Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, júlí 2019

Fjarðarheiðargöng

Það var mikill hátíðisdagur laugardaginn á vopnahlésdaginn  í stóra stríðinu 1918 þann  11.  nóvember 2017 þegar Norfjarðargöngin voru formlega vígð. Verktakafyrirtækin Suðurverk og tékkneska fyrirtækið Metrostav unnu verkið sem hefur staðið yfir í rétt liðug 4 ár..

Áætlaður heildarkostnaður við Norðfjarðargöngin,  er núna  13,9 milljarðar króna.

Göngin sjálf eru 7.566 metrar í bergi, vegskáli Eskifjarðarmegin er 120 metrar og Norðfjarð armegin 222 metrar. Heildarlengd ganga með vegskálum er því 7.908 metrar.

 Norðfjarðargöng eru mikil samgöngu- og öryggisbót, en þau leysa af hólmi Oddsskarðsgöng og erfiðan fjallveg að þeim beggja vegna. Oddsskarðsgöng  voru byggð á árunum 1972-77 og eru einbreið, 640 metra löng og liggja í um 610 metra hæð.

Í nýju göngunum eru 14 útskot, þar af fjögur snúningsútskot. Inni í göngunum eru fjögur steypt tæknirými og tvö við hlið vegskála utan ganga. Flóttarýni vegna slysa eru fyrir um 150 manns og eru við hvert tæknirými inni göngunum.

Vegurinn í gegnum göngin er 6,5 metra breiður milli steyptra upphækkaðra gangstétta.  Gangamunninn  Eskifjarðarmegin er í 15 m hæð yfir sjó rétt innan við gamla Eskifjarðarbæinn. Gangnamunninn Norð fjarðarmegin er í 126 metra hæð yfir sjó  í Fannardal. Gólfið í göngunum fer mest í 170 metra hæð yfir sjó þannig að vatn getur ekki safnast fyrir í þeim.

 Nýir aðfærsluvegir gangnanna  Eskifjarðarmegin eru um tveir kílómetrar en Norðfjarðarmegin um 5,3 km, samtals um 7,3 kílómetrar. Í tengslum við vegagerð að göngunum voru byggðar nýjar brýr. Annars vegar 44 metra löng á Norðfjarðará og 58 metra löng brú á Eskifjarðará. Vélsmiðja Hjalta Einarssonar í Hafnarfirði  byggði brýrnar.

 Framkvæmdir á verkstað hófust í september 2013.

Einasta óskynsemin  í þessari glæsilegu  jarðgangnagerð að mati þess sem hér skrifar er að ekki skuli vera innheimt gangnagjald frekar en í Héðinsfjarðargöngum. Væri slíkt gert sem meginregla í íslenskri jarðgangnagerð væri mun hraðar hægt að ráðast í gerð samgöngumannvirkja en nú er.

Nú þegar þessum mikla áfanga hefur verið náð með Norðfjarðargöngum þá er ekki að efa að sjónir manna beinist að næsta verkefni. Sem er enn tröllauknara en þetta. Það er gerð Fjarðarheiðagangna.

Fjarðarheiðargöng –fljótlega eða ekki?

Ekki er að efa að Fjarðarheiðargöng eru ofarlega í hugum Austfirðinga.   Umræður eru hinsvegar oftar en ekki slegnar út af borðinu  vegna þess að þau séu svo hræðilega dýr að þjóðin hafi engin ráð á að byggja þau.   Það eru nefndar tölur meira en  30 milljarða.

Það er sagt að alltof lítil umferð sé um Fjarðarheiði  til að standa undir svona dýrum göngum. En meðalumferð er um 500 bílar ADU  en SDU eða sumarumferð um 800 bílar á sólarhring. Svo vissulega er þetta hindrun. Og alger ef mönnum dettur í hug að innheimta ekki veggjöld.

Gangnagjald til að  standa undir 3% vöxtum og 30 ára niðurgreiðslu af 30 milljörðum og rekstrarkostnaði  sem væri  hugsanlega 4.0 milljarður á ári,  sem dreift á 180.000 bíla gæfu 22.000 kr. kostnað á bununa. Það er greinilega hærra en hægt er að innheimta  áður en menn keyra ekki frekar gamla veginn þó vondur sé.

Hvað er þá til ráða?

Gæti komið til greina að  gera aðeins einbreið göng till að byrja með ?

Þá yrði heildarrúmál útgrafið úr einbreiðum göngum  hugsanlega um 320.000 m3 á móti 650.000 m3 í tvíbreiðum göngum. Kostnaður við einbreið göng gæti þá verið farinn að nálgast 15.milljarðana sem lækkar þá gjaldið niður í 11.000 krónur á bununa.

