Til hvers erum við Sjálfstæðismenn?

að hanga í ríkisstjórn með þeim öflum sem Orkumálastjóri lýsir í jólaerindi sínu?

Það virðist ekki vera efst á blaði að stuðla að hagkvæmni eða framfarsókn heldur að reisa girðingar til að hindra þær.Hindra hagkvæmar læknisaðgerðir og gera nýjar virkjanir óframkvæmanlegar með þjóðgarðabulli umhverfisráðherrans sem enginn kaus.

Ég skora á lesendur að lesa erindi Orkumálastjóra  til að skilja á hvað leið Sjálfstæðisflokkurinn er með því að halda áfram eftirgjöfinni gagnvart vinstri öflunum. Þetta er ekki stefna sem ég sem Sjálfstæðismaður vil styðja,

En Orkumálastjóri sagði eftirfarandi í erindi sínu:

https://orkustofnun.is/orkustofnun/frettir/jolaerindi-orkumalastjora-2019

Það er fyrir mér háalvarlegt mál að láta umhverfisdraumórafólki  eftir að reisa girðingar gegn lífskjörum í landinu sem hindra framfarasókn þjóðarinnar. Slíka pólitík get ég ekki stutt ef hún hefur engan tilgang fyrir mér nema að útvega völdum hópi ráðherrastörf.

Ég vil ekki halda slíku stjórnarsamstarfi áfram á þeim forsendum einum og sé ekki tilgang í því fyrir okkur Sjálfstæðismenn.

Útiganga hrossa

er til skammar.

Ég fór um flóann í gær og sá fjölda hrossa á útigangi skjóllaus, vatnslaus og heylaus.

Óli Anton Bieltved á heiður skilið fyrir að skrifa um þessi mál og vekja athygli á lögbrotum hrossaeigenda.

Hann skrifar svo ´Mogga:

"....16. október 2014 undirritaði Sigurður Ingi, sjálfur bóndi og þá sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, reglugerð nr. 910/2014.

Í henni segir m.a. í gr. 10: „Hross skulu hafa aðgang að fóðri a.m.k. tvisvar á sólarhring …“ og „óheimilt er að hafa hross án vatns lengur en 6 klst. og án fóðurs lengur en 14 klst.“.

Ennfremur: „Fóðrun skal hagað þannig að öll hross í hverjum hópi komist að fóðrinu samtímis.“

Í 18. gr. sömu reglugerðar segir um „útiganga“: „Hross sem ganga úti skulu geta leitað skjóls fyrir veðri og vindum. Þar sem fullnægjandi náttúrulegt skjól, svo sem skjólbelti, klettar eða hæðir, eru ekki fyrir hendi skulu hross hafa aðgang að manngerðum skjólveggjum sem mynda skjól úr helstu áttum. Hver skjólveggur skal að lágmarki vera 2 metrar á hæð og svo langur að öll hross hjarðarinnar fái notið skjóls.“

Í lögum nr. 55/2013, sem framangreind reglugerð byggist á, segir svo í 1. gr. Markmið: „Markmið laga þessara er að stuðla að velferð dýra, þ.e. að þau séu laus við vanlíðan, hungur og þorsta, ótta og þjáningu, sársauka, meiðsli og sjúkdóma, í ljósi þess að dýr eru skyni gæddar verur.“

Þessi lög og ofannefnd reglugerð mynda þann ramma, sem bændum ber að fylgja í sínu hrossa- og dýrahaldi. Þeir sem geta sagt við sjálfa sig: Ég reyndi eftir megni að fylgja þessum ramma, bæði í gegnum tíðina og nú, geta haft góða samvisku. Verið sáttir við sig og sitt. Hinir ekki."

Mér finnst að það eigi að draga þá drullusokka til ábyrgðar sem brjóta gegn þessum fyrirmælum. Lögbrotin blasa við hvar sem farið er um sveitirnar. Í stað þess er verið að vorkenna fólki sem hefur misst útigangshross sín úr harðrétti eins og gerðist í áhlaupinu.

Útiganga hrossa á skilyrðislaust að fylgja lögunum því annað er hreint dýraníð.

Fréttablaðið í pdf

er mér lífs ómögulegt að fá á skjáinn af vísir.is eða frettablaðð.is. Allskyns annað kjaftæði og önnur blöð sem mig varðar ekkert um en bara ekki blaðið sjálft eins og áður. Getur einhver leiðbeint mér?

Kerfisvandi

er það sem Hörður Kristjánsson ritstjóri Bændablaðsins greinir sem hluta af vandanum sem við er að fást í raforkukerfi landsmanna.

Hörður skrifar:

".... Annar angi þessa máls er að við innleiðingu á regluverki ESB um orkupakka 1 og 2 var skilið á milli framleiðslu og dreifingar á raforku. Engin knýjandi þörf var fyrir slíku á Íslandi.

