Loksins !

sagði Eiríkur Bergmann eitthvað sem ég tók eftir. Hann sagði að Ólafur forseti væri búinn að búa til nýjan þjóðarleiðtoga á Bessastöðum. Foringja sem þjóðþingið yrði að spyrja leyfis hvort honum líkaði eða ekki það sem þingið væri að basla við.

Ekkert mál gæti Alþingi leitt til lykta nema eiga það yfir sér að Bessastaðaforinginn stoppaði það. Ólafur Ragnar hefði búið þetta embætti þjóðarleiðtogans til, það hefði ekki verið til áður.

Makalaust er hvernig þjóðin getur dundað sér við að bíða eftir því til klukkan ellefu í dag hvort leiðtoginn setji þumalinn upp eða niður. Merkilegt að það þyrfti tvo aldarþriðjunga til þess að menn föttuðu hvað þeir hefðu gert á Þingvöllum 1944. Þar var ég en ekki Ólafur.

Þvílíkt stjórnarfar! Þvílík þjóð !

Loksins Eiríkur !

Vitræna til lausnar vanda !

Nú hrannast kreppuskýin við loft á þessu nýbyrjaða ári. Atvinnuleysisvofan ygglir sig meira með hverjum degi. Allir iðnaðarmenn landsins og verktakar  horfa með kvíða fram á veginn. Engar framkvæmdir eru í sjónmáli þetta árið. Stjórnvöld gera ekki eitt sem neinu máli skiptir. Vesaldómur þessarar ríkisstjórnar er alger og skilningsleysi á vanda þjóðarinnar þvílíkt að engum tárum tekur. Þetta ráðleysislið kaus fólkið yfir sig í vitleysiskasti og þunglyndi í kjölfar skrílsuppþota á vegum VG síðastliðinn vetur. Því má segja að þetta sé mátulegt á þjóðina og henni hæfilega í rass rekið.En fórnarlömb vesaldómsins  eru líka börn og ungmenni þessa lands.Þeim á að bjóða uppá skertan skóladag til þess að draga saman í opinberri þjónustu. Það á að loka deildum á sjúkrahúsum, fækka í lögreglunni,  flæma lækna  úr landi,  fækka aðgerðum, lengja biðlista, skerða kjör hinna minnstu bræðra. Margir  tæknimenn sem vettlingi valda flykkjast úr landi til að reyna að bjarga sér og sínum.   En ríkisstjórnin siglir  fullum seglum í evrópubandalagsmálum, loftslagsmálum , utanríkisþjónustu og lúxusflakk forsetans er samt við sig. Ekkert getur bjargað ríkissjóði nema mikill fólksflótti létti á atvinnuleysistryggingasjóði og hann er í fullum gangi sem betur fer. Hér ríkja Móðuharðindi af mannvöldum sem fyrr.Ef hér sæti fólk við völd sem hefði minnsta hugmynd um hvað það er, sem drífur eitt þjóðfélag áfram, þá myndi það byrja á því að tvöfalda fjárlagahallann með því að setja atvinnu-aukandi framkvæmdir á stað. Flýta virkjunum og stóriðju til ársins í ár frekar en að stefna að stórfelldum innflutningi vinnuafls árið 2012 til 2013 eins og nú stefnir í með heimskulegri áætlanagerð.   Stinga mætti uppá því við þjóðina að öll föst laun í landinu yrðu lækkuð um 5 -10 % til kostnaðarlækkunar en hækkunar á atvinnustigi.  Fresta mætti öllu fæðingarorlofi feðra um einhver ár og stytta orlof kvenna.  Kyrrsetja mætti erlendar innistæður eins og jöklabréf, helst með sérsamningum um háa vexti og fastar endurgreiðslur sem við yrði ráðið. Borga ekkert vegna Icesave í bili, styrkja gengið og afnema höftin.

Maður hét Hjalmar Schacht. Hann var Ríkisbankastjóri og foringi í að leysa kreppuna  í Þýskalandi  á fjórða áratug síðustu aldar. Ráðist var í byggingu Autobahnana- og líka hervæðinguna,- sem útrýmdi atvinnuleysinu.  Roosewelt var líka á svipuðum nótum í Bandaríkjunum með New Deal.  Þá máttu vextir í Þýskalandi  ekki vera hærri en 4.5 % skv. Versalasamningunum.  Schact stofnaði félag sem ríkið átti, sem hér Málmarannsóknafélagið. Þetta félag gerði ekkert nema gefa út sexmánaða skuldabréf“ Mefo“ með hærri vöxtum og síðar framlengjanlegum til þriggja mánað í einu.  Þeim mátti skipta hvenær sem var fyrir Ríkismörk en auðvitað voru vopnaframleiðendur látnir taka við þeim sem borgun og halda á þeim.  Einnig píndi hann erlenda birgja til að taka greiðslur í Ríkismörkum og Mefo  þannig að létti á gjaldeyrisskortinum og þannig var hægt að reka ríkissjóð með meiri halla en annars.   En enginn vissi nema Schact hversu mikið af Mefo var gefið út og þetta kom ekki inn í ríkisreikninginn beint.  Þetta er svona form af einkakreppuvíxlunum sem ég hef verið að stinga uppá að stofnaðir yrðu hérlendis til að vega upp á móti getuleysi stjórnvalda og bankanna.  En enginn vildi skilja  hvað ég var að fara svo engar undirtektir fékk ég.