 

 

 

Þá er það spurningin hvort ríkið ætlar að niðurgreiða gjaldið með hliðsjón af fríkeypis göngum annarsstaðar svo sem í Héðinsfirði og á Vestjörðum?  Hvað þolir vegfarandinn að borga? Ef gjald ytði tekið upp í þeim göngum og öðrum  myndi allur þessi róður léttast. Og því skyldi kostnaðnum ekki vera jafnað milli gangna eins og öðrum samkostnaði?

Ég var  í rauninni óánægður með að fá ekki að borga til þessa mikla mannvirkis Héðinsfjarðargangna þegar ég fór þau í fyrsta sinn s.l.sumar. Eitthvað sem geti komið því til góða. 500 krónur fyrir bununa þætti mér lítið og vildi glaður greiða það til þessa stórvirkis því til heilla. Nú fara þúsund bílar um þau göng  á sólarhring. Hálfmilljón myndi nýtast til að gera göngin betri og viðhalda gæðunum.

Ég vil líka fá að greiða í Hvalfjarðargöngin áfram til þess að önnur samsíða verði grafin sem gera þetta betra fyrir þjóðina. Það er hreinlega ósanngjarnt að við sem notum greiðum ekki til framtíðarinnar í samgöngumálum. Engin ókeypis göng meira vildi ég að yrðir regla en ekki undantekning.

Og ef við gerðum göng undir Fjarðarheiði sem einbreið til að byrja með, þá yrði það pólitísk ákvörðun hversu hátt gjaldið gæti orðið án niðurgreiðslu.

 

Af hverju ekki gjaldtaka?

að er ofarlega í mörgum að mega ekki heyra minnst á veggjöld öðruvísi en að rjúka upp í fússi og segja að það sé búið að stela svo og svo miklu af okkur af skattfénu sem átti að renna í vegina en endaði í niðurgreiðslum af lambaketi. Það er allt rétt.

En við af minni kynslóð sem erum búnir að borga allan þennan tíma  í Hvalfjarðargöng erum bráðum dauðir. Það er komið nýtt fólk sem hefur ekki borgað neitt. Af hverju á það að fá allt frítt núna?

Hversvegna á ekki að láta það borga fyrir alla notkun en ekki vera með þennan gamla söng um peningana sem var stolið af okkur þeim gömlu úr framkvæmdunum sem létu okkur hossast í holunum allt okkar blómaskeið?

Þess vegna vil ég fá að borga strax í öll jarðgöng á Íslandi sanngjarnt gjald í hvert sinn sem ég nota þau.  Annað er bara virðingarleysi við gengnar kynslóðir sem lögðu á sig að byggja þau. Og það er bara skömm fyrir þá sveitavargaþingmenn sem misnotuðu aðstöðu sína til að þeirra atvæði kæmust hjá að borga eins og Vestfjarðagöngin og Héðinsfjarðargöngin eru góð dæmi um.  

Sjáum Hvalfjarðargöngin sem dæmi. Hversvegna á 17 ára krakki sem er nýbúinn að fá bíl og bílpróf að fara að keyra þau frítt af því að einhver lán séu uppgreidd? Er ekki réttara að hann greiði eins og við erum búin að gera í tuttugu ár? Og gröfum þá jafnvel önnur göng samsíða fyrir aurinn? Og göng í gegn um Reynisfjall og Fjarðarheiði með sömu aðferð.

Hættum þessu væli um liðinn tíma og tökum gjald af umferðinni án þess að stela því í annað eins og Alþingis er háttur sbr. bensíngjöldin.

 

Og hvernig kæmi þetta út?

Ef við gerðum ráð fyrir 60 km hraða ökutækja þá tæki það segjum 15-20 mínútur að fara göngin. Þau yrðu þá opin á svona 30 mínútna fresti í hvora átt. Það ætti að vera lítið mál að bíða eftir grænu ljósi að meðaltali í kortér í 10-20 bíla röð?

Ekki finnst mér ólíklegt að umferð myndi aukast talsvert frá því sem nú er yfir Fjarðarheiði þannig að göngin yrðu hagkvæmari eftir því sem tímar líða. Og  önnur samsíða göng síðar virðast vera auðveldari í framkvæmd með þá þekkingu sem fengist við gerð fyrri gangnanna.

Er þarna  hugsanlega kostur á að fá þessa nauðsynlegu samgöngubót fyrr en menn hafa verið að velta fyrir sér.  Eða er þetta bara músarholusjónarmið sem eiga ekki við stórhuga Íslendinga? Eða er þetta bara svo miklu óhagkvæmara í framkvæmd, sem það áreiðanlega er að hlta til, að það tekur því ekki að hugsa svona smátt?

Er hægt að hugsa sér að gera þetta í einkaframkvæmd svipað og Spölur gerði í Hvalfirði?

Hvað með Suðurverk og Metróstav? Gætu þeir kannski  hugsað sér að gera Fjarðarheiðargöng á eigin spýtur?

FJARÐARHEIÐARGÖNG KOMA SVO MIKIÐ ER VÍST. þAÐ ER AÐEINS VOTTUR UM LINKU NÚVERANDI VALDAMANNA EÐ GERA EKKERT Í MÁLINU.


