Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2013

Árni Páll er engin breyting

hvað Samfylkinguna eða stefnu hennar varðar.

Hann þrumaði af mikilli mælsku um nauðsyn samstöðu allra flokka. Þeir láti af forstokkun sinni sem byggist á íslensku krónuninni og taki á  með Samfylkingunni að ganga í Evrópusambandið. Evran væri það eina sem gæti bjargað fólkinu. Efnahagslegur stöðugleiki er nauðsyn þjóðarinnar sem fæst aðeins með inngöngu.

Sigurjón eiginlega gafst upp á að rökræða við manninn svo forstokkaður  hann var og sleit þættinum á hann. Málflutningur Árna olli mér furðu og forundran. Hann er ekkert öðruvísi en gamla Jóhanna.

Árni Páll er engin breyting.

 

 


Sigmundur Davíð

var á Sprengisandi rétt áðan. Hann ræddi verðtryggingu og gjaldmiðilsmál af yfirvegun sem auðvelt var að skilja. Líklega er það þessi málflutningur sem er að skila sér í stórauknu fylgi við flokk hans Framsóknarflokksins.

Það stjórnmálafl sem boðar ekki raunhæf átök í stökkbreyttum skuldum heimilanna mun ekki ná flugi í komandi kosningum. Þessi átök verða ekki ókeypis né auðveld.

Sigmundur Davíð talar tungu sem skilst. 


Björt framtíð

finnst mér blasa við í íslensku þjóðlífi  um þessar mundir. Stór hluti kýs flokk sem hefur ekki einu sinni stefnuskrá, aðeins sætan skeggjaðan formann. Til hvers var vort starf í sjöhundruð .....

Eftir euphoríuna yfir því hvernig Össur upp á sitt eindæmi bjargaði þjóðinnni með því að ráða eitursnjallan  lögfræðing hann Tim Ward  til að snúa niður EFTA dómstólinn  og lét hann úrskurða Íslendingum í vil, þá kemur grár hversdagsleikinn aftur. En við vorum auðvitað með koltapaðan málstað samkvæmt ítrekaðri yfirferð þeirra Jóhönnu, Össurar og Steingríms og svo sérstaklega meirihluta Alþingis með Sjálfstæðisflokkinn innanborðs utan einhverja fimm þingmenn. Aðeins ótímabær afskipti forsetans af Icesave komu í veg fyrir að hér yrði Kúba norðursins og efnahagsleg móðuharðindi að því að áður hafði verið upplýst um að samningsleysi myndi færa þjóðinni.

En nú er sem sagt kominn nýr formaður í Samfó og við getum haldið áfram að undirbúa beina för  í Evrópusambandið til að redda málunum. Á meðan það tefst og ekki gerist þá  hrannast upp óveðursskýin á efnahagshimninum.

 Hjúkrunarfræðingar geta ekki beðið lengur með taxtaleiðréttingar og heldur ekki smærri hagsmunafélög sem hafa dregist aftur úr í kjörum. 5.8 % ofaná á almennar taxtahækkanir uppá 3.8 % eða eiithvað álíka lítilræði til þessara kvöldu klára  munu gera allt lífið auðveldara. Taxtaleiðréttingar þarna fyrst, svo meira til einhverra sérstakra hópa, svo áfram og áfram.

Gamlir tuðarar sem tala um verðbólgu og almennar launahækkanir í kjölfar svona "taxtaleiðréttinga"  eru fortíðareðlur em enginn hlustar á. Þó við séum með sérfræðing í Kúbufræðum í Seðlabankanum til að stjórna gjaldeyrishöftunum góðu sem tekst það með þeim ágætum að nú fellur gengið daglega, þá virðumst við ekki sjá samhengið milli launa og lífskjara. Verðbólga er sá eini skattur sem þessi þjóð sættir sig við því hún er öðrum að kenna og kemur harðast niður á þeim sem ekki eru í skilanefnd Glitnis.

Það þýðir ekki að reyna að færa rök fyrir skynsemi þess  að bera saman 10 % gengishækkun með lækkun á verðlagi við enga taxtalaunahækkun. Þetta hefur oft verið orðað en aldrei reynt fyrr en í þjóðarsáttinni.  Hvað þá við núverandi haftaaðstæður sem gera eiginlega talið um einhvern gjaldeyrismarkað Seðlabankans hlægilegt. Það er eins og að stéttabaráttan megi ekki glatast. Auðvaldið verði alltaf að beygja og sýna að forystan vinnur fyrir kaupinu sínu og fríðindum. 

Við þessar aðstæður eru utan-og innanhússarkitektar á fullu að skipuleggja  122 þúsund fermetra nýbyggingu  Landspítala við Hringbraut. Ingibjörg Pálmadóttir ákvað staðinn í sinni ráðherratíð og þar við situr. Engin endurskoðun, engar umræður,  bara byggja stórt.  Það skal ekki þarfagreint, það skal ekki leitað að neinu öðru, það skal bara byggt. Almenningur, þing né þjóð skal engu ráða hér um. Ekki að ræða það.

