Vá, orðinn frægur

kominn á lista Gunnars trommara Waage og Semu Erlu Serder leiðtoga Samfylkingarinnar í Kópavogi. www.sandkassinn.com .

Ég er útnefndur nýrasisti nr. 18 meðan Davíð Oddsson fær aðeins 20. sætið. Aldrei datt mér í hug að ég ætti eftir að sigra Davíð í vinsældakosningu.

Hvorugur okkar nær því í þetta sinn að vera útnefndir kúkar mánaðarins. Þeim heiðri ná þau skötuhjúin á Útvarpi Sögu, Pétur og Arnþrúður ásamt bloggvini mínum Valdimari Samúelssyni og sr. Þórey Guðmundsdóttir.

Ég hef ekki hugmynd hvað þarf til að hljóta útnefningu í seinni flokknum en verð líklega að hlusta á Útvarp Sögu betur til að skilja það. En auðvitað verða menn að stefna að því að hækka um flokk eins og í Samfylkingunni svo við Davíð höfum verk að vinna. Við höfum líka tekið eftir því hér í Kópavogi að Alþýðublað Kópavogs hefur ekki komið út í talsverðan tíma á pappír í prentbænum sjálfum og verðum þá að álykta að þetta sé einskonar  Samfylkingarafbrigði  af e- Mogga.

Sema Erla ætlar að stimpla sig inn í pólitíkina með afgerandi og keppa við Framsóknarflokkinn og Sigmund Davíð  um hin brennandi mál samtímans.

Takk fyrir að gera þennan bloggara loksins frægan  

Lógíkk?

haustkosningar eða ekki:

1. Piratar ætla að hækka skatta strax um 100 milljarða.

2. Píratar ætla að hækka auðlingjalda á sjávarútveginn.

3. Eygló Harðardóttir sagði:„Ný ríkisstjórn án aðkomu Sjálfstæðisflokksins, varðhunds auðvaldsins, og hreinsun í stjórnkerfinu ætti að leiða til þess að átök lægi.“

4.Eygló Harðardóttir sagði:„Það hafa verið mikil átök. Stundum jafnvel slagsmál við samstarfsflokkinn um framlög inn í velferðarkerfið."

5. Eygló vildi: „sérstakan Endurreisnarsjóðs sem getur bæði lánað fyrirtækjum og keypt hlutafé í þeim“

6. Sigmundur ætlar að koma aftur.

7. Sigurður Ingi virðist ekki ætla að gera sig breiðan.

8. Margar skattalækkanir og framfarir eru fyrirhugaðar í vetur. Koma þær til framkvæmda með haustkosningum?

9. Makríllinn er að byrja. Eigum við að ráða eða aðrir?

10. Náttúrupassinn er óafgreiddur. Liggur ekki á lausn?

11. Er ekki betra að hafa Eygló undir eftirliti?

12.Græða núverandi stjórnarflokkar á haustkosningum? 

Með haustkosningum færist valdataka Pírata, Eyglóar og kommúnista nær.Með vorkosningum hefur skynsemin og núverandi stjórnarstefna völdin hátt í ári lengur. Vika er langur tími í pólitík.

Það bendir ekki til þess í skoðanakönnunum að kjósendur ætli að þakka fyrir eitt né neitt sem gert hefur verið af hálfu núverandi stjórnarflokka. Miklu fremur hefur hallað á þá í áróðursstríðinu og minni kjósenda slævst.Lygarnar hafa eflst og magnast.

Hvað segir lógíkkin þá um haustkosningar?

 

 

Á að hætta við?

haustkosningar?

Alltí einu kemur Sigmundur aftur og ætlar að fara að stjórna öllu aftur.  Þá á að hætta við haustkosningar sem var búið að ákveða. Ákveða prófkjör hjá Sjálfstæðisflokknum.

Hefur hann fylgi til að klúðra þessu núna?

Ég var á móti haustkosningum og er það enn af prinsípaástæðum. En ég er á móti hringli ef hægt er að komast hjá því.

 

Bravó Guðni!

Ágústsson frá Brúnastöðum.Þetta geturðu. Þó samflokksmenn þínir séu löngum blindir á hæfileika þína þá erum við Sjálfstæðismenn það ekki nærri alltaf.