Trúboð Björns Bjarnasonar

hljómar linnulítið á heimasíðu hans.

Björn trúir á EES samninginn og hugsanlega er hann hallur undir Evrópuhugsjónina í ESB þó ekki sé kannski upphátt.

Hann skrifar enn eina vakningagrein um ágæti EES sem hann færir þó fá rök fyrir.Mun meira í anda trúarjátningarinnar sem farið er með í kirkjum landsins sem er einhvern veginn þann vega að maður trúi á heilaga almenna kirkju,fyrirgefningu syndanna, upprisu holdsins og eilíft líf eða einhvernvegin þannig sem þetta nú er.

EES er gott og betra en allt. Allar frelsis-og fullveldisskerðingar skulum við þola fyrir trú mína sem skal verða ykkar þó þið verðið 107 ára finnst mér boðskapur Björns vera í stórum dráttum.

Björn segir:

"Undir þetta mat Ara Trausta skal tekið.

Gagnrýnendur þriðja orkupakkans hafa ekki fært nein rök fyrir fullyrðingum sínum um að í honum felist valdaframsal.

Af tilvitnuðu orðunum í elsta Íslendinginn má draga þá ályktun að skoðun hennar á þriðja orkupakkanum ráðist af lestri Morgunblaðsins enda er það eini prentmiðillinn sem leggst gegn þriðja orkupakkanum fyrir utan Bændablaðið."

NeiHafa EES dýrkendur fært nokkur önnur rök fyrir ágæti orkupakka 3 annað en EES trúarsetningar?

Við höfum enn ekki fengið fullt tollfrelsi fyrir sjávarafurðir eftir aldarfjórðungs veru í EES. Hver segir að við getum ekki verslað við heiminn sem er margfalt fjölmennari en þetta upplausnarkennda ESB sem nú blasir við eftir útgöngu Bretlands. Bara Bandaríkin eru jafnstór og ESB sem við ástudu mismunun í tollum gegn.

Þurfum við ekki að semja sérstaklega  við Breta um fríverslun eða ætla íslenskir ráðamenn að fela ESB þá samninga?

Vafalaust höfum við notið einhvers ávinnings af EES samstarfinu þó jafnvel þó að slíkt sé gjarnan á afmörkuðum sviðum. Enginn segir annað en að ESB geti líka haft hagsmuni af að halda því sem við höfum án þess að kasta öllu öðru fyrir róða í hefndarskyni fyrir að vera annarrar skoðunar eins og Bretar voru í Brexit. 

En hver segir að EES sé eina leiðin að almennu verslunarfrelsi og kostum þess að standa utan tollabandalags gegn Bandaríkjunum og afganginum  af heiminum  eins og ESB er?

Við höfum stórskaðast á mörgum sviðum af EES tilskipunum og stefnir i verra með boðuðum innflutningi búfjársjúkdóma og sýklaónæmis.

Við þurfum að hefja baráttu gegn EES og ágangi ESB í okkar þjóðlífi. Við þurfum ekkert á þessu að halda.

Trúboð eins og síbylja Björns Bjarnasonar er um ágæti EES dugar ekki lengur í nútímanum og er einfaldlega komin fram yfir síðasta söludag.

 

 

 

 


Meiri makrílveiði

þó ekki nema í sjálfsvarnarskyni séð fyrir íslenska lífríkið í hafinu.

Ég hitti sjómann með fjörtíu og fimm ára reynslu á handfæraveiðum við Ísland. Hann er á strandveiðum núna og segist ganga vel.

Hann segist horfa á að allur sjór sé iðandi af seiðum. Hann sér makrílinn koma vaðandi með fuglagerið yfir sér. Makríllinn kemur í milljónum tonna og skóflar öllum seiðunum í sig.

Hann segist ekki skilja í sig af hverju sjávarútvegsráðherrann ákveður svona lítinn kvóta einhliða fyrir Íslendinga. Það þurfi að veiða miklu meir af makrílnum til að vinna á móti þeim spellvirkjum sem ham er að vinna á lífríkinu við Íslandsstrendur. 


Einfaldar spurningar

setur Þorbjörn Guðjónsson fram til ráðamanna um 3.Orkupakkann:

"Spurningar til þriggja ráðamanna (KJ, BB, SIJ):

1) Ef ekki eru uppi áform um útflutning á raforku og þá nauðsynlega lagningu sæstrengs til meginlands Evrópu hvað rekur okkur þá til að samþykkja orkupakka þrjú?

2) Haft er á orði að útflutningur raforku mundi leiða til hækkunar á verði raforku til heimabrúks almenns iðnaðar, húshitunar á köldum svæðum og gróðurhúsareksturs. Sé svo af hverju ættum við að kalla slíkt yfir okkur?