Byggðum við ekki líka Hörpu til bjarga atvinnuástandinu og fluttum inn 100 Kínverja til þess að búa til míglekt listaverk Ólafs Elíassonar?  Er ekki hægt að fá næga Kínverja til að byggja einn spítala eins og Kárahnjúkavirkjun þar sem við fluttum inn þúsund Kínverja því þessi þjóð getur ekki lengur óhreinkað á sér lúkurnar?

Hér er atvinnuleysi. Hér er engin fjárfesting. Hér stendur yfir og hefur staðð lengi landflótti menntaðara Íslendinga meðan inn flæðir minna menntaður lýður frá þriðjaheims löndum við fagnaðarlæti lopapeysuliðsins og Schengenaðdáenda.  Gamla fólkið er sagt í svelti eftir skerðingarnar, öryrkjar barðir, opinberir starfsmenn kvaldir.  Háskólinn klekur út læknum og sérfræðingum  sem fara beint til Noregs því að  engin framtíð sé sjáanleg innanlands?

Er það í raun og veru ekki þess vegna sem fólk vill ganga í Evrópusambandið? Mun ástandið geta versnað við það?  Sérmenntað fólk á Landspítalanum vill ekki vinna þar lengur. Yfir hann skulu samt byggðir meira en  hundrað þúsund fermetrar við Hringbraut, Ein röksemdin er að núverandi starfsfólk geti þá haldið áfram að hjóla í vinnuna. Hvenær verður hjólreiðakunnátta prófuð af sérstakri ríkisstofnun áður en ráðið verður í opinber störf? Hvað er í gangi ef þetta eru breyturnar sem til grundvallar staðarvalinu voru valdar?

Helmingur þjóðarinnar býr ekki á höfuðborgarsvæðinu og er  að mestu án læknisþjónustu. Heilsugæslustöðvar á landsbyggðinni fá ekkert menntað starfsfólk. Á höfuðborgarsvæðinu  fást ekki  heilsugæslu- né heimilslæknar  heldur.  Það er flogið með alla alvarlega veika á landsbyggðinni suður á yfirkeyrt kerfið. Hinir fá parkodín og penbrítin sem helst enginn fær hér fyrir sunnan.

Vaxandi efasemdir finnst manni vera  meðal fólks að kosningarnar í vor  muni breyta nokkru afgerandi. Þeir sem við taki hafi annaðhvort fá sem engin úrræði eða þá getu,  hvað þá einhverja  ástríðu til að berjast við vandamálin fyrir fólkið án þess að fá borgaðan tímaseðilinn að kvöldi.  Enda margt af því sem í boði er  gamalt vín á nýjum belgjum.  Fólk  sem hugsar fyrst um eigið skinn en þjóðarinnar eins og maður sér óþyrmilega hvernig var á árum áður í bók Styrmis Gunnarssonar. Þar féll margur gamall átrúnaðurinn.

Þetta land virðist í raun eiga bjarta framtíð Guðmundar og Roberts framundan. Sérlega ef fyrstu skrefin verða  innanlandsstyrjöld um kauptaxta í byrjun byggingar nýs Landspítala þegar ekki er hægt að manna þann gamla lengur. Þeir verða ekki lengi að töfra kanínur úr höttum sínum.

Björt framtíð er það sem fólkið kýs án þess að hún hafi verið kortlögð sérstaklega.

 

Er ekki bara bjart framundan ? 


Leigufélag ÍLS


er það sem Harpa Njálsdóttir skrifar um athyglisverða hugvekju í MBL í dag.  Grípum niður:
 
" ...Í desember tilkynnti velferðarráðherrann um stofnun leigufélaga ÍLS. Aldrei fyrr hefur heyrst að norræn velferðarstjórn hafi búið til húsaleigumarkað og eflt hann - með því að kynda undir aðgerðum, sem leiða til þess að fólk getur ekki staðið í skilum og missir húsnæðið. Þetta er afleiðing aðgerðaleysis ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms, undir handarjaðri Alþjóða gjaldeyrissjóðsins;...
 
.... ofurhækkanir á höfuðstól lána og afborgana valda því að fólk getur ekki staðið í skilum. Þetta er efnahagslegt ofbeldi á heimilum!

 

........aðgerðin er augljóslega til að bjarga ÍLS. Í stað skjaldborgarinnar sem ríkisstjórnin lofaði eru heimili mergsogin og neyð þeirra leiðir til framboðs ríkisins á leiguhúsnæði. Jafnframt er ljóst að forsendur og markmið ÍLS eru innantóm orð á blaði, sjóðurinn leggur óöryggi á fjölskyldur í stað þess að tryggja öryggi. Jöfnuður í húsnæðismálum felst í því að kynda undir skuldsetningu og að heimili skuldi sem mest. Markmið ÍLS er fótum troðið og gagnslaust.

 

......Fram kom nýlega að ÍLS á um 2.200 eignir og um áramótin voru 5.000 lántakendur í vanskilum eða með fryst lán. Reiknað er með að sjóðurinn leysi fleiri eignir til sín sem mun styrkja eignasafn leigufélagsins.

 

Sigurður Erlingsson, forstjóri segir: »Við höfum ekki enn séð þann bata sem við höfum vænst. Sjálfur áleit ég að lánasafnið myndi styrkjast þegar leiðréttingum á gengis- og bílalánum væri lokið, að þegar allt þetta væri um garð gengið færum við að sjá bata. Það eru mestu vonbrigðin að sjá að það hefur ekki ræst.« (Sjá Mbl. 10.11.2012).

 

Þetta svar forstjórans vekur spurningar. Hvernig gat hann reiknað með að lánasafn ÍLS myndi styrkjast þegar einstaklingar með ólögleg gengislán hjá bönkunum, næðu rétti sínum fyrir dómstólum, þ.e. 110 milljarða leiðréttingu vegna húsnæðislána og 39 milljarða vegna bílakaupa? Hvernig átti það að tengjast vanskilum hjá Íbúðalánasjóði? Er eitthvert raunsæi í þessu? 

 

  Það er spurning hvers vegna forstjóri ÍLS ræddi ekki stöðu lánþega og vanskil vegna 45% hækkana á afborgunum og einnig höfuðstól lána, ásamt eignaupptöku sjóðsins, þ.e. afleiðingar aðgerðaleysis stjórnvalda. Þar liggur meinið! 

 

Hvaða úrræða hafa viðskiptavinir notið hjá ÍLS, sem hefur haft helming íbúðalána á sinni könnu?
 
Úrræði ríkisstjórnarinnar er 110% leiðin. Í regluverki 110% leiðarinnar reyndist gífurleg mismunun lánþegum ÍLS í óhag (sjá grein höfundar í Mbl. 5.4. 2012). Af 46 milljörðum króna sem fóru til leiðréttinga, runnu 39 milljarðar til viðskiptavina bankanna, aðeins um 7 milljarðar runnu til viðskiptavina ÍLS. Feluleikur forstjóra ÍLS er vanhugsaður, að bera á borð aðra eins rökleysu, í stað þess að standa með heimilum í landinu og fjalla um málið af raunsæi og ábyrgð.

 

.....Ljóst er að Jóhanna og Steingrímur munu ekki taka á vanda vegna verðtryggðra húsnæðislána. Markmið ÍLS hafa snúist upp í andhverfu sína. Lántakendur eru mergsognir, það dugir ekki til, ríkisstjórnin eys tugum milljarða króna í botnlausa hít. Er ekki tímabært að stokka upp og leggja ÍLS niður áður en meiri skaði skeður? Íbúðalánasjóður hefur áunnið sér sömu stöðu og ríkisstjórn vinstri velferðar - rúinn öllu trausti! " 
 
Lengst af var Húsnæðisstofnun og lán hennar helsta lífakkeri fátækra landsmanna. Það er vá fyrir dyrum ef arftakinn, Íbúðalánasjóður,  er að fá slíka einkunn frá landsmönnum.  Þetta má ekki gerast. 
 
Banksterarnir gerðu grimmilega aðför að ÍSL á sinni tíð meðan þeir gátu og eyðilögðu sjóðinn. Settu þjóðfélagið á endann með undirmálslánum að erlendri fyrirmynd. Snjóhengjan, Icesave og greiðsluvandi heimilanna eru mikið afleiðingar afreka þeirra sem nú spóka sig flestir og frílysta í útlöndum flúnir frá sorg og sút landsmanna sinna. Nýju Steingrímsbankarnir þykjast vera blásaklausir  og kemur þetta ekkert við. Borgið þið bara helv... ykkar svo hrægammarnir eigendur okkar geti fengið sitt.
 
Leigufélag ÍLS uppúr gjaldþrotum heimilanna ekki það sem stefnan um eign fyrir alla lagði upp með. 

"Gríðarmikill Gordon Brown

gekk þá af mér niður."

Ég fékk póst sem mér fannst lúmskt góður. Við erum Íslendingar öðrum þjóðum fremri í að finna hnyttiyrði yfir ýmsa hversdagslega hluti. Lordar, manni, þríbrotinn drjóli með peði, osfrv.

Pósturinn var svona:

" Sælir, þessi vísa barst til mín áðan, veit ekki um höfund, en hún fannst víst fyrst hjá Jónasi Elíassyni prof.("let the deny it" sagði Nixon)

Kannski getur einhver snjall snarað þessu yfir á enska tungu svo fleiri fái notið?

Á salernið ég settist down
svall mér þrútinn kviður,
gríðarlegur Gordon Brown
gékk þá af mér niður. "

En þarna er kannski komið samheiti sem við getum notað?

(Það má dunda við varíanta fyrir málvöndunarmenn t.d.:
Salernið ég settist á,svall mér þrútinn kviður. Gordon Brown mér gekk þá frá,)
gerðist aftur friður.)

Ég kem þessu á framfæri fyrir þá sem enn geta hugsað hlýlega yfir hafið til Gordons Brown.


« Fyrri síða

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (22.11.): 6
  • Sl. sólarhring: 6
  • Sl. viku: 43
  • Frá upphafi: 3419716

Annað

  • Innlit í dag: 6
  • Innlit sl. viku: 37
  • Gestir í dag: 6
  • IP-tölur í dag: 6

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband