Væl úr Vestmannaeyjum

vegna veiðigjaldsins sem kemur í þeirra hlut má lesa um í grein í Mbl. í dag.

Akkúrat þetta sem Sigmundur Davíð var að tala um. Almennar aðgerðir en ekki sértækar. Það er upphæð gjaldsins sem legst á uppsjávarveiðar sem fer í taugarnar á Vestmanneyingum. En Vestmannaeyjar hafa þá landfræðilegu yfirburðaaðstöðu til uppsjávarveiða sem gerir það að verkum að þeir greiða mikið gjald. Sem getur verið of hátt eða of lágt á þessu eina ári sem yfir stendur og þeir úr Eyjum eru að tala um.

En að væla svona í blöðum með tölum hvað þeir borgi líka mikið af öðrum gjöldum er þeim til lítils sóma og hvað þá að við hin vorkennum þeim.  Í stað þess ættu þeir að ræða um um upphæð veiðigjalda almennt eins og Sigmundur Davíð sagði á Sprengisandi. Þetta verður öðruvísi á næsta ári.

Ég vona að Sigmundur Davíð láti þá Vestmannaeyinga ekki smala sér á einhvern fund sem þeim dettur í hug að halda á ákveðnum stað og stund. Hvað halda þeir eiginlega að þeir séu? Skipi forsætisráðherra Íslands að mæta tl viðræðna við sig eins og hvern annan lakæja?

Sigmundur Davíð  hefur áreiðanlega eitthvað þarfara að gera við tímann fyrir land og þjóð  heldur en að hlusta á svona væl úr Vestmannaeyjum.

Sigmundur Davíð

stóð sig vel á Sprengisandi hjá Sigurjóni á Bylgjunni. Hann  er spurður um það, hvort fyrri ríkisstjórn hafi ekki þrátt fyrir allt unnið stórvirki í að bjarga landinu? 

Sigmundur byrjar á því að rifja upp að það hafi verið neyðarlögin og íslenska krónan  sem gerði Íslendingum kleyft að klífa út úr kreppunni. Ríkisstjórnin fyrri var alls ekki alslæm en hún gerði margt slæmt til dæmis í skattamálum sem hindraði fjárfestingu. Ytri áhrif hafi verið hagstæð, makríll gengið í lögsöguna. Staðan nú er samt verri en þegar sú stjórn tók við en þegar hún tók við því skuldir hafa vaxið. Atvinnuleysið hefur minnkað en margir fluttu líka til útlanda. Fjárfestingar hafa látið standa á sér.

Krónan bjó til vandamálið sem er snjóhengjan. En hún bjargaði þjóðinni líka út úr vandanum . Í vandamálinu felst líka lausnin. Launin hækka með auknum umsvifum og fjárfestingu. Krónan féll og skuldirnar hækkuðu. Þegar verið er að gera upp þrotbúin þá þarf að skoða skuldamálin í leiðinni.

Þegar undirskriftasöfnun úr 20 þúsund tölvum er borin saman við aðrar undirskriftir sem snérust um margfaldar uppphæðir, er það villandi. Það er ójafnvægi í pólitískri umræðu sem birtist  í umfjöllun um þetta mál. Greinin um loftárásirnar náði tilgangi sinum og kallaði fram svörun þeirra sem hún átti að ná til.  

Það er gríðarlegur munur á þessum undirskriftum og undirskriftunum  um Icesave.  Umræðan hefur ekki snúist nóg um staðreyndir málsins heldur það sem menn telja að sé að gerast.  Þetta er bara eins árs breyting sem um er að tefla.  Nýtt kerfi tekur við á næsta ári. Þetta er eins árs redding sem allt þetta gengur útá.  Álagning veiðigjaldsins var tæknilega óframkvæmanleg eins og fyrir lá. Þetta er að drepa litlu og meðalstóru fyrirtækin úti um land. Þetta myndi að óbreyttu leiða af sér samþjöppun og þeir litlu myndu gefast upp,  sem myndi hafa mikil  áhrif um landsbyggðina. Óbreytt stefna fæli í sér alt það versta í fiskveiðisstjórnunarkerfinu. Við  þurfum fremur að draga fram það besta í því.

Tekjurnar lækka ekki svo mjög mikið við breytingarnar með þessari leiðréttingu. Tekjurnar í sjávarútvegi hafa aukist mjög. Sjávarútvegur er víðast í Evrópu  ríkisstyrkt rányrkja. Hér skilar hún gríðarlegum verðmætum  Þetta er ekki eins og olía í jörðu. Við verjum kostina sem fylgja með því að  hámarka arðinn.

Hvað er æatt við þegar men tala um umframhagnað ? Eru þetta grannt skoðað ekki frasar?  Hvað er átt við ? Hagnað umfram eðlilegan hagnað?   Umframhagnaður getur verið minni en venjulegur hagnaður þegar allt er talið. Þetta getur verið minna en það sem fyrirtækin þurfa. Uppsjávarveiðar hafa skilað hagnaði, aðrar greinar minni. Þau fyrirtæki muni greiða hærri veiðigjöld en þau hafa gert en lækkað á hinum sem ekki bera hann. Einfaldast er auðvitað að skattleggja hagnaðinn hverju sinni án tillits til hvað er veitt og hvernig.

Hvar annarsstaðar er verið að nýta sameiginlegar auiðlindir. Aðrar greinar líka. Gjaldtökunni verður hagað með öðrum hætti. Menn geta velt fyrir sér hvað  áhrif tvöföldun eða tíföldun gjaldsins hefði. Yrðu meiri hagnaður eða minni spyr Sigmundur? Myndum við sem þjóð  hagnast á því? Það eru takmörk fyrir öllu. Núna erum við komin yfir mörkin, grundvöllurinn er  farinn. Ef selja þarf eignir til að greiða gjaldið.

Málið mætti fara í þjóðaratkvæði fyrir mér. En  núna er tíminn naumur. Það þarf að gera þetta núna strax. Við vildum ekki stefnu sem hefði skaðað greinina og myndi  setja mörg fyrirtæki í þrot. Við hækkuðum á þeim sem meira gátu. Ekki gott ef lög yrðu felld í þjóðartkvæði því þá hefðu menn engin lög að vinna eftir á næsta ári. Hvað þá? Í sjálfu sér ekki á móti þjóðartkvæði en að mörgu þarf að hyggja við framkvæmdina.

Margir á móti almennri skuldaleiðréttingu, Seðlabanki  líka. Ekki leiðrétta hjá þeim sem geta borgað segja sumir.  Almennt réttlæti er hinsvegar  markmið okkar.  Ekki nein leiðrétting fyrir þá sem enn skrapa saman með erfiði sínu segja margir. En forsendubresturinn gekk yfir alla.  Aðferðin fyrir leiðréttingu  liggur fyrir. Það voru ófyrirséð áhrif hvernig farið var með krónuna. Við tengjum þetta við upppgjör a þrotabúum bankanna. Ef það ekki gengur þá eru aðrar leiðir opnar.  Margt var jákvætt í umsögnum um okkar áætlanir en ekki allt.

Gagnrýnin er ekki ný og hefur staðið lengi. Hún er mjög lituð pólitískt. Það er samt búið að klára þessa umræðu i kosningunum.  Mestu vonbrigði mín voru hvernig  Samtök Atvinnulífsins skyldu beita sér svona gegn því að almenningur fengi leiðréttingu sinna mála á sama tíma og þau þrýsta á að málefni fyrirtækja verði leyst vegna forsendubrests  í lánamálum. Ótrúlegt að þau skuli ekki vilja sama fyrir almenning og þau vilja svo fyrir sig. Þau verða að taka sig á þegar samráð á að hefjast . Ekki gott og í raun sá tvískinnungsháttur sem þarna birtist.