Guðni skrifar í Mogga á laugardaginn:(Bloggari stjórnar svigum og feitletrunum)

"Hvernig má það vera að tveir stjórnmálamenn, sem stoppuðu stutt við í pólitíkinni, skuli ætla að komast upp með þau spjöll að loka neyðarbrautinni á Reykjavíkurflugvelli og þar með að loka leiðinni inn á Landspítalann fyrir sjúkraflugið í vitlausum veðrum og leggja drög að því að koma flugvelli þjóðarinnar í Vatnsmýrinni fyrir kattarnef?

Þessa ákvörðun tóku Hanna Birna Kristjánsdóttir, þá innanríkisráðherra, og Jón Gnarr, fyrrverandi borgarstjóri Reykjavíkur.(Og verði skömm þeirra lengi uppi!)

Þetta var gert án aðkomu Alþingis og örugglega ekki rætt í ríkisstjórninni, gerendurnir undirrituðu þetta í bakherbergi eftir að annað skjal hafði verið undirritað af þeim með forsætisráðherra árið 2013 um að allt flugvallarmálið væri sett í bið um nokkurra ára skeið. Sem sé – hið fyrra samkomulag var lítilsvirt andartaki síðar.

Hæstiréttur hefur fellt þann dóm að gjörningurinn sé löglegur og eftir honum verði að fara, en það útilokar ekki nýja ákvörðun Alþingis í ljósi afleiðinganna sem hljótast af samningi Hönnu Birnu við Jón Gnarr og niðurstöðu Rögnu-nefndarinnar, ekkert flugvallarstæði annað til staðar í Reykjavík.

Hæstaréttardómurinn snerist ekkert um flugvöllinn, mikilvægi hans og flugöryggi heldur um að gjörningurinn stæðist lög. Núverandi innanríkisráðherra með Alþingi á bak við sig getur hrint þessari niðurstöðu og tekið aðra ákvörðun vegna mikilvægra öryggishagsmuna. Sökudólgarnir eru á bak og burt, horfnir úr hinum stóru embættum en Dagur B. Eggertsson borgarstjóri glottir við gaflaðið og braskararnir sem ætla að byggja dýrustu hús og hótel í Vatnsmýrinni strjúka sitt peningaveski og fagna því að flugvöllurinn í heild er kominn á dauðalistann.

Þetta gerist þótt þjóðarviljinn hafi verið mældur hvað eftir annað milli 80% og upp í 84%, sem vilja flugvöllinn á þessum stað og í friði. Meiri stuðningur en við nokkuð annað verkefni, samt komast Valsmenn allra flokka upp með að hrekja flugvöllinn á burt.

Dauðans alvara

Reykjavíkurflugvöllur er sjúkraflugvöllur allra landmanna og allra þeirra sem veikjast og slasast alvarlega á ferðalögum um landið.

Flugvöllurinn hefur verið brú milli höfuð- borgarinnar og landsbyggðarinnar, um hann fóru 750 sjúkraflug árið 2015, þar af helmingur farþega í lífshættu og margir upp á líf og dauða. Hvar sem menn búa í landinu gerir flugið og flugvöllurinn það að verkum að á einni klukkustund er hægt að ferðast til höfuðborgarinnar sem allir Íslendingar hafa byggt upp og Vatnsmýrin er lykillinn að því, með flugvellinum stendur eða fellur innanlandsflugið.

Spyrja má er Vatnsmýrin hentugt byggingaland fyrir hótel eða íbúðabyggð? Fróðir menn segja mér að hún sé vatnssósa mýri eins og nafnið bendir til, nokkurra metra djúp, og jarðvegur mengaður eftir veru hersins. Gríðarleg jarðvegsskipti yrðu að eiga sér stað, hvað kostar það og hvert skal aka mýrinni/moldinni og hvert verður mölin sótt? Hverjir bíða eftir hinum rándýru íbúðum?

Fræðimenn segja að þetta muni lækka grunnvatnsstöðuna í Vatnsmýrinni og Reykjavíkurtjörn kunni að þorna upp?

