Baugsstöðin2 sannar sig

í fréttunum um kosningarnar á stöðinni rétt í þessu.

Þar var sagt frá Framsóknarflokknum vel og vandlega  og langt viðtal við frambjóðandann Sveinbjörgu Sveinbjörnsdóttu. Svo þandi Össur sig í tvígang með miklum tilþrifum.

Svo var viðtal við Birgittu hjá Pírötum. Svo hristi hún Margrét lokkana sína.

Það sást í horn á skilti XD þegar verið var að snúa myndavélinni. En annars mátti ekki ráða að Sjálfstæðisflokkurinn væri yfirleitt í framboði.

Það er auðséð hverjir eru í náðinni hjá Jóni Ásgeir. Gamli Baugur er ekki dauður úr öllum æðum með Baugstíðindin og Baugsstöðina númer 2.  

Er bara í lagi meðððykkur?

dettur mér í hug þegar ég sé auglýsingar frá VG og Árna Páli. Þeir ætla að gera ótalmargt eftir kosningar. 

Ég er hugsi yfir því af hverju þeir gerðu mest ekkert af þessu síðasiðin 4 ár? Hvað hefur breyst svona núna að ég eigi að trúa þeim?

Er bara í lagi meðððykkur? 

     

Andríki auglýsir

eftir skattalækkun. 2500 kall verður eftir hjá sjálfstæðum atvinnekanda sem vinnur fyrir tíuþúsund kall með nótu.  Þarf ekki sérstaka hæfileika til þess að koma auga á það að þetta er mikill hvai til þess að átakið allir vinna  heppnist sem best?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hvaða flokkur er það sem setur gjaldalækkanir í forgang?

Framsóknarflokkurinn?

Samfylkingin?

Vinstri Grænir?

Björt framtíð?

Regnboginn?

Piratar?

Dögun?

Alþýðufylkingin?

Flokkur heimilanna?

Lýðræðisvaktin? 

Húmanistaflokkurinn? 

 Hvað er Andríki að auglýsa?

Er bara allt í lagi?

meððig spyr einn vinur minn stundum.

...."krafðist Björn Þorvaldsson saksóknari þess að dómari hafnaði ósk Sigurðar Einarssonar, um að Gestur Jónsson yrði skipaður verjandi hans í málinu. Dómari hafnaði kröfunni, en saksóknari ætlar að kæra þá niðurstöðu til Hæstaréttar.

Gestur hefur verið verjandi Sigurðar í svokölluðu Al Thani-máli, en hann sagði sig frá því máli í byrjun apríl. Björn sagði að í þessu máli, sem snýr að markaðsmisnotkun, ættu við öll sömu rök og í Al Thani-málinu. »Að Gestur skuli vera mættur hér er óskiljanlegt,« sagði Björn og bætti við að það væri tifandi tímasprengja ef Gesti yrði heimilað að verja Sigurð í málinu. Gestur mótmælti sjónarmiði Björns og sagðist uppfylla öll skilyrði laga og að virða ætti óskir Sigurðar um að hann yrði verjandi hans í málinu..."

Getur Gestur Jónsson boðið venjulegu fólki uppá svona? Sagði hann sig ekki frá Al Thani málinu við lítil fagnaðarlæti saksóknara en mætir svo staffírugur fyrir sama mann og sama saksóknara?

Anything goes var einu sinni sungið.

Er bara allt í lagi meððig?

Óhamingja margra

er sú að þeir eru óhamingjusamir með hlutskipti sitt eins og vakin er athygli á í seinni hluta brandara sem gengur á netinu:

"THE MUSLIMS ARE NOT HAPPY!

They're not happy in Gaza ..
They're not happy in Egypt ..
They're not happy in Libya ..
They're not happy in Morocco ..
They're not happy in Iran ..
They're not happy in Iraq ..
They're not happy in Yemen ..
They're not happy in Afghanistan ..
They're not happy in Pakistan ..
They're not happy in Syria ..
They're not happy in Lebanon ..

SO, WHERE ARE THEY HAPPY?

They're happy in Australia .
They're happy in Canada .
They're happy in England ..
They're happy in France ..
They're happy in Italy ..
They're happy in Germany ..
They're happy in Sweden ..
They're happy in the USA ..
They're happy in Norway ..
They're happy in Holland ..
They're happy in Denmark ..

They're happy in Iceland ..

Basically, they're happy in every country that is not Muslim
And unhappy in every country that is!

AND WHO DO THEY BLAME?

Not Islam.
Not their leadership.
Not themselves.

THEY BLAME THE COUNTRIES THEY ARE HAPPY IN!

AND THEN; They want to change those countries to be like....

THE COUNTRY THEY CAME FROM WHERE THEY WERE UNHAPPY!"

Ég samdi þetta ekki heldur fékk það sent.

En sýnist manni ekki fréttir herma að múslimar séu víða tregir til að samlaga sig þeim löndum sem þeir flytja til?  Var ekki frétt um það í sjónvarpinu okkar að múslímsk kona kvartaði sáran yfir því að Íslendingar vildu ekki samlagast henni?  Benti klæðnaður hennar sérlega til þess að hún vildi samlagast íslensku samfélagi?

When in Rome, do as the Romans var eitt sinn sagt. Getur annað ekki verið  ávísun á óhamingju? 

 

 

 

Gömul spurning

"18.7.2010 | 07:14

Íslensk tenging við breskt hrun - hvað annað!

Breska blaðið Telegraph birtir eftirfarandi:

"Goldtrail offered Turkish holidays for 10 years but ­recently launched a range of Greek packages under the management of Abhi Dighe, ex-managing director of XL's Kosmar brand. Phil Wyatt, the former boss of XL, provided Goldtrail with flights to Greece through Viking Airlines, in which he has a 50pc stake."

Muna menn ekki eftir XL hér á landi?  Gaman væri að vita hver ætti hin 50% á móti Wyatt í Viking Airlines?"

Eftir þessa spurningu voru ekki færðar fleiri færslur á þetta blogg.

En næst heyrði ég kveðjuræðu Gunnars Helga þegar hann kvaddi bankaráð Landsbankans. Það var á honum að heyra að einhver mál væru óuppgerð þar innanborðs.

En er það bara eins og margt annað?

Í þöggun. 

Þjóðfélag skuldara

er heiti á pistli sem ég rakst á:

"  55 þúsund smærri fjárfestar töpuðu 80 milljörðum króna í hruninu. Sjaldan er þó rætt um þá. Áherslan á málefni skuldara nú í kosningabaráttunni bendir til að Ísland sé þjóðfélag skuldara.

Hlutabréfaeign var mjög útbreidd fyrir hrun. Ýmsum stórum hluthöfum hafi tekist að forðast tap með tilfæringum. Það sama gilti ekki um litla hluthafa - tap þeirra er saga sem sjaldan er sögð. Lítið er rætt um verðbólguvána. Áherslan á málefni skuldara í kosningabaráttunni, bendir til að Ísland sé fremur samfélag skuldara en hagsýnna sparifjáreigenda.

Smærri hluthafar töpuðu miklu
Í nóvember 2008, skömmu eftir hrun, lét efnahags- og viðskiptanefnd Alþingis kanna hversu margir einstaklingar, aðrir en stóreignamenn, hefðu tapað á hruni bankanna þriggja, Kaupþings, Landsbankans og Glitnis. Niðurstaðan var sú að 55 þúsund heimili í hópi lítilla hluthafa töpuðu áttatíu milljörðum þegar bankarnir þrír hrundu. Spegillinn hefur hitt marga í þessum hópi og sögurnar eru margvíslegar. Margir litlir hluthafar höfðu um árabil keypt eitthvað smávegis á hverju ári. Hlutabréf bankanna hækkuðu ævintýralega á árunum 2003-2007 og margir keyptu hlutabréf fyrir arðinn frekar en að taka hann út. Flestir í þessum hópi voru eldra fólk, ýmist enn vinnandi eða komið á eftirlaun, átti skuldlausa eða skuldlitla húseign og börnin farin að heiman. 

Athygli á skuldara, ekki verðbólgu

Þrátt fyrir margvísleg úrræði fyrir skuldara er athyglisvert að nú í kosningabaráttunni er aðaláherslan á loforð til skuldara, burtséð frá hvort þeir eru í greiðsluvanda eða ekki. Lítið fer fyrir loforðum um að vinna gegn verðbólgu sem í öðrum löndum er talin hinn mesti eignabani. Verðbólga er bein ógnun við sparifé og torveldar fólki bæði sparnað og að skipuleggja sín fjármál. Þessi áhersla á úrræði fyrir skuldara, afskiptaleysi um verðbólgu og það að tap smáfjárfesta í bankahruninu er aldrei nefnt, segir athyglisverða sögu um hvaða dyggðir eru í hávegum hafðar á Íslandi. Ef marka má kosningabaráttuna og málin sem virðast slá í gegn, er Ísland þjóðfélag skuldara þar sem skuldir virðast dyggð, ekki sparnaður. "

Til viðbótar má nefna að mörg heimili eru nú rukkuð af nýjum bönkum sem erfðu kröfur gamals banka. Þessi gamli banki lánaði heimlinu til þess að kaupa hlutabréf í honum sjálfum.Örugg fjárfesting sögðu þeir þá pappírspésarnir. Sem margir héldu bara vinnunni sinni áfram þó heimilin færu á vonarvöl.

