðbæ á laugardagskvöldum eða vera á almannafæri með smitandi fjöl-ónæma berkla eða HIV -smit eins og hverjir aðrir óskimaðir hælisleitendur.

Hvar byrja hagsmunir almennings og hvar endar persónuvernd einstaklingsins? Ríkið kostar alla menntun einstaklingsins. Á það ekki að ráða því hvaða bólusetningu hann fær eins og var með kúabóluna í gamla daga sem nú er víst orðin valkvæð. Á það ekki líka að ráða því hvað er gert við líffæri þeirra sem deyja vegna hagsmuna eftirlifenda? 

Alþingi þarf að taka sig saman í andliti og fara að ræða eitthvað annað sem er meira aðkallandi en brennivínsmál eins og þessi bólusetningarmál og gjaldtöku af ferðamönnum sem eru að eyðileggja vegakerfið og náttúruperlurnar okkar vegna persónuverndandi ræfildóms.

Afleikur aldarinnar

er salan á Arion banka.

Í Mogga í dag er gerð grein fyrir stöðunni:

"Ein stærsta fréttin af íslenskum fjármálamarkaði á síðustu misserum er salan á um þrjátíu prósenta hlut í Arion til erlendra fjárfesta. Margir hafa orðið til þess að tjá sig um þessi viðskipti og hvað þau þýða fyri íslenskan fjármálamarkað og sér í lagi íslenskt bankakerfi, en í þeirri umræðu hefur komið fram afar ólík sýn þátttakenda á þróun mála.

 

Til að skilja eðli og þýðingu ofangreindra viðskipta er mikilvægt að átta sig á kaupendahópnum og tilgangi viðskiptanna. Kaupendurnir eru fyrst og fremst þrír erlendir vogunarsjóðir, sem samkvæmt fréttum eru jafnframt stærstu eigendur Kaupþings, slitabús Kaupþings banka. Þar sem Kaupþing á 87% hlut í Arion banka í gegnum dótturfélag sitt, Kaupskil, þá eru þessir þrír vogunarsjóðir jafnframt stærstu endanlegu eigendur Arion banka, bæði fyrir og eftir viðskiptin. Ef við gefum okkur að hlutur vogunarsjóðanna í viðskiptunum sé nokkurn veginn í sömu hlutföllum og eignarhlutur þeirra í Kaupþingi þá hefur endanlegt eignarhald Arion banka lítið breyst við viðskiptin, en það sem hefur breyst er að hlutabréfin hafa færst frá Kaupþingi yfir í beint eignarhald vogunarsjóðanna.

 

En hver skyldi þá vera tilgangur viðskiptanna ef endanlegt eignarhald á Arion er lítið eða ekkert breytt eftir þau?

 

Í fyrsta lagi þá stuðla viðskiptin að auknu virði eigna Kaupþings og þar með hærri endurheimtum til eigenda og þar með talið kaupenda Arion. Þetta skýrist af því að Kaupþing skuldar íslenska ríkinu um 84 milljarða stöðugleikaframlag, en þessi skuld er með veð í öllu hlutafé Kaupþings í Arion og hana má einungis greiða upp með andvirði af sölu Arion og verður að greiðast að fullu innan 1-2 ára. Ef Kaupþing hefði ekki greitt skuldina, þá hefði ríkið gengið að hlutabréfunum í Arion án þess að Kaupþing fengi fyrir neitt endurgjald. Með því að kaupa Arion hlutabréf af Kaupþingi fyrir sem svarar upphæð skuldarinnar, um það bil 84 milljarða, er hægt að greiða hana upp og Kaupþing og sjóðirnir þurfa síðan einungis að selja sinn 87% hlut í Arion fyrir hærri fjárhæð til að hagnast á viðskiptunum, sem ætti að reynast auðvelt þar sem 84 milljarðar fyrir 87% hlut myndi þýða að hluturinn væri seldur á um 46% af eigin fé.