Vatnsmýrin er besta flugvallarstæðið

Þrasið um að færa flugvöllinn upp á Hólmsheiði eða út á Löngusker er afskrifað í úttekt Rögnunefndarinnar og sú dæmalausa tillaga um flugvöll í Hvassahrauni í hlaðinu á Keflavík var bábilja og sennilega úr munni borgarstjórans, Dags B. Eggertssonar, sem sat í staðarvalsnefndinni og hlýtur hann að hafa verið gjörsamlega vanhæfur þar.(Þvílík svívirða að þessum manni hafi verið leyft að sitja í þessari nefnd og fá borgað fyrir og að hafa fengið að hafa þannig allt það fólk sem í nefndina settist að ginningarfíflum þar sem hans afstaða var auðvitað þekkt frá byrjun)

Reykjavíkurflugvöllur er nefnilega merkilegur að því leyti að hann uppfyllir öll skilyrði hvað flug og flugöryggi varðar. Enn fremur er hann varaflugvöllur landsins, fari hann er búið að veikja flugið í landinu og líka til og frá landinu því hann er Keflavík mikilvægur, hann er einn af varaflugvöllum Keflavíkur sem færist þá til Skotlands.

Flugmenn segja að allar hugmyndir um styttingu brauta og skerðingu þeirra séu varhugaverðar og það ætti ekki að setja slíkt fram eða ráðast í þær nema eftir nákvæma rannsóknarvinnu. Með brotthvarfi flugvallarins er stefnt að óafturkræfu tjóni í samgöngumálum landsins og sjúkrakerfi þess. Og miklum skaða fyrir Reykjavík í þjónustu, lífsöryggi og atvinnu kringum flugið sem varð reyndar til með Reykjavíkurflugvelli.

Alþingi stungið svefnþorni? Því miður hefur Alþingi verið stungið svefnþorni í þessu máli þótt góður vilji margra þingmanna hafi staðið til að bjarga flugvellinum. Nú liggur fyrir að neyðarbrautin er á förum nema að tekin verði ný ákvörðun og þá um að bjarga henni og flugvellinum.

Ég hvet innanríkisráðherra, Ólöfu Nordal, og alþingismenn til að taka málið upp á sumarþingi og ræða það í aðdraganda alþingiskosninga. Það er hægt með löggjöf að bjarga flugvellinum og það á að gera. Hæstiréttur hefur aðeins fellt dóm um að gjörningur borgarstjórans fyrrverandi og innanríkisráðherrans standist, en enginn bannar þinginu að taka nýja ákvörðun út frá hagsmunum þjóðarinnar, því ekkert flugvallarstæði leysir Reykjavíkurflugvöll af hólmi, það er hin nýja niðurstaða Rögnunefndarinnar. Það er bæði betra og ódýrara að borga Reykjavíkurborg skaðabætur en láta eyðilegginguna ganga fram, hún kostar mörg hundruð milljarða og er óafturkræft tjón sem varðar alla Íslendinga. „Hjartað Í Vatnsmýrinni“ hrópar á hjálp.

Myndum breiða pólitíska samstöðu um Reykjavíkurflugvöll. Gerum flugvallarmálið að kosningamáli verði það ekki leyst á sumarþingi."

þegar þau eru bæði komin í klofstígvélin Elín Hirst og Guðni Ágústsson mun sá fjóshaugur lyga og svika í Vatnsmýrinni vandfundinn sem þau geta ekki flutt. Styðjum þau bæði til góðra verka.

Bravó Elín Hirst

sem skrifar svo í Mogga í dag:Bloggari stjórnar svigum og feitletrunum)

"Ég styð það að málefni Reykjavíkurflugvallar verði tekin upp á sumarþingi Alþingis sem hefst nú í ágúst.

Samkvæmt nýlegum dómi Hæstaréttar er svokölluð neyðarbraut eða braut 06/24 á förum og eini möguleikinn til að koma í veg fyrir það slys er að Alþingi skerist í leikinn.(Eftir ástæðulaust hryðjuverk Hönnu Birnu Krístjánsdóttur ráðherra Sjálfstæðisflokksins og einhvers Jón Gnarrs...)

Leggja verður fram frumvarp til laga til að bjarga flugvellinum og ég hvet Ólöfu Nordal innanríkisráðherra til að vinna hratt og örugglega að slíku þannig að hægt verði að mæla fyrir frumvarpi. Ef vel tekst til má afgreiða slíkt frumvarp á komandi sumarþingi.