Til viðbótar verða heimilin að fá að lengja öll verðtryggð lán sín sem þess óska og setja næstu gjalddaga afturfyrir.  Það er gamla krónan sem getur bjargað okkur núna útúr kreppunni ef nokkuð getur það ef henni er blandað saman við íslenskt hugvit og útrásaranda, sem andhverfa þess sósíalíska barlóms og ræfildóms sem nú  grúfir yfir þjóðlífinu. Allt hefur verið kyrfilega svikið sem kratarnir þvældu um skjaldborgina um heimilin, enda byggir hún a´grundvallarmisskilningu um eðli skjaldborga, þær eru alltaf slegnar um kúgarann til að forða honum frá reiði lýðsins.

Kreppan verður þeim mun verri og dýpri sem þetta lið situr lengur við völdin. Þetta er sjálfspynding íslensku þjóðarinnar, - þjóðlegur masókismi-, að bíða eftir því að núverandi Alþingi komi með einhverja vitrænu til lausnar vandanum.

Er friðvænlegt í heiminum ?

Nú lifum við hin góðu millistríðsár.Og brátt verða þau hin enn betri fyrirstríðsár." Þannig sungu Þjóðverjar í kvikmyndinni "Wir Wunderkinder" sem gekk fyrir 1960  í Þýskalandi.

Ég held að það muni einhvertímann verða gert eitthvað í þessu sífellda áreiti múslímaheimsins gegn Vesturlöndum. Þessir heimar lifa ekki friðsamlega saman lengi í einu. Innflutningur múslíma til V-Evrópu leiðir sífellt til atvika eins og þegar múslíminn ætlaði að sprengja bandarísku vélina nýverið og svona atvika eins og þess sem varð í Danmörku í gær. Spennan vex stöðugt en minnkar ekki. Svo sýður bara uppúr eins og í Afghanistan. Við erum orðnir skíthræddir við þessa múslíma og þorum ekki lengur að segja meiningu okkar á þeim lengur af ótta við hefndir.

Vestræn þjóðfélög geta ekki haft milljónir af liði innanborðs sem hefur sín eigin lög og fyrirlítur gistiþjóðfélögin. Okkar heimur stendur nógu höllum fæti einn og sér. Þrælahald eins og Þjóðverjar, og raunar Bandaríkjamenn líka,  byggja sitt veldi á, leiðir einhvern tímann til þess að Spartacus gerir uppreisn. Með tóm gamlamenni sem borgara í Þýskalandi sé ég ekki fyrir hvernig þeir geta varist. Við sjáum hvernig óþjóðir taka sífellt meiri völd í Bretlandi og Danmörku. Kommarnir og sérílagi kratarnir hérna styðja innflutning á svona liði til Íslands með ráðum og dáð. Þeim finnst íslenzkt þjóðerni einskis virði, norræn og arísk gen ennþá síðri ef kostur er á blöndun með Afríkublóði. Það er svo " líbó " og færir okkur í samfélag þjóðanna segja þeir þegar þeir tala um fyrirheitna landið í Evrópubandalaginu.

Margar fyrri kreppur hafa leystst með styrjöldum. Ef þessi kreppa dýpkar mikið þá minnka friðarlíkur í heiminum.

 

Svona raða kommarnir á jöturnar.

Kommúnistinn Álfheiður Ingadóttir, heilbrigðisráðherra, skipar nýjan  landlækni. Geir Gunnlaugsson. María Heimisdóttir, yfirlæknir á hag- og upplýsingasviði Landspítala, er sögð hafa fengið mun hærri einkunn  matsefndar. Geir mun hinsvegar vera skoðanalega meir að skapi ráðherrans.

Merkilegt ef feministunum finnst ekkert um þetta. Því venjulega er það talið brot á jafnréttislögum ef  karl er skipaður þegar kona sækir um.

Kommúnistar í Tékkóslóvakíu undirbjuggu byltingu sína lengi með því að raða liði sínu á allar jötur. Svo sviku þeir ættjörðina allir í einu þegar kallið kom.

Þetta er bara eitt dæmið í löngu ferli. Þjóðfélagið skal gegnsýrt af jábræðrum með öllum ráðum. Íhaldið kemst ekki með tærnar sem þeir réttrúuðu hafa hælana. Svona raða kommarnir allir sem einn á jöturnar í ákveðnum tilgangi.

 

Prófkjör í Kópavogi

Framundan eru væntanlega prófkjör hjá stjórnmálaflokkunum í Kópavogi vegna bæjarstjórnarkosninganna í vor. Sjálfstæðisflokkurinn verður með sitt prófkjör 20.febrúar  og aðrir flokkar huga að því að stilla upp listum sínum á  tíma, hvaða háttur sem verður á því.Rétt til þátttöku í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins munu allir þeir hafa sem eru flokksbundnir  á kjördegi. Nokkrum titringi hafa valdið hótanir ríkisstjórnar Samfylkingar og VG um það að breyta lögum í þá veru að kjósendur skuli raða á listana en ekki flokksmennirnir sjálfir á framboðslistana. 

  Auðvitað er þessu stefnt gegn Sjálfstæðisflokknum, sem einn flokka hefur haft þann styrk að geta haldið fjölmenn prófkjör og lengst af opin öllum þeim, sem undirrita inntökubeiðni í  flokkinn á prófkjörsdegi. Ekkert fer eins í taugar litlu vinstriklíkuflokkanna og stærð og afl flokksmanna Sjálfstæðisflokksins. Þeir stilla upp sínum listum í reykfylltum bakherbergjum þar sem rútufarmar smalafjár ráða úrslitum meðan Sjálfstæðisflokkurinn heldur prófkjör sem eru almenningi opin.

Stjórnmálaflokkarnir eru nú að stilla upp listum vegna sveitarstjórnarkosninganna í maí n.k.  um allt land. Það hefur verið nokkuð útbreitt að á þessa lista hér í Kópavogi hefur  valist  fólk sem eru starfsmenn bæjarfélagsins.  Hér í Kópavogi bar Guðmundur Oddsson  lengi ægishjálm valdsmanna hér í Kópavogi samhliða því að vera skólastjóri í Þinghólsskóla. Formaður bæjarráðs Kópavogs er Ómar Stefánsson sem er starfsmaður á íþróttavöllum bæjarins. Hafsteinn Karlsson bæjarfulltrúi  og Gunnsteinn Sigurðsson bæjarstjóri eru báðir  skólastjórar hér í bænum.Jón Júlíusson bæjarfulltrúi  hefur verið   íþróttafulltrúi  bæjarins lengi.

Allir þessir fulltrúar eru þannig yfirmenn sjálfra sín í raun og veru sem mörgum eins og mér finnst skondið og óeðlilegt. Aðrir segja að það séu mannréttindi bæjarstarfsmanna að taka þátt í stjórnmálum. Um þetta má deila endalaust. En kjósendur hafa ekki sett þetta fyrir sig hingað til og það er sjálfsagt eðlilegast að þeir ráði því eins og öðru. Mér finnst þetta samt miður og vildi óska þess að óviðkomandi aðilar bænum sitji í frekar bæjarstjórn.

Nú segir einhver: Sjáið þið kallinn, nú er hann að stanga í Gunnstein Sigurðsson til að þóknast Gunnari Birgissyni. Svo er alls ekki enda er ég dyggur flokksmaður þeirra beggja.

Þessar vangaveltur mínar eiga fyrst og fremst almennt við þá langæju skoðun mína, að bæjarstarfsmenn eigi ekki að sitja jafnhliða í bæjarstjórn. Mönnum þætt áreiðanlega einkennilegt ef til dæmis skrifstofustjóri  Alþingis, ræstitæknar hússins eða húsverðir  sætu á Alþingi líka eða væru ráðherrar í ríkisstjórn. Ég hef frétt að þessu sé  ekki svona háttað í nágrannabæjunum og  ég held að í Borgarstjórn Reykjavíkur  sé  til dæmis hefð fyrir því að borgarstarfsmaður sitji ekki í borgarstjórn frá tímum Davíðs sem borgarstjóra. Gott ef ekki í Garðabæ líka.

Þetta er mín skoðun: 

Á framboðslistum séu menn annaðhvort bæjarstarfsmenn eða bæjarfulltrúar, ekki hvorutveggja.

Frábær ræða Forsetans.

Að vanda hlýddi ég á ræðu Forsetans á nýjársdag. Ég ætla hér með að gefa honum hæstu einkunn fyrir ræðuna, bæði innihald og leikræna tjáningu,

Ef ég á að setja út á eitthvað fannst mér hann skauta verulega framhjá því þegar hann ræddi um ÍSlendinga sem rótgróna lýðræðisþjóð, hvernig lýðræðinu er misskipt í landinu þegar sumir þegnar hafa tvöfalt atkvæðavægi eftir búsetu. Í ljósi þessa er beint lýðræði eins og ræðan sneiddi utaní  sem vaxandi kröfu fólksins, skárra en það brenglaða fulltrúalýðræði sem við nú búum við. En rétt fullltrúalýðræði er samt óhjákvæmilega það illskársta stjórnarform sem völ er á. En hér á landi er vitlaust gefið eins og allir vita.  En áreiðanlega er hollt að líta til Sviss til að sjá hvernig þeir fara að. 

Hvað um það, þá fær Ólafur hjá mér þaðsem hann á alveg burtséð frá öllu öðru sem mér finnst um hans embætti.

Þessi ræða Forsetans fannst mér vera frábær.