Keypti olíu á skipið í gær

hann Guðmundur í Brimi. Jón Kristjánsson kom að þessu á kajanum og sagði Pétri á Útvarpi Sögu með öðru að nú væri Sjómannaverkfalllið leyst. Hann væri ekki vinalaus hann Guðmundur.

Annars var viðtalið við Jón hið merkilegasta og hvet ég alla til að hlusta á hvað hann Jón "fiskur"segir um líffræði hafsins og rangar ályktanir okkar af því sem þar fer fram.

En sem sagt, menn kaupa varla olíu á heilt skip nema til að fara á sjó.

Röng ályktun

hjá Hjálmari Sveinssyni bókmenntafræðingi og skipulagsyfirvaldi Reykjavíkurborgar sem fram kemur í eftirfarandi frétt í Mogga:

Hvernig sköpum við heillandi borg fyrir gangandi vegfarendur? Þeirri spurningu var varpað upp á fundi á Kjarvalsstöðum í gærkvöldi. Yfirskrift fundarins,sem umhverfis- og skipulagssvið Reykjavíkurborgar stóð fyrir, var

»Borgin, heimkynni okkar«.

Ekki var greint frá fundarsókn í fréttinni sem líklega táknar Samfylkingartalningu í mótmælastíl gegn hægristjórn á Austurvelli þar  sem ein fjöður hefur verið fljót að verða að tíu hænsnum í stíl H.C.Andersen.

Hjálmar Sveinsson, gagnfræðingur frá USA, fyrrum bóksali og því formaður umhverfis- og skipulagsráðs Reykjavíkurborgar, segir "að lítið hafi farið fyrir umræðu um aðstæður gangandi vegfarenda."

»Umræðan snýst svolítið mikið um hjól, bíla og kannski strætó einstaka sinnum. Lítið heyrist um aðstæður gangandi vegfarenda í borginni. Því þótti ástæða til að taka það til sérstakrar umræðu,« segir Hjálmar.

 Hann segir aðstæður gangandi vegfarenda hafa batnað á undanförnum áratugum. Það sjáist m.a. af því að fyrir um 15 árum hafi tveir gangandi vegfarendur látist að meðaltali á ári en tölfræðin sýni hins vegar að nú láti einn gangandi vegfarandi lífið annað hvert ár að meðaltali.

»Verkfræðingar sem ég hef talað við telja að innleiðing 30 km hámarkshraða í hverfum hafi haft heilmikið að segja um aukið öryggi gangandi vegfarenda,« segir Hjálmar.

Á fundinum var einnig rætt um fegurð borgarinnar. »Algengt er að menn segi að fegurðarskynið sé afstætt þar sem sumum finnist eitt fallegt en öðrum annað. Rannsóknir hafa hins vegar sýnt að það er alls ekki þannig.

Langflestu fólki finnst ákveðin tegund af götum og borgarhverfum falleg og ákveðin tegund ljót. Það virðist skipta máli að húsum sé vel viðhaldið og að þar sé skjól. Ekki séu langir gluggalausir veggir með veggjakroti. Fegurðarsmekkurinn er því öfugt við það sem margir halda ekki afstæður,« segir Hjálmar.

Gísli Marteinn Baldursson borgarfræðingur, Ragnheiður Einarsdóttir, sérfræðingur á skipulagssviði Strætó, og dr. Harpa Stefánsdóttir arkitekt héldu einnig erindi á fundinum. "

Þarna sameinuðust vinstrimenn enn eina ferðina enn um að finna fleti á því að fjandskapast enn frekar við einkabílinn. En einkabíllinn er sá ferðamáti sem fólkið hefur kosið sér. Enda sjá flestir að almenningssamgöngur þjóna ekki þeim kröfum um hraða, sem daglegt líf reykvísks vinnudags í nútímanum gerir til venjulegs fólks sem þarf að skutla börnum fram og til baka og vinna líka.

Gegn þessu vali fólksins berst Borgarstjórnarmeirihlutinn með kjafti og klóm og vill hafa vit fyrir kjósendum.  Hann neitar að fjölga akreinum þar sem "þær fyllast bara af bílum" svo notuð séu orð Hjálmar sjálfs. Neitar að úthluta eða fjölga lóðum í Úlfarsfelli því þá verður væntanlega bara byggt á þeim!

Síðasta verkið var að skipa samstarfshóp til að komast að þeirri niðurstöðu Hjálmars að lækka hámarkshraða á höfuðbrautum Borgarinnar úr 50 km/klst í 30. Þvílík  hugdetta þegar jafnframt er sama dag upplýst að fólkið ekur yfirleitt  langt yfir núverandi hámarkshraða vegna álags hins daglega lífs í Reykjavík. Samt fækkar slysunum eins og Hjálmar lýsir?

Hjálmar þakkar fækkun banaslysa úr tveimur í einn fjórða á ári því að hann hefur lækkað hámarkshraða í mörgum íbúðarhverfum úr 50 í 30. Hann er búinn að ákveða að framkvæma þessa  breytingu á höfuðumferðaræðunum, hvað sem samráðsnefndin sagði í algerlega klofinni niðurstöðu sinni, 2 á móti einum. Þetta er samráð við kjósendur að hætti vinstri manna um að þvinga Borgarbúa til að gera það sem þeir vilja ekki sjá. Þeir vilja ekki búa í 101 á rándýrum lóðum með börn sín innan um öskrandi fyllibyttur á menningarnóttum Samfylkingarinnar, hvað sem hún heldur annað.

En Hjálmar athugar ekki, að gerbylting hefur orðið í uppeldi ökumanna á síðustu 15 árum.  Bílar hafa stórbatnað tæknilega og eru öruggari á allan hátt. Stóraukin umferðarfræðsla hefur haft í för með sér að ökumenn eru nú langt um tillitsamari gagnvart gangandi umferð en þá tíðkaðist.Um það get ég vitnað eftir um  60 ára óslitinn ökuferil á höfuðborgarsvæðinu. Umferðarmenning er nú eins og dagur og nótt miðað við það sem áður var.Orðin kurteis og tillitssöm eins og erlendis gerist best.

Hraðahindranir og gangbrautarljós auka alls staðar á öryggið þar sem þess er þörf um leið og þetta tefur stórlega fyrir umferðinni eins og sjá má víða. Þetta notar Hjálmar til að draga þá ályktun að hámarkshraða skuli lækka á Miklubrautinni úr 50 í 30  og hana skuli grafa niður í margra milljarða stokk með tilheyrandi slysa-og loftræsingarvandamálum!  

Sem sagt algerlega rangt ályktað af draumóramanni, til þess að fá fram hugsjónaniðurstöðu hjólreiðamannsins Hjálmars, sem er auðvitað í engu samhengi við nútíma viðhorf Borgarbúanna sjálfra. Hann lýsir því svo á Útvarpi Sögu hvernig hann ætlar að koma í veg fyrir að fjölskyldur í Borginni reisi sér hurðarás um öxl með því að eiga tvo bíla. á sama tíma sem hann segist vilja að fólkið velji sinn lífsmáta sjálft?

Lausn  Hjálmars Sveinssonar er greinlilega sú að hann ætlar að láta fólkið búa nógu þétt saman þannig að vegalengdirnar í allt styttist. Fólk á að geta fæðst,lifað og dáið í 101 Reykjavík á flugvallarlandinu m.a. án þess að þurfa að hreyfa sig nema upp í Gufunes í síðustu utanbæjarferð sína.

Draumóramenn ráða för í Reykjavík á grunni rangra ályktana þetta síðasta ár fyrir kosningar. Gefa sér niðurstöðuna fyrst og fá svo helst virta verkfræðistofu til að skrifa röksemdafærsluna.

Reykvíkingar þurfa að draga rétta ályktun af framferði Hjálmars Sveinssonar.

 

Liggur eitthvað á?

að leysa sjómannaverkfallið?

Er ekki verkfall aðgerð til að valda tjóni? Skaða einhvern nógu mikið svo hann gefist upp? Kagoda sagði Tarsan apabróðir þegar hann var að hengja apann þangað til að hann gafst upp.

Eru Íslendingar ekki orðnir jafn verkfallaglaðir og Bretar voru fyrir tíma Möggu Thatcher. Erum við ekki með lög frá því fyrir stríð um fyrirkomulag verkalýðsmála? Þó við leysum sjómannaverkfallið núna, þá koma bara kannski flugumferðarstjórar og stoppa túrismann.

Svo einhverjir aðrir hópar opinberra starfsmanna og svo annarra láglaunastétta.

Kagoda!  

Er ekki fyrirmyndin komin hjá Alþingi og Kjararáði? Allir miða sig við þann næsta.

Þarf ekki frekar að huga að leikreglunum í þjóðfélaginu en að vera að þvæla þetta um hvernig eigi að leysa sjómannaverkfallið? Þarf það ekki að standa lengi enn til að hlífa loðnunni svo þorskurinn fái eitthvað að éta? Fiskinn má geyma í sjónum segir Hafró.

Það var einu sinni langt verkfall í Svíþjóð um aldamótin þar áður og svo ekki mjög lengi síðan.

Liggur eitthvað á?

 

Óttar Proppé

heilbrigðisráðherra sagði í gær að málaflokkurinn hefði farið alvarlega fram úr áætlunum en skoðað væri hvort auka ætti innspýtingu í hann.

Björt framtíð svaraði Krafti fyrir kosningar á þá leið að krabbameinssjúklingar ættu skilið að fá bestu mögulegu lyf við kvillum sínum.

„Björt framtíð myndi ekki láta það gerast á sinni vakt að krabbameinssjúkt fólk fengi ekki bestu lyf sem völ væri á vegna kvótakerfis lyfjamála eða fjárhagsstöðu, eins og nú er,“ segir í svari Bjartrar framtíðar fyrir alþingiskosningar

„Þetta loforð Bjartrar framtíðar er mjög skýrt og það á að standa við gefin loforð. Við hjá Krafti erum ósátt við að krabbameinssjúklingar séu settir svona aftarlega í röðina. Stjórnvöld hafa gortað af því á tyllidögum að vera velferðarsamfélag. Það er ekki svo í raun ef við berum okkur saman við hin Norðurlöndin,“ bætir Ragnheiður við.

Dæmi eru um að krabbameinssjúklingar hafi farið utan og dvalið þar langdvölum meðan á meðferð stendur til að eiga þess kost að fá nýrri lyf við sjúkdómi sínum. [e-mail]" 

Svo segir í Fréttó í dag. Þar með er fengið svar við spurningum mínum í gær. Við getum farið utan ef lyf fást ekki innanlands.

Það er gott að eiga svo röggsaman ráðherra sem Óttar Proppé sem tekur Donald J. Trump sér til fyrirmyndar með það að standa við kosningaloforð sín - eða að minnsta kosti skoða það.

Vantar krabbameinslyf?

Í Fréttó í dag er þessi frétt:

"Heilbrigðismál Ekki verður neinu fjármagni varið til upptöku nýrra lyfja hér á landi í ár þar sem ekki er gert ráð fyrir því í fjárlögum.

Framkvæmdastjóri fjármálasviðs Landspítala segir það bitna á sjúklingunum sjálfum. Guðrún I. Gylfadóttir, formaður Lyfjagreiðslunefndar, segir ekkert svigrúm á þessu ári til að taka ný lyf í notkun. Hún hafi gert heilbrigðisráðherra grein fyrir þessari stöðu. Eins og staðan sé núna verði hins vegar þau lyf sem þegar er búið að samþykkja notuð. Þau nýju bíði enn um sinn.

„Upptaka nýrra lyfja er kostnaðarsöm og öll vestræn ríki vinna nú að því að stemma stigu við kostnaði við upptöku nýrra lyfja. Við höfum tekið upp fjölda lyfja á síðustu árum. Nú er hins vegar ekki svigrúm til upptöku nýrra lyfja,“ segir Guðrún.

„Lyfjagreiðslunefnd vinnur eftir mjög skýrum ramma og það er stjórnvalda að setja fjármagn til upptöku nýrra lyfja.“

María Heimisdóttir, framkvæmdastjóri fjármálasviðs Landspítalans, segir spítalann líta þetta sömu augum. „Að okkar mati mun þetta helst koma niður á sjúklingunum sjálfum,“ segir María. „Vissulega er bagalegt ef ný lyf verða ekki tekin upp hér á landi á þessu ári.“

Samkvæmt Frumtökum, samtökum frumlyfjaframleiðenda, hefur Ísland dregist aftur úr varðandi upptöku nýrra krabbameinslyfja frá árinu 2013.

Af 25 nýjum lyfjum við illkynja krabbameinum hefur Ísland tekið átta í notkun. Noregur hefur hins vegar veitt leyfi fyrir 24 lyfjum, Danir og Svíar 22 og Finnar hafa tekið upp 17 þessara lyfja.

Óttarr Proppé heilbrigðisráð- herra segir stöðuna erfiða vegna alvarlegrar framúrkeyrslu á síðasta ári. Hún sé til skoðunar í ráðuneytinu um þessar mundir.

„Það sem kom í ljós er að kostnaðurinn á árinu 2016 fór alvarlega fram úr áætlunum. Kostnaður af lyfjum er því miður vandamál og viðvarandi vandamál að upptaka nýrra lyfja verður dýrari og dýrari,“ segir heilbrigðisráðherra en bendir á að hægt sé að laga stöðuna. „Á síðasta ári var samþykkt að auka innspýtingu í málaflokkinn og við erum að skoða það núna.“ 

Er þetta svona dýrt að innleiða lyfin hérlendis vegna þess hversu mikið þarf að borga lyfjafyrirtækjunum?

Hvað er þá í boði fyrir mig sem krabbameinssjúkling telji minn læknir að ég þurfi önnur lyf en þau sem honum eru aðgengileg á Landsspítalanum?

1.Getur hann sent mig til Noregs með resept og látið mig sækja lyfin og smygla þeim hingað inn?

2.Getur hann sent mig til meðferðar í Noregi?

3.Eða get ég bara drepist í boði ríkisstjórnarinnar, Proppé og Bjartrar Framtíðar af því að það vantar krabbameinslyf?

 

Af hverju ekki úðakerfi?

í öll ný hús?

Í bænum Scottsdale í Arizona var þetta sett í lög fyrir margt löngu.þar hafa ekki orðið banaslys í eldsvoðum í langan tíma og fjártjón í brunum minnkað stórkostlega. 

Tryggingafélög myndu hugsanlega vilja styðja við framkvæmdir í eigin þágu.

Við sáum í sjónvarpinu hversu litlu mátti muna í Árbænum í gær.

Af hverju gerum við ekki neitt?

Úðakerfi er ódýr líftrygging.

Margrét Thatcher endurborin?

í persónu Theresu May?

Hún flutti magnaða ræðu yfir þingmönnunum sem styðja Donald J. Trump í Fíladelfíu. 

Taktar hennar minna talsvert á Margréti járnfrú og textinn er hnitmiðaður. Það er gaman að hlusta á ræðuna og sjá viðbrögðin sem hún vekur meðal þingmannanna. Það er ekki að búast við að margir íslenskir vinstri menn eða þingmenn af þeim kanti og sérfræðingar í heimsmálum  muni  hlusta eftir orðum hennar.Nema kannski þegar hún víkur að eflingu herafla Breta. Og þá líklega eftir því sem við er að búast.

En Björn Bjarnason hefur þýtt ræðuna svo að þeir gætu þess vegna  kynnt sér hana á síðu Varðbergs.

https://www.youtube.com/watch?v=CzAaWhbGIWg

Það er alveg þess virði að hlusta á Theresu May. Manni dettur Margrét Thatcher ósjálfrátt í hug.

 

 

HamingjuDagur

hjá Borgarstjóra að vera búinn að rústa Perlunni. Þessu ömurlega mannvirki sem hann er lengi búinn að reyna að kála. Selja hana, loka henni eða breyta henni alla sína amtstíð.Enda var hún byggð af Davíð og íhaldinu. 

Nú er eins og að koma í fjós að koma þangað inn þar sem spónaplötur varða þröngan veginn inn. Uppi á 4. hæð þar sem var iðandi mannlíf í veitingum  hjá Bjarna í Brauðbæ er komin lítil sjoppuhola þar sem fæst næsta lítið af því sem nokkur girnist. Enda fáir á ferli og allar rútur með útlendinga hættar að stoppa þarna.

Er ekki ráð hjá Degi Bergþórusyni að mála stóra mynd af Davíð Oddsyni utan á hitaveitudúnkinn og segja þar með gullnu letri:

Sjáið manninn sem lét byggja þetta skelfilega mannvirki. Svona var íhaldið ömurlegt.

Það þarf varla að bæta við: Það er nú munur en við Hjalli!

Ef Reykvíkingar kjósa sama fólkið áfram í Borgarstjórn þá verða allavega fleiri HamingjuDagar hjá Hjalla á hjólinu.

 

Þingfífl

er hugtak sem maður má ekki láta henda sig að hugsa. Maður á að bera endalausa virðingu fyrir þingi og þingmönnum í víðasta skilningi.

En þingmenn þurfa ekki að bera virðingu fyrir innanríkismálum Bandaríkjanna þótt þeir láti Norður-Kóreu, Saudi-Arabíu og Japan í friði þó að þeir taki ekki við hælisleitendum eða Múslímum frá vissum ríkjum. Það er bara Donald J. Trump sem er kallaður fasisti af gáfuðum þingmönnum.

Þetta sama þinglið er núna með frumvarp um að banna íslensku þjóðkirkjunni að framkvæma skírnir og giftingar. Það vill líka láta Bónus um að selja brennivínið en ekki ÁTVR. Það vill líka skylda fyrirtæki um að kosta á sig jafnlaunavottun.

Var eitthvað af þessu í miklu ólagi? Eru konur ekki í mörgum tilvikum með hærri laun en karlar? Á að lækka þær? Einhver vandræði með tegundafjölda í ríkinu? Kláraði kirkjan sig ekki af skírnum, jarðarförum og giftingum?  Jafnvel að fara með jólaguðspjallið fyrir þá fáu sérstöku vitleysinga sem vilja hlusta á slíkt? 

If it aint broke, dont fix it segir Murphy.

Og sjómannaverkfallið kemur þeim ekkert sérstaklega við. Né heldur skortur á hjúkrunarheimilum? Né heldur fátækt barna? Né kjör eldri borgara?. Né lóðaskortur fyrir þá sem vilja byggja? Né það að byggja nýjan spítala skynsamlega? Né að horfast í augu við vandann í heilbrigðiskerfinu?

Nei, maður má ekki hugsa orð eins og þingfífl.

 

Að kjafta og ljúga.

Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins eru þessar línur:

  „…..Á síðustu áratugum hefur aðbúnaður eldra fólks, sem þarf á aðstoð að halda, breyst mjög til batnaðar. En það breytir ekki því, að margir þurfa lengi að bíða og fá takmarkaða aðstoð á biðtímanum.Ellefu aldirnar þar á undan var aðbúnaður aldraðra (sem voru mun yngri þá) ekki bara erfiður heldur í flestum tilvikum vonlaus.

 Á móti kom að lífið stóð stutt, eftir að halla fór undan fæti og sá sem »kominn var í kör beið sjaldnast lengi endanlegrar lausnar«. Kuldinn og »blessuð lungnabólgan« leysti málið. Það var fyrir daga penisilíns, upphitaðra húsa, aðgengis að hreinu vatni, fjölbreyttrar næringar og alls hins, sem við teljum sjálfsagða hluti í dag.

Fjöldi sjúkdóma er nú læknanlegur, allt frá botnlangabólgu upp í sumar tegundir krabbameina, einkum þeirra sem finnast í tíma. En þessi lukkulega þróun leiðir til þess að ellin er fjölmenn og það þarf úr mörgu að bæta af því sem óhjákvæmilega gefur sig við háan aldur.

En smám saman er að vakna skilningur á því að langlífið er ekki baggi á heildina. Ekki ef rétt er brugðist við. Þvert á móti. Þjóðfélagið þarf að nýta það afl sem býr í eldra fólki sem býr við bestu skilyrði.

 Ekki síst í löndum þar sem endurnýjun »stofnsins« dregst saman, eins og er fylgikvilli margra velferðarríkja. Þess vegna þarf að breyta umgengni hins opinbera við sparnað fólks, blása burtu hindrunum við því, að nýta krafta þeirra sem vilja starfa áfram að fullu eða hluta og svo fram eftir götunum.

 Sumir tala um skatta sem eign hins opinbera, sem sá, sem leitast við að nýta þá kosti sem lög leyfa til að halda eins miklu eftir og hann má, sé að ná með ólögmætum hætti. Auðvitað ekki lagalega í þessu tilviki heldur eftir einhverju siðalögmáli sem menn gefa sér að gildi, án þess að geta rökstutt það. Það er látið eins og sá sem leitast við með löglegum hætti að halda eftir hjá sér sem mestu af sjálfsaflafé sé að halda því frá hinu opinbera, sem fram að því hefur aldrei átt það og að lögum á það ekki enn.

 Menn búa til ambögur, orð eins og »skattasniðgöngu« og tönglast svo á þeim í umræðunni allt þar til að »almenningur« gerir engan mun á skattasniðgöngu og því að svíkja undan skatti.

  Að lögum er það þó þannig, að hægt er að innheimta skatt þannig að þeir sem leggja hann á og gefa innheimtumönnum fyrirmæli um að heimta hann inn með öllum þeim beittu úrræðum sem þeir ráða yfir, eru hinir raunverulegu lögbrjótar. Þeir eru »þjófarnir« en ekki skattgreiðandinn sem settur er í gapastokk þjófsins þegar hann er sakaður um skattasniðgöngu.

  Þegar skattheimta eða jaðarskattar koma í veg fyrir að maður með afl og vilja til starfs geti látið til sín taka, er of langt gengið. Eins þegar skattlagning felur í sér beina eignaupptöku, sem dómstólar hafa verið of huglausir við að stemma stigu við.

 Skattur verður ekki innheimtur nema með lögum. Ríkisvaldið getur ekki samtímis hagað löggjöf um skattlagningu með tilteknum hætti, sem það (löggjafarvaldið) ræður algjörlega, og haft svo uppi ásakanir gagnvart þeim sem ekkert hefur um skattalög að segja, umgangist hann löggjöfina þannig að hún skaði hann sem minnst.

 Það er eðlilegt að skattheimtumenn vilji hafa löggjöf um skatta sem einfaldasta. En það er ekki sjálfsagt að stjórnmálaleiðtogar séu endilega sömu skoðunar.

 Ef hægt er að greiða fyrir æskilegri þróun í þjóðfélaginu með því að hafa svigrúm í lagasetningu um álagningu skatta og annarra gjalda, þá á stjórnmálamaður, sem vill vera sannur leiðtogi, og um leið samferðamaður síns fólks, að huga að því, þótt embættismenn hans og búrókratar séu með aðrar meiningar.

 Íslenskir ráðherrar koma einmana inn í sín ráðuneyti. Þeir fá að hafa örfáa menn með sér inn í »bæli úlfanna«. Þeir ættu hins vegar að stilla sig um að velja sér aðstoðarmenn um sinn, uns þeir átta sig á því hvers konar fólk kæmi þeim að mestu gagni. Það er mjög undarlegt að sjá ráðherra koma glaðbeitta inn í ráðuneyti og hafa börn með sér í farteskinu til að hjálpa sér. Það fer ekki alltaf illa en er oftast gagnslítið eða minna en það.

 Í stjórnkerfinu eru ekki óvinir fólksins í landinu, fjarri því. En jafnvel þótt stór hluti þeirra sem þar vinna færist smám saman til vinstri í pólitíkinni vegna þess að svo margt »á markaðnum« snertir þá minna en þessa sem eru í hinu almenna umhverfi, þá hafa þeir nær allir þá tilfinningu að kerfið sé að gera sitt besta. Vinstri sinnaðir opinberir starfsmenn eru því iðulega mjög íhaldssamir í viðhorfum sínum til breytinga á kunnum veruleika.

 Þremur vikum fyrir hverjar kosningar vottar aðeins fyrir því að nokkur munur sé á viðhorfum almennra stjórnmálaflokka. Þá er ekki verið að tala um flokka sem hafa »niðurhal« á sínum oddi eða flokka sem sagðir eru hafa aukið fylgi sitt um eitt eða tvö prósent af því að þeir sögðust vera á móti búvörusamningunum sem enginn frambjóðenda virtist þó hafa lesið.

Kjósendur hér á landi eru farnir að sjá í gegnum þetta skoðanaleysi stjórnmálamanna nútímans. Þess vegna fer þeim fækkandi sem mæta á kjörstað og álitlegur hópur þeirra sem þó mætir sér ekkert að því að láta niðurhal ráða afstöðu sinni, enda sennilega átt við niðurhal og daðurdrós í sálmi sr. Matthíasar….“

Hér er fjallað um mikla meinsemd í okkar þjóðfélagi. Hún er sú að láta það hafa áhrif á greiðslu tryggingabóta og lífeyris hvort gamlingi vinnur  sér inn aðrar tekjur. Nú vantar þúsund manns suður á keflavíkurflugvöll. Það fæst ekki starfsfólk innanlands.

Margir aldraðir gætu áreiðanlega leyst mörg af þessum störfum af hendi. En þeir nenna ekki að svipta sjálfa sig þeim litlu bótum sem þeir nú hafa jafnvel  til lengri tíma vegna tímabundins starfa þó þjóðarnauðsyn beri til eins og nú.

Af hverju gerir enginn stjórnmálamaður neitt í þessum málum  nema kjafta og ljúga kortéri fyrir kosningar?