Það leiddi hins vegar til þess að nú er arðsemi virkjana og orkudreifingarkerfis í algjörum forgangi þegar rætt er um innviðauppbyggingu. Almannahagsmunir skipta viðskiptakerfi ESB með raforku nær engu máli.

Orkupakki 3 styrkir enn frekar þessa markaðsþróun kerfisins sem er oft þvert á hagsmuni almennings. Þetta má berlega sjá í nýlegri skýrslu um jarðstrengi í flutningskerfi raforku. Þar er bent á þá ofuráherslu sem lögð er í að verja eignastofn og tekjumöguleika lagnakerfisins. Ástæðan er einföld.

Við aðskilnað raforkuframleiðslu og flutnings á raforku er ekki lengur mögulegt að nota arð af framleiðslunni til að byggja upp orkuflutningskerfið. Slíkt er túlkað sem styrkur sem raskar samkeppni á markaði. Þar af leiðir verður dreifikerfið vart byggt frekar upp á Íslandi nema það skili ásættanlegri arðsemi lagnafyrirtækja.

Það þýðir hækkun á gjaldskrá fyrir flutning raforku og þar með hækkun á orkureikningum landsmanna. Á sama tíma er Landsvirkjun, sem er í eigu almennra orkugreiðenda, að skila hátt í anna tug milljarða í arð. – Er virkilega einhver glóra í þessu fyrirkomulagi? "

Bloggari hefur lengi bent á það að aðskilnaðurinn milli framleiðslu og dreifingu raforku sem innleiddur var að kröfu EES myndi aðeins hafa kostnaðarauka í för með sér. Tvöföldun á skrifstofuhaldi, yfirstjórn og risnu.

Sem raunin varð á enda hefur verðið á kílóvattstundinni orðið dýrara fyrir neytandann við þessar aðgerðir á sama tíma sem orkufyrirtækin virðast kappkosta að gera gjaldskrárnar eins ógagnsæjar og mögulegt er þannig að neytandinn getur varla fengið samanburðahæfar tölur um orkuverð á Íslandi og í öðrum löndum.

Þetta er svo notað til að halda því fram að sorpbrennsla á Íslandi sé óþörf af því að við eigum nóg af heitu vatni og nóg af rafmagni og því sé óþarfi að vinna það úr sorpi. Því skuli haldið áfram laudauðnarstefnu urðunar og moltugerðar í stað brennslu.

En það er hinsvegar athyglisvert sem Hörður bendir á að kerfisbreytingin hafi beinlínis orðið til þess að dreifingaröryggið sitji á hakanum þar sem Landsvirkjun moki öllum hagnaði heildavinnslunnar til sín og ráðamenn séu nú með áætlanir uppi um það að flytja þann hagnað úr landi til ávöxtunar í Asíu.

Rafmagnsleysið í óveðrinu sé beinlínis afleiðing af orkupökkunum sem svelti dreifikerfið meðan fé landsmanna  sé mokað í aðrar áttir.

EES hefur því aðeins fært okkur kerfisvanda en ekki hagræðingu eins og ráðmenn héldu fram þegar þeir voru að pranga orkupökkunum inn á okkur og þeir ætla ótrauðir að halda áfram með undir forystu Sjálfstæðisflokksins.

 

Frábær þáttur í RÚV

með stórsveit Reykjavíkur frá 2017 með GÓA og Hauki Grönvold var verið að sýna rétt í þessu.

Þetta getur RÚV ef það getur skilið sig um stund frá kommeríinu sem pirrar suma alveg óskaplega eins og dæmin og Davíð sanna.

Það er nefnilega margt frábært að finna hjá RÚV. Kannski tekst nýjum útvarpsstjóra að feta einhvern betri meðalveg en þeim fyrri þannig að þessum sífelldu upphlaupum linni og menn sættist frekar við apparatið.

En sennilega átta hvorki Samfylking né Viðreisn sig á því.

segir Styrmir Gunnarsson þegar hann veltir fyrir sér afleiðingum sigurs Borisar Johnson:

"Líklegt má telja að BREXIT sé upphaf en ekki lokapunktur á grundvallarbreytingum í Evrópu."

Ef maður hugsar sér hvað einkenni stefnu þessara ofantöldu flokka þá lendir maður í vanda með skilning. Ástandið á Alþingi Íslendinga er eiginlega ekki í neinu samhengi við það sem er að gerast í heiminum.

Fyrirbrigðið Píratar er svo til viðbótar óskiljanlegt í hinu stóra samhengi og útilokað að sjá fyrir sér að Íslandi geti gagnast neitt sem frá því furðufólki kemur.Skrípalæti, fíflagangur, hatur og illvilji er það helsta sem ég hef auga á komið en mér kann auðvitað að yfirsjást eitthvað jákvætt.