Annar möguleiki er sá að nýtt þingmannafrumvarp verði lagt fram um málið sem breið pólitísk samstaða gæti skapast um. Ég kalla eftir samvinnu við hin dugmiklu samtök Hjartað í Vatnsmýrinni í þeim efnum. Nauðsynlegt að bregðast við fljótt og örugglega Flugvöllurinn í Vatnsmýrinni nýtur stuðnings mikils meirihluta landsmanna. Það er mjög eðlilegt því helstu rökin með flugvellinum eru öryggi og almannahagsmunir. Reykjavíkurflugvöllur er nefnilega mikilvægasti hlekkurinn í keðjunni til þess að koma Íslendingum sem búsettir eru á landsbyggðinni undir læknishendur þegar mikið liggur við. Hver vill skerða þetta öryggi?

Ljóst er eftir dóm Hæstaréttar að gjörningar þeir sem stjórnvöld illu heilli hafa gert í þessu máli eru bindandi og eftir þeim verður að fara. En það útilokar alls ekki lagasetningu Alþingis í þessu máli, eins og Guðni Ágústsson, fyrrverandi alþingismaður og ráðherra, bendir á í grein sem hann skrifaði í Morgunblaðið laugardaginn 23. júlí.

Ég tek undir með Guðna og þakka honum kærlega fyrir þessa þörfu brýningu til Alþingis Íslendinga um að láta ekki „sparka þjóðarflugvellinum burt úr höfuðborginni“, eins og hann orðar það með svo beinskeyttum hætti.

Verkefni okkar þingmanna er að finna grundvöll nýs frumvarps sem tryggir almannahagsmuni og er samhljóða vilja mikils meirihluta landsmanna."

Hér kveður við annan tón  en hinn venjulega heybrókartón þingmanna Sjálfstæðisflokksins þegar minnst er á Reykjavíkurflugvöll. Hér kemur kona ú þingliðinu og henni er greinilega alvara með að gera eitthvað. 

Ekki er að efa það að hún fær alla aðstoð sem Vallarvinir geta í té látið og þá þekkja menn formanninn Friðrik Pálsson illa ef þeir halda að hann sé búinn að segja sitt síðasta orð um þetta alvörumál.

Nú skulum við grasrótin fylgjast vel með því hvað þingmenn Sjálfstæðisflokksins gera í framhaldi af þessari herhvöt valkyrjunnar Elínar Hirst. Ekki sleppa þeim með neitt B-S heldur hrein og klár svör og stuðning. Sá þeirra sem ekki vill skrifa undir stuðning við Elínu og flugvöllinn samkvæmt ályktunum Landsfundar skal hitta fjandann fyrir í næsta prófkjöri.

Ég er ekki neitt hræddur um að annarra flokka þingmenn muni ekki fylgja sannfæringu sinni í þessu máli þegar Elín leitar eftir því.

Bravó fyrir Elínu Hirst!

Kristján Þór

Júlíusson ber höfuð og herðar yfir flesta Alþingismenn fyrir hófstilltan og upplýstan málflutning.  Hann er óhræddur að taka umræðuna um mál sem undir hann heyra og færir sín rök á skýran og skilmerkilegan hátt. Kristján gegnir líklega einu erfiðasta ráðherraembætti sem í boði er og mér sýnist hann valda því vel.

Kristján var á Sprengisandi fyrir hádegi og sýndi þar að hann kveinkar sér hvergi við að ræða erfið mál. Hann benti á að bygging nýs risaspítala fyrir ríka útlendinga væri hreint ekki sjálfgefin blessun hérlendis meðan engir umsækjendur birtust um lausar stöður í okkar heilbrigðiskerfi. Samkeppni um vinnuafl leiðir til launaskriðs og verðbólgu sem er vandmeðfarin.

Mér er frammistaða Kristján Þórs minnisstæð frá því að hann fór um allt land með upplýsingafundi Sjálfstæðismanna um kosti og galla mögulegrar aðildar Íslands að ESB hér um árið án þess að nokkur vissi hans hug til málsins fyrr en á síðasta fundinum. Dugnaður hans, lipurð og ósérhlífni var þá einstök og er enn. Ég held að landsbyggðarrígurinn hafi staðið honum fyrir þrifum í pólitísku lífi síðan þá, hvað sem verður. Sjálfstæðisflokkurinn er jú gjarn á að fara verst með sína bestu menn.

Ég vona að Kristján Þór verði aftur ráðherra í næstu stjórn. Það er auðvelt að skipta niðurfyrir sig en það er verra að skipta upp í tilfelli Kristjáns.

