Einkavæðing Perlunnar

er eitthvað það vitlausasta sem Borgarstjórn dettur í hug til að spara hjá Orkuveitunni. Orkuveitan er ekki í peningavandræðum nema af því að þar réðu rekstarflón sem höfðu ekki gripsvit á neinu sem viðkom frumskyldu sveitarfélaga. Það þarf eiginlega að reisa styttu af Alfreð Þorsteinssyni við höfuðstöðvarnar komandi kynslóðum til viðvörunar. Þá má setja lágmyndir af nokkrum öðrum úr borgarstjórn á stallinn þar sem þeir tilbiðja goðið og ganga á vatni. Og hafa svo pílu sem bendir á Seltjarnarnes þar sem heitavatnið kostar helmingi minna en hjá OR og þeir græða á rekstrinum þrátt fyrir erfðar aðstæður án þess að þurfa að selja veituna eða eignir hennar.

Að ætla að selja Öskjuhlíðina til braskara er ámóta vitlaust og að treysta Flugmálastjórn fyrir trjágróðrinum þar. Perlan er viðkomustaður fyrir allar rútur með þýska túrista sem til landsins koma. Þar er hinsvegar ekkert gert til að ná af þeim einhverjum evrum, reksturinn er metnaðarlaus og hugmyndalaus og  greinilega í höndum einhverra sem þyrfti að vekja. Hann má bæta án söluvitleysunnar.

Stjórn Borgarinnar er í tröllahöndum AtterDags og Aspardráparans. Þeir eru martröð alls höfuborgarsvæðisins sem þjáist undir þeirra stjórn á Orkuveitunni. Einkavæðing Perlunnar er afleit hugmynd.

 

 

Ríkisstjórnin gefur puttann

til utanríkismálanefndar Alþingis.

Maður mátti búast við einhverju eftir viðbrögð Steingríms J. sem sagði samþykkt meirihluta nefndarinnar sýna að í utanríkisnefnd væru tvær álíka stórar fylkingar. Það væri því eðilegt að hann og hans framkvæmdalið sæju um framkvæmdina á þessu. Og það varð ljós eins og hjá Drottni allsherjar.

Í Soprano þáttunum amerísku nefndu hetjurnar svona hegðun ákveðnu nafni sem ég get bara alls ekki munað! Mikill töffi er hann Steingrímur annars og hefur örugglega séð Soprano gefa puttan í ómerkinga.

Stóriðjan dæmd á stjórnina

 

"...Norðurál stefndi HS orku 19. júlí 2010 og krafðist þess að staðið yrði við samninginn eins og hann var gerður árið 2007. HS Orka hafði annan skilning á ákvæðum samningsins um afhendingu raforkunnar og verð hennar. Málinu var skotið til gerðardóms í Svíþjóð sem ítrekað hefur frestað úrskurði sínum.

Niðurstaða dómsins er að túlka afhendingar- og verðákvæði samningsins Norðuráli í vil. Fréttablaðið óskaði eftir samtali við Júlíus J. Jónsson, forstjóra HS Orku, án árangurs. Þess í stað sendi fyrirtækið frá sér fréttatilkynningu. Þar segir að niðurstaðan sé ekki einhliða og báðir aðilar hafi fengið jákvæða niðurstöðu í ákveðnum atriðum kröfugerða sinna.

"Þó úrskurðurinn kveði á um ákveðna afhendingarskyldu HS Orku til hins nýja álvers er sú afhendingarskylda háð því að uppfyllt verði nokkur skilyrði sem gerðardómurinn úrskurðaði að ekki hefðu verið uppfyllt," segir í tilkynningunni....

Ágúst F. Hafberg, hjá Norðuráli, segir fulltrúa fyrirtækisins munu setjast yfir málið með HS Orku við fyrsta tækifæri og leysa úr þeim málum sem eftir eru.Markmið fyrirtækisins sé að koma framkvæmdum við álver í Helguvík af stað sem fyrst. Ágúst segir fyrirtækið hafa tryggt fjármögnun fyrsta áfanga, en til hans þarf 150 megawött af orku. "Fjármögnun okkar verður ekki vandamál."