En þeir sem hafa mest gaman af púsli geta dundað sér við að setja saman ríkisstjórn úr því brotasilfri sem nú er að finna á Alþingi. Sá sem getur sett saman starfhæfa einingu úr því væri snillingur því hvorki Samfylking né Viðreisn átta sig á því um hvað pólitík snýst.

Kosningaundirbúningur

er stjórnvitringnum Ómari Ragnarssyni ofarlega í huga í dag. Hann skrifar:

"Oft gerist það að undiralda byrjar að myndast innan stjórnarflokka á síðari hluta kjörtímabila. 

Nefna má sem dæmi hræringarnar í kringum vinstri arm Framsóknarflokksins á síðasta ári Helmingaskiptastjórnar Sjalla og Framsóknar 1955-56, og svipuð fyrirbæri 1977-78 og 2006-2007. 

Alþýðuflokkurinn var í svipaðri stöðu 1970-71, 1987-88 og 1994-95. .."

Það er hinsvegar eins og hann eigi erfitt með að sjá fyrir sér annað stjórnarmunstur. Hvað ef eftirfarandi staða kæmi upp?

Dóms og kirkjumálaráðherra: Helgi Hrafn

Fjármálaráðherra: Þórhildur Sunna

Umhverfisráðherra: Björn Leví

Heilbrigðismálaráðherra: Inga Sæland

Utanríkisráðherra: Þorgerður Katrín

Forsætisráðherra: Sigmundur Davíð

Hver og hver og vill sögðu krakkarnir í gamla daga?

Kosningar nálgast samt hratt og örugglega og best að fara að undirbúa sig.

 

Merk grein Björns

Bjarnasonar sem varðar grunnstjórnskipun lýðveldisins okkar.

Á Alþingi Götunnar að stjórna hér eða löglega kjörin yfirvöld?

Björn skrifar í Morgunblaðið í dag:

 

"Dómnefnd hefur gert tillögu til dómsmálaráðherra um þrjá jafnhæfa einstaklinga til að fá skipun sem hæstaréttardómari. Þetta markar tímamót miðað við vinnubrögð dómnefnda eða umsagnaraðila undanfarin ár þegar stefnan hefur verið sú að stilla ráðherranum upp við vegg.

Þessi aðferð gekk lengst þegar lögð var fyrir ráðherra tillaga um 15 dómaraefni í landsrétt, tillaga sem var reist á því að dómnefndin setti umdeilanlega afstöðu sína til einstakra umsækjenda í excel-skjal og lét það ráðast af tölum sem það skilaði hverja hún taldi hæfa. Skipa skyldi 15 dómara og bar ráðherra að leggja tillögu um það fyrir alþingi.

Þegar ráðherrann gerði forkönnun á afstöðu þingmanna kom í ljós að þeir gátu ekki fellt sig við þessa 15 sem excel-skjalið skilaði dómnefndinni. Ráðherrann tók þá það ráð að jafna kynjahlutfall í tillögunni sem lögð var fyrir þingið og hlaut þar samþykki.

Við þessu brugðust þeir illa sem settir voru til hliðar af þeim 15 sem fengu náð fyrir augum dómnefndarinnar á grundvelli excel-skjalsins. Fór mál af þeirra hálfu alla leið í hæstarétt þar sem niðurstaðan var að ráðherrann hefði ekki rannsakað af nægilegri kostgæfni hæfni og hæfi einstaklinganna sem hún gerði að tillögu sinni.

Skipulögð var pólitísk aðför að ráðherranum með aðstoð fréttastofu ríkisútvarpsins og málsvörum þeirrar aðferðar að binda skuli hendur ráðherra af dómnefndum.

Málið gekk síðan til mannréttindadómstólsins í Strassborg (MDE), meirihluti undirdeildar hans tók undir með excel-liðinu og fann að skipuninni í landsrétt. Dómarar sem ráðherrann valdi tóku sér hlé frá störfum, dómsmálaráðherrann steig til hliðar og upphrópanir um spillingu náðu nýjum hæðum.

Íslenska ríkið vísaði málinu til yfirdeildar MDE þar sem það er til meðferðar þegar kúvending verður hjá dómnefndinni sem gefur ráðherra svigrúmið sem hann á auðvitað að hafa við ákvarðanir sem eru á hans ábyrgð.

Dómur hæstaréttar um að ráðherrann hafi ekki sinnt rannsóknarskyldu sinni og niðurstaða undirdeildar MDE með þátttöku íslensks MDE-dómara er í anda þess ofríkis sem ríkt hefur gagnvart þeim sem hafa skipunarvald og bera ábyrgð á skipan dómara í embætti hér á landi. Þessi ofríkis-árátta ætti frekar að vera rannsóknarefni svo að gera megi ráðstafanir til að tryggja að dómnefndir gangi fram á þann veg sem er sanngjarn og réttmætur.

Nú er spurning hvort þeir sem flytja málið gegn íslenska ríkinu fyrir MDE grípi til þess örþrifaráðs að hvetja yfirdeild MDE til að skikka íslenska ríkið til að setja í lög að dómnefndir um hæfi dómaraefna skuli binda hendur ráðherra. Það væri eftir öðru.

Jón Steinar Gunnlaugsson, hrl. og fyrrverandi hæstaréttardómari, hefur árum saman varað við áhrifum ofríkis sem hann telur ráða innan íslenska dómskerfisins. Tilraunirnar til að binda hendur ráðherrans með dómnefndarálitum er aðeins ein birtingarmynd þess miðað við lýsingar lögmannsins."

Uppivöðslulýður kommatitta og píratapjakka er fyrir löngu búið að hrifsa til sín óeðlileg áhrif umfram löglega kjörin yfirvöld. Hverskyns snápar vaða uppi og krefjast þess að fá að ráða  umfram aðra.

Ráðherra á að ráða sínum málaflokki. Það er hans eins að meta hvaða samráð hann kærir sig um að hafa. Hæfisnefndir ættu hugsanlega ekki að starfa opinberlega heldur í trúnaði ráðherra og eftir skipun hans.

Það finnst mér eiginlega felast í merkri grein Björns Bjarnasonar í dag.

 

 

Útsvarsþéttni

er hugtak sem manni dettur í hug við frétt í Morgunblaðinu þar sem fjárfestar hrinda óvænt stórauknum útsvarstekjum í fang Kópavogs með því að 15 falda íbúafjölda gamals einbýlishúsasvæðis í bænum. 

Útsvarsþéttni á fermetra hlýtur að 15 faldast við þessar aðgerðir sem bæjarstjórinn segir að einkaframtakið hafi alfarið verið eitt  að verki.

Það er líklega búið að kveðja gamla tímann þar sem menn fengu stórar lóðir þar sem hægt var að hafa kartöflugarð fyrir utan einlyft íbúðarhús með geymsluskúr við holótta malargötu. Bæjarfélög hafa ekki lengur efni á slíkum lúxus.

Þetta glæsilega einkaframtak vísar leiðina til að stórauka nýtni bæjarlandsins í Kópavogi og auka útsvarsþéttnina í bænum.

Hvernig datt honum í hug?

honum Adolf að skora svona þjóð á hólm?

Þjóð sem á ekki bara eina svona verksmiðju utan seilingar heldur margar.

177 af þessum flugvélum stórskemmdu olíulindur Þjóðverja í Ploesti í einni árás.

Flugstjórnarklefinn væri kunnuglegur flugmanni í dag þó að myndin sé orðin 80 ára gömul

 

 

Alls voru framleiddar 18.800 vélar af þessari gerð og kostuðu 5 milljón dollara í okkar dölum. Þær flugu Atlantshafið í einum áfanga en komust 7000 fetum lægra en B17 sem komst í 35.000 feta hæð.B24 voru ekki vinsælar af flugmönnum og þóttu lélegar í ísingu.En þær báru tvöfalt magn af sprengjum, yfir 7 tonn, miðað við B17

Þvílíkt brjálæði var þetta stríð annars og hvernig gat mönnum dottið svoleiðis vitleysa í hug að hætta öllu til ? 

 

Hvað með Pútín?

sem ég dreg ekki dul á í minni aðdáun.

Hans kjörtímabil er að renna út og stjórnarskráin heimilar honum ekki að halda áfram. Ég hreinlega kvíði því að missa hann frá.

Hann og Trump eru menn sem mér virðast hafa næga skynsemi til að bera til að vernda heimsfriðinn ofar öðru. Ég vona sannarlega að Trump nái endurkjöri næsta ár. En ég vil hafa Pútín áfram með honum.

Hvað erum við að gera í Brexit?

Ætlum við að hanga í blindu aftan í ESB í refsiaðgerðum gagnvart Rússum og væntanlegu viðskiptastríði þess gegn Bretum þegar Brexit verður að veruleika?

Eða ætlum við að hafa tengsli við Trump til að semja um viðskipti við Stóra-Bretland?

Ætlum við að halda áfram viðskiptaþvingunum við Rússa þegar Mutter-Merkel gerir gys að slíku sjálf með stórauknum viðskiptum?

Jón Sigurðson Forseti brýndi fyrir okkur nauðsyn frjálsrar verslunar. Af hverju höfum við þá hugsjón ekki ofar en núverandi aftaníossagang sérvizkubandalags EES og ESB?

Ætlum við okkur ekki aukin viðskipti við Breta eftir Brexit?