 

Unnur Brá og Jón

Magnússon hæstaréttarlögmaður og fyrrum Alþingismaður tókust á á Sprengisandi hjá Páli Magnússyni um Útlendingalögin sem samþykkt voru á Alþingi nýlega með 46 atkvæðum gegn engu.

Jón fór yfir lögin og taldi að þau þjónuðu ekki íslenskum hagsmunum fyrst og fremst heldur hinum málsaðilanum svo til eingöngu, þ.e. útlendingunum sjálfum. Þau væri nokkuð einhliða í að veita útlendingum réttindi umfram Íslendinga eins og til dæmis að hverjum umsækjanda um alþjóðlega vernd, sem er nýyrði laganna um hælisleitendur, skuli séð fyrir ókeypis húsnæði, heilbrigðisþjónustu  og framfærslu. Allt atriði sem standa venjulegum Íslendingum ekki til boða.

Unnur Brá stóð undir væntingum hvað ofstopa  og frammíköll varðar. Jón rifjaði upp framgöngu hennar og ungliða á síðasta Landsfundi sem hann  sagði hafa haft fasískt yfirbragð. En þar frestaði fundarstjóri ítrekað að taka málefni flóttamanna fyrir sem hefði átt að vera með fyrstu liðum í tilheyrandi nefndaráliti en var sett aftast. Afleiðingin var að Unnur Brá og ungliðar undir stjórn Áslaugu Örnu ritara stóðu fyrir upphlaupi og skrílslátum þegar Gústaf Níelsson flutti mál sitt. Við afgreiðsluna notfærðu þau sér að flestir fundarmenn voru farnir úr salnum þegar fundarstjórinn tók málið til atkvæða allt of seint. Fyrir mér sem var viðstaddur var útilokað að taka þetta öðruvísi en sem ásetningsbrot þessa hóps og til viðbótar líklega undirbúið frá æðstu stöðum.

Unnur Brá neitaði auðvitað öllum ásökunum Jóns en sýndi ítrekað að henni er laus tungan í framköllum og upphrópunum.

Jón lagði höfuðáherslu á að með samþykkt laganna, sem greinilega voru ekki mikið aðkallandi þar sem gildistöku er frestað um heilt ár, væru Íslendingar að afsala sér stjórn á ytri landamærum okkar þjóðríkis. Frammíköll og fullyrðingar Unnar Brár gátu ekkert handfast lagt til málanna til að hnekkja þessari fullyrðingu Jóns sem hlýtur að standa óhögguð. Unnur Brá meira að segja tók undir þetta með því að taka fram að lögin hefðu enn ekki tekið gildi.

Jón taldi rangar áherslur ráða í vali flóttamanna þar sem við sinntum ekki að hjálpa kristnu fólki í hrjáðum löndum sem sætti beinlínis ofsóknum og útrýmingu. Þetta fólk væri sannarlega meira hjálparþurfi en þau 75 %  ungra karlmanna sem einkenndu raðir evrópskra flóttamanna. En þetta val er undir áhrifavaldi alþjóðlegra glæpamanna og ætti þátt í að velja  handa flóttamenn okkur til skyldugrar viðtöku.

Jón gagnrýndi lögin fyrir að greiða fyrir innflutningi annars fólks en flóttafólks með sameiningarákvæðum fjölskyldna sem jafnvel heimiluðu ólöglegum unglingi, sem við mættum ekki einu sinni rannsaka lengur til að sannreyna upplýsingar viðkomandi, að fá fjölmenni til landsins fengi hann hæli.

Jón Magnússon lögmaður sannaði enn einu sinni að hann er rökfastur, öfgalaus og málefnalegur og flytur sitt mál af þekkingu. Sama verður ekki sagt um Alþingismanninn Unni Brá Konráðsdóttur sem er lituð af eigin öfgum í málefnum flóttamanna.

Það stendur eftir óhaggað að samþykkt þessara laga var óþarfa fljótaskrift í vinnslu og afgreiðslu eftir úreltum fyrirmyndum skandínavískra fyrirmynda og forsögn einhvers lagastúdents og er því Alþingi til enn einnar skammar  hvað vinnubrögð varðar.

Afleiðingar þessara nýju útlendingalaga  verða landi og þjóð til stórrar bölvunar ef ekki verður að gert á næsta þingi.

 

Bjarni Ben mun standa við orðin!

Grein í Morgunblaðinu:

Réttlætismál aldraðra

 

Eftir Bjarna Benediktsson

"“Frelsi einstaklingins til að ráða sínum málum sjálfur, afla sér tekna og verja þeim að vild á ekki að ljúka þegar lífeyrisaldri er náð.”

Um daginn hitti ég mann sem er kominn yfir sjötugt. Hann sagði mér að hann væri hættur að vinna – aftur. Hann hafði hætt þegar hann komst á aldur en síðustu ár hefur orðið heldur þrengra í búi hjá honum og konu hans og þess vegna tók hann því feginshendi þegar honum bauðst vinna hjá sama vinnuveitanda og áður. Vinnan var ekki mikil og launin þannig séð ekki heldur, en hann hugsaði sem svo að það munaði um allt og svo var líka ánægjulegt að fara reglulega út úr húsi, starfið var skemmtilegt og vinnufélagarnir líka.

Hver var ávinningurinn?

Ekki leið á löngu þar til hann áttaði sig á því að þrátt fyrir að launin næmu 80.000 krónum á mánuði, jukust ráðstöfunartekjurnar ekki um nema rúmar 4.000 krónur á viku. Að hans sögn skilaði vinnan vegna skerðinga innan við 20.000 krónum betri stöðu í lok mánaðar. Þrátt fyrir að þessi maður hefði ánægju af starfinu og fengi þó meira en ella í vasann, sagði hann upp. Hann sagði að það hefði verið hæpið að það svaraði kostnaði fyrir hann að sækja vinnu enda fylgja því alltaf einhver útgjöld, ekki síst þegar aka þarf talsverða vegalengd, eins og í þessu tilviki, með bensínverðið eins og það er.

Þarna er maður, góður í sínu fagi, sem getur lagt til verðmæta þekkingu og nýtur þess að vera virkur á vinnumarkaði. En – honum sárnaði virðingarleysið sem fólst í því að skerða tekjur hans með þessum hætti og hvatinn til þess að vinna gufaði upp.

Ástæðan er sú að árið 2009 voru tekjumöguleikar aldraðra skertir með því að afnema rétt fólks yfir sjötugu til að vinna fyrir launum sem þessum án þess að það hefði áhrif á bætur.

Sé fólk í þeirri stöðu að geta og vilja vinna á það að hafa möguleika á því án þess að skerðingar bóta leiði til þess að allur hvati sé af því tekinn. Hér gæti einhver sagt að bætur væru einungis fyrir þá sem þurfa á þeim að halda og engar hafa tekjurnar. Það er rétt svo langt sem það nær en það er fleira sem hangir á spýtunni. Ef of langt er gengið í skerðingum upplifir fólk hvorki tilgang né sanngirni í þeim stuðningi sem stjórnvöld veita. Við verðum að gera kröfu um að lög og reglur styðji við sjálfshjálp, tryggi umbun fyrir að leggja sig fram og festi ekki aldraða í fátæktargildrum.

Þungar byrðar á aldraða

En þetta er ekki það eina sem hefur rýrt kjör eldri borgara á þessu kjörtímabili.

Tekjutengingar vegna maka- og fjármagnstekna hafa verið stórauknar. Grunnlífeyrir hefur verið skertur og stór hópur sem áður fékk slíkan lífeyri gerir það ekki í dag. Bætur hafa ekki haldið í við verðlag.

Þegar metnar eru breytingar á fjárlögum innan líðandi kjörtímabils kemur í ljós að aldraðir standa undir um 10% varanlegs niðurskurðar í ríkisrekstrinum. Samtals má áætla að ríkisstjórnin hafi dregið úr greiðslum til málaflokksins um a.m.k. 13 milljarða. En aldraðir hafa að sjálfsögðu ekki, frekar en aðrir þjóðfélagshópar, sloppið við skattastefnuna og þannig er sótt að þeim úr tveimur áttum.

Fjöldi eldri borgara, sem hafa orðið fyrir barðinu á svonefndum auðlegðarskatti, hefur litlar eða engar tekjur til að standa undir slíkum greiðslum. Um 300 manns með tekjur undir 80.000 krónum á mánuði reiddu fram 430 milljónir í þennan skatt árið 2011. Þennan skatt þarf að afnema hið fyrsta.

Sjálfstæðisflokkurinn ætlar einnig að afturkalla þá kjaraskerðingu, sem eldri borgarar og öryrkjar urðu fyrir 1. júlí 2009. Skerðingum vegna greiðslna á ellilífeyri, krónu fyrir krónu, verður hætt og hann leiðréttur til samræmis við þær hækkanir sem orðið hafa á lægstu launum síðan í ársbyrjun 2009.