Hann segir hins vegar að fyrirtækið verði að fá tryggingu fyrir tveimur áföngum, af fjórum fyrirhuguðum, áður en til framkvæmda komi. Hægt sé að hefja framleiðslu í fyrsta hluta nýs álvers tveimur til tveimur og hálfu ári eftir að ákvörðun um framkvæmd hefur verið tekin..."

Þetta hlýtur að vera sorgardagur í ríkisstjórn Íslands, sem hefur gert allt sem í hennar valdi stendur til að hindra þessa framkvæmd heldur leysa atvinnumálin á suðurnesjum á "einhvern annan hátt".Búin áður að kollvarpa stóriðjuhugmyndum á Bakka með loforðum um eitthvað annað.

Það er eiginlega makalaust að ríkisstjórnin láti dæma á sig að gera eitthvað í stóriðjumálum? 

 

 

Hagsýn félagshyggjunnar

birtist í grein Þrastar Ólafssonar í Frétablaðinu:

"En við vorum að ræða mælikvarðann fyrir framfarir. Hvað með framfarir á sviði menningar, mannréttinda, réttinda kvenna, umbóta í umhverfismálum o.s.frv.? Eru þetta ekki framfarir? Auðvitað er aukning matvælaframleiðslu góð, þegar fólk er hungrað, en verður að sorpúrgangi, ef allir hafa nóg að borða. Það er margt mikilvægara í mannlegu lífi en heimta meira af efnalegum gæðum a.m.k. á flestum Vesturlöndum.

Þar þarf hins vegar að skipta gæðunum öðruvísi og hætta að skilgreina framfarir sem magn – meira af – heldur sem gæði – betra. Framleiðsla á bíl sem eyðir minna og mengar minna er framför. Hraðbraut á brú yfir Mývatn myndi eflaust stytta vegalengdir, og skaffa tímabundna atvinnu, en jafnframt eyða ró, spilla náttúrufegurð og skemma samfélag. Þessi framkvæmd myndi trauðla teljast til framfara, þótt hún yki hagvöxt. Þessar vangaveltur jafngilda ekki því að loka eigi öllum steypustöðvum og hætta að framleiða ál. Þær segja hins vegar að allt hafi sinn tíma. Sá skilningur sem við lögðum í hugtakið framfarir um miðja tuttugustu öld eru tímaskekkja nú. 21. öldin verður óhjákvæmilega öld efnalegrar nægjusemi, því flestir í okkar heimshluta hafa nóg af efnalegum gæðum. Þegar flestar auðlindir eru fullnýttar tekur mannvitið við, framleiðir af hugviti og deilir jafnar auðæfum og atvinnu."

Það er ekki hagvöxtur sem þeir vinstri menn sjá fyrir sér. Það er að skipta skorti. Það er að föndra með hugvit og stefna að efnalegri nægju semi. Hvað er þetta fólk, 6300 talsins, að þvælast úr landi? Er það eitthvað óanægt með Mývatn?

Skilur það ekki hagsýn félagshyggjunnar?  

 

Árangur baráttunnar

í stuðningi við Árna Pál er þessi:

"Ráðuneytisstjórar forsætisráðuneytisins og utanríkisráðuneytisins ásamt sérfræðingi í málefnum EFTA-dómstólsins mættu í gær á fund utanríkismálanefndar Alþingis til að skýra hvaða ráðuneyti hafi forræði í samskiptum Íslands við ESA vegna Icesave-dómsmálsins. Sögðu þeir málið heyra undir utanríkisráðherra.

Það hefur hins vegar um skeið verið unnið í efnahags- og viðskiptaráðuneytinu sem verður nú í samstarfi við utanríkisráðuneytið um dómsmálið.

Fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks auk Guðfríðar Lilju Grétarsdóttur úr VG bókuðu að málið ætti að vera áfram hjá efnahags- og viðskiptaráðherra."

En hvað segir svo sá sem ræður? : "Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra og formaður VG, segist ekki hafa heyrt rök eða sjónarmið Guðfríðar Lilju Grétarsdóttur, enda hafi málið ekki verið rætt í þingflokknum. »Ég get því ekki tjáð mig um það sem stendur en mér sýnist náttúrulega að að lokum hljóti það að vera á hendi framkvæmdavaldsins að ákveða sína verkaskiptingu í þessu máli og styðjast þar við lög og reglur og alþjóðasamninga.« Í sjálfu sér geri hann ekki athugasemdir við að utanríkismálanefnd lýsi skoðunum á þessu enda geti það varla orðið það eina sem ráði niðurstöðunni, þegar nefndin skiptist í tvær jafnstórar fylkingar. Það sé því ríkisstjórnarinnar að komast að skynsamlegri niðurstöðu og það verði gert." Þá vitum við það hver fer með Icesave málið.

Mikil barátta í stjórnarandstöðu að baki.

Hvaða Sjálfstæðisflokk studdi ég?

á landsfundi spyr ég mig þegar svona yfirlýsingar frá varaformanni mínum koma fram? "Ólöf segir að það sé ekki þörf á að gera breytingar, þ.e. að málið fari í hendur utanríkisráðherra. Hún bendir á að það hafi verið sæmileg ró í kringum Icesave-málið að undanförnu. Jafnvel þeir sem hafi haft mestar áhyggjur af stöðu málsins, séu nokkuð rólegir yfir því hvernig Árni Páll hafi tekið á því. „Það virðist vera skoðun margra að það þurfi að flytja fyrirsvar málsins, eða það sé í raun og veru komið til utanríkisráðherrans, út af stjórnskipulegri stöðu þess ráðuneytis,“ segir Ólöf. „Árni Páll hefur gert þetta vel. Það má segja sem svo að hann hafi áunnið sér víðtækt traust,“ segir hún og bætir við að með þessu sé ekki verið að kasta rýrð á nokkurn mann. Menn spyrji einfaldlega hvers vegna eigi að gera breytingar nú. „Nú tekur næsti fasi við [í Icesave-málinu]. Við vissum alltaf að þetta gæti gerst, það kemur engum á óvart að þessi staða sé uppi. Það var í því ljósi sem þessi bókun var lögð fram,“ segir hún. Icesave verði í höndum Árna Páls.

 

Í hvaða flokki er ég eiginlega? Þorgerður Katrín lofsyngur Steingrím J. fyrir að hafa náð niður halla á ríkissjóði. Ólöf Nordal lofsyngur Árna Pál fyrir Icesave. Er ég í pólitík eða hvað? Árni Páll gerir ekkert vel í mínum huga. Hann er ekki talsmaður minn og verður ekki frekar en Steingrímur Sigússon verður mitt átrúnaðargoð'. Hann er og verður svarinn andstæðingur sannra Sjálfstæðismanna. Svo einfalt er það. Ef við þyrftum að umbera hann eina stund verður það ekki með gleði í hjarta. Nema tilgangur Ólafar sé að etja þeim saman Árna Páli og Össuri?

 

 Í næstu kosningum óska ég þess að allt sem þessi ríkisstjórn hefur gert í skemmdarverkum á Stjórnaráði Íslands og uppstokkun ráðuneyta, allar aðgerðir í skattlagningu í hverju sem er, og raunar hvað annað sem er, verði ónýtt og afnumið af nýju þingi. Ég er í stjórnarandstöðu og það gildir og ég vil afmá öll spor þessarar ríkisstjórnar og gerðir hennar allar sem fyrst. Því að þessi stjórn hefur ekkert gert sem hefur verið mér til gagns og það sem ég sé ekki þjóðinni heldur. Hún er og verður í mínum augum hreinræktuð afturhaldsstjórn kommúnista og Evrópusinna. Hún er ekki samsett úr mínu fólki og þess flokks sem ég hélt að ég væri í.

