Er bara ég nervös?

yfir því að við séum, að slaka of ört á takmörkunum í Kófinu? Sérlega af því að bólusetningarnar ganga hægar en við vildum.

Er bara ég nervös yfir því að við förum of óðslega í slökunum?

Ráðleysi

var áberandi í Silfri Egils sem ég var að hlusta á.

Sama lumman kom frá Ingu Sæland og venjulega. Það þarf að byggja brú frá þeim sem ekkert eiga og til þeirra sem allt eiga. Alræði öreiganna upp á nýtt. Engin tillaga hvernig eða hvenær. Núll stefna og engin raunveruleg ráð.

Þorgerður Katrín setur á langar ræður um upptöku Evrunnar sem lausn á öllum vanda þjóðfélagsins. Hún getur ekki skilið það að fólk er frjálst að því að nota Evru sín á milli og semja um vexti og verð í öllum viðskiptum. Það ríkir gjaldeyris-og viðskiptafrelsi á Íslandi. Að gefa útlendingi verð á mat í Evrum sem gildir þegar hann vil setjast til borðs í næsta mánuði eða þarnæsta eru aðeins  venjuleg viðskipti sem menn verða að taka og meta.

Alveg á sama hátt og til dæmis Samherji þegar hann selur namibískan fisk fyrirfram. Allir kostnaðarliðir verða að liggja fyrir ef maður er í viðskiptum og enginn einn semur allar leikreglurnar fyrirfram.Samt eru menn ávallt misheilagir eftir á þegar í ljós kemur óþægilegur sannleikur. Það er fáránlegt að halda að menn geti dregið töluð orð til baka. Það er aðeins hægt að breyta um skoðun eftir nánari athugun.

 

Það eru Sigurður Ingi og Bjarni Benediktsson sem leggja áherslu á að ekkert verður til af engu. Aðeins framleiðsla verðmæta er lífskjarabót hjá einni þjóð.

Sigmundur Davíð er skýr á því hversu loftslagsfötlun Katrínar Jakobsdóttur er farin að há henni og byrgja sýn um  hvað vandamálin snúast. Hún er að klyfja Ísland með óþarfa böggum í þessum svokölluðu loftslagsvanda þar sem lokun stóriðju hérlendis eða þannig ráðstafanir myndu þýða margfalt loftlagstjón fyrir heimsbyggðina þar sem landið er þegar það hreinast í heimi. Þetta stóra samhengi skilur ekki Katrín, lætur því ekki segjast og hamrar þetta loftslagsmál óháð öðru í tíma og ótíma og úr öllu samhengi.

Bjarni Benediktsson leggur áherslu á  að blanda ekki umræðum um fiskveiðistjórnarkerfið saman við misbeitingu auðs í stjórnmálabaráttu og rifjar upp pólitíska sögu Baugsveldisins sáluga. Það sama eigi við nú um auðjöfrana sem reyni að kaupa sér áhrif og lagabreytingar. Það hafi ekkert með auðlindakerfið sjálft að gera. 

Þórhildur Sunna skilar auðu sem við var að búast nema hatri á Sjálfstæðisflokknum sem er eina framlag Pírata í þessum þætti sem og í íslenskum stjórnmálum yfirleitt, eins og greinar og fyrirspurnir frá flokknum eru bestu dæmin um allt síðasta kjörtímabil.

Þessi þáttur sannar að Logi Már og Samfylkingin hefur engar tillögur í stjórnmálaum aðrar en að reyna að gera Sjálfstæðisflokkinn áhrifalausan. Hann vill  mynda einhverskonar Reykjavíkurmódel á Alþingi eftir þær mikilvægu kosningar sem framundan eru að mati Þorgerðar Katrínar, án þess að hún geti útskýrt hvert það mikilvægi sé ef frá eru talin einhver gjaldmiðilsmál sem hún endurtekur í síbylju. Sem væntanlega allir kjósendur sjá að hún er ekki að fara að breyta í einu né neinu sem hendi sé veifað.

