Hefur maður við að trúa?

"Höfuðborg­ar­list­inn ætl­ar á kom­andi kjör­tíma­bili að standa fyr­ir bygg­ingu 10.000 nýrra íbúða í Reykja­vík, í efri byggðum borg­ar­inn­ar.

Íbúðirn­ar verða sér­stak­lega fyr­ir ein­stak­linga og ungt fólk sem er að kaupa sína fyrstu eign. Þetta kom fram á blaðamanna­fundi í gær þar sem stefnu­skrá fram­boðsins var kynnt.

Höfuðborg­ar­list­inn ætl­ar að hreinsa borg­ina og halda meng­un ávallt und­ir viðmiðun­ar­mörk­um. Fjölga á hring­teng­ing­um í stofn­kerf­inu, bæta við und­ir­göng­um og byggja mis­læg gatna­mót til að létta álagi af um­ferðarþyngstu veg­um og gatna­mót­um borg­ar­inn­ar, að því er fram kem­ur í Morg­un­blaðinu í dag."

Til við0bótar ætlar DAgur B. að byggja mörg þúsund eins og yfiristandani kjörtímabili. Ef þeir verða saman í meirihluta  hvað byggja þeir þá margar?

Maður verður að hafa sig allan við að trúa.

Skörp er greining

konungs bloggaranna Páls Vilhjálmssonar á margskonar tískuboðskap sem ríður húsum hjá háum sem lágum. Hér má telja það sem haldið er fram að lögðum viðurlögum  að konur henti ávallt jafnvel í öll störf og karlar. Hinu gagnstæða þorir enginn að halda fram upphátt að sömu viðurlögum.

Páll segir eftirfarandi í bloggi sínu í dag:

"Ef tekst að fá hljómgrunn fyrir manngerðan vanda, t.d. losun gróðurhúsaloftegunda, spretta óðara fram hagsmunir sem nýta sér vandann til ábata, bæði á vettvangi stjórnmála og viðskipta.

Þessir hagsmunir mynda kerfi sem þrífst á að viðhalda og styrkja þá sannfæringu almennings að vá sé yfirvofandi. Til að leysa meintan vanda þarf að setja peninga í rannsóknir og varnir en þó fyrst og fremst allskonar kynningu og markaðsstarf sem viðheldur athyglinni á meintum vanda.

Kerfin sem lifa á vandamálum eru síðust til að viðurkenna að meint vandamál voru e.t.v. úr lausu lofti gripin eða stórlega ýkt."

Í hita augnabliksins eru Íslendingar að fara að moka ofan í þurrkunarskurði túna sem eru undirstaða landbúnaðar. Þeir eru að blanda ethanol í bensínið sem gerir það verra og orkuminna og rýrir þannig lífskjör þeirra sem minnst mega sín í heiminum. Allt á grundelli ósannaðra tilgáta á veikum vísindalegum grunni.

Þeir selja umhverfissóðum vottorð um hreina orku í skiptum fyrir að ljúga til um uppruna íslenskrar orku.

Hluti landsmanna situr um það tækifæri að framselja sjálfsákvörðunarrétt fullvalda þjóðar fyrir stundarávinning.

Svo eru aðrir sem trúa því einlæglega  að Íslendingar vilji heldur ganga og hjóla í stað þess að aka í einkabílum og að flugumferð sé óþörf nálægt þéttbýli.

Við þessu er ekkert að gera ef hægt er að velja á lýðræðislegan hátt

Þrátt fyrir skarpa greiningu manna eins og Páls þá ríða slíkar tískukenningar húsum í höfðum of margra ráðamanna þjóðarinnar sem ræða ekki aðra kosti við alþýðu.Hversu skarpt sem greint er.

 

Holur hljómur

um göfugan tilgang þess að sjúga sér fé úr ríkissjóði finnst mér vera að finna í yfirlýsingu framkvæmdastjóra stjórnmálaflokkanna.Svo segir í fréttum:

"Framkvæmdastjórar allra flokka sem sæti eiga í nefnd forsætisráðherra um fjármál stjórnmálaflokka, lýsa andúð á óhróðri og undirróðursstarfsemi í kosningabaráttu og ásetja sér að vinna gegn slíku.