Þingsályktunartillaga var okkar valda leið til að fá þetta formlega samþykkt af meirihluta þjóðarinnar.Líka til að fá umræðuna upp á borðið. Forystumenn stjórnarandstöðunnar stóðu  ekki  gegn málinu, þess vegna var allt þingið fengið  til að staðfesta að þetta ætti að gera.  BF studdi málið með okkur og hafi þeir þakkir fyrir. Það er formlega samþykkt af meirihluta þingsins að þetta skuli ganga fram.

Sigmundi finnst lífeyrissjóðirnir vera slappir að taka ekki meiri þátt í þessu.  Það er óheppilegt. Sigmundur biðlar til lífeyrissjóðanna að þeir sýni í samstöðu í  verki með að leggja meira af mörkum . Það verði að finna leiðir til þessa.  Ekkert kemur í veg fyrir að þeir komi líka að lánsveðshópnum . Dagsetningar liggja ekki fyrir en þetta verður gert eins hratt og hægt er.

Sigmundur gerir lítið úr gagnrýni ýmissa stórra aðila. Sigmundur segir sig hafa átt í deilum við ýmsar stórar skammstafanir. Gagnrýni á gagnrýni er pólitísk afstaða sem hefur legið fyrir lengi. Uppgjörið fór samt fram í síðustu kosningum. Við fylgjum niðurstöðunni sem þar fékkst. Stórar skammstafinir í Evrópu munu líka standa í vanda ef þetta tekst hjá Íslendingum.Það mun skapa kröfur hjá þeim um það að hugsa upp á nýtt. Sigmundur er sannfærður um að leiðin muni vera fær og ánægður að þingið hefur samþykkt að þessi leið skuli farin.

Tryggingagjald er neikvæður hvati til að ráða fólk í vinnu. Það skal lækkað. Er i vinnslu í fjármálaráðuneytinu.  Auðlegðarskatturinn gengur sitt tímabundna skeið. Gerir ekki ráð fyrir endurvakingu hans. Allt verður skoðað.

Glærurnar hjá fjármálaráðuneytinu voru ekki eins fagrar og við var búist þegar lagt er mat á þróun ríkisfjármála fram í tíman. Tröppugangur upp á við og meiri afgangur hjá ríkissjóði var það sem búist hafði verið við.  En nú koma ýmis áform í  útgjöldum sem breyta þessu í tröppugang niður. Þessvegna verður að ráðast í róttækar breytingar. Skynsamlegar breytingar. Sérstakur hagræðingarhópur á vegum rikisstjórnarinnar hefur tekið til starfa. Það er ekki hægt að halda áfram  á sama hátt. 

Fyrst og fremst eru dekkri horfur áminnig um að ráðstafanir verður að gera til að auka framleiðslu og útflutning. Skatturinn á gistinguna var felldur niður. Ekki til að draga úr tekjum, heldur til að auka tekjur. Sama á við um aðrar skattabreytingar. Sterk rök eru fyrir aukningu tekna í famhaldi af því.  Hækkun hefði fækkað ferðamönnum og tekjum af þeim. Skattur sem skemmir tekjustofna er ekki skynsamlegur. En svo hefur arðsemin ekki verið næg í ferðagreininni sem þarf að breytast.

Veiðigjaldið átti að breytast með lögum og því  verður að breyta þeim  lögum. Það vantaði upplýsingarnar og reikningreglan var tilraunastarfsemi.

Evrópusambandið þarf að skipulegja sig betur fyrir framhaldandi viðræður. Þeir eru  búnir að biðja um að kúrsinn hjá okkur leiðréttist í viðræðunum. Það sé ekki hægt að semja án einarðs vilja til að vilja til að fara inn. Fule sagði að það yrði að verða breyting í kosningunum og að staðráðnir flokkar yrðu að vera í stjórn fyrir raunverulegar aðildarviðræður.  Lausganga gengi ekki áfram.

Núna eftir kosningar vill  hvorugur stjórnarflokkurinn  fara inn. Við munum gera þeim grein fyrir því í júlí  . Skoðanakananir segja að sumir vilji ljúka viðræðum.  Það  þarf þjóðaratkvæði til að halda áfram viðræðum.  Skammstafanir  eins og OECD sögðu líka að það hentaði Íslandi engann veginn að ganga inn núna eins og mál séu að þróast. Innganga á sama tíma og refsiaðgerðir Sambandsins vegna fiskveiða stæðu yfir? Það væri þá varla hentugur tími fyrir þjóðaratkvæði.

Ætlaðirðu  ekki að gagnrýna greinina mína spurði svo Sigmundur.  Greinin vakti upp akkúrat  þau viðbrögð sem ég vildi fá. Fyrrverandi utanríkisráðherra fór  akkúrat í þetta eins og ég vildi. Hann  ræður ekki alveg við sig þegar ýtt er á ákveðna punkta. En  greinin snérist ekki um mig heldur snérist hún um lýðræðislega umræða. Og þannig virkaði hún einmitt sagði Sigmundur í lokin.

Í heild fannst mér Sigmundur Davíð standa sig með mestu prýði og svar öllum spurningum af yfirvegun og sannfæringu.  

Fjarðarheiðargöng

strax var þemað í samkomu á Seyðisfirði sem sýnt var frá í kvöld. Það virtist hugur í Seyðfirðingum.

Mikið er ég sammála þeirri miklu þörf á þessum göngum fyrir allt landið okkar. Þessi göng gera Seyðisfjörð að Pireus Aþenuborgar framtíðarinnar á Egilsstöðum þar sem landrýmið er nóg.

Mér finnst gráupplagt að fá Spöl eða þannig félag til þess að grafa göngin og reka þau eins og Hvalfjarðargöngin. Hjáleið verður um Fjarðarheiði sem sjálfsagt verður fáfarnari en nú. Aðalatriðið er að koma þessu af stað hið fyrsta.

Daríos Persakóngur sagði að þjóð sín væri ekki svo rík að hún hefði efni á slæmum samgöngum og lét leggja vegi um allt ríki sitt. 

Með fullri virðingu fyrir hinum sæla kóngi Daríosi þá er þjóð okkar ekki svo rík að hún hafi efni á að vera án Fjarðarheiðargangna. 

Landsdómi aflétt

sem hlýtur að vera léttir fyrir þá sem næstir stóðu að mæta þar.

Margir töldu að úr því að það var í lagi að Landsdómur  dæmdi Geir H. Haarde fyrir kynna ekki mál fyrir hriplekum ráðherrum á hættutímum, að röðin kæmi þá verðskuldað að þeim Steingrími og Jóhönnu fyrir þeirra athafnir í ríkisstjórn.

En nú hefur formaður Sjálfstæðisflokksins, Bjarni Benediktsson,  tilkynnt að landsmenn verði af þessu.Landsdómur skuli lagður niður.

Geir H. Haarde skal sitja einn uppi með sinn dóm óbættan efitr gömlu lögum. Hliðstætt þeim 18 konum sem drekkt var í Öxará á Þingvöllum.  Það er of víst of seint að veita þeim, alveg eins og Geir H. Haarde,  upreisn æru eftir að þeir Danakóngur og Steingrímur J. höfðu náð persónupplýsingum þessa fólks til sín. Við erum nefnilega bæði hætt að drekkja og Landsdæma og þar við situr.

Landsdómi  hefur verið aflétt Jóhönnu Sigurðardóttur  og Steingrími Jóhanni Sigfússyni  til nikkurs léttis. 

Er öllum sama?

um störf slitastjórna gömlu bankanna?

Ein slitastjórn  fer í mál fyrir íslenskum dómstóli og er niðurlægð með vankunnáttu á grunnþáttum í lögfræði. Önnur slitastjórn fer í mál í New York en bíður algert skipbbrot vegna lögfræðilegrara fákunnáttu. Hvorutveggja auðvitað eftir  hrikaleg útgjöld. Allar slitastjórnir eru skipaðar lögfræðingum að miklu leyti. Engin breyting á störfum né stöðu skilanefndarfólks verður í kjölfarið. Business as usual.

Ekkert virðist vera gert af ríkisstjórnum landsins til að hreyfa við þessum uppgjörsmálum gömlu bankanna.  Fyrir kosningar sögðu einhverjir þó að þetta gæti ekki gengið svona áfram endalaust.

Öllum almenningi virðist slétt sama þó að einhver 3 manna slitastjórn kosti 7 milljarða á ári. 

Undirskriftir gegn lækkun veiðigjalds

eru miklar og skorað er á Forseta að vísa málinu til þjóðarinnar.

Verður þjóðin spurð sem svo:

1.Viltu hafa óbreytt veiðigjald?

2.Viltu hækka veiðigjald?

3.Viltu lækka veiðigjald?

Verði RÚV búið að útmála það skilmerkilega fyrir þjóðaratkvæðið hvað hver milljarður í veiðigjaldi geti þýtt í lækkun tekjuskatts einstaklinga eða bótahækkun lífeyrisþega, þá er nokkuð ljóst hvernig fer.

 Þó að ríkisstjórnin telju tæknilega örðugleika á framkvæmd gildandi laga, þá virðist það vera léttvægt í hugum aðspurðra. 

Ef bætt væri við spurningum:

4. Viltu borga minna til samfélagsins?

5. Viltu að aðrir borgi meira til samfélagsins?

þá næst sönn mynd af þjóðarviljanum.

Er hægt að afgreiða öll mál í þjóðaratkvæðagreiðslum? Greiða atkvæði um gott veður? 

Vill enginn hefja undirskriftasöfnun um að lækka skatta og álögur á  almenning en láta aðra borga meira? 

 

Hvenær lýkur farsanum?

í skilanefnd Landsbankans?

Það sýnist líkast því að skilanefndin sé að búa til verkefni handa sér til að framlengja veru sína og þóknanir.Höfðar mál út í loftið með milljóna kostnaði og fær síðan opinberan rassskell hjá dómara svohljóðandi:

" Skaðabótamáli slitastjórnar gamla Landsbankans á hendur fyrrverandi stjórnendum og bankaráðsmönnum og breskum tryggingafélögum var vísað frá dómi í gær með úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur. Slitastjórnin krafðist tuga milljarða í skaðabætur vegna ábyrgðar umræddra einstaklinga og tryggingafélaga á ráðstöfunum sem gerðar voru haustið 2008 þegar bankinn var að komast í þrot. Upplýsingafulltrúi skilanefndar bankans telur yfirgnæfandi líkur á að málinu verði vísað til Hæstaréttar.

 

.....Dómarinn telur að kröfugerð slitastjórnarinnar sé óljós um ákveðin atriði. Nefnir hann að sú fjárhæð skaðabóta sem stefnandi kveðst krefja bankastjórana og bankaráðsmennina um, rúmir 28 milljarðar króna, komi hvorki fram berum orðum í kröfugerð né annars staðar í stefnu. Byggist málatilbúnaðurinn í reynd á því að skilja beri kröfugerðina andstætt því sem leiðir af orðanna hljóðan. 

 

....Telur dómarinn að mjög skorti á að stefnandi hafi gert reka að því að fá tjón sitt staðreynt með þeim úrræðum sem honum eru tæk að lögum.

»Er tjón stefnanda því vanreifað og grundvöllur fjárhæðar kröfugerðar hans í reynd getgátur. Lúta þessir annmarkar að málinu í heild og eru þeir svo verulegir að ekki verður úr þeim bætt á síðari stigum. Er því skylt að vísa málinu í heild frá dómi.« "

Og slitastjórni ætlar með málið fyrir Hæstarétt. Fleiri milljónir og þóknunarreikningar á kostnað almennings.

Maður batt vonir við að ný ríkisstjórn ætlaði að taka á þeim skandal sem allt Landsbankaferlið er. Leysa slitastjórnina frá stöfjum og lýsa Landsbankann gjaldþrota. Einn skiptastjóri úthlutar svo úr búinu í íslenskum krónum. Kostnaður við slíkt er nokkuð fyrirséður á móti þess sem búið er að eyða í slitastjórnina.

Slitastjórnin var skipuð var  29. apríl 2009 í samræmi við ákvæði laga nr. 44/2009 um breytingu á lögum nr. 161/2002 um fjármálafyrirtæki og þær breytingar sem urðu með þeim á stöðu bankans og greiðslustöðvunar hans.  Voru Halldór H. Backman hrl. og Herdís Hallmarsdóttir hrl. skipuð í slitastjórnina en aðstoðarmaður við greiðslustöðvun, Kristinn Bjarnason hrl., tók sjálfkrafa sæti í slitastjórn samkvæmt áðurgreindum lögum.  

Væri til of mikil mælst að fá uppgefið hversu mikið þessir aðilar hafa fengið greitt á skipunartímanum? Það hyggur nefnilega greinilega á framhaldslíf í tekjustreymi frá Landsbankanum.Þrír lögfræðingar  úr íslenskum Háskóla  fá þessa einkunn hjá dómara :.."Er tjón stefnanda því vanreifað og grundvöllur fjárhæðar kröfugerðar hans í reynd getgátur. "  

Eða á að ljúka farsanum einhverntímann? 

 

Xavier Solana

skrifar dæmigerða grein fyrir kaldrifjaða evrópska kaupahéðna í Mbl. í dag.

Fyrirsögnin er að "íranska þjóðin hafi talað og rödd hennar hafur heyrst.

Hvað gerðist í Iran? Blóði drifin klíka klerkanna leyfði náðarsamlegast að klerkurinn Rowhani fengi að bjóða sig fram með ámóta handvöldum strengjabrúðum til einhvers sem þeir nefna forsetaembætti þar austur frá.  Sem er eiginlega svipaðs eðlis og hjá þeim Baldri og Konna, þar sem Konni hafði orðið á skemmtuninni og var algerlega án áhrifa frá Baldri.

Þetta kallar þessi evrópski kaupahéðinn .."opn(ar)i nýjar dyr, bæði fyrir viðræður við Íran og aðgerðir til að bæta efnahag landsins sem er í rúst eftir refsiaðgerðirnar gegn landinu.."

..". Eftir að hafa handvalið frambjóðendurna átta af nær 700 mönnum sem sóttu um að fá að bjóða sig fram (og hafnað umsóknum Akbars Hashemi Rafsanjani, umbótasinnaðs fyrrverandi forseta, og Esfandiar Mashaei, skjólstæðings Mahmouds Ahmadinejads, fráfarandi forseta) ákvað Ali Hosseini Khamenei erkiklerkur, æðsti leiðtogi landsins, að leyfa þjóðinni að tala..."

Þvílík afspyrnu undirlægja er ekki svona hugsunarháttur? Vesturlönd eru búin að koma Írönum á kné með efnahagslegum refsiaðgerðum sem bíta. Þá kemur þessi seinni tíma Chamberlain og vill friðkaup við Hitler.

..."Rowhani, sem er sjálfur klerkur, áréttaði á blaðamannafundi eftir sigurinn að hann hygðist breyta samskiptum klerkastjórnarinnar í Íran við önnur lönd. Hann lofaði opnari stjórnsýslu, hét því að bæta ímynd landsins og boðaði aukið gagnsæi í kjarnorkumálum til að endurheimta traust á alþjóðavettvangi..."

.." Þótt tilraunir til að móta nýja stefnu í utanríkismálum eigi eftir að mæta mótstöðu harðlínumanna í Íran þarf alþjóðasamfélagið að treysta írönsku þjóðinni og hlusta á skilaboðin sem hún hefur sent. Tími er kominn til að svara skilaboðum hennar, með því að opna uppbyggilegar samningaleiðir, sem byggjast á hvötum til sátta og gera alþjóðasamfélaginu kleift að leysa kjarnorkudeiluna með friðsamlegum hætti - og gera leiðtogum Írans kleift að einbeita sér að því að ná fram efnahagsbatanum og hagvextinum sem þjóð þeirra krefst...."

Hvern er Solana að reyna að blekkja? Hvað gengur honnum til sem íbúi í lýðræðisríki að mæla harðstjórninni bót? Í stað þess að leggja til harðari aðgerðir þá vill hann friðmælast við hinn raunverulega Baldur með því að klappa Konna á kollinn. 

 Eftir frammistöðu ESB í Balkanstríðinu þá sannfærðist ég um getuleysi sambandsins til allra verka sem krefjast annars en að kaupa eða selja.  Þetta er samband kaupahéðna sem er gersneytt öðru siðferði en sem eina sem  nær til peninga. 

Solana sómir sér vel sem fulltrúi þessa skrifræðisbandalags. 

 

 

Endurskoðum EES

samninginn frá grunni. Mér finnst löngu kominn tími til að við sem ætlum nú klárlega að vera frjáls og fullvalda þjóð samkvæmt meirihlutasamþykki landsmanna, hættum að éta gagnrýnislaust upp tilskipanir bírókratanna í Brussel. Ég held að það sé löngu kominn tími til að velja og hafna. Alveg án þess að verða að gera eitthvað samkvæmt fyrirmælum þeirra.

Margt af því sem frá Brussel kemur er kannski ekk alvont. En annað hefur orðið okkur til stórrar bölvunar og kostnaðarauka.

Kjartan Örn Kjartandsson skrifar ítarlega um þetta mál í Morgunblaðið í dag. Hann segir m.a.:

 

..."Svo sem kunnugt er er veran í EES orðin afar íþyngjandi þar sem með henni þurfum við að taka möglunarlaust upp tilskipanir, lög og reglugerðir meginlandsfyrirbrigðisins ESB, sem eru margar hverjar á skjön við íslenskar aðstæður og passa okkur hreinlega ekki. Án endurskoðunar á EES verðum við ekki laus við ásælni eins og til norðurslóðanna og yfirvalds- og einræðistilburði ESB. EES-samningurinn var upphaflega hugsaður sem viðskiptasamningur af okkar hálfu vegna aðgengis að mörkuðum Evrópu. Endurskoðun samningsins þarf að taka mið af þeim meginforsendum, menningarmálum o.þ.h. en forðast pólitísk málefni og rjúfa þarf fullveldisafsal og þar með t.d. að geta opnað fyrir möguleikana á því að skrúfa ofan af löggjöf, sem við viljum ekki hafa og setja þaðan í frá alltaf okkar eigin....

 

 

...Það er kunnara en frá þarf að segja að innflytjendamálin eru orðin að miklum vanda í allri Vestur-Evrópu. Mér er kunnugt um að lögreglustjórar á Norðurlöndunum vöruðu Íslendinga á sínum tíma við vandamálunum sem myndu fylgja opnum og eftirlitslitlum landamærum og hefur það sem spáð var víst komið fram.

Hugmyndafræðilega átti Schengen-samkomulagið upphaflega að auðvelda viðskipti og samskipti á milli meginlandsríkjanna þótt ýmsar grímur séu reyndar farnar að falla á menn þar, en það hentar síður eylöndum eins og Bretlandi og Íslandi. Líta þarf á vöktun landamæranna sem sjálfsagt öryggismál til þess að forðast vandræði og ólöglegt athæfi. Að við getum boðið æskilega innflytjendur sérstaklega velkomna en bægt öðrum frá og haft stjórn á þessum málum sem öðrum og varla hefur litla Ísland burði til þess að taka á sig syndir heimsins ef út í það er farið. Þessi skoðun hefur þannig ekkert með hleypidóma að gera heldur er praktískt verkefni fullvalda ríkis. Mér finnst því að samhliða annarri samningaviðleitni um EES að Schengen verði sagt upp.....

 

 

.... Langflestir Íslendinga vilja sjálfstæði þjóðarinnar og frelsi til orðs og æðis sem von er. Það er að skilja að hin nýja framsækna ríkisstjórn landsins ætli sér einmitt að standa vörð um þessi grundvallaratriði sem sjálfstæðishetjan Jón Sigurðsson forseti barðist svo fyrir forðum daga. Það er mjög vel."

Það er ástæða til að leggja við hlustir þegar rætt er svona yfirvegað um EES og það sem honum fylgir eins og Kjartan Örn gerir, í stað þess að láta kratana garga okkur niður í skjóli sjálftekins einkaleyfis. Okkur er ekkert að vanbúnaði að hirða það sem gott er frá ESB en henda því sem okkur ekki hentar í stað þess að standa bara með ginið opið og láta henda hverju sem er í okkur til að kingja á grundvelli EES.

Tökum upp EES samninginn og sérstaklega Schengen hið allra fyrsta.  Vísum öllum upptökuákvæðum bara til einhverra nefnda og innleiðum ekki annað en okkur passar. Þeir í ESB kunna alvega að meta slík vinnubrögð þegar þeim hentar sjálfum.  

 

 

Rökræða er forsenda framfara

segir Sigmundur Davíð í niðurlagi greinar sinnar í Morgunblaðinu í dag.

Grein hans kemur mér nokkuð á óvart þar sem mér finnst örla á viðkvæmni í henni. Það þýðir að honum er ekki sama hvað stjórnarandstaðan er að segja á Alþingi og hvað fjölmiðlarnir á þeirra valdi eru að segja.

Mér finnst ekki skipta einu einasta máli hvað til dæmis Steingrímur J Sigfússon er að segja í ræðustól á Alþingi hvað þá álitsgjafar kommanna úr Háskólanum.  Má hann Steingrímur ekki bara tala og tala sem allra mest?  Af hverju á Sigmundur Davíð að láta það fara í taugarnar á sér eða kalla það málþóf þó Steingrímur og aðrir álíka séu með útúrsnúninga og sífelldar fyrirspurnir til ríkisstjórnarinnar?

Við kusum ekki þessa ríkisstjórn til þess að eyða tíma í  að karpa við fyrri ráðherra og þeirra nóta. Við höfum allt annað að vinna. Leyfum þeim að spyrja og spyrja og þvæla og þvæla. Svörum þeim einfaldlega ekki. Látum eins og við heyrum ekki í þeim. Förum bara í ræðustól til að skýra hvað við séum að gera og hvað við ætlum að gera. Þeir mega blása sig hása eins og þeir vilja. Við segjum ekki orð. Bara greiðum atkvæði.

Dettur einhverjum heilvita manni í hug að hægt sé að rökræða við Steingrím J. um nokkurn einasta hlut sem hann vill nota í illum tilgangi sem er yfirleitt? Það er alvega sama hvað sagt er hann bara heldur áfram. Stjórnarþingmaður í ræðustól sannfærir hann ekki um eitt einasta atriði. Þessvegna er tilgangslaust að eyða tíma í slíkt mas.  Þöggum hann bara og heyrum ekki bullið í honum né öðrum ámóta. Greiðum bara atkvæði þegar slíkt er hægt.

Rökræða milli skyniborinna manna er sjálfsagt forsenda framfara eins og Sigmundur segir. En menn verða að vera skynibornir eða velviljaðir til slíks árangurs. Það er spurning um Steingrím í því sambandi.