 

 

Í hvaða Sjálfstæðisflokki er ég eiginlega staddur? Er ég í stjórn eða stjórnarandstöðu? "Sá sem ekki er með mér er á móti mér" sagði Napoleon. Það hélt ég að væri  mín afstaða í Sjálfstæðisflokknum meðan hann er í núverandi stöðu. En það er ekki að marka mig auðvitað, ég er kannski staddur í einhverjum samræðustjórnmálaflokki frekar en Sjálfstæðisflokki.

Jóla-hvað?

sögðu þeir Glámur og Skrámur á jólaplötunni hér um árið.

Er þetta Jóla-jóla ekki orðið nokkuð útþvælt? Það dynur Jóla-gargið á öllum rásum jólaljósvakanna. Sungnar eru jólaperlur á borð við, "þegar jólin skella á" og ámóta gullkorn sem rata hugsanlega í heimsbókmenntirnar. Jólin er hátíð kaupmennskunnar og víxlaranna og annað eins og endurkoma sólar eða eitthvað kristilegt víkur í skuggann.

Jólabjórinn er sagður ómissandi, 48 % söluaukning, feykilega jólaglöggt fólk veltist um á götum Lundúna er okkur sýnt í sjánvarpinu. Segir ekki Bretinn, ekki gráta oní bjórinn þinn. Hvað þá jólabjórinn þinn? Svo fá menn sér kannski spólu með Jólaklámi, og svo verða æsispennandi Jólamorð og Jólalöggur á dagskrá sjónvarpsins á aðfangadagskvöld eins og oft hefur verið hefur raunin á þegar biskup er búinn að tala.

Jóla-jóla, jóla hvað sagði Skrámur?

Allir nema þeir

sem drógu 500 milljónirnar frá í bókhaldi Húsasmiðjunnar eiga að borga.

"Gengið verður frá kaupum dönsku byggingavörukeðjunnar Bygma A/S á Húsasmiðjunni í byrjun þessarar viku samkvæmt samkomulagi sem tekist hefur milli Bygma og Framtakssjóðs Íslands, sem á Húsasmiðjuna, að því er heimildir Fréttablaðsins herma. Viðræður um kaupin voru langt komnar þegar Ríkisskattstjóri tilkynnti eigendum Húsasmiðjunnar um 500 milljóna króna endurálagningu skatta á félagið. Endurálagningin er til komin vegna þess að fyrri eigendur Húsasmiðjunnar nýttu vaxtagreiðslur af lánum, sem notuð voru til að kaupa fyrirtækið, til frádráttar frá skatti.Ríkisskattstjóri telur óheimilt að nota slík lán til skattafrádráttar, en Húsasmiðjan hefur mótmælt endurálagningunni.Forsvarsmenn Bygma og Framtakssjóðsins náðu í síðustu viku samkomulagi um hvernig tekið verði á endurálagningunni verði hún að veruleika, og verður í kjölfarið hægt að ganga frá kaupunum."

Svo segir í Fréttablaðinu:

"Ástæðu endurálagningarinnar má rekja til þess þegar félag í eigu Árna Haukssonar og Hallbjörns Karlssonar keypti Húsasmiðjuna sumarið 2002 ásamt Baugi Group, fjárfestingafélagi í meirihlutaeigu Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og fjölskyldu. Kaupin fóru fram í gegnum nýstofnað félag sem fékk nafnið Eignarhaldsfélag Húsasmiðjunnar ehf. Árni og Hallbjörn áttu

55% hlut í félaginu en Baugur 45%. Kaupverðið á Húsasmiðjunni var um 5,3 milljarðar króna og var að langmestu leyti tekið að láni. Í byrjun árs 2004 var Eignarhaldsfélag Húsasmiðjunnar síðan sameinað rekstrarfyrirtækinu Húsasmiðjan hf. Í samrunaáætlun kom fram að "við sameininguna renna allar eignir, skuldir og skuldbindingar Eignarhaldsfélags Húsasmiðjunnar ehf. inn í Húsasmiðjuna hf.". Því voru lánin sem eigendahópurinn tók árið 2002 nú orðin lán Húsasmiðjunnar. Við það hækkuðu skuldir Húsasmiðjunnar um 4,3 milljarða króna.

