dr.Tryggvi Þór

Herbertsson átti orðastað við dr.Eirík Bergmann Evrufræðing í útvarpi í morgun.

Ég fylgdist miðlungi vel með enda nenni ég yfrleitt ekki að sperra eyrun ef ég heyri í Eiríki Bergmann sá erkievrusinni og einstefnumaður sem hann er nú.

En Tryggvi Þór komst á einum stað í gegn með því að fá hljóð til að lýsa því hvaða gagn  Íslendingar hefðu haft yfir þeirr krónu sem Bergmann formælti sem mest. Hann benti einfaldlega á að við hefðum getað mætt ytri áföllum með því að dreifa þeim yfir þjóðfélagið allt vegna krónunnar. Aðrar þjóðir með stóra gjaldmiðla gætu ekki gert þetta nema að taka slíkt út á launþegum beint í formi atvinnuleysis og innanlandskreppu.  Meira að segja dr. Bergmann varð flaumósa við og hafði engin svör við þesssari rólegu og yfirveguðu röksemdafærslu dr. Tryggva Þórs.

Ég þarf eiginlega að spila þennan þátt upp aftur fyrir mig. Þetta var þarft innlegg í þá ófrægingarherferð sem kratarnir stunda sýknt og heilagt gegn krónunni okkar og sjálfstæði landsins yfirleitt. Þetta landsölutuð þeirra er stórhættulegt í sjálfu sér ef einhver tæki mark á þeim.

Sem betur fer fer þeim fækkandi sem nenna að hlusta á Evruspekinga á borð við Eirík Bergmann. Þeim mun betur mættu fleiri hlusta á orð Tryggva Þórs Herbertssonar um krónunna og hvað hún hefur þó gert fyrir þessa þjóð.

 

Það er að vora

þótt enn sé þreyður þorrinn. Það eru ótrúlega miklar hræringar í efnahagslífinu án þess að margir taki ef til vill ekki eftir því?

Hver hefði trúað því að steypystyrktarstál af vissum flokkum sé uppurið? Að steypsala á höfuðborgarsvæðinu sé eins og hún var 2007? Að svo mörg verk bíði útboðs að fyrirsjánlegt sé að varla fáist verktakar til að  bjóða í vegna fækkunar í stéttinni? Byggingakostnaður kominn undir fasteignaverð? Hótelbyggingar að verða tískuvara? Atvinna eykst óðfluga?

Ætli launþegafélögin séu svona samningslipur um lágar prósentur því að þeir telji að launaskrið sé að hefjast? Það viti kennarar líka og því séu þeir svona harðir? Væri hér bara ekki að verða býsna bólgið og kunnuglegt  ástand ef ekki væru þessi gjaldeyrishöft? Sem snerta almenning eignlega ekki neitt því hann fær allt sem hann vill?  Enginn skortur á innfluttum varningi? Það eru  bara lífeyrissjóðirnir sem eru að kvarta um höft?  

Burtséð frá öldruðum og öryrkjum er greinilega að vora hjá þjóðinni hvað sem dagatalinu líður.  

Einstein var innflytjandi

segir innanríkisráðherra í grein í Fréttablaðinu í dag.

Hún notar þetta sem rök fyrir auknum straumi útlendinga til landsins okkar. Þar í geti líklega leynst einhverjir steinar sem sköpum geta skipt fyrir land og þjóð.

Einstein kom ekki til Bandaríkjanna í hópi einhverra tötrughypja sem nægt framboð var og er af. Hann var aufúsugetur Bandaríkjastjórnar sem var ekki alls varnað þá fremur en nú þegar reistar eru girðingar á landamærum til að halda óflokkuðum innflytjendum úti.

Ráðherran skrifar:

" Við höfum alltaf litið á það sem kost þegar ungir Íslendingar fara utan til að mennta sig og koma síðan heim til að starfa við það sem numið var. Með sama hætti ættum við að líta á það sem kost þegar erlendir ríkisborgarar vilja koma hingað til lands til að stunda nám eða starfa..."

Hvað með útlendinga sem sannarlega eru ekki líklegir til annars en  að verða okkur byrði eða vandamál. Illa læst og ómenntað fólk í öðru en trúarbragðafræði er varla líklegt til afreka hjá söguþjóðinni. 8 börn úr slíkum fjölskyldum kalla á dýr úrræði í menntakerfinu. Má aldrei í upphafi endirinn skoða?

".....Það eru tækifæri fólgin í því að fjölga útlendingum hér á landi. Ég sótti nýlega ráðstefnu um innflytjendamál þar sem það var rifjað upp með eftirminnilegum hætti að Albert Einstein hefði verið innflytjandi - en tilgangurinn var augljóslega sá að benda okkur réttilega á að innflytjendum fylgja nýjar hugmyndir, ný tækifæri, nýjar lausnir og nýr heimur. Ég tel að við eigum að búa þannig í haginn fyrir land okkar og samfélag að við séum opin fyrir því að útlendingar setjist hér að. Umræðan um útlendinga á Íslandi snýr oftast að erlendum fjárfestingum í ákveðnum atvinnugreinum eða stöðu hælisleitenda. Við getum vandað til verka við hvort tveggja - og það ætlum við m.a. að gera með þeim breytingum sem nú eru í farvegi til að gera afgreiðslu hælismála skilvirkari og skýrari og eins með því að fá fram skýrari lagaramma um erlendar fjárfestingar hér á landi...."

Hér á ráðherran væntanlega við óflokkaða útlendinga. Þeir verði ekki valdir eftir ákveðnum stöðlum. Önnur orð hennar gefa þó góð fyrirheit um betri tíma.

".....En við skulum þó ekki gleyma stóru myndinni. Hér höfum við góð lífsskilyrði, öfluga skóla og síbatnandi hagkerfi. Við megum ekki missa af þeim tækifærum sem felast í því að fá hingað útlendinga. Þannig tengjum við Ísland enn betur við umheiminn - og um leið umheiminn við Ísland. ..."

"....Þetta er ekki mál sem snýst um hina hefðbundnu hægri-vinstri pólitík. Öll viljum við nýta þau tækifæri sem okkur gefast. Það að opna Ísland fyrir fjölbreyttari hópi Íslendinga er eitt af þeim tækifærum...."

Hvernig á að beita þessari frjálslyndu afstöðu til innflytjenda sem ráðherran lýsir með safnorði yfir alla slíka? Við völdum Bobby Fischer sem innflytjanda. Við hindruðum fjölda Gyðinga frá því að flýja hingað undan Hitler. Einstein var Gyðingur á flótta. Páfinn neitaði að greiða götu Gyðingaflóttamanna. Svo var um fleiri lönd á þessum tíma. Nú eigum við að leysa innanríkismál Sýrlands, Íraks, Sahara, Kólumbíu og Sómalíu með því að taka við fjölda af flóttamönnum þaðan.

Hvernig væri að fá sannar fréttir af ferli þegar hingað fluttra  flóttamanna? Hver er staða kólumbískra kvenna á Akranesi sem dæmi? Hversu margar eru í vinnu? Hversu margar eru giftar? Hversu mörg ættmenni þeirra hafa flutst hingað?

Var það ekki einmitt Hanna Birna sem ætlaði að gera eitthvað róttækt í málefnum sívaxandi straums hælisleitenda til  Íslands?. Hvernig er staða málsins þess?

Að Einstein hafi verið innflytjandi er ekki samasemmerki við opnum landamærum Íslands í Schengen eins kratarnir vilja. 

Í minningu skúrksháttar

sem að næturþeli hleypti af stað svívirðilegri aðför að heiðarlegu fólki er skrifuð grein í Mbl. í dag. Menn gætu misskilið það út úr greininni að skúrkshátturinn væri nú mest á ferð í bæjarstjórn Kópavogs í eftirleik atburðanna.  En það er ekki svo viljandi þó vissulega sé afneitun Kópavogs á starfsmanni sínum fáránleg.

Aðgerðirnar  þá báru óneitanlega keim af af því að verið væri að nota tylliástæðu til greiða pólitískum andstæðingum í Kópavogi duglegt högg undir yfirskyni paragraffahræsni. Þessi pólitíski skúrkskapur var framkvæmdur að næturlagi af ráðherra sem þóttist síðar hvers manns hugljúfi og úttaugaður og óeigingjarn frelsari  þjóðarinnar. Nægir að nefna Icesave til að halda nafni hans á lofti ef menn vilja þá muna hann.  En til þessa dags ber umfjöllun hans um þá atburði því vitni að hann hefur alls ekki skilið neitt í því máli sem fleirum frá þessum tíma komi annað ekki til.

Með einu augabragði var stjórn og framkvæmdastjóri Lífeyrissjóðs Kóavogs rekin. Þeir sem mestan skaða hlutu voru þau Gunnar I. Birgisson  oddviti Sjálfstæðismanna og framkvæmdastjórinn. Framkvæmdastjórinn beið þó líklega sýnu meiri skaða sem vammlaus einkaaðili. Því þó þau væru bæði sýknuð af hinum svívirðilegu aðdróttunum, þá varð fjárhagstjón hennar  mikið og atvinnumissir og "Berufsverbot" í kjölfar ofsóknanna sem hún mátti þola, óbætanlegt.

Pólitískt tjón Gunnars Birgissonar verður seint mælt, hvað þá pólitískt tjón Sjálfstæðisflokksins í heild. Fullyrða má þó að það var gífurlegt enda líklega fyrsti tilgangurinn.  Pólitískir fantar skirrast svo ekki við að nota annarra fé til að sinna eigin markmiðum.

Hér á eftir er grein Gústafs Gústafssonar:

"Konan mín er hetja. Hún er kvenkyns Hrói höttur nema hún stal ekki og mér virðast vondu karlarnir enn stjórna í spillta ríkinu. Íslenska réttarríkið stóðst ekki afskipti pólitískra misindismanna og spilltra embættismanna. Hetjan mín náði að bjarga stórum hluta af fjármunum ellilífeyrisþega frá svikamyllum og Ponzi-ráðabruggi siðblindra bankamanna, fjárfesta og getulausra eftirlitsaðila. En henni var refsað fyrir það harkalega. Hún þurfti að upplifa skömm og svívirðingar, lygar og aðdróttanir. Í rúm þrjú ár var hún föst í dómsmáli sem Fjármálaeftirlitið (FME) höfðaði gegn henni og stjórn Lífeyrissjóðs starfsmanna Kópavogsbæjar (LSK). Fyrir að lána Kópavogsbæ (ábyrgðaraðila sjóðsins) fjármuni í formi peningamarkaðslána í því skyni að koma eignum í öruggt skjól þegar fjármálakerfið á Íslandi hrundi. Hún stóð keik allan tímann, í gegnum smánarlega uppsögn, yfirheyrslur og opinbera aftöku á mannorði hennar og starfsferli. Hún fór ekki létt með það en vissa hennar yfir því að hafa gert rétt hjálpaði mikið. Tré festu hennar brotnaði aldrei, eins og Vilhjálmur Vilhjálmsson orðaði svo fallega í texta sínum. Margir hafa bugast við minna.

Hún var útilokuð frá starfi fyrir fjármálastofnanir og fyrirtæki, sem er skringilegt í ljósi þess að afrek hennar tala sínu máli og mega lífeyrisþegar í LSK þakka það. Hún reyndist þeim góður starfskraftur. Að sama skapi var það gott fyrir íbúa í Kópavogsbæ, verandi ábyrgðaraðilar þeirra fjármuna. Ísland væri betur statt í dag hefðu fleiri tekið hagsmuni skjólstæðinga sína fram yfir eigin.

En hún fékk engar þakkir fyrir framsýni sína og hæfni í starfi. Þvert á móti. Hún var kærð, því fulltrúar FME voru þeirrar »skoðunar« að peningamarkaðslán væru ólögleg milli lífeyrissjóðs og sveitarfélags. En þegar þeir voru beðnir um að skilgreina »peningamarkaðslán« frammi fyrir dómara gátu þeir það ekki. Enda komst dómurinn að því að það var ekkert ólöglegt við lánin. Þvert á móti hefði það reynst frábærlega vel fyrir lífeyrissjóðinn.

Það er með öllu óskiljanlegt hvers vegna FME ákvað að yfirtaka starfsemi LSK nema skýringa sé að leita í pólitík. Aftakan var undirrituð af þáverandi fjármálaráðherra og formanni VG. Mörg dæmi má finna fyrir og eftir hrun um vafasamar og ólöglegar fjárfestingar lífeyrissjóða og óhæfa stjórnendur. Hver er þar að verja hagsmuni lífeyrisþega? Þáverandi dómsmálaráðherra bar ábyrgð á hundraða milljarða tapi sem forsvarsmaður stærsta lífeyrissjóðs landsins. Hefur hann þurft að bera ábyrgð? Í öllum þessum málum hafa aðgerðir FME og stjórnvalda verið með allt öðrum hætti.

Konan mín var á endanum hreinsuð af öllum ásökunum en dæmd í smásekt fyrir »ranga« dagsetningu. Hún átti að hafa blekkt FME með því að dagsetja stöðu fjárfestinga m.v. ársuppgjör en ekki nokkrum dögum síðar þegar bréf var sent. Þetta var öll sökin. Ekkert var þó efnislega rangt í bréfinu.

Eftir sátu ákærendur með málaferli sem tóku hátt á fjórða ár og kostuðu skattborgara tugi milljóna. Engum fjölmiðli hefur dottið í hug að velta þessu fyrir sér af alvöru. Það er stórmerkilegt að stjórnvöld ráðist að þeim sem reyndi að bjarga eignum lífeyrisþega í stað þeirra sem töpuðu svo ævintýralegum upphæðum að ellilífeyrisþegar bíða þess vart bætur. En tilgangi ákærunnar var náð, breytingar urðu í pólitísku umhverfi í Kópavogsbæ.

Undirréttur var skýr að því leyti að hann sýknaði konuna mína af mikilvægustu atriðunum, eftir sat óskiljanleg smásekt. Því óskaði konan mín eftir að málinu yrði vísað í Hæstarétt. Hún vildi vandaðri málsmeðferð enda starfsferill og mannorð hennar að veði. Beiðninni var hafnað því hagsmunir þóttu ekki nægir. Svívirt mannorð, útskúfun frá vinnumarkaði og tugmilljóna tap þykja ekki merkilegir hagsmunir. Aðalmálið var að sektin var of lág. Mér er næst að halda að smásektin hafi átt að þjóna þeim tilgangi að koma í veg fyrir skaðabótamál gegn ríkinu. Sniðugir, eða kannski hagsmunatengdir?"

þarna kemur fram sannleikurinn um afleiðingar þess mannorðsmorðs sem framið var á þessu síðkvöldi í fjármálaráðuneytinu. 

Þetta er eitt af því sem Landsdómur ætti að taka með ef hann kysi að fjalla um tiltektir þess ráðherra sem hér um ræðir. Án efa yrði sönnunarbyrðin auðveldari og handfastari í því máli heldur en í máli Geirs H. Haarde. En því máli var eins og kunnugt er  hrundið af stað af sama aðila. Því máli lauk á sama hátt og dómnum í Lífeyrissjóðsmálinu. Svo ómerkileg sekt að hún er ekki áfrýjunarhæf.

Vonandi gleymist ekki skúrksháttur ráðherrans í málinu gegn vörslumönnum Lífeyrisjóðs starfsmanna Kópavogsbæjar. Þeir urðu saklausir fyrir raunverulegu tjóni af aðgerðum pólitísks skúrks sem enn gengur laus og dundar sér í áhrifaleysinu við að endursemja söguna til þess áreiðanlega að blekkja þá sem ekki til þekkja með því að ófrægja þá sem fórnarlömb urðu. Slíkt hefur löngum verið háttur fanta í fílabeinsturnum sögunnar.

Sögufölsunin er svo framkvæmd með því að skúrkshátturinn  er niður í eftiráskýringum sem einhverjir taka síðar hugsanlega trúanlegar.  

 

ESB-fárið

kemur betur í ljós með degi hverjum.

Sambandið er helsjúkt eins og allar stofnanir sem fá að þrífast á ólýðræðislegan hátt. Morgunblaðið í dag segir frá spillingunni innan sambandsins sem hefur smitast til Íslands, hugsanlega  í gegnum aðildarviðræðurnar, og fellt landið okkar úr 1. sæti fyrir óspillt ríki niður í það 12. spilltasta á alþjóðlegan mælikvarða.

Spilling hérlendis grassérar fyrir allra augum og líklega ber hæst starfsemi skilanefndanna við það eilífa verkefni sitt að stokka pappír í gömlu þrotabúum bankanna sem svo framlengja gjaldeyrishöftin og alla óárán með þjóðinni. Og raka svo til sjálfra sín fé svo að öllu venjulegu fólki ofbýður áján sinnum. Enginn ráðamaður gerir neitt í þessu. Af hverju ekki?

Svo er það lífeyrissjóðaspillingin sem grassérar líka með þjóðinni. En í þeim hreiðrar um sig allskyns sjálftökulið sem er ekki kosið af einum né neinum sem tengist eigendum lífeyrissins.  Þetta  lið er að ná hreðjatökum á islensku atvinnulífi. Bókstaflega engu ráði er ráðið lengur án aðkomu þessara sjálfskipuðu sérfræðinga á stórum jeppum. Enginn stjórnmálamaður opnar þverrifuna öðruvísi en að krefjast aðkomu lífeyrissjóðanna að þessu eða hinu gæluverkefni sínu á meðan enginn hlustar á Helga í Góu þegar hann bendir á neyðina í öldrunarmálunum. Nei, þá eru flugfélög og fasteignarekstur þýðingarmeiri verkefni fyrir lífeyrissjóði landsmanna.

 Ríkissjóður sér ekki úr augum fyrir skuldum meðan borðliggjandi er að hann liggur með eigin peninga í bóluhagkerfi lífeyrissjóðanna sem er að fjötra alla landsmenn í ríkiskapítalistahlekki sem eru annað form af sósíalisma andskotans. Ríikissjóður á nær hálfa sjóðina vegna óhafinna skattgreiðslna. Nei í stað þess borgar hann 90 milljarða í vexti af lánum sínum, kannski hjá þessum sömu lífeyrissjóðum.

Af hverju er þetta ekki skorið upp af þessum ungu mönnum sem við kusum til forystu?

Hví eru þeir svo lathentir við að losa okkur úr ESB-fárinu sem og fleiru? 

Karen Elísabet Halldórsdóttir

sem fólk sér á auglýsingu sem hún fékk að setja í hornið á þessari bloggsíðu, er einkadóttir okkar hjóna, fædd 19.febrúar á þjóðhátíðarárinu 1974. Hún er Sjálfstæðiskona og myndi aldrei vilja láta sjálfstæðið af hendi til Brüssel og Evrópusambandsins. Hún er með eldlegan áhuga á félagsmálum og pólitísku starfi. Hún er varaþingmaður hér í Kraganum og formaður í efnahags-og viðskiptanefnd Sjálfstæðisflokksins.

Hún er líka varabæjarfulltrúi hér í Kópavogi og formaður í lista-og menningarráði. Hún vill verða aðalbæjarfulltrúi og sækist því eftir 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins við bæjarstjórnarkosningarnar í vor. Til þess að komast þangað þarf hún á því að halda að Kópavogsbúar fjölmenni til að taka þátt í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins  sem fram fer á laugardaginn kemur í Sjálfstæðishúsinu að Hlíðarsmára 19 frá kl 9-18 og greiði henni atkvæði.