3) Viljum við afskipti útlendinga af verðlagningu orku til notenda á Íslandi? Af hverju ættu útlendingar að geta hlutast til um verðlagningu á Íslandi með skírskotun til raforkuverðs erlendis, þ.e. á grundvelli svokallaðrar verðmismununar (price discrimination)?

4) Spurningin er sú hvort við viljum erlent vald yfir eigin auðlindum, nýtingu þeirra og verðlagningu. Knýr kviksyndi erlendra laga og reglugerðafargans mestu um afgreiðslu þessa máls? Erum við ofurseld einhverju erlendu regluverki án tillits til þjóðarhags? Skiptir laga-/reglugerðafargan frá útlöndum orðið höfuðmáli og allt annað minna máli?

5) Nú er það svo eða ætti að vera svo að stjórnarflokkarnir hafi undir höndum ábatagreiningu (cost benefit analysis) um umrætt mál. Einhverjir hafa kynnt sér slíkar greiningar en flestir ekki.

Sú skylda hvílir á ríkisstjórninni að hún birti Íslendingum ábatagreiningu á skiljanlegu og greinargóðu máli þannig að öllum sé ljóst hvað málið snýst um og leiði til að það sé tækt til afgreiðslu á einn eða annan veg. Niðurstaðan yrði þá öllum skiljanleg og stjórnvöldum fært að afgreiða málið af skiljanlegum ástæðum og í sátt við almenning í landinu.

Sem sagt forðumst allt leynimakk og leggjum spilin á borðið."

Hversvegna leggur þingflokkur Sjálfstæðisflokksins frekar í þá vegferð að reyta af flokknum leifarnar af hans gamla og góða fylgi heldur en að svara þessu grundvallarspurningum?

Hverskonar stjórnmálamenn eru þetta sem ekki geta svarað einföldum spurningum?

Þurfum við ekki forystufólk sem getur svarað einföldum spurningum?


Barnasáttmáli S.Þ

er til umfjöllunar hjá Styrmir Gunnarssyni:

"Í 3.grein Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem fulltrúar Íslands undirrituðu 26. janúar 1990 og var fullgiltur 28. október 1992, segir svo:

"1. Það sem barni er fyrir beztu skal ávallt hafa forgang þegar félagsmálastofnanir á vegum hins opinbera eða einkaaðilar, dómstólar, stjórnvöld eða löggjafarstofnanir gera ráðstafanir, sem varða börn."

Í 11. grein sama sáttmála segir:

"1.Aðildarríki skulu gera ráðstafanir gegn því að börn séuólöglega flutt úr landi og haldið erlendis."

Í ljósi þessara ákvæða má spyrja með hvaða rökum Útlendingastofnungetur haldið því fram, að enn ein ákvörðun um brottvísun barna sé byggð á "faglegum" sjónarmiðum, eins og talsmaður stofnunarinnar hélt fram í viðtali við RÚV.

Er þessi stofnun þeirrar skoðunar að Íslandi sé aðili aðBarnasáttmála SÞ bara upp á punt?

Það er fagnaðarefni að fjölmennur hópur fólks skuli hafa þrammað á Austurvöll til þess að mótmæla þessu framferði stjórnvalda.

Og skiljanlegt að Umboðsmaður barna hafi óskað eftir samtali við viðkomandi ráðherra um málið."

Skiljanlega stendur okkar góða fólk á öndinni yfir kvíða barna afganska flóttamannsins sem á að senda aftur til Grikklands til þeirra þúsunda hælisleitenda sem þar bíða með stöðu fólks sem nýtur alþjóðlegrar verndar. Hversu stór hlýtur sá kvíði ekki að vera sem þjakar allt þetta fólk sem ekki telur sig geta snúið tilbaka til fyrri heimkynna?

Ber okkur Íslendingum að taka þennan kvíða að okkur til að lina hann?

Hvernig kom þessi fjölskylda hingað? Buðum við henni? Er opin pípa frá flóttamannabúðum Grikklands og hingað? Getur fólk bara ákveðið að setjast hér að með stöðu alþjóðlegrar verndar í Grikklandi?

Eigum við að reyna að fá fleiri úr þessu búðum hingað?

Eigum við að marséra til þess frá Hallgrímskirkju í því skyni undir trumbuslætti atvinnugóðkvendisins Semu Erlu Serdar?

Hvers virði er einhver alþjóðleg vernd  S.Þ. í Grikklandi ef öllu skiptir að hægt er að flytja hana hingað og verða að okkar vandamáli en ekki Grikkja?

Hversu marga viljum við fá úr flóttamannabúðum heimsins?

Verður slíkt viðbót ofan á vanda aldraðra og öryrkja sem kveina og kvarta hérlendis eða munu kjör þeirra batna við aukningu á kristilegu hugarfari okkar?

Verðum við ekki að gæta að því hvað við skrifum undir á alþjóðavettvangi eins og Barnasáttmála S.Þ og Marokkóyfirlýsingar?