Snemma árs 2005 seldu Árni og Hallbjörn síðan eignarhluta sinn í Húsasmiðjunni til nýstofnaðs félags í eigu Baugs, Saxbygg og Fjárfestingafélagsins Primus, sem var í eigu Hannesar Smárasonar. Það félag fékk sama nafn og félagið, sem áður hafði verið rennt saman við Húsasmiðjuna, Eignarhaldsfélag Húsasmiðjunnar ehf.

Síðan var sami leikurinn leikinn aftur. Í mars 2006 var Eignarhaldsfélag Húsasmiðjunnar og dótturfélög þess sameinuð Húsasmiðjunni hf. með öllum eignum og skuldum. Sameiningin miðaði við 1. júní 2005. Við það hækkuðu skuldir Húsasmiðjunnar um 2,8 milljarða króna. Samtals hækkuðu skuldir fyrirtækisins því um 7,1 milljarð króna vegna skuldsettra yfirtakna fyrrum eigenda. Landsbankinn breytti samtals 11,2 milljörðum króna af skuldum Húsasmiðjunnar í nýtt hlutafé áður en bankinn seldi fyrirtækið til Framtakssjóðsins. Skuldir Húsasmiðjunnar í dag eftir þær niðurfærslur eru rúmlega 2,5 milljarðar króna."

Ragnar Önundarson hefur gert þessu máli rækilega skil í mörgum blaðagreinum. Réttarríkið Ísland getur ekkert gert. Þeir bara sleppa með þetta. Nú er Aríon banki búinn að rétta þeim HAGA á silfurfati. Og þetta er bara allt í lagi. Fær enginn klígju?

Nú er þetta orðið vandamál Húsasmiðjunnar og Skattstofunnar en ekki Árna og Hallbjörns sem stofnuðu skuldina. Þeir eru uppteknir við að hjálpa okkur að kaupa inn á góðu verði í Bónus. Jón Ásgeir á ekki HAGA lengur. Hann vonaði að nýir eigendur myndu fara vel með gömlu konuna. Hann þarf ekki að efast um það að þeir strjúki beljuna vel svo að hún mjólki þeim vel. Vanir menn.

Allir nema þeir eiga að borga skattinn.

Lurður

er orð sem lýsir Íslendingum. Geðlurður eiginlega enn betur.

Lurður láta allt yfir sig ganga og yppta öxlum. Nýjasta dæmið er salan á Högum. Þar er búið að afhenda fyrirtæki til einstaklinga sem allir sem nenna að lesa geta vitað hvernig náðu til sín stjarnfræðilegum upphæðum úr bankakerfinu.

Ragnar Önundarson hefur skrifað fyrir blindum augum lurðanna um þessi mál og gerir enn. Hann bendir á að 23.gr.tilskipunar ESB nr.77/91 hefur verið margbrotin. En þegar það hentar lurðum túlka þær þessar tilskipanir að eigin geðþótta."Starfsfólk og kröfuhafar hinna féflettu félaga voru með þessu skilin eftir á köldum klaka, þrátt fyrir skýr ákvæði laga um að stjórn hlutafélags skuli gæta hags félagsins sjálfs og þar með allra þeirra sem eiga hagsmuni í því. Íslensk stjórnvöld horfðu aðgerðalaus á stórfelld lögbrot og það olli þjóðinni hrikalegu tjóni. Aðgerðaleysið varir enn."

Lurðurnar horfa á hvernig lurður leyfa völdu fólki að sópa til sín stórfé í hlutafjárútboði. Lurðurnar horfa á hvernig Lífeyrissjóðum er nú beitt til að taka þátt í framhaldi af gömlum bankasnúningunum til að hækka sýndarverð á hlutafé. Ragnar segir:"Sérstök hætta steðjar að einmitt nú þar sem lífeyrissjóðir eiga fáa ávöxtunarkosti, þátttaka þeirra í útboði á Högum sýnir það."

Úr því að eigandinn heitir ekki lengur Jón Ásgeir þá er sjálfsagt að lurðurnar versli áfram í Bónus. Framtakssjóður lurðanna sér um þeirra mál.

Lurðunum getur ekki verið meira sama.

Hvað er Þorgerður Katrín!

að samsinna Oddnýju um árangur Steingríms í ríkisfjármálum á Sprengisandi. Hann sé búinn að minnka ríkissjóðshallann úr 120 milljörðum í 20.

Er þetta einhver kúnst? Bara hækka skatta og skera niður í heibrigðisþjónustunni? Hvað er þingkonan mín Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir að fara með því að tala um þetta sem árangur og spor á réttri leið? Það blasir við hvernig þetta er fengið? 6300 manns farnir af atvinnuleysisbótum með því að flytja úr landi? Er þetta árangur? Draga saman allar framkvæmdir? Er það árangur fyrir Ísland? Öllum framkvæmdum slegið á frest? Engin atvinna? Er þetta árangur í ríkisfjármálum? Stórhækkanir á öllum gjöldum um áramótin? Er þetta árangur Steingríms? Eyðsla á séreignarsparnaði? Er það árangur?

Ég vil ekki hafa svona málflutning hjá þér Þorgerður Katrín. Stattu þig í að koma kommúnistanum Steingrími J. Sigfússyni burt úr ríkisstjórn. Þá næst árangur fyrir Ísland en ekki fyrr Þorgerður Katrín!

Alþingismaðurinn Björn Valur Gíslason

er ekki allur sem hann er séður. Svona í ljósi þess hvernig hann greiddi atkvæði með lögsókn á hendur Geirs Haarde þá er ekki úr vegi að taka eftir því hvernig hann kom fram við nákomið fjölskyldufólk. Sigtryggur Valur Jónsson segir svo í bréfi til Björns:

" Þú hefur þann „heiður að bera“ að hús okkar hjóna var boðið upp og stóð fimm manna fjölskylda á götunni eftir þann leik. Uppáskrift lánsins sem þú tókst til að fjármagna útgerð þína, Björn Valur Gíslason ehf, varð að okkar óláni. Láninu átti að aflétta síðar af húsi okkar hjóna, en lán þetta var aldrei flutt og því fór sem fór.

Svar þitt við okkur var einfalt: Það verða allir að bera ábyrgð á því sem þeir gera. Þess má geta, fyrir lesendur bréfs þessa, að BVG og kona mín eru systkinabörn. Eitt enn, af mörgu, sem setja má í snilldarpakka þinn, og það er hvernig þér tókst að fá lán langt umfram eignir. Er þetta kannski kunnuglegt í dag, BVG?"

Þegar þessi saga er skoðað í samhengi við réttlætistilfinningu þessa þingmanns sem leiddi til þess að hann taldi nauðsynlegt að stefna Geir Haarde fyrir Landsdóm, þá sér maður að í ríki föðurins eru margar vistarverur.

Það er ekki ónýtt fyrir kjósendur Vinstri Hreyfingarinnar-Græns framboðs að eiga völ á svona göfugmenni eins og Björn Valur Gíslason er til að auka virðingu Alþingis.

Steingrímur á slóðum Búkharíns

með pólitískar ofsóknir á hendur andstæðingum sínum.

Í fersku minni er aðför Steingríms J. Sigfússonar að Geir H. Haarde sem hann kom fyrir Landsdóm með "sorg í hjarta" eins og hann sagði.

Steingrímur bruggaði annað pólitískt launráð að kvöldlagi á kontór sínum. Hann greiddi Gunnari Birgissyni einskonar pólitískt rothögg með því að reka alla stjórn og framkvæmdastjóra Lífeyrissjóðs Kópavogsbæjar úr embætti og kæra þá fyrir lögbrot. Svo var rannsóknin auðvitað dregin á langinn þar sem allir sáu að markmiðinu var náð. En auðvitað halda svona mál áfram í fyllingu tímans. Sá tími er kominn með útgáfu ákæru saksóknara á þetta fólk.

Afleiðingarnar urðu þær meðal annars að Gunnar Birgisson var flæmdur úr stóli bæjarstjóra, framkvæmdastjórinn þoldi "Berufsverbot" að hætti A-þýskra kommúnista og fékk hvergi vinnu og grunnur var lagður að ósigri farsæls meirihluta í bæjarstjórn Kópavogs í kosningum, sem hafði leitt bæinn í mikilli uppbyggingu frá árinu 1990.

Hver var sökin? Jú, á tímum sem allir bankar voru í uppnámi og greiddu enga vexti, þá tóku þessir "sakamenn" ákvörðun um að láta laust fé Lífeyrissjóðsins renna sem lán til Bæjarsjóðs Kópavogs, sem ber óskipta ábyrgð á þessum sama Lífeyrissjóði. Hreinlega á hann og stjórnar. Lífeyrissjóðurinn fékk hæstu vexti frá Bæjarsjóði sem koma lífeyrissþegum beint til góða. Þjóðnýttu bankarnir hans Steingríms fengu ekki neitt. En allir þeir störfuðu, ásamt BYR og SpKef á löglausan hátt með CAD hlutfall langt undir lögbundnu lágmarki. Þetta voru líka neyðartímar með neyðarlög í gildi hjá þjóð í neyð. Neyðartímar krefjast neyðarráðstafana segir Steingrímur við þau önnur tækifæri þegar honum hentar sjálfum.

Þessar lánveitingar voru heimilar að 10 % marki en ákærðu fóru meðvitað yfir þetta með þegjandi samþykki FME. Sem núna auðvitað kannast ekki við neitt. Engu var stolið, enginn skaðaðist en gamlir starfsmenn Kópavogs högnuðust. Þetta þoldi ekki kommúnistinn í ráðuneytinu og rak rýtinginn í þessa pólitísku andstæðinga sem hann náði til. Sjálfsagt með " sorg í hjarta" og krókódílstárin trillandi niður vangana.

Nú er enn reynt að sverta þetta vammlausa fólk. krefjast þess að Ómar og Gunnar hypji sig úr bæjarstjórn. Þetta er auðvitað pólitískur búhnykkur fyrir Guðríði Arnardóttur ef fókusinn færist frá hefndarráðstöfunum hennar á hendur Sjálfstæðisflokknum, en hún lætur um þessar mundir bæjarsjóð kosta heilagt stríð sitt gegn flokknum á fleiri en einn veg. Það síðasta er að eyða á annaðhundrað milljónum í það að flytja Héraðskjalasafn Kópavogs úr hvergi nærri fullnýttu leiguhúsnæði í eigu Sjálfstæðisflokksins að Hamraborg 1 sem kostar einhverjar 5 milljónir á ári í húsaleigu í risavaxið húsnæði sem keypt er í þessum tilgangi.

Nú skal unnið dag og nótt á bæjarins kostnað til að klekkja á íhaldinu sem verður að finna sér aðra leigjendur. En þessi leiga var boðin út á sínum tíma og var íhaldið lægstbjóðandi. Við slíkt verður auðvitað ekki unað af barnakennaranum úr Garðabæ. Og helst er auðvitað best að losna við andóf Gunnars í bæjarstjórn með því að reka hann þaðan ef kostur er.

Nú vantar Steingrím bara þjóðskáld til að syngja stjórnarathöfnum sínum lof og prís eins og Stalín forðum við aftöku Búkharíns.