Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, október 2011

Aðeins valdir menn

skulu ráðnir í Bankasýslu Steingríms. Frekar skal öll stjórnin fjúka áður en Langi- Páll Magnússon verður ráðinn þangað inn.

Voru ekki einhverjir að býsnast yfir Davíð og dómurum í gamla daga?  Þá var nú víst ekki verið að ráða eins faglega og núna með excel-skjölum í einkunnagjöf og allir sammála eins og þegar flokksræðið reið húsum. Þá dugði bara flokksskírteinð sagði Steingrímur við þau tækifæri. Nú eru hinsvegar allir fagaðilar einu sinni  sammála um ráða þann sem stendur efstur í prófunum. En þá er sú ótrúlega staða uppi að maður af röngum lit er efstur umsækjenda. Þá vill ráðherrann bara alls ekki ráða hann þó hann sé bestur af því að hann er ekki með rétt flokksskírteini.  Hvernig geta fagmenn í stjórn bankasýslunnar  farið svona asanalega að þessu og spyrja ekki Steingrím fyrst?  

Nú verður Steingrímur bara að býtta um fagaðila. Ráða nýja stjórn í apparatið á einu bretti. Eða leggja apparatið sem hann hafði fyrir að stofna sjálfur bara niður og stofna nýtt? Þeir stjórnarmenn eru líka búnir að kveðja fyrir sína parta.  Því það er viðblasandi öllum skyni bornum mönnum að Langi-Páll passar raunar alls ekki í embætti bankasýslustjórans. Forstjórastóll Elínar er auðvitað alltof lítill fyrir hann svo einhverra skýringa sé leitað sem Steingrímur getur notað.

Samt þarf Guðríður Arnardóttir endilega að losna við Langa-Pál úr Kópavogi þar sem hann er framsóknarmaður en hún landsþekkt atorkukona og Evrópusinni. En Steingrímur er auðvitað ekki á því að gera henni það til geðs að skipa Pál burt frá henni.  Heldur skal hann  reka bankasýslustjórnina, eða leggja bara bankasýsluna bara niður og stofna nýja þar sem einhver  Vaffgéari getur komið sér fyrir sem passar í stólinn.

Það er auðvitað engin pólitík í þessu. En það verða skiljanlega að vera valdir menn í hverju rúmi hjá VaffGé.


Hvað ef ekki?

verður gengið í Evrópusambandið og tekin upp Evra eins og Samfylkingin setur fram sem sitt grundvallarmál?

Verður þá einhver Samfylking? Verður það betra eða verra?


Landsfundur Samfylkingarinnar

er að baki.

Ég reyndi eftir bestu getu að lesa textann með opnum huga til þess að athuga hvort þarna væri eitthvað sem höfðaði til mín. En því miður, þeim mun lengur sem ég las því mótssagnakenndara fannst mér plaggið.

Raunveruleg stefna og möguleikar hurfu í skrúðmælgi eins og oft vill verða í svona ályktunum sem forystumennirnir láta hnoða saman í aðdraganda svona funda með það fyrir augum væntanlega að geta farið með þetta frjálslega þegar til stykkisins kemur á þingi.

Eitt er þó kýrskýrt í stefnumörkun Samfylkingarinnar, sem hún mun varla geta samið um við aðra flokka:

„Aðild að Evrópusambandinu og upptaka evru er eitt mikilvægasta skrefið í átt til efnahagslegs stöðugleika, hagvaxtar og betri rekstrarskilyrða fyrir heimili og fyrirtæki. Upptaka evru felur í sér afnám gjaldeyrishafta, leiðir af sér lægri viðskiptakostnað og vexti, bætir aðgengi að mörkuðum og eykur traust erlendra fjárfesta og greiðir þannig fyrir fjárfestingum hér á landi. Umgjörð myntbandalagsins mun auka á aga í efnahagsstjórn og stjórn ríkisfjármála og stuðla að stöðugleika í hagkerfinu. Aðild að ESB stuðlar þannig að öflugu og samkeppnishæfu atvinnulífi á Íslandi..
Eitt mikilvægasta verkefni endurreisnarinnar og brýnasta verkefni þjóðarinnar á sviði alþjóðasamvinnu er að Ísland gangi í Evrópusambandið. Aðildarviðræðum Íslands við Evrópusambandið miðar vel áfram og nýleg framvinduskýrsla sýnir að Íslendingar eru ágætlega í stakk búin til að takast á við það metnaðarfulla verkefni að gerast fullgildir aðilar að sambandinu. “

Þarna lýsir Samfylkingin því yfir að hún sér enga aðra leið færa fyrir íslenskt samfélag en þessa leið. Hún hefur þar með lokað nokkuð öllum dyrum að hægt sé að ræða framtíðina við hana útfrá öðrum forsendum.