Réttlætismál

Sjálfstæðisflokkurinn mun bæta stöðu aldraðra. Draga aftur úr tekjutengingum og hjálpa fólki til sjálfshjálpar með því að leyfa öllum yfir 70 ára aldri að afla sér tekna án skerðinga. Hækka að nýju lífeyrisgreiðslur, tryggja að aldraðir á dvalarheimilum haldi fjárhagslegu sjálfstæði og eyða þeirri mismunun sem birst hefur í aðgerðum stjórnvalda undanfarin ár.

Frelsi einstaklingins til að ráða sínum málum sjálfur, afla sér tekna og verja þeim að vild á ekki að ljúka þegar lífeyrisaldri er náð. Aldraðir eiga að njóta efri áranna með reisn. Þeir eiga að hafa raunverulegt val um hvernig þeir haga lífi sínu, hvort sem það felst í að búa á dvalarheimili eða í eigin húsnæði, stunda vinnu eða ekki.

Það er réttlætismál að veita öldruðum raunverulegt frelsi til að njóta ávaxta ævistarfs síns. Í þágu þess réttlætismáls ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að vinna".

Morgunblaðið 9. apríl 2013
Eftir Bjarna Benediktsson
http://www.mbl.is/greinasafn/grein/1461472

Nú eru að koma kosningar. Kjósendur hafa tækifæri til að bera saman orð og efndir.

Bjarni Benediktsson hefur heitið þvi að Sjálfstæðisflokkurinn undir sinni forystu muni færa sig nær miðjunni með því að gleyma ekki gildi samhjálparinnar og aðstoðar við þá sem minna mega sín.

Ef nokkrum íslenskum stjórnmálamanni er treystandi til að reyna af öllum mætti að standa við orð sín, þá er það Bjarna Benediktssyni formanni Sjálfstæðisflokksins.

 

Trump

hefur sigrað Repúblíkanaflokkinn, klíkurnar og gáfnaelítuna, eins og hér stjórna Sjálfstæðisflokknum. Maður að utan snýr þetta lið niður svo að það veit ekki sitt rjúkandi ráð.

Hann segist ætla að gera Bandaríkin stór aftur. Skilur einhver hvað hann er að fara? Erum við ekki orðin svo dofin af kratéríinu og bullinu um eitthvað félagslegt réttlæti sem aldrei kemur, að við skiljum ekki hvað hann á við?

Ég horfi bjartsýnn fram á veginn með Trump. Hann getur varla orðið verrri en Hussein Obama og Hillary Clinton sem skilja eftir sig óleyst vandamál vígaslóðanna hvert sem litið er.

Látum manninn spreyta sig! Reynum að styðja hann frekar  en að bregða fyrir hann fæti! Hans bíður það erfiða verkefni að verða forseti heimsins alls með sín milljón vandamál. Endurreisa traust á orð og efndir heiðarlegs fólks, sem nú eru um margt bara gengisfelld orðin tóm ef maður hugsar til Líbýu og Afgahnistan. 

Áfram Trump! Þú getur þetta!

 

Breivik

á fimm ára starfsafmæli frá útey í dag.

Á þessum fimm árum sem liðin eru þá finnst mér ég hafa séð mikinn fréttaflutning sem tengist þessum manni. Ekki vegna þess hvað hann gerði heldur vegna allskyns deilna um réttindi hans sem fanga. Hann krefst þessa og hins á grundvelli mannréttinda að manni skilst.Og allt kerfið skelfur í deilum við hann.

Clint Eastwood í hlutverki atvinnumorðingja er látinn segja við ungan og upprennandi drápara í myndinni Unforgiven. "Það er djöfuls mikill hlutur að drepa mann. Taka af honum allt sem hann á og mun nokkru sinni eiga".

Ég veit ekki hvað öðrum finnst um þennan mann Breivik. En fyrir mér tók hann allt af tugum saklauss fólks án þess að spyrja leyfis og án gilds tilefnis að dómi flestra. Hvað gerir hann að manni eftir þetta sem hefur alls kyns réttindi? Er hann ekki frekar eins og óður hundur sem í stað þess að vera lógað strax er settur í geymslu? Þar fær hann það sem hæfir óðum hundi sem ekki skilur atferli sitt vegna ólæknandi sjúkdóms síns. Gæslu, mat, bæli og skammtaða útiveru. Ber honum eitthvað fleira?

Víst er að upp eiga eftir að koma álitamál þar sem fjöldadráparar koma við sögu. Hvað á að gera við þá sem sannarlega hafa barist og drepið í röðum ISIS? Hvað réttindi eiga þeir að fá við heimkomuna? Hvað ætlum við að gera þegar slíkt verður lagt fyrir okkur?

Á sínum tíma var sjóránum útrýmt með aðferðum sem væru ekki leyfðar dag. Þau hurfu. Hvernig mun okkur ganga að eiga við sveitir sem lúta öðrum siðferðislögmálum en við gerum? Flytjast okkar hugmyndir um mannréttindi yfir á þá ef við ráðum? Myndu þeirra hugmyndir um siðferði ekki flytjast yfir á okkur ef þeir fengju að ráða?

Svo hvað á að gera? Flestir munu segja að ekki tjói að bjóða fólki eins og Breivik hinn vangann eða rétta óðum hundi hinn fótinn eftir að hann hefur bitið í þann fyrri. Hvernig stöðvaði franska lögreglan fjöldamorðingjann í Nice? Erum við undirbúin? 

Byssan er eini vinur hermannsins sagði maður sem hafði verið á vígstöðvunum í Rússlandi. Hvað sem okkur kann að finnast um vopn þá eru þau til. Það skiptir öllu máli hverjir halda á þeim. Breivik var rangur maður með byssu á röngum stað og auk þess í lögreglubúningi. Aðeins góður maður með byssu á sama stað hefði getað breytt einhverju.

Verðum við ekki ávallt að búast við Breivik?

Erdogan heppinn

að til var ágætt plan fyrir alræðisvaldtökur.

Maður hér Adolf Hitler.Hann gerði svona áætlun 1933. Brenndi Þinghúsið líklega sjálfur, kenndi kommúnistum og byltingartilraun þeirra um, lét handtaka alla andstæðinga á grundvelli neyðarákvæða í stjórnarskránni, afnam ritfrelsið og málfrelsið og stjórnaði síðan eins og ekkert væri sjálfsagðara. Allir nema þessi "hálfameríska fyllibytta" eins og hann kallaði Winston hinumegin við sundið viðurkenndu hann og stjórn hans.  Chamberlain fór að hitta hann eins og hann væri alvöru maður en ekki ótíndur valdaræningi. Þó hann hafi eitt sinn verið löglega kosinn sá hann til þess að þurfa ekki að fara í kosningar aftur.

Erdogan er bara heppinn að hafa forskrift?

Evran stóðst prófið

segir Þorvaldur Gylfason í Fréttó í gær þegar hann ber saman talnaturna um Írland og Ísland frá hruni.

Þorvaldur sleppir tölum um atvinnuleysi ungs fólks á Írlandi. Þær lækkuðu úr 19.1% í Mars s.l. í 18 %. Atvinnuleysi karlmanna féll á sama tíma úr 10.2 % í 9.0%

Hugsið ykkur hvernig hér væri umhorfs við það ástand? Þorvaldur segir þetta sanna að björgun írsku bankanna á kostnað almennings hafi verið rétt og evran hafi staðist prófið. Við Íslendingar gátum ekki borgað Icesave vegna þess að við fengum ekki aðstoð evrubankans en hefðum auðvitað átt að gera það líklega að mati Þorvaldar.

Mikilvægt er að trúa ekki talnaturnum evrusósíalista eins og próf.dr. Þorvaldar sem enginn veit hvernig eru fengnir. Efnahagsstefna hans frá tíð fyrri stjórnar hefur hingað til reynst álíka og stjórnarskrármálið sem hann stóð í stafni fyrir og hefur við hvert tækifæri reynt að skýra með eftiráspeki og hálfsannleika. Tölurnar um atvinnuleysið á Írlandi segja okkur allt sem þarf. Þær eru í sömu átt og í evrulöndunum Portúgal og Spáni.

Hvað framtíð sér Þorvaldur fyrir unga fólkið í  þessu hálfdauða skrifstofuveldi gamlingjanna í Brossel? Evran hefur ekki staðist prófið nema sem  millibankamynt. Fyrir fólkið og atvinnulífið er hún dragbítur utan Þýzkalands.