Gjör rétt, þol ei órétt!

er gamalt kjörorð Sjálfstæðismanna em oft var vitnað til á fjölmennum fundi Sjálfstæðismanna i Kópavogi í dag.

Málfundafélagið Óðinn í Reykjavík var svo tillitsamt við Sjálfstæðisfélag Kópavogs að auglýsa fund með formanni flokksins á sama tíma og sagði í auglýsingunni að hann væri haldinn í samvinnu við fulltrúaráðin í Suðvesturkjördæmi. Þetta í tilviki Kópavogs er í besta falli alrangt.Í Kópavogi hafa verið fastir vikulegir fundir kl 10-12 á laugardögum svo árum skiptir. Það er eins og giftuleysi Sjálfstæðisflokksin útá við sé ekki nóg eitt og sér heldur þarf að bæta við það innávið með svona uppákomum. Vonandi hefur fundurinn hjá Óðni verið góður og fjölsóttur líka, því fátt er flokknum okkar nauðsynlegra en að efla félagsstarfið til að undirbúa nýja sókn.

Víglundur flutti ítarlegt erindi um þær misgerðir sem síðasta ríkisstjórn olli á þjóðarhag með því að misfara með stjórnvaldsúrskurði Fjármálaeftirlitsins um stofnefnahag nýju bankanna. Það var gert með því Steingrímur J. þurrkaði út allar löglega metnar niðurfærslur FME á skuldum fyrirtækja og einstaklinga.  Mat FME var að upphæð þessara útistandandi krafna bankanna væri 2500 milljarðar. Endurmat DeLoitte hefði lækkað þetta mat í 2200 millljarða. Þessu  afskrifaða mati hefði Steingrímur J. Sigfússon snúið við og strikað á ólögmætan hátt og án laga-og valdsheimilda allar niðurfærslur út og afhent lánin á fullu verði sem eignir bankanna til hrægammasjóðanna sem stofnefnahag nýju bankanna Íslandsbanka og Arionbanka. Líklega nær 400 milljarða hækkun skuldaranna.Þarna hefði líka farið forgörðum gott tækifæri til að stokka upp bankakerfið sem væri og stórt og óhagkvæmt.

Sem þeir hrægammar gripu fegnins hendi og innheimta þetta að fullu í þessum bönkum sem þessi sami Steingrímur Jóhann gaf þeim löglaust til eignar og umráða. Svipað var farið með Landsbankann sem er þó sérkapítuli og er enn í eigu ríkisins.

Allt þetta segir Víglundur vera stórfellt misferli og lögleusar athafnir hjá Steingrími sem eigi ekki að fá að liggja í láginni.Því menn eigi að gjöra rétt og ekki þola órétt. Víglundur vakti athygli á því að helstu vitorðsmenn og meðgerendur Steingríms J.í þessum verkum öllum væru háttsettir ennþá í kerfinu og einir fjórir væru að störfum inni á gafli í Fjármálaráðuneytinu hjá formanni Sjálfstæðisflokksins. Fannst ýmsum fundarmönnum þetta vera kynlegar fréttir.

Þessi mál eru svo flókin og margslungin að erfitt verður að greiða úr þeim til fulls. En þau eru ekki fyrnd þó að kerfið og stuðningsmenn Steingríms reyni hvað þeir geti til að gera Víglund tortryggilegan. Láta að því liggja að hann eigi skilið að fara í tugthús fyrir að rjúfa bankaleynd með því að birta leyiniskýrslur sem sanna hans mál. Víglundur bauð þá velkomna að kæra sig því þá myndu þeir fyrst sanna hans mál.

Líflegar umræður urðu að erindi Víglundar loknu. Sá sem hér skrifar er búinn að þekkja Víglund í mannsaldur og veit að hann er bæði glöggskyggn og málafylgjumaður mikill. Rök Víglundar virðast honum standast skoðun og Víglundur fullyrðir í framhaldi af öllum hinum meintu myrkraverkum Steingríms J. Sigfússonar í bankamálunum hafi kreppan hjá íslensku þjóðinni framlengst um mörg ár og standi enn yfir með gjaldeyrishöftum og doða í atvinnulífinu löngu eftir að henni hefði annars verið lokið.

Saga Steingríms J. Sigfússonar er orðin ótrúlega viðburðarík eftir ekki lengri dvöl í valdastólum. Ef ekki nema brot af öllu því sem á hann er borið væri rétt myndi það duga honum til mikillar fordæmingar margra. Enda er slóðin orðin löng sem er vörðuð Icesave I,II og III, Sparisjóður Keflavíkur, BYR, Sjóvá, Verðbréfastofan, Saga Capital, Íslandsbanki, Arionbanki, Landsbankinn og sjálfsagt margt annað. Víglundur velti fyrir sér hvað hefði skeð í Grikklandi hefi Steingrímur farið þangað líka eins og hann hótaði landsmönnum.

Er þessi maður Steingrímur Jóhann ekki farinn að verðskulda nafnbótina "hinn dýri" eins og húmoristinn hann Guðmundur dýri heitinn sem brenndi Önund inni á Sturlungaöld. Liggja ekki eftir okkar dýra mann brunarústir íslenskra heimila og fyrirtækja sem lengi verður til jafnað? Sjálfum bregður Steingrími ekki hið minnsta en kveðst hafa bjargað þjóðinni á örlagastundu. Víglundur velti upp þeim möguleika að hugsanlega vissi hann bara ekki betur?

Víglundur Þorsteinsson á virðingu skilið fyrir þá miklu elju sem  hann hefur sýnt í málafylgju sinni. Hann sagði sér ekki bera hefndarhugur til heldur vildi hann að menn gerðu rétt en þyldu eigi órétt.

 

 

Rotturnar naga Reykjavíkurflugvöll

alla daga. 

Því má ekki sofna á verðinum. Eftirfarandi punkta er gott að hafa í huga til að sjá í gegn um blekkingaleik Dags Bé og EssBjarnar þegar þeir skipuðu Rögnunefndina til þess að sleppa við umræður í kosningunum. Þessi nefnd er enn að störfum með sjálfan Dag innanborðs. Komi einhverntíman eitthvað frá þessari nefnd þá verður það með klóförum þokkapiltanna.

Eftirfarandi staðreyndakafli lýsir aðförum " Reykjavíkurrottanna" sem naga Reykjavíkurflugvöll hverja stund:

"Samskipti ríkis og Reykjavíkurborgar   

                                                                                            Af og til, allt frá stríðslokum, hafa forsvarsmenn ríkis á sviði samgöngumála og forsvarsmenn Reykjavíkurborgar deilt um tilvist og framtíð Reykjavíkurflugvallar. Á árunum 1999-2010 var það yfirlýst stefna samgönguráðuneytis (síðar innanríkis-ráðuneytis), að byggð yrði alhliða samgöngumiðstöð á norðaustur hluta flugvallar-svæðisins, norður af skrifstofum Flugleiða/Icelandair. Í því skyni þyrfti þá að leggja niður flugbraut 06/24, - en þó ekki fyrr en áður hefði verið opnuð til notkunnar flug-braut með sömu stefnu á Keflavíkurflugvelli. Þessi stefnumótun ríkisins, og mála-miðlun gagnvart borginni, hafði það að grunnmarkmiði, að þar með yrði tilvist Reykjavíkurflugvallar í Vatnsmýri tryggð til langrar framtíðar.

Þann 10. nóv. 2010 gengu þáverandi borgarstjóri, Jón Gnarr, og formaður borgar-    ráðs, Dagur B. Eggertsson, á fund þáverandi innanríkisráðherra, Ögmundar Jónas-sonar, til að tilkynna honum, að Reykjavíkurborg fallist ekki lengur á fyrirhugaða byggingu samgöngumiðstöðvar. Frá þeim degi, er því ljóst, að engin ástæða er til að leggja niður umrædda flugbraut, - sem í dag fækkar árlegum lokunardögum flug-vallarins um 16, - og hefur þannig afgerandi þýðingu fyrir öryggi sjúkraflugsins.. 

 

Stefnuyfirlýsing ríkisstjórnarinnar                                                                                   Þann 22. maí 2013 kynntu formenn Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks stefnuyfir-lýsingu nýrrar ríkisstjórnar. Í henni er eftirfarandi ákvæði um flugvöllinn:

"Reykjavíkurflugvöllur er grundvallarþáttur í samgöngum landsins. Til þess að           hann geti áfram gegnt því mikilvæga þjónustuhlutverki, sem hann hefur gagn-             vart landinu öllu, þarf að tryggja framtíðarstaðsetningu hans í nálægð við stjórnsýslu og aðra þjónustu."

Stærsta undirskriftasöfnun Íslands                                                                                                                                             Í kjölfar þess, að borgarstjórn Reykjavíkur samþykkti 4. júní 2013 stórgallaða tillögu sína að Aðalskipulagi Reykjavíkur 2010-2030, sem gerði ráð fyrir tafarlausri skerðingu á hlutverki Reykjavíkurflugvallar, og lokun hans á næstu árum, ákváðu samtökin Hjartað í Vatnsmýri að efna til undirskriftasöfnunar. Á aðeins fimm vikna tímabili síðsumars 2013 ritaði samtals 69.791 kjörgenginn landsmaður undir eftirfarandi áskorun, sem afhent var forsvarsmönnum borgarinnar 20. sept. 2013:

            "Við leggjumst gegn þeim áformum að flugvallarstarfsemi víki úr Vatnsmýrinni   og skorum á Reykjavíkurborg og Alþingi að tryggja öllum landsmönnum óskerta flugstarfsemi í Vatnsmýri til framtíðar."

Meint gildi skjala                                                                                                                                                         Þann 25. okt. 2013 undirrituðu forsætisráðherra, innanríkisráðherra, borgarstjóri, formaður borgarráðs og forstjóri Icelandair Group hf. "Samkomulag um innanlands-flug", sem fjallaði aðeins um eitt málefni, skipun verkefnisstjórnar undir formennsku Rögnu Árnadóttir til "að fullkanna aðra kosti til rekstrar innanlandsflugs en framtíðar-flugvöll í Vatnsmýri."

Í kjölfar þessa undirrituðu aðeins innanríkisráðherra og borgarstjóri annað og aðskilið skjal án fyrirsagnar. Í inngangi þess segir: "munu ríki og Reykjavíkurborg vinna í samræmi við áður undirritaða samninga", - án þess að þeir séu þar nánar tilgreindir. Í bréfi innanríkisráðuneytis til Isavia ohf., dags. 30. des. 2013, eru hins vegar tilgreind fimm skjöl, sem "fyrirhuguð lokun flugbrautar 06/24 byggi á". Nauðsynlegt er að skoða nánar meint gildi umræddra fimm opinberra skjala:

Hið fyrsta er "Bókun vegna Reykjavíkurflugvallar", undirrituð 14. júní 1999 af Sturlu Böðvarssyni og Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Í þessu skjali er ekki orði minnst á flugbraut 06/24, - og hefur það því ekkert gildi í þessu sambandi.

Næstu tvö skjöl,

"Minnisblað borgarstjóra og samgönguráðherra um samgöngumið-stöð í Vatnsmýri og Reykjavíkurflugvöll",

undirritað 11. feb. 2005 af Sturlu Böðvars-syni og Steinunni Valdísi Óskarsdóttur, og

"Minnisblað samgönguráðherra og borgar-stjóra um samgöngumiðstöð í Vatnsmýri",

undirritað 8. apríl 2009 af Kristjáni L. Möller og Hönnu Birnu Kristjánsdóttur. Eins og fram kemur í fyrirsögn þessara tveggja minnisblaða var um að ræða málefni fyrirhugaðrar samgöngumiðstöðvar á norðaustur-hluta flugvallarins, og tengdar framkvæmdir. Eftir að forsvarsmenn Reykjavíkurborgar "slóu umrædda samgöngumiðstöð alfarið út af borðinu" 10. nóv. 2010, hafa þessi tvö skjöl að sjálfsögðu engan tilgang og ekkert gildi. 

Næstu tvö skjöl eru

"Samkomulag um skipulag og uppbygging á landi ríkisins við Skerjafjörð",

undirritað 1. mars 2013 af Degi B. Eggertssyni og Katrínu Júlíusdóttur, og

"Samkomulag um endurbætur á aðstöðu fyrir farþega og þjónustuaðila á Reykja-víkurflugvelli",

sem Ögmundur Jónasson og Jón Gnarr undirrituðu 19. apríl 2013, en "með fyrirvara um samþykki borgarráðs." Kjarni beggja skjala var sú hugmynd, að ríkið selji Reykjavíkurborg tiltekið landsvæði sitt á suðvesturhluta flugvallarins. Við lokaafgreiðslu Alþingis dagana 19. - 20. des. 2013 á frumvarpi til fjárlaga ársins 2014 var því alfarið hafnað, að í þeim væri einhver heimild til sölu nokkurs hluta lands Reykjavíkurflugvallar. Meðan svo er, hafa þessi tvö skjöl ekkert fordæmisgildi.

Í framangreindu bréfi innanríkisráðuneytis til Isavia ohf., dags. 30. des. 2013, og um "lokun flugbrautar 06/24 á Reykjavíkurflugvelli", er eftirfarandi feitletrað í 2. mgr.:

"Rétt er að ítreka að flugbrautinni skal þó ekki lokað eða aðrar ákvarðanir   teknar sem leiða til þess að flugbraut 06/24 verði tekin úr notkun á meðan verkefnisstjórn, sem nú starfar undir forystu Rögnu Árnadóttur  skv. samkomulagi ríkisins, Reykjavíkurborgar og Icelandair Group er enn  að störfum og ákvörðun á grundvelli tillagna hennar liggur ekki fyrir.""

Samt er gefið út graftrarleyfi til Knattspyrnufélagsins VALS til að hefja eyðileggingu flugvallarins. Háskólanum gefnir Fluggarðar til bótalauss niðurrifs og niðurrif félagsheimils Vélflugfélagsins við Þorragötu heimiluð án þess að á eigendurna sé yrt einu orði. 

Ætlar almannaeignin VALUR, þetta íþróttafélag fjöldans, að láta hafa sig í það að teyma sig inn í Samfylkinguna og fara gegn svo deildum meiningum  á félagssvæði sínu sem rottugangur ráðamanna  vinstri meirihlutans á Reykjavíkurflugvelli ber vitni? Ætla þeir að gera knattspyrnufélagið  VAL að hækju þeirra DagsBé og EssBjarnar og málaliðans þeirra, Halldórs Auðars Svanssonar?

Maðurinn, ekki boltinn!

er það sem gildir á fjármálavellinum þó svo sé ekki á íþróttavellinum.

Á bak við dýrðlegar sektir fjármálafyritækja eru gerendurnir fyrir innan diskinn. Þeir  greiða sektirnar með bros á vör því þeir eru blásaklausir. Þeir verða í besta falli skikpaðir bankastjórar eða hafnir til frekari virðingastatusa. Þair fá sín laun, kaupauka og lúxusjeppa hvernig sem allt veltur.

Örn Gunnlaugsson segir sögu úr viðskiptalífinu í Mogga í dag:(bloggari feitletrar að vild og bætir inn svigum)

"Fyrir þjóðarránið mikla 2008 rak ég lítið fyrirtæki ásamt fjölskyldu minni sem þjónustaði fyrirtæki í mannvirkjagerð. Við vorum í viðskiptum við Landsbankann og þegar fyrirtæki okkar festi kaup á atvinnuhúsnæði undir reksturinn gekkst ég að kröfu bankans í persónulega sjálfskuldarábyrgð fyrir láni sem bankinn veitti og nam 70% af kaupverðinu. Mér þótti bara ósköp eðlilegt að gangast í þessa ábyrgð þar sem ég hafði rekstur fyrirtækisins á mínum höndum og ef ég hefði ekki haft fulla trú á rekstrinum gat ég tæplega ætlast til að lánveitandi til fasteignar undir reksturinn hefði slíka trú. En svo kom hrunið á haustdögum 2008 eða rétt rúmu ári eftir að þessi viðskipti áttu sér stað. Við þetta hrun var ég allt í einu kominn í viðskipti við nýjan banka sem þá hét NBI ehf. án þess að hafa nokkurn tíma stofnað til viðskipta við hann. Hér er ég að sjálfsögðu að vísa í uppvakninginn sem varð til upp úr Landsbanka Íslands sem ég hefði verið í viðskiptum við í hartnær hálfa öld.

 Uppvakningurinn var svo ljónheppinn að eignast mikið af kröfum á aðila sem voru fluttir nauðungarflutningum með skuldbindingar sínar frá bankanum sem þeir voru í viðskiptum við og þar sem hér var um allt annan og nýjan banka að ræða þurfti starfsfólkið þar, sem var það sama og í gamla bankanum, ekkert að muna eftir fyrirheitum sem það gaf meðan það starfaði í gamla bankanum sem fór á hliðina, hvað þá að standa við þau. Reyndar fór þetta fólk aldrei neitt því hinn nýi uppvakningur var og er starfræktur í sömu húsakynnum og gamli bankinn var.

 Ekki þarf að orðlengja það að þessi uppvakningur hreinlega hirti allt sem tengdist rekstrinum og þurfti ég svo sjálfur persónulega að greiða til viðbótar þar sem ég var í ábyrgð fyrir umræddu fasteignaláni en þetta voru einu skuldir fyrirtækisins við bankann.

 Þrátt fyrir að hafa greitt þá þegar um 35% af kaupverði húsnæðisins nægði uppvakningsbankanum ekki að leysa fasteignina til sín heldur linnti hann ekki látunum fyrr en búið var að eyðileggja fyrirtækið. Þrátt fyrir að stóru bankarnir lékju aðalhlutverkið í að valda hruninu þá tóku þeir ekki á sig hlutfallslegan skell á móti þeim sem höfðu fengið lánað til fasteignakaupa heldur tók lántakandinn allan skellinn.

 (Nákvæmlega það sem Víglundur er að segja!)

Eftir á að hyggja þá var hrunið ekki alslæmt. Ég hef a.m.k. öðlast þá þekkingu frá hruni að þeir sem stjórna þessum fjármálaapparötum eru alveg sérstakrar gerðar og telja sig langt yfir allan almenning hafinn.

Frá því að bankinn eyðilagði rekstur fyrirtækisins hef ég og fjölskylda mín unnið að því að byggja upp sambærilegan rekstur og við vorum með og er hann talsvert smærri í sniðum þó okkur hafi tekist að byggja upp þokkalega stóran viðskiptamannahóp. Það liggur í augum uppi að við kusum að stofna ekki til viðskipta við nýja bankann eftir þá meðferð sem við fengum þar. Eitt af þeim fyrirtækjum sem voru í reikningsviðskiptum við okkar nýja rekstur leysti hinn nýi banki til sín þegar móðurfyrirtæki þess fór í þrot. Í framhaldinu skipti bankinn svo út stjórnendum þessa fyrirtækis og nú varð sú breyting á að ekki var staðið í skilum við okkur, heldur fóru greiðslur að berast með millifærslum löngu eftir eindaga í stað þess að greiðslur væru inntar af hendi með útsendum greiðsluseðlum. Þessum stjórnendum var gerð grein fyrir að svona væri ekki liðið og lokuðum við á þessi viðskipti. Í framhaldi var gerð krafa um að ef þessi aðili vildi komast í reikningsviðskipti á ný yrði fyrirsvarsmaður eiganda og stjórnendur fyrirtækisins að gangast í óskipta persónulega sjálfskuldarábyrgð fyrir viðskiptum við okkur.

(Majestedsfornærmelse!)

 Skemmst er frá því að segja að þessum aðilum þykir veiting sjálfskuldarábyrgða greinilega ekki jafnsjálfsögð og mér þótti slík ábyrgð þegar fyrri rekstur okkar festi kaup á atvinnuhúsnæðinu sem vísað er í að framan.

Þó ég geri mér grein fyrir að vera ekki skærasta gáfnaljósið í þessu ljóskupartíi sem samfélag okkar er þá held ég að ég sé örugglega ekki að misskilja neitt í þessum efnum. Því miður þá virðast þeir aðilar sem starfa innan bankakerfisins lifa í algjörri einstefnu og telja sig yfir aðra hafna. Þeir reka sig á vaxtamun sem jafngildir 1200% álagningu.

 

Allir stóru bankarnir gerðu sátt við samkeppniseftirlitið í lok síðasta árs vegna brota sem stjórnendur þeirra frömdu í tengslum við Valitor. (Veit nokkur hvar ábyrgi forstjórinn er núna???)

Þeir aðilar sem stjórna fjármálafyrirtækjunum virðast telja sig hafna yfir lög og yfirvöld líða þessum aðilum að brjóta af sér án þess að það hafi nokkrar alvarlegar afleiðingar í för með sér fyrir þessa lögbrjóta.

 

Það er alveg á hreinu að fyrirtæki brjóta ekki lög, það eru einstaklingar sem það gera og það á hreinlega ekki að vera hægt að fela sig á bak við grímu þess fyrirtækis sem þessir lögbrjótar starfa hjá, en þessir stjórnendur virðast njóta algjörrar friðhelgi og fá að valsa um óáreittir í brotastarfsemi sinni. Bankarnir hafa í raun lögvarinn rétt til samráðs og valda með framferði sínu almenningi og þjóðfélaginu í heild stórtjóni.

En allt er þetta gert með blessun stjórnvalda og ekki virðist skipta máli hvaða flokkar eru við stjórn hverju sinni.(Hver eru núna kosningaloforðin um að taka á skilanefndunum??)"

Þetta ber allt að sama brunni og Vísglundur Þorsteinsson er að lýsa.Ef einkaframtakið hefði átt í hlut sætu grunaðir þegar í gæsluvarðhaldi. Ekki Nómenklatúran.

Þer maðurinn en ekki boltinn sem gildir í þessum málum.

 

Epilogue um hvernig þetta er í dæmisögu að hætti Esóps:

A YOUNG VENTRILOQUIST IS TOURING SWEDEN AND, ONE NIGHT,
> HE'S DOING A SHOW IN A SMALL FISHING TOWN.
>
> WITH HIS DUMMY ON HIS KNEE, HE STARTS GOING THROUGH HIS USUAL DUMB
> BLOND JOKES.
>
> SUDDENLY, A BLONDE WOMAN IN THE FOURTH ROW STANDS ON HER CHAIR AND
> STARTS SHOUTING, "I'VE HEARD ENOUGH OF YOUR STUPID BLONDE JOKES.
>
> WHAT MAKES YOU THINK YOU CAN STEREOTYPE SWEDISH BLONDE WOMEN THAT WAY?
> WHAT DOES THE COLOR OF A WOMAN'S HAIR HAVE TO DO WITH HER WORTH AS A
> HUMAN BEING?
>
> IT'S MEN LIKE YOU WHO KEEP WOMEN LIKE ME FROM BEING RESPECTED AT WORK
> AND IN THE COMMUNITY, AND FROM REACHING OUR FULL POTENTIAL AS PEOPLE.
> ITS PEOPLE LIKE YOU THAT MAKE OTHERS THINK THAT ALL BLONDES ARE DUMB!
> YOU AND YOUR KIND CONTINUE TO PERPETUATE
> DISCRIMINATION AGAINST NOT ONLY BLONDES, BUT WOMEN
> IN GENERAL...PATHETICALLY ALL IN THE NAME OF HUMOR!"
>
> THE EMBARRASSED VENTRILOQUIST BEGINS TO APOLOGIZE, AND THE BLONDE
> YELLS:
>
> "YOU STAY OUT OF THIS! I'M TALKING TO THAT LITTLE SHIT ON YOUR LAP."

Sjá menn hlutverkaskiptin fyrir sér??

www.iceland.com

eru netbófar á ferðinni. Ágengur trojuhestur og leiðinlegur. Gersamlega ómögulegt reynist mér að finna neinn tilgang í honum nema bara að vera óþverri og svekkja meðborgarana.

www.iceland.com er til stórra leiðinda hjá mér  sem einhver apinn hefur sett á netið í smavinnu við pladamoose ads sem sérhæfir sig í svona kvikindisskap. Þetta hleypur inn á leitarsniðurstöður úr Google og kemur með allskyns bull sem ekki hefur neinn tilgang nema svekkja mann.

Ég er búinn að reyna að fara í settings og manage exeptions, taka út iceland.com sem segist vera leitarvél en ekkert dugar. Kann einhver ráð til að drepa þessa bakteríu? Þekkir nokkur þokkapiltana  á bak við þetta? 

Vegabréf fyrir alla

í Keflavík en ekki bara Íslendinga sem ætla að bregða sér yfir pollinn.

Þú færð ekki sem Íslendingur að fara upp í flugvél á Keflavíkurflugvelli án þess að hafa gilt íslenskt vegabréf. Varla er þetta vegna Schengen?

Hælisleitandi stendur í Keflavík skilríkjalaus og er kominn á okkar sósíal, spítala  og tannlækningar um leið. Meðan tennurnar hrynja úr íslenskum ungmennum vegna fjárskorts og aldraðir liggja í umkomuleysi. Af hverju kemst hann inn? Nærri einn daglega. 

Ef vegabréfaskylda er til Íslands kemur þá nokkur pappírslaus hælisleitandi hingað inn? Kemst hann nokkuð upp í flugvél hingað? Rífi hann pappírana þá fer hann bara til baka. Þetta fólk verður okkur flest seint nema til byrði, hafandi enga menntunarpappíra, heilbrigðisvottorð hvað þá sakavottorð eða glæpaferilskrá. Samlagast þjóðfélaginu varla.

Svo er auðvitað ekkert smámenni elt af yfirvöldum í sínu  landi umfram almenning. Það þarf stórlaxa úr glæpaheiminum á borð við Meyer Lansky til að hljóta slíka athygli.Hann þeysti um heiminn á einkaþotu og bauð hverri þeirri ríkisstjórn sem vildi veita honum hæli stórfé. Enginn þáði peningana hans og hann fór heim í fangelsi. Þetta fólk sem hingað kemur er mest elt af eigin fátækt og bágum kjörum og sú tegund er í gífurlegu framboði um allan heim. Það er ekki að færa okkur neitt nema vandræði.

Íslenska vegabréfið er dýrmæti sem við eigum að fara vel með og vera stolt af því. 

Þórsvirkjun

er fyrirbrigði sem Agúst H. Bjarnason verkfræðingur hefur verið að skrifa um.

Af síðunni hans kemur þessi fróðleikur:

" Í pistlinum stendur "...við reisum álver og alla þá stóriðju sem okkur lystir á lóð Þórsvirkjunar...".  Hér skulum við staldra aðeins við, því við ætlum að útvíkka hugtakið "stóriðja":

Svona orkuver er að mörgu leyti líkt jarðvarmaorkuverum eins og við þekkjum þau. Í stað þess að nota gufu frá borholum notum við gufu sem búin er til með því að hita vatn með varmanum frá þóríumofni. Gufan er síðan leidd inn á hverfla svipuðum og í jarðgufuvirkjunum, og til að kæla eimsvalana þurfum við annað hvort kæliturna eða kaldan sjó í miklu magni. Í jarðvarmavirkjunum er nýtnin ekki meiri en 15% ef við horfum til raforkuframleiðslu eingöngu, en í Þóríumvirkjun gætum við náð a.m.k. tvöfaldri þeirri nýtni því við getum framleitt gufu með hærri þrýstingi. (Sjá umfjöllun hér um Carnot).

Ef þóríumorkuverið framleiðir t.d. 1000MW raforku, þá höfum við a.m.k. annað eins sem varmaorku, þ.e. sem heitt vatn. Sem sagt, ef við framleiðum 1000MW af rafmagni, þá fáum við "ókeypis" a.m.k. 1000MW af heitu vatni sem er gríðarlega verðmætt ef við getum nýtt það. 

Þessa varmaorku gætum við nýtt til að framleiða mikið magn af matvælum í gróðurhúsum og fiskeldistjörnum, og jafnvel jarðvegshituðum kartöflu- og kálgörðum. Við værum því ekki aðeins að framleiða ál og málma til útflutnings, heldur einnig matvæli til útflutnings í stórum stíl.  Grænmetið bindur koltvísýring úr andrúmsloftinu og vex þeim mun betur nú þegar styrkur þess hefur aukist á síðustu áratugum.

Auðvitað má ekki gleyma því að mikill virðisauki felst í því að fullvinna vörur úr áli, svo sem rafstrengi, álplötur, rör, prófíla og jafnvel vélahluti.  Með því að vinna magnesíum úr sjónum sem Þórsvirkjun stendur við, má framleiða magnesíum-álblöndu sem sameinar eiginleika stáls og áls (sbr. lokið á kókdósum)...

Allt skapar þetta vinnu og verðmæti...

Til að hámarka hagkvæmni er lykilatriðið að hafa allt á sama stað, orkuver og iðngarða, þannig að ekki sé þörf á háspennulínum og ekki þurfi að greiða fyrir orkuflutning.  Við þurfum ekki að binda okkur við 1000MW, gætum alveg eins miðað viðmiklu stærra orkuver, eða minna.  Jafnvel má reisa orkuverið í hæfilega stórum áföngum.

Auðvitað vitum við ekki hvað svona orkuver muni kosta nákvæmlega, en fyrsta skot er að það kosti svipað og jarðgufuvirkjun, með borholum og gufuveitu, af svipaðri stærð. Síðan má ekki gleyma eldsneytiskostnaðinum. Þar sem flutningskostnaður raforku fellur niður verður orkan sem notuð verður innan lóðar tiltölulega ódýr, ef til vill ódýrari en orka frá fallvötnum eða jarðgufu komin um háspennulínur til iðjuversins.  

Sem sagt, þetta eru bara hugmyndir sem sýna hvað dugleg og hugmyndarík þjóð getur hæglega gert í framtíðinni til að afla sér vinnu og gjaldeyris, með lágmarks áhrifum á umhverfið.

Orð eru til alls fyrst..."

Er þetta ekki stórkostleg framtíðarsýn? Engin umhverfisspjöll eins og Kárhnjúkavirkjun. Ómar Ragnarsson verður áreiðanlega stórhrifinn af þessu og gerir margar stiklur um málið.

10,000 Mw ósýnileg virkjun á Skeiðarársandi eða Mýrdalssandi, helst utan gosbeltisisn, með fjarvarmaveitu í allar áttir. Endalaus orka um sæstreng. Tóm hamingja og ánægja. jafnvel VG getur ekki verið á móti. 

Þórsvirkjun er næsta þruma. 

 

Raforkuskortur

vofir yfir stóriðjufyrirtækjum landsins. Um stöðuna má lesa í grein Jónasar Elíasonar prófessors emeritus í Mbl.í dag:

Jónas segir:

"Margt bendir til að raforkuvinnsla með jarðhita muni eiga í vaxandi erfiðleikum. Orsökin er að orkuforðinn í háhitakerfunum hefur oftar en ekki reynst minni en vonast var til. Orsakir þessa eru æði flóknar og þeirra virðist þurfa að leita dýpra í iðrum jarðar en núverandi borholur ná.

 Flestar jarðhitavirkjanir sækja orkuna á 1-3 kílómetra dýpi. Margir fagmenn eru þeirrar skoðunar að hagkvæmt muni verða að sækja orkuna dýpra, jafnvel á 5 km dýpi. Um þetta snýst rannsóknarverkefnið IDDP{+1}{+)} , ein slík hola hefur verið boruð í Kröflu og nær hún niður í kviku á um 2 km dýpi. Holan gefur mikla gufuorku en ekki hefur tekist að virkja hana vegna óhreininda í gufunni.

 Fram að þessu hefur verið talið að háhitakerfin væru stór, nokkrir ferkílómetrar að flatarmáli og innihéldu ógrynni vatns. Fyrir 6-10 árum voru um fjórar virkjanir í bígerð á svæðum sem hugmyndir voru um meðal bjartsýnismanna, að stæðu léttilega undir allt að 600 MW raforkuvinnslu í 25-40 ár. Í dag setja menn markið mun lægra, enda ýmsum spurningum ósvarað um hvernig útvega skuli gufu til raforkuvinnslu úr háhitasvæðum þannig að hagkvæmt geti talist. IDDP-rannsóknarverkefnið er liður í þessari viðleitni.

 Virkjaðar jarðhitaholur standa í vatni eða gufupúða, en sameiginlegt með þeim flestum er að orka þeirra dalar vegna þrýstiminnkunar. Ef ástæðan er útfelling kísils í holunni má bora nýjar holur, en ef þrýstingurinn í jarðhitakerfinu dalar niður fyrir það sem vélarnar krefjast og þá verður svæðið ónothæft um þó nokkurn tíma. Stundum eru boraðar niðurdælingarholur sem eiga að bæta jarðlögunum upp það vatn sem hinar borholurnar blása upp, en það bregst ef ekki er nægt innstreymi varma annars staðar frá.

 Vandamálið virðist vera það, að orkuforði þeirra vatnsgeyma sem borað er í er hreinlega minni en áður var talið. Hinn raunverulegi orkuforði sem getur staðið undir áratuga framleiðslu í stórvirkjun er ekki í þessum vatnsgeymum, heldu dýpra í rótum jarðhitakerfanna þar sem kvikan mætir fasta berginu, en þar er bara hiti, nánast ekkert vatn. Þessi mál voru til umræðu hjá íslenska jarðhitaklasanum GEORG²{+)}, en þar kom fram að flöskuhálsinn í jarðhitavinnslunni væri mjög líklega flutningur orkunnar frá rótunum upp í vatnsforðann þar sem afla má svo hreinnar gufu, að henni megi hleypa beint inn á vélar þegar vatnið hefur verið skilið frá.

 Skýringarmyndin sýnir þetta að hluta. Borholur eru ekki sýndar, en þær mundu enda einhverstaðar þar sem bláu örvarnar eru. Ef einhver tregða er á orkuflutningnum frá rótunum (rauðar) gerist annað af tvennu, vatnið kólnar eða forðinn tæmist og orkuforðinn dalar með tímanum. Að forðinn dalar eru engin ný sannindi, en það gerist hraðar en vonir stóðu til. Það aftur á móti þýðir væntanlega að orkuflutningurinn er meira bundinn sprungukerfi bergsins en eiginlegri holrýmd geymisins. Örugg aðferð til að bæta úr þessu liggur ekki fyrir.

 Þessi staða er hugsanlega farin að hafa áhrif á raforkuvinnsluna. Þann 12.1. 2015 birtist í Morgunblaðinu grein um að raforkan væri að verða uppseld. Talið er að aukningu á almennum markaði sé um að kenna. Breyting á framleiðslutölum 2012-2013 sýnir hinsvegar að stóriðjan er að aukast, ekki almenni markaðurinn. Á sama tíma eykst raforkuframleiðsla með jarðhita nánast ekki neitt. Spurningin er þá, eru raforkuframleiðendur sem ekkert vatnsafl hafa, að draga úr framleiðslu á almennan markað til að framleiða upp í stóriðjusamninga? Landsvirkjun þarf þá að taka þetta álag í staðinn. Slíkt kemur fram sem aukning á almennum markaði hjá Landsvirkjun.

 En burtséð frá þessu þá er áhættan við öflun raforku úr jarðhita meiri en talið var og mun það óhjákvæmilega leiða til verulegs kostnaðarauka við raforkuvinnslu með jarðhita umfram það sem ætlað var þegar 600 MW vonin sem áður var minnst á var uppi. En hvaða orkuöflunartækni skal beita og hver kostnaðaraukinn verður liggur ekki fyrir."

Þetta eru athyglsiverðar upplýsingar.Á sama tíma eru kommarnir kolvitlausir yfir því að það er staðreynd að þeir misfóru með niðurstöður  verkefnastjórnar Rammaáætlunar og fluttu virkjunarkosti hennar í biðflokka.  Ef ekkert er að gert eins og Jón Gunnarsson sem fer nú fyrir nauðsynlegum breytingum er að gera , þá er ekkert viðbótarrafmagn að hafa þegar háhitinn stendur ekki undir væntingum.

Þá spyr ég, hversvegna vindorkan mætir þessari endemis mótstöðu margra og sérstaklega sveitarstjórnamanna  eins og til dæmis í Bláskógabyggð og Skeiða-Gnúpverjahreppi? Það er ekki eins og þessar sveitarstjórnir hafi samkennd með landinu eða telji sér það viðkomandi þegar orkuskortur er yfirvofandi.

Þó að sveitarstjórnin í Rangárþingum sé alger andstæða þessa fólks, þá er leyfi til að setja upp vindmyllur torfengið og tafsamt fyrr en að mikilli pappírsvinnu lokinni. Vindurinn er þó þarna til staðar og hver dagur sem hann blæs óbeislaður tapast verðmæti. Og sé litið til þess að vindmyllur eru 100 % endurkræfar hvað náttúru landsins varðar, hversvegna þarf þá að vanda sig svona óskaplega í ákvarðanatöku?

Vindmylla verður væntanlega úrelt og ónýt á 20 árum. Séu losaðir 200 boltar og hún tekin niður hefur Ísland ekkert breyst. Öll fljót renna eins og á Söguöld. Grasið grær betur þar sem það naut skjóls. Ekkert nema söknuður áhorfandans er fyrir hendi. Og svo auðvitað gat í orkuöflun landsins. Sem þá hefur kannski verið leyst með kjarnorkuveri sem er líka náttúru-og umhverfisvænt.

Jónas Elíasson á þakkir skildar fyrir að fræða okkur um takmarkanir á raforkuvinnslu með jarðhita.

{+

Flóttamannadekrið

má kynna sér í reglugerð Eyglóar Harðardóttur.

Fríar tannlækningar, fríar ferðir fyrir ættingja hingað, frítt húsnæði, fríðindi endalaust.

Tennur íslenskra ungmenna  brenna upp þar sem foreldrar þeirra eða þau sjálf geta ekki heimsótt tannlækna vegna kostnaðar. En hælisleitendur sem segjast vera flóttamenn, fyrir þá er borgað endalaust.

Vegabréfaskylda með eða án Schengen myndi losa mikið fjármagn sem mætti nota til þess að hugsa um okkar eigið fólk sem stendur okkur nær en skilríkjalaus gargandi Asýl-lýður í Leifsstöð. Við eigum að ráða því alfarið hvað fólk kemur hér inn. Við skulum velja okkur innflytjendur sjálf úr því fólki sem er líklegt til að verða Íslendingar.

Hættum þessu óskilgreinda flóttamannadekri en þetta fólk er mest ekki að flýja eitt eða neitt heldur einfaldlega að leita sér að framfærslu á annarra kostnað. 

Ekkert kjötborð í Kópavogi

verður eftir þegar keðjan Kaupás lokar Nóatúnsversluninni í Hamraborg.

Þá eru aðeins eftir staðlaðir  plastpakkar með einhverju sem ekki er hægt að meta fyrr en heim er komið. Þá verður þetta alveg eins hjá öllum búðunum í bænum.

Hagkaup í Garðabæ er enn með kjöt-og fiskborð sem hægt er að heimsækja. Hvernig ætli þjónustulundin muni þróast í nýlenduvörubúðunum þegar CostCo kemur á vettvang?

Hér yrði gaman ef ValMart kæmi í keppnina í versluninni. Þar geta gamlingjar sótt um vinnu sem pokadýr án þess að vera útilokaðir af ymgra fólkinu. Jöfn tækifærafyrirtæki eins og ValMart vantar á markaðinn hér þar sem ráðingafyrirtæki ráðgjafakellinga gera tilgangslaust fyrir eldra fólk að reyna að útvega sér vinnu. Það er betra fyrir fólk á miðjum aldri að spara sér þá niðurlægingu að setjast fyrir framan þær. 

Ekkert kjötborð í Kópavogi er til vitnis um þróunina í samkeppni matvöruverslananna. Einn pressaður  plastpakki  fyrir pöpulinn eru hugmyndir þessa liðs um þjónustu við þrælana. Útlendu búðanna er því beðið með óþreyju af almenningi. Hann er búinn að fá nóg af Högum, Samkaupum, Kaupásum og hvað þær kalla sig allar þessar einokunarkeðjur allar saman.

Almenningur vill fá alvöru búðir en ekki staðlaða slátrun kaupmáttarins í þessum fákeppnisverslunm.

Kjötborð í Kópavog má alveg koma aftur.   

 

Spyrðu ekki

hvað landið þitt getur gert fyrir þig? Spyrðu heldur hvað þú getir gert fyrir landið þitt? 

Á þennan hátt ávarpaði John F. Kennedy landa sína sem lengi er minnst.

Verður stjórnmálamaður ekki fyrst og fremst að spyrja hvað hann geti gert fyrir fylgismenn sína og flokkinn sinn áður en hann svarar spurningum um sína eigin stöðu?

Er ekki ljóst að Hanna Birna Kristjánsdóttir er ekki lengur í stöðu til að gegna varaformennsku í Sjálfstæðisflokknum?

Hverjum er hún að gera greiða með því að taka ekki af skarið? Yrði staða hennar ekki sterkari til lengri tíma litið með því að axla ábyrgð sína núna frekar en að bíða eftir Landsfundi í haust?

Verður hún ekki að spyrja sig hvað hún getur best gert núna fyrir Sjálfstæðisflokkinn sinn?