Gunnar gefur í

Rögnvaldsson þegar hann lýsir alþjóðamálum:

"Trump getur gert hvað sem honum sýnist með Íran fyrir þessu fólki, því það hefur snúið sig úr hálsliðnum með því að hneykslast á Trump fyrir að hafa ekki nú þegar ráðist á Íran og hafið hefndaraðgerðir og stríð.

Trump liggur hins vegar ekkert á og mun líklega bíða þar til 40-ára terror-útflutningsríki klerkaveldisins falli friðsamlega saman undan sjálfu sér.

Og þegar Íran stígur í spínatið og kálar bandarískum mannslífum, þá mun Trump þurrka úr þetta eða hitt í Íran án þess að hið Nýja vinstrigelgju-deal Demókrata svo mikið sem íhugi friðarmótmælaloftslags-hinsegintrans-latínókonumetoo-glóbalgöngugleðirafbílaglingur með nefhringa sína fastneglda við malbikaða Muellerrússafóbíu í hliðargötum þess sem einu sinni var.

Innanborðs í þeim flokki er barist um á blóðugum Nikestrigaskóm, með eða án fánafíflum, um að finna taparann sem tapað getur forsetakosningunum á næsta ári, en unnið frambjóðendatitil flokksins, sem allsherjar brunarúst glóbal-elítu-vinstri-líberalismans á  en unnið frambjóðendatitil flokksins, sem allsherjar brunarúst glóbal-elítu-vinstri-líberalismans á heimsvísu."

Þetta er sannleikurinn umbúðalaus og settur fram eins og Gunnari er lagið þegar hann gefur í.


Ólýðræðislegt valdabrask

fer fram í ESB um embætti Junckers.

Björn Bjarnason lýsir þessu einkar vel:

"

Þjóðverjinn Ursula von der Leyen verður forseti framkvæmdastjórnar ESB næstu fimm árin samþykki ESB-þingið niðurstöðu leiðtogaráðs ESB frá þriðjudeginum 2. júlí. Hún hverfur úr embætti varnarmálaráðherra Þýskalands þar sem hún hefur starfað náið með flokkssystur sinni Angelu Merkel í stjórnum hennar frá árinu 2005.

Angela Merkel greiddi von der Leyen þó ekki atkvæði í leiðtogaráðinu. Hún hafði ekki umboð samstarfsmanna sinna úr flokki jafnaðarmanna til þess. Þeir vildu flokksbróður sinn Frans Timmersmans frá Hollandi í embættið. Sögðust þeir vilja halda fast í spitzenkandidat-regluna og úr því að ekki næðist samkomulag um að styðja oddvita mið-hægri manna, Bæjarann Manfred Weber, ætti að velja þann næsta í röðinni, Hollendinginn Timmermans.

Sigmar Gabriel, fyrrv. formaður þýskra jafnaðarmanna (SPD), sagði flokkinn eiga að slíta samstarfi við Merkel. Bæjarar í systurflokki Merkel, CSU, sögðu von der Leyen hafa komist til valda með klækjum og baktjaldamakki sem þeim mislíkaði.

Manfred Weber sýndi hins vegar þann stórhug miðvikudaginn 3. júlí að leiða Ursulu von der Leyen inn í ESB-þingið í Strassborg og kynnti hana fyrir þeim sem hafa í hendi sér hvort hún fái embættið. 

B383827f3750cdd936ea0a17ef595fc3Manfred Weber kynnir Ursulu von der Leyen fyrir EPP-þingflokknum.

Síðan fór hún á fund EPP-þingflokksins, stærsta þingflokksins, og í dag, fimmtudaginn 4. júlí, má lesa lof um framgöngu hennar þar í þýska blaðinu Die Welt. Haft er eftir þingmanni að hún hafi heillað þingflokkinn með blaðalausri ræðu sinni og svörum á þeim 20 mínútum sem gáfust fyrir hana. Hún sagðist ætla að tryggja að spitzenkanditat-kerfið yrði virt. Kerfið er lykilbaráttumál ESB-þingmannanna til að treysta vald sitt innan ESB-stjórnkerfisins. Talaði hún til þingmannanna á þýsku, frönsku og ensku.

Innan EPP eru menn sérstaklega áhugasamir um að vald þingsins sé sem mest þar sem flokkurinn hefur verið stærsti þingflokkurinn í Strassborg áratugum saman. Þótt styrkur flokksins og jafnaðarmanna hafi dvínað er líklegt að EPP hafi undirtökin á ESB-þinginu enn um nokkra framtíð.

Vegna þess hve ESB-þingmennirnir eru kappsamir um að sanna völd sín er spurning hvort Ursula von der Leyen fær nægan stuðning á þinginu.

Emmanuel Macron Frakklandsforseti er eindreginn andstæðingur spitzenkandidats-kerfisins enda má hann sín lítils á ESB-þinginu. Niðurstaðan nú eftir um 30 klukkustunda viðræður í leiðtogaráði ESB er talin Macron og málstað hans til framdráttar. Honum tókst að fá Frakka, Christine Lagarde, samþykktan sem seðlabankastjóra evrunnar og að koma illu af stað innan EPP-flokksins. Charles Michel, Belginn, sem verður forseti leiðtogaráðs ESB er handgenginn Macron.

Að fráfarandi varnarmálaráðherra Þýskalands verði forseti framkvæmdastjórnar ESB hefði þótt óhugsandi fyrir nokkrum árum. Hvort ESB-þingið samþykkir Ursulu von der Leyen kemur í ljós."

Inn í þetta valdabraskkerfi vilja ýmsir okkar prédikarar stefna Íslendingum.

Beri menn þetta kerfi saman við stjórnkerfi Bandaríkjanna sem  því er stefnt gegn. Hljóta menn ekki að sjá að í þetta ólýðræðislega valdabraskkerfi getum við ekki átt neitt erindi sem smáríki?

 

 


Heimssýn taki af skarið.

á afgerandi hátt.

Hefji baráttu fyrir sjálfstæðu og óháðu Íslandi sem er ekki að kaupa sér viðskiptahagsmuni, bæði rétt metna og ofmetna, með réttindaafsali fullvalda ríkis.

Hefur verið sýnt fram á það með óyggjandi rökum að EES hafi fært  okkur einhverja ótvíræða kosti umfram þá sem sem við hefðum ekki getað fengið með tvíhliða samningum eins og núna hljóta að vera framundan gagnvart Stóra-Bretlandi eftir Brexit?

Hvað í þessari greinargerð Heimssýnar á ekki við í EES-málinu eins og í afstöðunni gagnvart inngöngu í ESB?:

1. Fullveldisframsal
Með aðild að ESB færist vald yfir veigamiklum þáttum fullveldis okkar til Brussel. Dæmi: 1) yfirráðin yfir 200 mílna fiskveiðilögsögu; 2) rétturinn til að gera fiskveiðisamninga við önnur ríki; 3) rétturinn til að gera viðskiptasamninga við önnur ríki; 4) rétturinn til að afnema tolla eða leggja á tolla; 5) æðsta dómsvald til ESB-dómstólsins o.s.frv. ESB-aðild er þess eðlis að hún útheimtir breytingu á stjórnarskrá Íslands í grundvallaratriðum. Það væru mikil afglöp gagnvart komandi kynslóðum ef við afsöluðum fullveldisréttindum þjóðarinnar í hendur öðru ríki eða ríkjasambandi. Ákvörðun um ESB-aðild má því ekki taka út frá skammtímasjónarmiðum, svo sem aðsteðjandi kreppu eða vandamálum tengdum gengi krónunnar, heldur verður að horfa áratugi fram í tímann og minnast þess að einmitt í krafti sjálfstæðis bætti þjóðin lífskjör sín frá því að vera ein fátækasta þjóð Evrópu og til að verða ein sú ríkasta.

2. Nýtt stórríki
Seinustu sex áratugi hefur ESB þróast hratt og fengið öll helstu einkenni nýs stórríkis sem stjórnað er af forseta og ríkisstjórn, þingi og æðsta dómstól og hefur sameiginlega utanríkisstefnu og fiskveiðilögsögu, landamæraeftirlit, stjórnarskrá, fána og þjóðsöng og stefnir að einum gjaldmiðli. Ekkert bendir til þess að þessi þróun sé á enda runnin. Meginmarkmiðið með framsali aðildarríkjanna á mikilvægustu þáttum fullveldis síns til miðstjórnarvaldsins í Brussel er að byggja upp nýtt risaveldi sem þjónar innri þörfum Sambandsins, þ.e. þeirra hagsmuna og viðmiða sem þar eru ríkjandi. Réttarstaða aðildarríkjanna verður hliðstæð fylkjunum í Bandaríkjum Ameríku sem hafa sjálfstjórn í vissum málaflokkum en búa við skert sjálfstæði og sterkt alríkisvald.

3. Völd litlu ríkjanna fara minnkandi
Völd lítilla ríkja í ESB fara smám saman minnkandi en völd hinna stóru vaxandi. Stefnt er að
meirihlutaákvörðunum í stórauknum mæli með hliðsjón af íbúafjölda aðildarríkjanna. Ísland fengi 3 atkvæði af 350 í ráðherraráðum, þar sem mikilvægustu ákvarðanir eru teknar, og 5 atkvæði af 750 á ESB-þinginu. Sjálfstæð rödd Íslands myndi að mestu þagna á vettvangi Sameinuðu þjóðanna. Því fámennara og áhrifaminna sem aðildarríki eru þeim mun meiri er skerðing sjálfstæðisins og hvergi yrði sú skerðing jafn tilfinnanleg og hér, m.a. vegna þess hve sjávarútvegur vegur þungt í efnahagslífi okkar og orkuauðlindirnar eru miklar og vannýttar. Hætt er við að Ísland verði eins og hreppur á jaðri risaríkis þegar fram líða stundir.

4. Samþjöppun valds í ESB
Í ESB hefur mikið vald færst til embættismanna í Brussel og til ráðherra sem taka veigamestu ákvarðanir. Þingið hefur fyrst og fremst staðfestingar- og eftirlitsvald. Almennir þegnar í aðildarlöndunum hafa því lítil áhrif á þróun mála og afar dræm kosningaþátttaka til þings ESB sýnir hve framandi og fjarlægt Brusselvaldið er þeim. Lýðræðishallinn í ESB er ein og sér næg ástæða til að hafna ESB-aðild. Valddreifing er tímans kall en sívaxandi valdasamþjöppun í miðstýrðum stofnunum ESB sem að litlu leyti lúta eftirlitsvaldi kjósenda er tilræði við þróun lýðræðis í Evrópu. Á Íslandi geta kjósendur fellt ríkisstjórn sem þeim líkar ekki við en í ESB hefðu þeir engin áhrif á hverjir yrðu hinir nýju yfirboðarar landsmanna.

5. Valdamiðstöðin er fjarlæg
Fjarlægð Íslands frá valdamiðstöðvum ESB og þekkingarleysi embættismanna þar á íslenskum aðstæðum minnir okkur á hve fráleitt er að Íslandi sé stjórnað úr 2000 km fjarlægð. Hætt er við að brýnar ákvarðanir sem varða okkur Íslendinga miklu velkist oft lengi í kerfinu í Brussel og það gæti orðið okkur til mikils skaða, t.d. í sjávarútvegsmálum og á öðrum sviðum auðlindanýtingar. Margar ESB-reglur henta Íslendingum alls ekki vegna smæðar íslensks samfélags og ólíkra aðstæðna í fámennu landi. Skemmst er að minnast ESB/EES-reglnanna um bankakerfið og ábyrgð íslenskra skattgreiðenda á glórulausum rekstri einkabanka á erlendri grund. Það reyndist baneitrað regluverk fyrir smáþjóð eins og Íslendinga. Við þurfum að geta sniðið okkur stakk eftir vexti og valið það sem okkur hæfir best.

6. Atvinnuleysið er eitt helsta einkenni ESB
Stórfellt atvinnuleysi er eitt helsta einkenni á atvinnulífi ESB og fylgifiskur aðildar vegna þess hve vinnumarkaður í ESB er þunglamalegur og hefur lítinn sveigjanleika. Atvinnuleysið sem skollið hefur á hér á landi hefur verið daglegt brauð í mörgum ESB-ríkjum undanfarna áratugi. Einnig hafa mikilvægir þættir vinnuréttar flust frá aðildarríkjum til ESB upp á síðkastið samkvæmt dómum ESB-dómstólsins.

7. Óhagkvæmt myntsvæði fyrir Ísland
Óhagræðið af sameiginlegri vaxta- og peningastefnu á evrusvæðinu þrátt fyrir mismunandi
efnahagsaðstæður í aðildarlöndum ýtir enn frekar undir atvinnuleysi í jaðarríkjunum. Ýmislegt bendir til þess að ESB sé í raun ekki hagkvæmt myntsvæði, hvað þá að svæðið sé hagvkæmt myntsvæði fyrir Ísland. Án þeirrar aðlögunar sem fæst í gegnum gengi krónunnar er víst að Íslendingar yrðu mun lengur að ganga í gegnum hagsveiflur, ekki hvað síst jafn miklar og við nú búum við. Auk þess mun líða langur tími, jafnvel áratugur þar til við uppfyllum Maastrichtskilyrðin og gætum tekið upp evru, ekki síst vegna mikillar skuldsetningar ríkissjóðs eftir að ESB þvingaði okkur til að samþykkja ICESAVE kostnaðinn.

8. Úrslitavald yfir auðlindum
Það er grundvallarregla hjá ESB að stofnanir þess hafa „úrslitavald um varðveislu lífríkis sjávarauðlinda í samræmi við sameiginlegu fiskveiðistefnuna“. Allt tal um að Íslendingar geti fengið varanlega undanþágu frá þessari meginreglu er ábyrgðarlaus áróður. Mörg aðildarríki hafa sótt það fast en ekkert þeirra fengið annað en tímabundna aðlögun. Lögsaga Íslendinga yfir auðlindum sjávar umhverfis landið er sjö sinnum stærri en landið sjálft. ESB fengi úrslitavald um hámarksafla sem leyfður yrði, veiðitegundir, veiðisvæði og veiðitíma. Reglum um „hlutfallslegan stöðugleika“ (hliðsjón af veiðireynslu) getur meirihluti ráðherraráðsins breytt þegar henta þykir og er það einmitt nú til umræðu. Rétti komandi kynslóða til fiskimiðanna yrði stefnt í mikla hættu. ESB er að breytast mjög hratt og sú þróun stöðvast ekki þó að Ísland gangi inn. Líklegt er talið að reglur um sjávar- og orkuauðlindir eigi eftir að breytast.