Hvernig í veröldinni getur þá eftirfarandi rímað við þessa byrjunaryfirlýsingu?:

„Tryggja skal ævarandi sameign þjóðarinnar á auðlindum með breytingum á stjórnarskrá. Heildstæð auðlindastefna byggi á þeim grundvallaratriðum að nýtingarrétti sameiginlegra auðlinda verði ævinlega úthlutað á jafnræðisgrundvelli til hóflegs tíma, gegn fullu gjaldi og með gagnsæjum og hlutlægum hætti þannig að þjóðin öll njóti arðs af auðlindum sínum...“

„.. Nýtt frumvarp til nýrra laga um stjórn fiskveiða verði lagt fram á yfirstandandi þingi í samræmi við heildstæða auðlindastefnu. Brýnt er að tryggja varanlegt eignarhald og forræði þjóðarinnar yfir auðlindum sjávar og að arðurinn af nýtingu þeirra renni til samfélagsins“.

Er sameiginleg fiskveiðistefna Evrópubandalagsins þá eitthvað sem er orðum aukið? Bara svona Alltíplati?

„Skattastefnan stuðli að kjarajöfnun og sanngjarni dreifingu byrða um leið og hún varðveitir hvatann til öflunar atvinnutekna og dragi úr jaðarskattaáhrifum tekjutengdra bóta.“

Hefur Samfylkingin fylgt þessari skattastefnu í ríkisstjórn síðustu ár? Rímar þetta við stórhækkanir á eldsneytisgjaldi til dæmis? Rímar þetta við ný tekjuskattsþrep? Við fjögraprósenta hækkun á vsk?

„Gert verði átak í að laða til landsins erlenda fjárfestingu á grundvelli skýrrar stefnumótunar og lagaramma um hana. Áhersla verði lögð á erlenda fjárfestingu sem byggir upp ný verðmæt atvinnutækifæri, eykur fjölbreytni atvinnulífs og flytur inn nýja þekkingu og tækni.“

Borið saman við endalok viðræðna við Alcoa um álver á Bakka,stöðuna í Helguvík, eitthvað annað stefnu ríkisstjórnarinnar, geta menn séð eitthvað samhengi í þessu?

Og er líklegt að virkjanir í neðri Þjórsá, sem eru einu fullhönnuðu virkjanakostirnir sem við eigum núna, ekki einhvern tímann seinna heldur núna í núverandi atvinnuleysi, sjái dagsins ljós á næsta ári undir gunnfána Samfylkingarinnar efir þessa næstu yfirlýsingu? :

„Gengið verði frá fyrstu rammaáætlun um verndun og nýtingu vatnsafls og jarðvarma á Alþingi svo sátt náist um nauðsynlegar orkuframkvæmdir og vernd mikilvægra svæða. Fleiri lykilsvæði verði friðuð sem fyrst. Næstu skref í friðlýsingu verði suðurhluti eldvirka beltisins og nýr þjóðgarður sem hefur Hofsjökul sem kjarna“.

Suðurhluta eldvirka beltisins er líka að finna við neðri Þjórsá.

Og trúir fólk því, að flokkur sem vill leggja öll mál þjóðarinnar í bandalag með 27 öðrum ríkjum með sameiginlega utanríkisstefnu í hermálum sem öðru tali af sannfæringu þegar fundurinn samþykkir:

„ Ísland verði leiðandi rödd í Norðurslóðasamstarfi og málsvari ábyrgrar auðlindanýtingar, friðar, umhverfis og frumbyggja“..

Hvervegna skyldi ég aðhyllast stjórnmálayfirlýsingu Samfylkingarinnar? Hversvegna á ég að trúa því að þarna sé vegurinn vísaður út úr kreppunni sem þjóðin hefur verð föst í frá hruninu? Og Samfylkingin hefur haft 3 ár til að leysa með ekki meiri árangri en sést?

Forystan hlýtur að vera svo ánægð með þessar loðnu lýsingarorðasamstæður landsfundarályktana Samfylkingarinnar, að hún getur gefið sér tíma til að hugleiða það sem landsfundurinn fól henni svo ákveðið, að taka afstöðu til lokunar líknardeildarinnar á Landakostspítala.

Skyldi hún klára það mál frá Landsfundi Samfylkingarinnar?



Gaddafi

er dauður eftir hetjulega baráttu. Hreint ekki auðvelt að berjast við ofureflið til síðasta manns.Eigi skal höggva var samt hans síðasta orð.

