Eftirlaunahugsjónin

er hugsanlega einhver þáttur í afstöðu Birgittu,Eyglóar,Sivjar og Guðmundar þegar þau greiða atkvæði á móti þingrofi en ekki á móti vantrausti. Þessir háttvirtir þingmenn reikna greinilega ekki með því að eiga afturkvæmt í þingsali eftir næstu kosningar. Að vonum ?

Sumum finnst óþarfa prjál í því að þingmenn tali um hvorn annan sem háttvirta og hæstvirta. En af hverju er þetta svo?

Amma mín Sigríður Jónsdóttir Ólafssonar ritstjóra og margkjörins þngmanns, sem sagði m.a. af sér þingmennsku vegna þess að hann gæti ekki setið með slíkum fíflum og þar væru saman komnir, sagði mér ástæðuna. Hún var sú, að faðir hennar, sem hún hafði í hávegum þrátt fyrir að hafa verið álitinn mesti ritsóði í orðbragði(sem þætti líklega ekki mikið í dag),hefði ofboðið orðbragðið á þingmönnum sem kölluðu hvorn annan öllum illum nöfnum úr ræðustóli Alþingis. Sögðu líklega upphátt það sem nútíma þingmenn hugsa til hvors annars á stundum. Hann fékk því til leiðar komið að þeir myndu eftirleiðis ávarpa hvorn annan með kjörforsendum sínum s.s. hæstvirtur 3.landskjörinn osfrv. Ef til vill hafa þeir samþykkt þetta vegna þess að þetta kom frá mesta skammakjafti þjóðarinnar á þeim tíma, þó ekki kæmi amma mín með þá tilgátu, því hún hafði föður sinn í hávegum.

Til hvers er annars verið að treina setu þessa Alþingis? Er þessi samkunda ekki búin að sýna það og sanna að hún er til einskis afgerandi megnug? Þjóðin er sammála um að of hægt hafi gengið. Þúsund rafiðnaðarmenn eru farnir og þúsundir úr öðrum stéttum. Þessi ástæða er ærin einkunnagjöf fyrir þetta þing því straumurinn heldur áfram. Í dag eru stórir fundir "Agenta" til að fá fólkið okkar til Noregs, svipað og var fyrir fyrri aldamót um Vesturferðir. Hvað er þessi ríkisstjórn að þráast við að viðurkenna að henni hefur ekki miðað sem skyldi ? Þarf að berja hana út á Austurvelli eins og henni var komið inn?

Blasa hugsjónir þingmanna við okkur í þessari slímsetu? Snúast þær virkilega um eigin rass og þægindi? Um það að safna eftirlaunarétti?

Til hvers er Alþingi

núna þegar ljóst er að ríkisstjórn landsins getur ekki komið neinum málum í gegn nema semja til hægri eða vinstri við stjórnarandstöðuna í sínum flokkum eða öðrum ?

Er þjóðin ekki meira og minna á sjálfstýringu embættismannanna ? Hefði Sir Humpfrey ekki talið þetta sína stóru tíma? Skyldi blaðafulltrúi Vegagerðarinnar ekki geta upplýst okkur um stöðu mála á hans stofnun til dæmis?

Nú er hafin undirskriftasöfnun gegn fjölmiðlafrumvarpi ríkisstjórnarinnar. Biðlað er til Forsetans að taka í taumana og væntanlega setja málið í þjóðaratkvæði. Víst eru ótrúlegir hlutir í því frumvarpi sem betra væri að vera án.

Ríkisstjórninni er enn einu sinni að takast að búa til rakettusýningu sem fær fólkinu eitthvað annað að tala um en ástandið sjálft. Nú getur Steingrímur hnjóðað í Forsetann og Stjórnarskrána,Þorvaldur Gyhlfason getur boðað þjóðinni fagnaðarerindi stjórnlagaráðsins um kvótann í Fréttablaðinu þeirra Baugshjónanna. Jóhanna lofað Bretum gulli og grænum skógum í bætur hvað sem þeim möguleika líður að Ísland sé sýknað saka og eigi sitt þrotabú sjálft. Allt má ræða nema vandamálið sjálft. Kreppuna, atvinnuleysið, landflóttann.

Hinsvegar er athygli vert að stuðningur við þingrof var mun minni en traust á ríkisstjórninni. Er stjórnarandstaðan þá enn talin hræðilegri en hin hræðilega ríkisstjórn? Eða að þingmenn bresti kjark til að takast á við vandamálin? Eða þeir séu svo hræddir um stólana sína í nýjum kosningum?

Hefur virðing Alþingis vaxið meðal fólksins eftir fall vantraustsins og eins atkvæðis meirihluta stjórnarinnar?

Hugsanlega mælir einhver stöðu Alþingis núna í hugum fólksins?

Okkar Marokkó

dagur gæti verið í dag. Fólkið vill frelsi frá áþján ríkisstjórnar ráðleysis, sundurlyndis og skattahækkana. Þeir sem halda völdum í andstöðu við fólkið láta þau yfirleitt ekki sbr. Marokkó, Egyptaland, Lybíu.

Okkar gæfa er sú að okkur býðst þetta tækifæri í dag. Því miður eru flestir núverandi þingmenn meira að hugsa um eigin rass heldur en þjóðarhag.

 Því eru endir þjáninganna og kreppunnar líklega ekki í augsýn. Við verðum því áfram í okkar gamla Marokkó án vonar um betri tíð.

"Við vorum beittir nauðung"

sagði Pétur H.Blöndal á Útvarpi Sögu í morgun og átti þá við yfirlýsingar ráðamanna okkar um samningsvilja við upphaf Icesave-málsins haustið 2008.

Staðan var svo alvarleg þá að hvorki var fyrirséð að nauðsynjar gætu borist til landsins né að gjaldeyrir fyrir útflutning okkar bærist hingað. Þjóðin var sama sinnis þá og hún er núna að vilja ekki borga það sem henni ekki ber. Við vorum sem maður í skógi sem ræningi miðar á byssu og heimtar af honum veskið. Og nauðungareiða er ekki talið að menn þurfi að efna.

Pétur fletti yfir stjórnmálasögu okkar  síðan og rakti í skýru máli hversvegna flestar  ráðstafanir ríkisstjórnarinnar í skattheimtu síðan þá hafi verið rangar. Hækkun fjármangstekjuskatts ræðst gegn sparnaði, minni sparnaður ræðst gegn fjárfestingum, minni fjárfestingar valda skorti á atvinnu. Svo einfalt er þetta samband þegar Pétur lýsir því að flestir mættu skilja.

Skattstofnar láta undan þegar skattar eru hækkaðir mikið. Steingrímur teldi það ígildi skattalækkana að skatttekjur hefðu minnkað.Slíkt væri grundvallarmisskilningur vinstri manna. Ennfremur skildu þeir ekki sambandið milli sparanda og fjárfestinga. Þeir gerðu sparandann að fjármagnseiganda sem væri af hinu illa. En sparnaður væri forsenda útlána og útlán forsenda fjárfestinga.

 Varðandi síðustu þjóðaratkvæðagreiðslu taldi Pétur nauðsyn bera til að þingmenn yrðu að endurnýja umboð sitt þegar 44 þeirra eru á öndverðum meiði við þjóðina. Kosningar þyrftu að fara fram í þágu þjóðarinnar og þingsins sjálfs.

Í dag er til umræðu vantrauststillaga á ríkisstjórnina. Ég hef þá trú, að þeir þingmenn sem fræddastir eru um endurkjörsmöguleika sína, muni þjappa  sér um að forsætisráðherra neyðist ekki til að beita þingrofsvaldi sínu. Því tel ég að Hreyfingin, Siv og Guðmundur Steingrímsson muni greiða atkvæði á móti vantrauststillögunni. Þeir sem sitji hjá eru hinsvegar að mínu mati að greiða tillögunni atkvæði sitt og vísa þá til orða Napóleons, að hver sem ekki er fyrir mig, hann er á móti mér.

Við Íslendingar ættum nú að stokka upp spilin og hætta að tala um nauðsyn samninga um Icesave. Við verðum að tala máli þjóðarinnar útfrá þeirri stöðu sem upp er komin. Eftir yfirlýsingar forsætisráðherra og fjármálaráðherra að lokinni kosningunni hljóta menn að efast um að þessi ríkissstjórn sé fær um þetta.

Við vorum beittir nauðung í upphafi Icesave málsins og verðum að kynna það sjónarmið fyrir þeim sem hæst láta um það að við séum samningsrofar. 

 

 

Furðuskrif Fréttablaðsins

eru um að öll stjórsnsýsla lýðveldisins Íslands sé lögst í allsherjar varnarbaráttu við einhverri stórkostlegri vá sem sæki að landinu.Allar ríkisstofnanir bíði í ofvæni eftir næsta lánshæfismati?

Það er verið að leita logandi ljósi að lögfræðingi til að reka málið fyrir EFTA-dómstólnum.Það eru haldnir fundir með erlendum ríkjum. Sendiráðin eru sett í kraftgír. Byrjað er með látum að semja svar við áminningarbréfi ESA og búið er að biðja um neyðarfund með AGS og Már Seðla símar út um allar jarðir.Allsherjar endurmat á ríkisfjármálunum?

Er þetta fólk með réttu ráði allt saman? Er eitthvað að brenna? Er það að sameinast um að sækja fram til að gera hlut Íslands sem allra verstan? Rægja þjóðina um heim allan af því að hún tók aðra afstöðu en apparatinu þóknaðist? Getur það ekki haldið reisn ?

Verðum við ekki að árétta það að ríkisstjórninni sé ekki treystandi til að fara með þessi mál frekar en önnur? Hún þurfi að fara frá sem fyrst.

Ólafur brillérar á Blomberg

í viðtali við ágenga fréttakonu á þeim bæ. Þrátt fyrir frammígrip og nokkuð ruddalegar spurningar hélt Ólfur svo fast og rökvíst á málstað Íslendinga að betur gerir varla nokkur Íslendingur.

Það er eitthvað meiri reisn og kraftur yfir Forsetanum okkar heldur en skötuhjúunum sem fyrir ríkisstjórninni fara. Málflutningur þeirra Jóhönnu og Steimgríms virðist miklu frekar ganga út á það að keyra Ísland fyrir dómstóla nú þegar þau sjálf hafi orðið þríafturreka með þá fyrirætlan sína að smeygja Icesave beislinu upp í Íslendinga. Hagsmunir Íslands virðast þeim ekki sérdeilis hugfólgnir en hagsmunir gömlu nýlenduveldanna Hollands og Bretlands komi þar langtum framar. mann gæti grunað að þeim sé svona mikið í mun að láta atkvæðagreiðsluna hafa ekki neikvæð áhrif á aðlögunarferli Íslands að Evrópusambandinu.

Jóhanna lýsir því að þjóðin hafi valið versta kostinn í stöðunni og að framundan sé upplausn og óáran hjá klofinni þjóð. Steingrímur tilkynnir í beinni útsendingu í BBC að Ísland sé á leið með málið fyrir ESA og jafnvel EFTA dómstólinn. Það er ekki verið að bíða eftir viðbrögðum hinna samningsaðilanna heldur lagt af stað með svona yfirlýsingar fyrir hönd þjóðarinnar.

Við þessar aðstæður er traust að því að eiga svo skeleggan talsmann sem er Forseti vor, prófessor dr. Ólafur Ragnar Grímsson. Hann rís svo sannarlega yfir fallið flatlendið. Og mælir auk þess svo vel á enska tungu að allir mega skilja.Forsetinn er orðinn einn fremsti markaðsmaður landsins og virðist óþreytandi að vinna hagsmunamálum landsins án þess að hafa til þess sérstakt leyfi frá ráðherrum eða útvöldum þingmönnum.

Hver á að svara?

 

"10:50 „Eftirlits­stofnun EFTA, ESA, segist eiga von á svörum íslenskra stjórnvalda við áminningar­bréfi stofnunarinnar frá maí á síðasta ári í kjölfar höfnunar þjóðar­innar á Icesave samningnum. Sendi ESA frá sér tilkynningu fyrir stundu þar sem þetta kemur fram en þar segir stofnunin muni kynna sér andsvör íslenska ríkisins vandlega áður en frekari skref verða tekin.“ Eyjan

Getur þjóðin treyst Jóhönnu eða Steingrími J. einum til þess að útbúa svar til ESA?

Er ekki betra að Alþingi afgreiði svarið sem vandaða þingsályktunartillögu þar sem allir flokkar koma að ?

Er ekki mikið í húfi að okkar mál sé flutt með öllu sem við eigum til af rökvísi ?

Skiptir ekki  máli hvernig verður svarað ? 

Hvílík þjóðhollusta

birtist i ummælum Jóhönnu Sigurðardóttur í erlendum fjölmiðlum eftir kosninarnar.

"Prime Minister Johanna Sigurdardottir called the results disappointing. She has said a "no" vote would result in political and economic chaos | Voice of America

The Icelandic Prime Minister Johanna Sigurdardottir has predicted "political and economic chaos as a result of this outcome", but did not say if the government would resign | Sky News

Johanna Sigurdardottir, Iceland's Prime Minister, said the rejection meant "the worst option was chosen" and had split the country in two | BBC

This matter will now be settled in the European Free Trade Association’s court,” Prime Minister Johanna Sigurdardottir said in comments broadcast by RUV, immediately after the first results were published | Bloomberg

The worst option was chosen. The vote has split the nation in two,” Jóhanna Sigurdardóttir, prime minister, told state television, saying it was fairly clear the “no” side had won. [. . ] The prime minister, who had predicted a No vote would cause economic uncertainty for at least a year or two, did not say whether the government planned to resign | Financial Times "

Hún er forsætisráðherra hjá klofinni þjóð !

Hún virðist ætla að kæra Ísland fyrir EFTA-dómstólnum !

Þjóðin er fífl segir hún !

Erum við ekki stolt af þvílíkri þjóðhollustu sem birtist í orðum forsætisráðherra okkar?

Þarf sú þjóð óvini meðan hún á slíka vini !

Hættið að tala okkur niður

voru skilaboð Ólafs Forseta til forystumanna vinnumarkaðarins. Orð í tíma töluð. Þessi barlómur Villa, Gilla og Finna er óþolandi. Útgerðin geri ekki út nema hún fái eiífðarábúð á kvótanum.

Ekki verði fjárfest í sjávarútvegi fyrr en óvissunni um kvótann verði eytt. Útgerðin er sögð skulda 600 milljarða í það minnsta. Þýðir það ekki að mestöll fjárfestingin hefur verið tekin að láni á undaförnum árum? Sjávarútvegurinn fjárfestir þá væntanlega lítið nema ef ríkisbankarnir vilji lána honum þar sem gróðinn núna hefur greinilega farið annað en í greinina sjálfa.

Fyrir hrun var sagt að enginn þorskur synti í sjónum um Ísland nema með miða á hausnum sem segði að hann væri veðsettur Landsbankanum fyrir þrefalt verðmæti sitt. Nú eru sögur í gangi að sumir útgerðarmenn hafi þegar selt kvótann sinn til útlendinga.

Við núverandi aðstæður og erfiðleika almennings er ótækt að þessir aðilar vinnumarkaðarins beiti þjóðina pólitískri fjárkúgun af þessu tagi. Svartagallsræður í tíma og ótíma telja aðeins upp erfiðleika böl og þraut og landsmönnum er hótað öllu illu ef þeir fá ekki sínu framgengt með festingu kvótakerfisins. Því má aldrei breyta.

Útgerðin hefur varla lifað aðra eins veltitíma og nú meðan gengið er svona lágt. Falli það enn meira verður sjávarútvegur orðinn að gullgreftri. Til viðbótar myndi ný ríkisstjórn líklega auka kvótana í öllum tegundum. Útgerðin ætti því ekki að vera með þennan sífellda "Kristjánska harmagrát" en vera í heldur í startholunum til að rífa þjóðina upp úr táradalnum sem hún hefur verið í á næstliðnnum árum hinna glötuðu tækifæra eins og forsætisráðherrann réttilega gerir sér ljóst.

Forsetinn sér ótal möguleika framundan fyrir Íslendinga. Sem fremstur meðal markaðsmanna landsins hefur hann lýst því að útlendingar bíði í röðum að fá tækifæri til samvinnu við Íslendinga. Þessvegna finnst honum eðlilega brýnt að við hættum að tala okkur niður. Hættum að rakka okkar eigin þjóð niður þó að við höfum fellt Icesave og Moodys sé hugsanlega í fýlu. Það er ýmislegt sem getur breyst ef við getum hrist af okkur krataadoðann sem liggur eins og mara yfir þjóðlífinu. Það verður engin nýsköpun hjá þeim sem liggur í bölsýni og barlómi.

Upp Íslendingar ! Hættum að tala okkur niður ! Tölum okkur heldur upp!

Kerfisvilla

Dr.Sveinn Valfells lýsti því vel í Silfri Egils hvernig kerfisvillan í bankamálum hefur leikið heiminn. Samkrull fjárfestingarbanka og viðskiptabanka hefur valdið ómældum skaða um alla jörð sem bitnar á öllum almenningi.

Það ætii að vera útilokað að almenningur eigi að borga brúsann af misheppnaðri spákaupmennsku sem þróaðist í framhaldi af kerfisvillunni. Dæmisaga hans um kaupkonuna á Bretlandi sem tapaði hlutabréfum sínum í BP án þess að henni fyndist að breskur almenningur ætti að koma henni til bjargar, er lýsandi dæmi um það, á hvaða stigi hin skekkta umræða um Icesave hefur verið. Allt hefur gengið útá að verja þessu kerfisvillu. Velta tapinu yfir á almenning en einkavæða gróðann.

Hann sagði að Bretar og Hollendingar væru nú að fá allt sitt út úr þrotabúi Landsbankans. En Gunnar Smári spurði hvort rétt væri að farið með þetta þrotabú? Væri ekki verið að svína á lánveitendum bankans ? Og vaknar þá ekki önnur spurning? Eiga Bretar að fá nokkuð annað úr þrotabúinu en innistæðutrygginguna sem er einhverjir 25 milljarðar í sjóðnum? Af hverju eiga þeir einhvern forgang? Getur deilan ekki snúist um þetta á endanum?

Var ekki tryggingasjóðurinn stofnaður að lögum og greitt í hann að lögum EES? Er ekki bannað að slíkir sjóðir séu með ríkisábyrgð ? Hversvegna eiga Bretar þá að fá 674 milljarða úr sjóðnum og 500 til viðbótar? Er ekki verið að ræna Pétur til að borga Páli ?

Voru breskir lánveitendur Landsbankans eitthvað síðri Bretar en þeir Bretar sem fengu borgaðar innistæður sínar? Sveinn minnti líka á að innistæður Íslendinga rýrnuðu um helming við gengisfallið meðan Bretar fá greitt í sterlingspundum. þetta atriði gleymist oft þegar talað er um mismunun í meðferð innistæðueigenda.

Það er hörmung að horfa á Íra engjast svona í snöru evrunnar og spillta bankakerfisins síns sem er þjakað af þessari kerfisvillu. Er það ekki líka hörmung að búa við þá þröngsýnu stjórnarforystu sem við Íslendingar lútum ? Heldur hún ekki ótrauð áfram á gömlu spillingarbrautinni í bankamálum með endalausri ríkisvæðingu og reddingum ?

Verða stjórnmálamenn um víða veröld ekki að fara að laga forritið sjálft eigi fjármálaheimurinn að jafna sig?

Bravó fyrir Bjarna !

því hann kaghýddi þau skötuhjúin Jóhönnu og Steingrím í Silfrinu. Hann dró ekki dul á að hann ætti sjálfur brekkur framundan gagnvart sínu fólki. En þjóðin þyrfti á kosningum að halda til að geta farið að taka á þeim vandamálum þjóðarinnar sem ríkisstjórnin hefur sýnt sig ófæra um að leysa.

Sigmundur Davíð benti líka á að nú væri laust fé til Búðarhálsvirkjunar sem ekki færi til Bretlands. Hann minnti á að Jóhanna skautaði framhjá þeirri staðreynd að hún sat sjálf í hrunstjórninni sem henni verður svo tíðrætt um.

Bravó fyrir Bjarna og berjumst fyrir kosningum sem allra fyrst. Þjóðn þarfnast nýrrar hugsunar.

Yfirlýsingar Jóhönnu

í Silfri Egils eru um það, að lífskjör okkar versni núna þegar við höfum hafnað Icsave? Og Steingrímur J. tekur auðvitað tekur undir það og hvetur til samræmds málflutnings, nýkominn úr viðtali við BBC

Hefur það ekki áhrif til batnaðar að borga ekki þrjátíumilljarða í vexti í þessum mánuði? Höfum við ekki frið í næstu mánuði í það minnsta?

Þurfum við svona yfirlýsingar frá Jóhönnu og Steingrími til að tala þjóðina niður ?