9. Hernaðarveldi í uppsiglingu
Í Lissabonsáttmálanum, sem verður ígildi stjórnarskrár ESB, eru heimildir fyrir Evrópusambandsher. ESB gerir ráð fyrir að í framtíðinni þurfi Sambandið að efla hernaðarmátt sinn og áskilnaður er í grein 42. í Sambandssáttmálanum (The Treaty on European Union, TEU) að stofnaður verði her til að gæta hagsmuna ESB, bæði í Evrópu og annars staðar.

10. Kvótalaust sjávarþorp?
ESB-aðild útheimtir að opnað sé fyrir fjárfestingu erlendra fyrirtækja í sjávarútvegi. Íslensk útgerð er mjög skuldum vafin og í erfiðu árferði gætu veiðiheimildir auðveldlega safnast á hendur erlendra auðfélaga og arðurinn (virðisaukinn) þannig flust úr landi. Ísland gæti því „breyst í kvótalaust sjávarþorp“, eins og nýlega var bent á.

11. Samningsrétturinn glatast
Um þriðjungur af verðmæti sjávaraflans fæst úr svonefndum deilistofnum sem flakka úr einni lögsögu í aðra. Hingað til höfum við Íslendingar haft samningsrétt við önnur ríki, svo og ESB, um veiðar úr þessum stofnum. Við ESB-aðild myndum við framselja það vald til yfirstjórnar ESB. Nýjar tegundir bætast við lífríkið í lögsögu Íslendinga með hækkandi hitastigi sjávar, t.d. nú seinast makríll. Ef við hefðum afhent ráðamönnum ESB samningsréttinn og hlýtt boðum þeirra og bönnum væri nær ekkert veitt hér af þessum tegundum, t.d. kolmunna sem skilað hefur tugmilljarða króna virði í þjóðarbúið á hverju ári.

12. Þungt högg fyrir landbúnaðinn
Íslenskur landbúnaður veitir okkur öryggi í fæðuframleiðslu af miklum gæðum auk þess sem hann styrkir jöfnuð okkar í viðskiptum við aðrar þjóðir og heldur uppi atvinnu og byggð í landinu. ESB-aðild yrði þungt högg fyrir landbúnaðinn sem sviptur yrði tollvernd. Samdráttur í búvöruframleiðslu myndi valda auknu atvinnuleysi víðs vegar um land í sveitum og þéttbýli sem byggir afkomu sína á framleiðslu landbúnaðarafurða. Eftir hrun fjármálalífsins er nauðsynlegra en nokkru sinni fyrr að spara gjaldeyri og draga úr atvinnuleysi í stað þess að auka innflutning á kostnað innlendrar framleiðslu og hækka heildargreiðslu til atvinnuleysisbóta."

Hvað er það í þessu sem veldur ofsafengnum viðbrögðum EES trúarsinna eins og á RÚV og  Birni Bjarnasyni og skoðanabræðrum hans í EES-söfnuðinum. 

Er ekki kominn tími til að samtök eins og Heimssýn taki hlutlæga afstöðu til kosta og galla EES-málsins eins og ESB aðildarinnar og taki ekki öllu sem stórasannleika um ágæti EES?


Til hamingju Bandaríkjamenn!

á sjálfstæðisdegi ykkar 4.júlí.

Það er við hæfi hjá Trump forseta að minnast þess að án herveldis Bandaríkjanna væri heimurinn ekki jafn frjáls og hann er núna frá ofbeldisöflum  einveldanna, nasismans og slíku ófrelsi þó dyggilega sé unnið í aðrar áttir af allskyns öflum, vitandi eða ómeðvitandi af nytsömum sakleysingjum.

Bandaríkjaher hefur fært fórnir sem hafa má í heiðri hverjar skoðanir sem menn annars kunna að hafa á herjum og styrjöldum.

Frelsið fæst ekki ekki frítt eða án fórna.Illskan er alls staðar á ferð í mannheimum því miður.

Ekkert annað ríki hefur lagt annað eins fram til heimsmálanna í þessari viðleitni og Bandaríki Norður Ameríku.

Til  hamingju Bandaríkjamenn og Trump Forseti.


Afgangs blöð á spítalana?

hefur mér dottið í hug að pláss væri fyrir hér á Landspítalanum á setustofunum á deildunum.

Er það framkvæmanlegt að senda umframprentuð tölublöð þangað? Dagsgömul blöð myndu  verða lesin upp til agna það ég hef séð.

En kannski vill fólkið þessi afgangsblöð ekki vegna sorpmála?


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (23.11.): 0
  • Sl. sólarhring: 6
  • Sl. viku: 37
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 32
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband