Forystufárið

í Sjálfstæðisflokknum stendur með byljum. Það er þó nægilega raunverulegt til þess að beri á því að fólk sé að sækjast eftir landsfundarsætum sem menn vilja kenna til liðssafnaða eða skoðanahópa, Er illt til þess að vita að einhverjir hafi meiri hug á að koma landsfundinum undir einhverja spennu um mál sem hafa minni áhrif til langframa en sú alvöru baráttu sem flokkurinn stendur í á þessum alvarlegu tímum.

Andstæðingar Sjálfstæðisflokksins fara mikinn í að reyna að hafa áhrif á landsfundinn fyrirfram. Þeir leggja mikið kapp á að segja fréttir af forystufárinu eða því hversu óánægðir Sjálfstæðismenn séu með forystu Bjarna Benediktssonar og hversu heitt hann þrái Hönnu Birnu, hversu óánægðir hinn stóri armur Evrópusinna undir forystu Benedikts,Þorsteins,Þorgerðar og Ragnheiðar sé innan flokksins.

Allt vinnur þetta auðvitað að því að trufla starfsemi landsfundarins svo hann tali ekki um vandamálin heldur einhver spennumál, þar sem allir eru að plotta í kaffistofum og lobbíum en mæta ekki til þingstarfa.

Sá sem býður sig fram til forystu í samkeppni við annan sterkan frambjóðanda verður líka að vita hvernig hann ætlar að stjórna í sigrinum með klofinn flokk að baki sér. Það eimir oft illa eftir af slíkum vígaferlum eins og menn geta velt fyrir sér eftir að lesa Sturlungu eða skoða nýliðnari dæmi. Það er ekki nóg að vinna orrustu, menn þurfa líka að vinna friðinn sem á eftir kemur. Sturlunga greinir vel frá þeim vandamálum sem við er að glíma eftir mikla atburði.

Hreint tæknilega væri erfitt fyrir nýjan formann í starfandi stjórnmálaflokki, sem ekki væri þingmaður, að stjórna þingflokknum. Varla yrði þingflokkurinn hinn sáttfúsasti fram að kosningum, þar sem varla engin sár hefðu gróið á þeim tíma. Og sagan sýnir að lengi lifir í gömlum glæðum.

Sigri annar af tveimur þingmönnum sem takast á, væri meira jafnræði á þingflokksfundum. Þó mætti búast við að sá sem tapaði myndi hverfa á braut fljótlega eftir það og hans kraftar þannig tapast flokknum. En ólíklega myndi einhver ekki vilja hefna hans þó síðar yrði.

Formannaslagur á landsfundi er því með nokkrum ólíkindum þó að skiljanlega reyni menn að halda spennunni á umræðunni með loðmullulegum yfirlýsingum á ýmsum kaffisamkomum úti í bæ. Og víst er að vandséð yrði með áhrif slíks á stjórnmálastarfið.

Svo maður tali nú mannamál þá tel ég það ekki Sjálfstæðislfokknum til framdráttar að breyta landsfundi sínum í einskonar poppmessu um formennskuna. Þjóðinni ríður hinsvegar meira á því, hvað flokkurinn ætlar að gera í næstu framtíð og hvað hann getur gert.

Winston Churchill sagði einhvern veginn svona um forystu sína á stríðsárunum:

" The Nation had the Lions Heart. It was but for me to give the roar."(Þjóðin átti ljónshjartað, mitt hlutverk var helst að öskra).

Það skiptir aldrei sköpum hver er talsmaður og hversu lengi og auðvitað var Winston í lífshættu á þessum tímum eins og aðrir. Það er endanlega stefnan og hugsjónin sem skiptir máli í sögu lýðræðisþjóðar. Við skulum sleppa því að ræða andstyggileg dæmi um afbrigði í þessu sambandi því forsenda lýðræðis á að vera heiðarleiki en ekki óábyrgt gjamm í utanflokksfólki.

Forystufár er því frekar skemmtiatriði og óvinafagnaður en meginviðfangsefni í stjórnmálaflokki.

Endilega ÍsLandsAríonbanka!

segja litföróttar auglýsingar þrotabúabankanna, sem vegsama ágæti þeirra banka sem Steingrímur J. Sigfússon ýmist seldi í hendur "erlendra kröfuhafa" án nokkurrar heimildar frá Alþingi svo mér sé kunnugt eða rekur sem einkaþrotabú.

Hugsanlega verða þessir fjármálagjörningar Steingríms og fleiri skoðaðar síðar af einhverjum þókanlegum aðila svo við getum vitað hvað skeði eftir á þar sem sagnfræði virðist skipta Alþingi heldur meira máli heldur en að vinna úr vandamálum nútímans. 

Guðmundur Franklín bendir á ýmis kunnugleg nöfn í eigendahópi bankanna í skilmerkilegri grein í Mbl. í dag.

Hann segir m.a.

"..Þessi kvörtun til ESA hlýtur að vekja viðskiptavini Arion banka og norrænu velferðarstjórnina til umhugsunar. Arion banki og Íslandsbanki eru þrotabú og starfa sem slík í dulbúning viðskiptabanka. Bankarnir eru í eign íslenska ríkisins, erlendra vogunarsjóða eins og Bæjarins Partners, Borgartún Associates, Geysir Advisors, Grindavík Fund, Gullfoss Partners, Keflavik Associates, Laugavegur Partners, Silfra Fund, Soltún Partners og annarra þekktra einstaklinga..."

Mikið er Ísland orðið þekkt í fjármálaheiminum þegar erlendir vogunarsjóðir eru farnir að nota orð úr íslensku til að koma sér í mjúkinn hjá ríkisstjórn Íslands.

.."."Fjármálageirinn á Íslandi er óstarfhæfur, eftir að stjórnvöld settu bankana í hendur erlendra hrægammasjóða sem leggja mesta áherslu á að fá kröfur sínar greiddar upp á sem skemmstum tíma frekar en að veita bankaþjónustu," sagði hagfræðingurinn Jón Daníelsson á ráðstefnunni í Hörpu.

Stjórnarformaður Arion banka, Monica Caneman, er ekki sammála þessu og ræðir í ársskýrslu Samtaka fjármálafyrirtækja um hugsanlegar ógnir og tækifæri bankanna á Íslandi og tiltekur hún yfirlýsingar ýmissa þingmanna um banka og bankakerfið sem eitt af aðalvandamálunum. Henni virðist hafa tekist að hræða stjórnmálamennina til hlýðni því ekki taka þeir á óréttlætinu gagnvart heimilunum í landinu og tugmilljarða afskriftum á lánum til útrásarvíkinga........ um ritfangaverslunina Pennann og mokstur Arion banka á fé inn í fyrirtækið. Ekki virðist Samkeppniseftirlitið kippa sér upp við þetta enda Monica búin að gefa tóninn....

Erlendir vogunarsjóðir, einstaklingar og félög í skattaskjólum eiga ekki að geta átt í starfandi viðskiptabönkum á Íslandi og verðum við að setja lög sem takmarka það verulega ásamt því að krefjast tæmandi upplýsingar um eigendur bankanna og umbjóðendur þeirra. Hvar í heiminum er viðskiptabankakerfi lands rekið sem þrotabú?.." segir Guðmundur Franklín.

Gamlir bankar, nýjir bankar, BYR, SPKEF, allt saman rekið eftir forskrift fjármálasnillings aldarinnar, Stgeingríms J. Sigfússonar. En hann er að glíma við fjármálaráðstafanir nýfrjálshyggjunnar sem Sjálfstæðisflokkurinn skildi eftir sig að hans eigin sögn í  holræsisbununni úr Hádegismóum og rógskskrifum bloggaranna. Lengi skal manninn reyna.

Það þýðir ekki neitt fyrir okkur Sjálfstæðismenn að vekja athygli á því, að flokkurinn hefur aldrei stutt glæpi né glæpamenn. Að frelsi og frjálshyggja sé ekki frelsi til glæpa og rána heldur hagfræðikenning. Þó fæstir útrásarvíkinganna  hafi verið tíðir gestir á landsfundum flokksins þá virðast nú sækja þangað einhver þekkt nöfn sem virðast telja sig eiga þangað erindi til skrafs og ráðagerða. 

ÍsLandsAaríon-banki-alþjóðlegur banki með þjóðlegu ívafi. Þangað liggur leið Íslendingsins sem er tryggður hjá Sjóvá og með bók frá Pennanum í hendinni, nýkominn af landsfundi VG á leið í Evrópusambandið.  

Sáuð þið hvernig ég tók hann?

segir Hjörleifur Guttormsson upptendraður af Landsfundi VG í Morgunblaðinu í dag . En Hjörleifur hafði fyrir löngu baðað að hann myndi flytja tillögu um að hætta viðræðunum við ESB.

".. Staðan í viðræðum um aðild Íslands að Evrópusambandinu veldur fjölmörgum flokksmönnum miklum áhyggjum og eftir landsfundinn er ljóst að þar verður VG að taka mun fastar á málum í ljósi eindreginnar stefnu flokksins gegn aðild. Steingrímur J. Sigfússon fékk ótvírætt umboð til formennsku áfram, þótt mótframboð sem komu fram gegn honum beri vott um að hann er ekki óumdeildur. Skilaboð fundarins til flokksforystunnar eru m.a. þau að rækta þurfi betur en gert hefur verið samband og tengsl við grasrótina og taka betur á við stefnumörkun í mörgum vandasömum málum sem við blasa..."

Heitir þetta ekki að kyssa á vöndinn?

.."Þung gagnrýni kom fram á fundinum á yfirstandandi aðildarviðræður við Evrópusambandið. Fyrir landsfundinum lágu tvær tillögur um þetta mál, annars vegar frá okkur 25 flokksmönnum víða að af landinu og hinsvegar frá svonefndum ályktunarhópi. Málefnahópur landsfundarins um utanríkismál ræddi þessar tillögur og eftir yfirferð í undirnefnd sameinuðust menn um eftirfarandi samþykkt sem í meginatriðum er samhljóða tillögu okkar 25-menninga.

 

 

»Vinstrihreyfingin - grænt framboð telur nú sem fyrr að hagsmunum Íslands sé best borgið utan Evrópusambandsins. Landsfundurinn ályktar að í yfirstandandi aðildarviðræðum beri að hafna því að Ísland afsali sér forræði og yfirstjórn sjávarauðlinda innan íslenskrar efnahagslögsögu og leggur áherslu á að Ísland haldi samningsrétti vegna deilistofna á Íslandsmiðum, svo sem makríl, kolmunna, úthafskarfa, loðnu og norsk-íslensku-síldinni. Sama á við hvað varðar umfang á stuðningi við íslenskan landbúnað svo og um náttúruauðlindir sem fyrirhugað er að lýsa þjóðareign í nýrri stjórnarskrá.

 

 

Landsfundurinn bendir á þá miklu skerðingu lýðræðis sem felst í ESB-aðild ásamt fullveldisafsali á fjölmörgum sviðum. Þróun innan ESB að undanförnu, nú síðast vegna átaka um framtíð evru-samstarfsins, stefnir í átt að enn frekari samruna með hertri miðstýringu. Með Lissabon-sáttmálanum er einnig kominn vísir að samstarfi um utanríkis- og hernaðarmálefni. Jafnframt eiga félagsleg sjónarmið, umhverfisvernd, fæðu- og matvælaöryggi og réttindi launafólks undir högg að sækja innan sambandsins.

 

 

Þá mun VG tryggja að íslenskt stjórnkerfi verði ekki aðlagað stjórnkerfi ESB á meðan á aðildarviðræðum stendur..."

Það á að vinna öllum árum að því að ganga ekki í ESB með því að það er sem sagt ásættanlegt að halda aðildarviðræðunum áfram að mati Hjörlefs. Þetta er eiginlega samt sama og hann vill sjálfur með sínum 25 mönnum  nema aðeins öðruvísi.

... "Landsfundurinn telur það vera eitt af forgangsverkefnum VG, flokkseininga og þingflokks, að herða róðurinn við að upplýsa þjóðina um eðli og afleiðingar ESB-aðildar...."

 

 

..."í umræðum á landsfundinum var bent á að sáralitlar ef nokkrar líkur væru á að botn fengist í viðræðuferlið fyrir alþingiskosningar 2013. Brýnt væri að VG kæmi sinni afstöðu gegn aðild á framfæri með skýrum hætti á næstunni og rökum sem að baki lægju..."

Það skiptir engu málu hversu miklu fé er sóað í viðræðurnar, þær eru "allt í plati" og mætti Stefán Fúle verða hálf fúll yfir því því hann hélt að þetta væri í alvöru.

 

 

 

..."Tilkynning fyrrum þingmanna VG, Atla Gíslasonar og Lilju Mósesdóttur, um úrsögn úr flokknum kom ekki á óvart..."   ....Ástæður þessa eru margháttaðar en að mínu mati ekki síst þær að skort hefur á tengsl flokksforystunnar við óbreytta liðsmenn flokksins og að virkja þá til starfa við stefnumótun og að upplýsa þá jafnframt betur um bakgrunn þeirrar erfiðu glímu sem háð hefur verið í kjölfar hrunsins....." .

Enda Steingrímur steinhissa á kjósendum þessa fólks að hafa yfirleitt kosið þau á þing og vill taka við þeim undir sína verndarvængi.

Í framhaldi af aðildarviðræðum VG og Samfylkingar við ESB ..." samhliða því að Ísland haldi stöðu sinni sem sjálfstætt þjóðríki utan Evrópusambandsins." er brautin breið og greið að mati Hjörleifs Guttormssonar.

Það blasir því við eftir þessa frásögn fyrrum þingmannssins og ráðherrans Hjörleifs Guttormssonar að allt er í fína lagi hjá VG og "ekkert rotið í því ríki" eins og hjá Hamlet Danaprins, undir traustri forystu Steingríms J. Sigfússonar.

"Sáuið þið hvernig ég tók hann" sagði Jón sterki.

Bréf til Berlusconi

frá Jean Claude trichet gefur in sýn í hugarheim ESB gagnvart ríkjum sínum:

Hé eru klausur úr bréfinu en tengill í það er á síðu Gunnars Rögnvaldssonar.

"a) A comprehensive, far-reaching and credible reform strategy, including the full liberalisation of local public services and of professional services is needed. This should apply particularly to the provision of local services through large scale privatizations.
b) There is also a need to further reform the collective wage bargaining system allowing firm-level agreements to tailor wages and working conditions to firms' specific needs and increasing their relevance with respect to other layers of negotiations. The June 28 agreement between the main trade unions and the industrial businesses associations moves in this direction.
c) A thorough review of the rules regulating the hiring and dismissal of employees should be adopted in conjunction with the establishment of an unemployment insurance system and a set of active labour market policies capable of easing the reallocation of resources towards the more competitive firms and sectors.

2. The government needs to take immediate and bold measures to ensuring the sustainability of public finances.
a) Additional-corrective fiscal measures is needed. We consider essential for the Italian authorities to frontload the measures adopted in the July 2011 package by at least one year. The aim should be to achieve a better-than-planned fiscal deficit in 2011, a net borrowing of 1.0% in 2012 and a balanced budget in 2013, mainly via expenditure cuts. It is possible to intervene further in the pension system, making more stringent the eligibility criteria for seniority pensions and rapidly aligning the retirement age of women in the private sector to that established for public employees. thereby achieving savings already in 2012. In addition, the goverment should consider significantly reducing the cost of public employees, by strenghtening turnover rules and, if necessary, by reducing wages.
b) An automatic deficit reducing clause should be introduced stating that any slippages from deficit targets will be automatically compensated through horizontal cuts on discretionary expenditures.
c) Borrowing, including commercial debt and expenditures of regional and local governments should be placed under tight control, in line with the principles of the ongoing reform of intergovernmental fiscal relations."

Þarn krefst Trichet einkavæðingar opinbers reksturs, vinnustaðasamning um kaup og kjör, niðurskurð í velferðarkerfinu, samdráttar í fjölda opinberra starfsmanna, og að kvenfólk fái minni eftirlaun og seinna í einkageiranum til jafns við opinbera girann.

Er þetta ekki galið verð að borga fyrir Evruna?

Þurfum við að elta allt í EES?

spyr ég í eftirfarandi grein í Morgunblaðinu í dag. Fyrir þá sem lesa ekki það blað er greinin hér:

"Maður spyr sig stundum hvers vegna hlutirnir séu með þeim hætti í þessu landi sem þeir eru. Oft er svarið að þetta verði að vera svona því þetta séu Evrópureglur sem við verðum að taka upp vegna EES. Margt í þessu regluverki hefur orðið okkur til góðs og fært okkur nær siðaðra manna háttum. En erum við bara ekki oft kaþólskari en páfinn sjálfur? Er ekki vel þekkt að stórþjóðirnar á efnahagssvæðinu sveigja til reglurnar þegar þeim hentar? Við hinsvegar látum toga okkur áfram til að framkvæma hluti sem við höfum ekkert við að gera. Rjúkum upp til handa og fóta án þess að kanna til hlítar hvaða kostir bjóðast. Má nefna uppskiptingu RARIK í RARIK-Orkusöluna sem dæmi. Þetta var gersamlega óþarft brölt og ótímabært að flestra mati fyrir land og þjóð og hækkaði orkuna.
Sama máli gegnir hvernig Flugmálastjórn í seinni tíð fer fram gegn einkafluginu í landinu með sífellt harðari kröfum og gjaldtöku á grundvelli Evrópureglna. Nú síðast á að loka þeirri flóttaleið sem var að flagga einkavélunum úr landi eins og kaupskipaflotanum á sinni tíð. Nú er væntanlegt lagafrumvarp frá flugmálayfirvöldum til að fullkomna þetta.
Einkaflugmenn mega sakna tíma þeirra flugmálastjóra sem voru vinsamlegir grasrótinni eins og þeir voru Agnar Kofoed Hansen og Pétur Einarsson á sinni tíð. Þá þurftu einkaflugmenn ekki að líta á íslensk flugmálayfirvöld sem sameiginlegan óvin eins og nú er. Mörgum finnst fyrirsjáanlegt að almennt einkaflug leggist að hluta af í landinu vegna meiri krafna í skjóli fáránlegrar síbylju um flugöryggi. En flugöryggi er eitthvert vitlausasta hugtak sem fundið hefur verið upp af fólki sem ekki er flugmenn sjálft. Það hefur nánast ekkert með öryggi flugs að gera en lýtur helst að því að réttlæta vaxandi skattlagningu alls flugtengds.
Venjuleg einkaflugvél er sáraeinfalt apparat og miklu minna flókið en bíll. Og miklu hættuminna þar sem hún er kyrrstæð í 99,5% af hugsanlega 50 ára ævi sinni. Og minni ógn fyrir aðra en bíll á sinni ævi, þar sem varla þekkist hérlendis að hún drepi annan en flugmennina. Hún dettur ekkert ofan af himnum í hausinn á fólki eins og flugmálayfirvöld, alþingismenn, tryggingafélög og stöku sakleysingjar halda. Þess vegna verður ekkert nógu dýrt eða vitlaust til þess að yfirvaldapennasköftunum þóknist ekki að leggja það á einkaflugið sem rándýran lúxus.
Yfirvöld heimta að einkaflugvélin sé nánast rifin til grunna af einokunaraðilum á ársfresti fyrir mörg hundruð þúsund. Þetta er náttúrlega alveg út úr kortinu samanborið við bílaskoðun. En venjulegur einkabíll er í akstri kannski 2 klukkutíma á dag en borgar miklu lægri tryggingu. Svo er lagt á skoðana- og eftirlitsgjald á hvern mánuð fyrir skoðanir á einkaflugvél sem Flugmálastjórn framkvæmir ekki, heldur fyrrnefndir einokunaraðilar á kostnað eigandans. Svo virðast flestar kröfur til einkavéla vera eins og gerðar eru til millilandaflugvéla með farþega. Enginn greinarmunur er gerður á tryggingum eða eftirliti eftir geymsluaðferð eða flugtíma.
Menn eru því að færa sig meira yfir í fisflug þar sem eitthvað minni eftirlitsreglur gilda. En þá má fisflugvél ekki hafa aðsetur sitt á flugvöllum Flugmálastjórnar. Einkaflug er því að hætta að verða uppspretta atvinnuflugmanna eins og verið hefur. Flugfélögin hafa getað gengið í 1000 klukkutíma flugreynslu umsækjenda án þess að borga neitt fyrir. Lufthansa getur þetta ekki þar sem einkaflugmenn eru sjaldgæfir í litlu og þröngu Evrópu mótsett við Ameríku. Þeir verða því að mennta sína flugmenn frá grunni.
Í stað þess að fylgja Bandaríkjamönnum í flugmálum sem fljúga mest af öllum, þá hengjum við okkur í lélegu eftirlíkinguna fá Evrópu með allt regluverkið frá Brüssel sem er miklu smámunasamara en í föðurlandi flugsins, Ameríku. Einkaflugið á Íslandi verður þannig líklega aðeins leikfang þeirra ríku og frægu, sem aldrei hugsa sér að verða atvinnuflugmenn.
Sem einkaflugmaður og flugvélaeigandi í áratugi þá hef ég ekki orðið vitni að einu einasta tilviki síðan Ólafur Ragnar Grímsson varð fjármálaráðherra, þar sem fram kemur einhver tillaga frá flugmálayfirvöldum til annars en að íþyngja einkaflugi og gera mér og öðrum erfiðara fyrir. Ólafur færði okkur þyngsta krossinn með því að gera einkaflugið virðisaukaskattskylt, sem gerði endurnýjun einkaflugvéla nánast ófæra síðan. Og verði hans skömm lengi uppi meðal flugmanna fyrir þá gerð.
Og að endingu má ekki gleyma öllum þeim kvöðum sem Flugmálastjórn leggur á flugmenn til að halda réttindum sínum. Við verðum að kaupa mann frá þeim á 6-24 mánaða fresti til að prófa hæfni okkar. Við verðum að fara í læknisskoðanir á 6-24 mánaða fresti. Kostnaður er tugir þúsunda á ári. Ekkert slíkt leggst á bílstjóra sem bera ekki minni ábyrgð en einkaflugmenn og valda fleiri slysum.
Því spyr maður sig, þurfum við að elta allar reglugerðir EES? Getum við ekki haft einhvern vilja til að fresta og draga og sveigja? Má ekkert gera af skynsemi þrátt fyrir EES? "

Það er þessi reglufesta eða kreddufesta sem birtist í flugmálum alveg eins og í afnami vegabréfaskyldunnar, að við leitum ekki afbrigða. Danir fóru létt með breytingar þó vinstristjórnin hafi nú afnumið skynsemina í því landi og elti reglur EES útí æsar.

Þarf framsal?

á pólsku glæpamönnunum sem rændu hjá Franch?

Höfum við við eitthvað að gera með að ala þessa kóna hér á okkar kostnað?

Er ESB-ríkið Pólland ekki skyldugt að refsa þeim fyrir glæpi sem þeir fremja í útlöndum? Þurfum við ekki heldur að útiloka að þeir komi hingað aftur frekar en að fá þá til baka? En það getum við víst ekki þökk sé Schengen.

Er ekki öruggt að pólsk tugthús séu ógeðslegri en okkar þriggja stjörnu hótel Litla-Hraun eins og Brasílíski morðinginn lýsti því?

Hvernig er þetta hægt?

að vera formaður í stjórnmálaflokki og halda ræðu á 300 manna landsfundi og útskýra hversvegna það sé allt í lagi að flokkurinn hafi svikið grunnstefnu sína fyrir baunadisk handa formanninum. Þetta kraftaverk leysti Steingrímur J. Sigfússon samt af hendi um helgina.

Hjörleifur stóð eins og barinn hundur við hlið Steingríms á mynd fyrir framan leiksviðið með þá niðurstöðu, þrátt fyrir löngu tilkynnta tillögu um að hætta aðlögunarviðræðunum við ESB, að hafa verið sleginn flatur. Var honum svo mjög fullnægt með því að fá að syngja með Svavari Ísland úr Nató(og herinn burt var það í den)og heyra Steingrím boða stóriðjustopp og öngva stíflu í Neðri-Þjórsá?

Annaðhvort er Steingrímur þvílíkur snillingur miðað við landsfundarfulltrúana að þeir æmta ekki né skræmta við hvaða kaleik sem hann fær þeim til að tæma eða þeir eru blindir og heyrnarlausir allir sem einn.

Lílja Mósesdóttir heldur að hún hafi sánkað að sér einhverju stórkostlegu afli á miðjunni með Atla Gísla með því að svíkja atkvæðin sín sem hún fékk útá flokkinn hans Steingríms. Hún heldur að hún hafi þegið sæti sitt frá Guði eins og aðrir flokkakljúfar. Spurnng er hvort Guðmundur Steingrímsson og Jón Gnarr trúi líka á þá guðlegu forsjón.

Ég hefði ekki trúað því fyrirfram að svoan viðburður eins og landsfundur VG væri mögulegur í sátt og samlyndi. Steingrímur hlýtur að hafa eitthvað við sig sem hina vantar.þannig var þetta hægt.

Er verðtryggingin vitlaus?

skilst manni á skuldurum og taka jafnvel virtir hagfræðingar undir í Silfrinu sem öllu stjórnar.

Enginn af þessum hefur svarað því, hvað eigi að gera við sparnað. Eignist fólk pening, hvað á að gera við hann? Hvernig á að ávaxta peninga þessa lífeyrissjóða sem nú eiga að leysa allra vanda, kaupa virkjanir, kaupa bókabúðir,Húsasmiðjur eða tapa milljörðum í braski? Eigum við ekki bara að leggja þá niður í heild sinni og taka upp gegnumstreymiskerfi á vegum ríkisins? Próventukerfi eins og var hér í eina tíð.

Er nokkur glóra í Lífeyrissjóðakerfinu eins og það er? Vinna í 50 ár og eiga 5 ára laun inni eftir það miðað við 0% verðbólgu og 0 % vexti eins og er víst í draumalandinu. Og svo ekkert.

Skyldi ekkert samhengi vera á milli innleggja í banka og getu hans til útlána? Hvað segja hagfræðingar um það?

Einu sinni vísitölutryggðu menn þau laun sem menn hefðu pínt út handa sjálfum sér með verkföllum og tengdri glæpastarfsemi. Svo hættu menn við vísitölutenginguna af ýmsum ástæðum en verkfallataktíkin hefur ekkert breyst.Og ríkið bara felldi gengið þegar því passaði og allir voru ánægðir.

Þegar ég byrjaði að byggja 1966 var húsnæðislán frá ríkinu það eina lánsfé sem fáanlegt var. Það dugði fyrir ca.30 % af lítilli íbúð eða þá hálfri fokheldu. Þá flutti margur maðurinn inn á ríflega það byggingastig. Þeir settu svo fljótlega einhverja verðtryggingu á húsnæðislánið minnir mig. Þá var ekki búið að finna upp þessa lífeyrissjóði. Þetta voru dásamlegir dagar finnst manni núna. Lífið brosti í árdaga sínum og það virtist langt til sólarlags. Allt of fljótt vaxa börn úr grasi og menn ergjast og eldast.En nú er bjart yfir minningunni um Kópavogi þessara daga þegar kommarnir réðu þar öllu eins og núna. Svo hvað hefur breyst spurði Svejk á kránni sinni eftir stríðið? Jú kaupið hækkaði mörgþúsundprósent og allir voru glaðir, eða þannig.

Reynsla okkar gömlu skiptir engu í nútímanum. Við erum bara vitleysingar sem unga fólkið talar við eins og ketti. Enginn vill hlusta á eða rökræða við gömul fífl eða gamlar fyllibyttur sem kunna ekki á hass eða neitt nýmóðins.

Er verðtryggingin vitlaus? Á að leggja hana niður? Mér er alveg sama sjálfum. En ég myndi ráðleggja... nei annars ég er bara gamalt fífl og verð það.

Guðlaugur Þór var góður

á Sprengisandi hjá Egilssonbræðrum, þeim Sigurjóni og Gunnari Smára auk Svanborgar talsmanns skuldara.

Sá síðarnefndi bróðirinn setti á venjulegar ræður sínar um illar náttúrur Sjálfstæðisflokssins og hvernig hann hefði búið tl hrunið. Gulli benti á að hefðu ekki orðið kosingar og stjórnin fengið að klára málið, þá væri endurreisnin líklega mun lengra á veg komin, því núverandi ríkisstjórn hefði sáralítið aðhafst í að koma atvinnulífinu af stað sem væri eindregin stefna og forgangsmál Sjálfstæðisflokksins. Kreppan yrði því mun lengri en annars hefði verið, hugsanlega 10 ár í stað 5 ef ekki hefði komið til þessi vinstristjórn.

Það var sama hvað Gunnar Smári reyndi þá var Gulli pottþéttur í vörninni.Enda er málstaðurinn góður þegar sannmælis er gætt og þekking Guðlaugs Þórs með ágætum. Hann vakti hinsvegar athygli á því hvernig Steingrímur J. virtist komast upp með það athugasemdalaust af fjölmiðlum, að reka BYR og SpKef á ábyrgð Rkissjóðs í elgeru heimildarleysi mánuðum saman, en þetta eru bæði fjármálafyrirtæki sem eru langt undir CAD hlutfalli og ættu því að vera unndir Fjármálaeftirlitinu.

Neyðarlögin hafa nú verið dæmd standast lög og stjórnarskrá. Neyðarréttur þjóðar í nauð hlýtur að vera hafinn yfir deilur um smáatriði eins og skuldaröð þegar heilt bankakerfi heillar þjóðar hrynur. Skýtur Þá ekki skökku við að ríksstjórn undir forsæti eins "Hrunsráðherrans" í stjórninni sem þá sat, skuli nú lögsækja Geir Haarde,sem kom lögunum á?Hlýtur ekki Geir Haarde sem þá var forsætisráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins að teljast fremur hafa bjargað þjóðinni frá hinu versta heldur en að hafa á einhvern hátt orsakað gjaldþrot Lehmansbræðra sem hratt skriðunni af stað sem kaffærði ofvaxið bankakerfi Íslendinga?.

Þær fréttir berast svo frá þrjúhundruð manna landsfundi VG,(Búist er við um 2000 manns á landsfund Sjálfstæðisflokksins) að ekki skuli stífla í Neðri-Þjórsá og stóriðjustopp sé í gildi. Landið sé hinsvegar að rísa og hagvöxtur skuli hafinn. Ísland úr Nato og herinn burt er einnig á dagskrá en minna heyrist um afdrif tillögu Hjörleifs um að hætta aðildarviðræðum við ESB. Traust landsmanna sé hinsvegar farið undan stjórninni og skolpræsin úr Hádegismóum(Það var nú munur í Sovétt í gamla daga þegar ekki var andæft af því að stefnan var rétt) og illyrtir bloggarar(tek það til mín þó varla lesi Steingrímur mín vesælu skrif) séu ekki að leggja sitt af mörkum til að byggja það upp.

Svo upplýsist að VG fékk yfir 90 milljónir í ríkisstyrk og telur sig þarmeð hafa grætt 28 milljónir á rekstri sínum. Einhver kynni að halda að ríkisstyrkur væri ætlaður til rekstrar stjórnmálastarfs en ekki fjármálaspeúkleringa? Annars skulda þeir víst líka hundraðmilljónir sem ekki hafa verið afskrifaðar enn, svo þeir geta þá borgað eitthvað af því.

Gunnar Smári sagði þó eitt sem vit var í í fyrrnefndum Sprengisandsþætti þegar hann hvatti til þess að menn reyndu að leggjast á eitt til að leysa vandann í stað þess bara að tala um hann.En hvernig menn eigi að fá þessa ríkisstjórn til að þiggja ráð útskýrðu þeir Egilsonbræður ekki enda borin von að það þýði í ljósi reynslunnar.Þeir gáfu í það minnsta lítið fyrir tillögur Sjálfstæðismanna nú nýliðið.

Það kom símtal í þáttinn frá Mávi Seðla þar sem hann sagði Gulla fara rangt með eitthvað eftir sér haft. Ég náði ekki hvað þetta var en skildist að einhver gömul glæruvilla hefði spilað inní. En varla stórmál.

Í heild var þetta góður Sprengisandsþáttur á Bylgjunni,vegna þess hversu Guðlaugur Þór var góður málsvari flokksins okkar og vel að sér.

.

Asparmorðinginn

Jón Gnarr borgarstjóri stóð fyrir viðurstyggilegu athæfi við Ráðhús Reykjavíkur í dag. Þar var ráðist á bæjarprúðar aspir og þær myrtar á hroðalegan hátt.

Að venju þegar stjórnmálaskúmar á borð við ráðandi meirihlutann í Reykjavík, með Dag B. Eggertsson í broddi Samfylkingar, þarf að réttlæta illvirki af einhverju tagi, þá er því logið að almenningi í gegn um þóknanlega fjölmiðla,að aspirnar hafi verið að skemma hellulagnir. Auðvitað vita allir að menn helluleggja af því að það er svo auðvelt að endurleggja hellurnar ef eitthvað fer aflaga. Ekkert var auðveldara að kippa þessu í liðinn og endurvinna fletina. Í staðinn er sett á þessi lygaþvæla að þessi óhæfuverk hafi verið nauðsynleg. Þetta hyski ræðst á margra metra aspirnar og saga þær niður. Friðuð tré og bæjarpýði. Og ætla svo að planta títlum í staðinn og eyðileggja öll þessi ár sem aspirnar hafa vaxið þarna öllum til yndisauka.

Það er engin endir á hvernig þetta vinstra lið getur ráðist gegn fegurðarsmekk almennings og rifið niður það sem öðrum er heilagt. Skemmst er að minnast árása Ingibjargar Sólrúnar á Alaskalúpínuna í Öskjuhlíð þó gefist hafi verið upp við verkið.

Ég hef fullkona skömm á svona lýð sem ræðst gegn varnarlausum trjám sem eru að auðga íslenskan veruleika eftir aldalanga eyðingu gróðurs í landinu.

Megi skömm Jóns Gnarr verða lengi uppi fyrir þetta athæfi og var sosum ekki úr háum söðli að detta. Svei honum aftan og framan!

Bankaleynd aflétt!

virðist manni ef maður les grein hagfræðinganna Ólafs Arnarsonar, Gunnars Yómassonar og Michael Hudsons á Pressunni.Engar aðrar skýringar hafa komið frá stjórnvöldum sem fólk hefur þó kallað eftir.

Hagfræðingarnir lýsa bankakerfinu svona:

"Íslensk stjórnvöld tóku yfir gömlu, föllnu bankana í hruninu í lok september og byrjun október 2008. Í þeirra stað voru reistir nýir bankar. Upphaflegir lánveitendur gömlu bankanna losuðu sig við skuldabréf þeirra fyrir brot af nafnverði. Kaupendurnir voru hrægammasjóðir. Þessir nýju eigendur skuldabréfanna urðu eigendur gömlu bankanna, þar sem hluthafar töpuðu öllu sínu hlutafé. Fjármálaeftirlitið skipaði skilanefndir til að stjórna gömlu bönkunum. Þrír nýir bankar voru settir á laggirnar og allar innistæður, íbúðalán og önnur neytendalán voru flutt yfir í þessa nýju – heilbrigðu – banka á miklum afslætti.

Eigendum gömlu bankanna voru afhent yfirráð yfir tveimur af nýju bönkunum (87% í Arion banka og 95% í Íslandsbanka). Þessir eigendur nýju bankanna eru ekki kallaðir hrægammar vegna þess hve eignir voru fluttar á miklum afslætti úr gömlu bönkunum heldur vegna þess að að þeir höfðu náð yfirráðum í gömlu bönkunum með því að kaupa skuldabréfin í þeim á broti af nafnvirði þeirra..."

Þetta er skilmerkilega stílað. Þarna er hún þá komin "Skjaldborgin um heimilin" Þarna hljóta allir að sjá hvert er raunverulegt innræti ríkisstjórnarinnar.

Hver gaf Steingrími J leyfi til að afhenda eignir ríkisins, nýju bankana með þessum hætti? Hvað segja heimilisfeðurnir sem eiga svefnlausar nætur vegna komandi uppboða?

Er ekki ástæða til þess að spyrja sig hvort Landsbankinn sé ekki betur kominn sem ríkisbanki til næstu framtíðar?(Að hugsa sér að maður sé farinn að tala fyrir ríkisvæðingu) Getur almenningur verið varnarlaus í landi sem svona kirfilega hefur útvistað bankakerfi sínu? Þarf ekki almenningur að geta valið milli þessara útlendu banka og tveggja íslenskra bankastofnana, Landsbankans og MP-banka.Geta þá beint viðskiptum sínum frá þessum erlendu bönkum sem vofa yfir heimilum landsmanna eins og þeir Arion- og Íslandsbankar gera? Nema þeir snúi af villu síns vegar og sýni af sér einhverja samúð með vonlausum skuldurunum eins og Pressuhöfundarnir lýsa sem nauðsyn.

Þá virðist liggja fyrir svarið við spurningunni um bankaleyndina hjá ríkisstjórninni.Nú mega allir skilja hversvegna Steingrímur hefur svarað út og suður aðspurður um bankaleyndina.Á hann ekki erindi fyrir Landsdóm eftir þessa gerð?

Bankaleynd?

Hver seldi bankana, Íslandsbanka og Arion banka í hendur nafnleysingja?

Hvaða heimildir voru að baki?

Af hverju er eigendalistinn ekki birtur?

Er öllum sama?

Er þetta bankaleynd?