Nú er allt það hlutafé tapað segja þeir. Þú getur ekki einu sinni notað þau á klósettið því bréfin voru rafræn. En það er kominn nýr banki sem erfði öll skuldabréf þess gamla. Í þeim banka átt þú ekki nein hlutabréf. Þau eiga einhverjir sem þú ekki þekkir. En þessi nýji banki rukkar þig fyrir gömlu skuldinni alveg sama hvað þú segir.

2013.xd.is

er síða sem sýnir á myndbandi hvernig tillögur Sjálfstæðisflokksins í húsnæðismálum heimilanna virka. Í stað þess að Eyvi og Rúna sjái húnsæðislánið sitt hækka um 10 % á fimm árum sjá þau það lækka um 10 % á sama tíma, að því gefnu að þau hafi 600.000 krónur í tekjur og greiði í séreignarsparnað.

Gagnast þetta þeim sem engar tekjur hafa? Nei. En þarf fólk ekki tekjur til þess að standast greiðslumat Íbúðalánasjóðs? 

Mér finnst ástæða til að fólk kynni sér þessar tillögur áður en það vísar þeim á bug.

2013.xd.is 

Aðeins einn

maður hafði samband vegna fyrri færslunnar. Þessar hugmyndir eru því annaðhvort vitlausar eða menn vilja ekki hugsa neitt svona út fyrir rammann.

Og ég sem hélt að fólk vildi reyna einhverja nýja nálgun. Einhverjar nýjar kanínur úr hatti. En aðeins einn hringdi og vildi ræða þetta nánar. 

Ný hugsun

í leiðréttingum heimilanna?

Er við ekki orðin of föst í því í pólitíkinni hvernig við leysum vanda heimilanna og leiðréttum stökkbreyttu lánin með stórkostlegum tilfærslum frá vogunarsjóðum og kröfuhöfum ? Er  leiðin að lækna stökkbreytingu ef til vill best fólgin í að framkvæma aðra stökkbreytingu?

Getum við samið við alla launþega landsins, opinbera sem aðra, um að engar leiðréttingar á kauptöxtum  verði næsta 1 ár? Þjóðarsátt í 1 ár?  Á móti því verði dollarinn færðu niður í 93 krónur og aðrir gjaldmiðlar eftir því auðvitað. Samdægurs! Og fastgengi verði næsta árið.

Greiðslujöfnunarvísitalan í janúar 2008 var 93. Hún er núna 122.2. Dollarinn er ca. 117. Þetta stemmir nokkurn veginn. Við erum með gjaldeyrishöft og handstýrt gengi. Þetta er stærð misgengisins sem þarf að leiðrétta. Hjá öllum sem eru með vísitölulán. Gengislánin jafna sig líka.

 Hvað skeður ef gjaldeyririnn fer svona niður? Allt verðlag lækkar sem þessu nemur. Útgerðin tapar tekjum. Slökum eitthvað á veiðigjaldinu til að jafna þetta út hjá þeim.

Gjaldeyrishöft verða líklega áfram nauðsynleg meðan þetta er að jafna sig að bestu manna yfirsýn. En dagar líða og koma ráð.  Höftin eru  hvort sem er núna og við lifum við þau.  Vísitala lánanna verður látin fara niður samdægurs sem þessu nemur líka. Viðskiptaráðherra hefur vald til þess. Lánin leiðréttast niður í svipuðu hlutfalli. Þeir sem eru búnir að tapa sínu verða teknir til sérskoðunar hver og einn.

Verðbólgan er þar með farin út í hafsauga og verðtrygging tilheyrir sögunni til. Engar sjónhverfingar heldur aðeins pennastrik.  Bara einfaldar aðgerðir. Án þess að kollsigla ríkissjóð eða skattkerfið.

Má ekki reyna bara nýja hugsun í erfiðu máli?