Nú hafa Bretar og Frakkar beitt herstyrk sínum til að drepa þennan harðstjóra undir því yfirskyni að þeir væru að hjálpa fólkinu til að losna við Gaddafi. Ekkert er fjarri sanni, þeir eru aðeins í þjófaferð til Lybíu til að stela olíunni og hefur tekist það. Hinsvegar er lýðurinn í sama uppnáminu og bíður næsta harðstjóra, því þetta fólk getur ekki stjórnað sér öðruvísi vegna menntunarleysis og miðaldamenningarstigs í fjötrum trúarinnar eins og við vorum einusinni.

Þegar maður kynnir sér feril Gaddafi þá var þetta kolbrjálaður maður með skít af peningum sem hann notaði mest til drepa andstæðinga út um allan heim og kaupa sér vini. Og vinir fengust auðvitað allstaðar þar sem nóg var af peningunum, fékk meira að segja að tjalda við Byckingham!

Saddam Hússein var sunnudagaskóladrengur í samanburði við þennan ómenntaða durg og villimann Gaddafi. En Gaddi var alltaf að reyna að verða stór á heimsmælikvarða, kaupa sér atómbombur ofl. góðgæti. Saddam vildi það líka en hann var ekki alvondur. Áreiðanlega betra yfirvald Íraka en þeir fá nokkru sinni aftur.

Saddam byggði þó upp holræsi fyrir stóra hluta landsins á sínum fyrri dögum,Heilbrigðisþjónustu kom hann á fót svo flottri að hann fékk medalíu SÞ fyrir, skólakerfi og hvaðeina enda verkfræðingur og jafnaldri minn.Hann var svo óheppinn að treysta Bandaríkjamönnum til að bakka sig í innrásinni í Íran sem þeir sviku svo og sjá væntanlega ekki eftir öðru eins. Það hefði orðið billegra stríð en þeir eiga eftir að fara í við Íran.

Sterkustu vopn hans Saddams unnu ekki á mannlegum flóðbylgjum klerkanna sem sendu ungu mennina fram á vígvöllin berhenta gegn byssunum, þeir síðustu í bylgjunni rifu hermenn Saddams á hol. Styrjöldin stóð í 8 ár og enginn veit hversu margir drápust, líklega ekki undir 2 milljónum.Þetta fór með kallinn hann Saddam og það síðasta geðfellda við hann. efir þetta var hann bara drápari og djöfull í mannsmynd. Samt leið Írökum betur undir hans stjórn en þeim hefur nokkru sinni liðið og mun líða um langan aldur. Það var eiginlega skaði fyrir þá að svona fór með hann Saddam.

Sá sem heldur að hægt sé að kenna þessum lýð í arabalöndunum og Afríku democrazy er of einfaldur að mínu mati. Þetta fólk getur aðeins búið við harðstjórn og fær hana. Það verða herstjórnir við völd í öllum löndum frá Túnís til Teheran svo lengi sem ég lifi.

En Gaddafi er dauður. Búið að negla olíuna þannig að Gaddafi fær hana ekki lengur til illra verka. En þjóðin fær áreiðanlega skít úr hnefa hjá bresku og frönsku þjófunum með biflíuna í annarri hendi og byssuna í hinni.Það hlutverk kunna þessar gömlu nýlenduþjóðir uppá hár sem við köllum vini okkar. Segið mér annan um þessar forystuþjóðir í Evrópusambandi Samfylkingarinnar! Með þessu liði ætlum við að ganga í Evrópuherinn samkvæmt Lissabonsáttmálanum?

Kannski við fáum hlut í ránsfengum næst þegar við verðum búnir að drepa næstu einræðisherra í þessum löndum þar sem Gaddafi ríkti sem kóngur eitt sumar á landinu gráa?


Hvað er Steingrímur búinn að fá mikið núna?

datt mér í hug þegar ég fíflaðist við að fletta uppi í gömlu bloggi frá mér frá apríl 2009. Þá hraut ég um þessa klausu:

"Það er svo hreinlega ósiðlegt að vekja athygli á því Steingrímur sé búinn að fá 15 milljónir útá eftirlaunafrumvarpið hans Davíðs en Davíð ekki neitt. Þetta skal kært og Sjálfstæðisflokknum skal straffað fyrir að standa á bak við þetta. Steingrími er þetta sannarlega ekki ofgott. Það er bara Sjálfstæðisflokkurinn sem gerspilltur og fíbjakk sem enginn má kjósa á laugardaginn. Allir hinir eru hvítþvegnir englar- eða þannig."

Sóðan þetta var þá hefur Davíð upplýst að það hafi ekki verið hann heldur Steingrímur sem átti upptökin að eftirlaunafrumvarpinu sem svo var hengt á Davíð honum til hnjóðs. En auðvitað fær hann sinn skerf.

Hvaðan í helv...ég hafði þetta þá um Steingrím veit ég ekki. En hitt leikur mér hugur á að vita hversu mikið alþýðuvinurinn er búinn að fá út á þetta frumvarp síðan? Og það mega alveg fylgja með upplýsingar um Davíð.

Hvernig er staðan núna?


Allt snýst

í henni verslu sögðu menn í gamla daga.

Eftirtalin orð lýsa nokkuð vel hvernig viðhorf manna var til verðbólgunnar í gamla daga:

“Flestir munu sammála um, að stjórnun peningamála skiptir mjög verulegu máli í sambandi við þróun verðbólgu. Það er kunnara en frá þurfi að segja, að lengst af um áratuga skeið hafa íslendingar búið við neikvæða vexti. Á síðustu áratugum er aðeins árið 1967 undanskilið.Þetta hefur þýtt, að sparifjáreigendur hafa tapað stórkostlegum fjármunum,og almennt hefur þetta einnig þýtt að viljinn til þess að spara hefur verið mjög slævður. Þetta hefur jafnframt þýtt, að auðveldasti vegurinn til þess að verða efnaður hefur verið að skulda fjármagn. Aðgangur að lánastofnunum ræður í raun meiru um það, hvort fólk og fyrirtæki kemst vel af, heldur en útkoma í kjarasamningum eða góður eða slæmur rekstur fyrirtækja.
Staða sparifjáreigenda er sérstaklega hrikaleg sem afleiðing af þessu ástandi. Um síðustu áramót mun láta nærri, að sparifjáreigendur hafi átt á reikningum íbönkum, sparisjóðum og innlánsdeildum tæplega eitt hundrað milljarða króna. Láta mun nærri að verðrýrnun þessara fjármuna nemi um tuttugu milljörðum króna. Með öðrum orðum, þá brunnu nær tuttugu milljarðar af fjármunum sparifjáreigenda á verðbólgubálinu á siðasta ári. Þetta er auðvitað gegndarlaust óréttlæti og vinnur þar að auki gegn sparsemi og ráðdeild í samfélaginu..... að hið neikvæða vaxtakerfi hafi breytt þeim stofnunum, sem eiga að vera til þess að lána fjármagn, úr því að vera útlánastofnanir og í það að vera hafta- og skömmtunarstofnanir, sem þar að auki starfa nær alfarið fyrir luktum dyrum og lúta enn fremur pólitísku valdi að mjög verulegu leyti. Þetta kerfi leiðir óhjákvæmilega til misnotkunar, óhagkvæmrar fjárfestingar og hvers konar misréttis........að ógerlegt sé að sigrast á óðaverðbólgu nema takast megi að sannfæra almenning um, að hann hagnist ekki, heldur tapi, á þessu ástandi. Þetta hefur verið afar erfitt, ekki síst á allra síðustu árum, þegar hraði verðbólgunnar hefur keyrt um þverbak. Það hefur leitt til þess, að allir þeir,sem eiga þess einhvern kost að komast yfir lánsfjármagn, telja sig hagnast á þessu ástandi, jafnvel þó í smáu sé. Þessu verður ekki breytt, jafnvægi verður ekki komið á í peningamálum, og almenningsálitið verður ekki endanlega sannfært um skaðsemi verðbólgu og dýrtíðar, nema raunvaxtastefnu verði komið á í áföngum.”

Skynsmlega talað við þær aðstæður sem þá ríktu í þjóðfélaginu.

Svo líður tíminn og góðæri kemur í kjölfar verðtryggingar inn og útlána. Lífeyrissjóðir landsmanna eflast og skyndilega veriðu framboð á lánsfjármagni þar sem áður var auðnin tóm. Allskyns bréfasölur og pappírstígrísdýr rísa upp, það koma húsbréf á markaðinn sem hægt er að selja. Það er allt í eínu hægt að byggja og fá 70 %,80 % ,90% og hundrað prósent lán þar sem ekkert var áður Og menn byggja og byggja.
Svo kemur kreppa og vinnan dregst saman, Þá fara skynsamir sjórnmálamenn að róa á önnur mið.

“….Það mæla bæði efnahagsleg rök og sanngirni með því að verðtrygging á lánum til heimilanna verði alfarið bönnuð á næstu misserum. …….þó stjórnvöld hafi þegar ákveðið að banna verðtryggingu á sparifé landsmanna frá 1. janúar árið 2000 stendur ekki til að banna verðtryggingu útlána umfram það sem þegar hefur verið ákveðið á skammtímalánum. Það mæla bæði efnahagsleg rök og sanngirni með því að verðtrygging á lánum til heimilanna verði alfarið bönnuð á næstu misserum….. Er nema von að það skilji ekki ástæðurnar, eins og þegar kartöflur hækkuðu tímabundið í sumar, þá leiddi vísitalan og verðtrygging til þess að skuldir heimilanna jukust um 500 milljónir króna. Hækkun á grænmeti á einu ári, sem mörg heimili hafa ekki efni á að kaupa vegna ofurtolla og verndarstefnu ríkisstjórnarinnar, juku engu að síður skuldir heimilanna um 1300 milljónir króna. Skuldir heimila í árslok verða 350 milljarðar króna og hafa aukist á þessu ári um 25 milljarða króna. 90% af lánunum eru verðtryggð, en einungis 10% óverðtryggð. Við viljum ekki endurtaka leikinn frá 1983 að kippa úr sambandi verðtryggingu launa en ekki lána. Ríkisstjórnin kemst ekki hjá því að svara af hverju Ísland, sem býr við svipað efnahagsumhverfi og þjóðir sem við berum okkur saman við, hafi eitt landa verðtryggingu á lá “

Það eru margir núorðið sem muna ekki eins vel og við sem eldri erum hvernig ástandið var á okkar ungu en spennandi dögum þegar allt var nýtt og ferskt og við trúðum á framtíðina hvernig sem valt. Hér geisaði stjórnlaus óðaverðbólga og sparifé manna brann upp ef því var ekki eytt samstundis.

Það voru tekin upp verðbólgureikningsskil fyrirtækja, þar sem verðbólguhagnaður var leiðréttur og hegnt fyrir skuldasöfnun. Illu heilli hefur þetta verið aflagt. En í gamla daga var alþekkt að fyrirtæki urðu gjaldþrota eftir samfelldar tekjuskattsgreiðslur í áratugi. Timbursali fór úr því að eiga milljón fet í að skulda milljón fet og græddi alltaf pappírslega. Verðbólgan fór í lagerana og þeir breyttust úr eignum í skuldir.

Margt hugsandi fólk lét sig þetta varða á þessum tíma, eins og sjá má á tilvitnaða textanum hér að ofan. Svo var brotið blað með Ólafslögum þegar verðtrygging var loksins innleidd sem neyðarráðstöfun til að koma böndum á sparifjárbrunan. Sem þessi sami Ólafur innleiddi að miklu leyti með valdatöku sinni 1971, þegar hann hækkaði kaupið í landinu með pennastriki um 10 % og stytti vinnuvikuna um 10%. Þá byrjaði bálið sem landsmenn börðust við að slökkva tveimur áratugum síðar.

En í Ólafslögum sagði m.a.;

-------------------------------------------------

32. gr.
Við 13. gr. laga nr. 10 29. mars 1961 um Seðlabanka Íslands skal bæta eftirfarandi:
ÁkvæiSi til bráðabirgða.
Vaxtaákvarðanir á árunum 1979 og 1980 skulu við það miðaðar, að fyrir árslok.1980 verði í áföngum komið á verðtryggingu sparifjár og inn- og útlána, sbr. VII.kafla þessara laga um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár. Meginreglan verði sú,að höfuðstóll skuldar breytist með verðlagsþróun en jafnframt verði nafnvextir lækkaðir. Afborganir og vextir reiknist af verðhættum höfuðstól. Verðtrygging verði reiknuð í hlutfalli við verðbreytingar. Samhliða verðtryggingu verði lánstími almennt lengdur og skal setja um þetta efni almennar reglur, þar á meðal um heimildir til skuldabréfaskipta af þessu tilefni.
VII. KAFLI
Um verðtryggingu sparifjár og lánsfjár.
33. gr.
Stefna skal að því að verðtryggja sparifé landsmanna og almannasjóða. Í því skyni er heimilt, eins og nánar greinir i þessum kafla, að mynda sparifjárreikninga og stofna til lánsviðskipta í íslenskum krónum eða öðrum verðmæli með ákvæðum þess efnis, að greiðslur, þar með taldir vextir, skuli breytast í hlutfalli við verðvísitölu eða gengi erlends gjaldeyris, sbr. 38. gr.
6
34. gr.
Ákvæði þessa kafla gilda um skriflegar skuldbindingar, þar sem skuldari lofar að að greiða peninga, hvort sem um er að ræða lánað fé, endurgjald eða eftirstöðvar endurgjalds fyrir verðmæti, sem hafa verið seld eða afhent.

---------------------

Þetta gekk svo eftir. En enn eimdi eftir af trú verkalýðsfélaga á tugaprósenta taxtahækkanir sem vörn gegn verðbólgunni. En það fór að renna upp fyrir mönnum að verðbólgan var versti óvinur allra. Þeir Einar Oddur og Guðmundur Jaki náðu svo smám saman samkomulagi um að stöðva kapphlaupið sem varð að veruleika í þjóðarsáttinni. Þá ríkti kreppa þó nokkur ár og lítið var um peninga og vinnu en smátt og smátt sáu allir að tímarnir bötnuðu, gengið hækkaði, verðlag lækkaði í stað þess að hækka stöðugt og launin entust betur.

Enginn bað um að taka upp Evruna þó að þá hefðum við getað það raunverulega vegna stöðugleikans sem þá var. Svo hófst mesta uppgangsskeið í sögu þjóðarinnar og Íslenskir útrásarvíkingar flugu á einkaþotum með Forsetann um allar trissur. Hraðferðin upp var svo mikil að hún datt út um þakgluggann 2008 og allt fór í rusl við brotlendingu á bakgarði helvítis og skuldanna.

Þá kennir hvor öðrum um, verðtryggingunni er bölvað í sand og ösku því menn sem keyptu hús og lífsstíl á 100 % lánum þola ekki tvöföldun á skuldum skiljanlega þegar krónan dúndraði niður og er haldið þar í höftum. Ef ekki væru krónubréfin þá væri gengið löngu búið að jafna sig.

En við núverandi aðstæður koma auðvitað kröfurnar um að fá óverðtryggð lán. Lífeyrissjóðirnir eiga að lán út óverðtryggt til langs tíma án þess að menn hugsi um lífeyririnn. Hringekjan er farin af stað. Allir búnir að gelyma hvernig þetta var hér áður fyrr fyrir verðtrygginguna og hversvegna hún var sett á með samþykki þjóðarinnar.

Þjóðmálaskúmar eru á komnir á fulla ferð og tala fagurt um nýja tíma með ódýru óverðtryggðu fjármagni, burt með vondu verðtrygginguna. Enginn hugsar um hverjir eig að leggja til sparnaðinn.Það er enginn að spara hvort sem er nema lífeyrissjóðirnir. Vondu fjármagnseigendurnir eru víst allir flúnir með aurana sína til Tortólu og Sviss þaðan sem þeir teygja nú fálmara sína til að höndla nýju bankana okkar, vinnufærir menn farnir til Noregs og eftir sitjum við aumingjarnir og atvinnuleysingjarnir í brakinu og bíðum eftir einhverju öðru í grennd við Húsavík og Bakka.

Það er eins og lífið snúist stöugt í hringi hjá Íslendingum. Það sem var grænt í gær hefur gránað í dag eins og Haraldur frá Kambi lýsti því þegar ölið var af könnunni. Og með þessu snúumst vð öll meira og minna, getum aldrei nema gusast áfram, ýmist í ökkla eða eyra,Millar í dag en maðkar á morgun eins og síldargróssér á gamala Siglufirði. Og stjórnmálamennirnir enduróma okkur sjálf og þykjast allt vita hvað sé best fyrir okkur.

Textarnir að framan í gæslöppunum eru ágætlega skrifaðir með mikilli sannfæringu, sá fyrri 1979 og sá seinni eitthvað tveimur áratugum síðar. Að vísu af sama stjórnmálamanninum, sem hefur bara endurskoðað afstöðu sína oggulítið í tímanna rás. Einhverjir hafa kannski gaman af því að geta sér til um höfundinn.

Þ


Vegabréfaskyldu vantar

strax á ferðir til og frá landinu Íslandi.Við getum það alveg eins og eyþjóðin Bretar.

Þetta evrópugengi sem réðist á vin minn hann Franch Michelsen og hans fólk á Laugaveginum um hábjartan morgun með byssum og ræna búðina hans milljónatugum, er áreiðanlega farið úr landi núna og kemur svo aftur seinna til að ná í góssið. Mikið var mér létt að heyra að fólkið var óskaddað líkamlega þó maður geti áreiðanlega ekki ímyndað sér hvernig það er að liggja í gólfinu með byssu við gagnaugað og líflátshótanir.Það er auðveldara um að tala en í að komast.Franch mun hafa verið búinn að þjálfa fólk sitt í viðbrögðum við svona atburðum og allt fór sem betur fer vel.

Þetta er ný vídd í bófaskap á Íslandi.Við verðum að bregðast við svona þróun sem þjóð. Ef við hefðum ekki gengið í þetta Schengen heldur verið eins og Bretar með vegabréfasktldu inná okkar eyju, þá hefðum við getað fylgst með öllum þessum útlendingum frá fyrsta degi. Þetta eru ekki svo margir aðilar að það er minna mál að fara i gegn um það hverjir eru með fjárvistarsönnun og að engin þeirra sleppi úr landi án slíkrar athugunar. Nú höfum við ekki hugmynd um hverjir eru að fara. Með vegabréfaskyldu og skráningu væri líka vitað hverjir hafa farið úr landi síðan í gær og hverjir eru að fara á næstunni. Lögreglan væri örugg með að missa ræningjana ekki úr landinu sem hlýtur að vera kostur.

Hvernig stendur á því úr því að þessi ríkisstjórn getur ekki ónýtt verkið með Schengen, ef henni er ekkert heilagt í því að halda uppá neitt úr tíð fyrri ríkissjórna? Hún fengi prik hjá mér ef hún gerði eitthvað raunhæft til að friða landið úr því að síðasta stjórn eða sú þaráður hleypti Schengen vitleysunni á stað. Af hverju spyr enginn fréttamaður lögregluna álits á vegabréfum? Hvernig væri að fá þá í rannsóknarlögreglunni í viðtal í sjónvarpi? ÍNN úr því að RÚV gerir sem er stjórnvöldum óþægilegt. Ingvi Hrafn, gerðu eitthvað!

Við venjulegir mörlandar förum heldur ekkert í gegnum hliðin á Keflavík, hvorki inn eða út nema framvísa vegabréfi. En lítháískir glæpamenn þurfa engan passa né kollegar þeirra frá löndunum í kring. Af hverju þurfum við Íslendingar alltaf að hegða okkur eins og fífl og yfirganga aðra í vitleysunni?

Það vantar vegabréfaskyldu strax!


Bravó VG !

með frábæran árangur. Álver á Bakka er slegið útaf borðinu og heimsbyggðin fær mengun frá álveri með óendurnýjanlegum orkugjöfum í staðinn. Vissulega gott veganesti fyrir Svandísi Svavarsdóttur inná landsfund flokksins í lok mánaðarins.

Og Steingrímur J. Sigfússon hefur bætt enn einum steini í sigurboga sinn sem hann hleður nætur og daga. Þarna verður hægt að tala langt mál um það happ að losna við álverið og nota orkuna í "eitthvað annað", hvað sem það nú verður. Heimamenn eru að vonum himinlifandi yfir framgöngu þingmannsins sem kemur bráðum með "eitthvað annað".

Svo kemur í ljós að bankarnir fengu húsnæðislán heimilanna með jafnvel þriðjungs afslætti. Það er því auðskilið að hægt hafi gengið að reisa skjaldborgina um heimilin þar sem varla neitt borð er fyrir báru fyrir skuldaaðlögun hjá bönkunum þegar búið er að leiðréta fyrir gengislánunum sem Hæstiréttur dæmdi ólögleg.

Hversu lengi enn mega landsmenn enn njóta siguröngu Steingríms og Svandísar? Bravóin yfir árangrinum á Bakka og bankasnilldinni munu sjá um að botnfrysta buldrið í Hjörleif Guttormssyni yfir Bandalagsaðlöguninni á allsherjar baráttufundi Vinstri Hreyfingarinnar-Græns Framboðs fyrir bættum hag þjóðarinnar.Bravó fyrir VG!


Óþolandi

er að Steingrímur J.Sigfússon fjármálaráðherra lýðveldisins Íslands og formaður VG, sérlegur verndari norrænnar velferðar, komist upp með það að leyna eignarhaldi Aríon Banka.

Það gengur fjöllunum hærra að bankinn sé að komast í hendur íslenskra aðila sem áður höfðu ryksugað Kaupthing-banka innanfrá.. Þetta gerist undir handleiðslu og ábyrgð fjármálaráðherra. Hann einn hefur vald til þess að uppplýsa um eigendalista bankans.

Þetta skiptir almenning í landinu máli. Þessi banki tók við skuldabréfum á alþýðu manna á hrakvirði úr eignasafni Kaupthings-banka. Nú innheimtir Aríon banki þessi skuldabréf á fullu verði á íslenskum hrygglengjum. Það er eiginlega furðulegt að nokkur Íslendingur skuli fara ótilneyddur innfyrir dyr í Aríon banka meðan þetta ástand varir.

Spilin á borðið Steingrímur, Engr vifillengjur. Þjóðnýting bankans er viðkunnanlegri tilhugsun fyrir sjálfstæðismenn en þessi staða sem er óþolandi.


Welcome to Silfur Egils

að vanda til að mæra og tala fyrir Evrópusambandsaðild Íslands.

Egill sækir Sjálfstæðismenn í þennan þátt sinn, sem ég er mikið til hættur að nenna að horfa á, vegna einhæfninnar í því að halda því að fólki að verulegur aðildaráhugi sé meðal flokksmanna Sjálfstæðisflokksins. En þetta fólk er auðvitað til og ekki er að efa að það mun gera atlögu á landsfundi eins og síðast þegar þeir plöntuðu sér skipulega í alla umræðuhópa og sveigðu talið gjarnan þannig frá öðrum málum til Evrópumálsins.Þeir Evrópusinnar eru skipulagðir og þeir virtust þannig vera mun mun fjölmennari í byrjun síðasta landsfundar en síðar reyndist.

Þessi aðferð er enn í gangi og kratar og jafnvel kommar ganga vasklega fram íþví að koma því inn hjá fólki að til sé einhver sérstakur Evrópuarmur innan Sjálfstæðisflokksins sem sé leiddur af fólki eins og Þorsteini Pálssyni, Þorgerði Katrínu og Ragnheiði Ríkharðsdóttur. Þetta fólk hljóti að hafa fjöldann með sér og muni helst velta Bjarna Benediktssyni úr formannsstóli vegna djúpstæðs Evrópuklofnings í flokknum! Ekki er ég bær til þess að kveða endanlega uppúr með fjölda þessa fólks en "það kæmi mér á óvart" svo maður noti orðatiltæki Þorsteins í Silfrinu, ef veruleg tíðindi yrðu á landsfundi af þessum sökum einum. Andstaðan var svo afgerandi síðast þegar hugsanlega 95 % fundarmanna voru einhuga gegn aðildarviðræðum. Sjálfstæðisflokkurinn er þekktari fyrir annað að sveiflast eins og vindhani á burst. Enda eru önnur mál mun brýnni fyrir þjóðina en þetta mál og vonandi verður það ekki látið komast upp með að draga umræðurnar frá aðalatriðunum í innanlandsmálum. En það er hægt að stórskemma svona fund með skipulagðri þrákelkni og málþófi. Vonandi taka landsfundarfulltrúar á þessu máli í byrjun fundar og afgreiða það.

Vinstri elítan, þar sem Egill Helgason er ekki síðastur meðal jafningja, vinnur samt mikið starf við að ráða málum til lykta fyrir Sjálfstæðisflokkinn, bæði hvað varðar forystumál og flokksstefnu. Þeir reyna sem þeir geta að eyðileggja fyrir komandi landsfundi og stýra honum sér í hag.En það verður samt landsfundur sem hefur öll ráð í hendi sér og hann mun vonandi halda ró sinni. Og kvíða mega kommarnir meira fyrir því Að tala um Evrópusambandsmálið á sínum landsfundi í lok mánaðrins, þegar Hjörleifur er búinn að leggja fram knallharða tillögu fyrir Steingrím. Það verður fróðlegt að sjá hvernig VG bregst við að vera beðið um að standa á stefnumálum sínum.

Verði ég meðal landsfundarfulltrúa og verði að greiða atkvæðu um að hætta aðildarviðræðum, þá sé ég ekki ástæðu til annars en að vera samþykkur því. Mér finnst þetta svo mikil ókurteisi, sem við sýnum þessu ágæta fólki í ESB með svona umboðslausu falsi eins og að standa í aðildarviðræðum fyrir þjóð sem allir vita, líka viðsemjendurnir, að er ekki á því að ganga inn eins og mál standa nú. Alvöru viðræðunefnd finnst manni verði að hafa þjóðarvilja á bak við sig. Þau "kíkja í pakka" rök sem kratarnir, og jafnvel sumir velmeinandi Sjálfstæðimenn, halda að okkur standast bara ekki. Það er aðeins verið að kanna með hvaða hætti við treystum okkur til að samlagast Evrópusambandinu, þar sem 27 þjóðir hafa fyrir löngu komið sér saman um sameiginlega stjórnarskrá. Það er útilokað fyrir nokkurn mann hjá okkar smáþjóð að draga þá ályktun að slíkt sé mikilvægi Íslands að rófan muni sveifla hundinum og að þjóðarsannfæring okkar um þessar mundir trúi því. Ég held að þjóðin sé skynsamari en svo.

En "Welcome to Silfur Egils" og byggingar skýjaborga hins alþjóðlega kratisma.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (23.4.): 5
  • Sl. sólarhring: 6
  • Sl. viku: 51
  • Frá upphafi: 3418193

Annað

  • Innlit í dag: 5
  • Innlit sl. viku: 48
  • Gestir í dag: 5
  • IP-tölur í dag: 5

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband