Hvaða Samfylkingu, hvaða Sjálfstæðisflokk

er Ingólfur Margeirsson að fjalla um í rógskrifum sínum í Baugstíðindi í dag. 

Ingólfur þessi er haldinn þeirri barnalegu firru eins og margir hælbítar Sjálfstæðisflokksins, að flokkurinn sé einver Sfinx í formi steinsteypukassans sem heitir Valhöll. Að steintröllið sé óbreytanleg myndastytta af Davíð Oddssyni sem hafi verið haldinn einhverri veiki sem Ingólfur kallar nýfrjálshyggju. Samfylkingin er líka svoleiðis apparat í augum Ingólfs, einhver píramídi sem getur beiðst afsökunar og síðan þrumið um eilífð sem eilífur andstæðingur Sjálfstæðisflokksins ef þá ekki hækja.

Í rauninni eru skoðanir Ingólfs á stjórnmálaflokkum svo fjarstæðar að varla tekur því að svara þeim. Stjórnmálaflokkar eru aðeins fólkið sem í þeim er þá stundina. Rétt eins og KR eða Fram. Davíð var formaður í Sjálfstæðisflokknum af því að flokksmennirnir kusu hann. Hann tengdist samt ekki Engeyjarættinni beinlínis þó einstakir fjölskyldumeðlimir hafi komið auga á kosti mannsins og stutt hann til góðra verka.

Flokkur Ólafs Thors var annað fólk en það sem nú mætir á landsfundi Sjálfstæðisflokksins. Það er bara sjálfstæðisstefnan sem hefur ekkert breyst. Um hana sameinast flokksmenn. Öfugt við hlaupastrákaflokk eins og Samfylkinguna, sem enginn veit hvaðan komu né hvert þeir eru að fara. Þeir hafa enga grunnstefnu nema að koma sjálfum sér  á opinberar jötur.  Ef þær eru girnilegri í útlöndum þá leggja þeir um þessar mundir allt í sölurnar fyrir að komast í þær. Það er alls ekki víst að Emil Jónsson eða Jón Baldvinsson hefði stutt þá vegferð  þó að Össur, Jóhanna og Steingrímur  geri það.

Á hvaða tíma lifir þessi Ingólfur?

Athugasemdir

[Sigurður Grétar Guðmundsson, 9.12.2010 kl. 09:47]

Sæll Halldór. hér er einn "guðsvolaðurhöfuðsnillingur" sem þakkar fyrir síðast og fyrir málgagnið sem þú sendir okkur hjónum, afmælisrit "Voga" sem hefur verið málgagn Sjálfstæðisflokksins í áratugi og þó nokkurn tíma undir ritstjórn tengdaföður míns Harðar Þórhallssonar, sem reyndar dó langt fyrir aldur fram. Það var vissulega gaman að fletta blaðinu og ekki gat ég annað en hlegið að barnalegri sjálfhælni yfir því að allt hefði verið í kaldakoli í bæði skiptin sem Sjálfstæðisflokkurinn komst í meirihluta í Bæjarstjórn Kópavogs, fyrst árið 1970 og svo 1990. Mér var vel kunnugt um að það var langt frá því að "allt væri í kalda koli" 1970 því ég sat þá í Bæjarstjórninni og átti raunar ágætt samstarf við þá Axel Jónsson (D), Guttorm Sigurbjörnsson (B) og Björgvin Sæmundsson bæjarstjóra.

En því miður er ég að heyra það að fjármál Kópavogskaupstaðar séu nú "kaldakoli" eftir samfellda stjórn Sjálfstæðismanna í 20 ár.

En utanbæjarmaðurinn ég ætla ekki frekar að skipta mér af því og kveð að sinni.

[Halldór Jónsson, 9.12.2010 kl. 11:55]

Já sæll höfuðsnillingur Sigurður Grétar og takk fyrir ánægjulega stund í "Gildinu" eins og ég kalla okkar góða og virðulega félag í gamni mínu. Gaman að þú skyldir lesa Voga.

Ég segi nú að það var allt í kaldakoli þegar við komum til valda 1990 íhaldsmenn. Skolpið vall útá leirurnar og engar lausnir voru í sjánmáli, sorpstríð stóð yfir við Reykjavík og þeir Guðmundur og Valþór ætluð að opna sorphauga á Kjóavöllum. Allt var á bullandi dráttarvöxtum hjá bænum og öngvir peningar til, reksturinn gleypti allt sem inn kom, öngvar lóðir voru til því að ekkert frárennsli var til.Göturnar ónýtar, vatnsveitan míglek engar gangstéttar né götuljós. Nýjir vendir sópuðu vel. Svo urðu þeir gamlir líka og hættu að sópa eins vel og í árdaga.Svo kom hrunið með lóðaskilunum og skyndilega fór allt í mínus og við kosnir frá. Nú heldur það áfram lóðbeint til andskotans því vinstri menn eru auðvitað alltaf vitlausari í peningasökum en meðalíhaldið, sérstaklega þegar fleiri koma saman eins og nú er háttað. Bestu kveðjur til frúarinnar stórættuðu.

[Kristján P. Gudmundsson, 10.12.2010 kl. 18:03]

Halldór, ég kannast vel við lýsingu þína á Kópavogi á kommaárunum, þetta var hrein hörmung að aka um þennan nágrannabæ Reykjavíkur. Ég á bróður, sem bjó við algjört úrræðaleysi kommanna eins og þú í nær aldarfjórðung. Það voru grimm örlög fyrir innfæddan Reykvíking ! En svo kom Gunnar Birgisson og þá varð breyting til betri vegar.

Kv.,KPG.

[Halldór Jónsson, 11.12.2010 kl. 17:26]

Nú er Gunnar fallinn og klommarnir teknir við. Þetta sekkur ekki svo glatt á gamla stigið. En það tekur við tímabil kyrrstöðu og og samræðustjórnmála í Kópavogi, þú þarft ekki annað en að horfa á bæjarstjórnarmeirilhlutann núna til þess að sjá það, þar er ekki að vænta samstöðu um nýja sókn á komandi tíð.