Hvað hefði Napoleon gert?

Í fréttum er þetta:

"Nærri 13% ungs fólks á aldrinum 15 til 24 ára í heiminum eru án atvinnu. Þetta eru um 75 milljónir. Ólíklegt er að ástandið batni næstu fjögur árin. Þetta kemur fram í nýrri skýrslu Alþjóðavinnumálastofnunarinnar.

.... Í skýrslunni segir að meira en sex milljónir ungs fólks hafi misst alla von og gefist upp á atvinnuleitinni...."

Þessu svipar nokkuð til ástandsins í Evrópu á tímum Napóleons mikla. Hann sá að það var auðvelt að koma á fót miklum herjum í svona ástandi. Og aðrir gerðu slíkt hið sama við sitt unga fólk.

Nú er enginn Napóleon í augsýn og heldur ekki Hitler. En það sem aldrei hefur getur getur alltaf gerst aftur sagði verkstjórinn í Byggðaverki svo spaklega. Það eru því að skapast kjöraðstæður fyrir styrjaldir í heiminum.

Nú væri hægt að fara í nýjar krossferðir og berja á villutrúarfólki. Hugsið ykkur alla þá hátalara nú til dags sem Innocentíus páfi hafði ekki á sinni tíð en fékk þó ógrynni liðs. Napóleon var mikill blaðamaður og átti auðvelt með að fá fólkið með sér slíkur afburðamaður sem hann var. Hitler tryllti þjóð Angelu Merkel með yfirburða ræðumennsku sinni og fundaherferðum og var heldur enginn aukvisi til illra verka.

Án atvinnu fyrir þetta unga fólk er heimurinn í stórhættu. Ég get ekki svarað því hvað Napóleon hefði gert. En hann hefði varla gert sama og Merkel og d´Hollande,-mest lítið. Napoleon hefði ekki bara setið hjá.

Saari orðinn svekktur

og segist ekki lengur styðja stjórnina skilyrðislaust.

Filbuster stjórnarandstöðunnar gengur prýðilega þannig að ekki sér fyrir endann á afgreiðslu þjóðaratkvæðagreiðslunnar um stjórnlagatillögurnar. Þingmenn komast ekki í sauðburð né vorverk fyrir hamagangi "Ástu Ragnheiðar Elínar á rauðu sneplunum" sem stjórnar þinginu að sögn Margrétar í Hreyfingunni. Jóhanna bara þegir og Steingrímur er hugsanlega farinn að pakka niður fyrir Grikklandsferðina.

Ögmundi Innanríkis finnst aldrei vitlausara en núna að ganga í ESB.

Er hægt að slá tvær flugur í einu höggi? Greiða þjóðaratkvæði um frestun aðildarviðræðnanna að ESB og tillögur stjórnlagaráðs? Myndu þá ekki Íslendingar mæta á kjörstað? Og ef við greiddum atkvæði um hvort kjósa ætti til Alþingis sem fyrst myndu þá bara ekki allir mæta?

Nú er nefnilega Saari orðinn alvöru svekktur.

Fjörbrotin?

hjá ríkisstjórninni? Það er varla furða þó einhverjum þyki fremur ótíðindasamt af Jógrímustjórninni þessa dagana.

"Aldrei vitlausara að ganga í Evrópusambandið" segir Innaríkisráðherann Ögmundur. "Greiðum þjóðaratkvæði um þá kafla í aðaildarviðræðunum sem eru búnir" segir burtrekinn viðskiptaráðherrann og næsti formaður Samfylkingarinnar að því að margir telja. Nei, kemur ekki til mála segir Jóhanna sem annars segir ekki mikið hérlendis, því hún er að stjórna heimsfriðnum í Chicago og kjörum afganskra kvenna hjá Talibönum þegar þeir taka við af Ingibjörgu Sólrúnu og Nató í því landi.

Og Þór Saari situr enn eins og hann væri í þjóðleikhúsinu að bíða eftir Gódot. Og Gódot kemur kannski bráðum til að hugga Þór og Hreyfinguna. Þangað til er tilveran líklega eins leiðinleg og í leikriti Tsjekovs. Akkúrat ekkert gerist nema það er beðið og beðið.

Virðing mín fyrir Þór Saari fer dagvaxandi. Langlundargeð mannsins virðist vera takmarkalítil. Enda er pólitík víst fremur langhlaup og listgrein en einhverjir frestir og tímamörk sem menn eru að velta fyrir sér annað slagið.

