Jóhanna brýst um fast

í Sjórnarráðinu. Hún virðist hafa sett sér að bylta sem allra mestu áður en hún kveður. Hún býr til ný lög og breytir ráðuneytum, skipar nefndir og ráð. Í stuttu máli reynir hún að rugla sem allra mestu í fyrirkomulagi stjórnsýslunnar, bara til að það sjáist að hún hafi verið hérna. Stjórnlagaþing, stjórnlagaráð, stýrishópar. Ég er löngu hættur að muna hvaða embætti hvaða ráðherra gegnir né hvað ráðuneytin heita nema að Jóhanna er forsætiss og svo eitthvað ótalmargt annað og svo auðvitað gamli Rauður sem er á sínum stað.

Ég hef orðið þess áskynja að mörgum blöskra aðfarirnar. Ég hugga mig við það, að öllu sé hægt að breyta til baka ef mönnum finnst ekki hafa orðið fögnuður af. Ráðstafnair Jóhönnu hafa auðvitað kostað morð fjár  það sem af er þó að árangurinn dyljist alþýðu eins og mér. 

Huggum okkur við að þessu linnir bráðum, þetta getur varla enst öllu lengur. Þetta fólk er auðvitað alveg samviskulaust í því að gefa frat í þjóðarhag. Það eina sem skiptir máli fyrir þau virðist vera að afsanna þá kenningu að vinstristjórnir hafa aldrei enst heilt kjörtímabil.Og svo auðvitað eru það eftirlaunin sem að minnsta kosti Steingrímur hefur leitt hugann að á fyrri tilverustigum að því að Davíð hefur látið í skína.

Rókisstjórnin heldur áfram að vera eins og fíll í glervörubúðinni, það bylur í öllu og brotnar gler og blásturinn bylur í eyrum. Svo verður einhverntíman  þögn og þá þarf að sópa brotunum út eftir fjörbrot Jóhönnu í pólitíkinni.

 

Athugasemdir

[Árni Karl Ellertsson, 8.9.2011 kl. 00:59]

Góður, segi ekki meir.