 

Í öðru lagi þá þýða viðskiptin að Kaupþing getur greitt upp ofangreinda skuld við íslenska ríkið fyrir gjalddaga hennar og þar með flýtt fyrir losun eigna Kaupþings og þar með útgreiðslum til eigenda, þar með talið sjóðanna sem keyptu hlutinn í Arion. Og tími er peningar.

 

Af ofangreindu er ljóst að líklegur tilgangur kaupanna á Arion er ekki að eignast banka á Íslandi, heldur að hámarka virði eigna til tiltölulega skamms tíma. Nýir eigendur eru ekki líklegir til að hafa sterka skoðun á þróun eða möguleikum íslensks bankakerfis og munu líklega reyna að selja Arion við fyrsta tækifæri, fáist fyrir bankann gott verð. Í þessu samhengi skiptir litlu máli að bandaríski bankinn Goldman Sachs sé með í kaupunum með lítinn hlut, því líklegast er að sá banki annað hvort haldi á hlutnum fyrir fjárfesta, eða að hluturinn sé þóknun hans fyrir framkvæmd viðskiptanna. Viðskipta sem hefðu verið töluvert flóknari í framkvæmd fyrir losun hafta, sem gæti skýrt tímasetninguna að einhverju leyti.

 

Íslenskt bankakerfi er vissulega statt á tímum talsverðra breytinga, en salan á Arion markar þar engin sérstök tímamót. Bankakerfið er eftir sem áður að langmestu í eigu ríkisins, sem er hvorki líklegt til að hafa skýra sýn né að bregðast hratt við breyttum aðstæðum, og fjárfesta sem hafa ekki hugsað sér að eiga og reka banka á Íslandi."

Það er glæsilegt að afhenda banka sem ríkið á að veði fyrir 84 milljarða sem hægt er að taka alla fjárhæðina út úr strax á fyrsta degi. Jafnvel afrek Steingríms J.(?) blikna í samanburði þótt skaðinn sem hann olli heimilum landsins fáist aldrei bættur.

Er eitthvað að því fyrir okkur að eiga allt hlutafé í Ation banka? Gefur hann ekki af sér marga milljarða í arð á hverju ári? Á hann ekki fullt af verðmætum eignum? Er hann ekki í vandræðum með allt eiginféið sitt?

Af hverju grípur ekki Alþingi inn í og hirðir bréfin í bankanum?

Salan á Arion er afleikur aldarinnar.

Bísnessmenn

miklir hljóta þeir frændurnir Benedikt og Bjarni að vera þegar þeir selja Aríon-banka ef menn lesa fréttirnar rétt í Mogga.

Kaupendurnir, sem okkur flest nema  Kötu Jakk varðar ekkert um hverjir eru, láta þá fá 49 milljarða en borga sjálfum sér út 54.5 úr því keypta. Síðan láta þeir bankann sjálfan borga 35 milljarða eftirstöðvarnar til Benedikts og Bjarna. Eiga þá það sem eftir er af ruslinu  og 5 milljarða í afgang. Þeir geta þess vegna afskrifað snaslið af bankanum og farið heim með næstu vél til Cayman eyja. 

Þetta hefðu einhvern tímann verið talin stjörnuviðskipti. Jafnvel á pari við kaup Óla á Olís á sínum tíma sem keypti félagið upp úr þess eigin kassa.

Er þetta orðinn hlutur eða er hægt að endurskoða eitthvað? Spyr sá sem ekki veit. Og kannski skilur maður þetta bara ekki? Eða misskilur það vitlaust?

Miklir bísnessmenn eru annars vandfundir í þessu lífi.

 

Hvað varðar okkur um vogunarsjóðina?

hverjir þeir eru. Svo lengi sem þeir koma með peninga þá er mér sama.

George Soros Pírati sem er sagður gersamlega mórallaus er hluthafi í Goldman Sachs. Mikið er mér sama. Veri hann bara velkominn. Ég þarf ekkert að skipta við hann frekar en ég vil. Katrín Jakk ekki heldur eða Bensi úr TM Software.

Peningar eru bara peningar. Okkur varðar ekkert um hverjir eru í þessum vogunarsjóðum svo lengi sem þeir borga.