Í venjulegum ríkisstjórnum hefðu svona skeytasendingar milli ráðherra þótt illir fyrirboðar. En um þessa stjórn gegnir sjálfsagt öðru máli. Hún er búin að sýna frma á ótrúlegan lífsvilja og seiglu og alltaf koma einhverjir hlaupandi til að knýja öndunarvélina þegar hún er að ganga út.

Steingrímur lét þess getið í sjónvarpi allra landsmanna að hann gæti alveg eins horfið til annarra starfa en að vera stöðugt að bjarga okkur vanþakklátum með fleiri störfum. Nú síðast heilum ellefþúsund og var þó búið að lofa ærið fyrir það. Vinir hans í AGS hefðu sem sé boðið honum Grikkland til að redda þar sem hann væri búinn að redda öllu hér á Íslandi. Það er kannski þetta sem Þór Ssaari sér, að það má ekki spilla fyrir Steingrími og hans mikla bjargvættarstarfi. Kannski sannast hér enn einu sinni á Steingrími J. hið fornkveðna að enginn er spámaður í eigin föðurlandi

En fjörbrotalegar eru þessar sveru yfirlýsingar óneitanlega.

Reichsprotektorat

var stjórnskipun sem Adolf sálugi setti upp í Bæheimi og á Mærum. Til yfirsjónar setti hann "manninn með járnhjartað" hinn traustasta af traustum vinum sínum Richard nokkurn Heydrich.

 

Nú er uppi valdamaður sem hefur uppi svipaðar hugmyndir. Taki menn fjóra síðustu stafina úr nafni Heydrich, bæti t fyrir framan og et fyrir aftan, þá er nafnið komið.

 

Gunnar Rögnvaldsson Evrópufræðingur ræðir hina nýju stjórnskipun eins og hún birtist í orðum þessa manns á síðu sinni:

 

"Alríkisstjórn undir neyðarlögum (Federation by exception) sýnist mér vera eini möguleikinn sem tryggja myndi sterkt myntbandalag sem eina heild í núverandi aðstæðum. Fyrirkomulagið myndi svo getað þjónað og hentað vel sem eðlilegur grunnur myntbandalags Evrópusambandsins í framtíðinni", er haft eftir þessum manni. “It is a quantum leap of governance, which I trust is necessary for the next step of European integration,” he said.

 

"Governance". það er svarið Evrópusambandsins við skuldavanda liktlu ríkjanna í ESB. Richard sálugi hefði skilið þessa hugsun afar vel.

 

Ég hlustaði á einhvern Samfylkingarmann tala um nauðsyn menningarvarðveislu Íslendinga. Hefur þjóðin einhverja vaxandi þörf fyrir slíkt þegar síhækkandi hlutfall Íslendinga er fæddur annarsstaðar og nær nú um 15 % af þjóðinni.

 

Er ekki yfirlýst stefna Samfylkingar  alþjóðavæðing og fjölmenning í kjölfar inngöngu í Evrópusambandið ?  Á þessi flokkur ekki að tala um eitthvað annað? Verður eftirspurn eftir íslenskum fornsögum á ríkisverndarsvæðinu Íslandi?

Þór slifsislausi þenur sig

við Jógrímu.

Annaðhvort lofið þið dagsettum efndum á mínum málum eða ég sparka stólnum undan ykkur. Einhver myndi segja að það væri bara talsverður kjaftur á keilunni.

Einhverjir bíða hinsvegar spenntir eftir því hvaða dagsetningar Þór sættir sig við aðrar en útmánuði 2013 þegar menn fara hvort sem er að huga að kosningum. Hingað til hefur hann mátt þola svik og niðurlægingar eftir hentugleikum á loforðum skötuhjúanna. Þau vita sem hugsanlega að launatékkinn vegi þungt í málefnabaráttunni hjá Hreyfingunni?

Þau telja það kannski bara goluþyt þegar Þór slifsislausi þenur sig? Hann stóð allavega við það kosningaloforð að brúka ekki hálstau í þinginu. Enn fyrr hefur þungt hlass oltið um litla þúfu.

Fastgengi

er krafa Gylfa Arnbjörnssonar fyrir sig og sína umbjóðendur í ASÍ. Hann dásamar tímana fyrir 1990 sem fastgengistíma. Hefði hann ekkei frekar átt að minna á hvernig gengið hélst að mestu stöðugt á Davíðstímanum og lengra meðan útgerðin náði að hagræða sem aldrei fyrr og lifa við hátt gengi krónunnar? Það komu vissulega sveiflur í gegnið en Davíð setti upp sólgleraugun og talaði kjark í þjóðina. Og það tókst því hann er leiðtogi að upplagi.

Lífskjör almennings hafa aldrei náð þeim hæðum sem á Davíðstímanum. Það fór strax að halla undan þegar heilsu Davíðs hrakaði og endaði í krassinu.

Fólkið í landinu gerir sér þetta ljóst og nægir að vísa í skoðanakönnunina hér til hliðar. Þar sést að Davíð nýtur meira en þrisvar sinnum meira trausts en nokkur annar stjórnmálamaður þegar nærri sexþúsund hafa svarað.

Nú kemur þessi kratíski hagfræðingur Gylfi Arnbjörnsson og talar um fastgengi sem bjargvætt Alþýðusambandsins. Er ekki fastgengi um þessar mundir. Hvað eru gjaldeyrishöft annað en fastgengi? Ég hélt að Gylfi sem góður hagfræðingur myndi gera sér það ljóst og tala meira útfrá því.

Kommúnistarnir í ríkisstjórn og Seðlabanka settu hér á gjaldeyrishöft og stilla gengið á helming þess sem var 2008. Er einhver furða að útgerðin tvöfaldi tekjurnar? Eigið fé hennar fer úr mínus 60 milljörðum árið 2008 í núll 2009, í plús 60 2010, í plús 120 árið 2011 og í plús 160 2012, allt samkvæmt upplýsingum Steingríms J. í ræðunni góðu á Egilsstöðum.

Nú er þetta orðið eitthvað flókið. Útgerðin græðir svo mikið að hún er orðin aflögufær um stóraukið veiðigjald í sjóði Stengríms J. !

Þetta leiðir svo til endalausra heimspekilegra vangavelta um upphæð veiðigjalds sem kemur málinu bara ekkert við ef grannt er skoðað. Sérsköttun eftir atvinnugreinum er ekki góð hagfræði. Hér áður fyrr þá felldu menn fastgengið ef þurfti að redda útgerðinni. Hún jók framleiðni sem mildaði áhrif kostnaðarhækkana. Það er eins og menn skilji ekki samhengið á milli markaðsgengis, afkomu útflutningsatvinnuveganna og kommúnisma Steingríms J. með "Skatt-og eyðslu" stefnunni sem sveigir allt undir hið pólitíska vald. Sovét-Íslands í stað Davíðs-stjörnunnar.

Hver hefur borgað fyrir þetta? Eru það ekki heimilin í landinu sem hafa lagt alla þessa peninga til? Borgað hærra bensín, mat og hvaðeina? Þau eru þrautpínd og fá ekki neitt til baka. Þau fá hinsvegar vísitöluhækkun á lánum sínum sem sligar heimilin sem þó alþýðuvinunum Jóhönnu og Steingrími þykir svo vænt um við kosningar. Í þeim málum hafa þau svikið stærst og mest.

Í fastgengisstefnunni sem nú ríkir í samstarfi kommúnistanna Steingríms J. og Mávs í Seðlabankanum græðir útgerðin sem aldrei fyrr og nú ætlar Steingrímur að hirða peningana og setja þá í sitt EinkaSovét. Öðrum orðum pólitísk gæluverkefni, borga fyrir Evrópusambandsaðildina, skapa núna 11.000 störf með Guðmundi Steingrímssyni, osfrv. Sem sagt allt nema lina þjáningar fólksins í landinu sem hann þóttist elska svo heitt við síðustu kosningar og fékk fólkið til að kjósa sig út á.

Svo kemur Gylfi Arnbjörnsson og heimtar fastgemgi fyrir sig og sína. Hvað gengi vildi maður spyrja? Hvað á útgerðin að græða mikið? Fastgemgið á seinni hluta Davíðstímans og fram að krassi var því miður nært á innstreymi snjóhengjunnar sem sótti í innlend vaxtakjör Seðlabankans og bankarnir notuðu til að stórauka peningamagnið sem blés út bóluhagkerfið. Hagstjórnin brast við þessar aðstæður sem allir þekkja og nú stöndum við Íslendingar uppi rúnir alþjóðlegu trausti.

Við verðum að koma á markaðsgengi sem allra fyrst. Við verðum að semja frið við snjóhengjuna og fá hana til að vera kyrra hjá okkur ef það er hægt með nokkru móti. Við þurfum að færa skattlagningu fyrirtækja, eigna og fjármagns aftur til Davíðstímans. Stöðugleiki er það sem við óskum okkur. En það eru oftar en ekki þeir gylfarnir sem kollvarpa stöðugleikanum frekar en nokkuð annað. Litlum bófaflokkum sem kalla sig stéttarfélög er leyft að þvinga fram stórhækkanir á sínum kjörum sem setja verðbólguboltann af stað.

Þessvegna er ekkert fastgengi til. Hvergi í heiminum.

Hollywood er komin hér

til að framleiða drauma fyrir okkar hrjáða fólk.

Jóhanna og Seingrímur kveðja enn einu sinni til blaðamannafundar til að tilkynna um ný störf. Núna verða þau 11.000 sem er miklu meira en þau 4.000 minnir mig sem var lofað á Suðurnesjum. Hvað hefur breyst?

Jú það er búið að finna peninga í sjávarútveginum til að taka með skattlagningu og eyða í verkefnið. "Tax and spend", skatta og eyða aðferð bandaríska krataflokksins að sögn rebbanna þar í landi.

Við hvað á að vinna annað en sjávarútveg, sem á bara að borga, kemur í ljós. Vonandi fást nægir atvinnuleysingjar í þessi störf, því þeir þiggja jú ekki hvað sem er eins og dæmin sanna. Ef ekki getum við alltaf flutt atvinnuleysingja inn.

Það liggur við að ég hafi ekki mátt til að skrifa lofgrein um þetta. Þeta er svo hjartnæmt. Það er eins og sjálf Hollywood hafi stigið niður til okkar og sé um það bil að láta ameríska drauminn rætast á okkur. Konfekt og kruðerí á hvers manns disk.

Guðmundi sé lof og prís fyrir að færa okkur Hollywood.

1% verðbólga þýðir 12 milljarða hækkun !

á skuldum heimilanna.

Verðbólga Steingríms J. nálgast nú 6 %. Heimilin geta nú þakkað þessu sjálfskipaða efnahagsséníi og bjargvætti fyrir 70 milljarða hækkun á skuldum sínum. Sem færist svo auðvitað beint sem vaxtatekjur í reikninga bankanna sem Steingrímur veit ekki hver á af því hann gaf þá til aðila sem hann spurði ekki hvað hétu. Getur hann ekki dregið Davíð fyrir Landsdóm til þess að finna þetta út ?

Af þessum 70 milljörðum eru 10 milljarða skuldahækkun bara vegna bensínhækkana á einu ári. Sem sagt borga fyrst 5 milljarða bensíngjaldið í ríkissjóð og skulda það svo líka til viðbótar með veði í heimilinu ! Er þetta ekki hin fullkomna vítisvél kommúnismans? Hvernig væri að VG ræddi eitthvað svona á fundum sínum í stað þess að þylja gamlar lummur frá félaga Svavari um Ísland úr Nató og herinn burt?

Verðbólgan er ljúfur skattur sem rennur alltaf vel í liðið. Fólk og fræðingar geta dundað sér á meðan við að tala um veiðigjald á meðan Steingrímur stillir gengið og verðbólguna með Mávi í Seðlabankanum.

1 % gengislækkun þýðir nefnilega 12 milljarða skuldahækkun heimilanna!

Leikhús fáránleikans

birtist manni við að hlusta á ræðu Steingríms J. á fundi á Egilsstöðum um sjávarútvegsfrumvarpið. Þar sat hópur prúðbúins fólks og hlustaði með andakt á kommúnistann fimbulfamba um eitthvað sjávarútvegsfrumvarp sem mun leggja sjávarútveginn mishratt í gröfina.

Steingrímur rifjaði upp að eigið fé útvegsins hefði verið neikvætt um 60 milljarða 2008, komið á núll 2009, jákvætt um 60 milljarða 2010, jákvætt um 120 milljarða 2011 og yrði jákvætt um 160 milljarða 2012. Ergo útgerðin gæti borgað honum mikið auðlindagjald núna úr því að hún vaæri farin að ganga svona vel undir hans ríkisstjórn. Hann sagði ekki beint að hann væri jú þvílikt séní að hann hefði stjórnað þessu öllu sjálfur en það lá í loftinu. Og salurinn mótmælti ekki. Þessi gróði hefði ekki verið ókeypis fyrir alla viðurkenndi Steingrímur að vísu og virtist hugsa augnablik til fátæka fólksins sem kaus hann. En það er eins og enginn af fjöldanum vilji sjá raunverulega hvað er að gerast. Þó blasir það við.

Kommúnistarnir í ríkisstjórn og Seðlabanka settu á gjaldeyrishöft og stilla gengið á helming þess sem var 2008. Er einhver furða að útgerðin tvöfaldi tekjurnar? Nei nú er þetta orðið eitthvað flókið. Útgerðin græðir svo mikið að hún er orðin aflögufær að gjalda í sjóði Stengríms J..

Hver hefur borgað fyrir þetta? Eru það ekki heimilin í landinu sem hafa lagt alla þessa peninga til? Borgað hærra bensín, mat og hvaðeina? Eiga þau ekki að fá neitt til baka?

Nei það það er kommúnistinn Steingrímur J. sem ætlar að hirða peningana og setja þá í sitt EinkaSovét. Öðrum orðum gæluverkefni í Þistilfirði, borga fyrir Evrópusambandsaðildina osfrv. allt nema lina þjáningar fólksins í landinu sem þessi snákur þóttist elska svo heitt.

Eru Íslendingar fífl? Ég held það svei mér þá að svo sé ef þeir geta staðið fjölmennir á svona fundum og rætt við svona strump eins og Steingrím um veiðigjald. Og enn meiri fífl eru þeir sem ræða um þetta frumvarp eins og að það sé það per se sem úrslitum valdi fyrir þjóðina. Hvernig stendur á þeví að menn komast upp með svona málflutning?

Það er einfaldlega gengið á útflutningsverðmætunum sem máli skiptir. Setjið útgerðina á eitthvað annað markaðsgengi, fyrir hrun ríkti hér markaðsgengi, og mun þá ekki málið stilla sig sjálft án þess að landkrabbar eins og Steingrímur og Ólína þurfi að skrifa svona vitleysisfumvörp?

Það eru höftin sem greiða kommúnismanum leið í gegnum ofurdýrtíð á lífsnauðsynjum, stórhækkun skulda heimilanna vegna verðtryggingarinnar sem hækkar allar skuldir vegna dýrtíðarinnar og keyrir okkur áfram í dauðaspíral verðhækkana og kauphækkana sem við þekkjum svo vel úr sögunni. En hann byrjar ávallt þegar efnahagshálfvitar fá völd í okkar þjóðfélagi og slíkt gerðist sannarlega í síðustu búsáhaldakosningum.

Í Almáttugsbænum hættið að tala um grundvallarstaðreyndir hagfræðinnar útfrá einhverri sovétbjögun kommúnista á heilbrigðri hugsun. Það eru gjaldeyrishöftin sem eru undirrót alls ills. Það er snjóhengjan sem er vandamálið. Semjum frið við hana og fáum hana til liðs við okkur með háum vöxtum. Það er verðið sem við greiðum.

En burt frá kommúnismanum, burt frá Steingrími J., Má Guðmundssyni og allri þeirri brengluðu kommúnistahugsun sem er að keyra þessa þjóð í gröf kreppu og landflótta.

Efnahagssannleikurinn einn mun gera yður frjálsa.

Sjávarútvegsfrumvarpið og farsinn í kring um það er bara leikhús fáránleikans.

Dekrið við hælisleitendur

tekur út fyrir þjófabálk.

Það getur hver sem er komið hér og sagst vera pólitískur flóttamaður án þess að sanna eitt eða neitt hvort hann sé ekki bara ótíndur glæpamaður á flótta undan réttvísinni í sínu heimalandi.

Í stað þess að senda hann umsvifalaust til baka sem er okkar réttur að gera þá dekrum við hann og setjum hann á 217.000 krónu kaup og frítt húsnæði jafnvel árum saman. Hann hótar að drepa sig ef við ekki gerum hann að ríkisborgara strax og við gugnum.

Menn koma hér með fölsuð vegabréf og við setjum þá á famfæri okkar og inná hótel. Fölsuðum við vegabréfið fyrir þá? Af hverju berum við ábyrgð á þessu fólki? Burt með það á stundinni.

Á meðan fær atvinnulaus íslenskur borgari með barn á framfæri innan við 150.000 og verður að borga húsaleigu af því.

Hvað er að hjá okkur sem búum við landflótta hins besta fólks okkar?