Kosningabarátta í aðdraganda kosninga er lykilþáttur í lýðræðislegri stjórnskipan og mikilvægt að hún sé málefnaleg og reglum samkvæm svo að kjósendur geti tekið upplýsta ákvörðun. Nafnlaus óhróður eða undir fölsku flaggi á ekki að líðast. Við framkvæmdastjórar eða fulltrúar flokkanna átta sem sæti eiga þingi, erum sammála um að girða þurfi fyrir að áróður og óhróður, sem enginn veit hver hefur í frammi eða kostar, birtist um alla samfélags- fjölmiðla- og myndbandaveitur, án þess að hægt sé að kalla neinn til ábyrgðar.

Kosningabarátta er margslungið samtal þjóðarinnar og þar eiga stjórnmálaflokkarnir alls ekki að vera einráðir. Lög um hvernig kosningabarátta er rekin og fjármögnuð, þurfa því að ná yfir alla sem heyja slíka baráttu, en ekki aðeins flokkana sjálfa, enda séu lögin í samræmi við tjáningarfrelsisákvæði og góða lýðræðisvenju. Það er markmið okkar að finna leiðir í þeirri vinnu sem við eigum fyrir höndum til að auka gagnsæi og ábyrgð allra sem vilja hafa áhrif á kosningar.

Nú er hafin barátta fyrir sveitarstjórnarkosningar á Íslandi. Það er von framkvæmdastjóra flokkanna að sú barátta verði sönn, gegnsæ og málefnaleg og að öll framboð taki stöðu með flokkunum sem undir þetta rita um það markmið.

Björg Eva Erlendsdóttir, form. frkvstj. Vinstri grænna.
Þorgerður Jóhannsdóttir, skrifstofustj. Samfylkingar.
Birna Þórarinsdóttir, frkvstj. Viðreisnar.
Hólmfríður Þórisdóttir, fulltrúi. Miðflokksins.
Erla Hlynsdóttir, frkvstj. Pírata.
Helgi Haukur Hauksson, frkvstj. Framsókn.
Magnús Þór Hafsteinsson, fulltrúi. Flokks fólksins.
Þórður Þórarinsson, frkvstj. Sjálfstæðisflokksins."

 

Mér finnst það ömurlegt að Sjálfstæðisflokkurinn skuli standa að þessari yfirlýsingu með litlu flokkunum.

Þeir hafa auðvitað allt að vinna þar sem þeir geta ekki séð sér farborða sjálfir. Þeir byggja ekki á neinu nema sundurlausu hugarflugi og slagorðavaðli um sjálfsagða hluti eins og að vinna gegn spillingu og vinna að betra þjóðfélagi. Hver vill það ekki?

En stjórnmálaflokkar finnst mér að eigi að vinna eftir sömu reglum og önnur félagasamtök. Saumaklúbbar, íþróttafélög og hverskyns góðgerðasamtök eiga að starfa eftir almennum reglum félaga en ekki vera tilberar á ríkissjóði. Menn koma saman í ákveðnum tilgangi og leggja fé sitt í lag til að vinna máli sínu framgang. 

Stjórnmálaflokkar hafa þá sérstöðu að geta krækt sér í almannafé til eigin nota. Það geta ekki önnur félög. Þarna er því bein leið til spillingar sem önnur félög hafa ekki.

Sjálfstæðisflokkurinn getur staðið á eigin fótum fjárhagslega. Það sýndi styrktarmannakerfið þegar til þess var stofnað. Fáir aðrir aðrir flokkar hafa slíka breidd. Píratar eða Flokkur fólksins myndu til dæmis aldrei geta safnað pening til að borga húsaleigu fyrir skrifstofu og hinir litlu flokkarnir ættu í basli með það. Þeir eru því óþarfir með öllu ef fólk vill ekki styrkja þá í nægum mæli.

Það kostar vinnu að safna peningum fyrir stjórnmálaflokka, það þekki ég af eigin raun. Ef flokksmenn eru of latir til þess þá eiga þeir ekki tilverurétt.

Sé þessi yfirlýsing skoðuð i samhengi við áætlanir um að stórauka sjálftöku peninga úr ríkissjóði þá rennur væntanlega upp ljós fyrir mönnum.

Stjórnmálastarf er orðinn bísness hjá allskyns litlum og misljótum klíkum sérvitringa sem þjóðfélaginu verður lítið gagn af til lengdar. Geti framboð náð saman einhverju lágmarksatkvæðamagni þá komast þau í ríkispeninga. Það er mergurinn málsins.  Og þá byrjar yfirleitt ballið eins og uppákomur hafa margsýnt að ekki eru allir tilbúnir að skipta rétt eins og Egill Skallagrímsson sá fyrir sér þegar hann ráðgerði að strauja silfrinu yfir þingheim.

Svo segir enn í fréttum:

  

"Meiri­hluti fjár­laga­nefndar hefur gert til­lögu um að fram­lög til stjórn­mála­flokka verði hækkuð um 362 millj­ónir króna  á næsta ári. Fram­lögin verða þá 648 millj­ónir króna og vaxa 127 pró­sent frá því sem áður var ætlað að myndi renna til mála­flokks­ins. Þetta kemur fram í nefnd­ar­á­liti meiri­hluta fjár­laga­nefndar sem nefnd­ar­menn stjórn­ar­flokk­anna þriggja skrifa und­ir þá vilja menn  að  framlög til stjórnmálaflokka verði aukin um 362 m króna

Í álit­inu kemur fram að til­lagan sé studd með yfir­lýs­ingu sex for­manna stjórn­mála­flokka sem sæti eiga á Alþingi. Þeir eru Sjálf­stæð­is­flokk­ur, Fram­sókn­ar­flokk­ur, Vinstri græn, Sam­fylk­ing, Mið­flokkur og Við­reisn..."

 

Flokkur fólks­ins og Píratar eru ekki aðilar að til­lög­unni sem vekur auðvitað athygli. Með hjásetu vilja þeir vekja athygli á sjálfum sér þar sem þeir vita að peningarnir renna til þeirra alveg jafnt þó þeir sitji hjá opinberlega sem hreinþvegnir englar.Hræsnin blasir við.

 

"Í yfir­lýs­ingu for­mann­anna kemur meðal ann­ars fram að „til­gangur opin­berra fjár­fram­laga til stjórn­mála­sam­taka er að tryggja fjár­mögn­un, sjálf­stæði og lýð­ræð­is­leg vinnu­brögð allra stjórn­mála­flokka sem sæti eiga á Alþingi. Virk starf­semi stjórn­mála­sam­taka er horn­steinar lýð­ræð­is­ins og er nauð­syn­legt að tryggja á hverjum tíma að þau geti sinnt hlut­verki sínu með eðli­legum hætti og án þess að þurfa að treysta um of á fjár­fram­lög einka­að­ila.

 

Er það ósk for­manna sem rita undir yfir­lýs­ing­una að for­sæt­is­ráð­herra setji af stað vinnu við end­ur­skoðun laga nr. 162/2006, um fjár­mál stjórn­mála­sam­taka og fram­bjóð­enda, með þátt­töku full­trúa allra stjórn­mála­sam­taka sem sæti eiga á Alþing­i. Í grein­­ar­­gerð sem fylgdi erind­inu segir að sú upp­­hæð sem stjórn­­­mála­­flokkum sé ætluð á fjár­­lögum hafi lækkað um helm­ing á raun­virði frá árinu 2008. Nú eigi átta flokkar full­­trúa á Alþingi. „Hver þeirra stendur fyrir eigin rekstri og á að reka virkt og ábyrgt stjórn­­­mála­­starf um allt land, jafnt á sviði lands­­mála og sveit­­ar­­stjórna, árið um kring. 

Til sam­an­­burðar má nefna að dóms­­mála­ráðu­­neytið hefur sagt að kostn­aður vegna alþing­is­­kosn­­ing­anna á síð­­asta ári hafi verið rétt tæpar 350 millj­­ón­ir, og að gera mætti ráð fyrir að hann yrði svip­aður í ár. Stjórn­­­mála­­sam­tök starfa í þágu almanna­hags­muna en hafa hvergi nærri bol­­magn á við helstu hags­muna­­sam­tök. Flestir flokkar eru reknir með 0-5 starfs­­mönnum í dag og sam­tals eru 13 fast­ráðnir starfs­­menn hjá þeim átta flokkum sem eiga full­­trúa á Alþingi. 

Til sam­an­­burðar má 1 geta að Sam­tök atvinn­u­lífs­ins eru með 30 starfs­­menn, Sam­tök iðn­­að­­ar­ins 16, Sam­tök fyr­ir­tækja í sjá­v­­­ar­út­­­vegi 15, ASÍ með 22 og VR 62 starfs­­menn. Í þessu umhverfi er stuðn­­ingur við nýsköp­un, þró­un, sér­­fræð­i­þekk­ingu og alþjóða­­tengsl eng­inn inni í stjórn­­­mála­­sam­tök­un­um; endar ná ekki saman til að sinna grunn­þörfum í rekstri stjórn­­­mála­­flokka og að upp­­­fylla mark­mið lag­anna. Lýð­ræðið á Íslandi á betra skil­ið.“

 

Í mínum augum er þetta grímulaus atlaga að eyri ekkjunnar í ríkissjóði og ekkert annað en grímulaus spilling rétt eins í Afríku þar sem harðstjórar stela ríkiskassanum eins fljótt og þeir geta.

Þannig eru þeir Heródes og Pílatus orðnir vinir:

"... nefnd­ar­menn stjórn­ar­flokk­anna þriggja skrifa und­ir þá vilja menn  að  framlög til stjórnmálaflokka verði aukin um 362 m króna..."

Í stað þessa athæfis  hefði ég viljað að ríkisstyrkirnir myndi ganga til viðar eftir sólarlagsákvæðum og stjórnmálastarf færi af ríkisframfæri alfarið, þá er sjálftakan  tvöfölduð. Það er ekki að mínu skapi.

Mér finnst ekki vera sæmandi fyrir Sjálfstæðisflokk afasystur minnar Ingibjargar H. og Jóns Þorlákssonar að standa að svona sókn í ríkispeninga.Siðferði hinna flokkanna ætla ég ekki að ræða frekar en í þeirra eigin útgáfu er hún alveg ný af nálinni og á móti hverskonar spillingu sem þeir segja að einkenni Sjálfstæðisflokkinn öðrum flokkum frekar. 

Mér finnst því vera  holur hljómur í yfirlýsingu framkvæmdastjóranna og lágkúruleg samanburðarfræði stjórnmálaflokkanna að bera sig saman við önnur frjáls félagasamtök sem eru rekin af eigin félagsmönnum.

   

 

Óli Björn var á fundi

með mörgum Sjálfstæðismönnum í Kópavogi nú rétt áðan.

Umræðuefnið var fullgilding 3. orkupakkans frá ESB.

Óli Björn lýsti því hvernig hann er búinn að leggja sig fram um að kafa í þetta mál og reyna að skilja hvað að baki býr. Hann sagðist enn ekki vera kominn á leiðarenda en eitt væri víst að hann væri ekki sáttur við neitt fullveldisframsal eða afsal sjálfsákvörðunarréttar sem gæti verið fólgið í pakkanum. Það væri farið að molna undan tveggja stoða undirstöðum EES samningsins upphaflega sem hefði í heildina reynst okkur Íslendingum vel.En komið væri að því að við Íslendingar horfðum gagnrýnum augum á hann og gerðum upp við okkur hvað við vildum bæta og breyta. 

Til þess yrðum við sagði Óli Björn  að stofna fastanefnd í Alþingi sem færi yfir alla utanríkissamninga Íslands. Hann vildi sjá fríverslunarsamning Norðurslóðaríkja svo sem Kanada, Grænlands, Íslands, Noregs og Bretlands. En hið síðast talda, sem væri að ganga úr ESB,og þar með frá EES samvinnunni,  væri mesta viðskiptaland okkar á eftir Bandaríkjunum. 

Það var varað við því á fundinum að fela ráðuneytisfólki að endurskoða EES samninginn, til þess hentuðu þeir ekki sem hlutlausir aðilar.  Voru undirtektir góðar við hugmyndum Óla Björns um fastanefnd Alþingis.

Óli Björn tók fram að ákvörðunarvald hvernig og hvenær Ísland nýtti orkuauðlindir væri ekki að flytjast til Brussel. En ákvarðanir um t.d. lagningu sæstrengs gætu verið að fara þangað með pakkanum. Það var varað við því á fundinum að Landsvirkjun væri að vinna að lagningu sæstrengs fyrir raforku fyrir 2027. Vegna hinnar nýju hámörkunarstefnu-hagnaðar sem Landsvirkjun ræki nú en ekki þeirrar stefnu sem hún var stofnuð til að gera sem var að sjá landsmönnum fyrir ódýrri orku væru markmið hennar breytt. Nú væri talað um að gróði Landsvirkjunar myndi mynda grunn að þjóðarsjóði Íslendinga eins og Olíusjóð Norðmanna. Óli Björn taldi eitt víst með þann sjóð, að næsta vinstristjórn myndi galtæma hann við fyrsta tækifæri.

Miklar umræður urðu á fundinum um EES og innleiðingu þriðju orkupakkans. En sú skoðun kom fram á fundinum að fyrsti orkupakkinn hefði um margt leitt til óvæntrar niðurstöðu og mætti rekja það til óvandaðra vinnubragða þingmanna við hans innleiðingu.Meðal þeirra er sala á upprunavottorðum orku gegn því að kjarnorka og kol eru nú hluti af orkuframleiðslu Íslands svo skondið sem það nú er.

Það er undiralda í þjóðfélaginu að fara sér hægt þegar kemur að framsali sjálfsákvörðunarréttar yfir auðlindum Íslands sem og að endurskoða ákvæði EES samningsins sem margir telja tímabært. 

Þetta var góður og gagnrýninn fundur með Óla Birni Kárasyni alþingismanni Sjálfstæðisflokksins í Kópavogi nú fyrir hádegi í dag, en slíkir fundir eru haldir hvern laugardag frá 10-12 og eru allir velkomnir.

Alveg án Trumps?

halda menn kannski? Örugglega Demókratar vilja ekki tala um þetta.

" North Korea says it has suspended nuclear tests and plans to close its nuclear test site.

The North's official Korean Central News Agency said the military is also suspending long-range missile tests and said the suspensions went into effect on Saturday.

The announcement said the government is making the moves to shift its national focus and to improve the economy.

The development comes less than a week before North Korean leader Kim Jong Un is set to meet South Korean President Moon Jae-in at a summit to try to end the nuclear standoff on the Korean peninsula. The United States and North Korea are planning a separate summit, although no date has been set.

On Friday, the two Koreas opened a hotline between their leaders, ahead of the planned summit in the Demilitarized Zone on April 27. The hotline is the latest step in an intense diplomatic activity on and around the Korean peninsula, initiated with the Winter Olympics in the South.

Also Friday, U.S. Defense Secretary Jim Mattis met with his Japanese counterpart, Itsunori Onodera, at the Pentagon for talks that included North Korea. Mattis said the possible talks between the United States and North Korea will not change the strong relationship the United Stateshas with Japan.

"This is a mutually beneficial alliance between two democratic nations that trust each other. Nothing is going to shake that."

Onodera said the "iron clad US-Japan alliance" must work with the international community to make North Korea abandon all weapons of mass destruction "in a complete, verifiable, and irreversiblemanner."

South Korea's president said Thursday that North Korea is not imposing conditions on upcoming summits with him and U.S. President Donald Trump.

Moon told corporate executives in Seoul, "They have not attached any conditions that the U.S. cannot accept, such as the withdrawal of American troops from South Korea."He said, "All they are talking about is the end of hostile policies against North Korea, followed by a guarantee of security."

Moon said, "I don't think denuclearization has different meanings for South and North Korea. The North is expressing a will for a complete denuclearization."

North Korea has defended its nuclear development and missile tests, in defiance of the U.N. Security Council mandates, as a deterrent to what it sees as a threat from the United States, which has 28,500 troops stationed in South Korea. But it has not launched a missile test since late November, or conducted a nuclear test since last September.

Trump struck an optimistic note earlier this week about the possibility of a denuclearized North Korea.

"As I've said before, there is a bright path available to North Korea when it achieves denuclearization in a complete and verifiable and irreversible way," Trump said.

But he cautioned that if his talks with Kim did not go the way he hopes, he was willing to walk away.

VOA national security correspondent Jeff Seldin contributed to this report."

Ólíklegt þætti mér ef fingraför Trumps eru ekki á þessu. Hvaða beitu hann notaði á KimJngUn mun koma í ljós. En Trump karlinn er ólíkindatól og einhver á eftir að verða hissa.

Víst er að þetta gerðist ekki án aðkomu Trumps.

 

Trumphúfutilraun

gerði ég í morgun þegar ég fór í sundlaugarnar aftur eftir langt hlé.

Ég gekk með Trump-húfuna mína rauðu með áletruninni "Make America great again" daglega úti á Florida síðustu mánuði. Ítrekað og oftar en tvisvar og og oftar en þrisvar gerðist það að bláókunnugir menn á ólíklegustu stöðum komu til mín og sögðu mér að þeim líkað vel við hattinn minn. Sumir voru formlegir, hneigðu sig og kynntu sig fyrir mér áður en þeir sögðu erindið.Enginn setti niður þumal þó margir horfðu greinilega á mig.

Ég tel að Trump sé vinsælli  á Florida en maður mætti halda af fréttaflutningi hér á Íslandi. Ég fór því með Trump-húfuna í sundlaugarnar í morgun til að sjá hvort að það sé satt að nautin æsist upp ef veifað er framan í þau rauðri dulu. Ekki stóð á því að vandaðasta fólk í kunningjahópnum  fór að tala illa um Trump við mig, hann yrði nú ekki lengi enn og þetta væri allt í mínus hjá honum. Þegar ég fór út var auðséð á svip margra ókunnugra að þá langaði til að segja eitthvað neikvætt þó þeir þegðu þar sem Íslendingar eru meira til baka en Kanarnir.

Fyrir mér það ljóst að fólk hérlendis lítur Trump öðrum augum en gengur og gerist í Bandaríkjunum þar sem hann er 45. forseti þeirra. Sjálfur held ég að Trump sé slyngari en margur heldur og nokkuð sérstakur.

Og ég held að hann vilji vel.Víst er að margir efnahagsvísar stefni uppávið en ekki niður í Bandaríkjunum núna. Aldrei fleiri blökkumenn í vinnu, aldrei fleiri störf verða til á hverjum mánuði, bjartsýni eykst meðal almennings í ryðbeltinu og víðar.Og svo framvegis.

Óvenjulegur maður eins og Trump er oft misskilinn. Það hef ég ástæðu til að ætla eftir Trumphúfutilraunina í sundlaugunum. 

Pútín minn

þú sérð um að svæðin sem við ætlum að skjóta á séu mannlaus.Láttu mig vita þegar óhætt er að hleypa af.

Það er um að gera að hafa samvinnu þegar maður þarf að standa við orð sín Pútín minn.

 

Það eru 65 ár síðan

að bandarískur landhermaður hefur fallið fyrir óvinaflugvél.Slíkir hafa yfirburðir bandarísku flugherjanna verið í lofti,

Bandarískur offursti (ret) Keith Zuegel óttast að Bandríkjamenn verði ekki svo heppnir önnur 65 ár. Ástæðan er sú að endurnýjun flugflotans er orðin langt á eftir þörfinni.

Fimmtu kynslóðar orrustuvélar með felueiginleikum þarf í dag til að lifa af í loftvarnaumhverfi og aðeins F35 Lightning ll Joint Strike Fighter er eina vélin sem er í framleiðslu meðal bandalagsþjóðanna allra sem getur uppfyllt þessar kröfur.

Rússland og Kína hafa þegar náð Bandaríkjunum í fimmtukynslóðar vélum og tölvuöryggi og eru komnir fram úr þeim í ofurhraða flugskeytum og tækni. 

Bandaríkin hafa núna elstu og minnst viðbúnu orrustuflugsveitir í sögunni.Síðan í Flóabardaga hefur flugflotinn dregist saman úr 134 flugsveitu í 55.Þeir eru aðeins að kaupa 56 F-35 í ár þegar þarf að fá 80-110 á hverju ári.

Hvaðan á okkar öryggi á Vesturlöndum  að koma á næstu árum? Lýðræðisríkin eiga í vök að verjast gagnvart einræðisríkjunum eins og fyrr sem geta kúgað þegna sína til undirgefni með ofbeldi.

Við verðum að horfast í augu við ógnirnar sem stafa af vaxandi yfirgangi Kínverja meira heldur en Rússanna sem er ekki í friðsamlegum tilgangi gerður. 

65 ár bandarískra yfirburða í lofti geta verið liðin hjá.

Erlendir starfsmenn

verða að fá sömu laun og Íslendingar fá fyrir sömu störf. Eins vitlaust og það er nú í raun og veru. Mikið af þessu liði myndi vinna fyrir minna. En þá halda Íslendingar að þeir fái ekkert að gera og þeir muni fá kauplækkun í samkeppni.

En hver er staðreyndin?

Ég þekki marga atvinnurekendur sem eru með Pólverja í vinnu. Þeir vilja sumir hreinlega ekki sjá Íslendinga í þeirra stað. Þeir halda ýmsu fram um Íslendinga sem við viljum sjálfsagt ekki heyra.

Íslenskir starfsmenn séu stundum latari til vinnu og fari sér hægar. Þeir eru með farsímann á eyranu löngum og löngum og ekki vinna þeir mikið á meðan. Þeir eru frá vinnu vegna veikinda barna. Vegna eigin veikinda sinna eða konu, verkfalla á leikskóla og stundum eru þeir veikir sjálfir, stundum sérstaklega á mánudögum. Þeir þurfi oft að skreppa frá, fara í banka, til læknis osfrv. Þeir skemmta sér um helgar og  vilja þá ekki vinna.

Ekkert af þessu hrjáir góða Pólverjann. Þeir Pólverjar sem ekki eru góðir fara fljótt til baka. Hann er ekki með síma. Hann vill helst vinna um helgar, 17.júní,  páskadag sem aðra daga. Þeir eru margir miklir verkmenn og gera hvað sem er, rafvirkja, mála,smíða, pípa.

Bandaríkjamenn láta ólöglega innflytjendur ekki fá sama kaup og innfædda. Þeir útlendu vilja samt vinnuna frekar en ekki. Mörg hundruð voru handteknir í N.Y.nýlega og var hellingur af þeim ótíndir eftirlýstir glæpamenn eins og Trump var búinn að segja fyrir.

Af hverju erum við svona tregir að nýta okkur tækifærin til að græða á erlendu atvinnuleysi?

Það er sjálfsagt ljótt að hugsa svona. En af hverju mætti ekki til dæmis prófa að leggja sérstakt tryggingagjald á erlenda starfsmenn og setja í atvinnuleysistrygginga sjóðinn okkar? Erum við bara ekki með vöru sem útlendingar vilja kaupa eins og íslenskt landslag sem útlenskar ferðaskrifstofur selja inná með útlendum fararstjórum en borga ekkert fyrir.

Af hverju ekki að fá eitthvað af þessu til baka? Er þetta bara ógeðslegur kapítalismi og ekki í kratískum anda ?

Ef greitt er hærra tryggingagjald af 16.5 % vinnuaflsins(hlutfall útlendinga af heild) gæti þá ekki tryggingagjald íslenskra fyrirtækja lækkað eitthvað. Þetta væri þá bara  bara gjald sem útlendingar yrðu að greiða til íslenska ríkisins fyrir þau réttindi að fá að vinna hérlendis og njóta alls heilbrigðiskerfisin okkar sem er betra en  heima hjá erlendu starfsmönnunum.

 

Landsbyggðin í sókn

án þess að ríkið hafi komið þar að.

Óli Björn Kárason vekur athygli á því að í fyrsta sinn fjölgi íbúum á landsbyggðinni í 150 ár.Og alveg án þess að rekja megi þetta til sérstakra stýringaraðgerða af hálfu ríkisvaldsins. Þetta er auðvitað áfall fyrir vinstra félagshyggjuliðið í kring um Reykjavíkurtjörn þegar markaðsöflin vinna með þessum hætti.

Óli Björn segir m.a.:

"Ég hef áður haldið því fram á þessum stað að byggðastefna sem fylgt hefur verið síðustu áratugi sé dæmi um hvernig leiðin til glötunar er oft vörðuð góðum ásetningi, en einnig tvískinnungi.

Stjórnmálamaður sem í öðru orðinu segist í baráttu fyrir öflugri landsbyggð en krefst í hinu orðinu stóraukinna álaga á sjávarútveg er ekki samkvæmur sjálfum sér. Þeir eru til sem telja það eftirsóknarvert og jafnvel nauðsynlegt að tvöfalda virðisaukaskatt á ferðaþjónustu og draga þar með úr samkeppnihæfni hennar við önnur lönd.

Þeir hinir sömu halda síðan hástemmdar ræður um hve mikilvæg ferðaþjónustan er og hve uppbygging hennar hefur skipt miklu fyrir dreifðar byggðir landsins. Hófsemd í skattamálum og einfalt regluverk ýtir undir nýsköpun og styrkir lítil og meðalstór fyrirtæki – ekki aðeins á höfuðborgarsvæðinu heldur ekki síður á landsbyggðinni. Færa má sterk rök fyrir því að flókið regluverk og miklar álögur leggist þyngra á fyrirtæki á landsbyggðinni en þau sem starfa á höfuðborgarsvæðinu, þar sem allt stjórnkerfið er staðsett og flestar stofnanir ríkisins.

Ný byggðastefna verður ekki mörkuð án þess að hafa það að leiðarljósi að ein meginforsenda lífvænlegrar byggðar er arðsamur sjávarútvegur og skilvirkur og frjáls landbúnaður.

Byggðastefna sem miðar að því að efla byggðir landsins getur ekki falist í ofurskattheimtu á sjávarútveg og opinberri ofstjórn í landbúnaði, þar sem dugmiklum bændum er haldið niðri, eða gera samkeppnisstöðu ferðaþjónustunnar lakari. Kannski er einfaldast að lýsa skynsamlegri byggðastefnu með eftirfarandi hætti:

Byggðastefna framtíðarinnar felst fyrst og síðast í því að draga úr opinberum afskiptum og áhrifum stjórnmálamanna og embættismanna á daglegt líf almennings – að tryggja valfrelsi borgaranna til starfa og búsetu."

Óli Björn er fyrir all-löngu orðinn einn atkvæðamesti boðberi hugsjóna Sjálfstæðisflokksins. Það er því að venju að flokkurinn sýni honum í engu sóma og sniðgangi hann við val á formlegum forystumönnum. Og kannski sækist hann heldur ekki eftir slíku sjálfur.  Óli er samt einn af þeim eindregnum hægri mönnum sem þora að viðurkenna það upphátt án tillits til miðjumoðskjósendanna og flokksleysingjanna.

Það er því ástæða til að þörfinni á að spyrna við fótum við 101-stefnunni sem ræður ríkjum í þjóðfélaginu. Öllu skal stefnt til Kvosarinnar, umferðarlega, fjármálalega sem viðskiptalega. Bankar lána helst ekki til landsbyggðarinnar nema að fá veð í steinsteypukössum á höfuðborgarsvæðinu og ekki er létt að fá lán til að kaupa þrílyft hús á landsbyggðinni nema gegn veði í kjallara í Kvosinni.

Landsbyggðin hefur átt undir högg að sækja í flestu tilliti gagnvart starfssvæði stjórnsýslunnar við Lækinn. Friðrik Pálsson hótelhaldari á Rangá hefur gert ágæta grein fyrir þessum aðstöðumun í viðtölum við www.Sámurfóstri.is sem menn hefðu gott af að kynna sér. 

Það er gleðilegt að vöxturinn á landsbyggðinni er að veita henni nýtt afl til að sækja fram og að aðstaðan sé að breytast. Óvinir landsbyggðarinnar eru sem fyrr félagshyggjuflokkarnir til vinstri sem eiga sín óðul á mölinni fyrir sunnan. Þaðan koma flestar skattlagningarhugmyndirnar á atvinnuvegina. Og svo líka úr öfundarhugmyndum smáflokkakraðaksins sem stofnað er til á því svæði mest til að reyna að krækja sér í ríkisstyrki til framboða.

Landsbyggðin er sem sagt  loksins í sókn eftir 150 ár í forinni.