Það er auðvitað mikið mannval sem býður fram krafta sína í þessu prófkjöri og sjálfsagt þræl erfitt fyrir fólk að velja á milli 15 frambjóðenda sem allir hafa ótvíræða mannkosti fram að færa. Ég verð sjálfur í hvínandi vandræðum að velja á milli vina minna.

En það er meðaltalið sem gildir og það er mála sannast að undantekningarlítið hefur dómur þáttakenda í prófkjörinu verið látinn halda sér við frágang listans. Sjálfstæðisflokkurinn er ekki með neinn kynjakvóta eða þesskonar fitl við val fólksins. Og það mega allir koma og kjósa.

Sjálfstæðisflokkurinn skilur sig þannig algerlega frá litlu vinstriflokkunum sem velja á lista sína yfirleitt í mun þrengra flokksvali og með alls kyns reglum um röðun á listana. Lýðræðislega er himinn og haf á milli aðferða þessara stjórnmálaflokka og þess sem Sjálfstæðisflokkurinn notar. Það er þessvegna grundvallarmunur á þessum flokkum sem fólk ætti að hugsa svolítið um þó ekki væri annað. Annarsvegar listi valinn af bæjarbúum, hvaða stjórnmálaskoðanir sem þeir annars aðhyllast og svo hinir. Auðvitað getur orðið um óhagstætt kynjahlutfall að ræða í slikri kosningu. En svo merkilegt sem það er þá hafa listarnir okkar yfirleitt verið í þokkalegu jafnvægi hvað þetta varðar. Það er eins og kjósendur hafi alveg vit á því sem þeir eru að gera án þess að spyrja mig. 

Ég get aðeins sagt frá minni mjög svo auðvitað hlutdrægu mynd af Karen Elísabetu, sem ber nafn ömmu sinnar og móður minnar. Hún níðist held ég hvergi á því sem henni er til trúað eins og Kolskeggur bróðir Gunnars á Hlíðarenda, sem hlýddi dómi kjósenda þess tíma og fór utan í útlegð þegar Gunnar snéri aftur sem sekur maður.

Karen mun gegna þeim störfum sem henni verða falin hver sem úrslitin verða. Hún er í mínum augum auðvitað alger prinsessa. En ég held að þar fyrir utan sé hún traustverð venjuleg kona og móðir með raunverulegan áhuga á að verða að liði fremur en að græða fyrir sjálfa sig. Því það er sannast sagna að bæjarfulltrúakaup er svo lítið að ekki margir nenna að leggja slíkt á sig þegar völ er á öðru betra. Sem betur fer er til fólk sem hugsar um annað meira en peninga og þannig er hún Karen og líkist mömmu sinni hvað það varðar.

Við Sjálfstæðismenn vonumst eftir því að sem allra flestir komi og kjósi í prófkjörinu okkar á laugardaginn kemur. Síðast komu held ég 3300 manns og völdu á listann. Nú vonum við að enn fleiri komi þar sem bærinn okkar hefur stækkað verulega síðan. 

Mikilvægt er að vanda sig við atkvæðagreiðsluna og vera ófeiminn að óska eftir aðstoð ef þörf gerist.   Ég fagna auðvitað sem Sjálfstæðismaður hverju atkvæði sem greitt verður. Og auðvitað gleðjumst við foreldrarnir svo mest yfir hverju atkvæði sem hún dóttir okkar hlýtur. Ég held í hreinskilni sagt að enginn þurfi að sjá eftir því að greiða henni Karen Elísabetu atkvæði sitt ásamt öðrum 5 glæsilegum frambjóðendum Sjálfstæðisflokksins en kosningin er bundin við að kjósa 6 frambjóðendur og hvorki fleiri né færri. 

Fjölmennum á kjörstaðinn á laugardaginn kemur og kjósum hana Karen með öðrum góðum kandidötum. 

Strandveiðar gefnar frjálsar !

því miður ekki á Íslandi heldur í Noregi. Þar eru strandveiðar frjálsar frá áramótunum síðustu.

Ef við hefðum þessa skynsemi til að bera eins og frændur okkar Norðmenn, þá myndum við geta farið að dæmi Norðmanna og úthluta okkur sjálfum tvöföldun á makrílkvótanumn. Það er akkúrat sem Nojarinn gerir núna og gefur frat í Damanki og allt þetta Evrópubix. En við erum ákveðin í að minnka aflahlut okkar í heildaraflanum. Vegna hvers?

LÍÚ á ekki nógu mörg skip  sem hægt er að nota við þessar veiðar samtímis síldveiðunum.Ergo ástæðan fundin.

Ef við gæfum strandveiðarnar frjálsar og tvöfölduðum kvótann eins og Norðmenn þá geta allir bátar farið að snurpa makríl og fært nokkra milljarða í viðbót inn í þjóðarbúið. 

En gæfuleysið ræður för og þröngu sérhagsmunirnir eins og jafnan fyrr. Frjálsar starndveiðar eru löngu tímabærar.  

Enn er skekið smérið

um að þjóðin vilji klára aðildarviðræðurnar við ESB.

Einhver skoðanakönnun er gerð af einhverri kratamasklínu sem notuð er sem er sönnun þess að að fólk vilji klára einhverjar aðildarviðræður þó það vilji ekki í sambandið.

Árni Þór segir á Sprengisandi að hann sé á móti inngöngu í sambandið en hann vilji klára   viðræðurnar. Sem er skiljanlegt því það er djobbið hans sem borgar honum lifibrauðið. Eins og Þorstein Pálssyni líka sem skrifar vikulega um þetta sama efni. Trúir einhver VG í Evrópumálum og afstöðunni til ESB?

Eru Íslendingar almennt svo vitlausir að þeir geti ekki kynnt sér Lissabon-sáttmálann? Stjórnarskrá ESB. Býst sá sem sækir um íslenskan ríkisborgararétt við því að íslenska stjórnarskráin verði umskrifuð fyrir hann? Býst einhver Ragnar Reykás sem er innflytjandi til Bandaríkjanna við einhverjum sérlausnum fyrir sig og sína fjölskyldu? Eiga stjórnarskrár að búa yfir sérmeðferð  fyrir hvern einstakan? 

Unnur Brá og Framsóknarkonan bentu á það í þættinum hjá Sigurjóni að það hefði verið kosið í landinu s´ðasta vor. Líka um afstöðuna til ESB. Þeir flokkar unnu kosningasigur sem ekki vilja aðild að ESB. Hversvegna eiga þeir að halda áfram viðræðunum ef þeir vilja ekki aðild?  Hverskonar apaháttur er þetta? Hverskonar stagl er þetta? 

Þegar þetta kjörtímabil er á enda þá skulum við kjósa upp á nýtt. Þá geta menn kosið aðildarflokka ef þeir vilja. Aðildarsinnann Steingrím Jóhann aftur til dæmis?  Nú eru Íslendingar  búnir að kjósa andstöðuflokkana við aðild til fjögurra ára. Eigum við ekki að fá frí frá þessu pexi þann tíma?

Ég kæri mig ekkert um að verða herskyldur samkvæmt stjórnarskrá ESB. Ég kæri mig ekki um að fara í stríð fyrir Gordon Browm,  Hollande eða Merkel.  Ég vil ekki sjá þetta bix allt saman. Ég er Sjálfstæðismaður en ekki krati. Ég sel ekki Ísland fyrir grautarskál eða gjaldmiðil. Ég vil ekki sjá Evruna. Eg er ekki Evrópumaður. Ég á miklu fleiri ættmenni fyrir vestan haf. 

Ég er alveg til í nýjan gjaldmiðil fyrir Íslendinga.  Skipta út krónunni fyrir íslenska ríkisborgara og taka upp ríkisdal. Um leið eru þrotabú bankanna afgreidd og allt sem þeim tilheyrði. Engin gjaldeyrishöft lengur. Engin jöklabréf, engar erlendar innistæður í íslenskum bönkum eða kvikar krónueignir. Þær eru bara komnar á ís til lengri tíma.

Það eru mörg brýnni verkefni í þjóðfélaginu en að skekja þetta Evrópusmabandssmjér sífellt áfram á öllum rásum.    

8702

höfðu nú í þessu svarað spurningunni um hvort viðkomandi vilji loka Reykjavíkurflugvelli. Af þeim eru 18.1 % því samþykk en 81.9% andvíg.

Þetta fellur ósköp vel að þeirri kenningu að fólkið í landinu vilji hafa Reykjavíkurflugvöll á sínum stað. 70.000 undirskriftir í haust renna líka stoðum undir það að þjóðin vilji að Reykjavíkurborg hafi flugvöll innan sinna vébanda þar sem hún er höfuðborg landsins.

Þetta nægir ekki Samfylkingunni eða Besta flokknum í Borgarstjórn.  Þessir aðilar hafa keyrt í gegn nýtt Aðalskipulag Reykjavíkur þar sem vellinum er eytt. Og svo Deiliskipulagi til viðbótar um sama efni.

 Skipulagsstofnun Ríkisins hefur að vísu fleygt rörtöng í gangverkið hjá þeim í Borgarstjórninni þannig að hægði á snúningnum tímabundið. En allar skoðanakannanir benda til þess að Dagur B. Eggertsson verði næsti borgarstjóri og  þá þarf enginn að gera sér grillur út af því að hustað verði á einhverja þjóð eða meirihluta kjósenda.  Því Dagur einn veit. Hann á trúnaðarmenn í öllum öðrum stjórnnálaflokkum í borginni sem munu sprella um leið og hann togar í spottann. 

Það er því ekki í augsýn að hægt sé að fá einhvern botn í framtíð Reykjavíkurflugvallar. Þó svo að tífaldur fjöldi þeirra 8702 sem svarað hafa spurningunni hér á þessari vesælu bloggsíðu myndi greiða hér atkvæði myndi það ekki ná eyrum sameinaðra flugvallarfénda í öllum stjórnmálaflokkum í Reykjavík undir forystu Dags B. Eggertssonar.  

 

Er ekki hægt að æsa einhvern upp

með því að tala til dæmis um innflytjendastefnu Íslendinga?

Styrmir Gunnarsson ritstjóri verður seint ásakaður um um skort á víðsýni og umburðarlyndi. Hann skrifar samt svo á Evrópuvaktinni:

"Tony Blair fyrrum forsætistisráðherra Breta og leiðtogi Verkamannaflokksins í Bretlandi á þeim tíma, skrifaði athyglisverða grein í brezka blaðið Guardian fyrir skömmu (sem sagt var frá hér á Evrópuvaktinni), þar sem hann spáði því að gagnstætt því að styrjaldir 20. aldarinnar hefðu verið sprottnar af pólitískri hugmyndafræði yrðu styrjaldir 21. aldar háðar vegna átaka á milli öfgahópa ólíkra trúarhópa. Blair taldi að forystumenn þjóða yrðu að horfast í augu við þennan veruleika.

Það er áreiðanlegfa mikið til í þessu. Það er t.d. áleitin spurning hvers vegna svo lengi hefur dregizt að gera samninga um inngöngu Tyrklands í Evrópusambandið. Það er aldrei sagt berum orðum hver ástæðan er en hún blasir við. Mikill hluti fólks í Evrópu vill ekki fá Tyrkland inn í Evrópusambandið og ástæðurnar eru augljóslega ekki pólitískar.

Í nýrri skýrslu á vegum stjórnvalda í Svíþjóð kemur fram sú skoðun, að öfgamenn í hópi múslima í Sviþjóð séu sá hópur, sem sænsku samfélagi stafi mest hætta af, sérstaklega þeim sem fengið hafa hernaðarlega þjálfun á átakasvæðum.

Þessi átök á milli mismunandi menningarhópa endurspeglast líka í fréttum um að Benjamin Netanyahu, forsætisráðherra Ísraels hafi orðið að bera til baka sögur um að sonur hans hefði fundið sér lífsförunaut, norska stúlku frá Grimstad í Noregi vegna mótmæla áhrifamikils stjórnmálaflokks í Ísrael.

Þótt erfitt sé að skilja að mannfólkið sé ekki lengra komið á þroskabrautinni á 21. öldinni en svo að mestan hættan á styrjöldum geti stafað af ólíkum trúarbrögðum eða að hugsanlegar ástir ungmenna geti haft grundvallaráhrif á þróun stjórnmála í Ísrael, er ekki ólíklegt að þetta sé engu að síður sá veruleiki, sem leiðtogar þjóða heims þurfi að horfast í augu við eins og Tonu Blair bendir á.

Það á ekki sízt við um Evrópusambandið, þar sem ólík trúarbrögð mætast dag hvern.

Ætli Barroso og Catherine Ashton ráði við það verkefni? "

Af hverju má ekki tala um múslímavandamálið upphátt?

Innflutningur múslíma, sem flestir eru víst af arabiskum uppruna, hefur allstaðar á Vesturlöndum orðð til stórrar bölvunar. Vestræn ríki gera því réttast í því að stemma stigu við innflutningi þessa fólks þó ekki væri nema til að vernda líf og limu sinna borgara fyrir illum áhrifum sífellds innnflytjendastraums úr þessari átt.  Í mörgum tilvikum er þetta orðið of seint þar sem talið er líklegt að bæði Stóra Bretland og Frakkland  verði múslímum að bráð innan hálfrar aldar. Sem auðvitað þýðir endalok vestrænnar menningar eins og við höfum þekkt hana.

Þetta múslímafólk er ekki að færa fólki á Vesturlöndum eitt eða neitt nema vandamál.  Þessvegna er eina svarið að taka upp stranga vegabréfaskyldu og vísa svonefndum hælisleitendum tafarlaust úr landi. Velja innflytjendur vandlega með tilliti til þess hvort þeir séu líklegir til góðs fyrir gistilöndin og þjóðirnar sem fyrir eru.  Allt annað sé óábyrgt af stjórnvöldum sem ber fyrst og síðast að vernda eigin þegna gegn aðsteðjandi háska.

Innflutningur múslíma ber með sér háska í Svíþjóð og víða annarsstaðar. Það er bara staðreynd sem er ekki hægt að líta framhjá eins og í tísku er til dæmis hér á landi.

Er engin tilbúinn að æsa sig upp útaf þessum málum?  Til voru þeir eitt sinn meðal forfeðra vorra sem aldrei þáðu frið ef ostur var á ófriði.

Aðalskipulag Reykjavíkur

sem nú hefur verið sett fram til höfuðs Reykjavíkurflugvelli, hefur nú hlotið eðlislæga umsögn Skipulagsstofnunar Ríkisins á leið þessa fólks til að hunsa 70.000 undirskriftir landsmanna í gagnstæða átt.

Á eftir Aðalskipulagi fylgir Deiliskipulag sem byggir á því fyrrnefnda. Það felur í sér nánari útfærslu dauðadómsins. Samkvæmt venju verður að auglýsa eftir athugsasemdum. En reynsla almennings af vinnubrögðum þessara afla er niðurstaðan sú að mótmæli skipta engu máli og eru að engu höfð.

Samt hefur Leifur Magnússon verkfræðingur, sem manna gleggst og málefnalegast hefur rýnt í þau rök sem á ferðinni hafa verið fyrir þeim hægfara dauða sem Reykjavíkurflugvelli hafa verið búin af borgaryfirvöldum , sett fram  mótmæli.

Leifur skrifar yfirvöldum svofellt bréf:

 "Skipulagsfulltrúi Reykjavíkur Umhverfis- og skipulagssvið Reykjavíkurborg Borgartúni 12-14 105

 Reykjavík                                                                     30. janúar 2014

 

Efni:   Tillaga að deiliskipulagi Reykjavíkurflugvallar

 

Vísað er til auglýsingar yðar "um nýtt deiliskipulag í Reykjavík", dags. 23. des-ember s.l. Eftirfarandi eru nokkrar ábendingar mínar og athugasemdir: 

1.         Aðalskipulag Reykjavíkur          

Tillaga að deiliskipulagi Reykjavíkurflugvallar er sögð m.a. byggja á "Aðalskipu-lagi Reykjavíkur 2001-2024 m.s.br. og 2010-2030", sem innihalda tillögur borgar-stjórnar Reykjavíkur þess efnis, að Reykjavíkurflugvöllur verði lagður niður í til-greindum áföngum. Í því sambandi er rétt að minna á eftirfarandi staðreyndir: 

a)        Núverandi Aðalskipulag Reykjavíkur 2001-2024 var staðfest og áritað af þáverandi umhverfisráðherra, Sif Friðleifsdóttur, með eftirfarandi afgerandi fyrir-vara, sem er sérstaklega skráður á sjálfan skipulagsuppdráttinn:

            "Uppbygging í Vatnsmýri og tímasetning hennar er háð flutningi á flug-     starfsemi af svæðinu, sbr. kafla 3.2.1 í greinargerð I."

Í bréfi Skipulagsstofnunar til Reykjavíkurborgar (tilv. 2007040088/3.3), dags. 16. júlí 2013, var komið á framfæri fjölda ábendinga og athugasemda við þáverandi drög Reykjavíkurborgar að tillögu að Aðalskipulagi Reykjavíkur 2010-2030, m.a. eftirfarandi:

            "Í staðfestu Aðalskipulagi Reykjavíkur 2001-2024 eru fyrirvarar um land-  notkun í Vatnsmýri, sbr. kafla 3.2.1 greinargerð I. Að mati Skipulagsstofn-        unar þarf að setja sambærilega fyrirvara í fyrirliggjandi aðalskipulagstillögu            um að breytt landnotkun í Vatnsmýri sé háð samkomulagi við samgöngu-   yfirvöld og flutningi flugstarfsemi af svæðinu".  

Í fréttatilkynningu Skipulagsstofnunar 28. þ.m. er skýrt frá því að stofnunin hafi óskað eftir skýringum og leiðréttingum Reykjavíkurborgar á tilteknum atriðum í þeirri tillögu að Aðalskipulagi 2010-2030, sem nú er til staðfestingar hjá Skipu-lagsstofnun. Í fréttatilkynningunni er þetta nánar skýrt sem hér segir:

            "Í tilviki aðalskipulags Reykjavíkur varðar það fyrst og fremst áform um     uppbyggingu í Vatnsmýri og samræmi aðalskipulagsins við svæðisskipu-          lag höfuðborgarsvæðisins hvað varðar íbúðauppbyggingu og stofnbrautar-         kerfi".  

Með hliðsjón af ofangreindu er með öllu ljóst, að ekki er raunhæft að leggja fram tillögu Reykjavíkurborgar að deiliskipulagi Reykjavíkurflugvallar fyrr en fyrir liggur hvernig tillaga Reykjavíkurborgar að Aðalskipulagi Reykjavíkur 2010-2030 verður endanlega afgreidd og staðfest af Skipulagsstofnun og/eða umhverfisráðherra.

 Að auki er rétt að minna á, að samkvæmt samkomulagi, sem fulltrúar ríkis, Reykjavíkurborgar og Icelandair Group hf. undirrituðu 25. október 2013 var ákveðið að skipa svonefndan stýrihóp um innanlandsflug, en verkefni hans er að "fullkanna aðra kosti til rekstrar innanlandsflugs en framtíðarflugvöll í Vatnsmýri". Hópinum er ætlað að ljúka störfum sínum fyrir árslok 2014. Þar sem ein augljós hugsanleg niðurstaða stýrihópsins gæti verið tillaga um áframhald-andi rekstur Reykjavíkurflugvallar í Vatnsmýri, er fráleitt að leggja á þessu stigi fram tillögu að nýju deiliskipulagi Reykjavíkurflugvallar, sem felur í sér afgerandi skerðingu hans, þ.e. lokun núverandi NA/SV-flugbrautar.

 2.         Hugmyndir að lokun NA/SV-flugbrautar

Upphaf hugmyndar um lokun NA/SV-flugbrautar Reykjavíkurflugvallar er væntan-lega að finna í skýrslu svokallaðrar "áhættumatsnefndar" undir heitinu "Reykja-víkurflugvöllur - sambýli flugs og byggðar", dags. 30. nóvember 1990, en síðar gefin út af samgönguráðuneyti í apríl 1991. Umrædd nefnd var skipuð af þáver-andi samgönguráðherra, Steingrími J. Sigfússyni, og var undir formennsku Álfheiðar Ingadóttur líffræðings. Nefndin var skipuð "til að vinna áhættumat vegna Reykjavíkurflugvallar", - en birti þó strax á 2. bls. skýrslu sinnar eftirfarandi:

            "Nefndarmenn komust að þeirri niðurstöðu að gerð áhættumats vegna      Reykjavíkurflugvallar krefðist yfirgripsmeiri og sérhæfðari rannsókna en       væru á færi nefndarinnar auk þess sem ekki liggur fyrir ákvörðun stjórn-           valda um það hvað teljist ásættanleg áhætta af rekstri flugvallar í Vatns-   mýri".

 Engu að síður ákvað nefndin að leggja fram samtals 10 tillögur, m.a. eftirfarandi:

            "Hætt verði notkun á NA/SV-braut (07-25) og henni lokað, sbr. kafla 5.2".

Enga umfjöllun er að finna um áhrif slíkrar aðgerðar á nothæfisstuðul flugvallar-ins, sem gegnir lykilhlutverki í áætlunarflugi innanlands og sjúkraflugi til höfuð-borgarinnar, og enn síður um þá auknu slysahættu, sem myndi fylgja aukinni notkun hinna tveggja flugbrautanna við efstu mörk hliðarvindar. Samgönguráðu-neytið tók ekki formlega afstöðu til tillagna nefndarinnar, og þær voru ekki sendar Flugráði til umsagnar.

 Á árunum 1999-2007 gegndi Sturla Böðvarsson embætti samgönguráðherra og beitti sér ítrekað fyrir raunhæfu samkomulagi við Reykjavíkurborg um framtíð Reykjavíkurflugvallar. Í þeim umræðum var ljáð máls á hugsanlegri lokun NA/SV-flugbrautar Reykjavíkurflugvallar, en frá upphafi ætíð háð tveimur grunnskilyrð-um. Í fyrsta lagi, að slíkt kæmi ekki til álita nema að flugbraut á Keflavíkurflugvelli með sömu stefnu yrði opnuð á ný, en umræddri flugbraut hafði áður verið lokað af varnarliðinu í fyrirskipuðu sparnaðarátaki. Og í öðru lagi, að slíkt væri þáttur í heildarsamkomulagi um óhefta framtíð Reykjavíkurflugvallar í Vatnsmýri.

3.         Nothæfisstuðull flugvallar og hliðarvindur

Hér er um að ræða lykilhugtök, þegar til umræðu er nauðsynlegur fjöldi flug-brauta hvers flugvallar. Alþjóðleg ákvæði um flugvelli er að finna í svonefndum "ICAO Annex 14". Hér á landi gildir m.a. "Reglugerð um flugvelli, nr. 646/2007" en stór hluti hennar er bein þýðing á alþjóðaákvæðum ICAO Annex 14. Í orða-skýringum í 1. grein hennar er m.a. eftirfarandi:

            "Nothæfisstuðull (Usability factor). Sá tími, mældur í hundraðshlutum,     þegar notkun flugbrautar eða kerfis flugbrauta er ekki takmörkuð vegna hlutfalls yfirborðsvinds. Aths. - Hlutfall yfirborðsvinds (cross-wind com-     ponent) merkir það hlutfall yfirborðsvinds sem er hornrétt á miðlínu flug-   brautar".

Í grein 3.1 í VI. hluta reglugerðarinnar er síðan skilgreint hvaða þrjú tölugildi hliðarvinds beri að nota, og eru tengd lengd flugbrauta og þeim flugvélagerðum, sem einkum nota þær. Fyrir Reykjavíkurflugvöll gildir 13 hnúta hliðarvindsgildið.

 Ýmsar skýrslur liggja fyrir um nothæfisstuðul Reykjavíkurflugvallar, m.a. skýrslan "Um nýtingarhlutfall brauta á Reykjavíkurflugvell", sem samin var í febrúar 2000 af Dr. Guðmundi R. Jónssyni og Dr. Páli Valdimarssyni, prófessorum við verk-fræðideild Háskóla Íslands, og að beiðni Orkveitu Reykjavíkur. Niðurstaða þeirra, og miðað við 13 hnúta hliðarvindsmörkin, er eftirfarandi:

             Allar þrjár flugbrautir                                  98,2%      þ.e. lokað í 6,6 daga

            Tvær flugbrautir, 02/20 og 14/32              93,8%       þ.e. lokað í 22,6 daga.

 Því miður hafa stjórnvöld hér á landi síðan ráðið til verks ýmsa erlenda og inn-lenda "ráðgjafa", sem sumir hverjir hafa augljóslega skort nauðsynlega grunn-þekkingu á sviði flugmála og flugrekstrar, - og óábyrgt varpað fram öðrum og mun hærri gildum nothæfisstuðuls Reykjavíkurflugvallar, sem síðan hafa ratað inn í formlegar skyrslur og bréf til ráðherra flugmála. Sammerkt þeim öllum er að notuð eru miklu hærri og með öllu óraunhæf gildi hliðarvinds, - sem síðan leiðir til kolrangs gildis fyrir meintan nothæfisstuðul flugvallarins.

 Upphaf þessarar vitleysu er að finna í skýrslunni "Foranalyse vedrörende en eventuel flytning af Reykjavik Lufthavn", sem danska fyrirtækið Ramböll skilaði til Skipulagsskrifstofu höfuðborgarsvæðisins í maí 2000. Þar var ákveðið að nota 33 hnúta hliðarvind á þeirri forsendu, að þar væri um að ræða skráð hámark fyrir Fokker 50 skrúfuþotur. Slíkt skráð hámark err hins vegar svonefnt "Maximuim demonstrated cross-wind capability", sem tekist hefur að lenda flugvélinni við einhvern tíma á flugprófunarferli hennar, og þá flogið af þrautþjálfuðum flug-prófunarflugmönnum framleiðanda. Flugrekendur setja sér síðan almennt lægri hámörk, sem t.d. hjá Flugfélagi Íslands eru 26 hnútar fyrir Fokker 50. Þau tölugildi, sem tilgreind eru í ICAO Annex 14 og Reglugerð um flugvelli taka hins vegar einnig raunhæft tillit til ýmissa annarra áhrifaþátta, m.a. sviptivinda, en þó fyrst og fremst mældra hemlunarskilyrða á flugbrautinni.

 Ramböll-skýrslan varð tilefni til annarar skýrslu prófessoranna, sem lögð var fram 10. júlí 2000. Þar höfnuðu þeir alfarið fáránlegri aðferðafræði Ramböll-ráðgjafanna, - og skýrsla þeirra endar á eftirfarandi viðvörunarorðum:

            "Að mati undirritaðra er það mikill ábyrgðarhluti að miða við hærri leyfileg-           an hliðarvind en ICAO mælir með, og alls ekki verjandi þegar tekið er tillit      til sérstakra aðstæðna í Reykjavík eins og til dæmis mikinn sviptivind."

 Engu að síður hafa aðrir ráðgjafar, sem síðar voru kallaðir til leiks, endurtekið þessa vitleysu, þar á meðal hollenska félagið NLR, sem Samráðsnefnd sam-gönguráðuneytis og Reykjavíkurborgar fól að vinna að flugtæknilegri úttekt á Reykjavíkurflugvelli. Í skýrslu samráðsnefndarinnar, apríl 2007, er síðan á bls. 18 að finna þá fullyrðingu, að núverandi Reykjavíkurflugvöllur með þremur flug-brautum sé með 99% nothæfisstuðul, - og að hann lækki aðeins um 1%, þ.e. í 98%, þótt NA/SV-flugbrautinni yrði lokað. Á bls. 31 fæst síðan staðfest að miðað hafi verið við allt að 30 hnúta hliðarvind.

 4.         Lokaorð

Hjá stjórnvöldum liggja því miður fyrir ýmsar skýrslur og skjöl, sem eru með röngum og skaðlegum upplýsingum um þau alvarlegu áhrif, sem fælust í hugsanlegri lokun NA/SV-flugbrautar Reykjavíkurflugvallar. Hið rétta er, að slík lokun hefði í för með sér að meðaltali 16 daga árlega viðbótarlokun flugvallarins, sem er gjörsamlega óásættanlegt, - og nothæfisstuðullinn væri aðeins 93,8%.

 Reykjavíkurflugvöllur er ekki aðeins miðpúnktur áætlunarflugs innanlands, heldur einnig afar þýðingarmikill áfangastaður sjúkraflugs til eina hátækni- og háskóla-sjúkrahúss Íslands, sem staðsett er í 101 Reykjavík.

 Skerðing á núverandi nothæfisstuðli Reykjavíkurflugvallar, og jafnvel hugsanleg lokun hans, er ekki einkamál 15 borgarfulltrúa Reykjavíkurborgar. Þetta er mál, sem alla þjóðina varðar. Áskorun 69.637 borgara landsins um áframhaldandi óskertan rekstur Reykjavíkurflugvallar var afhent borgarstjóra 20. september s.l.

 Afstaða Alþingis í máli þessu kom skýrt fram við lokaafgreiðslu þess á Fjárlögum ársins 2014 dagana 19. - 21. desember s.l. Þá var alfarið hafnað að setja í lögin heimildarákvæði fyrir sölu ríkisins á hluta landsvæðis flugvallarins, sem er undir suðvesturhluta umræddrar NA/SV-flugbrautar.

 Með kveðju 

Leifur Magnússon "

Ef hægt er að skrifa faglega, skipulega og sannlega  um þetta langa mál, þá hefur Leifur H. Magnússon gert það ó þessu bréfi.

Við þetta er í sjálfu sér engu að bæta. Heldur sýnist manni að málið sé komið á endastöð .

Þetta langa deilumál hlýtur núna að verða lagt í endanlegan dóm þeirra kjósenda sem styðja endurkjör núverandi borgarstjórnarmeirihluta í Reykjavík undir forsæti Dags B. Eggertssonar, samkvæmt nýjustu skoðanakönnunum. 

Þetta er staðan í Aðal-og Deilskipulagsmálum Retykjavíkurflugvallar. 

 

Verðtrygging í mínus?

yrði líklega talið til tíðinda.

Fræðilega getur það gerst. Lánskjaravístala mælir verðtrygginguna. Hún getur bæði lækkað og hækkað af margvíslegum ástæðum. Það er auðvitað hægt að byggja hana upp á fleiri en einn hátt. En líklega er talið best að hún sé sem mest raunsæ og óbreytileg.

Setjum svo að til sé ein búsældarleg pláneta þar sem einn aðili býr.Hann væri launþegi hjá æðri máttarvöldum. Hann líka mögulegur lántakandi hjá sérstökum himneskum yfirdráttarbanka sem byði þessum aðila lán í rafkrónum úr eigin framleiðslu.

Til viðbótar þessi sami aðili eini launþeginn hjá æðri máttarvöldum sem greiddi honum kauptaxta. Þessi sami aðili væri líka eini innflytjandi allrar sinnar vöru sem kæmi úr góðri himneskri heildsölu sem ekki myndi hækka verð á neinu lengi.

Hvað skyldi þessi eini aðili almennt hugsa ?  Hann myndi líka vita að sá í neðra hefði það hlutverk að reikna út verðtrygginguna á lánið og senda þær upplýsingar upp í himneska bankann.

 Myndi þessi aðili freistast til að hækka kauptaxta sinn hjá almættinu ef sá í neðra myndi frétta það strax?. Reyna að særa djöfsa niður með hálærðum hagfræðikenningum?

Eða myndi hann reyna að lækka bæði launataxta sinn og verð á innflutningi sínum með einhverjum ráðum? Myndi hann hugsa um láta þetta allt lækka áður en aðilinn tæki verðtryggt  lán hjá himneska bankanum til að bæta úr húsnæðisvanda sínum og  byggja sér höggormslausa Paradís?

Myndi hann hugsa um það að hann yrði að fara mjög gætilega í byggingahraðanum og lántökum? Líka hvaða vexti vildi hann fá í himneska bankanum ef hann þyrfti að geyma fé sitt um stundarsakir, til dæmis frá mánaðarmótum fram að VISA gjalddaganum?

Sá í neðra er yfirleitt hlutlaus  og það eru himnarnir líka.  Dauðlegir eru það ekki. Þeir eru sífellt að breyta sjálfum sér.  Hvað sem bænakvaki þeirra og hagfræðisæringum líður þá verða þær aðstæður ekki til af sjálfu sér, hvorki hér né í Paradís,  að verðtryggingin, mælingin á atferli þeirra,  lækki í stað þess að hækka.