Þorgerður katrín er því gersamlega ómarktæk í stjórnmálum dagsins alveg eins og Logi Már enda flokkar þeirra aðeins léleg afrit hvor af öðrum en eiga hinsvegar aðeins ráðleysið eitt sameiginlegt.

Forsjónin forði Íslandi rá því að þessi stjórnarandstaða nái einhverri vígstöðu eftir kosningarnar í haust. Það yrði Íslands ógæfu allt að vopni ef það ráðleysi bættist ofan á Kófið.

Sjáið þið muninn?

á Sjálfstæðisflokknum og litlu ljótu flokkunum?

Hverjir treysta flokksmönnum fyrir vali á framboðslistana?

Það er ekki verið að braska með efsta eða neðsta sætið eins og hjá Viðreisnarfylkingunni.

Það er ekki verið að hrossapranga með sæti á framboðslistunum í reykfylltum bakherbergjum.

Menn eru ekki bara sjálfkjörnir út á eitthvað sem enginn sér.

Svo segir í fréttum:

"

Guðrún Hafsteinsdóttir, oddviti Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi. 

 

Fréttablaðið/Ernir Eyjólfsson

Próf­kjör Sjálf­stæðis­flokksins í Suður­kjör­dæmi lauk í gær og hlaut Guð­rún Haf­steins­dóttir, fram­kvæmda­stjóri Kjöríss flest at­kvæði í fyrsta sæti. Þing­maðurinn Vil­hjálmur Árna­son lenti í öðru sæti á lista flokksins en hann sóttist eftir fyrsta sætinu. Alls greiddu at­kvæði 4.647 manns og lauk talningu at­kvæða seint í gær­kvöldi. Gildir seðlar voru 4.533 og auðir og ó­gildir 114.

Þau sem Frétta­blaðið ræddi við fyrir próf­kjörið sögðu annan brag á próf­kjörs­bar­áttu Sjálf­stæðis­manna en oft áður. Meiri sam­staða og sam­vinna hafi verið á milli fram­bjóð­enda. Þeir hafi ferðist jafn­vel saman um kjör­dæmið og nýtt kosninga­skrif­stofur hver hjá öðrum.

Guð­rún var sögð njóta yfir­gnæfandi stuðnings austan Markar­fljóts en við­mælendur blaðsins voru hins vegar sam­mála um að úr­slitin gætu ráðist í Reykja­nes­bæ þar sem lang­flestir kjós­endur eru.

Niður­staða kosninganna var eftir­farandi:

1. sæti Guð­rún Haf­steins­dóttir með 2.183 at­kvæði
2. sæti Vil­hjálmur Árna­son með 2.651 at­kvæði í 1. – 2. sæti.
3. sæti Ás­mundur Frið­riks­son með 2.278 at­kvæði í 1. – 3. sæti.
4. sæti Björg­vin Jóhannes­son með 1.895 at­kvæði í 1. – 4. sæti.
5. sæti Ing­veldur Anna Sigurðar­dóttir með 2.843 at­kvæði í 1. – 5. sæti.
6. sæti Jarl Sigur­geirs­son með 2.109 at­kvæði."

Guðrún hlýtur yfir 30 % þess atkvæðafjölda sem flokkurinn fékk í siðustu kosningum.

 

Suður			Atkvæði	%	Kjörd. sæti	Jöfn. sæti	Sæti alls	Þingmenn
	D		7.056	25,2	3	0	3	Kjördæmakjörnir   · Páll Magnússon (D)   · Sigurður Ingi Jóhannsson (B)   · Birgir Þórarinsson (M)   · Ásmundur Friðriksson (D)   · Ari Trausti Guðmundsson (V)   · Oddný G. Harðardóttir (S)   · Silja Dögg Gunnarsdóttir (B)   · Karl Gauti Hjaltason (F)   · Vilhjálmur Árnason (D) Uppbótar   [Meira]   · Smári McCarthy (P)
	B		5.230	18,6	2	0	2
	M		3.999	14,3	1	0	1
	V		3.321	11,8	1	0	1
	S		2.689	9,6	1	0	1
	F		2.509	8,9	1	0	1
	P		1.985	7,1	0	1	1
	C		871	3,1	0	0	0
	A		289	1,0	0	0	0
	T		101	0,4	0	0	0
Á kjörskrá: 36.154 Kjörsókn: 28.910 (80,0%)				Talin atkvæði: 28.910 (100,0%)

 

Það er vonandi að einhverjir spekingar fari ekki að halda því fram að þeir kunni betur að stilla upp framboðslista en þeir sem komust að þessari niðurstöðu. Ekki fitla við prófkjörsniðurstöður er mitt einlæga heilræði eftir langa viðveru í pólitík og framboðsmálum.

Látið fólkið ráða. 

Þá sjá menn muninn á flokkunum.

Næsti leikur Benedikts?

í pólitík?

Svo segir í fréttum:

"Benedikt greindi opinberlega frá þessu í stöðuuppfærslu á Facebook 21. maí. Þar skrifaði hann meðal annars: „Þar með er útséð um að ég verði í framboði fyrir Viðreisn að þessu sinni, en ég held áfram í pólitík og styð nú sem fyrr grunnstefnu Viðreisnar, enda hygg ég að ég hafi skrifað megnið af henni. Sjaldan hefur verið brýnni þörf fyrir einbeitta, frjálslynda rödd í samfélaginu og ég mun ekki láta mitt eftir liggja.“

Er ekki nokkuð ljóst að Benedikt leitar ekki að frjálslyndinu innan Sjálfstæðisflokksins sem hann yfirgaf vegna fylgisleysis við inngöngu í Evrópusambandið?

Hvað er þá eftir fyrir Benedikt? Ekki hættur í pólitík segir hann?

Er ekki Viðreisn búin að skella á nefið á honum? Varla getur hann stofnað nýja Viðreisnarfylkingu?

Er ekki Samfylkingin þá eini flokkurinn sem er eindreginn í  þeirri stefnu að ganga í ESB og Evrópuherinn? Löjtenent Zoëga  sil vous plaît?  

Logandi Má hann þá vera af ákefð ef það tækist? 

Nema að hann geti bara tekið Píratana yfir sem næsta leik? 

 

 

Pútín setur niður

varanlega með því að blessa yfir flugrán Lukachenkos.

Hvernig í veröldinni getur hinn frjálsi heimur látið þessa menn sleppa með þetta?

Hvernig skyldi Lavrov fara að því að verja þetta þegar Pútín setur svona niður?

Ætlar Pútín

virkilega að mæla flugráni Lúkasjenkós bót?

Sagt er að hann ætli að funda með ræningjanum í dag til að bakka hann upp?

Ég bara á erfitt með að trúa því að Pútín og ég tala ekki um Lavrov geti komið nálægt svona máli.

En hvað gerir Pútín?

SES í Valhöll

hittist fundahungrað í Valhöll í vikunni eftir smalakall formannsins snöfurlega Halldórs Blöndals.

 

Þar kynntu forystumenn áhersluatriði félagsins við komandi kosningar.

Ekki er að efa að eldri borgarar hafa mörg áhugamál sem þeim finnst á sig hafa verið hallað með á undanförnum árum.

Stjórn málamenn eru sagðir vera liprir með loforð fyrir prófkjör  og kosningar en kenna svo samstarfsflokkum um svikin þegar upp er staðið og efndir eru sagðar minni.

En fundur SES í Valhöll skerpir áherslur eldri borgara sem mörgum finnast samt vera endalaus heimtufrekja og ástæðulausar rukkanir um fríðindi.

Þorsteinn kagar og ragar

íslensk landbúnaðarmál í málgagni ESB í dag.

Þar kemst hann að þeirri niðurstöðu að íslenskir bændur framleiði dýrasta kjöt í heimi fyrir lægstu launin. Allt tal Guðna Ágústssonar um ágæti íslensks landbúnaðar sé í besta falli blindgata.Þá auðvitað sleppir hann opinberum stuðningi við landbúnað í Evrópusambandinu og reynir að gera okkar hlut sem verstan í samanburði.

Beina brautin í landbúnaðarmálum sem öðrum er sú stefna flokks Þorsteins, Viðreisnarfylkingarinnar, að ganga í tollabandalag Evrópusambandsins, taka upp Evru og ganga í Evrópuherinn væntanlega.

Í Bændablaðinu er hinsvegar yfirlit yfir þá styrkjaflóru sem til landbúnaðar rennur innan ESB.

"Með árlegu framlagi upp á rúma 7 milljarða danskra króna skipar Danmörk 14. sæti yfir þau lönd innan ESB sem fá mestan landbúnaðarstuðning frá ESB. Efst er Frakkland með nær 10 sinnum meiri stuðning en Danmörk.

Þetta eru tölur frá 2019 sem matvæla-, landbúnaðar- og sjávarútvegsráðuneytið í Danmörku hefur kynnt og eru frá Eurostat. Franskir bændur með tíu sinnum stærra land en þeir dönsku Um leið og franskir bændur fá 10 sinnum meiri stuðning en Danir þá verður samt að geta þess að landbúnaðarland franskra bænda er líka meira en 10 sinnum stærra en land danskra bænda. Þá eru franskir bændur að fá örlítið minna greitt á hvern hektara en danskir kollegar þeirra.

Á hæla Frakklands í stuðningsgreiðslum fylgja lönd eins og Spánn, Þýskaland, Ítalía og Pólland. Þannig fá fimm efstu löndin um 60% af heildarfjárveitingunni sem nemur rúmlega 400 milljörðum króna.

Þessi tala hefur farið hlutfallslega lækkandi um árabil og stendur nú undir þriðjungi af heildarfjárlögum ESB. Á árinu 2007 námu niðurgreiðslur til landbúnaðar hjá Evrópusambandinu um helming fjárlaganna, að því er fram kemur í frétt Landbrugsavisen.

Bændur á Möltu fá langmest á hvern hektara Tölurnar sýna einnig hvaða lönd fá mestan stuðning í krónum á hektara landbúnaðarlands. Þar er bæði um að ræða beinan stuðning, markaðsstuðning og stuðning vegna áætlunar um þróun landsbyggðar. Malta og Kýpur fá þó ekki mikinn stuðning samanlagt í krónum en talin fá langmestan stuðning fyrir hvern hektara ræktaðs lands. Þannig fá bændur Möltu 13.051 kr. á hektara sem er nærri fimm sinum meira en danskir bændur fá.

 

 

Bændur á Kýpur fá svo 4.914 kr. á hektara. Í þriðja sæti koma svo bændur í Grikklandi sem fá 4.475 krónur á hektara, en þeir eru í sjöunda sæti hvað heildarstuðningsgreiðslur varðar með tæplega 20,4 milljarða Dkr.

Til samanburðar fá danskir bændur 2.800 danskar krónur á hektara af ræktuðu landi. Við þetta má bæta að meðalbóndi í Danmörku getur fengið beinan stuðning við land sitt upp á um 1.900 danskar krónur. Þar á meðal er það sem er kallað grænn stuðningur. /HKr. " 

Makalaust að fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins skoðar ekki hið stóra samhengi hlutanna. Landbúnaður ESB ríkjanna er rekinn á stórkostlegu styrkjakerfi sem yfirskyggir öll íslensk landbúnaðarmál.

Aðdáendur ESB eins og Þorsteinn telja að Íslendingar verði endilega aðnjótandi beinna framlaga til landbúnaðar ef við bara göngum tollabandalaginu á hönd með öllu sem því fylgir, upptöku EVRU og herskyldu í Evrópuhernum.

Það er sú fluga Samfylkingarflokkanna beggja sem Íslendingar hafa enn sem komið er ekki ginið við. En svona áróðursskrif sýna kjósendum greinilega að ekki má sofna á vaktinni þar sem fullveldissalarnir bíða tækifæris að keyra þjóðina nauðuga viljuga inn í ESB. En það skerf gæti orðið erfitt að stíga til baka þótt Bretum hafi tekist það. 

Ekki er að efa að ekki mun standa á litlu ljótu flokkunum eins og Pírötum að ganga í það lið ef þeir sjá sér stundarhag til framfærslu í slíku.

Þannig vinnur Þorsteinn Pálsson skipulega að því í málgagni ESB á Íslandi, Fréttablaðinu, að kaga og raga landbúnaðarmálefni Íslands sem hann telur geta freistað einhverra til fylgis við ESB í von um að breyta fyrirliggjandi vandamálum landbúnaðar sem hann að sönnu blæs út úr samhengi í ljósi styrkjakerfis evrópsks landbúnaðar.

Hann virðist vilja sjá lækkun á verði á íslenskum bújörðum eins og hann telur að sé að gerast í Bretlandi þó Rathcliff sé ekki endilega beinn aðili þar að. 

 

 

 

Frjálslyndi RÚV í þjóðmálum?

Sig­mar Guðmunds­son er þekkt­ur fyr­ir störf sín í fjöl­miðlum und­an­far­in þrjá­tíu ár en stíg­ur nú inn á hið póli­tíska svið í fyrsta sinn.

„Ég hef unnið í fjöl­miðlum í nærri 30 ár og fjallað mikið um póli­tík í mín­um störf­um. Það er því mjög spenn­andi fyr­ir mig að söðla um og vera virk­ur þátt­tak­andi í stjórn­mál­um þótt það verði vissu­lega erfitt að kveðja minn gamla vinnustað sem hef­ur gefið mér svo mikið.

Mín­ar skoðanir fara vel sam­an við stefnu Viðreisn­ar, þar sem frjáls­lyndi er lyk­il­hug­tak, auk þess sem ég hef mikið álit á fólk­inu sem hef­ur borið uppi starfið þar. Flokk­ur­inn vill stokka upp göm­ul kerfi og setja al­manna­hags­muni fram­ar sér­hags­mun­um og ég hlakka til að leggja mín lóð á voga­skál­arn­ar í þeirri bar­áttu,“ seg­ir Sig­mar í til­kynn­ing­unni."

Þá vitum við það sjónarmið Sigmars sem hann hefur þróað með sér á síðustu 30 árum á RÚV, að núverandi fullveldisfyrirkomulag Íslands er ekki margra fiska virði.

Heldur er innganga í Evrópusamband 27 tollabandalagsríkja, upptaka Evru  og herskylda í Evrópuhernum væntanlega það sem sem Viðreisnarfylkingunni er efst í huga þegar frjálslyndi er nefnt til sögunnar.

Það eru því skörp skil í stjórnmálum Íslands framundan.

Svo segir í fréttum Morgunblaðsins af lýðræðishefð Viðreisnarfylkingarinnar:

"Tíðkast hef­ur að raða á lista Viðreisn­ar með upp­still­ingu. „Þetta er meg­in­regl­an í samþykkt­um flokks­ins og hef­ur verið al­veg frá stofn­un hans árið 2016,“ seg­ir Þor­gerður. Flokk­ur­inn er með fimm lands­hlutaráð sem fylgja eft­ir kjör­dæmun­um og seg­ir Þor­gerður að hvert og eitt þeirra ráði hvaða leið það vill fara í upp­röðun á list­un­um.

Hún legg­ur mikla áherslu á að flokks­fé­lag­arn­ir ráði því hvaða leið er far­in.

Þor­gerður tek­ur Reykja­vík sem dæmi en þar er svo­kallað Reykja­vík­ur­ráð starf­andi sem tek­ur til beggja Reykja­vík­ur­kjör­dæm­anna og er sam­an­sett af 70 til 80 grasrót­ar­mönn­um í flokkn­um. „Ráðið var aug­lýst og fólk var sér­stak­lega hvatt til þess að sækja um,“ seg­ir Þor­gerður og bæt­ir við að all­ir sem sóttu um hafi kom­ist að í ráðinu. „Fólk var svo hvatt til þess að til­nefna í upp­still­ing­ar­nefnd,“ seg­ir Þor­gerður. Í Reykja­vík var ákveðið að hafa fimm manna nefnd en á öðrum stöðum eru þriggja manna nefnd­ir og er kosið í þær.

Próf­kjör hlaut inn­an við 10% at­kvæða

Þor­gerður seg­ir að til­laga hafi komið um próf­kjör í Reykja­vík inn­an Reykja­vík­ur­ráðsins og var í fyrsta skipti kosið um það en sú til­laga var felld með inn­an við 10% at­kvæða.  

„Það er ekki hægt að segja að þess­ar nefnd­ir fái öf­undsvert hlut­verk að stilla upp þess­um list­um en niðurstaðan er mjög glæsi­leg og ég er mjög stolt af list­un­um sem eru komn­ir,“ seg­ir Þor­gerður Katrín."

Lýðræðið blasir við í þessum fyrrum flokki Benedikts Jóhannessonar sem ekki vildi neðsta sætið frá Þorsteini Pálssyni. Hugsanlega vegna þess að honum hafi misheyrst um að neðsta sætið hafi raunverulega átt að vera annað sætið. Enda eru góðar auglýsingar frá Heyrnarstöðvum í boði í blöðum og veitir ekki af. 

Skyldi Sjálfstæðisflokkurinn hafa burði til að sætta sig við úrslit prófkjara? Það er ekki endilega borðleggjandi eftir afrek formannsins í Suðvesturkjördæmi 2016 sem breytti hugsanlega verulega afstöðu almennra flokksmanna til prófkjara og sjálfsvirðingar. En formaður hafði sjálfsagt sín sjónarmið til þess gjörnings og tilgangslaust að fara að reyna að stýra fortíðinni heldur horfa til næstu vikna.

En frjálslyndi RÚV í þjóðmálum blasir við í fréttum af hinum ástsæla Sigmari Guðmundssyni.

RógKolla

skrifar óvenjulega rætinn leiðara í ESB-málgagnið í dag.

Þar beitir hún allri orðkyngi sinni til að rakka niður allt sem fyrirtækinu Samherja tengist. Hin vandaði stjórnmálamaður Kristján Þór Júlíusson fær hin hraklegustu orð og hún segir hann vera ómerkilega fjarstýrt fyrirbrigði á snærum Samherja. 

Kolla skrifar:

"Húsbóndahollusta getur tekið á sig ýmsar myndir, ekki alltaf fallegar. Þetta opinberast skýrt í framgöngu svonefndrar skæruliðadeildar Samherja. Þar hefur verið unnið af ákafa og ástríðu í þeim tilgangi að grafa undan þeim sem hafa vakið athygli á hugsanlegum brotum fyrirtækisins. Markmiðið er ekki einungis að gera þessa einstaklinga marklausa, heldur er einnig reynt að lama sjálfstraust þeirra og jafnvel vekja hjá þeim ótta og kvíða. Furðuleg myndbönd sem beinst hafa gegn fréttamanninum Helga Seljan eru dæmi um þetta. Þar verður ekki annað séð en að um beinar ofsóknir sé að ræða.

Þótt skæruliðadeildin hafi í störfum sínum haft að meginreglu að tilgangurinn helgi meðalið þá hefur hún ekki náð þeim árangri sem vonir hennar hafa eflaust staðið til. Helgi Seljan hefur aldrei notið meiri virðingar sem fréttamaður en einmitt nú. Sá einstaklingur sem verst hefur farið út úr þessum dómsdagslátum Samherjamanna er einn af þeirra eigin mönnum. Samherjaráðherrann Kristján Þór Júlíusson hrökklast nú úr stjórnmálum, gjörsamlega rúinn trausti, einfaldlega vegna þess að almenningur hefur sett samasemmerki milli hans og hins illa þokkaða fyrirtækis Samherja. Vissulega dapurlegur endir á stjórnmálaferli, en sennilega óhjákvæmilegur.

 

Skæruliðadeild Samherja hefur unnið af ákafa en virðist um leið hafa vikið frá sér öllum hugsunum um hvað sé siðlegt, rétt og sanngjarnt. Það er alls ekki góð leið til að lifa lífinu, jafnvel þótt feitur launatékki bíði manns um hver mánaðamót. Sumt er einfaldlega siðlaust og engin laun, hversu há sem þau eru, fá því breytt. Auk þess er alls ekkert merkilegt að eiga mikla peninga. Um það mætti reyndar skrifa langt mál – en verður ekki gert hér.

Skæruliðadeildin hefur stundað ljótan leik en einnig opinberað ótrúlega vitleysislegan hugsunarhátt. Dæmi um það eru hugmyndir um að hafa afskipti af formannskosningu í Blaðamannafélagi Íslands með því að hafa samband við ritstjóra einkarekinna fjölmiðla og fá þá til að vara sitt fólk við að kjósa starfsmann RÚV. Þessi hugmynd lýsir fullkomnu skilningsleysi á fjölmiðlum og starfi þeirra. Ritstjóri sem færi að tilkynna blaðamönnum sínum hvern þeir ættu að kjósa í kosningu myndi samstundis gjaldfella sjálfan sig svo illilega að þeir myndu aldrei geta metið hann nokkurs eftir það. Ekki var mikið gáfulegra hjá skæruliðadeildinni að hafa fyrir því að fletta upp í pappírum til að athuga hvort verðlaunarithöfundur hér í bæ ætti ekki örugglega dýran bíl svo hægt væri að nota það gegn honum og skammast um leið yfir því að hann hefði svo lengi sem elstu menn muna verið á listamannalaunum. Því miður fyrir skæruliðadeildina kom í ljós að rithöfundurinn er ekki gefinn fyrir íburð. Það hefðu ýmsir getað sagt skæruliðunum, hefðu þeir haft vit á að spyrja. Sumu þarf ekki að fletta upp. Lítið sem ekkert hefur heyrst frá hinni vinnusömu skæruliðadeild síðustu daga. Stundum þegir fólk vegna þess að það skammast sín. Ekki eru nokkrar líkur á að það eigi við hér"

Þeir sem hafa verið samflokksmenn Kristjáns Þórs Júlíussonar skipstjóra í áratugi vita að vandaðri mann og ærukærari er erfitt að finna í stjórnmálum. Þessi skrif eru því langt fyrir neðan það sem sæmilegt getur talist og lýsa engum betur en innræti Kolbrúnar.

Kolbrún virðist telja að enginn megi hafa skoðun á hvorki Helga Seljan, frambjóðendum til formanns í Blaðamannafélgainu nema að fá fyrst leyfi hjá málgagninu hennar.

Vinnubrögð Helga Seljan í fréttaumfjöllun hafa iðullega vakið spurningar um hvað sé sæmilegt og hvað ekki og hefur hann oftlega vakið upp spurningar því tengdu. En að allar efasemdir flokkist undir ofsóknir eru fáránlegar. Menn eiga að mega hafa skoðanir á Helga Seljan sem öðrum og jafnvel Kolbrúnu Bergþórsdóttur líka.

Samherji er langt frá því hafinn upp yfir gagnrýni þó glæsileiki og þjóðhagkvæmni fyrirtækisins sé ótvíræð. Kvótakerfið hefur auðvitað gert þann ævintýralega vöxt mögulegan enda myndu fáir kaup skip eins og Vilhelm Þorsteinsson út á aflaheimildir til skamms tíma. En að miðbær Selfoss gangi nú undir nafninu litla Namibía vegna ættartengsla við Samherja  er heimatilbúinn rógur hjá Fréttablaðinu sem menn geta glott yfir einu sinni eða svo. Ljónagryfjan gæti líka komið til greina ef ætti að uppnefna eitthvað sem lengi hefur nú loðað við gárunga á Selfossi.

Málgagn ESB í Íslandi hefur varla vaxið mikið á áliti við þessi soraskrif Kolbrúnar Bergþórsdóttur.